stolen heart
รักนิดๆ แต่รักนานๆ
4 หลังคาบ้านลูกแกะ
ผม...กริช
สถานภาพ ณ เวลานี้คือกำลัง...ยาฮู้! (แบบเงียบๆ)
คืนวันศุกร์ 21.30 น. ลานรถ ถนนตัดใหม่ในจังหวัดปริมณฑลใกล้กรุงเทพมหานคร คนขับรถยนต์ใจกล้ากำลังโชว์ดริฟต์ฝุ่นตลบกลางลาน ภาพเดิมๆ ซ้ำแล้วซ้ำเล่าเพียงแค่เปลี่ยนหน้านิวเอ็นทรี่เท่านั้นเอง ทุกทีชอบสัมผัสบรรยากาศหลุดโลกเช่นนี้ แต่คืนนี้...ความตื่นเต้นลดวูบแทบไม่เหลือด้วยหัวใจล่องลอยไม่อยู่ที่นี่
"ลูกแกะมึงไปไหนวะกริช" มังกรถามถึง the little lamp
"จับกินได้แล้วว่ะกูว่า มึงช้า มัวแต่อ้อมอีกต่างหาก" แฮงค์บอก taste it now
"ช้าๆ ได้พร้าเล่มงามนะเว้ย" มังกร
"เออ หลุดไปกูจะสมน้ำหน้าให้" แฮงค์
"Not your business." ผมไม่สนเพื่อน
สองคนนี้สนิทกันมาตั้งแต่เริ่มไฮสคูล โตและเรียนที่อเมริกาก่อนย้ายตามครอบครัวมาไทย ส่วนผมอยู่ที่อังกฤษ แม่ย้อนกลับมาเปิดกิจการที่นี่จึงกลับมาที่กรุงเทพนี้เช่นกัน
ครอบครับมังกรเป็นเพื่อนแม่สมัยมัธยม ส่วนผู้ใหญ่ของบ้านแฮงค์เป็นเพื่อนในวงธุรกิจ ลูกชายเช่นพวกเราจึงรวมหัวกันโดยปริยาย
สามทหารเสืออ่อนภาษาไทยกันหมดจึงกองอยู่ที่วิทยาลัย D ซึ่งมีญาติแฮงค์เป็นผู้บริหาร (ถึงเวลานี้คงทราบแล้วว่าทำไมมันถึงเป็นประธานนักศึกษา)
"วิดวิ้ว! เห็นนั่นมั้ยวะแฮงค์ สเปคมึงเลยนี่หว่า" มังกรเบนความสนใจ
"แค่นินจา ดูคาติฝั่งโน้นไม่เรี่ยมกว่าเหรอวะ"
"กูไม่ได้หมายถึงเครื่อง (...คนต่างหาก)" มังกรท้ายเสียงกระซิบ not machine, it's a...R-I-D-E-R
หันไปสนใจเพราะเพื่อนพูดคำว่าคนขับ มอเตอร์ไซค์สีเขียวอ่อนเข้าจอด เด็กหนุ่มชุดเรซซิ่งเข้ารูปหุ่นนายแบบบอดี้ดีมากคนหนึ่งกำลังถอดหมวกกันน็อก ท่าสะบัดผมยาวคลอเคลียไหล่ชวนให้ใครต่อใครหลายคนมอง
โดดเด่นแต่ไม่ใช่สเปคผม ภาพริมฝีปากแดงฉ่ำกับรอยยิ้มหวานของลูกแกะตัวนั้นยวนใจมากกว่า
...ถ้าได้กัดแก้มใสนั่นอีกสักคำ
...สูดกลิ่มหอมแป้งเด็กจากผิวเนียนละเอียด
...สวมกอดแน่นๆ แนบชิดขณะอีกฝ่ายหลับไหล...อา แค่คิด
'กริชน้อยมึงอย่าเพิ่งกวนพ่อได้ไหม' กัดปากเตือนร่างกายตัวเอง
----
"มังกร ไปส่งกูเซฟเฮ้าส์" ผมปั่นป่วนจนทานไม่ไหวจะกลับไปเอารถตัวเองออกซิ่ง
"จะกลับแล้วเหรอวะ วันศุกร์แห่งชาติทั้งที โชว์ยังไม่จบเลย"
"ไปส่งมันแล้วรีบกลับมา มึงอาจต้องช่วยเอา 48 กูกลับว่ะมังกร หึหึ" แฮงค์ลูบปาก
"อีกแล้วเหรอวะ นี่จี๊ปนะมึง เห็นแวงเล่อร์กูเป็นรถขนมอไซค์ทุกที งวดนี้ชาร์จแพงดีกว่าว่ะ" มังกรเอาบ้าง it's Jeep
"น่า ครั้งนี้กูยอมเพื่อน เรียกมาได้เลย"
"เฟิร์สคลาสไปกลับพร้อมห้องสวีตฮันนีมูน" มังกรตีคิ้วจะบินไปหาหวานใจที่เชียงใหม่
"โอเค จัดเต็มสหาย 555"
"เฮ้! แฮงค์ ระวังโดนกัด" don't let that Bike bites ผมตบบ่าเจ้าของฮาเล่ย์เดวิสัน 48
"เป็นหมาป่าจอมปลอมไปเถอะมึง" good luck, faking foxy fox แฮงค์อวยพรชนิดสายตาไม่ละจากเหยื่อ
ผมอมยิ้มมุมปาก หมาป่าหรือ กระล่อนเกินขีด fox เรียบร้อยเพราะมันคือ wolf เขี้ยวขาวจะออกล่าเหยื่อต่างหาก
-----
-------
23.15 น. ฝั่งพระนคร จอดรถยนต์ใต้ต้นไม้ช่วยบังแสงไฟถนนซอย กดโทรหาเป้าหมายของตัวเอง
"อือ...คร้าบ..." กดรับทั้งที่เสียงแหบพร่าคล้ายถูกปลุก
"..." แค่นี้ก็ยิ้มออกแล้ว ค่อยคุ้มกับที่ตีนผีเหาะข้ามเมืองมาหน่อย
"งืม..." เสียงงัวเงียพร้อมไฟห้องน้ำชั้น 2 เปิดสว่าง
"นอนแล้วเหรอ"
"จับกบอยู่ ได้ยินเปล่า" เสียงสายน้ำฉี่ฉ่าสะท้อนก้อง
"หึหึ" ผมขำขันปนเขินแทน เยี่ยวดังมาถึงนี่ เกรียนจริงเจ้าหนู
"โทรมามีอะไรครับ?"
"ฟู่..." นั่นซิมีอะไร จะบอกว่าไม่เห็นหน้าแค่เห็นหลังคาบ้านก็ยังดี มุกนี้เสี่ยวแต่มันคือความจริงล้วนๆ ลืมซ้อมตอบคำถามเลยแฮะ
"พรุ่งนี้แม่กับป้าๆ จะกลับพัทยา หาข้าวเช้ากินเองนะครับ โละข้าวกล่องในตู้เย็นหมดเลยก็ได้ เชฟอนุญาต"
"555" ยิ้มกว้างอย่างไม่รู้ตัว ได้ข่าวว่าอาหารสำเร็จรูปแช่แข็งนั่นของผมล้วนๆ
"โฮ่งๆๆๆ"
(อีดำ! เห่าอะไร เงียบ! คนจะหลับจะนอน!)
เสียงผู้ชายสูงอายุดัดจริตหญิงร้องปรามสุนัขที่มุดรั้วออกมารวมกับพวกจรจัด 3-4 ตัวแถวนั้น
"เดี๋ยวนะครับ หมาหน้าบ้านเห่าดังไปหน่อย...แม่! หนูดูเอง" ตึงๆ ลงมาเปิดประตูบ้าน
ซวยล่ะพันทางทำพิษ ถอยรถขวับเข้าจอดมุมกำแพงซอย 69 รีบดับเครื่องยนต์ทันทีพร้อมกลั้นหายใจ กูมาสตอล์กเกอร์ลูกแกะหรือกำลังเล่นหนังเจมส์ บอนด์ฉากไล่ล่าอยู่วะ
เสียงใสเรียกชื่อสุนัขแก๊งนั้นรายตัวพร้อมต้อนเจ้าดำเข้าบ้าน สักพักถึงรับสายผม
"ฮัลโหลยังอยู่มั้ย ถามอย่างได้มั้ยครับ"
"ว่า?"
"ผมเอาหมาไปเลี้ยงในแคมปัสได้มั้ย ให้มันอยู่แต่หลังครัวริมกำแพง ไม่ปล่อยเพ่นพ่านหรอก ไม่อยากทิ้งมันไว้ กลัวไม่มีใครให้ข้าวน่ะ"
"..." ลงจากรถไปแอบส่องเป็นโจรมุมตึก เรายืนห่างกันแค่กำแพงกั้นกับมือถือแนบหู
"ขอโทษครับไม่เอาไปหรอก แค่ถามดูเฉยๆ" เสียงเศร้าอ้อยสร้อยจนผมต้องกำหมัดบีบตัวเองไม่ให้ใจอ่อน
"เอาไปไว้บ้านก็ได้" นึกถึงฝูงสัตว์หน้าขนในบ้านตัวเอง แม่รักสุนัข มีเจ้าหมาพันทางนี่เพิ่มอีกตัวได้อยู่แล้ว
"บ้านใคร อย่านะว่า...?"
"โกลเด้น 3 โดเบอร์แมน 1"
"โอ้ววววววว อีดำไปจะโดนรุมมั้ยอ่า พวกนั้นตัวผู้ตัวเมียครับ"
"ตัวผู้ 3 ตัวเมีย 1"
"เย๋ย...ขอคิดก่อนดีกว่า ร้านก๋วยเตี๋ยวท้ายซอยบอกจะดูให้ ดำมันถูกเลี้ยงแบบปล่อย ชอบนอนข้างนอกไม่ค่อยเข้าบ้านเท่าไหร่ อยู่ที่นี่น่าจะได้อยู่ครับ"
"อือฮึ" ตามใจเจ้าของ ถ้าได้สัตว์เลี้ยงไปเป็นตัวประกันก็สามารถหิ้วเจ้านายเข้าออกบ้านตัวเองสบายแฮ
"แล้วพรุ่งนี้จะไปพัทยาด้วยมั้ย" อดถามเอาคำตอบชัด ไม่ได้
กูไม่อยากอยู่ห้องคนเดียวอีกต่อไป แต่ครั้นจะตามสตอลเกอร์ถึงพัทยาก็กระไรอยู่
"ไม่ครับ แม่กับป้าๆ จะไปธุระที่ไหนก่อนเยอะแยะ แวะเยี่ยมใครอีกก็ไม่รู้ บอกให้ผมแยกกลับเองเลย (...ตอนแรกจะข้ามไปส่งผมก่อน ยังไม่เตี๊ยมกับเพื่อนเลยอ่ะ ขืนให้รู้ก็ซวยแล่ว)" หัดกระซิบกระซาบความลับนะตัวเล็ก
"ก็พาไปคอนโดเรา" จะได้รวบรัดสู่ขอให้เสร็จเลยทีเดียว
"ตายๆๆๆ ณิชตายหยั่งเขียด ไม่อยากถูกซักฟอกตอนนี้ ยังไงหมดงานพิเศษบอสผมก็ไปเช่าหอนั้นอยู่ดี"
"คิดว่าจะหมดง่ายๆ เหรอ" เสียงแข็งขู่เด็ก
"เอ๊า!"
"หึหึ" แกล้งเด็กนี่สนุกดีแฮะ
เรียกผมว่าอะไรนะ 'บอส' ฉุกคิดได้วินาทีนี้เอง เพื่อนถูกเรียกว่าพี่แฮงค์หรือพี่มังกรเต็มปาก กับกูมันเรียกพี่หรือชื่อจริงสักคำหรือยังวะ...ไม่เคยได้ยินเลยนี่หว่า
อย่างไรเสีย ไม่วันใดวันหนึ่งก็ต้องบอกผู้ปกครองได้รู้ความจริง ให้เวลาเด็กน้อยมีท่าทีชอบผมบ้างสักนิดคนอย่างไอ้กริชรอได้
---
(หนู! เข้าบ้าน) เสียงผู้ชายแหบดัดหญิงดังมาอีกหน
"คร้าบแม่! เอ่อ...ผมต้องเข้าบ้านแล้ว"
"แล้วคุยต่อไม่ได้?"
"โอ้ว้าว! พอพูดได้ก็เอาใหญ่เลยแฮะ สงสัยต่อไปเราต้องคุยกันทางโทรศัพท์นะว่ามั้ย 555 ล้อเล่นครับ ผมมีไอเดียเด็ดให้ช่วยล่ะ"
"ว่า?" รู้สึกรื่นรมย์จนไม่อยากวางสาย ถ้าได้เจ๊าะแจ๊ะข้างแก้มแบบนี้ทั้งคืนก็โอไม่หยอก
"บอสกินอะไรได้หรืออยากกินอะไร ไว้เราช่วยกันลิสต์เมนูติดตู้เย็น คราวนี้รับรองไม่จู๊ดๆ อีกแน่"
"เหรอ...หึหึ"
"น่านะ ลูกค้าคนพิเศษของเชฟมือทอง"
"เสิร์ฟเองด้วยหรือเปล่า"
ชอบเวลาเด็กอ้อล้อตรงคำว่า 'นะ' หรือ 'น่าน'ะ ก้มหน้านิดๆ ช้อนตามองอ้อนเล็กน้อย...น่ากัดจมเขี้ยวสุดๆ
"อยู่แล้ว มอร์นิ่งอินเบดก็ยังได้ แต่อัพราคาพิเศษแถมทิปแยกต่างหาก อย่างบอสจะจ่ายไหวรึเปล่าไม่รู้"
"ขนาดนั้นเชียว" เล่นกับหมาๆ เลียปากจนได้ คิดถึงรสริมปากหวานฉ่ำคืนนั้น อืม...อยากให้ตื่นมาจูบตอบจริงๆ
(ณิชชชช!)
"โอ๊ะโอ๋ ต้องวางแล้ว ค่อยเจอกันนะครับ" ติ๊ด! กดตัดทันทีพร้อมขานรับ "คร้าบแม่! ณิชเข้าบ้านแล้วครับ"
ผมเงยมองตามเสียงตึงตังผสมเสียงดุว่าเล็กน้อยพอเป็นพิธี รอจนไฟในบ้านดับหมดทุกดวงค่อยสตาร์ทรถกลับ
เจ้าลูกแกะตัวน้อยเอย...
**********************************************
edit : 9/8/2013 ช่วยแก้คำผิดโดย i1_to*pp ขอบคุณมาก
สถานภาพ, โชว์ยังไม่จบ (ตกคำว่าไม่), ว่ะ, เฟริ์สคลาส
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
