SOTUS : พี่ว้ากตัวร้ายกับนายปีหนึ่ง
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: SOTUS : พี่ว้ากตัวร้ายกับนายปีหนึ่ง  (อ่าน 1149591 ครั้ง)

ออฟไลน์ cheyp

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1536
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +49/-0
กรี๊ดดดดดดดดดดดดด
รอก้าวต่อไปของทั้งสอง

ออฟไลน์ tune

  • ⅓ of TUNEiND ...
  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 81
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-0
ฮือออออออออออออ ตอนบูมขอรุ่นนี่รู้สึกเป็นอะไรที่ ทุกคนที่เลยโมเมนต์นั้นมาแล้วจะอินกันมากมาย ฮ่าา
เหมือนมาอ่านเอาตอนนี้ ที่บรรยายพร้อมแนวคิดของรุ่นพี่ ของระบบอะไรแบบนี้แล้วมันซึ้งกว่าตอนที่เคยบูมอีกนะคะเนี่ย //หรือเพราะตอนนั้นไม่มีพี่อาทิตย์มาว้ากใส่ อิอิ

แต่ก็ยังเหลือชิงเกียร์ภาคชิงรุ่นอีกนี่นะ สติลขอเป็นพี่สันตีกลองตบมุกแป้กตามเชียร์พี่ว๊ากซึนๆ นะค๊าาาา

ออฟไลน์ babimild1985

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 224
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +21/-0

ออฟไลน์ Roman chibi

  • Death is not the end. Death can never be the end. Death is the road. Life is the traveller. The soul is the guide.
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1224
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +58/-3

ออฟไลน์ nimfadora

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 129
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-1
จบรับน้อง พี่อาทิตย์สุดโหดในสายตาน้องปีหนึ่ง จะเป้นยังไงต่อล่ะทีนี้ ๕๕๕๕๕๕

ออฟไลน์ Fujoshi

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 759
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +38/-2
อร๊ายยยยยยยย
พี่อาทิตย์จะกลายเป็นหนุ่มหน้าใสแล้วใช่มั้ย :o8:

ออฟไลน์ inspyme.glamour

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 76
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +13/-1
ตามอ่านห้าตอนรวดด้วยใจหน่วงๆ ไม่รู้จะปวดใจกับความใจแข็งปากร้ายของพี่อาทิตย์หรือจะก๊าวให้ความสุภาพแสนดีของน้องก้องภพดี
เฮ้อออ :เฮ้อ:
เพิ่งจบการเข้าห้องเชียร์ไปหมาดๆเลยพอจะเข้าใจบรรยากาศแบบนั้นนะคะ แต่หลายครั้งก็รู้สึกว่ามันไม่ค่อยmake senseเท่าไหร่ อืมม ต่างคนต่างความคิด บางคนคงมองเห็นถึงข้อดีของระบบนี้ แต่เรายังไม่เข้าถึงเท่าไหร่เลยไม่อิน ขอเบนประเด็นไปฟินแค่พี่อาทิตย์กับ0062แทนดีกว่า :hao3:
บูมเท่ารุ่น ว้าวววว รุ่น35เลยบูมไม่เยอะเท่าไหร่ คณะที่เราเรียน เรารุ่นเกือบ50 แต่ได้โบนัสจัดหนัก บูมไปเกือบ200รอบ ..จัน เอาไดฟีลีนมานวดหลังชั้นทีซิ :katai1:
มาต่อไวๆนะคะ รอวันที่พี่อาทิตย์จะกินนมเย็นอย่างเปิดเผยอยู่น้าาา :กอด1:

ออฟไลน์ BitterSweet

  • เป็ดนักเขียน
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 235
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +725/-2
SOTUS  :  พี่ว้ากตัวร้ายกับนายปีหนึ่ง



กฎของปีหนึ่งข้อที่ 14  : พี่ว้ากมีเกียรติที่ต้องรักษา




 
“....คืนนี้เหรอครับ ผมว่างครับ ...ครับ  ได้ครับ ...แล้วเจอกันครับ”

 

“โทรหาหญิงที่ไหนวะ ไอ้ก้อง เสียงหวานเชียว”

 

เอ็มกำลังคีบเส้นเย็นตาโฟเข้าปาก แต่ดูก็รู้ว่าหูคงกางเรดาห์จับเอาคำพูดของคนคุยโทรศัพท์ไม่ตกหล่น รวมทั้งเพื่อนคนอื่น ๆ ที่กินมื้อเที่ยงกันอยู่รอบโต๊ะต่างก็มีท่าทีสนอกสนใจเป็นพิเศษ ...ไม่ใช่อะไร เผื่อไอ้เดือนมหาลัยมีสาวมาจีบ จะได้แนะนำหญิงแจ่ม ๆ ไว้ให้เพื่อนบ้าง พวกเขาเลยรอลุ้นฟังก้องภพซึ่งขยับตักข้าวผัดทานต่อ พลางเฉลย

 

“อ้อ พี่รหัสเขาชวนเลี้ยงสายวันนี้”



ความหวังทั้งหมดดับวูบลง เล่นเอาเพื่อนที่เหลือทำหน้าเซ็งกับจานข้าว

 
...เวรกรรม...มีเพื่อนหล่อซะเปล่า ดันไม่ได้มีประโยชน์เลย ตั้งแต่ก้องภพได้ตำแหน่งเดือนมหาลัยก็เห็นมีคนเข้ามาจีบมันตั้งมากมาย ทั้งผู้หญิง เกย์ กระเทย แต่มันกลับไม่คิดจะสนใจ กันตัวเองไว้ให้รู้จักเพียงผิวเผินคล้าย ๆ คนประเภทโลกส่วนตัวสูง  ถึงจะเป็นดูเป็นมิตรน่าคบหา ทว่าก็น้อยมากที่จะมีใครเข้าถึงความคิดจริง  ๆ ข้างใน จนเอ็มเผลอบ่นใส่อย่างระอา

 

“พวกกูเสียดายแทนมึงว่ะ มีของดีแล้วไม่รู้จักเอามาใช้”


“ก็กูไม่มีเวลา แค่เข้าเรียนกับกิจกรรมก็หมดวันแล้ว เสาร์นี้ต้องชิงรุ่นด้วย”



ก้องภพตอบตามความจริง  ...ไม่ใช่ว่าตัวเองไม่สนใจผู้หญิงหรือรักใคร่ ๆ เพียงแต่ตอนนี้เขาอยากโฟกัสเรื่องอื่นมากกว่า ถึงจะจบประชุมเชียร์ไปแล้ว หากก็ยังมีกิจกรรมอื่น ๆ ตามมาอีกเป็นขบวน และล้วนต้องใช้แรงฝ่าฟันไปทั้งนั้น


“เออ พูดถึงวันชิงรุ่น กูชักอยากรู้วะว่าพี่เขาจะทำอะไร ไหน ๆ มึงก็ไปเลี้ยงสายรหัสแล้ว สืบจากพี่ปีสามให้หน่อยดิ”

 
เอ็มตบบ่าพลางพูดไหว้วานด้วยท่าทางเจ้าเล่ห์ พาให้เพื่อนคนอื่นรีบออกเสียงสนับสนุนกันยกใหญ่  คนที่อยู่ ๆ โดนโยนตำแหน่งนักสืบโครมใส่รีบส่ายหน้าปฏิเสธ พยายามอธิบายว่าเขาแค่ไปกินข้าว  แต่สุดท้ายพอโดนไซโคว่าทำเพื่อรุ่น ก็เลยต้องรับคำไปอย่างปลง ๆ



 

ด้วยเหตุนี้ ตอนหกโมงเย็น ก้องภพจึงพาร่างของตัวเองมาปฏิบัติภารกิจสายลับ  ณ ร้านหมูกระทะแถวหน้ามหาวิทยาลัย อันเป็นสถานที่นัดหมายยอดฮิตในการเลี้ยงสายรหัส เพราะราคาถูก อร่อย สะดวก เลยทำให้โต๊ะส่วนใหญ่ถูกจับจองโดยนักศึกษาเป็นส่วนมาก แต่ไม่ยากเกินที่เขาจะกวาดสายตามองจนเจอพี่รหัสตัวเองนั่งอยู่ตรงโต๊ะตัวในสุดของร้าน


“สวัสดีครับ พี่เปิ้ล”


เขายกมือไหว้ทักทายพี่รหัสสาวหมวยตาเฉียว ซึ่งยังคงรักษาลุคสุดเปรี้ยวเหมือนครั้งก่อนที่เอาหนังสือและขนมมาฝากให้เขา หากคราวนี้กลับมีพี่ผู้หญิงตัวเล็กหน้าหวาน และพี่ผู้ชายหุ่นสูง ๆ อีกคนหนึ่งที่เขาไม่รู้จัก นั่งรออยู่ข้าง ๆ

 
“น้องก้องภพ พี่ขอแนะนำ ‘พี่นุ่มนุ่น’ พี่รหัสปีสาม ส่วนคนนี้ ‘พี่ภาคย์’ พี่รหัสปีสี่จ๊ะ”


“สวัสดีครับ ขอโทษครับที่มาช้า พวกพี่มารอนานหรือยังครับ”


พอรู้ว่าเป็นสายรหัส 0062 ของตัวเอง เด็กปีหนึ่งก็รีบยกมือไหว้ พลางเอ่ยถามด้วยความเกรงใจ เพราะเขาเป็นน้องดันปล่อยให้พวกพี่มารอตั้งแต่เลี้ยงสายวันแรก มันออกจะเสียมารยาทอยู่สักหน่อย แต่พี่นุ่มนุ่นกลับส่ายหน้าปฏิเสธด้วยน้ำเสียงเป็นมิตร


“ไม่ช้าหรอกพวกพี่ก็เพิ่งถึง คนมันเยอะเลยรีบมาจองโต๊ะกันก่อน เดี๋ยวคนอื่นที่ตามมาจะไม่มีที่นั่ง”


“มีคนอื่นด้วยเหรอครับ”


ก้องภพขมวดคิ้วงง เพราะคิดว่าสายรหัสมากันครบแล้ว หรือจะเป็นพวกพี่ ๆ ที่เรียนจบมาร่วมแจมด้วย ทว่าความคิดของเขากลับถูกเพียงครึ่งเดียว เมื่อพี่นุ่มนุ่นเปลี่ยนไปร้องถามด้วยความแปลกใจ


“อ้าว...นี่เปิ้ลยังไม่ได้บอกน้องอีกเหรอ งั้นพี่บอกเองแล้วกัน ...คืออย่างนี้นะน้องก้อง พี่รหัสเราที่เพิ่งจบไปปีที่แล้วชื่อ ‘พี่ฝน’  เขาเป็นแฟนกับพี่ปีเดียวกันชื่อ ‘พี่ตั้ม’ กำลังจะแต่งงานกันสิ้นเดือนหน้าอยู่แล้ว ทีนี่ภาควิชาเรามันมีธรรมเนียมว่า ถ้าพี่รหัสสองรหัสแต่งงานกัน สายรหัสสองสายก็ต้องอยู่ร่วมกันเป็น ‘สายโค’ เราเลยต้องเรียกสายรหัสฝั่งของพี่ตั้มมาเลี้ยงด้วย”


คนฟังพยักหน้าเข้าใจ เพิ่งรู้ว่ามีธรรมเนียมสายรหัสแบบนี้ แต่ก็ถือเป็นธรรมเนียมที่น่ารักดี ซ้ำยังช่วยให้น้อง ๆ ต่างรหัสรู้จักกันด้วย


“แล้วอีกสายหนึ่งรหัสอะไรเหรอครับ”


“0206 จ๊ะ แค่สลับเลขรหัส 0062 เองเนอะ คนเลยว่าคู่พี่ตั้มพี่ฝนเป็นเหมือนพรหมลิขิต”

 
พี่นุ่มนุ่นอธิบายด้วยสีหน้าชวนฝัน ท่ามกลางเสียงหยอกขำ ๆ ของพี่ภาคย์ปีสี่ว่าน้ำเน่า เลยถูกน้องตีไหล่แก้เขิน ก่อนคนโดนแซวจะเหลือบเห็นกลุ่มคนตรงทางเข้าร้านหมูกระทะ

 
“อ้าว...นั่นไงมาพอดี”


ดูเหมือนสายรหัส 0206 จะนัดเจอด้านนอกก่อนแล้ว เพราะเข้ามาพร้อมกันทั้งทีม เล่นเอาน้องยกมือไหว้สวัสดีรุ่นพี่กันไม่ทัน โดยเฉพาะกับพี่อาวุโสสุดคือ ‘พี่ตั้ม’ หนุ่มหน้าตี๋เชื้อจีนเต็มขั้น แม้จะมีแว่นช่วยเสริมก็ยังไม่อาจช่วยทำให้ตาตี่ ๆ โตขึ้นมาได้ ตรงข้ามกับ ‘พี่ฝน’ สาวตาคมลูกครึ่งแขกขาวที่สวยจัดจนคนในร้านบางคนแอบเหลียวมอง แต่เจ้าตัวไม่สนใจ กลับเดินตรงดิ่งมาที่ใครบางคนอย่างแน่วแน่


“อุ๊ย! น้องก้องภพที่เป็นเดือนคณะใช่มั้ย พี่เคยเห็นแต่รูปในเว็บตอนประกวด  แหม...ตัวจริงหล่อกว่าในรูปตั้งเยอะ”


ก้องภพยิ้มเจื่อนรับคำชม เพราะแอบสัมผัสรังสีของว่าที่เจ้าบ่าวได้ลาง ๆ ก่อนพี่ตั้มจะกระแอมไอเรียกความสนใจ


“มา! แนะนำตัวกันหน่อย นี่น้องรหัส 0206 ปีหนึ่งพี่ชื่อ ‘หลิน’ ส่วนโน้น ปีสอง ‘ทัช’ กับ ปีสี่ ‘พีท’ ส่วนปีสามติดธุระเดี๋ยวตามมา”


หลิน เป็นผู้หญิงผมสั้นที่ลุคออกจะดูห้าว ๆ หน่อย ส่วนปีสองกับปีสี่เป็นผู้ชายแนวเฮฮาทั้งคู่ ทางฝ่ายรหัส 0062 เลยเริ่มแนะนำตัวบ้าง เพื่อทำความสนิทสนมกันไว้ เพราะต่อไปสองสายรหัสนี้จะกลายเป็นสายโคกันอย่างสมบูรณ์

 

พอมากันเต็มองค์ประชุม ก็เริ่มปฏิบัติการปิ้งย่างสามัคคีสังสรรค์ การเลี้ยงแบบบุฟเฟต์หมูกระทะสะดวกตรงที่ใครอยากกินอะไรก็ตักกันได้ไม่ต้องเกรงใจ และด้วยจำนวนคนเยอะ บนโต๊ะเลยถูกแบ่งเป็นสองเตาสำหรับโซนอาวุโสและพวกน้อง ๆ ซึ่งต่างคุยกันไปกินกันไปในบรรยากาศสบาย ๆ จนชักจะเริ่มคุ้นเคย กระทั่งถูกเบรกด้วยเสียงพี่ตั้มที่อยู่หัวโต๊ะ ลุกขึ้นโบกมือเรียกใครคนหนึ่งทางหน้าร้าน



“เฮ้ย! ไออุ่น ทางนี้”

 
ก้องภพเดาว่าคงเป็นพี่ปีสามที่บอกว่าติดธุระ ชื่อน่ารักขนาดนี้คงไม่พ้นผู้หญิงแน่นอน เขากำลังหันไปมองหาเจ้าของชื่อ แต่แล้วก็ต้องนึกแปลกใจเมื่อเห็นใครบางคนใส่เสื้อช็อปคุ้นตาในร้าน  ไม่เพียงแค่นั้นเจ้าตัวกลับเดินเข้ามาใกล้โต๊ะเรื่อย ๆ  และเขาก็ต้องเบิกตากว้างเมื่ออีกฝ่ายยกมือขึ้นไหว้ พลางพูดด้วยน้ำเสียงซีเรียส

 

“หวัดดีครับเฮีย ผมบอกเฮียแล้วไง ว่าอย่าเรียกผมว่า ‘ไออุ่น’ ให้เรียกผมว่า ‘อาทิตย์’”

 
เฮดว้ากอาทิตย์ทำหน้าเครียดประหนึ่งเป็นเรื่องคอขาดบาดตาย ตรงข้ามกับพี่ตั้มซึ่งตอบกลับด้วยน้ำเสียงไม่ได้จริงจัง

 
“เอ้า! ก็มึงชื่อเล่นว่า ‘ไออุ่น’ นี่หว่าเรียกมาตั้งแต่ปีหนึ่งแล้ว มันชิน”


“แต่ตอนนี้ผมอยู่ปีสามเป็น ‘เฮดว้าก’ นะครับเฮีย”

 
อาทิตย์พยายามเน้นย้ำคำว่า ‘เฮดว้าก’ เป็นพิเศษ ยิ่งมีพวกปีหนึ่งอยู่ด้วยก็ยิ่งต้องรักษาภาพพจน์ ถ้าใครรู้ว่าตัวเองมีชื่อเล่นโคตรแต๋วว่า ‘ไออุ่น’ คงได้เสียศักดิ์ศรีพี่ว้ากสุดโฉดกันพอดี โดยเฉพาะกับใครบางคนที่เขาเหลือบไปเห็นว่ามันนั่งอยู่เกือบท้ายโต๊ะ แถมกำลังมองเขาด้วยแววตาที่ตีความได้ว่าทั้งแปลกใจและทั้งขำไปพร้อมกัน

 

...รู้อยู่แล้วว่ายังไงก็ต้องเจอกับไอ้เด็กปีหนึ่ง 0062 ก็เขาจำรหัสมันได้ขึ้นใจขนาดนี้ กะเปิดตัวแบบงาม ๆ เข้าข่มว่าเขาเป็นหนึ่งในพี่สายรหัสของมัน เผื่อไอ้คนชอบปีนเกลียวจะได้รู้จักเคารพกันบ้าง แต่โชคร้ายที่เขามีเรียนแลปเลยเลิกช้า ขนาดรีบสุด ๆ ก็ยังมาสายจนได้ ยังไม่พอดันจะโดนเรียกชื่อเล่นให้เสียเชิงตั้งแต่ประโยคแรกอีก เป็นแบบนี้โทรมาเตี๊ยมกับเฮียตั้มไว้ก่อนก็ดีหรอก!

 

คนพลาดตีสีหน้าเซ็งสุดชีวิต แต่ยังดีที่เหมือนคู่สนทนาจะเข้าใจ แม้แอบช้าจนปล่อยไก่ไปหมดเล้า


“อ้อ ๆ กูลืมไปว่ามึงเป็นว้ากแล้ว เออ แต่มึงจบประชุมเชียร์ไปแล้วไม่ใช่เหรอ”

 
“ครับ แต่ยังเหลือ ‘ชิงรุ่น’ กับ ‘เกียร์ภาค’ อีก”

 
ก็เพราะสองศึกที่เหลืออยู่นี่แหละ เลยเป็นสาเหตุให้อาทิตย์ยังคงต้องรักษามาดพี่ว้ากเอาไว้ แม้ใจจริงอยากจะโกนหนวด ตัดผม สลัดมาดเถื่อนออกไปแค่ไหน ก็ต้องเก็บไว้ก่อนเดี๋ยวสั่งให้น้องทำอะไรแล้วมันจะไม่กลัว


“แล้วคิดไว้รึยังว่าจะให้น้องชิงรุ่นกันยังไง”

 
คำถามเปิดประเด็นสำคัญ ทำให้ก้องภพที่พ่วงด้วยตำแหน่งนักสืบต้องหูผึงรีบฟังอย่างตั้งใจ เผื่อจะได้เก็บข้อมูลไปแชร์เพื่อน ๆ ต่อบ้าง แต่แล้วก็กลับถูกดักคอแบบคนรู้ทัน

 
“เรื่องนั้นผมคงบอกไม่ได้ แต่รับรองว่าโหดไม่แพ้รุ่นเฮียหรอกครับ”


ประโยคปิดทางแถมด้วยคำขู่ซ้ำ ทำเอาก้องภพจนปัญญาจะสาวต่อ เล่นมีเฮดว้ากอยู่แบบนี้ ภารกิจของเขาคงล้มเหลวตั้งแต่ยังไม่ทันเริ่ม  เขาเห็นพี่อาทิตย์ยิ้มเยาะแบบเหนือกว่า หากก็ต้องเปลี่ยนเป็นหน้าซีดเมื่อโดนคู่สนทนาชวนคุยต่อจากที่ค้างอยู่

 
“เออ รุ่นเฮียให้น้องมันวิ่งรอบมหาลัยกับร้องเพลงคณะไปด้วยนี่หว่า จำได้ว่าไปแหกปากร้องเพลงหน้าหอหญิงตอนตีสี่ โดนป้าคุมหอเอากะละมังเขวี้ยงหัวด้วย วิ่งกระเจิงกันทั้งภาค ฮา ๆๆ”

 

...มาอีกแล้ว เผาน้องรหัสกันเข้าไป  เฮียครับ ไหว้ล่ะครับ ดูสถานการณ์บ้างมั้ย ไอ้เด็กปีหนึ่งมันอมยิ้มขำกันใหญ่แล้ว!

 

อาทิตย์อยากจะกุมขมับด้วยความละเหี่ยใจกับพี่รหัสตัวเอง แทนที่จะช่วยรักษามาดพี่ว้าก ดันยิ่งทำให้มันดูตลกโปกฮามากขึ้นไปอีก ขืนคุยต่อคงอยู่ยาก เพราะไม่รู้จะงัดเอาข้อมูลอะไรมาทำให้อับอาย เขาเลยเลี่ยงขอปลีกตัวเป็นการตัดบทสนทนา

 
“งั้นผมไปตักหมูก่อนนะครับ”


จบคำเจ้าตัวก็รีบลุกขึ้นเดินเลี่ยงออกจากโต๊ะไปยังฝั่งตักอาหารทันที ไม่สนแล้วว่าจะโดนเก็บไปนินทาอะไรอีก ยังไงก็ดีกว่าต้องทนกล้ำกลืนไปให้พวกรุ่นน้องหัวเราะเยาะ



...เอาจริง ๆ เขาไม่ได้โกรธพี่ตั้มหรอก เรียกว่าสนิทสนมกันดีด้วยซ้ำ เพราะเฮียเป็นคนขี้เล่น เฮฮา แต่เฮียแกเล่นแบบไม่ดูจังหวะไปหน่อย เพราะหน้าที่การเป็นพี่ว้ากของเขายังไม่จบสมบูรณ์ดี จะให้เขามาร่วมวงหัวเราะด้วยมันก็ใช่ที่ ยิ่งมีสายตาวิบวับของไอ้เด็กปีหนึ่งนรกนั่นมองอยู่ก็ยิ่งแปลก ๆ



โว้ยยย!!...ทำไมมันจะต้องมาอยู่ในที่ที่ไม่ควรอยู่ทุกทีเลยวะ!

 

แต่ในเมื่อหาทางระบายความหงุดหงิดออกอย่างอื่นไม่ได้ ก็ต้องมาระบายกับการกินแทน อาทิตย์คีบเนื้อหมูลงจานส่ง ๆ จนเกือบล้น เหลือบมองเห็นผักที่อยู่ถาดข้าง ๆ ก็อยากตักติดมืออีกจานไปด้วยแบบไม่ให้เสียเที่ยว ไป ๆ มา ๆ ปริมาณเลยดูจะเยอะเกินจนชักถือลำบาก เขากำลังหาวิธีพยุงจานสามใบในมือ ทว่ากลับถูกฉวยใบหนึ่งในนั้นไว้เสียก่อน พร้อมได้ยินคำอาสาแบบมีน้ำใจ



“ให้ผมช่วยนะครับ”


ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากไอ้คนชอบอยู่ในที่ที่ไม่สมควรจะอยู่ ซ้ำอีกฝ่ายยังจะเอ่ยทักเขาพร้อมรอยยิ้ม


“ผมเพิ่งรู้นะครับว่า พี่ชื่อเล่นว่า ไออุ่น”

 
“ใครอนุญาตให้คุณเรียกชื่อนั้น!”


อาทิตย์ตวาดดุทันควัน  นึกแล้วว่าต้องโดนเก็บมาล้อ ผิดจากที่คิดไว้ซะทีไหน ยังไม่ทันครบสามนาทีเลย มันเล่นเดินออกจากโต๊ะตามมาคุยถึงตัว

 
...ความจริงชื่อเล่นนี้ไม่ค่อยมีคนรู้นอกจากเพื่อนสนิทกันเท่านั้น และพวกมันก็ถนัดเรียกเขาว่าอาทิตย์ด้วย  โดยให้เหตุผลว่าเรียกชื่อ 'ไออุ่น' มันแหยง ๆ ปากพิกล ถึงจะเรียก 'อุ่น' เฉย ๆ ก็ได้ แต่พอมารวมกับคำนำหน้าที่มักติดปากเรียกเพื่อนว่า 'ไอ้' เลยกลายเป็นว่าทั้ง 'ไอ้อุ่น' และ 'ไออุ่น'  ออกเสียงคล้ายกัน สรุปเขาเลยไม่ยอมให้เพื่อนเรียก แถมชื่อมันยังหวานแหววไม่เหมาะกับตัวเขาเลยสักนิด แต่ดูเหมือนใครคนหนึ่งตรงนี้จะไม่เห็นด้วย เพราะก้องภพยังคงพูดแย้งแบบสงสัย

 

“ทำไมล่ะครับ ผมว่าเรียก ‘พี่ไออุ่น’ ก็เพราะดีออก”


“ถ้าคุณยังเรียกอีก ผมจะสั่งให้วิดพื้นกลางร้านเดี๋ยวนี้ แล้วก็ห้ามไปบอกใครด้วย!”


คนสวมวิญญาณเฮดว้ากออกคำสั่งด้วยน้ำเสียงเด็ดขาดและท่าทางเอาจริง จนคนโดนดุต้องทำหน้าจ๋อย รีบรับคำกลับไปเรียกแบบเดิม


“ครับพี่อาทิตย์”


เจ้าของชื่อแท้จริงพยักหน้าพอใจ ให้มันรู้ซะบ้างว่าใครเป็นพี่ใครเป็นน้อง อย่าได้คิดลามปามให้มากเกินไป เขากำลังเดินนำหน้าถือจานกลับโต๊ะ แต่เสียงถามเบา ๆ จากด้านหลังก็รั้งไว้

 
“เออ...แล้วพี่ขาหายเจ็บรึยังครับ”


“อืม หายแล้ว”

 
“ค่อยยังชั่วหน่อย ผมจะได้ไม่ต้องเป็นห่วงมาก”

 
คำเพียงสั้น ๆ หากอาทิตย์ต้องเผลอหยุดมองคนพูด เขาเห็นรอยยิ้มบางปรากฏบนหน้าก้องภพเหมือนเดิม แตกต่างกันตรงที่ไม่ใช่รอยยิ้มแบบยั่วโมโหเช่นคราวแรก แต่คล้ายเป็นรอยยิ้มของคนโล่งใจ ซึ่งมันทำให้เขาหวนคิดไปถึงตอนที่ก้องภพมาคอยดูแลเขาที่ห้องอย่างช่วยไม่ได้ เพราะว่ามันเหมือนกัน...



....ไม่ว่าจะรอยยิ้ม หรือ แววตามันก็เต็มไปด้วยความจริงใจที่เขาสัมผัสได้อยู่เสมอจากคนคนนี้



อาทิตย์ไม่ตอบคำใด ๆ หมุนตัวหันหลังเดินนำตรงกลับไปยังโต๊ะ แล้วทรุดตัวนั่งใกล้พี่ตั้มที่เว้นที่ว่างไว้ ซึ่งเจ้าตัวกำลังเริ่มเปิดประเด็นใหม่ โดยมีเหยื่อเป็นน้อง ๆ

 
“เออ พี่อยากรู้ว่าปีหนึ่งสองคนทำไมมาเรียนวิศวะที่นี่ล่ะ”


“เพราะมันใกล้บ้านหนูที่สุดค่ะ”

 
คำตอบของหลินทำเอาทั้งโต๊ะถึงกับใบ้แบบไปต่อไม่ถูก คนตั้งประเด็นขมวดคิ้วอย่างไม่อยากเชื่อ แต่หลินก็ยังยืนยันว่าเป็นความจริง ทุกคนเลยหัวเราะครืนว่าเป็นตัวเลือกง่ายดี  ก่อนพี่ตั้มจะเปลี่ยนมาถามคนที่เหลือ


“แล้วเราล่ะ คงไม่ตอบว่าใกล้บ้านอีกนะ”



ก้องภพรีบส่ายหน้าปฏิเสธ บอกเหตุผลที่ทำให้บรรยากาศเงียบกริบไม่แพ้ตอนแรก แต่เป็นการเงียบคนล่ะความหมาย



“ไม่ใช่ครับ จริง ๆ ผมชอบเรียนเศรษฐศาสตร์ แต่แม่ผมอยากให้เรียนวิศวะก็เลยสอบแอดเข้าที่นี่”



ทุกสายตาในโต๊ะหันมองคนพูด ไม่เว้นแม้แต่อาทิตย์ที่ถือตะเคียบคีบหมูกระทะค้างไว้ก็ต้องหยุดนิ่ง กระทั่งพี่ฝนต้องเป็นคนเสนอแทรกขึ้นมาเป็นคนแรก


“อ้าว...แล้วทำไมไม่เลือกเรียนอย่างที่เราชอบล่ะ เรียนอะไรที่ฝืนตั้งสี่ปีมันอึดอัดจะตายไป เสียดายโอกาสด้วย พี่ว่าน้องก้องไปคุยกับแม่อีกทีมั้ย ชีวิตในอนาคตมันเป็นของเรานะ”

 
“ก็มีเคยคิดไว้เหมือนกันครับ”



ก้องภพยอมรับว่าเคยคิดทบทวนเรื่องนี้ไปมาหลายครั้ง ...เขาชอบเรื่องหุ้น ตัวเลขเศรษฐกิจ และอยากทำงานเกี่ยวข้องกับตรงจุดนั้น แต่เขาเองก็ไม่อยากขัดคำสั่งของแม่ที่ตั้งความหวังเอาไว้ เลยมีบางครั้งที่ความรู้สึกมันตีกัน แม้กระทั่งเดี๋ยวนี้เขาก็ยังไม่อาจตัดใจจากความฝันของตัวเองได้ลง

 
“อืม ถ้าไม่อยากเรียนก็ซิ่วสอบใหม่ปีหน้าก็ได้ แต่ปีนี้ถือว่าเราเป็นน้องรหัสพวกพี่แล้ว พี่ก็จะเลี้ยงให้เต็มที่ไม่ต้องห่วง!”


พี่ตั้มพูดเสริมให้กำลังใจ ซึ่งเขาก็ยิ้มรับขอบคุณกับน้ำใจของพวกพี่วิศวะ อย่างน้อยการมีพี่สายรหัสดี ๆ ก็ทำให้เขารู้สึกภูมิใจที่ยังเรียนอยู่คณะนี้

 

...คณะที่มีความสามัคคีและสร้างความผูกพันระหว่างพี่และน้องอย่างแน่นแฟ้น

 



งานเลี้ยงหมูกระทะสายรหัสจึงดำเนินต่อไป ท่ามกลางควันปิ้งย่าง และเสียงพูดคุยอย่างสนุกสนานเป็นกันเอง จวบจนนาฬิกาบอกเวลาสองทุ่มก็ถึงคราวต้องแยกย้าย พวกเขาขอบคุณเจ้าภาพรุ่นใหญ่ ทั้งยังร่วมอวยพรว่าที่คู่บ่าวสาว และนัดแนะกันว่าจะต้องตามไปกินโต๊ะจีนต่อในงานแต่งเร็ว ๆ นี้


บางส่วนเริ่มทยอยกันกลับ ใครไม่มีรถก็อาศัยรถยนต์พี่ตั้มเป็นคนตระเวนส่ง ส่วนก้องภพเอามอเตอร์ไซต์มาเลยขอกลับเอง เหลือแค่เฮดว้ากอาทิตย์ซึ่งยังคงยืนอยู่หน้าร้านหมูกระทะไม่ไปไหน จนก้องภพที่อยู่หอตรงข้ามอดที่จะถามขึ้นมาไม่ได้

 

“พี่อาทิตย์จะกลับยังไงเหรอครับ”


“เรื่องของผม!”


เสียงตะคอกใส่เป็นเหมือนทุกครั้งที่พี่ว้ากใช้ตัดบท แต่คราวนี้ก้องภพกลับรู้สึกว่ามันแตกต่างจากอารมณ์เฉียบขาดจริงจัง เพราะมันเต็มไปด้วยความหงุดหงิดโมโหในน้ำเสียง คล้ายมีบางอย่างผิดปกติไป และความผิดปกติที่ว่าสาเหตุคงไม่พ้นตัวเขา

 
“พี่โกรธอะไรผมรึเปล่าครับ”


ประโยคเปรยถามคาดเดาเรียกให้อีกฝ่ายเงยหน้าขึ้นมองทันควันด้วยดวงตาแข็งกร้าว


“ทำไมผมต้องไปโกรธคุณ! คุณเป็นอะไรกับผม รุ่นก็ยังไม่ได้ ใจอยากเรียนคณะนี้รึเปล่าก็ยังไม่รู้เลย!”


คำพูดประชดที่อยู่ ๆ ก็ถูกโยนใส่ทำเอาก้องภพมึนงง หากก็ยังพยายามอ้าปากโต้แย้ง


“แต่ตอนนี้ผมก็เป็นเด็กวิศวะคนหนึ่งนะครับ”


“หึ แน่ใจเหรอว่าคุณอยากเป็นจริง ๆ  ถ้าคุณไม่อยากเรียนวิศวะตั้งแต่แรกจะเข้ามากั๊กที่คนอื่นทำไม ไม่รู้รึไงว่ามีคนอยากเรียนคณะนี้เยอะแค่ไหน เข้ามาเรียนเล่น ๆ แล้วซิ่วไปทีหลัง มันเห็นแก่ตัว!”

 

เสียงกระแทกท้ายประโยคอย่างหยามเหยียด ส่งผลให้ก้องภพนิ่งงัน รู้สึกชาไปทั้งร่าง หัวสมองเต็มไปด้วยความสับสนและไม่เข้าใจว่าทำไมพี่อาทิตย์ต้องดูถูกความจริงจังของเขา



“ผมก็มีเหตุผลของผมนะครับ แล้วผมก็ไม่ได้มาเรียนเล่น ๆ  ทุกกิจกรรมของวิศวะผมก็เข้าหมด แล้วผมก็ตั้งใจจะชิงรุ่นให้ได้ด้วย”


 
หากคำอธิบายกลับไม่มีประโยชน์ เมื่อคู่สนทนายังคงมีท่าทีเยาะเย้ย


 
“อย่ามาทำอวดเก่ง ชิงรุ่นมันไม่ง่ายขนาดนั้น!”


“ผมทำได้แน่ ๆ ครับ!”

 
ก้องภพตะโกนยืนยันอย่างมั่นใจ สบมองอาทิตย์ด้วยสายตาไม่ยอมแพ้ ยิ่งเพิ่มอารมณ์คุกกรุ่นให้กับคนต้องรักษาเกียรติในฐานะเฮดว้าก



...ก็รู้ไม่ใช่ไม่รู้ว่าคนตรงหน้าเข้าร่วมทุกกิจกรรม และก็เพราะแบบนั้นถึงทำให้เขาเชื่อว่าคนคนนี้อยากเรียนวิศวะจริง ๆ แต่สุดท้ายดันกลับคำพูด ทั้งยังจะมาแสดงท่าทางแน่วแน่ว่าจะชิงรุ่นให้ได้อีก คนที่ไม่มีใจรักในวิศวะ แต่ยังยืนยังออกมาแบบนั้น มันไม่เห็นหัวรุ่นพี่และเกียรติของวิศวะเลยรึไง! 



อาทิตย์กำลังจะอ้าปากด่าซ้ำ ทว่าก่อนที่ใครจะทันได้พูดอะไร เสียงมอเตอร์ไซต์ก็ดังขับเข้ามาใกล้ ๆ จนจอดสนิทอยู่ข้างหน้าร้านหมูกระทะ


...เป็นพี่น็อตซึ่งคงมารับเพื่อนตัวเอง คนยืนรอเลยรีบกลับกระโดดขึ้นซ้อนท้ายพลางพูดบ่น



“ไปไหนมาวะไอ้น็อต แม่งโคตรช้า กูโทรตามมึงตั้งนาน ไปได้แล้ว!”


“อ้าว...แล้วน้องเขาจะกลับยังไงเหรอ”


น็อตมองมาทางก้องภพซึ่งยกมือไหว้ตัวเอง พลางถามด้วยความหวังดี ทว่าอีกคนกลับตัดบทไม่สนใจ


“เออ! มันโตแล้ว กลับเองได้ มึงไปสักทีสิวะ!”


คนโดนเร่งเลยต้องจำใจออกรถไปแบบมึน ๆ ทิ้งน้องเอาไว้โดยไม่มีคำอธิบายอะไรเพิ่มเติม แต่ไม่ต้องเดาก็รู้ว่าคงมีเรื่องทะเลาะกันสักอย่าง ดูได้จากเพื่อนของเขาที่ซ้อนท้ายรีบชิ่งสั่งด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด


“พรุ่งนี้มึงเรียกประชุมด้วย กูจะเปลี่ยนแผนเรื่องชิงรุ่น แม่งจะเอาให้หนักเลย!”


“ปีหนึ่งไปทำอะไรให้มึงของขึ้นอีกแล้วเหรอวะ”


น็อตย้อนถามอย่างระอา ...โกรธขนาดนี้คงมีเรื่องหนักหนาจริง ๆ  แล้วไม่รู้ทำไมไอ้ตัวต้นเหตุมันก็มักจะเป็นคนหน้าเดิม ๆ ทุกที ซึ่งประเด็นของเรื่องคราวนี้ เขาก็ได้ยินผ่านเสียงโมโหดังจากด้านหลังมาตามลม

 

 “หึ มึงรู้เปล่า ไอ้ 0062 บอกว่ามันอยากเรียนเศรษฐศาสตร์ แต่มาเข้าวิศวะเพราะแม่บังคับ”


 “แล้วไง”


“ก็มันบอกว่าจะซิ่ว!”

 
“เอ้า! ก็ถูกของน้องแล้วนี่ น้องไม่ชอบก็ซิ่วไง จำไอ้วินได้มั้ย มันก็ซิ่วไปเรียนนิเทศ”

 

ประโยคเตือนพร้อมชื่อของเพื่อนที่เคยร่วมแก๊งค์สมัยปีหนึ่ง เรียกสติให้อาทิตย์นึกฉุกใจขึ้นมาได้

 

...จริงด้วย เมื่อก่อนเพื่อนรุ่นเขาก็มีคนซิ่วออกไปเยอะแยะ บางคนก็เพราะไม่ชอบ บางคนก็เรียนต่อกันไม่ไหว หรือบางคนก็ปรับตัวไม่ได้ ตอนนั้นเขาไม่เห็นจะเดือดเนื้อร้อนใจ แถมยังยอมรับเหตุผลง่าย ๆ ทั้ง ๆ ที่เป็นเพื่อนของตัวเองด้วยซ้ำ




“ตกลงมึงหงุดหงิดเรื่องอะไรวะ อย่าบอกว่าเรื่องแค่นี้นะ”

 




...ไม่มีเสียงตอบจากอาทิตย์

 


เพราะเขาหาคำอธิบายไม่ได้ว่าตัวเองหงุดหงิดเรื่องอะไร กับไอ้แค่เด็กปีหนึ่งจะซิ่วสักคนทำไมต้องถือเป็นจริงเป็นจังมากขนาดนี้ แล้วยังไปหาเรื่องชวนทะเลาะอีก


....มันก็ใช่อยู่ว่าเหตุผลหนึ่งที่เขาหงุดหงิด  ก็เพราะต้องการรักษาเกียรติในฐานะเฮดว้าก อุตส่าห์ทุ่มเทให้น้องซาบซึ้งในคณะวิศวะแทบตาย แต่ไอ้เด็กปีหนึ่งกลับไม่มีใจรัก แล้วจะให้เขานิ่งเฉยได้ยังไง



แต่อีกเหตุผลหนึ่งที่ทำให้เขาใส่อารมณ์มากไป  บางทีเขาก็แค่..



"...เปล่า กูแค่กินหมูกระทะไม่อร่อย"


         
อาทิตย์เลือกตอบเสียงเบา ความโมโหลดลงกว่าเดิม หากสิ่งที่เพิ่มขึ้นกลับเป็นความหน่วงในใจ



...ใช่  เหตุผลที่เขาหงุดหงิดอีกอย่าง ก็เพราะเขารู้สึกว่าหมูกระทะที่ตัวเองกินไม่อร่อยตลอดทั้งมื้อ หลังจากได้ฟังคำคำนั้นของใครบางคน...





...คำลังเลว่าจะ ‘ไป’




-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


 

TBC





« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 25-08-2013 11:10:22 โดย BitterSweet »

ออฟไลน์ Sbatandty

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 85
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +17/-1
คงไม่อยากให้น้องไปอะสิ :mew2: :mew2:

ออฟไลน์ ช็อคโกแลตสีม่วง

  • I'm Hiddlestoner.
  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 92
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +28/-0
มาแล้วววว :hao7:


ไม่อยากให้เขาไปก็อย่าไปโทษหมูสิคร้าบบ บอกไปสิว่าไม่อยากให้ไปปปป
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 04-08-2013 15:01:56 โดย ช็อคโกแลตสีม่วง »

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ aiaea83

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 676
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +494/-5
แหม พี่อาทิตย์งอนน้องก้องภพเหรออออ แค่น้องมีความคิดอยากจะซิ่วแค่นั้นเอง
น่ารักนะเนี่ย พี่ไออุ่น อิอิ
รอตอนต่อไปค่าาาา  :L2:

ออฟไลน์ Roman chibi

  • Death is not the end. Death can never be the end. Death is the road. Life is the traveller. The soul is the guide.
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1224
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +58/-3
 :o12: :o12: ทำพี่ไออุ่นเศร้าเลย น้องก้องภพ

ออฟไลน์ maemix

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4403
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +299/-3
พี่อาทิตย์ของขึ้น เพียงแค่ได้ยินว่าน้องก้องภพไม่ได้อยากเรียน
วิศวะตั้งแต่แรก และอาจจะซิ่วไปคณะอื่น
พี่อาทิตย์เริ่มผูกพันโดยไม่รู้ตัว เพียงแค่น้องจะ ไป ถึงออกอาการ
ทุกคนมีเหตุผล อย่าไปลงกับน้องปีหนึ่งคนอื่นด้วยเลย

ออฟไลน์ =นีรนาคา=

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2546
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +296/-6
น้องมันยังไม่ได้ว่าจะไปเลยนะพี่อาทิตย์ (จะเรียกพี่ไออุ่นกลัวโดนกิน)


>>>>“น้องก้องภพ พี่ขอแนะนำ ‘พี่นุ่มนุ่น’ พี่รหัสปีสาม ส่วนคนนี้ ‘พี่ภาคย์’ ปีรหัสสี่จ๊ะ
“หวัดดีครับเฮีย ผมบอกเฮียแล้วไง ว่าอยากเรียกผมว่า ‘ไออุ่น’ ให้เรียกผมว่า ‘อาทิตย์’”

sunshinesunrise

  • บุคคลทั่วไป
ปากแข็ง ปากไม่ตรงกับใจ ปากร้าย.... ปากหนักไปเถอะ :katai1:

ออฟไลน์ PazZ

  • '' ใจเรา ความคิดของเรา ...ใครจะไปรู้ดีกว่าตัวเรา ''
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 241
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +79/-6
พี่ไออุ่น น่าร้ากกกกกกกก

ออฟไลน์ kongxinya

  • Skt KS
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1110
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +37/-0
น้องก้องทำพี่ไออุ่นปรี๊ดเลยยยยย  :hao7:
โธ่โธ พี่ไออุ่นแค่น้องบอกไม่ค่อยปลื้มวิดวะ
อยากเรียนเศรษฐศาสตร์แค่นี้ถึงกับทำให้พี่ไออุ่นกินหมูไม่อร่อยเลย
น้องก้องเคลียร์ด่วน ดูดิทำพี่ไออุ่นน้อยใจเลย :mew2:

ออฟไลน์ Maprang_W

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 643
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +55/-2
โธ่ ๆ สงสารน้องโดนว้ากอีกแล้ว น้องยังไม่ได้ไปซะหน่อย แค่บอกว่าจะไปเฉยๆ อาจจะไม่ไปก็ได้นี่นา

ออฟไลน์ NumPing

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 502
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +62/-2
กร๊ากกกกกกกกกกกกกก

อาทิตย์เอ้ย แกอาการหนักแล้วว่ะ  :katai3:

ออฟไลน์ why yyy

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4561
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +309/-8
ไออุ่นชื่อน่ารักจะตาย!!

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ toou

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1051
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +48/-3
พี่ไออุ่นกลัวน้องตีจากหราาาาาาาาาาาา :hao7: :z2:
น่ารักเฟ่ออออออออออ

ออฟไลน์ mellowshroom

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 976
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +37/-1

ออฟไลน์ Rafael

  • เพราะคนเราเกิดมาเพื่อแตกต่าง
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4377
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +685/-7
ทำเสียงดังกลบเกลือ่นความงอนเหรอจ๊ะพี่ไออุ่น อิอิ

ออฟไลน์ Nano PL

  • ขอร้อง
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 869
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +40/-7
พี่ไออุ่น กลัวไม่เจอก้องภพอะดิ ชิมิครับ 555

ออฟไลน์ `ลoงสิจ๊ะ™

  • รักคือรัก จะให้หักห้ามใจนั้นยาก
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 310
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +12/-0
ตลกพี่ไออุ่น หงุดหงิดน้อง ก้อง

แต่ดันไปใส่อารมณ์กับหมูกระทะ 555   :m20:

ออฟไลน์ ioohja

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 115
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-0
 :mew3: ไออุ่น น่ารัก งอลอาทิตย์ หรอ อิอิอิ

ออฟไลน์ MZter

  • ~ใครหาว่าผมอินดี้...ผมเกรียนจะตาย(•`^`•)~
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 333
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-1
ไม่อยากให้เค้า 'ไป'ล่ะสิ 'ไออุ่น' ฮ่าๆ :hao3:

โดนอาทิตย์ถีบ :z6:

ออฟไลน์ malula

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7208
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +622/-7
กลายเป็นว่าผูกพันไม่รู้ตัวสินะพี่ไออุ่น

ออฟไลน์ sine_saki

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 825
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +58/-2
พี่อาทิตย์อย่าโหดกับน้องเลย ทุกคนย่อมมีเหตุผลในการกระทำทั้งนั้น
พี่อาทิตย์น่ารักขนาดนี้ น้องก้องภพคงไม่หนีไปเรียนคณะอื่นหรอก
อย่ามองโลกโดยใช้อคตินะจ้ะ ไม่งั้นพี่อาทิตย์จะมองไม่เห็นความหวังดีของน้องก้องภพนะ

ออฟไลน์ Aoya

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 906
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +84/-3
เริ่มผูกพันธ์จนไม่อยากให้น้องไปใช่มั้ย
ที่หงุดหงิดใส่น้องเพราะเริ่มให้ความสำคัญกับน้องหรือเปล่าพี่อาทิตย์  :ling1:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด