ตราบใดที่ทุกคนไม่ทิ้งคุณเขียดและน้องบลูไปไหน คุณเขียดก็จะไม่ทิ้งนิยายไปไหนเหมือนกัน...สัญญา
________________________
ตอน16 ถึงร้ายก็รัก ไม่ใช้สลิงไม่ใช้สตั๊น
http://www.youtube.com/v/4yXQzp0AsCcver .e'hear
ดูก็รู้ว่ามันสองคนร่วมมือกัน(ทำไมคนอ่านฉลาดกันจัง)
เดี๋ยวมึงเจอกูแน่ไอ้เหี้ยคิง
ก๊อก ก๊อก
ผมเคาะประตูห้องข้างๆไอ้บลู หรือก็คือห้องที่มันเอากันเสียงดังๆนั่นแหละครับ
กรุกกรัก
เสียงหลังประตูดังอยู่สักพัก ไม่นานไอ้คนที่อยู่หลังประตูก็เปิดออกมา
“เฮ้ย”ทั้งผมและมันพูดพร้อมกัน...ถ้าโลกแม่งจะกลมขนาดนี้
“พี่รหัสหวัดดีครับ”มันพูดพร้อมกับยกมือไหว้
“เออๆ กูของไปหลบห้องมึงแปบดิ”ไม่รอให้มันอนุญาต ก็เดินเข้ามาเลย...งี้แหละ คนมารยาทดี
“พี่ไปไงมาไงวะ...ผมงงนะเนี่ย”ผมหันมองไอ้ทิวที่ยืนเปลือยออกใส่บ็อกเซอร์พร้อมเกาหัวอย่างงงๆอยูตรงประตูที่ยังไม่ได้ปิด
“ปิดประตูดิวะ เดี๋ยวยุงเข้า”ผมบอกมันด้วยความหวังดี ก่อนจะเอาหูแนบกำแพง
“ผมงงว่ะ”มันพูดหลังจากปิดประตูแล้ว
“คือมีตัวเหี้ยกำลังคิดจะเคลมเมียกู...”ยังไม่ทันที่ผมจะพูดจบไอ้ห่าทิวก็พูดแทรกขึ้นมาเสียก่อน
“โหยพี่ เก็บมันไว้ทำไมวะ กระทืบแม่งเลย พูดถึงเรื่องเมีย ผมก็เศร้าว่ะ เมียผมไปเกาหลีอาทิตย์หนึ่งว่ะพี่”ถึงว่าทำไมวันนี้ห้องมันเงียบแท้ “ผมนอนหงี่มาสองวันสองคืนแล้วเนี่ย พี่คิดดูดิ นี่ขนาดมันเพิ่งไปแค่สองวัน ผมแม่งยังเป็นขนาดนี้ แล้วตั้งอีกห้าวันกว่ามันจะกลับมา ผมไม่ต้องนอนเจี้ยวเหี่ยวคาห้องหรอวะ”ไอ้ทิวลากเก้าอี้มาให้ผม ก่อนที่มันจะทรุดลงนั่งกับพื้น
“เอาน่ามึง นานๆว่าวทีก็ได้อารมณ์อยู่”ผมบอก
“แล้วเมียพี่อยู่ห้องข้างๆหรอ ห้องข้างๆมันห้องไอ้บลูไม่ใช่หรอวะ แต่ก็ไม่แปลกหรอกที่พี่จะชอบมัน ขนาดเมียผมยังชอบเลย”ทันที่ไอ้ทิวพูดจบ ผมก็หันควับ “มันแค่ปลื้มๆเว่ยพี่ แบบไอ้บลูมันตี๋ตาโต เหมือนบอยแบรนด์เกาหลีไง”ไอ้ทิวมันพยายามแก้ตัวแทนเมีย
“แล้วไป”ผมพูดแล้วก็แนบหูฟังต่อ
“เฮ้ยพี่ เสียงดังใหญ่แล้วว่ะ”ไอ้ทิวที่แนบหูช่วยผมฟังพูดขึ้น “ทำไมกูไม่ได้ยินอะไรวะ “พี่รหัส แย่แล้วเว่ย มีคนบอกไม่ต้องร้อง เดี๋ยวได้ไปสวรรค์ว่ะ”ทันทีที่ไอ้ทิวพูดจบ ผมก็รีบวิ่งกลับไปที่ห้องไอ้บลูทันที ก่อนจะล้วงกุญแจสำรองที่ผมขโมยมันมาสักพักออกมาจากกระเป๋ากางเกงแล้วไขเข้าไป
ทันที่ผมเห็นไอ้บลูที่สลบสไลตัวอ่อนเปลี้ยในอ้อมกอดไอ้คิง เส้นในสมองผมก็เต้นตุบๆทันที แต่ยังไม่ทันที่ผมจะได้ทำอะไร ไอ้น้องรหัสผมที่ไม่รู้ว่ามันจะแย่งซีนผมทำเชี่ยอะไร ก็กระโดดถีบไอ้คิงทันที...ถ้าพลาดโดนเมียกู มึงตาย
ไอ้คิงที่เสียหลัก ปล่อยไอ้บลูลงบนพื้น ผมเข้าไปประครองคนหลับขึ้นมาแนบอก ก่อนจะช้อนตัวขึ้นมา แล้วพไปนอนที่เตียง ผมหันกลับมามองไอ้คิงที่ตอนนี้กำลังผลัดกันรุกผลัดกันหลับ(ผมหมายถึงมันต่อยกันนะ) ไม่รอให้น้องรหัสผมต้องปากแตกไปมากกว่านี้ ผมก็กระโดดถีบไอ้เหี้ยคิงที่ถอยออกมาตั้งหลักทันที
“ไอ้พวกหมาหมู่”มันว่า แต่คิดว่าผมแคร์หรอวะ ตัวๆกูก็ไม่แพ้หรอกสัตว์
“กูให้มึงต่อยกูทีหนึ่ง เพื่อความยุติธรรม กูจะไม่หลบ”ทันทีที่ผมพูดจบ ไอ้เหี้ยคิงก็ลุกขึ้นมาต่อยผมทันที
ผมเซไปเล็กน้อย รับรู้รสเค็มปะแล่มในปาก...ไอ้สาดด เล่นซะกูเลือดกลบเลย
ผมพุ่งเข้าไป ก่อนจะชกเข้าที่กลางลำตัว แล้วเตะเข้ากลางหลังมันอีกที ไอ้คิงทรุดลงนั่งกับพื้น แต่ไม่ทันที่ผมจะได้กระทืบไอ้คิงให้สะใจไปมากกว่านี้ หลินที่คลาดว่าคงรอเวลาอยู่ ก็บุกเข้ามาพร้อมยาม เมื่อเห็นเหตุการณ์ตรงหน้า ก็รีบคว้ากระถางต้นกระบองเพชรของไอ้บลูที่อยู่บนโต๊ะ มาทุ่มใส่ไอ้คิง
“โอ๊ย”ไอ้คิงคลำหัวตัวเองป่อยๆ ก่อนที่มันเห็นสีแดงๆที่ติดมากับมือ “เลือด หัว...เลือด”มันเพ้อ
“เออ!! เลือด”พูดจบ หลินก็ขึ้นคร่อมไอ้คิงที่ยังเพ้ออยู่ ก่อนจะตบอีกหลายฉาด...กูสยอง “ฝากบลูด้วยนะคะ”หลินพูดจากที่ไอ้คิงสลบไปแล้ว
“อา...อืม”ผมพูดทั้งที่ยังช็อคกับภาพโหดร้ายเมื่อคู่
“ลุงค่ะ ช่วยหนูแบกไอ้นี่ไปที่รถทีนะคะ หนูจะพามันไปโรงบาล”ลุงแกพยักหน้าก่อนจะมาช่วยหลิน
“เดี๋ยวผมช่วยเองครับ”ไอ้ทิวที่เสียงหล่อเกินปกติเข้ามาพยุงอีกแขนแทนหลิน
“ลุงคะ นี่กุญแจรถค่ะ เดี๋ยวหนูตามไปเอาที่ข้างล่างนะคะ”หลินที่ตอนนี้ใบหน้าไร้เครื่องสำอางใดๆพูดขึ้น...ผมว่าหน้าสดมันสวยกว่าแต่งนะ
“พี่ปั้นรู้ใช่ไหมคะ ว่าที่หลินคบกับพี่เพราะหลินอยากเข้าใกล้บลู ส่วนที่พี่คบกับหลิน ก็เพราะต้องการกันหลินออกจากบลู”กูว่าแล้ว “หลินก็นึกว่าแผนหลินจะสำเร็จซะแล้ว ไอ้หมอปากดีโดนบลูเกลียด แถมโดนกระทืบยับ บลูเลิกกับพี่ เพราะพี่ทิ้งบลูให้เจอเรื่องเลวร้าย ส่วนหลินก็แค่กอดบลูไว้แล้วบอกความจริงเรื่องสาเหตุที่คบกับพี่”หลินมันพูดยิ้มๆ
“ก็คงไม่สมใจหลินนะครับ เพราะพี่ไม่ได้คลุกคลีกับควายมากเท่าไอ้เหี้ยคิง...พี่เลยไม่ได้ซึมซับพฤติกรรมมา”ผมกอดอกเหยียดยิ้ม
“ก็คงงั้นแหละค่ะ”หลินหันไปดูที่โต๊ะหนังสือไอ้บลู “ถึงหลินจะเสียศูนย์ไปหลายวันตอนที่รู้ความสัมพันธ์ของพี่กับบลู แต่หลินรักของหลิน เรื่องแค่นี้มันมาบั่นทอนความรู้สึกหลินไม่ได้หรอกค่ะ”เธอหันมามองผมอีกครั้ง “หลินต้องไปฝรั่งเศส1เดือน ฝากพี่ปั้นดูแลบลูให้ดีๆจนกว่าหลินจะกลับมาด้วยนะคะ”เธอพูดทั้งที่ใบหน้ายิ้มแย้ม
“คนของพี่ พี่ก็ต้องดูแลดีอยู่แล้วแหละครับ”
“อีกหนึ่งเดือน หลินจะทำให้คนของพี่กลับมาเป็นคนของหลินเองค่ะ”เธอเดินไปที่ประตู “ฝากบลูด้วยนะคะ ว่าบลูคือผู้ชายคนล่าสุดที่หลินมีอะไรด้วย แล้วหลินก็รักบลู...แต่พี่ปั้นคงจะไม่บอกให้สินะคะ”มันพูดกลั้วหัวเราะอย่างน่าหมันไส้...ไปสักทีอิฟาย
ผมเดินไปปิดประตู ก่อนจะกลับมานอนมองไอ้บลูอีกสักพักก่อนจะตัดสินใจไปอาบน้ำ แต่ยังไม่ทันที่ผมจะได้ไปไหนไกลกว่าขอบเตียง คนที่น่าจะหลับลึกเพราะยาสลบ กลับลุกขึ้นมานั่งตาปรือบนเตียง
“นะ น้ำ”ไอ้บลูบอกทั้งที่หายใจหอบ “หิวน้ำ”มันหันมามองผมด้วยสายตาวาบหวามแบบแปลกๆ
ผมเดินไปที่ตู้เย็น หยิบขวดน้ำแร่ที่แช่ไว้ออกมา ผมเปิดฝาขวดแล้วส่งให้มัน ไอ้บลูรับไว้ก่อนจะดื่มเข้าไปอย่างรวดเร็ว ด้วยความกลัวมันสำลักตาย ผมจึงเข้าไม่ยื้อไว้ ไอ้บลูหันมาตีหน้าหงุดหงิดใส่ผมก่อนจะออกแรงแย่งคืน แล้วเอาไปเทราดตัวเอง...O! M! G!
ชุดนอนผ้าเนื้อบางที่แนบเนื้อทำให้รู้สึกวาบๆไปทั้งตัว บอกตรงๆเลยนะครับ ผมไม่สามารถปฎิเสธไอ้บลูได้เลยจริงๆ แต่ครั้งก่อนที่ผมลักหลับมัน มันทำให้ผมรู้ว่า คงจะไม่ดีแน่ ถ้าครั้งนี้ผมจะทำซ้ำกรณีเดิม...รำคาญมันโวยวาย
“ร้อน ระ ร้อน”มันพูดแล้วก็คลานเข้ามาหาผม
“ร้อนพ่อมึงสิ หนาวจะตายห่า”ผมว่าพลางถอดเสื้อมันออก แล้วหนีเอาไปตากที่ระเบียง
ดูก็รู้ครับว่าไอ้บลูโดนยาปลุกที่มีฤทธิ์กล่อมประสาทเข้าไปด้วย คิดแล้วโมโห ตามไปกระทืบไอ้เหี้ยนั่นอีกทีดีไหมวะ แต่การช่วยไอ้บลูสำคัญกว่า เอาเป็นว่าหลังจบเรื่องนี้ ไอ้เหี้ยคิงต้องเจอผมอีกรอบแน่นอน
ผมกลับเข้ามาในห้อง ก็พบไอ้บลูนอนหอบอยู่บนพื้นโดยทั้งเนื้อทั้งตัวมีแค่บ็อกเซอร์เท่านั้น ผมข่มใจเม้มปากแน่ นเข้าไปพยุงมันขึ้นไปบนเตียง เดินไปหยิบน้ำออกมาอีกขวด แล้วค่อยๆให้มันดื่ม
ครั้งหนึ่งผมก็เคยโดนยาปลุกครับ หิวน้ำตลอด โดนรีดน้ำออกไป9รอบ ทรมานมากกว่าสุขครับ พอหมดฤทธิ์ยาผมก็สภาพใกล้ตายพอดี นี่ผมเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่ายาที่ไอ้บลูกินเข้าไปมันแรงขนาดไหน ว่าแต่ผมจะช่วยยังไงดีวะ ตอนที่โดนก็ไม่เคยขัดขืนปล่อยให้มันเป็นไปตามฤทธิ์ยา
ผมลูบหัวไอ้บลูเบาๆ แล้วก็โทรหาไอ้คิง(คนละคิงกับที่ผมกระทืบไปนะครับ) “เหี้ยคิง มึงอยู่ไหน”ผมถามเมื่อไอ้คิงรับสาย
/”บ้านกู มึงโทรมาทำเหี้ยไรเนี่ย กูจะนอน”/ไอ้คิงบ่นเสียงงัวเงีย
“ไอ้บลู โดนยาปลุก ทำไงดีวะ”
/”มึงก็พามันไปรีดน้ำซะสิ”/จะดีหรอครับ ตื่นมาเดี๋ยวก็โวยวายอีก
“ตื่นมามันฆ่ากูแน่”
/”อะไรของมึง กูบอกให้ไปรีดน้ำมัน ไม่ใช้ให้พามันไปรีดน้ำมึง มึงก็ชักให้มันไปสิ ถ้ากล้าหน่อยมึงก็โม๊ค... แต่ถ้าขี้เกียจ มึงก็เดินถามแถวๆหอนั่นแหละ หล่อๆอย่าเหี้ยบลู กูว่าคนยอมช่วยเยอะ กูนอนล่ะนะ บ๊ายบาย ไอ้เหี้ย”/แล้วไอ้เหี้ยคิงก็วางสายไป... อืม ช่วยกูได้เยอะมากไอ้สันขวาน
ผมเปิดเข้ากูเกิ้ลจากในไอโฟน หาวิธีแก้ไปพร้อมๆกับกอกน้ำใส่ปากไอ้บลูที่ตอนนี้น้องมันลุกขึ้นมายืนเคารพธงชาติแล้ว... ใจเย็นๆลูก พ่อหาวิธีอยู่(ผมบอกลูกผมนะครับ เพราะดูๆแล้วเริ่มอยากจะเคารพธงชาติเป็นเพื่อนของไอ้บลู)
แดกน้ำ แดกน้ำ แดกน้ำ เวปไหนๆก็มีแต่แดกน้ำ... กูก็ให้แดกอยู่นี่ไง ไม่เห็นจะหายเลย เจ็ทแม่ม
“ไม่เอาแล้ว”ไอ้บลูปัดขวดน้ำทิ้ง “อื๊อออ”มันครางในลำคอ ก่อนจะเริ่มเลื้อย... อย่ามาเลื้อยบนตัวกู กูไม่ได้ฝึกตบะมาจากสำนักกิเลนขาวโว้ยยย
“มึง นอนอยู่เฉยๆได้ไหมห๊ะ”กูจะทนไม่ไหวแล้วนะเฮ้ย
“ไม่อาววว”แล้วมันก็เอาคางมาเกยไหล่ผม
ลมหายใจอุ่นๆที่รดข้างแก้ม ทำให้บางอย่าของผมเริ่มตื่นตัว แต่ผมก็ต้องข่มใจ เพราะไม่อยากฉวยโอกาสตอนมันไม่มีสติอีก แต่มันนี่สิครับ เหมือนกลับจะแกล้งผมอย่างงั้นแหละ ปากอิ่มเริ่มขบเม้มไปตามใบหูผม ไล่ลงมาตามลำคอ มือเรียวของคนที่ยั่วผมจนจะทนไม่ไหว เริ่มไล้เข้าไปในเสื้อ ก่อนจะค่อยๆถอดออกอย่างชำนาญ... สาบานว่ามึงไม่มีสติ
ผมนั่งขัดสมาธิ... เอาเลย อยากทำอะไรก็ทำเลย กูไม่ได้เป็นคนเริ่ม... ใบหน้าใสที่ทำให้ผมหลงใหลมาตลอด เงยขึ้นสบตา ก่อนจะค่อยๆเลื่อนขึ้นมา แล้วประทับริมฝีปากแผ่วเบา... บางทียาเหี้ยนี่ก็มีส่วนดีเหมือนกัน
บลูผลักผมลงนอนราบกับเตียง ริมฝีปากสีชมพูระเรื่อที่เจ้าของมักชอบเผยอออกเวลาเผลอ เริ่มไล้ลงมาตามลำคออีกครั้ง ก่อนจะลงแรงฝังเขี้ยวบนไหล่ จนผมนั้นเผลอร้องออกมา ตัวการหัวเราะเบาๆอย่างถูกใจ แล้วเริ่มดูดเม้มไปตามตัวผมอีกครั้ง
“รักผมไหม”มันถามหลังจากนอนเกยอยู่บนอกผม
“มึงก็รู้คำตอบดี”ผมบอกเสียงเรียบ... แต่ในใจสั่นไหว(กูไม่ไหวแล้วโว้ยยย)
“ไม่เห็นเข้าใจเลย”มันส่ายหน้าช้าๆมองผมตาเยิ้ม... กูจะพยายามอดทนให้ถึงที่สุดละกัน “จะเอาผมไหม”มันถามหน้าซื่อ... แล้วคุณคิดว่าผมจะเอาไหมครับ
“ เฮ้ยๆๆๆ”ผมร้อง เมื่อไอ้บลูเริ่มไล้นิ้วไปตามขอบกางเกงยีนส์ ก่อนจะค่อยๆปลด แล้วล้วงมือไปจับๆน้องชายผม
“หายไปไหน แล้วทำไมมีอะไรงอกมาด้วย นี่เธอหลอกเราหรอ เธอเป็นผู้ชาย”แล้วไอ้เหี้ยบลูก็เริ่มแหกปากงอแง
“ไอ้ควาย มึงน่าจะรู้ตั้งแต่ลูปไปไม่เจอนมกูแล้ว”ผมผลักหัวมันไปที
“ก็เรานึกว่าเธอนมแบน”มันตอบหน้าซื่อ
“ไม่ต้องพูดแล้ว มารับผิดชอบการกระทำของมึงซะ”ผมไม่พูดเปล่า พลิกตัวขึ้นค่อมไอ้บลูที่มองผมตาแป๋ว
“จะทำอะไร เราไม่ยอมผู้ชายคนอื่น”มันพูดเสียงเรียบ
“จริงดิ”ผมยกยิ้ม
“อืม นอกจากเฮียปั้น”ผมฟังแล้วแอบเขินอยู่ในใจ... คราวนี้ กูทนไม่ไหวจริงๆแล้วว่ะ
“ก็เนี่ยเฮียปั้น”ผมพูดพร้อมส่งยิ้มให้
“ระ หรอ”แล้วหน้าใสๆก็ขึ้นสีแดงแปร๊ด
ผมโน้มหน้าประกบจูบคนตรงหน้า บลูครางเบาๆพร้อมลูบต้นคอผม อารมณ์ในร่างกายผมที่พลุ่งพล่านอยู่แล้วยิ่งพลุ่งพล่านขึ้นไปอีก จนตอนนี้ ผมก็เริ่มไม่แน่ใจแล้วว่าผมหรือมันกันแน่ที่โดนยาปลุก แต่ผมว่าผมก็น่าจะโดนยาปลุกเข้าไปนั่นแหละ...และยาปลุกชั้นดีที่ผมโดนเข้าไป ก็คือ มัน
ผมถอนปากออก มองคนหายใจหอบ ก่อนคลี่ยิ้มออกมาบางๆ ก่อนจะเริ่มไล้นิ้วไปตามผิวกายเปลือยเปล่าของคนตรงหน้า ผมผละตัวออกมาเปิดโคมไฟ แล้วกะเดินไปปิดไฟ(ไฟแม่งแยงตา) แต่ไอ้บลูมันก็งอแง ไม่ยอมให้ผมไป แต่ก็นั่นล่ะครับ ผมเลยจูบมันไปอีกที แกล้งให้มันหอบอีกครั้ง ก่อนรีบไปปิดไฟ แล้วกลับมาที่เตียงด้วยความไวแสง
หลังจากนั่งลงที่ปลายเตียง ผมก็สัมผัสถึงแรงไหวยวบของเตียง ก่อนจะตามมาด้วยแขนเนียนของใครอีกคนที่โอบรัดรอบเอวผมจากด้านหลัง
“บลู... ไม่ไหวแล้ว”เสียงพร่ากระซิบข้างหูผม
ผมไม่พูดอะไร ได้แต่จับคนช่างยั่วนอนราบลงไปกับเตียงอีกครั้ง ผมเอื้อมมือจับแก่นกายของไอ้บลูไว้ ก่อนจะเริ่มรูดขึ้นลงอย่างเบามือ
“อื้อออ อ๊า อ๊า “เสียงครางดังขึ้นจากเดิมหลังจากผมเพิ่มความเร็วขึ้นไปอีก “อ๊า เร็วอีกสิ... อ่า แบบนั้นแหละ”ไอ้บลูพูด ก่อนจะเริ่มเกร็งตัวจิกปลายเท้ากับเตียงแน่น... มึงกำลังจะไปแล้วสินะ
ผมเพิ่มความเร็วขึ้นไปอีก ไอ้บลูแทบหวีดร้อง แล้วก็ปลดปล่อยเซลล์สืบพันธุ์ที่แบ่งตัวด้วยกระบวนการไมโอซิสพุ่งใส่หน้าท้องผม... ข้นเชียวนะมึง
ไอ้บลูหอบแรง ผมผละตัวกะจะไปหาถุงยาง แต่ยังไม่ทันที่ผมจะได้ลงจากเตียงเลยด้วยซ้ำ ไอ้บลูมันรั้งผมไว้อีกแล้ว... ถุงยางอยู่แค่เอื้อม
“ไม่ให้... ไป”มันพูดเสียงพร่า “ไม่..ให้...ไป”ไอ้บลูยังพูดซ้ำ และซ้ำอีกหลายรอบ... ผมว่ามันเพ้อ
“แค่ไปเอาถุงยาง”ผมบอกมัน... แต่มันก็ยังเพ้อประโยคเดิม “งั้นเข้าแบบไม่ใส่ได้ปะล่ะ”ผมถามมัน มันก็พยักหน้า
เหตุผมที่ผมใส่ถุงยางทุกครั้งนะครับ เพราะผมไม่เจลหรืออะไรช่วยหล่อลื่น เลยจำเป็นต้องใช้ถุงยาง เวลาสอดเข้าไปมันจะได้ไม่ฝืด ไอ้บลูจะได้ไม่ค่อยเจ็บ... ผมเป็นห่วงสังขารมันน่ะครับ
ผมยกขาเรียวยาวของคนตรงหน้าขึ้นเล็กน้อย พร้อมแทรกตัวลงตรงกลาง ก่อนจะป้ายสารคัดหลั่งที่ที่ไอ้บลูเพิ่งปล่อยไปสดๆร้อนๆไปที่ช่องทางด้านหลัง... ลื่นๆเหมือนกัน
ผมค่อยๆสอดนิ้วเข้าไป ไอ้บลูสะดุ้งเล็กน้อย ครางในลำคอเบาๆ จนเมื่อผมเริ่มเพิ่มนิ้วเป็นสองและสามในที่สุด มันก็ถึงกับร้องออกมา ผมก้มจูบซับน้ำตาให้คนตรงหน้า
“เจ็บ”มันร้องบอก โอบรอบคอผมแน่น
“ขอโทษนะ”ผมประทับจูบที่ริมฝีปากอิ่มเบาๆ ก่อนจะผละตัวมาถอดบ็อกเซอร์
“เจ็บ!!! อื้ออออ”ไอ้บลูดิ้น เมื่อผมเริ่มสอดแก่นกายเข้าไปในตัวมัน “ฮือ เอาออกไป อื๊ออออ เจ็บ เจ็บ”ผมจูบมันอีกครั้งโดยที่ส่วนล่างของผมนั้นสอดเข้าไปในตัวมันจนมิด
ผมรูดรั้งส่วนที่แข็งขืนของไอ้บลูอีกครั้ง จะว่าไปมันก็ใหญ่พอตัวนะ แต่ก็ใหญ่ไม่เท่าผมหรอก(ก๊ากกก) ผมช่วยให้มันเสร็จไปอีกรอบ โดยที่ตัวผมก็ต้องใช้วิชาข่มใจขั้นสุดยอดเมื่อด้านหลังไอ้บลูนั้นตอดผมซะเหลือเกิน... กูจะไปละ
ผมเริ่มขยับตัวช้าๆ โดยที่ไอ้บลูยังคงโอบรอบคอผมแน่น ช่วงร่างที่โดนรัดแน่นนั้นมันทำให้ผมแทบจะทนไม่ไหวที่จะทำแรงๆ เอาให้ถึงใจ แต่ขืนนผมทำแบบนั้นไป ไอ้บลูก็มีแต่เจ็บ แถมผมก็คงไม่แรงช่วยมันต่อ... เพราะวันนี้ผมเพลียเหลือเกิน
มือขวาผมยังคงรูดรั้งส่วนอ่อนไหวของไอ้บลู ส่วนมือซ้ายก็เท้ากับเตียงเพื่อทรงตัว ผมยังคงขยับตัวช้าๆอย่างทรมานใจตัวเองต่อไป... นี่ผมจะทรมานตัวเองไปเพื่ออะไรวะ
ไอ้บลูแตกรอบสาม มือขวาผมแทบไม่เหลือแรง ช่วงร่างผมก็ยังขยับแบบเนิบๆนาบๆต่อไป ผมยิ้มให้มัน... ทั้งที่ในใจสุดจะทรมาน
“ทำแบบที่อยากทำเถอะ”มันบอกผมเสียงพร่า ลูบแก้มผมเบาๆ “อ๊ะ อ๊า อ๊า ฮึก”บลูครางลั่นเมื่อผมเพิ่มความเร็วขึ้นจากเดิม
“อืมม อ๊า”ผมครางในลำคอ
ช่วงล่างที่ยังสอดประสาน ส่งเสียงดันลั่นห้อง ผมเพิ่มความเร็วขึ้นอีก มือเรียวที่เลื่อนลงมาโอบแผ่นหลัง ก่อนจะจิกแน่น เมื่อเจ้าของนั้นใกล้ถึงจุดปลดปล่อย ผมจูบไล้ไปตามลำคอของคนตรงหน้าดูดเลียยอดอก จนบลูนั้นสั่นเร้าๆ ก่อนจะ...
“อ๊าาาาา”มันปล่อยออกมาอีกรอบ แต่คราวนี้ผมระงับอารมณ์ตัวเองไม่อยู่เหมือนกัน ผมเลยไม่ได้ให้มันพักหายใจ
ผมเร่งความเร็ว กระชั้นถี่ จนคนตรงหน้าดิ้นพล่าน และข่วนที่หลังผม แต่ตอนนี้ผมไม่รู้สึกถึงความเจ็บจากรอยข่วนนั่นหรอกครับ อารมณ์อื่นมันโถมมาเยอะกว่า
“อื๊อออออออ”ไอ้บลูหวีดร้อง แล้วปล่อยออกมาเป็นรอบที่5
“อ๊าาา อืมมม”ผมปล่อยเข้าไปในตัวไอ้บลูอย่างลืมตัว
ผมถอนแก่นกายทีเริ่มอ่อนตัวของตัวเองออก มองดูของเหลวสีขาวขุ่นที่ไหลย้อนออกมาจากช่องทางด้านหลังของคนตรงหน้า
ผมอุ้มคนที่เหมือนอารมณ์จะสงบลงแล้วเข้าไปในห้องน้ำ หวังอาบน้ำล้างตัวให้ แต่ในขณะที่ผมถูสบู่ให้มันอยู่นั้น ไอ้อารมณ์ที่เหมือนจะสงบแล้วของไอ้บลูก็ลุกฮือขึ้นมาอีก
มันเริ่มเลื้อยผมอีกรอบ และก็ไม่นานครับ อารมณ์ผมมันก็มา ผมจูบหนักหน่วง ดันตัวคนตรงหน้าเข้าพิงกำแพง รอบนี้ผมกะไม่ทำนาน เพราะไม่อยากหนาวตายทั้งคู่
ผมยกตัวมันขึ้น สอดส่วนแข็งขืนเข้าไป ไอ้บลูรัดแขนรัดขากับตัวผมแน่น เสียงหอบหายใจถี่จากไอ้คนช่างยั่วที่กระซิบอยู่ข้างหู ยิ่งเร่งอารมณ์ผมขึ้นอีก
เสียงเนื้อกายกระทบกันดังก้องห้องน้ำ ผมกระแทกตัวเร็วขึ้น แต่รู้สึกเมื่อยก่อน(ผมเพลียนะเฮ้ย) เลยปล่อยไอ้บลูลง จับมันหันหน้าเข้ากำแพง สอดส่วนล่างเข้าไปอีกครั้ง มือซ้ายผมดันกำแพง มือขวากอดเอวคนตรงหน้าไว้แน่น
บลูหันหน้ามา ก่อนจะใช้มือดันท้ายทอยผมให้เข้ามาจูบ ผมเริ่มขยับตัวเร่งจังหวะ
“อ๊ะ อ๊า จะไปแล้ว”ผมกระซิบบอก แล้วกระแทกเน้น
“อื๊อออ”มันร้อง ก่อนจะปล่อยออกมาเป็นรอบที่หก แต่คราวนี้แตกต่างจากที่ผ่านมาครับ เพราะความขุ่นมันเริ่มจางแล้ว
“อ๊าาาาา”ผมปล่อยเข้าไปในตัวบลูอีกครั้ง
ผมรีบล้างตัวให้มันอย่างรวดเร็ว ก่อนจะเช็ดเนื้อเช็ดตัวให้ แล้วจึงค่อยอุ้มมันกลับมานอนบนเตียง ผมถอนหายใจเบาๆ เดินไปเปิดตู้เสื้อผ้า หาชุดนอนให้มัน แต่ไม่มีเลยครับ จนเมื่อมองไปที่ตะกร้าผ้านี่ เต็ม!!!... แล้วนี่มึงจะใส่อะไรนอน
ผมหยิบกางเกงยีนส์ที่พื้น ก่อนล้วงกระเป๋าตังกลับโทรศัพท์ออกมา เปิดดูเวลา ผมจริงได้ค้นพบว่า หกโมง!!... ผมหยิบบ็อกเซอร์ตัวที่เพิ่งถอดมาใส่ แล้ววิ่งออกไปที่ระเบียง... เล่นจนสว่างเลยกู
ผมเก็บชุดนอนของไอ้บลูที่แห้งแล้วเข้ามา จัดแจงใส่ให้มัน แต่มันก็พลิกไปพลิกมา ไม่ยอมให้ใส่ จนสุดท้ายไอ้อวัยวะที่น่าจะสลบสงบถาวรของมันก็ฟื้นคืนชีพขึ้นมาอีกรอบ... ฟ้าเหลืองแน่กู
ผมกัดริมฝีปาก หยิบถุงยาง ถอดกางเกง ปรายตามองไอ้คนที่พยายามจะเลื้อยเข้ามาหาผม... รอบสุดท้าย ถ้ามึงยังไม่จบ กูก็ไม่สนละโว้ยยยยยยย
...ขอบฟ้าเป็นสีเหลืองรำไร...
ผมสวมถุงยางเข้ากับส่วนแข็งขืนของตัวเอง ค่อยๆกระเถิบตัวเข้าไปใกล้ไอ้คนที่ยังไม่ยอมสงบง่ายๆ แต่พอผมจะผลักมันนอนลง มันก็ไม่ยอม กลับผลักผมให้นั่งพิงกับหัวเตียงแทน
ไอ้บลูยิ้มกริ่มตาเยิ้ม ขบเม้มไปทั่วแผ่นอกของผม มันหัวเราะเบาๆ ประกบจูบผมอีกครั้ง ก่อนจะเลื่อนตัวค่อมแก่นกายที่ลุกชันของผม
คนที่โดนฤทธิ์ยา สอดส่วนอ่อนไหวของผมเข้าไปในตัว “อื๊อออออ” เจ้าตัวครางออกมา จับไหล่ผมแน่น “อ๊ะ”บลูเริ่มขยับตัวขึ้นลงอย่างช้าๆ
“อืมมม”ผมครางเบาๆ ก่อนจะขบเม้มที่ยอดอกคนตรงหน้า
“อ๊าาาาาาา”บลูยังคงประครองจังหวะเนิบๆต่อไป... แต่ผมไม่ไหวแล้วว่ะ
ผมดันตัวอีกคนลงนอนราบกับเตียง ทั้งที่ช่วงล่างยังคงสอดประสานกัน ผมกระแทกเน้น คนที่ยังคงนอนตาเยิ้มอยู่สะดุ้งสุดตัว จนเผลอข่วนผมเข้าอีกแผลที่หน้าอก... แต่ไม่เป็นไรครับ ไม่เจ็บ(อารมณ์อื่นมันมีเยอะกว่า)
ผมกระแทกตัวกระชั้นถี่ คนเบื้องล่างหอบหายใจแรง ครางลั่น(เช้าๆแบบนี้ ได้ยินแม่งทั้งหอ) ผมเน้นหนักเข้าไปอีก คนด้านล่างบิดตัวเร้าๆ กอดรอบคอผมแน่น ก่อนจะฝังเขี้ยวลงไป จากนั้นของเหลวอุ่นๆก็ปล่อยรดหน้าท้องผม
“ไม่เหนื่อยบ้างรึไง”ผมถามมันเสียงพร่า แต่มันไม่ตอบ เพราะมันยังคงครางเมื่อผมเริ่มเร่งจังหวะอีกครั้ง
“อ๊าาาาาาา อ๊ะ อื๊อออออ”มันครางเสียงกระเส่า
“อื๊ออออออออ”ผมปล่อยออกมาเป็นรอบที่สาม
แต่เหมือนไอ้บลูมันจะยังไม่ถึง ผมเลยกลั้นใจ อดทนต่อสภาพร่างกายที่เพลียเกินทนของตัวเอง กระแทกเน้นไปอีกสามสี่ที มันก็ถึงรอบที่9 แล้วมันก็หลับไปเลย
ผมถอดถุงยางออก หยิบทิชชูมาเช็ดคราบที่เปรอะบนตัวไอ้บลูและตัวผมออก ใส่เสื้อผ้าให้ไอ้บลูเสร็จสรรพ ผมก็หยิบกางเกงบ็กเซอร์มาใส่ แล้วก็ล้มตัวลงนอน... กูหมดแรง
ส่วนที่มันถามผมว่ารักมันไหม... เอาไว้พรุ่งนี้ผมค่อยบอกมันละกัน
-------------------
ตามคำเรียกร้อง อิบลูเอ็กซ์แตกเบาๆ
ตอนนี้ ไอ้คิงซวยสุด
โดนหลินหลอกซะแล้วมึง
เฮียไม่ได้หูตึงนะคะ แต่ทิวหูมันดีเกินค่ะ(เวลาเสือกเรื่องชาวบ้าน)
ตอนหน้ากลับมาพบกับน้องบลูที่ไม่รู้เรื่องอะไรกันต่อค่ะ
ปล.ขอบคุณทุกคนที่ช่วยดัน ช่วยเป็นกำลังใจ และช่วยอ่านมากเลยนะคะ
เลิฟยู
ปล2 คนอ่านฉลาดจัง
หัวข้อ: Crafty Guy :เมียข้าใครอย่าเตะ - ขายของง่ะ- 5.8.15 (อ่าน 760232 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก