ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
สรุปข้อสำคัญดังนี้
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.ห้าม มิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์ และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด
โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอม
5.ขอ ให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่ นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6.อย่า พูดคุย ทักทาย นักเขียน คนอ่่านโดยรีพลายดังกล่าวไม่เกี่ยวพันกับนิยายให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรคอมเม้นต์สักคอมเม้นต์เีดียวก็เพียงพอแล้ว ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และทำลิงค์โยงมายังนิยาย และให้นักเขียนทุกคนทำลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยเกี่ยวกับแฟนคลับนิยาย ในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
เวปไซต์ แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่าง ประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะ
ไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง
เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควาน
ตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ...........
.
.
เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า............
.........
บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้
เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่
2.ห้าม มิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์ และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ใน ความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกัน
การแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน
แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต
และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่น
ช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆ
ก็ขอให้ระลึกเสมอว่า อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเอง
เพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่ง
ส่วนการพูดคุยนั้น ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์
ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย
ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้
หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชาย
เข้ามารับรู้ ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ
4.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).
5.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่าง ของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ
6.ห้าม ลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป
http://www.thaiboyslove.com ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อ ขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป
7.ข้อความที่ท่านได้อ่านในเว็บเพจนี้ เกิดจากการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเว็บไซต์แห่งนี้ ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และ ไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ ผู้อ่านจึงควรใช้วิจารณญาณในการกลั่นกรองด้วยตัวเอง
8.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด
โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอม
ให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่า
แล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ด
เป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ
9.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด
10.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ
11.ขอ ให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่ นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน
ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
12.อย่า พูดคุย ทักทาย นักเขียน คนอ่่านโดยรีพลายดังกล่าวไม่เกี่ยวพันกับนิยายให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรคอมเม้นต์สักคอมเม้นต์เดียวก็เพียงพอแล้ว ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และทำลิงค์โยงมายังนิยาย และให้นักเขียนทุกคนทำลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยเกี่ยวกับแฟนคลับนิยาย ในรีพลายแรกด้วย เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
------------—----—-------———
บทที่1
บทที่1
"โอ้ยอีนี่ผัวเลี้ยงดีจริงเว้ย อยากได้อะไรก็สรรหามาถวายให้หมด"เดือนเพื่อนร่วมมหาลัยที่สนิทกันตั้งแต่ปีหนึ่งของผมเองครับ กัดเสียงแหลมทันทีที่ผมควักกระเป๋าตังของหลุยส์ออกมาจ่ายเงินค่ากับข้าว
"ผัวห่าไร แก่ขนาดนั้นกูไม่เรียกผัวหรอกเว้ย"สวัสดีครับผมชื่อพันไมล์ชื่อเล่นชื่อไมล์ ผัวที่เดือนพูดถึงก็ไม่รู้จะเรียกว่าผัวได้หรือเปล่าเพราะผมไม่เคยยอมรับและไอที่ผมบอกว่าแก่มันก็ไม่ได้แก่มากหรอกครับก็เพิ่งจะ27 ออกจะหนุ่มแน่นซะด้วย
"โหมึงป๋าเค้าก็ไม่ได้แก่ขนาดนั้น ตอนนี้สาวๆในมหาลัยเราแม่งมีแต่คนเล็งป๋าเห็นว่ายัยปารมาดาวบัญชีก็เทียวไปหาป๋าที่ห้องพักตั้งหลายรอบ แกไม่รู้เหรอย่ะ"ป๋าที่ไอเดือนบอกก็คือคนเดียวกับที่บอกว่าเป็นผัวผมนั้นแหละครับ คนในมหาลัยต่างก็รู้จักเค้าในฉายาว่าป๋าที่เรียกแบบนั้นก็เพราะไอป๋าแม่งกระเป๋าหนักชอบใครก็ทุ่มกับคนนั้นผมเองก็รู้จะว่าเป็นเด็กในสต๊อกของไอป๋าก็ได้ละมั้ง
"รู้แล้วไง กูกับคนอื่นก็เหมือนกันนั้นแหละป๋าเค้าก็เปลี่ยนไปเรื่อยๆไม่ใช่ว่าผูกติดกับกูซะที่ไหน"
"ตอแหล ใครๆเค้าก็รู้ว่ามึงอ่ะเป็นคนโปรดของป๋าดูของที่มึงได้แต่ละอย่างสิ พวกนั้นเคยได้ซะทีไหนอย่างมากก็กระเป๋ารองเท้านั้นนะต้องขอนะป๋าเค้าถึงจะซื้อให้ แต่กับมึงแค่มองป๋าเค้าก็ไปซื้อมาถวายให้"
"พูดเว่อร์เกินไปละมึงกูไม่ได้พิเศษอะไรขนาดนั้น"ผมส่ายหัวพลางเดินดูดน้ำไปเรื่อยๆเพราะหมดคาบเรียนของวันนี้แล้วนะสิครับ
"ไม่พิเศษเลยม้างงงง ที่ป๋ายอมให้มึงเรียกชื่อเล่นได้แค่คนเดียว"
"นี้มึงอยากเป็นเมียป๋าป่ะเนี่ยกัดกูจัง"ผมเหล่ตามองอย่างจับผิดแต่รู้อยู่แล้วละครับว่ามันไม่เอาหรอก เดือนมันมีแฟนอยู่แล้วครับ
"เห้ยบ้าเหรอ กูไม่ได้โง่ขนาดจะกระโจนเข้าฝูงอีแร้งอีกาให้มันทึ้งหัวเล่นหรอกนะ"ผมหัวเราะเบาๆแล้วส่ายหัวแม่งอะไรจะโอเว่อร์ขนาดนั้นว่ะ ผมนั่งลงคุยกับเดือนที่ใต้ต้นมะขามหน้าคณะเศรฐศาสตร์
ฟอดดด
"มารอป๋ากลับบ้านเหรอครับ"พูดอย่างเดียวไม่เป็นเหรอไงวะ ต้องถึงเนื้อถึงตัวตลอด ผมหันไปมองคนเจ้าปัญหา ผู้ชายรูปร่างสูงสมาร์ทไม่บึ้กจนน่าเกลียด ใบหน้าคมสันอย่างหนุ่มไทยแท้ เสื้อเชิ้ตสีฟ้าอ่อนพอดีตัวกับกางเกงแสลคที่เน้นขาให้ยาวขึ้น คนนี้แหละที่สาวๆเก้งกวางพร้อมจะพลีกายเพราะไม่ใช่แค่รูปหล่อพ่อรวยอย่างเดียวแต่ยังคารมดีที่หนึ่งคนที่เข้ามาผูกพันเลยหลงหัวปักหัวปำ
"อ้าว ป๋าหวัดดีค่ะ"ไอเดือนยกมือไหว้ แต่ผมยังนั่งเฉยๆปล่อยให้ไอป๋ามือปลาหมึกกอดเอว
"ไม่ได้รอป๋า แต่มารอนพเป็นเพื่อนเดือนต่างหาก"พอพูดจบไอป๋าก็หน้างอ ซบหน้าลงที่ไหล่ผมแทบจะทันที
"ทำไมไม่เรียกชื่อ จะเรียกเหมือนคนอื่นทำไม"จริงๆไอป๋าก็มีชื่อละครับ พชรหรือเพชร ชื่อที่น้อยคนจะได้เรียกมัน
"เป็นอะไร เหนื่อยเหรอ"
"อืมวันนี้บรรยายยาวเลย อีหนูกลับบ้านไปนวดให้ป๋าด้วยนะป๋าโคตรเมื่อยเลยว่ะ"ว่าแล้วยังจะมามุดหน้ากับคอผมอีก
"แล้วเด็กไม่อยู่เหรอไง ยัยปารมาอ่ะ"
"โว้ไล่ไปนู่นแล้ว น่ารำคราญไปเร็วหนูกลับบ้านป๋าเหนื่อย"ป๋าจับมือผมแล้วดึงให้ลุกขึ้น ผมยังไม่อยากไปเลยไม่อยากปล่อยเดือนไว้คนเดียว
"เดี๋ยวดิ ไมล์ไม่อยากให้เดือนอยู่คนเดียวป๋าเหนื่อยก็กลับไปดิ"ผมเอ่ยปากไล่ ไม่ได้โกรธอะไรหรอกครับแต่ไม่อยากให้เดือนอยู่คนเดียว
"แล้วใครจะนวดให้ป๋านี่ป๋าก็จองโต๊ะไว้ที่
ร้าน..แล้วด้วยกะว่าจะไปกินข้าวกับหนูก่อนแล้วค่อยกลับบ้าน"ป๋าหน้าบึ้งใส่ผม จนเดือนหน้าเจื่อน ผมไม่ชอบเลยเวลามันงี่เง่าไม่รู้คนพวกนั้นไปหลงรักมันได้ไง
"ป๋าก็เรียกเมียมาทำให้ดิ"ผมหงุดหงิดเลยแกล้งประชดไป จริงๆแล้วป๋ามันไม่เคยเรียกใครว่าเมียครับมันเรียกคนที่นอนกับมันว่าเด็กหมดมีแต่กับผมที่เรียกอีหนูอยู่ได้
"ไมล์ก็รู้นิว่าเพชรไม่เคยเรียกใครว่าเมียนอกจากไมล์ ไมล์เป็นเมียเพชรแค่คนเดียวคนอื่นก็แค่เด็ก"เวลามันจริงจังเท่านั้นละครับที่มันจะเรียกแทนผมกับตัวเองด้วยชื่อ
"เออๆ ไปรอที่รถไปเดี๋ยวนพมาแล้วจะตามไป"ผมเอ่ยไล่อีกครั้งกำลังจะเปิดปากคุยกับเดือนแต่ไอป๋าก็มากระชากตัวขึ้นมารับจูบอันดุเดือดซะก่อน มันดูดลิ้นผมเจ็บไปหมดจูบจนพอใจก็ปล่อยตัวผมออก ผมหอบหายใจเลยครับถึงจะโดนหลายครั้งแต่ก็ยังไม่ชิน
"หนูอย่านานนะ"พูดอย่างเดียวไม่พอมาตบก้นผมอีก ผมหันมามองหน้าเดือนที่ตอนนี้หน้าแดงกล่ำไปหมดแล้ว
"ไหนมึงบอกว่าไม่ใช่คนพิเศษไง"
"แล้วพิเศษยังไงป๋ามันก็ทำอย่างนี้กับทุกคนนั้นแหละ"ผมพูดไปก็หลบสายตาสอดรู้ของเพื่อนไป
"ทำกับทุกคนที่ไหนป๋าไม่เคยโจ่งแจ้งกับใครเลยนะเว้ย อีกอย่างป๋าไม่เคยเรียกใครว่าเมียเลยนะนอกจากมึงอ่ะ"เดือนดูตื่นเต้นกว่าผมอีกนะครับเนี่ย ผมนั่งคุยกับเดือนไปเรื่อยๆจนนพมา ผมก็เดินไปหาป๋าในรถพอเปิดประตูเข้าไปเท่านั้นแหละไอป๋ามันก็กระโจนเข้ามากอดผมแน่นเลยครับแถมยังซุกไซร้อยู่แถวลำคออีก ผมดันอกป๋าออก
"ไปอดอยากจากไหนมาเนี่ย"ป๋าก้มลงมาจูบผมอีกครั้งก่อนจะยกตัวผมอุ้มข้ามเกียร์มานั่งตักป๋าที่ฝั่งคนขับ
"เราไม่ได้มีอะไรกันมาสามวันแล้วนะ"ป๊าพูดไปพลางก็จูบหน้าอกผมที่เค้าเริ่มปลดกระดุมออก ผมจับบ่าป๋าไว้หลวมๆมีขย้ำบ้างบางครั้งที่เสียวสุดๆ
"ปกติก็มีเด็กมาที่ห้องทุกพักนิจะขาดอะไรนักหนา"ผมซี๊ดปาเสียงดังตอนป๋าตวัดลิ้นเลียรอบหัวนม
"มันไม่เหมือนกัน.."
Rrrr
"จิ๊ ใครโทรมาวะ หนูรับดิป๋ารำคราญแม่นี้จริงๆมาหาป๋าแค่คืนเดียวเกาะติดแจเลย"ผมทำหน้างงแต่ป๋าดันกดรับแล้วมาแนบหูผมซะก่อนส่วนตัวเองก็ก้มลงไปลงลิ้นกับหัวนมทั้งสองข้างของผม
"ฮ..ฮัลโหลครับ"ผมตอบรับโทรศัพท์เสียงสั่น ป๋าหันมามองหน้าผมเหมือนอยากแกล้ง
-นั้นอีไมล์ใช่มั้ย ไปตามป๋ามารับโทรศัพท์เดี๋ยวนี้เลยนะ- ผมคิ้วกระตุกทันทีตอนแม่นี้เรีกยผมว่าอี ผมผลักหน้าป๋าออกแต่มันก็ไม่ยอมจะดูดนมท่าเดียว จนมันหมั่นไส้ละมั้งครับกัดมาซะแทบจมเขี้ยวผมร้องลั่นเลยครับ
"โอ้ยป๋าเบาๆไมล์เจ็บ เดี๋ยวนมช้ำกันพอดี"ผมบอกไปอย่างลืมตีวว่าถือโทรศัพท์ไว้
-กรี้ดดดดดดดดดดดนังไมล์ กล้ามายุ่งกับป๊าของฉันเหรอ ไปตามป๋ามารับโทรศัพท์เดี๋ยวนี้บอกว่าเมียป๋าโทรมา!-ผมกำลังจะอ้าปากตอบแต่ป๋าดึงไปคุยเองซะก่อน
"อย่ามาเพ้อเจ้อปารมา เธอไม่ใช่เมียป๋า เมียป๋ามีคนเดียวก็คือพันไมล์เพราะฉะนั้นอย่ามาก้าวก่ายหรือใช้คำพูดไม่ให้เกียรติเมียป๋าอีก"
-ไม่จริงใช่มั้ยป๋า ปารมารักป๋านะค่ะป๋าอย่าทิ้งปารมานะ- ผมได้แต่นั่งเงียบป๋าเอาผมลงจากตักแล้วลงไปคุยโทรศัพท์นอกรถ ป๋าเป็นอย่างนี้ตลอดละครับใครกล้าขอก็กล้าให้แค่มีขอเสนอดีๆป๋าก็พร้อมจะเล่มเกมส์ด้วย ถามว่าทำไมผมถึงทนได้ก็เพราะป๋าไม่เคยเอาผมไปเปรียบเทียบกับคนอื่นหรือยกคนอื่นมาเท่าผมต่อให้ป๋าจะหนักกับใครคนไหนแต่ป๋าก็จะกลับมานอนกับผมที่บ้านอยู่ดี ป๋าไม่เคยละเลยผมแม้แต่ครั้งเดียวและป๋าก็ไม่เคยลืมบอกรักผมก่อนนอนเลยสักครั้ง...
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
