หัวข้อ: SIN SPIRAL_เกลียวบาป “แฝด”(Drama_SM) รวมเล่มแล้วนะคะ...^^"

[อนาคี99]

ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ

สรุปข้อสำคัญดังนี้



1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย, ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้งสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกเล้าฯ ในเรื่องการเมือง เชื้อชาติ  เผ่าพันธุ์  ศาสนา และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงการตั้งชื่อเรื่องด้วยคำหยาบ คำไม่สุภาพ  ล่อแหลม และชี้เป้าให้เล้าฯ ถูกเพ่งเล็ง จากทางราชการ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าตัวไม่ยินยอม

5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง  ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6. การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมฯทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ


เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ
การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

[อนาคี99]

สืบเนื่องจากล็อคอินTHEARBOOไม่สามารถเข้าไปทำอะไรได้ ดังนั้นจึงย้ายตอนพิเศษมาไว้ที่นี่จร๊า...แอบลิ้งค์ตอนเก่าไว้ให้ดังนี้เลยค๊าบ


SIN SPIRAL_เกลียวบาป “แฝด”(Drama_SM)


*****************************************************************************


SIN SPIRAL_เกลียวบาป”แฝด”
ตอนพิเศษ “ครอบครัว”




อ้อมกอดอันอบอุ่นระหว่างสองร่าง ที่กอดก่ายกันอยู่บนเตียงนอนสีน้ำเงินเข้ม ดึงให้เกิดบรรยากาศหวานหวามให้ต้องมอบจุมพิตลึกซึ้งแก่กันอีกครั้ง และอีกครั้ง...

เช้าวันทำงานที่หลายๆคนต่างเร่งรีบ ท้องถนนดูสับสนวุ่นวายทั้งรถราผู้คนคับคั่ง ดั่งเป็นภาพที่ชินตาของมหานครใหญ่ ลอสแองเจลิส แต่ถึงกระนั้นก็ยังมีถึงสองคนที่ยังนอนโดดงานเรื่อยเฉื่อยแฉะอยู่อย่างนั้น

"อือ...เต วันนี้เตทำงานหรือเปล่าครับ..."

เสียงหวานอ้อยอิ่งถามขึ้นมาในขณะที่ยังใช้ร่างเปลือยเปล่าบดเบียดร่างกำยำของน้องชายอยู่

"ที่จริงก็ต้องทำนะ...แต่...ไม่ทำดีกว่า"

"หึหึ...นิสัยไม่ดี โดดงาน แล้ววันนี้เตจะทำอะไรล่ะ?"

วาโยถามออกไปแบบทีเล่นทีจริง พร้อมกับใช้นิ้วชี้เรียวยาวของตนไล้เขี่ยเล่นบนแผงอกกว้างของคนรัก เตโชเองเมื่อได้ยินคำถามก็ยิ้มกริ่มก่อนจับมือแสนซนของแฝดพี่ขึ้นมาจุมพิตเบาๆ

"ก็...ทำรักกับวาทั้งวันเลยไงครับ"

"....ทะลึ่ง"

ชายหนุ่มตอบทะเล้นเลยโดนพี่ชายฝาแฝดดีดหน้าผากเป็นการลงโทษเบาๆ

"ทะลึ่งที่ไหนกัน เตหมายความว่าทำรักแบบ กินข้าวด้วยกัน เดินเที่ยวด้วยกันแบบคนรัก แค่นั้นเองนะ วาคิดไปไหนเนี่ย...คิดลึกล่ะสิ ฮั่นแน่...ใครกันแน่ครับพี่วา ที่ทะลึ่งน่ะ?"

"ไอ้เต! กวนมากไปแล้วนะ นี่แน่ะ!!"

"โอ้ยๆ พี่วา เตเจ็บ ฮ่า ฮ่า"

เตโชอ้อนขอทั้งที่ยังหัวเราะถูกใจ เมื่อถูกพี่ชายป่ายร่างขึ้นมาเกยทับบนร่างตนแล้วใช้ฟันซี่เล็กๆนั่นขบแทบปลายจมูกของเขาเป็นการลงโทษ แล้วพอวาโยเผลอไผลเขาก็จับพลิกให้คนตัวเล็กกว่าลงไปอยู่ใต้ร่างตนทันที

"อื้อ เต? ไอ้เด็กเจ้าเล่ห์"

"หึหึ ก็วาแกล้งเตก่อนนี่นา เด็กไม่ดีแกล้งน้องชายตัวเองแบบนี้ ต้องโดนลงโทษให้รู้สำนึก"

"อ๊ะ เต อื้อ ไอ้เด็กบ้า..."

เพียงแค่ตอนแรกเท่านั้นที่วาโยโวยวายร้องห้าม แต่แค่เพียงครู่เดียวร่างเล็กก็หัวเราะคิกคักอย่างอารมณ์ดี เมื่อถูกลงโทษโดยการจุมพิตหวานไปทั่วทั้งใบหน้า ก่อนจะครางเสียงหวานฉ่ำเมื่อถูกซุกไซร์ลงมาจนถึงซอกคอหอมกรุ่น

"อ๊า...อื้อ...เต...อ๊ะ..."

วาโยครางหวิวเมื่อถูกดูดดุนยอดอกที่กำลังชูช่อรับการเอ็นดู ข้างหนึ่งก็ถูกครอบครองด้วยปลายลิ้นร้อน ส่วนอีกข้างก็ถูกเขี่ยขยี้ด้วยปลายนิ้วโป้งช่ำชอง เล่นเอาร่างบางต้องสะดุ้งเฮือกๆ ด้วยความเสียวระคนหวามไหว

"อา...วาครับ…เตขอนะ..."

"อื้อ..."

สิ้นเสียงขอทาง เตโชก็แทรกร่างหนาเข้ากึ่งกลางร่างแฝดพี่ ช่องทางที่ผ่านกิจกรรมหักโหมตั้งแต่เมื่อคืน ยังคงนุ่มชื้น พร้อมรับการเอ็นดูจากน้องชายอีกครั้ง สองร่างขยับไหวตามแรงปรารถนา จากเชื่องช้าเป็นรุนแรงหนักแน่น ดำกฤษณาลอยฟุ้งครอบงำสองแฝดจนไม่อาจแยกร่างจากกันได้ หลุมบาปหอมหวานดูดกลืนพวกเขาจนหลอมละลาย ทั้งล่อลวงให้หลงใหล ทั้งบีบรัดจนอึดอัดทรมาน ราวกับแหวกว่ายในน้ำโคลนร้างไร้ซึ่งอากาศจะหายใจ แต่ก็มิอาจผละจาก เฝ้าทอดร่างให้ดูดกลืนดูดกินอยู่อย่างนั้นอย่างหมดทางดิ้นรน ยิ่งรักยิ่งทุรนทุราย จนต้องควบขโยกร่างรุนแรงยิ่งขึ้น ด้วยว่ายิ่งปลดปล่อยราคะที่รุ่มร้อนนี้ให้รุนแรงขึ้นได้ จะยิ่งราวกับชำระล้างจิตใจ และร่างกายตนให้เบาบางลงได้บ้าง แม้จะรู้ว่าเป็นความคิดที่เห็นแก่ได้ แม้จะรู้ว่ามันไม่จริง แต่พวกเขาจะก้าวข้ามมัน จะเอาชนะมัน ด้วยหนึ่งใจในสองร่างนี้ให้จงได้ ไม่ว่ามันจะผิดบาป หรือมีอุปสรรคขวากหนามในความรักนี้มากแค่ไหน แต่เขาจะไม่มีวันแยกจากกัน เพราะเขาคือกันและกันตั้งแต่เริ่ม และมันจะเป็นอย่างนี้ตลอดไปชั่วกัลปาวสาน...
<
<
<
<
<


กรุงเทพมหานคร


"ทางนี้ เต วา!!"

เสียงเจื้อยแจ้วของเทียนตะโกนข้ามทุ่งมาจากจุดนัดพบทันทีที่เห็นหน้าสองแฝด

"อ้าว เทียน? เฮ้ยมึงมารับเลยเหรอเนี่ย ฮ่า ฮ่า หวัดดีบอส ขอบใจนะ"

"หวัดดีวา เต... ยินดีต้อนรับกลับไทยนะ"

วาโยทักทายปราศรัยทันทีที่ได้เจอญาติสนิท และมีแอบอมยิ้มเล็กๆให้กับคนที่เคียงข้างมาด้วยเช่นกัน เขาไปหาเตโชที่ลอสแองเจลีสตั้ง 1 เดือน กว่าจะหอบจะลากคนรักกลับมาด้วยได้ ไม่รู้เหมือนกันว่าความสัมพันของญาติหนุ่มกับเพื่อนรักของเขาจะไปถึงไหนกันแล้ว แต่เห็นตัวติดกันแบบนี้ก็คงมีแนวโน้มไปในทางที่ดีล่ะนะ

"ไงเต...ไม่เจอกันนาน จะหล่อไปไหนวะ"

"ไม่เจอตั้งนานเทียน เตี้ยเหมือนเดิมเลยนะ"

"ชะ!!  ไอ้นี่..."

เป็นปกติของเตโชกับเทียน ที่ไม่ค่อยถูกชะตากันมาตั้งแต่เยาวัย เจอหน้ากันทีไรเป็นต้องแอบตอดกัดกันทุกครั้ง ทั้งๆที่ก็รักกันมากตามประสาญาติสนิท แต่ปากไม่เคยตรงกับใจ

"พอๆ ไปที่รถเหอะ เหนื่อย ง่วง อยากกลับบ้าน"

เป็นวาโยที่ต้องคอยห้ามทัพ ก่อนจะมีคนเสียเลือดเนื้อกันไปข้าง และเพราะเขาเหนื่อยจริงจังจากการนั่งเครื่องมาจากอีกซีกโลก แอบเมาเวลานิดหน่อย อย่างน้อยตอนนี้ขอกลับไปนอนพักสักหน่อยเถอะ และทุกคนต่างก็พยักหน้าเห็นด้วยก่อนจะช่วยกันแบกกระเป๋าไปลานจอดรถกัน

"เออนี่ไอ้วา มึงรู้เรื่องที่ไอ้ฝ้ายจะแต่งงานยัง?"

"ยังว่ะ เฮ้ย เมื่อไหร่? ไอ้ฝ้ายมันจะรีบไปไหน เพิ่ง 22 จะแต่งแล้วเร๊อะ?"

"เออ มันท้องน่ะ เลยรีบแต่ง"

"เจ้าบ่าวเป็นใครวะ บังอาจทำไอ้ฝ้ายท้องเนี่ย!?"

"รุ่นพี่สมัยเรียนของมันไง ที่มันไปแอบเคลิ้มอยู่พักนึงน่ะ ไม่รู้ไปได้กันตอนไหนเหมือนกัน"

เสียงวาโยกับเทียนคุยกันไม่หยุดปากเรื่องคนที่ชื่อว่าฝ้ายจะแต่งงาน โดยเฉพาะตอนที่กำลังออกรสออกชาด เตโชก็ขอมีส่วนร่วมเสียก่อน

"เอ่อ...วา ฝ้ายนี่...ใช่ลูกสาวคนเล็กของลุงทัศหรือเปล่า?"

"อืมใช่ ไอ้ฝ้ายน่ะแหละจะมีใคร"

"อ๋อ เออแต่งงานเร็วจังนะ งั้นพี่ฝนกับพี่ฟิล์มล่ะ แต่งแล้วเหมือนกันเหรอ?"

"ไม่ๆๆๆ เจ้ฝนน่ะยังโสดจะเป็นสาวแก่อยู่แล้ว ส่วนเฮียฟิล์มมีสาวคบด้วยอยู่แต่ยังไม่ได้แต่ง ไอ้ฝ้ายแม่งปีนเกลียว เป็นน้องคนเล็กดันเสือกแต่งก่อนคนแรกเลย"

ไม่ต้องให้ถึงวาโยที่เป็นคนตอบ เทียนเสนอตัวตอบเองทั้งหมด ส่วนบอสนั้นก็ขับรถไปเงียบๆ เรื่องครอบครัวชาวบ้านเขาไม่ขอเอี่ยว

"แล้วฝ้ายแต่งเมื่อไหร่ล่ะ"

"อาทิตย์หน้า ที่ไร่มะลิวัลย์บ้านยาย มึงทั้งคู่ต้องไปร่วมงานด้วยนะ"

"เออ ไปอยู่แล้วล่ะ"

ประมาณ ชั่วโมงกว่าๆ รถยนต์คันหรูของบอสก็สามารถฝ่ารถติดของเมืองหลวงเข้าสู่ชายคาบ้านสิทธานุเวศวัตน์ได้ในที่สุด ทั้งสี่คนทยอยขนกระเป๋าลงจากรถ เพียงครู่หนึ่งเจ้าบ้านก็วิ่งออกมา กว่า 10 ปีที่ไม่ได้พานพบบุตรชายคนเล็กของบ้าน ทำให้สองสามีภรรยาแทบกลั้นน้ำตาไว้ไม่ไหว


"เต...เตจริงๆด้วย"


ผู้เป็นมารดาโผวิ่งออกมาต้อนรับบุตรชายด้วยความคิดถึงสุดแสน หัวอกคนเป็นแม่ไม่ว่าลูกจะเป็นอย่างไรก็ไม่สามารถหยุดรักได้

"แม่...เตกลับมาแล้วครับ"

ไม่ต้องมากความสองแม่ลูกโผเข้ากอดกันกลมด้วยความคิดถึงผู้เป็นแม่ร้องห่มร้องไห้อย่างไม่อายนางทั้งดีใจที่ได้บุตรชายกลับมาอีกทั้งยังเสียใจอย่างสุดแสนที่เคยทำไม่ดีเอาไว้ หลายอารมณ์ผสมปนเปจนไม่อาจอธิบายออกมาเป็นคำพูดใดๆได้ ดังนั้นนางจึงทำได้แค่กอดบุตรชายด้วยความรักและความอาธรณ์เท่านั้น

"...เต"

นํ้าเสียงที่คุ้นเคย ที่เอื้อนเอ่ยชื่อของเขาแผ่วเบานั้นเตโชจดจำได้เป็นอย่างดีว่านั่นคือเสียงของผู้เป็นบิดา ชายหนุ่มเงยหน้าขึ้นมองผู้ชายตรงหน้าคนที่เคยมีอำนาจเหนือทุกสิ่ง ผู้ที่เคยเป็นดั่งเจ้าชีวิต แต่บัดนี้ชายคนนั้นแทบไม่เหลือเค้าเดิมอีกแล้ว สิ่งที่เห็นตอนนี้ เหลือเพียงแค่ ชายสูงวัยที่ไม่มีความน่าเกรงขามเหมือนดังก่อน นอกจากรูปร่างที่เล็กลงแล้วยังมีแววตานั่นอีก แววตาที่สะท้อนให้เห็นเพียงความห่วงหา ความคิดคำนึง ...ความรัก มันไม่ใช่แววตาที่เคยดูแคลนเขาเหมือนดังเก่าก่อน แววตาดั่งพยัฆร้ายนั้นตอนนี้มันไม่มีอีกแล้ว...

"...พ่อ"

 เตโชลองเอ่ยเรียกบิดาที่ยังยืนเก้ๆกังๆอยู่อย่างนั้น ลองเรียกออกไปด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาไม่ต่างจากอีกฝ่าย บิดามองหนาเขาแววตานั้นสื่อออกมาอย่างชัดเจนว่าดีใจกับเสียงเรียกของเขามากเหลือเกิน

 "เต...เตลูกพ่อ..."

 มารดาของเขาถอยออกจากอ้อมแขนของบุตรชายอย่างรู้งานเตโชเองก็ผายมือออกไปหาบิดา ก่อนเดินเข้าไปสวมกอดผู้เป็นพ่อไว้ทั้งคู่กอดกันกลมด้วยความรู้สึกหลากหลาย ถึงจะยังไม่สามารถเรียกได้เต็มปากว่า "รัก" ได้อย่างสนิทใจ แต่ก็สามารถพูดได้ว่ากอดครั้งนี้ช่าง...อุ่นใจ

“วา...มานี่สิลูก”

หลังซาบซึ้งกับการได้พบกันสักทีหลังจากไม่พบพานกันกว่าสิบปี ทีนี้สองสามีภรรยาก็หันกลับมาที่ลูกชายคนโตที่เพิ่งห่างอกไปแค่หนึ่งเดือนบ้าง แต่ถึงจะแค่เดือนเดียวความคิดถึงก็ไม่แตกต่าง วาโยเองก็เดินเข้าไปหาอ้อมกอดของบิดามารดาโดยไม่มีอิดออด ทั้งสี่กอดกันกลม กอดกันแน่น แน่นที่สุด อุ่นที่สุด แม้มันจะไม่สามารถทดแทนในอะไรหลายๆอย่างที่สูญเสียไปกับเวลาได้ แต่นี่ก็คือจุดเริ่มต้น จุดเริ่มต้นของความรักความอาธรณ์ที่กำลังผลิบาน ยิ้มแย้มต้อนรับครอบครัวใหม่ ครอบครัวที่สามารถเรียกได้อย่างเต็มปากว่าครอบครัวอย่างแท้จริง ครอบครัวที่หลุดพ้นจากข้อกีดกันใดๆในสังคม ครอบครัวที่จะมีกันละกัน มีความรัก ความเข้าใจและจะไม่มีวันทอดทิ้งกันอีก รักกันตราบแต่นี้จนตลอดชีวิต...

"เฮ้อ...เห็นอย่างนี้แล้ว แทบจะไม่อยากเชื่อเลยเนอะ ว่าเคยเกิดเรื่องร้ายๆขึ้นน่ะ"

เทียนเปรยออกมาเมื่อเห็นภาพอันอันอุ่นน่าประทับใจตรงหน้า ภาพที่สี่คนพ่อแม่ลูกกอดหอมกันด้วยความรักใคร่ ภาพที่เขาเคยเห็นจนชินตาในครอบครัวอื่นยกเว้นครอบครัวนี้ แต่นี่...ในที่สุด ครอบครัวนี้ก็ทำสำเร็จ สามารถก้าวข้ามทุกอุปสรรคขวากหนาม ผ่านพ้นทุกความหน่ายแหนงแคลงใจกันมาได้แล้ว และตอนนี้ก็ได้กลายเป็นครอบครัวที่สมบูรณ์เหมือนอย่างที่ควรจะเป็นเสียที

"อืม ทุลักทุเลแทบแย่เนอะ กว่าถึงฝั่งฝันกันได้เนี่ย..."

บอสต่อคำ ขณะที่เหม่อมองภาพตรงหน้าด้วยความประทับใจไม่ต่าง

"หึ...รู้ดี นายเป็นคนนอกแท้ๆ เจ๋อไม่เข้าเรื่อง"

เทียนแขวะออกไปขำๆ เมื่อเห็นคนข้างๆทำท่าทางว่าจะอินไปกับครอบครัวฝาแฝดเกินไปนิด เล่นเอาบอสแอบเสียศูนย์เล็กน้อย

"เอาเถอะ คนนอกก็คนนอก แต่ก็ต้องศึกษาครอบครัวนี้ไว้ เพราะอีกไม่นานก็จะเข้ามาดองด้วยแล้ว"

ชายหนุ่มยอมรับโดยดี แต่ก็ไม่ยอมให้ข่มอยู่ฝ่ายเดียวหรอก

"ดอง? หมายความว่าไง? นี่ยังคิดจะแย่งไอ้วาจากไอ้เตอีกเหรอ!? คิดจะทำให้บ้านนี้ลุกเป็นไฟอีกรึไง!!?"

ไม่ด่าเปล่ามือไวของเทียนก็คว้าหมับเข้าที่คอเสื้อของคนตัวสูงกว่าอย่างเอาเรื่องอีกด้วย เขาจะไม่ยอมให้ใครมาทำลายความสัมพันของบ้านนี้อีกแล้ว เขาจะไม่ยอมให้ญาติเขาต้องเจ็บปวดอีกแล้ว เทียนคิดอย่างนั้นจริงๆ แต่ในส่วนลึกแล้วมันยังมีอีกอย่างที่ทำให้เขาฉุน

"เปล่า กับวาน่ะ ฉันไม่ได้คิดเกินเลยไปกว่าคำว่าเพื่อนที่ดีแล้วล่ะ เพราะถ้าคิดล่ะก็ ฉันคงไม่ยอมเป็นตัวตั้งตัวตีช่วยสืบที่อยู่ของเต เพื่อให้กลับมาเป็นศัตรูหัวใจอยู่แล้วจริงมั้ย?...แต่...ที่จะดองด้วยเนี่ย กับคนอื่นต่างหากล่ะ"

"...คนอื่น ใครวะ นอกจากไอ้วา เต ฉัน นายไม่รู้จักใครในตระกูลนี้แล้วนี่ เอ๊ะ หรือว่ารู้...เจ้ฝนเหรอ? หรือ ไอ้แทม น้องชายฉัน!!? เฮ้ย แม่งมันยังเด็กอยู่เลยนะ นี่ นี่นายจะเลี้ยงต้อยอายุ 6 ขวบ เลยเหรอ!!? หยุดเลยนะ ห้ามนายมาล่อลวงน้องชายสุดรักของฉันนะเว้ย ได้เจอดีแน่!!"

เมื่อเห็นอีกฝ่ายตื่นตูมหวงน้องชายที่เป็นลูกหลงจนออกหน้าออกตา บอสก็อดขำคนที่ไม่ยอมรู้เนื้อรู้ตัวไม่ได้ ดังนั้นเขาจึงต้องขอแกล้งเจ้าตัวแสบต่ออีกนิด

"เจ้ฝน...เท่าที่เคยเจอมาก็น่ารักดีนะ แต่อายุห่างกันไปหน่อย...อืม ส่วนน้องแทมนี่อีกสิบปีก็คงใช้งานได้แล้วล่ะ แต่กว่าจะตอนนั้นฉันก็จะ 35 แล้วนะ จะรอดีมั้ยน๊า...อืม อืม"

"....ไอ้….!!"

"เทียน บอส เข้ามากินอะไรกันก่อนเร็วเข้าลูก ป้าเตรียมอาหารอร่อยๆไว้เยอะแยะเลยจ๊ะ มาเร๊ว..."

"ครับคุณป้า"

บอสตอบรับการเชิญอย่างหน้าชื่นตาบาน ปล่อยให้เทียนฮึดฮัดขัดใจอยู่เพียงลำพัง แต่แทนที่เดินนำไปเขากลับหยุดเดินแล้วหันกลับมาจูงมือเทียนลากตามไปด้วย

"เฮ้ย!! ปล่อยเลยนะ มาจ่งมาจับไรว๊ะ!!"

"...ก็จับคนที่จองดองด้วยยังไงล่ะ"

"ห๋า!? อะไร หมายความว่ายังไงว๊ะ!!?"

"ฉันจะดองกับน้องแทม"

"หนอย...ว่าแล้วเชียว ไอ้เฒ่าทารก ไอ้วิปริต!!"

เทียนเดือดถึงขีดสุดทั้งสะบัด ทั้งเตะ คนยียวนตรงหน้า แต่มือเขาก็ไม่ยอมหลุดจากการโดนเกาะกุม บอสที่เบี่ยงหลบคนฤทธิ์เยอะอยู่ตอนแรกก็ฉวยโอกาสคว้าเอวคนตัวเล็กกว่าเข้ามาแนบชิด ก่อนกระซิบหยอกเย้าเบาๆ




"ฉันจะดองกับน้องแทม...ในฐานะ...พี่เขยไงล่ะ"




ฟอด...




จบภาระกิจขโมยหอมแก้มคนในอ้อมแขนเสร็จ บอสก็รีบหนีเข้าบ้านไปทันที ทิ้งเทียนที่ยังคงยืนเหวอเอาไว้อย่างนั้น ...ด้วยความเอ็นดูแถมสะใจเล็กๆ
*
*
*
*
*

อาหารค่ำที่ผู้เป็นแม่เตรียมเอาไว้ให้นั้น ช่างอร่อยถูกปากวาโยและเตโชยิ่งนัก ด้วยเพราะนางรู้ดีว่าลูกๆของตนชอบทานอะไร ของโปรดคืออะไร แล้วนางก็เตรียมเอาไว้เสียมากมาย จนหนุ่มๆทั้ง 5 คน กินกันจนแทบจุก หลังความชื่นมื่นบนโต๊ะอาหารผ่านไป ก็เข้าสู่ช่วงสนทนาพาเพลินกันในครอบครัว ผู้เป็นพ่ออารมณ์ดีจัด ถึงขนาดเปิดคาราโอเกะร้องกันอย่างสนุกสนาน เตโชถูกพ่อลากไปลากมาไม่ได้หยุด จนแทบจะหมดแรงข้าวเย็นที่ทานไปเมื่อครู่ เวลาผ่านไปรวดเร็วจนดึกพอสมควร เทียนและบอสจึงขอตัวกลับก่อน แม้สองสามีภรรยาจะขอร้องให้นอนค้างที่นี่แต่พอดีว่าบอสมีเข้ากรมตอนเช้าเลยต้องขอตัวกลับก่อน เทียนที่ยังเก้ๆกังๆจึงโดนลากกลับไปด้วยทั้งที่ยังเบลอๆ

"ขอบใจนะ...บอส"

วาโยเดินออกมาส่งทั้งสองคน (เพราะเตโชยังโดนคุณพ่อกักตัวไว้ไม่ยอมปล่อย) พร้อมขอบอกขอบใจบอสที่ให้ความช่วยเหลือเขาในการตามหาเตโชคนรัก บอสยิ้มให้ก่อนลูบศรษะทุยนั้นเบาๆ

"ไม่เป็นไร ฉันยินดีทำเพื่อเพื่อนเสมอ...ที่จริงฉันอยากไถ่โทษด้วยน่ะ รู้สึกฉันจะเป็นต้นเรื่องที่ทำให้พวกนายวุ่นวายกันยกใหญ่ซะด้วยสิ มันเลยคาใจ ถึงต้องขอช่วยอย่างเต็มที่ล่ะนะ"

"ยังไงก็ต้องขอบใจอยู่ดี ถ้าไม่มีบอส เราคงไม่มีวันนี้ ขอบใจนะ ขอบใจจริงๆ"

ร่ำลากันเสร็จบอสกับเทียนก็ขับรถออกไป วาโยยังคงยืนนิ่งๆอยู่ที่เดิม เขาสูดหายใจเข้าลึกก่อนหันมองรอบๆบ้าน บ้านที่เขาเคยคุ้นตา แต่ตอนนี้ไม่รู้ทำไมทุกอย่างมันดูแปลกไปเสียหมด แปลกตรงที่ มันดูสวยงามและอบอุ่น วาโยยิ้มออกมาน้อยๆด้วยอารมณ์ที่หลากหลาย ก่อนเอ่ยกับสายลมเบาๆ



"ผมกับน้องกลับมาแล้วครับ..."



************************************************************************

อะต๊า!! ตอนพิเศษตอนแรกมาแล้วจร๊า
ย้ายมาล็อคอินใหม่ เลยเอาตอนพิเศษมาลงใหม่เพิ่มด้วย ฮ่าๆๆๆ

อ๊ะๆๆ แต่ว่ายังไม่จบนะจ๊ะ ตอนพิเศษยังมีอีกหลายตอนจ๊า
มันจะต้องมีเฉลยสิว่าบอสกะวา ตามสืบที่อยู่ของเตโชได้อย่างไร วางแผนแบบไหน วาโยลากเตโชกลับบ้านได้ยังไง
แล้วพ่อกับแม่ล่ะสุดท้ายยอมรับเรื่องของทั้งสองคนอย่างสนิทใจได้เมื่อไหร่ ยอมแล้วจริงเหรอ ไม่กลับคำชัวร์นะ
สุดท้ายไอ้บอสกับไอ้เทียนนี่มันยังไงๆอยู่นะ มันไปแอบปิ้งกันตอนไหนเนี่ย
พร้อมตอนเซอร์วิสหวานหยดของทั้งสองคู่ด้วยจร๊า....วุ้ย อีกเพียบอ่า

อย่างไรเสียก็ขอบคุณที่ติดตามมาจนจบนะเจ้าคะ
จุ๊บๆๆๆ
THEARBOO / อนาคี99
 

[❁INDY_FAMILY❁]

เพิ่งเคยอ่านสนุกมากเลยคะ รอตอนต่อไปนะค่ะ 

[kongxinya]

เพิ่งจะหวาน ตอนพิเศษอย่ามาม่าเลยนะคะ
ไรอะ ไม่เอานะไอ้กลับคำพูด คืนคำของพ่อกะแม่นี่ 

ขอหวานๆ ขอน้ำตาลเติมหัวใจหน่อยนะ อยากเห็นวากะเตหวานใส่กันนานๆบ้าง

รอตอนต่อไปเป็นกำลังใจให้เหมือนเดิมค่ะ 

ปล. ยังรอภูกะภู่อยู่นะคะ 

[lovelymoo]

มาแล้ววววว บอสเจ้าเล่นักนะ แต่คู่แฝดเนี่ยหวานกันจริงๆ 

[::UsslaJlwaJ::]

ตอนพิเศษ โนดราม่าๆน๊าาคึคึ น่ารักมากเลยจ้าาา หวานเบาๆ ร้อนแรงหนักๆๆๆคึคึ

จะกี่ตอนก็มาเลยย อ่านหมดจ้าาา

ปล.รอภูภู่ด้วยน้าาาา คิดถึงอ่ะ

[KARMI]

 

[lizzii]

ดีจังที่มีตอนพิเศษ
รออ่านตอนต่อไปค่าา

[Tassanee]

อืมมๆๆ  หวานๆ ซื้งๆ ขอบคุณค่ะ

[★KVH™★]

เต วา ในที่สุดก็ Happy End แล้ววว 

กลับมาสู่อ้อมกอดครอบครัวอีกครั้ง  ซึ้งง 

รักกันตลอดไปนะ เต วา 

[babimild1985]

หูยยยย มีตอนพิเศษให้อ่านหลาย ๆ ตอนนะค่ะ

[Rafael]

กีสสสสส
ตอนพิเศษมาแล้ว
ว่าแต่ก็แอบอยากอ่านเรื่องของบอสกับเทียนนะ อิอิ

[IöLIKE]

ThankS

[ลิงน้อยสุดเอ๋อ]

กรี๊ด หวานเว่อร์
แต่บอสเนี่ยยังไงกัน

จะจีบเทียนหรอ 55+

[heroza]

ว๊ากกกกกกกกก ได้อ่านบทสงบสุขแบบเต็มๆแล้วสินะ 

[Chichi Yuki]

ว้าวๆ ก็ว่าอยู่ว่าทำไมไม่ลงในอันเดิมเลย
จะรออ่านตอนพิเศษตอนต่อไปนะคะ อิอิ

[Maytbb]

 

[inloverNUN]

รอต่อปายยย ชอบอ่ะ

 

[กาลณัฐ]

   ติดตาม ติดตาม อ๊ายยยยยยยย
น่ารักอ้ะ พี่วา น้องเต ><

[fay_13]

กรี๊ดกร๊าดๆๆๆ ตอนพิเศษมาแล้ววววว 

ชอบเรื่องนี้มากๆ เลยค่ะ อ่านตอนพิเศษแล้มชุ่มชื่นจายยยยยยย 

[everlastingly]

  รอตอนต่อไป เตกับวา หวานกันดี

[HoMoSiS]

ตอนพิเศษอิ่มใจจัง ชอบๆๆๆ 

[monsterkim]

ลงเอยกันได้ด้วยดีอะ น่ารักมากครอบครัวนี้ 

อยากให้มีตอนพิเศษของบอสกับเทียนด้วยน้าาาา 

[maru]

บอสเทียนน่ารัก เตว่าไม่ค่อยเลยนะ

[=นีรนาคา=]

จะยังไงก็แล้วแต่ขออย่างเดียว พ่อกับแม่อย่าเปลี่ยนใจ หรืออย่ายังไม่เต็มใจที่จะให้เตกับวารักกันนะจ๊ะ
ขอร้องงงง 

รอคู่บอสเทียนนะ อิอิ

[Ryoooo]

ไปอ่านตอนก่อนๆมาแล้ว สนุกมากถึงจะแอบทะมึนนิดหน่อย
แต่เค้าอ่านสนุกมาๆ ชอบ
ยิ่งมาอ่านตอนพิเศษนี้ยิ่งชอบ กรี๊ด

รอคลายปมและประเด็นอื่นๆจ๊าาา

[alice23]

ชอบเรื่องนี้มากๆเลย ตอนพิเศษของหวานๆนะ มาม่ามาเยอะแล้ว 

[Sohso]

หวังว่าเรื่องดีๆจะเข้ามานะ

[TopFee]

แอบย่องมาอ่านต่อ...ตอนพิเศษ ฮิๆ

แอบประกาศ เรื่องนี้รวมเล่มกับ  IN HEAVEN BOOKS แล้วนะค่า

ใครสนใจอยากได้จับจองเก็บไว้ส่วนตัว เตรียมเงินเลย ฮิๆ

จะบอกว่า นักเขียนเก่งมาก จะวาดปกเอง + การ์ตูนท้ายเล่มด้วย!!

ปล.การ์ตูนท้ายเล่มเป็นของแถมพิเศษนะคะ

บก.มิ้นล์

[ChaBuShi]

  ตามมาอ่านตอนพิเศษจ้าาา