หัวข้อ: รักจริงยิ่งกว่านิยาย ...Happy End......พฤติกรรมการกิน..ตอนต่อ (14/10/58)

[MiU]

พึ่งเข้ามาอ่าน เฮียมี่น่าร๊ากกกกกกก 

ให้คะแนนเต็มเลย(แม้จะหักคะแนนเรียบตอนทำน้อง(?)หน่อยเราเสียใจ)


คนนี้มาแรงจริง ๆ ด้วย มือไวดีจังมาตอนเดียวได้แก้มไปข้างนึงเลย เฮียมี่ออกตั้งกี่ตอนกว่าจะได้ 

[appattap]

เพิ่งเข้ามาอ่าน. เรื่องน่ารักดี.
เป็นกำลังใจให้ค่ะ
 

[BeeRY]

ถึงผู้หญิงจะชอบคนเลว แต่เค้าเชียร์เฮียมี่อะ ไม่เชียร์เฮียปานหรอก รักแรกฝังใจคนอ่าน อิอิ

[Infinity 888]

หน่อยห้ามหวั่นไหวนะ คิดถึงเฮียมี่เข้าไว้
รอเฮียมี่

[LEO]

อ่านตอนคำถามไอ่น้องนิวเป็นเฮีย1 แต่ตอนที่ถามเรื่อวนิยายเป็นเฮีย2 ..เฮ้ย ไม่ใช่เฮียมี่หรือว่ะ....พอมาเจอแถลงข่าวล่าสุด ค่อยสบายใจหน่อย เฮีย1 = เฮีย2 = เฮียมี่ ?  5555 ก็ใช่นั่นล่ะ

[คนอ่าน]

คนอ่านว่าปานเป็นพระเอกอ่ะ จริงๆๆๆน่ะ
ส่วนมากคนที่เลวๆๆๆกัดกันมักจะได้เป็นพระเอก
ส่วนคนดีแสนดี น่ารัก โรแมนติกมากอย่างเฮียมี่จะได้เป็นพระรอง

[snowboxs]

โหเฮียปานเขาแรงจริงๆ
เฮียมี่ทำอะไรก็ต้องขอก่อน
ส่วนเฮียปานเจอแป็บเดียว
ได้หอมแก้มหน่อยแล้วอ่ะ
แถมอยู่ไกล้กว่าเฮียมี่อีก
คราวนี้คงถึงคราวที่หน่อย
ต้องรู้สึกสับสนแล้วซิ ลุ้นๆ

[bosslovely]

เฮียน่ารักอ่ะ อิอิ  รอตอนต่อไปครับ

[pearnoii]

แรงจิงๆเฮียปานเนี้ย

เชียร์เฮียมี่สุดจัย คิคิ

ปล.ไม่รู้ว่ารูปนี้ป่าว ชิบกะเดลน่ารักกกก


[attachment deleted by admin]

[~Here@Noi~]

 

  

ขอบคุณทุกแรงเชียร์ครับผม

น้องพลับขอสองได้

น้องหน่อยอยากขอมั่งอะ


กำลังปั่นอยู่ครับ

อิมเมจประกอบการตัดสินใจ


ในโลกของนิยาย

เฮียมี่....
แสดงโดย ซันนี่ เพื่อนสนิท
สุภาพ อบอุ่น นุ่มนวล ชวนฝัน
ดีแตกในภายหลัง
จากการหึงหวง
ทำให้
วิญญาน...นายหัวหฤษฎิ์เข้าสิง

เฮียปาน...
แสดงโดย เป้ วง mild
เถื่อน ถึก เร้าใจ
เล้าโลมเก่ง
ประสบการณ์โชกโชน



น้องหน่อย
แสดงโดย ดีเจนุ้ย แห่ง กรีนเวฟ
ขวัญใจบรรดาเฮียๆ
อ่อนต่อโลก
เชื่อคนง่าย (จูงจมูกง่าย)
แพ้คำหวาน

เจ๊นิด
แสดงโดย..ซานิแห่งบ้านเอเอฟ
หมวยห้าว
องครักษ์พิทักษ์น้อง

ไอ้น้องนิว
แสดงโดย...มิก บรมวุฒิ หากมิกติดงานแต่ง
ให้ตามดีเจ เชาเชา มารักษาการณ์แทนได้
ฮามีสาระ(เลว)
เสียสละให้พี่ๆได้
ถ้านิวอิ่มแล้ว


 

เจอกันดึกๆครับผม

[sweetbasil]

คนแรกของหัวใจ คนสุดท้ายของชีวิต

เชียร์เฮียมี่ 

[❁INDY_FAMILY❁]

ฮาๆๆๆๆๆๆ ชอบอ่ะอ่านไปขำไปถ้ามิคติดงานแต่ง ให้ตามดีเจ เชาเชา

มิคกับเชาเชา (นึกภาพนิวออกเลย) 

เค้าเชียร์เฮียมี่ แต่เค้าเชอร์ เป้ วง mildเค้าชอบผู้ชายมีเครา   

แต่เรารักเดียวใจเดียวเราชูป้ายไฟเชียร์เฮียมี่ ถึงแม้หน่อยบอกว่าดีแตกเพราะหึงก็เหอะ เราชอบตบจูบๆๆๆๆ555 นายหัวมาเองเลยเว้ย   

ส่วนเฮียปานแกประสบการณ์เยอะ โชกโชนปล่อยแกไปเถอะ หน่อยไปฝึกวิทยายุทธ์กับเฮียมี่ก็ได้   

[คนอ่าน]

ดีใจนุ้ยน่ารักมากกกก คนอ่านชอบบบ

[maruko]

อิมเมจทำให้ตัดสินใจยากขึ้นไปอีก โฮกกกกกกกก ชีวิตจริงนี่ปลื้มทั้งซันนี่และเป้เลยค่ะ >______<
แต่จุดนี้ขอเชียเฮียมี่ เพราะประโยคนี้เลย .. จากการหึงหวง ทำให้วิญญาณนายหัวหฤษฎิ์เข้าสิง!! อร๊างงงง ใช่เลยย

[Lily teddy]

ถึงจะอุ่นใจว่าเฮีย1กะเฮีย2 คนเดียวกัน
แต่เฮียปานนี่มาแรงจริง อิมเมจพระเอกในนิยายชัด ๆ
ส่วนเฮียมี่ก็พระรองในหนังเกาหลีเลยอะ
แถมตอนนี้เฮียอยู่ไกลซะด้วย อย่างงี้ก็คงเหลือเจ๊นิด
องครักษ์พิทักษ์น้อง (ไว้ให้เฮียมี่)
รอติดตามคะ เฮียปานจะแรงจนเกือบได้ใจน้องหน่อยยังไง
เน้นว่าแค่เกือบนะคะ เพราะยังไงใจน้องหน่อยก็อยู่ที่เฮียมี่แน่นอน ฮิ้ว 
5555 เชียร์เฮียมี่จนต๊องไปแล้ว 

[MIkz_hotaru]

เฮียปานนี่เถื่อนเร้าใจจริงๆ 

ใบ้ให้อีกหน่อยได้ป่าวคะ กลัวเชียร์ผิดคนง่า 

[OitJi]

ต่อไวดีจัง ชอบๆ     /บริหารร่างกายรอตอนต่อไป ดึ๊บๆ

[MangoBlue]

สรุปเฮียไหนเป็นพระเอก เริ่มงง แต่จากที่อ่านคำแถลงคือยังคงเป็นเฮียมี่ใช่บ่?
แต่เฮียปานนี่มาเเรงงงงงง ท่าทางจะแซ่บน่าดู แต่ยังคงชอบเฮียมี่อยู่

[TIKA_n]

แหม๋ ไปตจว.ตั้งแต่วันที่ 10 กลับมาอีกที เรื่องนี้ไปซะไกลเลยอ่ะ แงงงง เราขอไล่เม้นท์ตั้งแต่ตอนที่ยังไม่ได้อ่านไปเลยน้า 
คนมีอีกเป็นล้านคน
สองปีกว่าหลังจากเฮียไปเรียนที่กทม. ได้เจอกันแค่ครั้งเดียว แถมยังเป็นงานศพของเตี่ยเฮียซะอีก น่าเศร้าจัง
แต่แม้จะเศร้าแค่ไหน เฮียก็ยังอบอุ่น อ่อนโยนเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนเลย เหมือนหน่อยเป็นแรงใจที่ดีเยี่ยมของเฮีย
แต่ท่าทีของเฮีย หลังจากคืนแรก ที่เปลี่ยนไป จนถึงช่วงที่เฮียมี่ห่างหายไป จากจดหมายอาทิตย์ละประมาณสามฉบับ เป็นใครก็คงใจเสีย
ทุกอย่างไม่พ้นสายตาเจ๊นิดอยู่ดี  เจ๊นิด ยังคงมีวิธีสอนดี ๆ สไตล์เจ๊นิดโดยเฉพาะ มาคอยเตือนสติหน่อยได้เสมอ ๆ น่าทึ่งจริง ๆ
“คนบนโลกนี้มีเป็นแสนเป็นล้านคน ไม่ใช่มีเพียงคนเดียว แต่เป็นแค่คน..คนเพียงคนเดียวในจำนวนแสนล้านคน” คำสอนสุดลึกล้ำจริง ๆ ยอดมากเจ๊นิด
.........................................
พายุโหมกระหน่ำ

หน่อย เริ่มลุกขึ้นยืนอีกครั้งแล้ว  เยี่ยมมาก ๆ แต่เฮียมี่ ขาดการติดต่อนานขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย จากม. 2 ถึง  ม.4 สำหรับคนรอมันยาวนานมากเลยนะ
มรสุมลูกแรก คุณแม่ป่วยเป็นเนื้องอกเหรอเนี่ย โชคร้ายจริง ๆ แต่ดีที่ญาติพี่น้องของหน่อยรักใคร่กันดี และคุณพ่อของหน่อย
แม้จะเคยทำผิดพลาด แต่ก็ยังรักครอบครัวนะ
จู่ ๆ เฮียมี่ โผล่มางานแนะแนวรุ่นน้องที่โรงเรียนหน่อยซะงั้น เฮียมี่อยากเป็นหมอ แต่หน่อยไม่รู้ เราเป็นหน่อยก็คงรู้สึกไม่ดีเหมือนกันนะ
แต่ก็อย่างที่เจ๊นิดว่า การหลบหน้าไม่แก้ปัญหา คุยกันให้รู้เรื่องไปเลย จะได้ไม่มีสิ่งติดค้างในใจ จบเป็นจบ ชอบคำนี้ ดูเด็ดขาดดีจัง
พามาที่บ้านอีกแล้ว ห้องนอนของเฮีย หวานจริง ๆ ชิบกะเดล ภาพที่วาดไว้นานแล้ว บ่งบอกว่าเฮียยังคิดถึงหน่อยเสมอ
มาเจอกันปุ๊บก็หื่นใส่น้องหน่อยอีกแล้ว แหม๋ ดีนะที่คำเตือนเจ๊นิดแวบเข้ามา อย่าชิงสุกก่อนห่าม เกือบไปแล้วเชียว
และแล้วในที่สุดก็บอกรักกันได้ซะที คำบอกรักของเฮีย น่ารักมาก ๆ อดีตคือชอบ ปัจจุบันคือรัก รักมาตลอด ซึ้งใจจริง ๆ
สาเหตุที่เฮียหายไป เจ๊วามีส่วนจริง ๆ ด้วย แต่ก็เข้าใจน่ะนะ ยังไงเฮียก็พิสูจน์ได้แล้วที่สามารถเอ็นฯติดหมอได้ น่าภูมิใจ
คราวนี้ เป็นฝ่ายเฮียที่ต้องรอน้องบ้างล่ะนะ ดีๆ เสมอภาคกันหน่อย ว่าแต่เฮียมี่ จะใช่ที่รัก(นามสมมุติ) รึเปล่าน้า
..................................................
คนนี้สิมาแรง

เฮียมี่น่ารักจัง ให้แหวนนามสกุลเป็นแหวนหมั้นซะด้วย หวานตลอด ๆ หื่นก็ตลอด ๆ เลยนะเฮีย ดีที่ยั้บยั้งชั่งใจได้ รักษาสัญญากับน้องได้
แต่ฮาหน่อยจริง ๆ แหม๊ ไม่ทันไรเริ่มมีหึงมีหวงซะแล้ว แต่ไป ๆ มา ๆ ดันหึงรูปตัวเองซะงั้น ฮะๆ  เฮียมี่ไม่มีหลุดเลยน้า
เปิดตัวเฮียปาน คู่แข่งเฮียมี่มาแล้ว สรรพคุณ สุดยอดจริง ๆ มาว่าหน่อยเป็นตุ๊ด ๆ แต่จู่ ๆ มาหอมแก้มน้องเฉยเลย
ชมน้องว่าน่ารักซะอีก จะจีบน้องใช่มั้ยเนี่ย เรียกเฮียมี่มาด่วน ๆ เลย  ยังไงก็เชียร์เฮียมี่น้า
...........................................
อิมเมจแต่ละคน สุดยอด ดีเจนุ้ยน่ารักดีนะ แต่ฮาสุดต้องอิมเมจน้องนิวเลย แหม พอนึกหน้าเป็นดีเจนุ้ย เป็นพี่มิกบรมแล้วมัน ฮะๆๆ 
แต่ก็ดีค่ะ อ่านไปนึกตามอิมเมจไปด้วยก็ดีนะ 
เมนท์ซะยาวอีกแล้ว  ต่อไปจะพยายามเมนท์ให้ทันทุกตอนนะจ้ะ ขอบคุณคนเขียนจ้า 
 

[badbadsumaru]

เฮียมี่อยู่แล้ว
แต่เถื่อนๆ แบบเฮียปานก็เร้าใจนะ
5555555555555555555555555555555555555

[snowboxs]

ว้ายเฮียมี่ผู้สุภาพ มีมุม "วิญญาน...นายหัวหฤษฎิ์เข้าสิง"
เพราะความหึงหวงด้วยอ่ะ (อย่างว่ารักมากก็หึงก็หวงมากเป็นธรรมดา)

แต่จาอบอกอิมเมจรู้สึกว่าหน่อยจะชอบแบบเฮียปานนะเนี่ย
โดยเฉพาะคุณสมบัติ "เล้าโลมเก่ง ประสบการณ์โชกโชน"
เพราะเล้าประสบการณ์โชกโชนหรือเปล่านะถึงทำให้หน่อยสับสน

แต่คนอ่านยังคงยืนยันชูป้ายไฟเชียร์เฮียมี่ต่อไปเรื่อย ๆ เราไม่เมื่อย เราไม่เหนื่อย

[~Here@Noi~]

 


ขอบคุณทุกคอมเม้นท์ครับผม


รูปชิบกะเดลใกล้เคียงครับ

แต่ผลโอ๊คบนผนังบ้านเฮีย ยังไม่ได้แกะเปลือก

(เพราะ..ผมไม่ยอม...อิ๊ววววววว)


ในมุมมองของผมครับ

คอมเม้นท์สั้นๆ..เหมือนฟังน้องไบร์ทอ่านข่าว

คอมเม้นท์ยาวๆ...เหมือนเรื่องเด่นเย็นนี้ ช่วงเจาะประเด็น ของพี่(สร)ยุทธ


เมื่อคืนขออภัยครับ

กะจะพักสายตา

ฟุบหลับหน้าคอม

รู้ตัวอีกทีนึกว่าผีอำ

เสื้อผ้าหายโม๊ดดดดดดด

------------------------------------------------------------------

เจอกันตอนเที่ยงๆครับผม

  

[❁INDY_FAMILY❁]

ผีอำเสื้อผ้าไม่หายนะคะ ผีทะเลรึเปล่า   

[Infinity 888]

ซันนี่เหรอ เหอๆชอบอ่ะ ดูสุภาพก็ได้ เถื่อนก็ได้ ดิบก็ดี
ผู้ชายหลายมิติ จองคนนี้แหล่ะ 
เถื่อนๆเห็นนานไปก็เบื่ิอ

[Nano PL]

เสื้อผ้าาหายยยยย อ๊ากกกก ฟิน

[TIKA_n]

ว้าย ๆ  อยากเห็นหน้าตาผีบ้านนี้จัง อำกันอีท่าไหน เสื้อผ้าหายได้ล่ะเนี่ย อิอิ 

[❁INDY_FAMILY❁]

ว้าย ๆ  อยากเห็นหน้าตาผีบ้านนี้จัง อำกันอีท่าไหน เสื้อผ้าหายได้ล่ะเนี่ย อิอิ 

^
^
^
^
เห็นด้วยกับเม้นนี้อ่ะ เราก็อยากเห็นเหมือนกัน   

[badbadsumaru]

อ่าว เสื้อผ้าหาย ไม่ใช่ผีอำละ
ผีผ้าห่ม 555555555

[snowboxs]

"รู้ตัวอีกทีนึกว่าผีอำ เสื้อผ้าหายโม๊ดดดดดดด"

ผีทะเลล่ะซิ อำทีเสื้อผ้าหาย เหลือแต่ตัวล่อนจ้อน
เอางี้ซิคะ คราวหน้าไม่ต้องใส่ เสื้อจะได้ไม่หาย 

[~Here@Noi~]

 

 

ชอบแบบไหน

วันพุธ เลิกเรียนตอนเย็น
ผมไม่ชอบเฮียปาน
หยาบคาย ไม่มีสมบัติผู้ดี
พูดคำด่าคำ

วันพฤหัส ทั้งวัน
ผมหมั่นไส้เฮียปาน
เหมือนวิญญานเร่ร่อน
เจอแก ทุกๆที่ ที่ผมอยู่
ไม่ว่าจะโรงอาหาร หอประชุม แปลงเกษตร แม้กระทั่งห้องน้ำ
(ได้ข่าวว่าแกอยู่รร.เดียวกะเขานะ)

วันศุกร์ รู้สึกตระหนก เริ่มหวาดระแวง
แกเหมือนคนโรคจิต ถ้ำมอง
ทุกครั้งที่หันไปเจอ แกจะมองจ้องผมอยู่ก่อนแล้ว
หน้านิ่งๆ ไม่ยิ้ม ไม่ยักคิ้ว
สายตามองสำรวจทุกรูขุมขน
จนผมต้องกลับมาประเมินตัวเอง

ผมไปสะกิดตาปลาแกรึป่าว

วันเสาร์ วันหยุด
ไม่เจอแกค่อยยังชั่ว
สมองปลอดโปร่งสุดๆ  ลั๊นลา
ไม่นานเกินรอ
เสียงแกตามมาหลอกมาหลอนผมถึงบ้าน

“หน่อย..รับโทรศัพท์”
นานๆที เสียงโทรศัพท์ที่บ้านจะดัง

“หวัดดีครับ”
“โหลครับ ใครพูดครับ”
“โหลๆ......2 โหล 24”
“ไม่พูดจะวางแล้วนะ”
พวกโรคจิตละมั๊ง
“มาร้านกู”
“ห๊ะ”
ร้านเปิดใหม่เหรอ
เชิญไปตัดริบบิ้นอ๊ะป่าว
“จะให้ไปรับมั๊ย”
เสียงห้วนๆ หยาบคายแบบนี้
ไม่ผิดแน่
ไอ้คนที่มันตามมาหลอกหลอนผมในช่วง2-3วันนี้
 
“ไปมัยอะครับ”
ใช้ความสุภาพเข้าข่ม
“รูปมึงอะ เกะกะร้านกู”
มันจะกินที่สักแค่ไหนว๊า
“ฝากปิงไว้ได้มั๊ยอะ ผมใช้วันจันทร์”
ค่ารูปไม่ต้องห่วง ไอ้ปิงมันตามเก็บไม่ตกหล่น
“บ้านมันก็บ้านกู”
รู้ตั้งแต่เกิดแล้วววววววว
“ไม่มากูทิ้ง”
มีแต่ทิ้งกูมึงตายอะ  (แกๆ ตอนนั้นเจ๊เบียบ แกยังไม่ได้เป็นสว.)
“โห ไม่อยากไปอะ”
“....”
“งั้นผมขอคุยกับไอ้ปิงหน่อยครับ”
“มันขี้อยู่”
ไม่ต้องบอกผม ผมไม่อยากรู้ขนาดนั้น แค่ไม่ว่างก็พอ
“เออ...คือ...”
“กริ๊ก”
วางหูไปแล้ว
มารยาททราม
ตั้งแต่คุยกับแก ผมเริ่มรู้สึกปากจัด ถึงจะแค่ด่าในใจ

“เจ๊... เจ๊นิดครับ ช่วยไปรับรูปที่ร้านไอ้ปิงให้หน่อยครับ”
“ไม่ไป..ร้อน”

“โห......ไม่มีความเมตตา”
“เออ เพิ่งรู้เหรอ”
“ง่ะ”
“จะรีบไปเอาทำไมหล่ะ ใช้วันจันทร์โน่น”
“ก็รูปมันเสร็จแล้วอะ”
“จะไปทำไมให้เปลืองน้ำมัน วันจันทร์ให้ไอ้ปิงเอาไปให้ที่รร.”
“แต่...แต่เฮียปาน”
“ปานมันทำไม”
“เฮียปานแกว่า ถ้าไม่มาเอา แกจะเอารูปผมทิ้ง”
“ฮะ ฮะ ไอ้ปานมันกวนทีนไปงั้นแหละ ไม่ต้องสนใจ”

ไม่สนใจ (เจ๊สั่ง)
วันอาทิตย์
 “เฮียหน่อย รับโทรศัพท์”
“เออๆ”
สะดุ้งโหยง
เจ้ากรรมนายเวรโทรมา

“เนื้อหอมเกิ๊น”
สายตามันจับผิดผม
ไอ้นิว มันเหมือนเลี้ยงกุมารทอง

“หวัดดีครับ”
ตาเขม่น มีลางสังหรณ์
“ท้าทายกูเหรอ”
“ป๊าว ผมป่าวท้าทาย”
“ไมไม่มา”
“เจ๊นิดบอกไม่ต้องไปอะครับ”
ขอโต๊ดครับเจ๊
“อย่าไปไหน จะไปรับ”
กริ๊ก วางหูทันที
ไม่มีใครสอนมารยาทการคุยโทรศัพท์รึไงนะ

ปิ๊นๆ ปิ๊นๆ
ผมนั่งรออยู่หน้าร้าน
ไม่ได้กลัวครับ แต่เกรงใจบ้านใกล้เรือนเคียง
กะว่าแกต้องทำเสียงดังแน่ๆ
“เฮียอะ บีบแตรทำไม ผมก็นั่งอยู่ตรงนี้”
“เออๆ กูรีบ”
“รีบ..รีบไรอะ”
งง รีบแล้วมาทำไม
“ขึ้นมา เสียเวลา”
“ง่ะ”
แกกระเถิบไปข้างหลังนิดนึง
ที่นั่งข้างหลังมีกล่องกระดาษ
เห็นแว๊บๆ..เหมือน พวกกล่องดับเบิ้ลเอ
“อยากนั่งหลังอะ”
“มีปัญญาก็ลอง”
เข้าไปใกล้ เหล่มองกล่องกระดาษ
มีเชือกรัดของเป็นยางลายๆรัดอยู่

“หึหึ..”
“ไม่ต้องหัวเราะเยาะผม”
นั่งตัวลีบหน้าคนขี่อีกครั้ง
เวสป้าสีขาวขับเคลื่อนช้าๆ
“รถไม่มีคันเร่งไง”
ขยับตัว เบี่ยงหน้าออกห่าง อย่างผู้มีประสบการณ์สดๆร้อนๆ
ไม่ได้แอ้ม (แก้ม) ผมหรอก
“เฮ๊ย..ทำบ้าอะไร เดี๋ยวรถล้ม”
โอเวอร์ชัดๆ รถแค่เอียงนิดเดียวเอง
เอ็ดผม เสียงดัง
แล้วปล่อยมือข้างนึงจากแฮนด์มาแตะที่เอว
เหมือนจะหวังดี
แล้วขี่รถมือเดียวไม่อันตรายกว่าเร้ออออ

“เฮีย เฮียปาน ปล่อยอะ”
“อยากตายไง”
เข็มไมล์อยู่ที่เลข 20
ช้าขนาดนี้ ตกรถถึงตายอะนะ
“ผมอาย”
“อายก็หลับตา”
“เฮ้อ...”
“ถอนใจบ่อยๆ ได้ผัวแก่นะมึง”
กระซิบใกล้ๆ
ใกล้จนกระทั่ง
รู้สึกมีลมร้อนๆกระทบใบหู

ขี่รถช้าแล้วยังขี่อ้อม
ช้าได้ช้าไป
รู้ตัวอีกทีรถจอดข้างสนามฟุตบอลของรร.
นั่งพิงอกคนข้างหลัง
ใจสงบ ผ่อนคลาย อบอุ่น
เสียงสะท้อนจากในอกคนข้างหลังเต้นแรง
วูบนึง เผลอคิดว่าเป็นคนไกล

มือข้างนึงตรงเอวกระชับขึ้น
กระซิบเสียงแผ่ว
“ชอบแบบไหน”
“อะไรอะ”
“หวานๆ เลี่ยนๆ นุ่มนวลชวนฝัน”
ผมแกะมือจากตรงเอวออก
เบี่ยงตัวออก
ถึงกระนั้น
ยังแนบชิดกันอยู่บนรถ
“พูดถึงอะไร”
มือกลับมาจับที่เดิม ครั้งนี้ใช้ทั้ง2มือ
รถตั้งหลักอยู่ได้ด้วยขาที่วางกับพื้น
ยิ้มสว่างไสว ไม่คิดว่าจะทำได้
สีหน้าจริงจัง

“หรือชอบแบบ”
“...”
“หล่อๆ แรงๆ”
ก้มลงมาหอมแก้ม

“เร้าใจ”

 

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

คนหนึ่งเขาช่างดีกับฉัน
จะทิ้งเขาลงยังไง

คนหนึ่งเคยทิ้งไป
แต่รักไม่เคยจางหาย

ฉันไม่ใช่เจ้าหญิงจากไหน

ก็คงต้องเลือกสักทาง
 
-
-

ทางที่รักสามเศร้าต้องจบ