มาแล้วครับผม
ตอนที่ลอยคอ เอ๊ย รอคอย (แป๊ก)
ไปซับน้ำหมากกันครับ
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ไปเสม็ด เข็ดแทบตาย 2
ไปทะเลกันบ่อยแค่ไหนครับ
บางคนปีละหลายครั้ง บางคนปีละครั้ง บางคนหลายๆปีไปครั้ง
เดือนนี้ เดือนเดียว ผมไปทะเล2ครั้ง...เย้ เย้
แต่เดี๋ยวก่อนครับ
ไปทะเล แต่ไม่ได้เล่นน้ำทะเล (จะมีฟามหมายอะไรฟะ)
อย่าว่าแต่ชื่นชมแสงแรกของเช้าวันใหม่
ดื่มด่ำยามอาทิตย์ลาลับขอบฟ้าในตอนเย็น
เริงร่าดำผุดดำว่ายน้ำทะเลกว้างสุดตา
หยอกล้อปลาโลมา โต้คลื่น (ไอ้ตัวกระผมมันต๊องไปแล้วครับ อิอิ)
ย้อนกลับไปตอนที่ราชรถสีขาวมาเกยถึงหน้ามหาวิทยาลัย
เป็นปลื้มกับคำหวานที่พรรณนา
รถยนต์คันใหม่ป้ายแดงจากโชว์รูมรถ
เฮียมี่ลงเวร แล้วรีบไปรับรถ
ขับตรงดิ่งมาจอดรอรับผม
เข็มไมล์หลักสิบต้นๆ ยืนยันคำพูด
“ที่นั่งข้างเฮียเป็นของเราที่นั่งที่จะไม่มีใครมาแทนที่ได้”
“ง่ะ แล้วจะไม่ให้ใครนั่งเลยไง”
บิดไปบิดมาหลายตลบ จนนึกหมั่นไส้ตัวเอง
“ฟอด ฟอด ก็มีบ้างครับ เพื่อนฝูง ญาติพี่น้อง
แต่เจ้าของที่ตรงนี้มีคนเดียวครับ”
เฮียเคยถามผมเล่นๆถึงรถคันโปรดเมื่อไม่นานมานี้
ไม่คิดว่าจะเป็นคำตัดสินในการเลือกซื้อ
ทั้งยี่ห้อ ทั้งสี ทั้งรุ่น
รสนิยมของผมล้วนๆ
แล้วแบบนี้ผมจะไปไหนรอด
“ทะเลหัวหินน่าเล่นมั๊ย เสียดายที่ไม่ได้ไปด้วย”
“โห เอาชีวิตรอดมาได้ก็หรูแล้วเฮีย รับน้องนะครับ อย่าหวังว่าจะได้เล่นน้ำเลย”
เป็นที่มาของการมาเที่ยวทะเลครั้งที่สองในรอบเดือน
ถัดมาอีกหนึ่งอาทิตย์หลังจากงานรับน้อง
เฮียขับรถมารับผมที่คอนโดตั้งแต่ฟ้ายังไม่สาง
ตลอดทางต้องคอยชวนคุยแก้ง่วง
เฮียแกโหมอยู่เวรตลอดทั้งวันทั้งคืน ไหนจะวิ่งวุ่นหาคนแลกเวร
อีกทั้งต้องทำเวลาเร่งทำแลป ทำรายงาน
ฝากคนไข้ไว้ในความรับผิดชอบของเพื่อน
เพื่อที่จะพาผมมาเที่ยวทะเล
“ไปเสม็ดกันครับ”
“ไม่เป็นไร ผมไปเที่ยวตอนไหนก็ได้ครับ รอให้เฮียว่างก่อนก็ได้”
“ว่างแล้วไงครับ”
ว่างก็จริง แต่หน้าตาค่อนข้างอ่อนเพลีย จากการอดนอน
“เฮียอยากให้เราได้เล่นน้ำทะเล เล่นกันแค่สองคน ไม่มีคนอื่น ดีมั๊ยครับ”
ที่แท้ก็อยากชดเชยให้ผม แฟนใครน้า น่ารักจริง
แต่ตอนนี้ นาทีนี้ ขอเปลี่ยนคำพูดครับ
ทำไมหน่ะเหรอ
ก็ตั้งแต่มาถึง ผมไม่ได้ย่างกรายออกจากห้องเลย อาหารก็โทรฯสั่งรูมเซอวิส
ติดแหงกอยู่แต่ในห้อง
บนเตียงเดี่ยวขนาดใหญ่ แอร์เย็นฉ่ำ
เหลือบสายตาไปทั่วบริเวณที่สามารถมองเห็นได้
ซ้ายก็ผนังห้อง ขวาก็ผนังห้อง บนเพดานก็เพดานห้อง
ไม่มีตรงไหนที่บ่งบอกว่าผมอยู่ที่ชายทะเล
เหลียวไปมองข้างกาย
คนข้างๆนอนนิ่ง ไม่ไหวติงอิงแอบอยู่ใกล้ๆ
เสียงลมหายใจลึกๆ สม่ำเสมอ
ทรวงอกเปลือยปล่าวสะท้อนขึ้นลงเป็นจังหวะสัมพันธ์กัน
ศีรษะได้รูปปกคลุมด้วยเส้นผมหยักศกสีเข้ม
ซุกแนบชิดต้นแขน จนอดที่จะลูบไล้เส้นผมนิ่มๆเล่นไม่ได้
มือแข็งแรงข้างหนึ่งพาดผ่านบั้นเอว
ขาแข็งแรงก่ายเกย
ผ้าห่มผืนใหญ่ปกปิดช่วงล่าง
ผ้าปูที่นอนยับย่น มุมข้างหนึ่งหลุดลุ่ยออกมา
ขยับตัวให้คลายเมื่อย
“อูยยยย”
ปวดร้าวช่วงล่างราวกับเพิ่งผ่านพ้นกิจกรรมเดินวิ่งมาราธอน
บั้นเอวระบม กล้ามเนื้อตึงเครียดไปแทบทุกส่วน
“หืม ตื่นแล้วเหรอครับ”
เสียงงัวเงียกระซิบข้างหู พร้อมกับอ้อมกอดอุ่นๆ
“เฮ่ย”
ผลักแขนออกไปด้วยความหงุดหงิด
ลุกขึ้นนั่งถอนใจแบบเซ็งๆ
“เป็นอะไรไปครับ หิวข้าวแล้วเหรอ”
คนข้างหลังลุกนั่งตาม
สองแขนกอดรัด จมูกปากซุกไซร้หลังใบหูจนขนลุกซู่
“วันหลังถ้าจะนอน ไม่ต้องลำบากมาถึงนี่เลย คนบ้า”
“ครับๆ ไม่นอนแล้วครับ”
ดันคางผมให้หันกลับมารับจูบหนักหน่วง
มือไม้สอดประสาน ลูบไล้
“ฮะ เฮีย ยะ อย่า อื้อ ไม่เอาแล้ว”
ยิ่งดันแขนเฮียออก แกกลับกอดแน่น เลื่อนมือมาสะกิดยอดอกเบาๆ
ผมจับมือข้างที่ระรานอยู่ พยายามจะลุกออกจากเตียง
เฮียรีบจับผมพลิกลงไปนอนอยู่ด้านล่าง แล้วตัวเองก็ขึ้นมาคร่อมไว้
แผ่นหลังสัมผัสที่นอนอ่อนนุ่ม
“เฮีย เฮียมี่”
เฮียก้มลงจูบปาก ปิดเสียงห้ามเอาไว้ ลิ้นร้อนๆรุกล้ำไปทั่วทั้งโพรงปาก
ผมส่งเสียงประท้วงในลำคอ
เฮียละริมฝีปากออกมาซุกซอกคอ
“ขอนะครับ ที่รัก”
ออดอ้อนร้องขอ
จูบหวานๆ แผ่วเบา ช้าๆ อ้อยอิ่ง
มือหนึ่งลูบไล้ไปมา ส่วนอีกมือก็บีบสะโพกผมเบา ๆ
ผมสะดุ้งกระเถิบตัวถอยหนี
บีบต้นแขนเฮียแน่น พยายามดันตัวแกออก
เฮียผละจากริมฝีปากมากัดยอดอกเบา ๆ
“เฮีย อ๊ะ อย่า”
“มาห้ามกันด้วยน้ำเสียงแบบนี้ มันฟังเหมือนยั่วมากกว่านะครับ”
แทนที่เฮียจะหยุดแกกลับตวัดปลายลิ้นใส่ยอดอกผมมากขึ้น
ผมทั้งผลักทั้งดัน ดิ้นรนผลักไสหน้าแกให้ออกไป
เฮียรวบมือผมดึงมาสัมผัสกับน้องชายใหญ่
“อื้อ เฮียอะ อูยยยยยย”
เฮียรีบปิดปากหยุดเสียงห้ามของผมด้วยริมฝีปาก
ผมครางประท้วง เฮียตวัดปลายลิ้นให้เพลิดเพลิน พร้อมกับปรนเปรอที่หน้าอก
เบียดเสียดช่วงล่างที่ต้นขาน้องชายใหญ่พองตัวมากขึ้น
ลมหายใจผมเปลี่ยนจังหวะ ราวกับจะขาดช่วง
แรงกดจูบร้อนแรง เฮียละริมฝีปากมาไซร้ที่ซอกคอ มือไม้ก็ฟอนเฟ้นไปทั่ว
ร่ากายผมมันเริ่มอ่อนแรง แต่เสียงครางกลับหนักขึ้นเรื่อย ๆ
“อ๊า ซี๊ดดด โอยยยยยยย”
เฮียสูดดมไปทั่วตัวผม สลับกับดูดเม้มและขบกัดเบา ๆ
ขยับตัวเลื่อนลงต่ำลงลิ้นที่สะดือผม
สมองบอกว่าไม่ หัวใจบอกว่าอย่า แต่ร่างกายมันไม่เชื่อฟัง
แอ่นหน้าท้องตอบรับ มือที่ผลัก ๆ อยู่ ก็เปลี่ยนมาเป็นขยุ้มหัวแทน
เฮียเอื้อมมือไปที่โต๊ะข้างเตียงหยิบเจลหล่อลื่นมาเทใส่มือ
ปากก็กดจูบไม่หยุด ดึงความสนใจผมไว้
เฮียชโลมนิ้วตัวเองจนชุ่ม ค่อย ๆ กดนิ้วกลางผ่านช่องทางคับแคบเข้าไปภายใน
ผมสะดุ้ง พยายามกระเถิบตัวถอยหนี แต่เฮียเคลื่อนนิ้วเข้าออกเบา ๆ แช่ไว้
จากนิ้วแรกเพิ่มเป็นสองนิ้ว ผมเบ้หน้าทำท่าอึดอัด
“พะ พอเฮีย ผม ผม เจ็บ”
ผมครางบอกเสียงสั่น แต่แกไม่หยุด
แม้ไม่ใช่ครั้งแรก แต่หลายๆครั้งติดกันในช่วงเวลา2วัน ผมทนไม่ไหวแล้วเหมือนกัน
เฮียเพิ่มนิ้วเป็นสามนิ้ว ทำให้ผมหยุดดิ้นเกร็งตัวไว้ หอบหายใจถี่ ๆ
“อดทนหน่อยนะ คนดี”
เฮียกระซิบบอก เลาะเล็มยอดอกผสมชักนิ้วเข้าออกภายใน
ผมแหงนหน้า ส่ายเอวเบา ๆ งอขาจิกเท้าเหมือนคนกำลังทรมาน
“ดีครับ ที่รัก ซี๊ดดด”
ยิ่งสอดนิ้วลงลึกเท่าไหร่ ขาผมมันยิ่งอ้าออกกว้างมากขึ้นเท่านั้น ผมบีบต้นแขนแกแน่น
“อย่าเกร็งนะครับ”
เฮียกระซิบเสียงแหบพร่า เต็มไปด้วยความต้องการ
ผมหลับตาพยายามผ่อนลมหายใจเบา ๆ น้องชายผมก็ขยายจนปวดไปหมด
เฮียถอนนิ้วออก ผมถอนหายใจโล่งอกก่อนสะดุ้งอีกครั้งเมื่อเฮียจ่อน้องชายใหญ่ไว้ที่ปากทางเข้า
“อดทนอีกนิดนะ คนดี”
เฮียปลอบผมด้วยเสียงสั่นเครือ ค่อย ๆ ดันร่างตัวเองเข้าช้า ๆ
ผมครวญครางห้ามอยู่ในลำคอ
เจลหล่อลื่นช่วยได้เยอะครับ แม้จะคับแน่นแต่ก็ไถลเข้าไปได้จนสุด
ความคับแน่นบีบรัดจนเจ็บไปหมด ผมแยกขาออกกว้าง
สองมือจับแขนแกแน่น นอนหอบหายใจถี่ กัดฟันเอียงหน้าหลับตาแน่น
เฮียถอนน้องชายที่ร้อนจัด ออกช้า ๆ แล้วใส่กลับเข้าไปใหม่ในจังหวะเนิบ ๆ
แล้วเร่งจังหวะมากขึ้น เร็วขึ้น แรงขึ้น
มือข้างหนึ่งยันไว้กับพื้นเตียง
อีกมือเกาะกุมน้องชายผม ขยับรูดรั้งแผ่วเบา จากจังหวะช้าแล้วเร่งเร็วขึ้น
ช่องทางคับแคบเริ่มคลายตัวรับสิ่งแปลกปลอมเข้าไป
แกจับสองขาผมพาดแขนไว้ แล้วกระแทกช่วงล่างเข้าไปแรง ๆ
เฮียหยุดอารมณ์ตัวเองไม่ได้แล้วตอนนี้ เร่งจังหวะถี่ยิบ ซอยสะโพกเข้าออกเร็ว ๆ
“อื้อ…อ๊า...อ๋อยยย”
“หน่อย…ที่รักของเฮีย ”
เฮียเรียกผมด้วยเสียงอ่อนหวาน
ความอดทนของเฮียอยู่ได้ไม่นาน แกเร่งจังหวะให้สะโพก
พอ ๆ กับขยับรูดรั้งน้องชายผมไว้ เพื่อไปให้ถึงปลายทางพร้อมกัน
ผมกระตุกเกร็งปลดปล่อยออกมา
เฮียรีบปล่อยมือแล้วใส่จังหวะให้สะโพกแทน
ถึงจุดหมายปลายทางไปไล่เรี่ยกัน
เฮียขยับสะโพกสองสามที รีดน้ำในตัวใส่ช่องทางผม
เราต่างคนต่างหอบเหนื่อยด้วยกันทั้งคู่
ผมอยากจะบ้าตาย
แค่จะลุกจากเตียงยังทำไม่ได้เลยอะ (เอ๊ะ...รึไม่อยาก...อิอิ)
แล้วงี้
มาเสม็ด
เสร็จทุกราย
หรือ
เข็ดแทบตาย
ดีหล่ะครับ
“ขอโทษครับ ขอโทษจริงๆนะครับ”
“ฮึ เซ็งจิต”
นั่งกอดอกหน้างออยู่บนรถคันหรู
ที่จอดพักรถอยู่ที่ปั๊มน้ำมันในช่วงเดินทางกลับกทม.
“แหะ แหะ คราวหน้าแก้ตัวใหม่ครับ”
“วู๊ ยังหวังว่าผมจะมาด้วยอีกนิ ไอ้เฮียหื่น”
3วัน2คืน ผมแทบจะไข้ขึ้น
ทั้งระบม ทั้งปวด ทั้งบวม ทั้งแสบ (มีหนุกๆนิดนึง..อิอิ)
อีกคนยิ้มร่า หน้าตาผ่องใสราวกับเพิ่งกลับจากทำสปา
“ไม่ไป จะไปก็รีบไปเลย”
เฮียแกชวนผมลงไปเข้าห้องน้ำ
ไม่อยากแม้แต่ขยับตัวเลยครับ สะท้านไปทั้งสรรพางค์กาย
“ไม่ต้องมีคำบรรยายใดๆสักคำให้ลึกซึ้ง
ไม่ต้องบรรยายอะไรให้สวยเลิศเลอ”
เสียงเพลงเรียกเข้าจากโทรศัพท์ของเฮียที่วางอยู่ใกล้ๆ
เหลือบดูหน้าจอ
“Nina”
ชื่อโชว์ขึ้นมาพร้อมกับรูปเด็กสาววัยรุ่นผมม้า
หน้าตาน่ารัก ส่งยิ้มหวานมาให้เจ้าของโทรศัพท์
หันหน้าออกไปมองนอกรถ ทั้งๆที่ใจสั่นไหว
เจ็บแปลบขึ้นมาบอกไม่ถูก
สังหรณ์ใจ เกิดอารมณ์หวั่นไหว ไม่มั่นใจขึ้นมา
จนเสียงริงโทนเงียบไป
เฮียเดินออกมาจากห้องน้ำ ส่งยิ้มกว้างมาให้
แล้วชี้นิ้วไปทางมินิมาร์ทใกล้ๆ เป็นเชิงบอกว่าจะไปซื้อของ
โบกมือว่ารับรู้ ด้วยน้ำตาที่ปริ่มๆอยู่ตรงขอบตาล่าง
“ไม่ต้องมีคำบรรยายใดๆสักคำให้ลึกซึ้ง
ไม่ต้องบรรยายอะไรให้สวยเลิศเลอ”
เสียงริงโทนครั้งที่3ดังขึ้น
ไม่เคยที่จะเสียมารยาท แต่ความคับข้องใจมีมากกว่า
กดรับสาย แต่เสียงที่ผมพูดมันไม่ยอมออกมา
ก้อนแข็งๆจุกแน่นในลำคอ
“ฮัลโหล เฮียมี่ขา เฮียมี่ได้ยินนีน่ามั๊ยคะ”
“เอ้อ....”
“ปิดเครื่องทำไมหล่ะคะ นีน่ากดจนเจ็บนิ้วแล้วด้วยอะ
เนี่ยรอนานแล้วนะคะ เมื่อไหร่เฮียจะมาซะที เค้ารอนานแล้วนะ”
“.....”
“อย่าลืมเอาสร้อยมาให้ด้วยนะคะ เร็วๆนะคะเค้าคิดถึง”
กดวางสายไปโดยไม่รู้ตัว
เหมือนฟ้าผ่าลงมากลางใจ
แล้วอย่างนี้สถานะของเราคืออะไร
“ที่เธอบอกจริงหรือเปล่า จริงหรือเปล่า
ไม่ได้ล้อเล่นกันใช่ไหม
เพราะฉันเป็นคนที่เมื่อรักใคร
ก็เชื่อใจและยอมให้แต่เขา”
“อย่ารังแกคนที่ไม่มีใคร ด้วยคำว่ารักเลย
จะกี่ครั้งก็ลงเอย แพ้คำพูดว่ารัก
ได้ไหมคนดี ถ้าคิดจะบอกรักกัน
ช่วยบอกกันด้วยหัวใจที่มี
แค่นี้ที่อยากขอเธอ” (แพ้คำว่ารัก Calories Blah Blah)
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
สุข ซึ้ง หื่น เศร้า
ตอนเดียวมากันครบทุกอารมณ์
สร้อย....อะไร
นีน่า.....คือใคร
ไม่ต้อง......ห่วงใย
ใจผม.......มีคนดาม
เจอกันพรุ่งนี้ครับผม
คำเตือน
เตรียมน้ำเย็นแก้วใหญ่ๆไว้นะครับ
มาม่ามัน...เผ้ดเผ็ด
อิอิ
หัวข้อ: รักจริงยิ่งกว่านิยาย ...Happy End......พฤติกรรมการกิน..ตอนต่อ (14/10/58) (อ่าน 639155 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก