ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
สรุปข้อสำคัญดังนี้
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย, ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้งสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกเล้าฯ ในเรื่องการเมือง เชื้อชาติ เผ่าพันธุ์ ศาสนา และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงการตั้งชื่อเรื่องด้วยคำหยาบ คำไม่สุภาพ ล่อแหลม และชี้เป้าให้เล้าฯ ถูกเพ่งเล็ง จากทางราชการ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าตัวไม่ยินยอม
5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6. การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมฯทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ
การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0......................................................................................
เขา......ชายร่างใหญ่วัยยี่สิบห้าคนหนึ่งกำลังนอนเปลือยเปล่าอยู่บนเตียงโทรมๆ ในโรงแรมม่านรูด เรือนร่างเลอะเปรอะเปื้อนไปด้วยคราบน้ำกามสีขาวขุ่น ถุงยางอนามัยใช้แล้วเกลื่อนเต็มพื้นห้อง เสียงครางอย่างสุขสมของคนกลุ่มหนึ่งยังสะท้อนกึกก้องอยู่ในหัวของเขา ทั้ง ๆ ที่ตอนนี้ไม่เหลือใครอีกแล้วในห้องแคบ ๆ นั่น นอกจากชายหนุ่มแค่เพียงลำพัง......ซักพักเขาก็ยกเข่าขึ้นกอดพร้อมกับสะอื้นไห้แบบเด็ก ๆ
ชายหนุ่ยลุกขึ้นนั่งอย่างลำบาก นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ยอมขายศักดิ์ศรีของความเป็นมนุษย์เพื่อแลกกับเศษเงินไม่กี่ร้อย มากเต็มที่ก็แค่หลักพัน แต่หากนี่เป็นครั้งแรกที่เขายอมแลกทั้งศักดิ์ศรีของความเป็นมนุษย์.....และศักดิ์ศรีของความเป็นลูกผู้ชาย
แลกกับเศษเงินที่มากกว่ากันเพียงนิดเดียว.....
รุกไม่ได้เหรอคะน้องรูปหล่อ.....
ไม่ได้ครับ......
เอาไงดีวะมึงน้องเค้ารุกไม่ได้......
รุกไม่ได้เราก็รุกกันเองสิยะ นั่งอยู่เฉย ๆ แล้วมันจะเสียวมั้ยล่ะอีเงือก......ชายหนุ่มนึกอยากจะต้มน้ำเดือด ๆ แล้วเทราดร่างกายล่ำสันของตนในทุก ๆ ตารางนิ้วที่คนเหล่านั้นสัมผัส อีพวกกะเทยรูปชั่วอย่างกับหลุดออกมาจากฝันร้าย ร่างกายลักเพศครึ่งหญิงครึ่งชาย ท่อนบนมีเต้านมผิดรูปดูอัปลักษณ์ ขณะที่ท่อนล่างความเป็นชายนั้นแข็งขึง เตรียมพร้อมที่จะจ้วงแทงสร้างความเจ็บปวดอย่างสุดขั้วหัวใจ น้ำเสียงของพวกมันฟังแล้วระคายหูจนอยากจะเอามีดปักไปที่ลูกกระเดือก แล้วบิดปลายมีดเพื่อแหวกออกให้กว้าง ปล่อยให้เลือดชั่ว ๆ ของพวกมันไหลออกมาเปื้อนพื้นห้องสกปรก ครั้งแรกที่มันคนหนึ่งสอดแทรกสิ่งสกปรกอัปรีย์เข้ามาในร่างของเขา เขานึกอยากตาย......
แต่ว่าเขาจะตายไม่ได้
คนรักของเขากำลังป่วยเป็นโรคร้าย และลำพังค่าแรงถูก ๆ จากการเป็นลูกจ้างประจำในร้านสะดวกซื้อนั้น ไม่ได้ทำให้อะไรมันดีขึ้น นอกจากแลกข้าวกินไปวัน ๆ ไหนยังจะค่าที่พักอีกล่ะ
จริงอยู่ที่มนุษย์ทุกคนนั้นมีทางเลือก แต่ทว่ากับบางคนแล้ว ทางเลือกที่มีอยู่ อาจจะไม่ใช่สิ่งที่ตนปรารถนาเลยสักทางเดียว
อย่างเช่นชายหนุ่มในตอนนี้
.
.....
...........
...................................
หล่อนเป็นคนร่างสูงและผอมบาง คิ้วโก่งกันอย่างได้รูป ทว่าถูกวาดทับด้วยดินสอจนเข้มผิดธรรมชาติ หล่อนแต่งหน้าเสียหนาเตอะ ริมฝีปากสีน้ำตาลเข้มทำให้หล่อนดูแก่กว่าอายุจริง ใบหน้านั้นมีเค้าโครงซึ่ง “พัน” พอจะจินตนาการได้ว่า หากยามที่หล่อนเป็นผู้ชาย หล่อนคงจะเป็นผู้ชายที่หล่อเหลาคนหนึ่ง ผมของหล่อนยาวสยายถึงก้น ดูรุ่ยร่าย...
ดวงตาดุฉายแววตำหนิเล็ก ๆ ยามที่สบเข้ากับพัน ชายหนุ่มรู้สึกว่าตนนั้นช่างเสียมารยาทที่ไปจ้องมองเสียอย่างนั้น ทั้ง ๆ ที่ไม่ได้รู้จักกัน รู้เพียงแค่ว่าทุกเช้าที่พันออกไปทำงาน(หากว่าเขามีงานกะเช้า) หล่อนเพิ่งจะกลับถึงห้อง ครั้งหนึ่งชายหนุ่มเคยยิ้มให้หล่อน แต่หล่อนกลับเมินใส่ราวกับว่าเขาเป็นเพียงแมลง.....หรืออากาศธาตุ
เพียงแต่ว่าวันนี้พันเป็นฝ่ายกลับมาถึงห้องของตนตอนรุ่งสาง และหล่อนนั้นกำลังจะออกไปข้างนอก
พันไม่เพียงแต่ไม่ยอมหลบสายตา แต่ชายหนุ่มนั้นกลับจ้องหน้าหล่อนกลับ จนในที่สุดหล่อนต้องเป็นฝ่ายล่าถอย หล่อนหยิบแว่นตากันแดดสีดำขึ้นมาสวม เหยียดริมฝีปากเป็นเส้นตรง ก่อนจะเดินหันหลังจากไป พันจ้องมองร่างสูงเพรียวในชุดแจ็คเก็ตหนังสีดำแบบผู้ชายของหล่อน จนกระทั่งหล่อนลับสายตาไป
อีพวกกะเทยมันก็เหมือนกันหมดทั้งนั้น ชายหนุ่มขบกรามแน่นเมื่อนึกถึงคนกลุ่มนั้นซึ่งมีทั้งเกย์สาว และพวกที่กินฮอร์โมนจนมีหน้าอกเหมือนผู้หญิง......คนชั่วช้า อัปรีย์.....พวกอุบาทว์ สมควรตาย.
.....
................
.......................................
หลายคืนต่อมา
ชายหนุ่มเริ่มงานพิเศษของเขาอีกครั้ง
เขาชื่อพัน ชื่อจริงของเขาคือนายพัน เขามีคนรักหนึ่งคน หล่อนชื่อสายพิณ และหล่อนกำลังจะตาย หากเขาหาเงินมาได้ไม่พอสำหรับการผ่าตัดเปลี่ยนถ่าย....
รถคันหนึ่งค่อย ๆ ชะลอและจอดตรงฟุตบาทที่พันยืนอยู่ ชายหนุ่มนั้นวันนี้สวมเพียงเสื้อเชิ้ต ซึ่งไม่ได้ติดกระดุม เผยให้เห็นหน้าอกแกร่งสมชายชาตรี กลิ่นน้ำหอมราคาถูกจากตัวของเขาเองนั้นทำให้พันรู้สึกเวียนหัว กระจกรถเลื่อนลงอย่างช้า ๆ พร้อมกับชายมีอายุในมาดนักธุรกิจ สวมแว่นหนาเตอะ เพียงแค่เห็นท่อนบนก็พอจะเดาได้ว่าคงจะอ้วนเผละ พุงพุ้ยราวกับผู้หญิงท้อง
“เท่าไหร่”
“พันห้าครับพี่”
“พี่ให้สองพัน แต่หมู่นะ เอามั้ย”
“กี่คนล่ะครับ”
“เท่าที่เห็น สี่ รวมเราด้วยก็ห้า”
“สองพันห้าได้มั้ยพี่”
“ต่อรองเก่งนะเรา.....ขึ้นรถสิ ถ้าลีลาถูกใจพี่จะทิปให้เป็นพิเศษต่างหาก”
ไหน ๆ ศักดิ์ศรีมันก็ไม่เหลือแล้ว.....มันถูกทำลายจนหมดสิ้นตั้งแต่คืนนั้น พันยอมขึ้นรถแต่โดยดี ใจนึกเพียงแค่ว่า....มึงจะพากูไปทำอะไรที่ไหนกูก็ไปทั้งนั้น ขอแค่มีเงินมาเป็นค่าหมอให้สายพิณ ต่อให้ต้องขายไตซักข้างหนึ่ง มันก็คุ้มที่จะเสียงเพื่อคนที่เขารัก.....
“รุกหรือรับ” ผู้ชายคนที่ติดต่อซื้อขายเป็นคนถาม พันแสร้งยิ้มให้อย่างเขิน ๆ แบบที่จงใจแสร้งทำเพื่อให้อีกฝ่ายเอ็นดู
“รับครับพี่” ชายหนุ่มตอบตามความจริง เอาเข้าจริงไม่ว่ารุกหรือรับเขาก็ทำไม่ได้ทั้งนั้น ในเมื่อจิตใจของเขาไม่ได้นึกพิศวาสร่างกายของผู้ชายด้วยกันเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว เมื่อไม่ได้รู้สึกอะไร มันจึงไม่เกิดปฏิกิริยาตอบสนองกับอวัยวะเพศของเขา ดังนั้นแล้ว พันจึงต้องยอมถูกบุกทะลวงช่องทางอย่างจำยอม....
งานของเขาคือขายตัว....
แล้วขายให้ผู้ชายด้วยกันมันก็ง่ายกว่าขายให้ผู้หญิง แถมยังได้เงินเยอะกว่า
ดังนั้น เมื่อถูกลูกค้าเลือกแล้ว ไม่ว่าอย่างไรก็แล้วแต่ การเสพสมจะต้องเกิดขึ้น
หากไม่มีเซ็กส์....นั่นหมายถึง.....ไม่ได้เงิน“หึหึ ไม่น่าเชื่อนะว่าล่ำ ๆ อย่างน้องชาย” มือของชายอีกคนเปลี่ยนตำแหน่งจากต้นขา มาสะกิดเบา ๆ ที่ยอดอกสีเข้มของพัน
“ใจเย็น จะทำกันบนรถนี่เลยเหรอ” ชายที่นั่งข้างคนขับหันมาสัพยอก
“ก็ได้อารมณ์ดีนี่ เอาท์ดอร์ไงเพื่อน”
รถแล่นเข้าจอดใต้สะพานที่ค่อนข้างเปลี่ยว ชายสองคนที่นั่งเบาะหลังจัดการกับยอดอกทั้งสองข้างของพัน ชายหนุ่มหลับตาพริ้ม พยายามจินตนาการถึงเรือนร่างงาม ๆ ของหญิงสาวสุดเซ็กซี่ เป้าหมายของคนทั้งคู่เคลื่อนไปยังเป้ากางเกงค่อย ๆ ลูบไล้อย่างเบามา
แต่ทว่าไม่ได้เกิดประโยชน์อันใด ไม่ว่าจะถูกปลุกเร้าด้วยมือ....หรือว่าปาก ผลลัพธ์คือแข็งขึ้นมาชั่วประเดี๋ยวแล้วก็อ่อนยวบลงไปอีก
“น้องมันรับจริง ๆ ว่ะ เอาไง ถ้าต้องเสียบน้องเค้าไปที่คอนโดนายเหอะ กว้างดี”
.
....
...........
...............................
ร่างกายกำยำของพันถูกตรึงไว้กับเตียงนอนหนานุ่ม มือทั้งสองข้างถูกพันธนาการด้วยกุญแจมือ ลิ้นแฉะ ๆ และอุ่นของผู้ชายทั้งสี่สัมผัสโลมเลียไปทั่วทั้งร่าง แผ่นอกแกร่งนั้นดูจะเป็นที่ชอบใจของพวกเขา เมื่อโดนทั้งดูดทั้งเลียสลับกันไป มันก็เริ่มจะทำให้ชายหนุ่มรู้สึกเสียวซ่านขึ้นมาอย่างไม่อาจระงับได้
หลับตาไว้ไอ้....มึงต้องหลับตา.....เพื่อสายพิณ.....สายพิณจะต้องหายบางอย่างที่แข็งและเต็มไปด้วยปุ่มเล็ก ๆเสียบพรวดเข้าไปทางประตูหลัง โดยที่ชายหนุ่มไม่ได้ทันตั้งตัว มันคือของเล่นชนิดหนึ่งที่ต้องใส่แบตเตอรี่ เพื่อให้มันสั่นและหมุนคว้านเป็นวงกลม
“เข้ายากฉิบหาย สงสัยน้องเค้าจะยังใหม่”
“เออ...มึงหยิบเจลหล่อลื่นในลิ้นชักตรงหัวเตียงมาสิ.....แล้วก็ยาด้วย.....กูไม่ถนัดรุก ต้องทำให้ของมันแข็งซะก่อน”
ชายหนุ่มเจ็บปวดจนแทบต้องกัดฟันข่มเอาไว้ เซ็กซ์ที่รุนแรงและวิปริตเริ่มขึ้นเมื่อใครคนหนึ่งหยดน้ำตาเทียนไปทั่วร่างกายของเขา หัวนมทั้งสองข้างถูกหนีบเอาไว้ด้วยที่หนีบซึ่งทำด้วยเหล็ก ขณะที่เจ้าของเล่นซึ่งเสียบคาอยู่ที่ช่องทางด้านหลังถูกชักเข้าออกอย่างรุนแรงและลึกจนรู้สึกจุกท้องน้อย ยาสองเม็ดถูกยัดเข้าปากของพลด้วยปากของชายอีกคนหนึ่ง......ยังไม่หมดแค่นั้นเมื่อชายคนสุดท้ายลุกขึ้นยืนคร่อมลำตัวของเขา แล้วฉี่รดใบหน้า
ก่อนสติสัมปชัญญะจะเลือนรางด้วยฤทธิ์ของยา......
พันมองเห็นผู้ชายคนที่ห้า....
ยืนยิ้มให้เขา.....ยิ้มอย่างเหยียด ๆ ด้วยความสมเพช
ไอ้หมอนั่นคือตัวของเขาเองใช่หรือไม่.....?ชายหนุ่มรู้สึกราวกับว่าวิญญาณของเขากำลังออกจากร่างและไปไหนไม่ได้ไกล นอกจากวนอยู่ในห้องสี่เหลี่ยมนั้น มองดูร่างกายของตนกำลังถูกกระทำย่ำยี
วันรุ่งขึ้น เมื่อสติสัมปชัญญะของเขากลับคืน เขาพบว่าตัวเองเปลือยเปล่าและสกปรก อมนุษย์เหล่านั้นนอนเกลื่อนอยู่บนพื้น
มีแบงค์พันสามใบวางไว้ที่หัวเตียง!!!
.
.
.
.
.
งานของพันยังคงดำเนินไปเรื่อย ๆ ชายหนุ่มเก็บเงินได้มากขึ้นเรื่อย ๆเช่นกัน
แน่นอนว่าจะต้องเปลี่ยนที่ไปเรื่อย ๆ....
“สายพิณ....พี่กลับมาแล้ว”
หัวใจของพันกระตุกวูบ เมื่อกลับมาพบกับความว่างเปล่า ไม่มีหญิงสาว หรือว่า...
หรือว่าสายพิณจะเป็นอะไรไป...
เงิน????
เงินล่ะ....เงินเก็บตลอดเจ็ดปีของเขา เงินสำหรับรักษาสายพิณ....ตู้หัวเตียงเปิดอ้าออก ข้างในนั้นมีเพียงความว่างเปล่า ลูกกุญแจยังคงเสียบคาอยู่
เมียมึงน่ะเหรอ มีผู้ชายมารับไปแล้วน่ะ
ไอ้คนนี้ไง ที่มันมาที่ตึกของมึงบ่อย ๆ
เออ....ไหนว่าเมียมึงป่วยไงวะไอ้พันชาวบ้านละแวกนั้นบอกกับชายหนุ่มแบบนี้ ตอนที่เขาวิ่งพล่านเหมือนคนเสียสติ
ไม่เพียงแค่เงินในตู้ แต่ว่าเงินในบัญชีก็เช่นกัน ถูกทยอยถอนออกไปจนหมด คนที่รู้รหัสบัตรมีแค่เขา....
กับสายพิณเท่านั้น
“ทำไมทำกับพี่แบบนี้....สายพิณ....ทำไมเธอต้องหลอกพี่....แล้วผลตรวจนั่นล่ะ....”
ความเสียใจเปลี่ยนเป็นความแค้น ความแค้นที่ทวีขึ้นกว่าเดิม
เกลียดชังทุกคนบนโลกนี้ เกลียดความโง่เง่าของตัวเอง
.
.
.
.
.
ดับสยองคาที่พักหรู ตำรวจคาด อาจเป็นฆาตกรต่อเนื่อง ลงมือเฉพาะเหยื่อที่เป็นชายรักชายชายหนุ่มผิวปาก ขณะบรรจงแต่งตัวเสียหล่อเหลาอย่างเป็นพิเศษ
พันลาออกจากงานประจำในร้านสะดวกซื้อแล้ว ชายหนุ่มเก็บเงินได้พอสมควร พอที่จะซื้อเสื้อผ้าราคาแพงสวมใส่ มากพอที่จะศัลยกรรมใบหน้าของเขาให้ดูหล่อเหลามากขึ้น
เขาพร้อมจะออกไปทำงานที่เขาเริ่มจะชอบมันเสียแล้วสิ
พันเหยียดยิ้มกับตัวเองในกระจก เหลือบมองพาดหัวข่าวตัวโตบนหนังสือพิมพ์ฉบับเมื่อเช้าอย่างไม่ใคร่จะยี่หระนัก
เขาพบหล่อนอีกแล้ววันนี้หล่อนดูสวยกว่าทุกวัน ผมยาวรุงรังของหล่อนถูกรวบเป็นมวยสูง ใบหน้าของหล่อนปราศจากเครื่องสำอาง ทำให้หล่อนดูใสบริสุทธิ์เหมือนเด็กสาวแรกรุ่น เอาเป็นว่าเขาเดาผิด ที่ว่าหล่อนอาจจะหล่อ ตอนที่หล่อนไม่ได้แต่งหน้าหนาเตอะ
“สวัสดีครับ” พันทักทายหล่อนด้วยน้ำเสียงทุ้มเจือเสน่ห์ กระชับกระเป๋าแบรนด์เนมใบใหม่ ที่ข้างในนั้นบรรจุมีดผ่าตัดขนาดต่าง ๆ ยา และเข็มกับด้าย ก่อนจะส่งยิ้มบาดจิตให้หล่อนคนนั้นเช่นที่เคยทำเป็นประจำ
เป็นครั้งแรกที่หล่อนยิ้มตอบ
หึ....พวกผิดเพศ พวกกะเทยก็เหมือนกันนั่นแหละวะหล่อนยิ้ม และช้อนตามองเขาอย่างมีจริต
แต่ยังหรอก....เขาจะยังไม่ฆ่าหล่อนตอนนี้
เพราะยังมีพวกวิปริตผิดเพศอีกมาก รอรับคมมีดของเขาอยู่ข้างนอกในคืนนี้.
.
.
.
.
.
(จบ)
ตอนต่อไปค่อยมาต่อพรุ่งนี้ค่ะ เป็นเรื่องสั้นสองตอนจบ
หัวข้อ: [เรื่องสั้น 2 ตอนจบ] เขา...และเธอ(ล่าสวนทาง) : ตอนจบ : เธอ [22/09/2013] (อ่าน 6857 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก