The Lost World มหัศจรรย์ดินแดนสาบสูญ EP204 + ประกาศอัพเดต 23/05/2018
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: The Lost World มหัศจรรย์ดินแดนสาบสูญ EP204 + ประกาศอัพเดต 23/05/2018  (อ่าน 439595 ครั้ง)

ออฟไลน์ loveaaa_somsak

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1215
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +34/-3
ตามอ่านครับ

ออฟไลน์ lukkeng

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 418
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +189/-0
ตอนที่ 19 Maneuver

   เขากำลังยืนอยู่บนพื้นที่ขนาดประมาณ 8 เมตรคูณ 8 เมตร ที่บริเวณขอบไม่มีอุปกรณ์ใดๆ มากั้นเป็นขอบ แต่บริเวณถัดออกไปลาดชันต่ำลงไปเล็กน้อย แสดงให้เห็นถึงอาณาเขตที่ใช้ในการต่อสู้ เด็กหนุ่มในโรงฝึกบอกเขาว่าระบบการทดสอบจะดำเนินไปโดยระบบคอมพิวเตอร์ เมื่อการทดสอบสิ้นสุด ระบบจะแจ้งเตือนเอง แต่ถ้าอยากยกเลิกกลางคัน ก็สามารถทำได้ โดยการแตะเกมคอนโทรลเลอร์พร้อมแจ้งว่าต้องการยกเลิกการทดสอบ

   ขณะนี้เฟี๊ยตกำลังยืนอยู่คนเดียวบนเวทีการประลองฝีมือ เหงื่อเขาผุดมาตามไรผมน้อยๆ ถึงแม้ว่าจะพยายามบอกตัวเองว่า มันเป็นเพียงแค่การทดสอบ แต่เขาก็อดหวั่นวิตกไม่ได้ ชายหนุ่มค่อยๆ ผ่อนลมหายใจลงช้าๆ ก่อนจะเคลื่อนที่สลับเท้าไปมาเตรียมตัวเข้าสู่การต่อสู้ อย่างที่เคยเรียนมาในวิชาศิลปะแม่ไม้มวยไทย

   “การทดสอบกำลังจะเริ่มขึ้นภายใน 5 วินาที”

    “5... 4... 3... 2... 1... เริ่ม!” เสียงดังเตือนมาจากลำโพงที่ตั้งอยู่รอบห้อง

   เมื่อสิ้นเสียงประกาศ ที่ระยะห่างจากตัวเขาไปประมาณสามเมตรก็ปรากฏหุ่นไม้ขนาดเท่าตัวคนขึ้น เจ้าหุ่นดังกล่าวเคลื่อนที่ช้าๆ เขารู้สึกได้ถึงความมุ่งร้าย มันค่อยๆ เดินตรงเข้ามาที่ชายหนุ่ม การทดสอบเริ่มต้นขึ้นแล้ว!
   

   เจ้าหุ่นไม้เคลื่อนที่เข้ามาหาเขาอย่างไม่ช้าไม่เร็วนัก ระยะประมาณเกือบ 1 เมตรที่มันจะมาถึงตัวเขา เฟี๊ยตตัดสินใจถอยก้าวหลบฉากไปทางซ้าย ก่อนจะปล่อยหมัดตวัดอัดไปที่ไหล่ขวาของเจ้าหุ่นนั่นเข้าอย่างจัง ใจเขาเตรียมรับความเจ็บไว้ไม่น้อย หมัดที่จะทำมาจากเลือดเนื้อ กับวัตถุที่ทำมาจากไม้ ไม่ว่าจะดูยังไงหมัดก็ต้องเจ็บเห็นๆ

   แต่ผิดจากที่คาดการณ์ไปมาก นอกจากมือของเขาจะไม่เจ็บปวดเลยแม้แต่น้อย ไหล่ขวาของมันแตกออกเป็นเสี่ยงๆ ด้วยแรงชกของเขา หุ่นไม้เซถลาถอยหลังไปเกือบ 2 เมตร ก่อนจะมีเสียงประกาศดังออกมาว่า

   “พลังโจมตีทางกาย ระดับ 4”

   ‘4 นี่มันเต็มเท่าไหร่วะ เต็ม 100 รึเปล่า ฮ่าฮ่า ช่างก่อน ตอนนี้ต้องรีบจัดการ ก่อนมันจะฟื้นตัวทัน’ ชายหนุ่มรีบเคลื่อนที่รุกเข้าไปประชิดหุ่นไม้ที่ยังมีทีท่าจะเจ็บไม่น้อยจากหมัดของเขา ก่อนที่เขาจะใช้หมัดขวาเสยเข้าที่คางของเจ้าหุ่นนั่นเต็มๆ เขาเลือกใช้หัวไหล่เป็นจุดหมุน ก่อนจะไปปล่อยแรงออกไปเต็มพิกัด ผลที่ได้คือหัวของหุ่นนั่นแหลกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย ร่างไม้ของมันลอยสูงจากพื้นเกือบ 3 เมตรก่อนจะลอยไปตกอยู่ที่ปลายขอบเวทีอีกด้านหนึ่ง

   “พลังโจมตีทางกาย ระดับ 5”

   เฟี๊ยตไม่ปล่อยโอกาสให้หลุดลอยไป เขารีบเคลื่อนที่พุ่งเข้าหาคู่ต่อสู้ของเขาเพื่อซ้ำอีกครั้ง แต่ท่าทางจะช้าเกินไป เพราะอยู่ดีๆ เจ้าหุ่นนั่นก็มีแสงอ่อนๆ มาคลุมตัวมันไว้ ก่อนจะค่อยๆ คืนสภาพกลับไปสมบูรณ์อีกครั้ง เขาเร่งฝีเท้าขึ้นอีกจนไปประชิดร่างนั้น

   “พลังความเร็ว ระดับ 4”

   ยังไม่ทันที่เขาจะได้ปล่อยหมัดออกไป เจ้าหุ่นนั่นที่เหมือนจะคอยท่าให้เขาเข้ามาใกล้ก็ใช้สันมือหนาพุ่งเข้ามาที่บริเวณลำคอ หมายที่จะตัดกำลังเขา ชายหนุ่มเห็นดังนั้นจึงยกมือซ้ายขึ้นป้องกันตามสันชาติญาณ พร้อมเบี่ยงหลบมาทางขวา แต่ก็ไม่พ้น สันมือไม้อัดเข้าที่แขนซ้ายเขาอย่างเต็มแรง

   “พลังป้องกันทางกาย ระดับ 5”

   ไม่เจ็บ เขา ไม่เจ็บเลย ชายหนุ่มเริ่มสนุกกับการต่อสู้ เพราะรู้สึกว่าตัวเองได้เปรียบอย่างเห็นได้ชัด เขาสวนการโจมตีนั้น โดยใช้ฝ่าเท้าถีบเข้าไปที่กลางลำตัวของเจ้าหุ่นไม้ ปัง! หน้าท้องของมันระเบิดดังขึ้นเบาๆ เศษไม้จากตัวมันร่วงกราวเต็มพื้นเวที

   “พลังโจมตีทางกาย ระดับ 6”

   แสงอ่อนๆ เปล่งประกายขึ้นล้อมรอบตัวคู่ต่อสู้ของเขาอีกครั้ง มันกลับมาแข็งแรงดีอีกครั้ง แสงอ่อนๆรวมไปที่มือของเจ้าหุ่นนั่น ก่อนจะค่อยกลายสภาพเป็นดาบไม้ขนาดยาวกว่า 1 เมตร!

   การต่อสู้ของเขาเริ่มยากขึ้นอย่างเห็นได้ชัด หลังจากที่ศัตรูของเขามีอาวุธกวัดแกว่งตลอดเวลา แต่เขายังคงมือเปล่า เฟี๊ยตหาทางเข้าคลุกวงในได้ยากมาก โอกาสที่จะเข้าจู่โจมก็น้อยลงไปตามลำดับ เกมการต่อสู้ยื้อมากว่าสิบนาที ระหว่างนั้นเสียงร้องบอกระดับความสามารถของเขายังคงดังอยู่อย่างต่อเนื่อง ทั้งพลังโจมตีทางกาย พลังป้องกันทางกาย และพลังความเร็ว ซ้ำไปซ้ำมาอย่างไม่มีทีท่าว่าเกมนี้จะจบลง

   ‘เมื่อไหร่จะจบวะเนี่ย คนนะ เหนื่อยเป็นนะเว่ย’ เฟี๊ยตบ่นในใจ ขณะที่ร่างกายชุ่มไปด้วยเหงื่อ และด้วยความอ่อนล้านั่นเอง ทำให้เขาเปิดช่องว่างอย่างไม่ได้ตั้งใจ เจ้าหุ่นไม้ที่ยังคงความคล่องแคล่วอย่างเสมอต้นเสมอปลาย หลบฉากมาทางด้านหลัง ก่อนจะฟาดดาบไม้เข้าที่ท้ายทอยเขาอย่างจัง

   ตุ๊บ!!

   ร่างสูงของชายหนุ่มล้มลงกับพื้นเข้าอย่างจัง ใบหน้าของเขาเกือบฟาดเข้ากับพื้นเวที แต่ยังดีที่เขาใช้มือทั้งสองข้างยันพื้นไว้ทัน เฟี๊ยตหันไปมองคู่ต่อสู้อย่างโมโห

‘แน่จริงอย่าเล่นทีเผลอสิวะ’ เขาได้แต่ร้องบริภาษในใจ พร้อมตั้งการ์ดรอรับการโจมตีที่น่าจะเข้ามาซ้ำตอนที่เขายังไม่พร้อม แต่เขาก็เห็นเพียงเจ้าหุ่นไม้ยืนย่ำเท้าถือดาบไม้ตั้งท่ารออยู่กับที่ไม่มีทีท่าจะเป็นไปอย่างที่เขาคิด

‘สงสัยจะถูกตั้งโปรแกรมไว้ไม่ให้ซ้ำตอนคู่ต่อสู้ล้มแฮะ ดี อู้หน่อยดีกว่า’ เฟี๊ยตตั้งสังเกต และยังแกล้งนอนเจ็บอยู่เพื่อคิดหาทางต่อไป

‘สู้มาตั้งนาน ทำไมการทดสอบยังไม่จบอีกนะ หรือว่าคะแนนยังไม่สูงพอ ไม่น่าใช่ เพราะขึ้นชื่อว่าการทดสอบ ผลจะได้มากได้น้อยก็ไม่น่ามีปัญหานี่ หรือว่ายังสอบไม่ครบทุกหัวข้อ เป็นไปได้นะ เพราะเพิ่งมีประกาศผลไปแค่สามด้านเอง อาจจะมีด้านอื่นที่คิดไม่ถึง ว่าแต่ มันเป็นด้านไหนนะ’ เขาครุ่นคิด

“ผู้เข้าทดสอบจะถือว่าหมดสภาพการต่อสู้ ถ้ายังไม่สามารถลุกขึ้นต่อสู้ได้ ภายใน 10 วินาที” เสียงประกาศร้องดัง

‘จะเร่งไปไหนเนี่ย ขอคิดก่อนอีกสักแป็บไม่ได้หรอ’

“10… 9… 8…”

‘มีการโจมตีทางกาย การป้องกันทางกาย ความเร็วไปแล้ว น่าจะมีอะไรอีกนะ’

“7… 6… 5…”

‘เฮ้ย ใช่สิ มีทางกายก็ต้องมีทางใจใช่ไหม การโจมตีทางจิตใจ กับการป้องกันทางจิตใจหรือเปล่า’ เฟี๊ยตคิดพร้อมค่อยๆ ตั้งสติ รวบรวมจิตไปอยู่ที่แขนข้างขวา แขนเขาร้อนไปหมด เขารู้สึกถึงพลังงานที่ไหลเวียนอยู่ที่บริเวณนั้นอย่างไม่น่าเชื่อ

“4… 3… 2… 1…”

“เข้ามาเลย!” ชายหนุ่มตะโกน พร้อมสปริงตัวลุกขึ้นอย่างมั่นใจ เพียงชั่วเสี้ยววินาทีนั้น เจ้าหุ่นไม้ที่รอท่าทีอยู่แล้วก็พุ่งตรงเข้ามา พร้อมใช้ดาบไม้คู่ใจฟาดลง หวังจะอัดเข้าที่ศีรษะเขาอย่างเต็มแรง ชายหนุ่มยกมือขวาขึ้นป้องกันด้วยสันชาติญาณ
ปัง!!

เสียงระเบิดดังขึ้น พร้อมกับดาบไม้ของเจ้าหุ่นนั่นแตกออกเป็นเสี่ยงๆ จนเหลือแต่ด้าม คู่ต่อสู้ของเขาผงะไปเล็กน้อย

“พลังป้องกันด้วยจิต ระดับ 5”

เขาไม่ปล่อยโอกาสให้ผ่านไป ชายหนุ่มรวบรวมสมาธิอีกครั้ง ตั้งจิตไปที่หน้าแข้งด้านซ้าย ก่อนจะเหยียบเท้าขวาลงบนพื้นด้านหน้าเป็นจุดหมุน ใช้แรงจากไหล่ซ้ายช่วยบิดส่งลำตัวให้หมุนเป็นวงกลม ก่อนจะยกเท้าซ้ายขึ้น ฟาดหน้าแข้งไปที่ลำคอศัตรูเข้าอย่างจัง

‘จระเข้ฟาดหาง’

เปรี้ยง!!

ร่างของคู่ต่อสู้ของเขาระเบิด ราวกับมีแรงอัดอากาศขนาดยักษ์ โจมตีเข้าที่บริเวณด้านบนของร่างกายนั้น เศษไม้ปริมาณมหาศาลระเบิดออกจากร่างนั้น ฟุ้งกระจายขึ้นทั่วไปทั้งห้อง ก่อนจะตกลงกระจัดกระจายอยู่บนพื้นเวที พร้อมกับเสียงประกาศที่ดังขึ้น

“พลังโจมตีด้วยจิต ระดับ 6”

“สิ้นสุดการทดสอบ นักสู้ Pharmaphiat ได้รับการประเมินอยู่ในระดับนักต่อสู้ ระดับ 5 จากทั้งหมด 10 ระดับ”

“นักสู้ Pharmaphiat ไม่จำเป็นต้องเข้ารับการฝึกที่โรงฝึกวิชาขั้นต้น เนื่องจากที่โรงเรียนมีหลักสูตรสำหรับนักสู้ระดับ 4 เท่านั้น คุณสามารถเข้าเรียนต่อในโรงฝึกวิชาขั้นกลางได้ทันที”

“นักสู้ Pharmaphiat ได้รับคะแนนสูงสุดจากการทดสอบการต่อสู้ที่โรงฝึกวิชาขั้นต้นในรอบ 3 เดือน ได้รับสิทธิพิเศษ ไม่ต้องเข้ารับการแบบทดสอบวัดฝีมือ และได้รับของรางวัลพิเศษประจำเดือนโดยไม่มีเงื่อนไข”


ชื่อ Taste of Mediterranean (รสชาติแห่งเมดิเตอร์เรเนียน) ประเภท Principal Card (ไพ่สูงสุด) ลำดับที่ 97 ความสามารถ ใช้ในการปรุงอาหาร


ชายหนุ่มเอื้อมมือไปคว้าไพ่สีทองที่ลอยอยู่เบื้องหน้า เก็บใส่ลงหนังสือของเขา

“ได้มาแล้ว การ์ดสูงสุดไปแรก ได้มาแล้ว ฮ่าฮ่าฮ่า สำเร็จแล้วโว๊ย” ชายหนุ่มตะโกนออกมาด้วยความยินดีอย่างหยุดไม่อยู่ เขายิ้มอย่างร่าเริงให้กับความสำเร็จในก้าวแรกของเขา
   
   

จากผู้แต่ง : นายเฟี๊ยตเริ่มบู๊ละนะ ใครอยากอ่านฉากบู๊มาอ่านเร็ว 555 วันนี้แอบมาลงก่อน วันนี้จะไปเล่นฟิตเนส ใครเล่นฟิตเนสบ้าง ยกมือหน่อย ฮิ้ววววว

 :hao7: :hao7: :hao7:

ออฟไลน์ lukkeng

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 418
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +189/-0
ถึงคุณ maiswifties : ผมพยายามเขียนออกมาให้มีเหตุผลน่ะครับ ดีใจจังเลย มีคนชอบแบบนี้ด้วย แฮ่ๆ ส่วนเรื่องพระเอกนั้นนนนนนน อีกสักพัก 555

ถึงคุณ tutankamen : เฟี๊ยตก็สู้คนนะ เฟี๊ยตก็สู้คน 555

ถึงคุณ bbellza : มาแล้วครับ ทดสอบกันเต็มอิ่มเลยตอนนี้ ฮี่ฮี่

ถึงคุณ mesomeo2 : ชีวิตคู่น้องเฟี๊ยตต้องมาช้า ไม่งั้นไม่ตื่นเต้น อิอิ

ถึงคุณ dragonassist : ดีใจอ่ะ ชมผม ผมดีใจนะเนี่ย T^T

ถึงคุณ agava1313 : ว๊าว ตามมาเจอนี่ที่ด้วยแฮะ 555

ถึงคุณ thaitanoi : มาอ่านต่อเลยค๊าบบบ

ถึงคุณ loveaaa_somsak : มาต่อละค๊าบบบ



นิยายเรื่องนี้อาจจะมุ่งเน้นไปที่แฟนตาซีมากกว่าความรักนะครับ ดังนั้นมันอาจจะไม่ได้มีเนื้อหารักๆให้อ่านอย่างจุใจอย่างเรื่องอื่น แต่พล๊อตเรื่องเรื่องความรักก็วางไว้เข้มข้นเหมือนกันน้า ไม่ต้องห่วง ห้าห้า รอหน่อยนะครับผม

 :katai4: :katai4: :katai4:

ออฟไลน์ Zelsy

  • เพราะ "รัก" คำเดียวเท่านั้น
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1860
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +191/-2
เย้ ไพ่สูงสุดใบแรก
เฟี๊ยตนี่ก็บู๊โหดนา ระดับ 5 เชียวแน่ะ ว่าแต่การต่อสู้มีกี่ระดับอ่า อยากรู้จังค้าบบ
----
ลืมดูว่ามี 10 ระดับ 555
ไหนๆก็เอารูปพี่กันเป็นโปรไฟล์เฟี๊ยตแล้ว เอารูปพี่เธโอเป็นโปรไฟล์พระเอกด้วยสิครับ (ฮาาา)
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 26-08-2013 21:02:36 โดย mesomeo2 »

ออฟไลน์ BBellza

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 104
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +14/-1
อย่างโหด

ต่อไปก็เข้าป่าไปตีมอนเตอร์

จะมีโอกาสได้เจอ พระเอกหรือเปล่านะ  เอิ๊กๆๆ

ส่งกำลังใจให้คนแต่ง แบบไฮสปีด

ออฟไลน์ bulldog17

  • ❤GOT7
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3689
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +265/-12
จะบู๊แล้วววว เย้ๆๆๆ

จระเข้ฟาดหางโหดจริงอะไรจริง 555 :ling3:

ออฟไลน์ tutankamen

  • ผีสิงประจำเล้า
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 217
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +21/-0
    • Facebook ของผมเองครับ
ได้ ปะ ฉะ ดะ กับพระเอกแน่ งานนี้

ออฟไลน์ fon270640

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 160
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +15/-0
ติดตามนะคะ พึ่งเข้ามาอ่าน สนุกมากค่ะ

ออฟไลน์ PiSCis

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 346
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +16/-2
สนุกมากเลย  o13 เฟี๊ยตเก่งสุดๆเลยอ่ะ ทีนี้ก็บู๊ได้เต็มรูปแบบสิเนี่ย  :katai2-1:

ออฟไลน์ sukaz

  • I Will Love You Unconditionally
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1431
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +89/-3
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:

ไม่ได้เข้ามาอ่านแป๊ปเดียว  ได้อ่านแบบจุใจเลลย


 :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:


บู้แหลก จระเข้ฟาดหาง!!!!!


 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ aoihimeko

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3132
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +155/-9
ก่อนอื่นขอทักคนเขียนค่ะ

เห็นเรื่องนี้ขึ้นทู้มาเป็นเรื่องใหม่ตั้งแต่วันแรกที่ลงติดใจตั้งแต่ชื่อเรื่องเลยค่ะ

ว่าจะเข้ามาอ่านแต่ก็ไม่แน่ใจว่ามาลงรึยัง ก็นะข้ามไปก่อนเดี๋ยวพอเปลี่ยนหัวเรื่องค่อยมาอ่านก็ได้

รอไปรอมาเข้ามาอีกที อั๊ยยะ เขาไปถึงหน้า 5 แล้ว เลยรัีบเข้่ามาอ่านรวดเดียวจบ จุใจมากขอบอก

แต่งนิยายดีมากๆเลยค่ะ เราได้ความรู้เพิ่มมาเยอะพอสมควร

มาเป็นกำลังใจในการเขียนนิยายอีกคนค่ะิ  :mew1:

************************************************************

สำหรับเฟี๊ยตตอนนี้ยังไม่แน่ใจว่าจะรุกหรือรับ แต่เราว่าแบบนี้ให้รับก็ดีนะ

ส่วนตัวเอกอีกตัวเราเดาว่าน่าจะอยู่ที่โรงบาลแผนกยาที่เฟี๊ยตจะเข้าทำงานใหม่ในชีวิตจริงนะ

เรื่องเข้มข้นขึ้นไปทุกที  ตื่นเต้นๆ  :oni2:

มาต่อเร็วๆนะ :bye2:

ออฟไลน์ lukkeng

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 418
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +189/-0
ตอนที่ 20 The Fluorescent Saffron
   
   หลังจากผ่านการทดสอบระดับการต่อสู้เป็นที่เรียบร้อย เขาตัดสินใจกลับไปที่ร้านขายยาของลุงย้งอีกครั้ง เพราะยังรู้สึกว่ามีบางอย่างที่อยากทำให้สำเร็จ

   “ลุงย้ง ผมขอดูหญ้าฝรั่นอีกครั้งได้เปล่าลุง ดูอย่างเดียว ไม่บุบสลาย ผมอยากลองเปรียบเทียบกับคำฝอยดูอ่ะลุง” ทันทีที่เขาร้องขอ ลุงย้งก็พาเขาไปที่ห้องเรียนเดิม พร้อมเปิดกุญแจหยิบสมุนไพรทั้งสองมาให้ ก่อนจะเดินออกไปประจำที่หน้าร้านตามเดิม

   เขาใช้เวลาจมอยู่ในห้วงความคิดมาร่วมหนึ่งชั่วโมงแล้ว พยายามแยกความแตกต่างด้วยการพิสูจน์กลิ่น แต่หลังจากพยายามได้สักสิบนาที เขาก็พบว่าฆานประสาทของเขาด้านชาไปเสียแล้ว กลิ่นของหญ้าฝรั่นแรงจนกลบกลิ่นอื่นจนมิด และทำให้สิ่งที่ไม่เคยมีกลิ่นกลายเป็นมีกลิ่นฟุ้งติดไปด้วย

   เขาจึงลองใช้การแยกด้วยตา โดยวิเคราะห์ความแตกต่างของสี แต่นี่ดูจะเป็นวิธีที่ยากกว่าเดิมเสียอีก โทนสีของสมุนไพรทั้งสองใกล้เคียงกันจนแทบแยกออกจากกันไม่ได้ สมองของเขาได้แต่ครุ่นคิดไปมา เขาเชื่อว่ามันต้องมีวิธีอะไรสักอย่างที่ง่ายแต่เขาคาดไม่ถึง หัวของเขาไตร่ตรองไปมาอย่างไม่ยอมแพ้
   

   ‘แยกความแตกต่างของสีหรอ ปรกติแยกความแตกต่างของสีทำอย่างไรดีนะ ใช่สิ คลื่นแสง!’ หลังจากที่งมอยู่กับปัญหามานาน เขาก็เกิดความคิดใหม่ ใจของเขาเต้นอย่างหยุดไม่อยู่ เขาเชื่อว่าเขากำลังใกล้เข้าสู่หนทางการแก้ปัญหาแล้ว

   ใจเขาคิดไปถึงวิชาเคมีวิเคราะห์ที่ได้เรียนตอนอยู่ปีสอง การแยกความแตกต่างของสารต่างๆ ที่มีสีไม่ใช่เรื่องยาก เพราะสารส่วนใหญ่จะสามารถดูดกลืนแสงได้ที่ช่วงต่างๆ กัน ดังนั้น ถ้าเขาสามารถวิเคราะห์ได้ว่าของแต่ละอย่างดูดกลืนแสงต่างกันอย่างไร เขาต้องแยกสารออกจากกันได้แน่นอน

   ‘ไบเบิ้ล มีการ์ดไหนสามารถแยกความแตกต่างของคลื่นได้หรือเปล่า’

   ‘มี นายท่าน ไพ่ Wise Glasses เป็นไพ่แว่นตาที่ใช้แยกพลังงานต่างๆ ออกจากกัน คลื่นแสงเป็นพลังงานอย่างหนึ่งที่ไพ่ใบนี้สามารถแยกแยะได้’ ตัวอักษรปรากฏขึ้นตอบเขาอย่างรวดเร็วทันใจ แถมยังมีรูปภาพ และคำอธิบายการใช้งานอย่างละเอียดขึ้นมาด้วย เขากวาดสายตาอ่านอย่างรวดเร็ว

   ‘เราจะหาไพ่ใบนี้ได้ที่ไหน ไบเบิ้ล ถ้าซื้อการ์ดเป็นซอง จะมีโอกาสพบบ่อยหรือเปล่า’

   ‘ไพ่ใบนี้เป็นไพ่ระดับ 5 ถ้าเปิดซองการ์ด อาจจะมีโอกาสได้มายากหน่อย แต่นายท่านลืมอะไรไปหรือเปล่า ท่านมีการ์ดใบนี้แล้วนะ ท่านลองเปิดหนังสือของท่านดูได้เลย!’ ทำไมเขาอ่านตัวอักษรเหล่านี้แล้วรู้สึกว่าโดนยิ้มเยาะอย่างบอกไม่ถูกแฮะ

   “ถึงว่า ทำไมชื่อคุ้นๆ The Wise Glasses RELEASE”

   เขาหยิบแว่นสายตาที่ปรากฏขึ้นมาสวมใส่ทันที ก่อนจะเลื่อนหมุนปุ่มปรับระดับพลังงานช้าๆ โดยเริ่มจากช่วงพลังงานสูง ใกล้กับช่วงความยาวคลื่น 200 นาโนเมตรก่อน (ความยาวคลื่น คือ คุณสมบัติหนึ่งของคลื่นแสงที่บ่งชี้ถึงช่วงพลังงานที่แตกต่างกันไป) เกสรดอกไม้ทั้งสองยังคงมีความเข้มของแสงที่บริเวณนั้นใกล้เคียงกัน เขายังคงไม่ถอดใจ มือของชายหนุ่มค่อยๆ ปรับระดับพลังงานไปช้าๆ บางช่วงสีของเกสรทั้งสองมีความเข้มแตกต่างกันไป แต่ก็ไม่มากจนเขาพอใจ มือของเขาจึงยังคงหมุนปุ่มนั้นไปเรื่อยๆ จนกระทั่งมาถึงช่วงความยาวคลื่น 260 นาโนเมตร เขาสังเกตเห็นว่าหญ้าฝรั่นมีสีหม่นลงอย่างเห็นได้ชัด ในขณะที่คำฝอยยังคงสว่างเรืองรองเหมือนเดิม เขาจึงลองปรับ contrast บนแว่นของเขา

   “เยสสสส สำเร็จแล้วโว๊ยยยย” เฟี๊ยตตะโกนอย่างยินดี แล้วลุกขึ้นกระโดดอย่างหยุดไม่ได้ เพราะตอนนี้ หญ้าฝรั่นที่เขาเฝ้ามองมานานมีสีทองอร่ามขึ้นมาอย่างโดดเด่น และคำฝอยมีสีหม่นลงจนแทบมองไม่เห็นความสว่างเลย

   เขาลงมือเก็บของทุกอย่างในทันที เขานำสมุนไพรไปคืนให้ลุงย้ง กล่าวขอบคุณ แล้วมุ่งหน้าไปสู่ร้านค้าร้านหนึ่งที่เขาได้หมายตามาเป็นเวลานานแล้ว   


   เฟี๊ยตกำลังยืนอยู่ที่หน้าร้าน Safshop ที่ลุงย้งเคยพูดถึง ทันทีที่เขาเข้าไปในร้าน สายตาก็พบกับสีเหลืองทองอร่ามไปทั้งร้าน บนชั้นไม้ที่ดูเก่าแก่ในสไตล์จีน เต็มไปด้วยเกสรดอกไม้สีเหลืองเต็มไปหมด ด้านหลังเคานเตอร์มีชั้นวางสินค้าที่ปิดด้วยประตูกระจก ล๊อคกุญแจอย่างแน่นหนา ที่เก็บรักษาเกสรสีแดงส้มช่อเล็กที่เขารู้จักดี Saffron หรือหญ้าฝรั่นที่แสนล้ำค่านั่นเอง เขากวาดตามองถุงขนาดใหญ่ที่บรรจุเกสรสีอ่อนของคำฝอยปริมาณมากเหล่านั้น ร้านทั้งร้านแทบจะอัดแน่นไปด้วยถุงใส่คำฝอยขนาดใหญ่วางระเกะระกะเต็มไปหมด

   “คำฝอยถุงแบบนี้ ขายหรือเปล่าครับ” เขาเอ่ยถามคุณลุงที่ยืนอยู่ภายในร้าน

   “ขายๆ ถุงละ 2 เหรียญ ของมีอยู่เท่านี้แหละ จะหมดฤดูกาลของมันละ จะเหมาไหมหละ เดี๋ยวคิดราคาพิเศษให้ มีทั้งหมด 25 ถุง คิดแค่ 40 เหรียญพอ” เฟี๊ยตคิดว่าลุงคนขายน่าจะต้องการกำจัดพวกคำฝอยนี้ออกไปไม่น้อย มิฉะนั้นคงไม่เสนอขายสินค้าในราคาถูกแบบนี้ แถมยังยุให้เขาซื้อให้หมดในคราวเดียวอีกด้วย

   “ผมมีแค่ 30 เหรียญเองครับ แต่ผมอยากได้หมดเลย พี่ช่วยลดให้หน่อยได้ไหมครับ ผมอยากใช้คำฝอยจริงๆ นะครับพี่” เฟี๊ยตต่อรอง เขาพยายามหยอดคำว่าพี่ให้ชายแก่ได้ยิน ด้วยหวังว่าคำป้อยอเล็กๆ จะทำให้เจ้าของร้านใจดีขึ้นได้ เขาคิดว่าเขาแอบเห็นลุงคนนั้นยิ้มเล็กๆ ด้วยนะ

   “อะๆ 30 เหรียญก็ 30 เหรียญ ว่าแต่จะขนไปยังไงหละเนี่ย เยอะแยะขนาดนี้” เจ้าของร้านทำท่าทีเหมือนรำคาญ และบอกปัดลดราคาให้เขา เฟี๊ยตเรียกใช้ถุงเก็บสมุนไพรของเขาเพื่อยัดถุงคำฝอยทั้งหมดลงไป ก่อนจะตัดบัญชีเงินของเขา เขาไหว้ขอบคุณอย่างนอบน้อม ก่อนจะกลับมาที่โรงแรม


   ‘คำฝอยตั้งมากมายร่วม 25 กระสอบ เกะกะที่มากๆ ทำไมเจ้าของร้านไม่ยอมผนึกเป็นการ์ด จะได้ประหยัดที่ เหตุผลง่ายๆ มีข้อเดียวคือ เขาผนึกมันไม่ได้หละสิ เพราะว่ามันไม่ใช่คำฝอยอย่างเดียวไง มันมีอย่างอื่นผสมอยู่ด้วย ดังนั้น…’ เฟี๊ยตคิดในใจราวกับตัวเองเป็นนักสืบ พร้อมเรียกการ์ดถุงเก็บสมุนไพรขึ้นมา ก่อนจะค่อยๆเกลี่ยกระจายเกสรไปทั่วห้องอย่างเสมอๆ กัน พร้อมทั้งหยิบแว่นตาอันเดิมขึ้นมาใส่อีกครั้ง

   แสงตะวันตอนนี้หม่นลงเต็มที่ ด้วยว่าเป็นเวลาเกือบหกโมงเย็นแล้ว เขาจึงเดินไปเปิดไฟในห้องให้สว่างขึ้น ก่อนจะปรับระดับพลังงานของแว่นตาไปที่ 260 นาโนเมตรอีกครั้ง ปรับ contrast ทันใดนั้นเอง สายตาเขาก็พบว่าดอกไม้ส่วนใหญ่ในห้องสีแสงจางลงไปเหมือนถูกปรับเป็นภาพขาวดำฉะนั้น ในกองเกสรเหล่านั้นเอง ก็มีเกสรเล็กๆ สีทองอร่ามเรืองแสงขึ้นมาอย่างประปราย ในที่สุด

   “SEAL” เฟี๊ยตร้องสั่งด้วยความปิติ การ์ดสีทองจำนวน 6 ใบพุ่งมาอยู่ในมือของเขา


   ชื่อ The Fluorescent Saffron (หญ้าฝรั่นเรืองแสง) ประเภท Principal Card (ไพ่สูงสุด) ลำดับที่ 94 ความสามารถ ใช้ในการปรุงยาและอาหาร


   “ผู้เล่น Pharmaphiat สามารถคิดค้นองค์ความรู้ใหม่ขึ้นในเกม The Lost World มหัศจรรย์ดินแดนสาบสูญ ผู้เล่น Pharmaphiat จะได้รับรางวัลจากเกมจากความสามารถดังกล่าว” สิ้นเสียงประกาศ ไพ่สีทองอีกใบก็ลอยอยู่ตรงหน้าเขาแล้ว


ชื่อ The Discovery of Alva Edison (การค้นพบของอัลวาเอดิสัน) ประเภท Principal Card (ไพ่สูงสุด) ลำดับที่ 85 ความสามารถ เปลี่ยนเป็นอุปกรณ์ใดที่อัลวาเอดิสันประดิษฐ์ขึ้นก็ได้ 1 ชนิด


‘ไบเบิ้ล ไพ่หญ้าฝรั่นเรืองแสงสามารถขายได้ใบละเท่าไหร่’

’10,000 เหรียญถ้วน คือ ราคาที่ขายอยู่ในตลาดนะตอนนี้ นายท่าน’


“สำเร็จแล้วโว๊ย สำเร็จแล้วโว๊ย เฟี๊ยตทำสำเร็จแล้วโว๊ยยยยยย” ชายหนุ่มหัวเราะอย่างดีใจถึงขีดสุด ก่อนจะหยิบเกสรคำฝอยที่วางเรียงรายอยู่ตามพื้นฐานขึ้นมาโปรยอย่างร่าเริง ดอกไม้สีเหลืองทองล่องลอยอยู่ในอากาศเต็มไปหมด วันนี้เป็นวันของเขาโดยแท้ หลังจากกลับเข้ามาภายในเกมเพียงแค่วันเดียว เขาสามารถเก็บไพ่สูงสุดไปได้ถึง 3 ชนิด เป็นจำนวน 8 ใบ เฟี๊ยตในตอนนี้มีความสุขเหลือเกิน



จากผู้แต่ง : ใครแอบอ่านอยู่แสดงตัวออกมาเลยน้าาาา มาเม้นท์ให้คนแต่งหน่อย เติมแรงใจให้กันหน่อยน้าาาา ฮืออออ ชอบอ่านคอมเม้นท์อ่ะ จงเม้นท์ๆๆๆ นี่คือการปล้นนนน 5555

 :hao7: :hao7: :hao7:
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 20-10-2013 07:46:49 โดย lukkeng »

ออฟไลน์ lukkeng

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 418
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +189/-0
ถึงคุณ mesomeo2 : 10 ระดับค๊าบ แอบเห็นแล้วใช่ม๊าาา 55 ผมยังทำใจไม่ได้เลยอ่ะ เหมือนพี่กันกับพี่เธโอจะเลิกกัน ผมเศร้าแทน อินอ่ะ เหมือนเป็นคนในครอบครัว 55

ถึงคุณ bbellza : คนแต่งมาเอาใจคนอ่านแบบไฮสปีด ด้วยการลงตอนใหม่แล้วค๊าบ ฮี่ฮี่

ถึงคุณ bulldog17 : อย่าให้เฟี๊ยตโกรธน้า ฮี่ฮี่

ถึงคุณ tutankamen : เก่งไปป่าวเนี่ย เดี๋ยวเฟี๊ยตจะไม่มีคนจีบ 555

ถึงคุณ fon270640 : ติดตามกันไปเรื่อยๆน้า เย้เยเย

ถึงคุณ piscis : ติดตามต่อไป ดูว่าเฟี๊ยตจะเจ๋งแค่หนายย

ถึงคุณ sukaz : เข้ามาเม้นให้ผมบ่อยๆเลย ผมเหงา 55

ถึงคุณ aoihimeko : โหยยย ขอบคุณมากครับ ผมชอบอ่านคอมเม้นยาวๆจัง อ่านแล้วมีแรงแต่งต่อ ติดตามกันต่อไปน้า ห้ามหนีไปไหน อิอิ





ถึงคนที่รอคนที่จะเข้ามาพิชิตใจนายเฟี๊ยตอยู่ ปูเสื่อรอไปก่อนนะ 555

พอดีตั้งใจแต่งเป็นนิยายแนวแฟนตาซี พล๊อตรักเลยมาช้าไปหน่อย

แต่ห้ามหนีไปไหนนะครับ รับรองเรื่องรักก็เข้มข้นนะเออ (ขายของชะมัด) 555

รักคนอ่านทุกคนเลย

ใครยังไม่ยอมมาเม้น คนแต่งจะงอนแล้วนะเออ 5555555

 :katai4: :katai4: :katai4:

ออฟไลน์ KIMKUNG

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 478
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +23/-2
เย้ๆๆๆ ดีใจกะเฟี๊ยต

ออฟไลน์ saruttaya

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 926
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +40/-6
อ๊ากกกกก อย่างอนน้าอย่างอน

ช่วงนี้ยุ่งๆเลยไม่ได้เมนท์ แง้้ๆๆ

ออฟไลน์ Zelsy

  • เพราะ "รัก" คำเดียวเท่านั้น
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1860
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +191/-2
รวยยยยยย แบ่งตังค์เราบ้างนะเฟี๊ยตตต อิอิ :hao7:

คำผิด คำิผด คำผิดดดดดด :hao3:

ราคาที่ขายอยู่ในตลาดนะตอนนี้
ราคาที่ขายอยู่ในตลาด ตอนนี้

film1233

  • บุคคลทั่วไป
ขอโทษที่ไม่ได้มาเม้นท์นานเลยนะจ๊ะ  :L2:

มัวแต่ติดอ่านหนังสือ จะสอบแว้ววว~  :hao5: :hao5:

ยังไงก็สู้ต่อไปจ้า รออ่านอยู่เสมอน๊าา  :mew1: :mew1:

ปล.ไอ่เราก็ลืมล็อกอินมาเม้นท์ 555 

:hao7: :hao7: :hao7:

ออฟไลน์ BBellza

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 104
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +14/-1
โว้ๆๆๆ เฟี๊ยต เพิ่งเข้าเกมส์มายังไม่ทันได้ข้ามคืน ก็จดเป็นเศษฐีแล้ว โว้ ชักจะเก่งเกินไปแล้ว

ความสามารถของเฟี๊ยตไม่ได้มีแค่นี้ ชิมิ
*มีคนบอกคำผิดก่อนซะแล้ว*
รอติดตามตอนต่อไปอย่างติดหนึบๆ

ที่ขาดไม่ได้ สู้ๆ โรบิ้น #อ่าวไม่ใช่หรอ  เอิ๊กๆๆ


ส่งกำลังใจให้คนเขียนตลอดเว เมื่อไหร่ที่นายขาดกำลังใจเราอยู่ให้กำลังใจทางนี้เสมอนะ สู้ๆ  อิอิ

ออฟไลน์ milky way

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 495
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +25/-1
เรื่องสนุกดีค่ะ แนวเกมส์ออนไลน์
เคยอ่าน monster soul ในเด็กดี แอบเชียร์ศิลากับมนตรา ให้ y กัน
เฟี๊ยตเริ่มเก่งขึ้นแล้ว ว่าแต่เมื่อไหร่พระเอกจะมาเจอเฟี๊ยต

ออฟไลน์ iranen

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 854
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +80/-0
พระเอกของเฟี๊ยสอยู่ไหนอ่ะ
ปรากฏตัวออกมาเดี๋ยวนี้นะ 
 :ling3:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ Minerey

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 10
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
สนุกมากค่ะชอบมากๆเลย สู้ๆน่ะค่ะ

ออฟไลน์ MaiSwifties

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 49
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-0
เฟียต พัฒนาต่อไป!  :laugh:

ออฟไลน์ tutankamen

  • ผีสิงประจำเล้า
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 217
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +21/-0
    • Facebook ของผมเองครับ
ดีๆ...กำลังหนุก...หวังว่าคงไม่ผันอาชีพไปเป็น นัทเวทย์ ช่างตีดาบ ต่อล่ะ 55+

ออฟไลน์ ลิงน้อยสุดเอ๋อ

  • ถึงจะเหงา แต่ไม่ได้ง่าย
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1993
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +124/-2
    • Fanpage
555+

ตามอ่านทั้งสองที่ เชียรนายเฟี๊ยตจ้า

เพิ่งเห็นว่าอัพที่เล้าจ์ด้วย 555+

ออฟไลน์ PiSCis

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 346
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +16/-2
เฟี๊ยตแยกหญ้าฟรั่นออกจากคำฟอยได้อย่างนี้ ทีนี้ก็รวยล่ะ โฮะๆๆๆๆ(หัวเราะแบบคุณนาย)  :impress2:
เริ่มสนุกเข้มข้นขึ้นเรื่อยๆ นี่แค่เมืองแรกเอง อีก 11 เมืองที่เหลือ ต้องมันส์แน่ๆ  o13 ตามต่อไป

ออฟไลน์ aoihimeko

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3132
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +155/-9
 :katai1:มาต่อตอนเราเผลอได้ไงเนี่ยเลยได้อ่านอีกวันเลย

เฟี๊ยตนี่เหมาะสมแล้วที่เรียนมาด้านนี้และเอาดีด้านนี้ด้วย

การคิดค้นอะไรใหม่ๆและลองผิดลองถูกก็ดีทำให้เราได้เพิ่มความรู้และวิธีการ

(คนอ่านเองก็ได้ความรู้เพิ่มมาด้วย อิอิ)

ยังอยากเห็นเฟี๊ยตพัฒนาขึ้นไปอีกเรื่อยๆเลย ตอนหน้าจะเริ่มออกเดินทางรึเปล่านะ?


ปล. คนเขียนเองก็คงเหนื่อยเนาะที่ต้องหาข้อมูลจากหลายด้าน (กระซิบ--เราเองก็อย่างได้ความรู้เยอะๆเหมือนกัน)

แต่สู้ๆนะเราจะตามจนจบกันไปข้างเลย   :mew1:


ออฟไลน์ LittlePrince

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 226
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +16/-0
นิยายวาย กรี๊ด
นิยายวายแฟนตาซี กรี๊ด
นิยายวายแฟนตาซีที่พระเอก(หรือนายเอก)ไม่ใช่สายบู๊ (อยากน้อยก็ยังไม่ใช่) กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆ

ชอบครับ ขอคารวะในความแหวกแนวและความเอาใจใส่ในรายละเอียด
ไม่มีปัญหากับความค่อยเป็นค่อยไปของเนื้อเรื่องครับ
แต่ต้องลงบ่อยๆ นะครับ อิอิ

ว่าแต่ ขอใครสักคนเข้ามาในชีวิตของผู้ชายคนนี้ทีเถอะ
เดี๋ยวนายเฟี๊ยตจะได้กับไบเบิ้ลซะก่อนพระเอกออกโรง
ชีวิตนายช่างเหงาซะ

ปล. อ่านแล้วนึกถึง greed island ใน hunter x hunter เป็นอย่างมาก



ออฟไลน์ AoMSiN555

  • กรูบ้า.....อย่าทักกรู
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 225
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-0
คือแบบว่า..... อ่านมาตั้งแต่ตอนแรกยังไม่ได้มาเม้นให้กำลังใจนักเขียนเลย :o8:

 :ruready เหะๆ

ยังได้ก็ขอให้นักเขียนตอนหน้าๆมาด้วยละ เพราะที่จะได้อ่านเม้นของนักเขียนบอกว่าที่ดองไว้อะจะหมดแระ :a5:

ด้วยความเป็นห่วงอย่างแท้จริง........ รีบๆเขียนมาเยอะๆซะแล้วจะไปดูคอนเสิร์ต ตีแบต  ตามสบายพักได้เลย 55555 :angry2: 

สุดท้ายขอบคุณนักเขียนที่เขียนเรื่องแหวกแนวแฟนตาซีมาให้อ่าน  :z2:

........และขอติดตามแบบเงียบๆ อาจจะไม่ได้เขียนเม้นตอบบ่อยซะเท่าไร ยังไงก็สู้ๆนะกัฟฟฟฟฟฟ o13

ออฟไลน์ BBellza

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 104
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +14/-1
วันนี้เงียบหายๆ


แต่ยังไง ก็เข้ามาจับจองที่รอ เฟี้ยต แล้วนะเออ

ไม่รู้ว่าวันนี้จะมาต่อให้หายคิดถึงหรือเปล่า

ออฟไลน์ p_phai

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2302
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +154/-6
 :hao3:มาให้กำลังใจด้วย

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด