ล่ารักหัวใจมาเฟีย | 011114 | ตอนพิเศษ : Falling Slowly | Page 124 |
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

โพลล์

สอบถามความต้องการในการจัดทำหนังสื่อนิยายเรื่อง 'ล่ารักหัวใจมาเฟีย'

ต้องการ (ถ้าทำหนังสือยังไงก็ซื้อแน่นอน)
364 (55.7%)
ยังไม่แน่ใจ (อาจจะซื้อหรือไม่ซื้อ)
269 (41.2%)
ไม่ต้องการ (ไม่ซื้อแน่นอน)
20 (3.1%)

จำนวนผู้โหวตทั้งหมด: 588

ผู้เขียน หัวข้อ: ล่ารักหัวใจมาเฟีย | 011114 | ตอนพิเศษ : Falling Slowly | Page 124 |  (อ่าน 2275664 ครั้ง)

ออฟไลน์ nada_dadida

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 60
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-0
พักผ่อนเก็บแรงเลยจ้า พุ้งนี้มาจะได้ไม่สลบบมีแรงอัพยาวๆๆๆ  :laugh:
ล้อออน้าาาา >< พักผ่อนๆๆจ้าา ดูทำงานหนักก เกบแรงๆๆ ว่างละค่อยมาอัพน้าา เปนห่วงง   :กอด1:
กดข้อ1 เพราะงานแบบนี้อันตรายยย ถ้าได้เป็นคนรักกันจะได้มีอารมเปนห่วงมากกว่าคู่หูรู้ใจจ พิเศษกว่าาาาน่ะ 55555555
แต่ข้อ4 เป็นอัลไลที่ปีศาจจมากกกกก  :m31:

ออฟไลน์ Maxshu

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 858
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +20/-1
สำหรับเรา เราเลือกข้อสอง เราว่าสองคนนั้นก็ต้องมีความรู้สึกดีให้แก่กันแล้ว ไม่ต้องหวานออกนอกหน้าเหมือนคู่อื่น ให้อยู่ข้างๆกันเป็นกำลังใจให้กันและกัน แค่นี้ก็เพียงพอสำหรับพวกเค้าแล้ว ไม่หวาน ไม่ขมจนเกินไป กำลังพอดีนี่โอสุดสำหรับพวกเค้าสองคนแล้ว =w=b

ออฟไลน์ •♀NoM!_KunG♀•

  • *,*โสดสนิทศิษย์พยักหน้า*,*
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7559
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +181/-8
จะเกิดอะไรขึ้นอีกละน้ออ

ออฟไลน์ wargroup

  • Twitter/IG : @inaSSusani
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 454
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +52/-3
ขอเลือกข้อหนึ่งนะคะ เพราะเห็นว่า ความยากสูงทีเดียว
ด้วยหน้าที่การงานที่ต้องภักดีเจ้านาย ประหนึ่งถวายวิญญาณ เป็นงานที่เข้ามาแล้ว ไม่น่าออกไปได้ง่ายๆ ความลับตั้งมากมาย
และสมาธิคงแตกซ่าน ถ้ารักกันขึ้นมาจริงๆจังๆ ห่วงหน้าพะวงหลัง จะตายแทนใครดี นายหรือคนรัก...เงื่อนไขใหญ่ที่ยากจะลงตัวได้สวย 
ด้วยรูปแบบความสัมพันธ์ ที่ตอนนี้ดูยังไม่มีทีท่าเท่าที่ควร คงต้องใช้เวลา เพราะคนนึงล้ำหน้าซะเยอะ ส่วนอีกคนระแคะฯกับเค้าบ้างมั้ยนั่น 555
และในมุมมองคนอ่าน ที่คิดไปเองว่า น่าจะซับซ้อนดีนะ ถ้าจะเขียนให้สมจริงสมจัง...ยกเว้น ตลบกลับ พลิกคดีไปเลย
เช่น สาปสูญ ล้างID แบบทุกคนผันตัวไปเป็นชาวไร่อยู่ต่างประเทศงี้ อันนี้ก็จะเข้าใจได้ ฮ่าฮ่าฮ่า
อยากอ่านว่า คุณ Kylie จะดึงประเด็นไหนมาปิดบทบาทคู่นี้แบบแฮปปี้ เพราะดูแล้วข้ออื่นๆ ทางลงพอเห็นอยู่ค่ะ อิอิ
จะรออ่านนะคะ จริงๆคิิดว่า คุณเขียนมาแบบไหนก็คงถูกใจคนอ่านแน่นอน เพราะตอนนี้ก็ชอบมากๆๆๆๆจะแย่อยู่แหล่ว

ออฟไลน์ shoi_toei

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4359
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +222/-26

ออฟไลน์ maemix

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4403
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +299/-3
เลือกกด2    เพราะว่าวิคเป็นบอดี้การ์ดฝ่ายบู้ เจย์ฝ่ายบุ๊น
                  อารมณ์ประมาณว่า แค่อยู่ข้างกันแค่นั้นฉันก็สุขใจ
                  ทั้งคู่จะได้ทำงานได้เต็มที่

แต่ใจจริงๆก็ชอบกด1 แต่อยากอ่านแบบกด2  อยากอ่านความรักในมุมแบบนี้
กด1ให้คู่หลักเขาหวานไปเถอ

ออฟไลน์ mild-dy

  • ☆ ทาสแมว ☆
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8893
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +389/-80
กดหนึ่งเลยค่าาาา  :katai1:

ออฟไลน์ liza sarin

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2538
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +91/-14
เลือกข้อ 2 ค่ะ ไม่ต้องพูดอะไร แค่อยู่ข้างๆกันไปก็พอ

ออฟไลน์ punthipha

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1478
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +200/-0

ก็รักอ่ะไม่ต้องพูดมากน่าเบื่อ :mew1: :mew1:

ออฟไลน์ Amheihei

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 60
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +12/-0
 เลือกข้อ 2 อยู่ข้างๆกัน { รักกัน,เป็นคนสำคัญของกันและกัน, ดูแลกันและกัน, สบตากันก็เข้า♡,หวานกันบ้างในบางครา, (มันก็เหมือนคนรักกันแล้วหละ ที่กล่าวมาอ่ะ)}  :-[  ชอบความอึมครึมแต่ถึแฝงความห่วงใย ความรักแบบไม่ต้องพูดแต่ก็รู้ว่ารัก

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ ToeyTato

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1289
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +81/-1
เลือก2ค่ะ เพราะเราว่าถ้าจะรักกันหวานชื่นมันก็แบบบเป็นบอดี้การ์ดป่ะ อย่าเลย ชอบข้อ2เพราะกำกวมดี 555 ข้ามเราไปเถอะ

ออฟไลน์ NOoTuNE

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3255
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +317/-15
ไม่ต้องรีีบลงก็ได้ค่ะ พักผ่อนเยอะๆ


ส่วนเรากดโหวตให้แล้ว แต่มาแบบไหนก็โอเคจร้า

ออฟไลน์ s.mosis

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 126
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-4
กลับบ้านมาแล้ว ก็ต่อเลยนะห้ามนอน อิอิ

ออฟไลน์ leknoey

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 248
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +30/-2
 1 กับ 2 เอาแบบไหนก็ได้ ไม่ต้องหวานซึ้งอะไรมากมาย
แค่อยู่ข้างกันตลอดไป ไม่มีใครมาแทรกกลางก็พอ :L1:

ออฟไลน์ kongxinya

  • Skt KS
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1110
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +37/-0
กด2ค่ะ
แค่รู้สึกว่าคู่นี้เค้าเป็นแบบนี้อะ ไม่รู้จะอธิบายยังไงวุ้ย  :mew2:

รอค่ะรอ   :L2:

ออฟไลน์ RenaBee

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 257
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +20/-0
กด2 เราว่าคู่นี้อยู่ด้วยกันตลอดไป คอยเคียงข้างกัน ดูแลกัน แม้ไม่พูดว่าเรารักกัน แต่ก็ให้ความรู้สึกอบอุ่น หวานเล็กๆแล้วค่ะ //แต่เราก็อยากได้ข้อ1เหมือนกัน ลังเลอ่ะ

ออฟไลน์ pulovely

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 491
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +53/-0
พักผ่อนเยอะๆนะคะ เป็นห่วงคนแต่งนิยาย

กดเลือกข้อ 2 นะ  อยากให้อยู่เคียงข้างกันแบบนี้ไปตลอด  ไม่ต้องเอ่ยอะไรมากมาย แต่คอยดูแลอยู่เป็นกำลังใจให้กันและกัน

แค่นี้เราว่าก็โอแล้วนะ สำหรับมือซ้ายมือขวาของมาเฟีย  เพราะทุกวันนี้พวกเขาก็มีชีวิตอยู่บนความเสี่ยง 

อยากให้เก็บความรู้สึกดีๆ เอาไว้ในใจตลอดไป  เพราะความรักมักเป็นอุปสรรคต่อหลายสิ่งหลายอย่าง

เดี๋ยวที่เหลือคนอ่านจิ้นต่อเอง อรั๊งค์ๆๆ




ออฟไลน์ shikyu3211

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1537
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +67/-1
มีใครอยู่เมืองนอกอ่อ

ออฟไลน์ NannY

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 861
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +125/-1
อ่านรวดเดียวถึงตอนล่าสุดเลยค่ะ สนุกมากกกกกกกกกกกกกกกกก แงงงงงง

ตอนแรกเกลียดพ่อจอมทัพมาก โอ๊ยย คนอะไรใจร้ายที่สุด

ตอนนี้ชักจะสงสารล่ะ นู๋มิเมื่อไหร่จะใจอ่อนให้พี่เค้าสักทีเนี่ยยยย

ชอบเวลานู๋มิเอาใจพ่อมาเฟียแบบเขินๆ อ้ะน่ารักกก จะติดตามนะคะ เป็นกำลังใจให้คนแต่งค่ะ

ออฟไลน์ Pikky

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 492
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +56/-0
เพิ่งได้เข้ามาอ่านค่ะ ชอบมากกกกก เป็นกำลังให้คนเขียนจ้า
หนูมิน่าร๊ากกก พ่อจอมทัพตอนแรกๆนี่โหด ตอนนี้อยู่ใต้อาณัติหนูมิซะแล้ว ^_______^

แล้วก็มีหน้าREN ลอยเข้ามาเวลานึกหน้าหนูมิ 55 :mew3:



« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 25-10-2013 03:43:08 โดย Pikky »

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ ::UsslaJlwaJ::

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1011
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +39/-4
เลือกข้อสองค่า แบบว่าบุคลิกของสองคนแค่ได้ข้างกันก็น่าจะมีฟิลแบบว่าอบอุ่นกว่ามั้ง แค่รับรู้ ไม่จพเป็นต้องโจ่งแจ้งให้เห็นชัด

แต่หนูมิ กับคุณจอมทัพ ต้องโมเม้นหวานๆๆๆๆ ส่วนคู่นั้นต่อโมเม้นอบอุ่น อิอิ

ออฟไลน์ zazoi

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 970
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +139/-1
สำหรับเราถ้าข้อ 1 และ 2 คือทั้งคู่รักกัน ข้อไหนก็ได้
แต่ถ้าต่างกันที่ข้อ 1 บอกรักกัน แต่ข้อ 2 ไม่บอกกัน

ขอเลือกข้อ 1 นะ เพราะสำหรับเราตอนนี้สงสารเจย์อ่ะ เหมือนรักเค้าข้างเดียว ไม่กล้าบอกไป เพราะกลัวเสียเพื่อน เราว่าหากเป็นแบบนี้ไปตลอด คงทรมานน่าดู

คู่นี่เราว่าไม่ต้องหวานมากมาย (เพราะคู่หลักแย่งไปหมดแล้ว อิอิ) ไม่ว่าจะอยู่ในฐานะอะไร แค่อยากให้ใจตรงกัน และได้บอกให้ต่างฝ่ายรับรู้กันและกัน แค่นี้เราว่าก็มีความสุขมากแล้วจ้า เพราะยังไงเค้าสองคนก็ต้องอยู่ทำงานด้วยกานตลอดไปอยู่แล้ว 555

ออฟไลน์ krappom

  • 人は誰でもそれぞれに悩みを抱えて生きる
  • เป็ดนักโพสมือดี
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7395
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1182/-23
ชอบทั้งข้อ 1 และ 2 เลย แต่แอบกด 2 ไปแล้ว
 :hao6:

ออฟไลน์ PoPuAr

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1422
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +97/-2
ลังเลใจระหว่างข้อ 1 กับ 2  สุดท้ายก็จิ้มข้อ 2 

เหตุผลน่ะหรอ  มันเหมือนกับว่าตอนนี้เจย์รักวิคอยู่ข้างเดียว วิคจะรับรู้ความรู้สึกที่มากกว่าเพื่อนจากเจย์หรือเปล่า 
อันนี้ก็ไม่อาจรู้ได้  ถ้าสักวันนึงเจย์บอกรักวิคไป  แล้ววิคไม่รักตอบล่ะ (หรือวิคจะแอบชอบมิถุนา) เจย์จะต้องเสียใจมากแน่ๆ
ก็เลยอยากให้เจย์เก็บความรู้สึกดีๆเอาไว้ข้างใน และก็สองคนอยู่ด้วยกันไปแบบนี้นั่นแหละดีที่สุดแล้ว คอยห่วงใย คอยช่วยเหลือ
ดูแลซึ่งกันและกัน แค่นี้ก็ให้ความรู้สึกอบอุ่นแล้วนะ  ไม่อยากให้คู่นี้เกินเลยจนกลายเป็นคู่รัก อยากให้อยู่ด้วยกันอย่างงี้ตลอดไป

แต่ข้อ 1 กับ 2 นี่คะแนนสูสีนะ  (ส่วนมากคนอ่านอยากให้สมหวัง  ส่วนเราอะไรก็ได้ตามใจคนแต่งอ่ะ)

ออฟไลน์ kyliewonderland

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 224
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +565/-4



ตอนที่ 16 : คลื่นใต้น้ำ






มิถุนาล้างจานเสร็จเรียบร้อยจึงคว่ำมันไว้ เช็ดมือ และเดินออกมาจากห้องครัว

มื้อเช้าง่ายๆเป็นข้าวผัดต้มยำสูตรคุณยายกับแกงจืดวุ้นเส้นหมูสับ มาเฟียหนุ่มหายตัวออกไปคุยงานที่ระเบียงอีกแล้ว บุหรี่หมดไปสามมวนแล้วกระมัง จะบอกว่าหยุดงาน แต่สุดท้ายมาเฟียผู้มีเวลาเป็นเงินเป็นทองก็จำต้องทำงานผ่านโทรศัพท์อยู่ดี

เขาหยิบมือถือขึ้นมาเช็คบ้าง พลางหย่อนตัวลงนั่งบนโซฟาหน้าทีวี เปิดทีวีไว้เป็นเพื่อน ช่องเคเบิลฉายหนังเรื่องมิชชั่น อิมพอสสิเบิล ภาคล่าสุด เขาดูไปแล้วรอบหนึ่งเลยปล่อยผ่าน...

พี่นัชชาไลน์มาบอกว่าอีกสองวันให้เข้าบริษัท คุยเรื่องการต่อสัญญาหลังจากหมดสัญญาปีที่สาม ก่อนหน้านี้เขาคงตัดสินใจได้ง่ายๆ หากต้นสังกัดเรียกตัวไปต่อสัญญา แต่พอมาวันนี้ด้วยอะไรก็ไม่ทราบได้ เขาคิดว่าจะต้องคุยกับใครบางคนก่อน และดูท่าว่ามันจะเป็นเรื่องราวที่ใหญ่โตขึ้นด้วย เพราะมาเฟียหนุ่มอาจจะไม่ยอม

มิถุนารู้ดีว่าจริงๆแล้วมันเป็นเรื่องของเขา งานของเขา อาชีพของเขา แต่อีกใจหนึ่งก็คิดว่าการแบ่งรับแบ่งสู้ และไม่ทำอะไรข้ามหน้าข้ามตาจอมทัพอาจจะเป็นเรื่องที่ดีกว่า ไม่ใช่กลัวมาเฟียของขึ้นหรอก จอมทัพในตอนนี้คงไม่บังคับใจเขาอีกต่อไปแล้ว และการที่จอมทัพแคร์เขามาก ก็ทำให้มิถุนารู้สึกว่า...เขาควรบอก ควรปรึกษา และไม่ควรทำให้อีกฝ่ายต้องมาคิดกังขากับการทำอะไรโดยพละการของเขา...

ซึ่งจริงๆแล้วจอมทัพก็คงไม่มาน้อยใจไร้สาระอะไรหรอก และมิถุนาก็รู้ดีว่ามันไม่จำเป็นต้องบอกจอมทัพ แต่สุดท้ายก็เลือกที่จะบอกออกไป

ประตูระเบียงถูกเปิดออก จอมทัพเดินกลับเข้ามาในที่สุด ใบหน้าเขาติดง่วงงุนเล็กน้อย คงไม่ได้นอนมาทั้งคืน มิถุนาเขยิบตัวให้เขานอน โซฟาตัวใหญ่เป็นรูปตัวแอล เอนนอนได้สบายๆ เขาดันหมอนจัดวางให้เรียบร้อย แต่มาเฟียหนุ่มกลับเดินมาทิ้งตัวลงหนุนตักเขาแทน...

มิถุนาชะงัก เขามองใบหน้าคมคร้ามยามหลับตา มันดูราวกับรูปปั้นแกะสลัก...เขานั่งนิ่งไม่กล้าขยับ


“เอา...หมอนไหม?”
“ไม่ ขอตัก" เขาตอบเรียบๆ มิถุนาก็ขี้คร้านจะเถียงต่อ
“มะรืนนี้ผมไปที่บริษัทนะ ไปคุยเรื่องต่อสัญญา" มิถุนาพึมพำเบาๆ จอมทัพเลิกคิ้วทั้งยังหลับตา
“กี่ปี"
“คราวนี้คงห้า"
“ให้แค่หกเดือน" จอมทัพว่า มิถุนาอ้าปากค้าง
“คุณจะบ้าเหรอ? อย่างน้อยๆก็ต้องสองปี ทางบริษัทเขาบังคับขั้นต่ำ"
“คุยให้ไหม?” จอมทัพขยับปากบอกทั้งๆที่ง่วงเต็มที
“หยุดเลย"
“ไม่ต้องทำมันแล้วงานน่ะ แค่นายคนเดียว ให้เลี้ยงไปยันชาติหน้ายังทำได้ จะไปทำงานให้เหนื่อยทำไม"
“คุณไม่เข้าใจหรอก" มิถุนาถอนหายใจ เบ้ปากใส่คนบนตัก "ผมรักงานนี้"
“งั้นก็สองปีพอแล้ว"
“เฮ้อ...” มิถุนาถอนหายใจออกมาเบาๆ เขาไม่เถียงให้เจ็บคอ แต่ก็ไม่ได้รับคำว่าจะทำตามที่จอมทัพบอก มาเฟียหนุ่มพลิกตัวอยู่บนตักนุ่ม ซุกหน้ากับหน้าท้องแบนราบจนมิถุนาสะดุ้ง ลมหายใจที่รินรดทำเอาจั๊กจี้ที่บริเวณนั้น

ฝนตกอีกแล้ว มิถุนาปล่อยให้จอมทัพหลับ เขาจ้องมองกระจกบานใสที่พราวไปด้วยหยาดน้ำก่อนเบนสายตากลับมาที่หน้าจอทีวี ภาพยนตร์เรื่องก่อนหน้าจบลงแล้ว ตอนนี้กำลังฉายภาพยนตร์โรแมนติกคอมเมดี้เรื่องดังอย่าง นอตติ้ง ฮิลล์ ... มิถุนาจำได้ว่ามารดาชอบหนังรักเรื่องนี้มาก ยังฮัมเพลงประกอบอยู่บ่อยๆ


It's amazing how you can speak right to my heart

Without saying a word, you can light up the dark
Try as I may I could never explain
What I hear when you don't say a thing


ในจอโทรทัศน์ฉายฉากที่พระเอกนางเอกกำลังทะเลาะกันและเดินผ่านตลาดไปด้วยกัน แต่แบล็คกาวน์กลับเปลี่ยนเป็นฤดูต่างๆ ราวกับบอกว่าทั้งคู่จะก้าวข้ามผ่านทุกช่วงเวลาไปด้วยกัน มิถุนานั่งดูไปเงียบพลางเหลือบมองคนบนตัก พ่อมาเฟียหลับเป็นตาย ไม่กล้าคาดหวังนักหรอกว่าอนาคตจะเป็นเช่นไร มิถุนาอดเบ้ปากไม่ได้ ทุกวันนี้ยังสามวันดีสี่วันไข้กันอยู่เลย

แต่แล้วนายแบบหนุ่มก็อดถอนหายใจแล้วลอบยิ้มไม่ได้ เมื่อจอมทัพเอื้อมมือมาสอดมือเขาไว้แน่นแล้วกระชับ ราวกับกำลังละเมอหรือเปล่าก็ไม่แน่ใจ ไม่รู้สินะ การใช้ชีวิตอยู่กับมาเฟียหนุ่มน่ะ ทำให้อายุสั้นไปไม่รู้กี่ปี ถอนหายใจแล้ว...ถอนหายใจอีก...


The smile on your face lets me know that you need me
There's a truth in your eyes saying you'll never leave me
The touch of your hand says you'll catch me whenever I fall
You say it best ... when you say nothing at all


แต่เท่าที่รู้นั่นคือบางครั้งมิถุนาอาจจะต้องให้โอกาสใครสักคนอีกครั้ง ที่สำคัญคือการให้โอกาสตัวเอง บางครั้งโชคชะตาก็เล่นตลกและนำพาสิ่งที่คาดไม่ถึงเข้ามาในชีวิต มันอาจจะเปลี่ยนแปลงเราไปตลอดกาล หรือไม่ก็ผ่านเลยไปโดยทิ้งเพียงความทรงจำ มิถุนาไม่รู้เหมือนกันว่าตัวเองต้องการตัวเลือกไหน

แต่เวลานี้เขาเลือกที่จะกุมมือจอมทัพตอบ และเลื่อนการตอบคำถามออกไป

เรื่องบางเรื่องต้องใช้เวลา เขายินดีที่จะให้เวลามันอีกสักนิด...











มิถุนากดปิดนาฬิกาปลุกและตื่นขึ้นมาในเวลาเดิมของทุกเช้า ผ้าม่านยังคงถูกปิดสนิท แต่มีแสงแดดอ่อนๆลอดเข้ามาตามรอยแยก ที่ว่างข้างตัวบอกได้ชัดเจนว่าใครอีกคนออกไปแล้ว นายแบบหนุ่มขมวดคิ้วนิดหน่อย...เขาเอื้อมมือแตะฟูก มันเย็น...แสดงว่าจอมทัพคงลุกออกไปได้พักใหญ่ๆ...

แม้ว่าเจ้าตัวจะบอกว่าให้แยกกันอยู่ แต่เอาเข้าจริงตั้งแต่กลับมาจากต่างจังหวัด มาเฟียหนุ่มยังไม่เคยแม้แต่จะกลับไปเหยียบเซฟเฮ้าส์ เมื่อวานก็มาอยู่ห้องเขาทั้งวัน ทำตัวขี้เซาราวกับอดหลับอดนอนมาทั้งอาทิตย์ แต่พอตกกลางคืนก็เร่าร้อนเสียจนเล่นเอาเขาแทบคลั่ง ไม่รู้ว่ามันต่างจากตอนที่อยู่เซฟเฮ้าส์ตอนไหน เพราะไอ้การที่แสดงออกอย่างชัดเจนว่าไม่มีทางปล่อยมือนี่มันก็เป็นคำตอบให้ทุกอย่างได้แล้ว แต่น่าแปลกที่มิถุนาไม่เดือดร้อนไปกับมันมากนัก

เขาหยิบเสื้อยืดตัวใหญ่ที่ตกอยู่ข้างเตียงขึ้นสวมกับกางเกงจั๊มป์ขาขายาวสีเทา ก่อนเดินไปล้างหน้า แปรงฟัน และจัดการธุระส่วนตัวในห้องน้ำ วันนี้เขาต้องเข้าบริษัท เป็นวันแรกที่มีงานหลังจากเกเรมาสองอาทิตย์เต็ม เฌอปรางกลับมาตั้งแต่เมื่อคืนตอนขึ้นวันใหม่ไปแล้ว แต่เขาไม่ได้ออกไปทักทายเพราะถูกจอมทัพเล่นงานจนแทบหลอมละลาย

พอเปิดประตูห้องนอนออกไปก็ต้องชะงักเมื่อเห็นแผ่นหลังเล็กๆเคลื่อนไปมาหลังเคาน์เตอร์ครัว เจย์นั่นเอง เขาส่งเสียงทักทายออกไปก่อนเดินเข้าไปในครัว หยิบเอาน้ำเกรฟฟรุตออกมาเทใส่แก้วใส


“อรุณสวัสดิ์ครับ มาเสียเช้าเลย" มิถุนายิ้ม
“เอาของสดมาเติมในตู้เย็นน่ะครับ อาเจียงฝากมา แกได้เนื้อวัวพันธุ์ดีมาจากญี่ปุ่นสดๆร้อนๆเลย แล้วก็...แกฝากเป็ดตุ๋นมะนาวดองมาให้ด้วยครับ" เจย์พยักเพยิดไปทางปิ่นโตที่จัดมาให้เป็นอย่างดี

มิถุนาพยักหน้ารับ ก่อนเหลือบตามองไปยังห้องนั่งเล่น เห็นผ้ากองหนึ่งถูกพับไว้ มีเสื้อเชิ้ต กางเกงแสล็ค และสูทพร้อมไทด์แขวนไว้กับราวแถวนั้นก็ต้องส่ายหน้า นี่คิดจะย้ายมาอยู่ถาวรเลยหรือไง


“ใจคอเจ้านายเจย์จะไม่กลับเซฟเฮ้าส์เลยหรือครับ?” นายแบบหนุ่มเลิกคิ้ว พลางเอื้อมมือก้มลงหยิบดัมเบลล์ขนาดสองกิโลขึ้นมายกไปพลาง เขาทำทุกอย่างเป็นกิจวัตร รับประทานอาหารที่คลีนและสุกจริงๆ ออกกำลังกายตามตารางแบบที่ทำประจำ
“โถ่...กลับไปอยู่นั่นพวกผมตายแน่ คงไม่ได้ทำงานกับล่ะครับ" เจย์ไหวไหล่
“ทำไมล่ะครับ?” มิถุนาขมวดคิ้ว
“นายท่านคงหงุดหงิดน่าดูถ้าคุณไม่อยู่ใกล้ๆ"
“ประสาท" มิถุนาส่ายหัว ก่อนวางดัมเบลล์ลงกับเคาน์เตอร์ ก่อนเริ่มต้นจัดการกับมื้อเช้า มิถุนาเปิดดูหม้อข้าวก่อนตวงข้าวหอมมะลิมาสองถ้วย พร้อมกับข้าวเหนียวเขี้ยวงูที่มารดาให้มาเป็นของฝากอีกครึ่งถ้วย จากนั้นก็ซาวเข้าด้วยกันและพักจนสะเด็ดน้ำ เขาหยิบหม้อขนาดกลางใส่ข้าวและน้ำลงไปจนเกือบขอบหม้อ ตั้งหม้อบนเตาแก้ส ระหว่างนั้นก็ปิดฝาและเดินไปค้นหาของในตู้เย็นกุกกัก มือบางหยิบเอาใบเตยขนาดหนึ่งฝ่ามือมาด้วย เมื่อวานเย็นเขาแวบออกไปตลาดระหว่างจอมทัพอาบน้ำ ซื้อใบเตยมาเพื่อต้มข้าวต้มสำหรับเช้านี้โดยเฉพาะ เป็นสูตรของคุณยาย ที่จะหุงข้าวหอมมะลิกับข้าวเหนียวเข้าด้วยกัน พร้อมใส่ใบเตยเพิ่มกลิ่น จะได้ข้าวต้มที่อร่อยมากทีเดียวเลย

เจย์มองร่างเพรียวที่ขยับไปมาอย่างคล่องแคล่วด้วยนึกประทับใจ

“จะทำอะไรกินน่ะครับ?” เจย์ถาม
“ตอนแรกว่าจะทำไข่เจียวไชโป้วทานกับปลานึ่ง แต่ถ้ามากับข้าวอาเจียงแล้ว คงทอดไข่เจียวอย่างเดียวน่ะครับ จริงๆอยากทอดปลา แต่คอนโดแค่นี้ ทอดปลาคงเวียนหัวตาย" มิถุนาหัวเราะ
“งั้นกลับเซฟเฮ้าส์สิครับ" เจย์เองก็มิวายหยอด ทำเอานายแบบหนุ่มทำหน้าปุเลี่ยน
“โถ่ เจย์ครับ"

มิถุนาชวนเจย์ทานข้าวเช้าด้วยกัน ตอนแรกตั้งท่าว่าจะปฏิเสธเพราะนายท่านขี้หงุดหงิดของเขาคงไม่พอใจแน่ๆ แต่สายตาอ้อนวอนของมิถุนาก็ทำให้มือขวาใจอ่อนในที่สุด เขาตกปากรับคำแล้วก็ลุกไปช่วยมิถุนาหั่นไชโป้วจนได้


“นี่มาจากเซฟเฮ้าส์กันเหรอครับ" นายแบบหนุ่มเอ่ยถาม เจย์ชะงักทำหน้าแหยๆ
“เอ่อ...ครับ" เขาหัวเราะกลบเกลื่อน กลิ้งเกลือกอยู่ชั้นห้าสิบสามกับวิคเตอร์ทั้งคืนสิไม่ว่า เมื่อตีสี่ถึงกลับไปเซฟเฮ้าส์เพื่อไปเอาอาหารเช้าตามที่เจ้านายสั่ง อารมณ์ว่าอยากทาน
“แล้วเจ้านายคุณไปไหนน่ะครับ?” มิถุนาเอ่ยถามอีกครั้ง
“ไปว่ายน้ำน่ะครับ เห็นบ่นว่าไม่ได้ออกกำลังกายเลย ตอนนี้แผลก็แห้งแล้ว โดนน้ำได้ สบายใจได้ครับ" เจย์สำทับพลางอาสาจะโชว์ฝีมือเอง มิถุนาจึงถอยออกมาให้เจย์เป็นคนทอดไข่ นับว่าฝีมือดีทีเดียว เขาสะเด็ดน้ำมันก่อนช้อนใส่จานแบน มิถุนาจึงค่อยเอากระดาษทิชชู่สำหรับใช้ในครัวมาซับน้ำมันออก

“วันนี้เข้าบริษัทใช่ไหมครับ?” เจย์ถาม มิถุนาพยักหน้ารับ
“ใช่ครับ"
“เดี๋ยวนายท่านจะเข้าไปด้วย พวกผมก็คงต้องตามไป แย่หน่อยนะครับ" เจย์ว่างั้น แต่ท่าทางสบายๆ
“ไม่มีงานกันหรือครับ?” มิถุนาอดย้อนถามไม่ได้
“งานน่ะมีครับ มีประชุมแต่เริ่มตอนบ่าย นายท่านลาไว้สองวันถ้วน แต่วันนี้ต้องเข้า" มิถุนาเบ้ปากให้กับมาเฟียหนุ่มจอมวางมาด "ว่าแต่เห็นคุณถูกเล็งตัวไปเดินแบบที่ปารีส"
“อ่าครับ...พี่นัชชาก็บอก แต่แคสอีกหลายรอบเลยครับ ไม่ใช่งานภายในประเทศน่ะครับ" มิถุนาว่า "นี่จริงๆมีชุดชั้นในติดต่อมาด้วยครับ อารมณ์พวกบราเสริมฟองน้ำ จะให้ผมเป็นพรีเซ็นเตอร์ให้ จุดขายจะประมาณว่าถึงเป็นผู้ชายก็ยังมีหน้าอกใหญ่ได้ แต่ผมว่าจะปฏิเสธน่ะครับ" มิถุนาหัวเราะ
“ไม่ลองหน่อยเหรอครับ"
“แต่ถ้าวิคเตอร์เรีย ซีเคร็ต เชิญไปเป็นหนึ่งในแองเจิ้ล ผมก็ว่าจะไปแปลงเพศดูเหมือนกัน" มิถุนาเอ่ยล้อเล่นขึ้นมาทำเอาเจย์ขำครืน


สักพักประตูห้องก็เปิดเข้ามา มิถุนาชะงักมือที่กำลังเปิดฝาหม้อ เขาเห็นมาเฟียหนุ่มในชุดคลุมอาบน้ำสีเข้มตัวเปียกโชกเข้ามา มัดกล้ามเนื้อโผล่พ้นมาจากสาบเสื้อคลุม ให้ตายเถอะ...มิถุนาครั้งหนึ่งก็เคยคาดหวังว่าจะมีหุ่นดีๆแบบนั้นให้ได้ แต่พยายามเท่าไหร่ก็ไม่เห็นผล สุดท้ายจึงต้องยอมที่จะหยุดเพราะเหนื่อยเปล่า


“ตื่นแล้วเหรอ?” จอมทัพเอ่ยปากถาม เขาเดินไปหยิบน้ำเย็นในตู้เย็นยกขึ้นกรอกปาก มิถุนาถอนหายใจเบาๆ นี่มันบ้านเขาหรือบ้านใครกันแน่
“อืม"
“ทำอะไรกิน?” เขาถาม ไม่มองเลยสักนิด
“มีเป็ดตุ๋นอาเจียง เจย์ทอดไข่เจียวไชโป้วเพิ่มให้ จะทานเลยไหม?”
“อาบน้ำก่อน" เขาว่า มิถุนาไหวไหล่เบาๆ "เจย์ครับ เดี๋ยวทานข้าวเช้าด้วยกั...”
“ผม...ต้องไปร่างรายงานการประชุม ขอตัวนะครับ" เจย์ลังเลจะตอบตกลง แต่เมื่อเห็นสายตาของนายท่านก็ตัดสินใจได้ง่ายขึ้นมากๆทันที เขาหัวเราะเบาๆแล้วแทรกตัวออกไปจากห้องพร้อมยิ้มให้นายแบบหนุ่มเบาๆ


สุดท้ายทั้งวิคเตอร์ และ เจย์ ก็ไม่เคยได้ร่วมโต๊ะอาหารกับเจ้าของห้องเลยสักครั้ง





« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 27-10-2013 00:32:46 โดย kyliewonderland »

ออฟไลน์ kyliewonderland

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 224
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +565/-4
การจราจรตอนสิบโมงเช้าไม่ติดขัดมากนัด อย่างน้อยที่ชานเมืองเช่นนี้ก็ไม่ได้ทำให้หงุดหงิดใจเท่าใจกลางเมืองที่รถติดระดับนรก ออฟฟิศมิถุนาอยู่เกือบถึงบางแค เป็นอาคารสำนักงานเล็กๆสูงสามชั้น ตบแต่งสไตล์โมเดิร์น ทำธุรกิจเกี่ยวกับวงการบันเทิง ปั้นดารา นายแบบ ส่งเข้าวงการ หรือที่เรียกง่ายๆว่าบริษัทโมเดลลิ่งนั่นเอง มิถุนา เฌอปราง และ ตะวัน สังกัดโมเดลลิ่งเดียวกันตั้งแต่เข้าวงการ โดยพวกเขาเข้าวงการในเวลาไล่เลี่ยกัน จึงกลายเป็นเพื่อนรักกันได้ไม่ยาก

ขบวนรถหรูหยุดลงตรงหน้าออฟฟิศ มิถุนาชินแล้วกับการเดินทางไปไหนมาไหนแบบหมู่คณะ แต่ไม่รู้ว่าคนอื่นจะชินไปกับเขาหรือไม่ เอาเข้าจริงความยุ่งยากเช่นนี้ทำให้เขาค่อนข้างเกลียดการออกไปข้างนอก แต่สุดท้ายมันก็เป็นส่วนหนึ่งของชีวิตประจำวันที่หลีกเลี่ยงไม่ได้

เขาลงจากรถ เดินเข้าไปในออฟฟิศ ด้านหน้ามีชายชุดดำยืนอัดบุหรี่กันควันโขมง ดูราวกับว่านี่เป็นการมาเยือนของ สส. คนใหญ่คนโต แต่นี่กลับกลายเป็นเขา

จอมทัพเดินตามเขาเข้าไปด้านในพร้อมกับเจย์อีกคน มิถุนาทักทายพี่ๆที่รู้จัก พวกเธอยิ้มๆเมื่อเห็นว่าใครติดสอยห้อยตามมาด้วย นายแบบหนุ่มพาคนตัวโตไปรอที่ห้องรับรอง แต่จอมทัพกลับดึงดันจะตามไปคุยสัญญาด้วย เจย์อดไม่ได้ที่ยื่นมือเข้ามาประนีประนอม แต่สุดท้ายทุกอย่างก็เป็นไปตามที่จอมทัพต้องการอยู่ดี

เขาเดินขึ้นไปที่ชั้นสาม จอมทัพก็เดินตามขึ้นไปด้วย มิถุนาเจอพี่นัชชาที่กำลังเดินขึ้นไปพอดี เธอทักทายเด็กในการดูแล พร้อมเอ่ยสวัสดีมาเฟียหนุ่มที่ปั้นหน้ายากตั้งแต่เดินเข้ามาในสถานที่แห่งนี้ พี่นัชชาเดินคู่กับมิถุนาขึ้นไป พลางอธิบายถึงสัญญาไปพลาง โมเดลลิ่งแห่งนี้ให้ค่าตอบแทนคุ้มกับความหนักเบาของงาน เพราะเป็นโมเดลลิ่งชื่อดัง มุ่งปั้นแต่นักแสดงและโมเดลระดับท็อป ไม่ใช่บริษัทขี้ไก่ขี้กา มิถุนาจึงคิดเสมอว่าไม่ว่าจะต่อสัญญาไปอีกกี่ปี เขาก็ยังลงแรงคุ้มกับค่าตอบแทนเสมอ


“อ้อ พี่เคดี้แกได้โมเดลมาใหม่ด้วยแหละจ้ะ เป็นผู้ชาย หน้าตาจิ้มลิ้มเชียวล่ะ" พี่นัชชาว่ายิ้มๆ "นี่คุยกับพี่เพลงกำลังคุยเรื่องสัญญาอยู่ แต่ไม่ต้องห่วงหรอกนะ พี่เคดี้จะไม่ปั้นขึ้นมาแข่งหนูแน่นอน" พี่นัชชาพูดให้วางใจ แต่มิถุนาก็ฟังผ่านๆพอให้รู้เท่านั้น เขาไม่ได้อยากเป็นที่หนึ่งหรอก แค่มีงานทำ มีเงินเลี้ยงครอบครัวก็พอแล้ว แถมยังพ่วงพ่อมาเฟียอีกคน ที่แยกเขี้ยวตลอดเวลาที่ได้ยินคำว่าสัญญาห้าปี

ในส่วนของตัวโมเดลนั้นจะมีจุดเด่นในส่วนที่ต่างกันไป แต่ในโมเดลลิ่งของคุณเพลงแห่งนี้ ตัวนางแบบจะเน้นในรูปร่างในแข็งแรงไม่ใช่แห้งกร้านเหมือนคนอื่นๆ เฌอปรางคือตัวอย่างของผู้หญิงสูงเกือบร้อยแปดสิบกับกล้ามเนื้อลีนๆและซิกส์แพ็คที่ผู้ชายยังอาย ส่วนนายแบบอย่างตะวันก็ขายความสดใสน่ารัก มิถุนาขายความแปลก ซึ่งจุดเด่นเช่นนี้ของแต่ละคนจะช่วยทดจุดขาดของคนอื่นๆได้เป็นอย่างดี



ก๊อก ก๊อก ก๊อก




พี่นัชชาเคาะประตูห้องทำงานชั้นบนสุดเบาๆ จนกระทั่งด้านในบอกให้เข้าไปได้ เธอจึงเปิดเข้าไป จอมทัพรีบเดินมารั้งเอวมิถุนาเอาไว้ นายแบบหนุ่มฮึดฮัดเล็กน้อยแต่ก็ยอมให้อีกคนแตะต้องตัวในที่สุด พวกเขาเดินตามเข้าไป พี่เพลง เจ้าของโมเดลลิ่งดูตกใจเล็กน้อยที่มีแขกไม่ได้รับเชิญติดสอยห้อยตามมาด้วย เธอรีบลุกขึ้น กุลีกุจอต้อนรับมาเฟียหนุ่มแทบจะทันที จนมิถุนาแทบอยากจะออกปากว่าไม่ต้องมากพิธีอะไรก็ได้


“สวัสดีครับพี่เพลง"
“ไหว้พระเถอะจ้ะ" เธอว่า พลางจัดโซฟาให้กับมาเฟียหนุ่ม พี่เพลงเป็นผู้หญิงวัยสี่สิบต้นๆ ท่าทางกระฉับกระเฉง เปี่ยมล้นไปด้วยพลังงาน เธอเป็นเจ้านายที่น่ารัก และเพื่อนร่วมงานที่มีน้ำใจเสมอ เสียอยู่เรื่องเดียวคือการที่เป็นโมเดลลิ่งเล็กๆ ทำให้บางครั้งไม่สามารถดิ้นหนีอิทธิพลไปได้ ในความเป็นจริงแล้วพี่เพลงไม่เคยสนับสนุนการส่งเด็กรับใช้คนใหญ่คนโต คนจัดการทั้งหมดคือพี่เคดี้ นักปั้นมือทอง ซึ่งมิถุนาบางครั้งก็อยู่ในภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก ทุกคนคือผู้มีพระคุณ แต่กลับใช้คำว่าพระเดชพระคุณทำร้ายกันและกันเพื่อผลประโยชน์จนได้

แต่เอาเถอะ อย่างน้อยเรื่องนี้ก็จบลง มิถุนายังไม่ได้ยินว่าต้นสังกัดส่งใครไปให้ใครอีก หรือมี...และเขาไม่รู้...สักวันพี่เพลงคนจัดการปัญหาเหล่านี้ได้กระมัง


“สวัสดีค่ะคุณจอมทัพ วันนี้มาส่งน้องมิเหรอคะ?” เธอเอ่ยถามพลางยิ้มฝืดๆให้
“ผมมาคุยเรื่องสัญญา" เขาว่านิ่งๆ มิถุนาค้อนขวับทันที
“เอ่อ...”

มิถุนาถอนหายใจเบาๆ

“ก็ตามนั้นแหละครับ...”


เขาว่า พี่นัชชาปลีกตัวออกไปเตรียมกาแฟมาเสิร์ฟให้กับแขกผู้ไม่ไ่ด้รับเชิญ มิถุนากวาดตามองภายในห้องทำงานของพี่เพลง ก่อนสะดุดกับร่างๆหนึ่งที่นั่งอยู่ตรงเก้าอี้ฝั่งตรงข้ามโต๊ะทำงานพี่เพลง ตอนเข้ามาเขาไม่ทันสังเกตเห็น แต่ตอนนี้เขาเห็นแล้ว สงสัยจะเป็นเด็กใหม่ตามที่พี่นัชชาว่า เขาเป็นเด็กผู้ชายอายุราวยี่สิบปี ผิวขาวจัด รูปหน้าเรียว ผมสีช็อคโกแล็ตล้อมกรอบใบหน้าใส ปากนิด จมูกหน่อย ถ้าคาดไม่ผิด การปั้นเด็กคนนี้เป็นนายแบบข้ามเพศแบบเขาทำได้ไม่ยากเลยสักนิด...


พี่เพลงเห็นสายตาของมิถุนาเธอจึงระบายยิ้ม หลังจากที่มิถุนายอมนั่งลงข้างๆจอมทัพเรียบร้อยแล้ว เธอจึงเดินกลับไปนั่งที่ของตัวเอง ก่อนเริ่มต้นแนะนำ 'เด็กใหม่' ที่นั่งอยู่ทันที


“มิ นี่น้องใหม่ของเรา โมเดลใหม่ น่ารักไหมจ๊ะ?” เธอเอ่ยถาม มิถุนาเมียงๆมองๆก่อนระบายยิ้มออกมา
“สวัสดีครับ" น้องเอ่ยทัก
“น่ารักดีนะครับ พี่เคดี้ไปเจอมาที่ไหนเนี่ย?”
“น้องเขามาจากเชียงใหม่จ้ะ" พี่เพลงว่า พลิกแฟ้มเปิดหาอะไรสักอย่าง
“อ้อ เหรอครับ" มิถุนาพยักหน้ารับเบาๆ "พี่มาจากเชียงราย ใกล้ๆกันเลย" เขายิ้มทักเด็กหนุ่ม ร่างขาวจัดยิ้มเขินๆกลับมาให้
“ชื่อเม...เมษาน่ะ" พี่เพลงแนะนำ ชื่อที่ว่าทำเอามิถุนาชะงัก...จอมทัพเองก็ถึงกับคิ้วกระตุกเล็กๆ “เม...นี่พี่มิถุนา เราน่าจะรู้จักอยู่แล้ว ดังซะขนาดนี้" เธอเผยยิ้มเก๋ๆเมื่อพูดถึงเด็กในสังกัดที่แสนภาคภูมิใจ
“ครับ"
“ชื่อคล้ายกันด้วย" มิถุนาพึมพำขึ้นมา ตงิดๆในใจว่าอะไรๆคล้ายๆกันไปหมด แต่ว่าสุดท้ายแล้วก็เลิกสนใจ ด้วยเชื่อว่าความบังเอิญมีอยู่ทุกที่บนโลก
“ตอนแรกพอรู้ว่าชื่อเมษาพี่ตกใจมากเลยนะ เขามีหลายอย่างเหมือนมิเลย"
“นั่นสิครับ" มิถุนาพยายามเลิกตีหน้าปุเลี่ยนๆ "เมเกิดเดือนเมษาเหรอ พี่เกิดเดือนมิถุนา" เขายิ้มแกนๆ
“ครับ เดือนเมษา...วันที่สี่เดือนเมษา"
“อ้อ" มิถุนาพยักหน้ารับ ก่อนชะงัก เมื่อเหลือบมองคนข้างตัวที่มองหน้าเด็กใหม่ไม่วางตา มิถุนารู้สึกตื้อในอกแทบจะทันที เขาเบือนหน้าหนี ความรู้สึกน้อยใจตีตื้อขึ้นมาในอกแบบไร้สาเหตุ
“พี่เพลงครับ เรื่องสัญญา...” เขาพยายามเปลี่ยนเรื่องในที่สุด
“อ้อ...จ้ะ...นี่นัชชา เดี๋ยวพาเมไปรอด้านล่างนะจ๊ะ พี่มีเรื่องคุยอีกนิดหน่อย เดี๋ยวรอของมิให้เสร็จก่อน...”
“ได้ค่ะพี่"


พี่นัชชาเดินนำเด็กใหม่ออกไป เมษายิ้มลาอีกครั้ง มิถุนาเองก็ยิ้มตอบแบบฝืนเต็มที เขาเลื่อนตัวขึ้นนั่งบนเก้าอี้แทนที่เมษา พร้อมเลื่อนสายตามองจอมทัพ...มาเฟียหนุ่มยังมองตามแผ่นหลังเล็กที่เดินออกไปไม่ละสายตา

 




tbc.


มาสั้นจัง จริงๆอยากต่อให้ยาวกว่านี้นะ แต่ว่า ตัดแค่นี้ดีกว่า กรั่กๆๆๆๆ ร้ายจังเลย ใครวะเนี่ย
ตอนนี้ก็ด่ากันไป นังเด็กเมษามาจากไหน มาทำอะไร เพื่ออะไร 5555
 :katai4: เดี๋ยวรีบปั่นต่อให้นะคะ วันพรุ่งนี้กะจะไปงานหนังสือด้วย หลังจากที่เมื่อวานคนอื่นได้หยุด แต่อีเจ้นี่นะ... :z3:

ขอบคุณสำหรับการโหวตวิคเจย์นะคะ โอ้โห ข้อ1-2สูสีเว่อร์ๆ ตกใจเลย หลายความคิดมากเลยจริงๆ555 แต่เรามีในใจแล้วจ้ะ มาร่วมติดตามกันนะคะ

ว่าแต่มีหลายคนมองมิถุนาเป็นน้องเร็น ถ้าจำไม่ผิด มีคนอ่านบอกว่า น้องเร็นเป็นไอดอลเกาหลีใช่ป่ะคะ เขาน่ารักดีนะคะ แต่เด็กและสาวไปหน่อย มิถุนาสำหรับเราไม่ขนาดนั้นมั้งคะ แต่แล้วแต่คนเลยค่ะ ใครก็ได้ ขอให้อ่านงานของสนุกสนานก็พอแล้ว อิอิ

เจอกันจ้า

ออฟไลน์ ppoi

  • When nothing goes right... GO LEFT.
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 720
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +54/-12
^
^
^
จิ้มจึ้กๆ  :z13:

แล้วไปอ่านนนนน  :katai5:

ออฟไลน์ Poes

  • คนแรกของหัวใจ คนสุดท้ายของชีวิต
  • Administrator
  • เป็ดZeus
  • *
  • กระทู้: 11342
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2405/-22
พ่อมาเฟียจะลองใจหนูมิรึป่าว เนี่ย ว่าจะมีอาการหึงมั้ย อยากให้เป็นเช่นนั้น  :laugh:

ออฟไลน์ DZiik

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 91
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-0
เกลียดจอมทัพตอนนี้จริงๆ!  :m16:

ออฟไลน์ none_ny

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 338
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +19/-2
เมษา มีคนส่งมาหรือเปล่านะ กะมาแทนมิถุนาแล้วล้วงความลับชิมิ !!!

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด