หัวข้อ: ล่ารักหัวใจมาเฟีย | 011114 | ตอนพิเศษ : Falling Slowly | Page 124 |

[Niinuii]

เมษาต้องมีอะไรเกี่ยวกันมิแน่ๆเลยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

[IIMisssoMII]

อั๊ยย่ะ มีเรือ่งให้น้องมิ เครียดอีกล่ะ
ปล. ใช้ถุงเหรอ? ไม่น่าเชื่อ

[YJism]

  อ๊ากกกกกกกกกกกกก เพิ่งเจอนิยายเรื่องนี้เมื่อคืน และเพิ่งตามอ่านทันตั้งแต่พาทและจนจบพาทล่าสุดค่ะ 
ฮือออออออออ สนุกมาก ๆ เลย จอมทัพกับคุณมิถุนา มีทั้งหวาน ขม ผสมกันไป
โดยรวมแล้วเป็นนิยายที่ดีมาก ๆ อีกเรื่องนึงเลยค่ะ ดำเนินเรื่องได้ดีทีเดียว

  ชอบเจย์กับวิคเตอร์ด้วยค่ะ ชอบคุณจอมทัพ ชอบน้องมิ ชอบหมดเลย
นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายแนวมาเฟียที่มีอะไรมากค่ะ ชอบการดำเนินเรื่องแบบค่อย ๆ เป็นค่อย ๆ ไปมาก
นิยายสมเหตุสมผลมาเลยค่ะ งื้อออ ชอบ 55555 ไม่รู้จะอวยอะไร 

อยากให้มาต่อพาทต่อไปไวไวค่ะ มีความรู้สึกว่าเมษาจะเข้ามาเป็นปัญหาชิ้นสำคัญ
งื้อออ เชียร์น้องมิ เชียร์คุณจอมทัพ เหมาะสมกันที่สุดแล้วค่ะ!

 

[kyliewonderland]

ตอนที่ 18 :  ความไม่แน่นอน (100%)
















จอมทัพจอดรถไว้ ณ ที่จอดประจำ พักหลังมานี้เขาขับรถเองแทบทุกครั้ง เพราะเขามักออกคำสั่งให้วิคเตอร์คอยประกบมิถุนา คนที่คอยติดตามเขาเหลือแค่เจย์กับลูกน้องอีกสี่ห้าคน จอมทัพไม่มีคนขับรถ วิคเตอร์จะคอยรับหน้าที่สารถีตีนผีนอกเหนือจากการเป็นมือซ้ายผู้ขยันขันแข็ง เพราะจอมทัพไม่ชอบให้มีคนวุ่นวายรอบกายมากเกินไป

แต่เจย์เองก็เป็นคนที่ขับรถได้ไม่ทันใจ จนบางครั้งก็นึกอยากเรียกไอ้ตีนผีอย่างวิคเตอร์มาขับแทนเสียมากกว่า และเมื่อไม่ได้ดั่งใจ พ่อมาเฟียก็เลยต้องขับรถเอง ซึ่งจริงๆแล้วที่จอมทัพขับรถเองมากขึ้น เป็นเพราะย้ายมาอยู่ที่คอนโดกับมิถุนาด้วยนั่นแหละ

ไม่ใช่ว่าจอมทัพละเลยความปลอดภัยของตนเอง มาเฟียหนุ่มยังให้คนคอยดูแลความปลอดภัยอยู่ทุกจุด โดยเฉพาะรอบกายมิถุนา เขาส่งคนเข้าไปตรวจสอบในแต่ละงานของมิถุนาล่วงหน้าด้วยซ้ำ แม้ว่าจะมีบางครั้งที่เขาออกไปไหนมาไหนเองกับมิถุนาเพียงลำพังก็ตาม แต่เขาจะคอยบอกวิคเตอร์และเจย์ผ่านเมสเสจเสมอทุกๆครึ่งชั่วโมง เขาแค่คิดว่า ระยะนี้เป็นระยะฟักตัวของความคุกรุ่น อาเมนจะไม่เคลื่อนไหวในช่วงนี้อย่างแน่นอน และเขาไม่เคยอ่านอาเมนผิด ไอ้หมอนั่นเป็นศัตรูที่เขารู้ทางที่สุดแล้วกระมัง...

จอมทัพล็อครถ เจย์ยังคงอยู่ที่บริษัท เคลียร์เอกสารบางส่วนสำหรับการประชุมครั้งหน้า เขาชวนกลับแล้ว แต่เจย์บอกว่าจะนั่งรถไฟฟ้ากลับด้วยตนเอง ส่วนวิคเตอร์ไม่ได้ออกไปไหนอยู่แล้ว เขาสั่งให้วิคเตอร์เฝ้าคอนโด คอยดูแลมิถุนา ตอนนี้มิถุนาก็รู้แล้วว่าเขาซื้อเพ้นท์เฮ้าส์ไว้เรียบร้อยแล้ว และได้ยกที่พักสุดหรูให้สองลูกน้องอยู่อาศัยเยี่ยงราชา

มิถุนาคงกำลังเตรียมอาหารกลางวันอยู่ วันนี้เฌอปรางอยู่ห้อง มิถุนาคงไม่ออกไปไหนแน่ พลันก็นึกถึงเครื่องดื่มในตู้เย็น จอมทัพคิดจะซื้อเบียร์ขึ้นไปแช่ไว้สักสองสามกระป๋อง ที่จอดรถประจำของเขาอยู่ชั้นไม่สูงนัก จอมทัพจึงใช้บันไดเดินลงมาที่ซุปเปอร์มาเก็ตขนาดเล็กที่ชั้นหนึ่ง

เขาเดินผ่านประตูอัติโนมัติก่อนสาวเท้าไปยังตู้แช่ บ่ายนี้ว่าง เขาว่าจะนอนดูหนังกับมิถุนาสักเรื่อง และเฌอปรางก็จะต้องไม่มาเป็นก้างขวางคอเหมือนทุกครั้ง กำลังเลือกหยิบเบียร์ยี่ห้อโปรด เขาก็เหลือบไปเห็นร่างบอบบางที่คุ้นเคยเดินมาหยุดอยู่ที่ตู้แช่ข้างๆกัน

จอมทัพยกยิ้มมุมปาก มิถุนาไม่สังเกตเห็นเขาด้วยซ้ำ มาเฟียหนุ่มวางกระป๋องเบียร์ลง ก่อนค่อยๆลากเท้าเดินเข้าไปใกล้ มิถุนายังคงใจจดจ่อกับราคาของนมสด ในหัวคงคำนวณเปรียบเทียบราคาเป็นแน่

เขาเอื้อมมือแตะปลายนิ้วของมิถุนา ก่อนรัดกายขาวเอาไว้ในอ้อมกอด จอมทัพวางปลายคางลงที่ไหล่ลาด คนตัวเล็กกว่าสะดุ้งสุดตัว ทำท่าจะดิ้นแล้วร้อง แต่เพราะจอมทัพยกมือปิดปากไว้ได้ทัน ร่างในวงแขนจึงดิ้นอยู่สักพักแล้วค่อยๆนิ่งลงเมื่อเห็นว่าเป็นใคร


“คุณจอมทัพ!!”
“อะไรกัน เพิ่งจูบกันไปเมื่อเช้า ลืมกันเสียแล้ว" มาเฟียหนุ่มว่าหน้าตาย มิถุนาเม้มปากแน่น
“จูบบ้าอะไรเล่า แล้วนี่...”
“นัดบ่ายยกเลิก ส่งเมสเสจบอกแล้วนี่" เขาว่า มิถุนาส่ายหัว
“มือถืออยู่บนห้อง"
“เอาอีกแล้ว บอกให้พก ใกล้แค่ไหนก็ต้องพก เข้าใจไหม?” จอมทัพแย่งตะกร้าในมือบางมาถือเอง เขาเลื่อนมือโอบเอวเล็กไว้แนบกาย ก่อนพยักเพยิดให้มิถุนาหยิบเบียร์ใส่ในตะกร้าแทน "ถ้าเกิดอะไรขึ้น อย่างน้อยก็จะได้ติดต่อฉันหรือวิคเตอร์ได้"
“ผมไม่ใช่เด็กๆแล้วนะครับ" มิถุนาถอนหายใจเบาๆ
“รู้ว่าไม่ใช่เด็ก" เขาว่า "จะซื้ออะไรอีกไหม?”
“ไม่ล่ะ...ผมจะทำไข่เจียวทรงเครื่อง ว่าแต่...กาแฟหมดแล้วนี่" มิถุนาพึมพำ "คุณอยากเปลี่ยนยี่ห้อไหม?” นายแบบหนุ่มเลือกหยิบยี่ห้อกาแฟตัวเลือกใหม่ขึ้นมาดู
“อันเดิมก็ดีแล้ว" จอมทัพบอก "ไม่ไล่กลับเซฟเฮ้าส์แล้วเหรอ?” มิวายถามแหย่ มิถุนาเบะปากออกเล็กน้อย
“ไล่คุณก็ไม่ไปอยู่ดี แถมเพ้นท์เฮ้าส์ที่ซื้อไว้นี่อย่างกะจะย้ายบ้านเข้ามาอยู่จริงๆ"
“เราย้ายขึ้นไปอยู่ไหมล่ะ?” จอมทัพเสนอ แต่มิถุนาส่ายหน้า
“ไม่ล่ะครับ" นายแบบหนุ่มตอบปัด ซึ่งจอมทัพก็ไม่ว่าอะไรอยู่แล้ว "ห้องเล็กๆดีกว่าตั้งเยอะ ผมว่ามันอบอุ่นดี"
“จริงหรือ?” จอมทัพอมยิ้มบางๆ มิถุนาที่เพิ่งรู้ว่าตัวเผลอพูดอะไรออกไปก็ได้แต่ปิดปากฉับทันที
“ไปจ่ายเงินได้แล้วครับ" เขาเปลี่ยนเรื่อง จอมทัพเดินตามแผ่นหลังเล็กไปที่เคาน์เตอร์ชำระเงิน พร้อมหยิบบัตรเครดิตส่งให้พนักงาน


พวกเขาไม่ได้มีบทสนทนาอะไรมากมายอยู่แล้ว จอมทัพไม่ใช่คนพูดเยอะ เขามักพูดแต่ในสิ่งที่จำเป็น แต่มิถุนาไม่คิดอึดอัดเลยสักครั้ง เพราะจอมทัพมักจะแสดงออกทุกสิ่งผ่านการกระทำ ผ่านคำถามสั้นๆห้วนๆตามแบบฉบับ อย่างเช่นตอนนี้ที่เขาจูงมือมิถุนาเดินไปตามทางเดิน มือข้างหนึ่งหิ้วถุงข้าวของจากซุปเปอร์มาเก็ต เขาให้มิถุนาหยิบบัตรเพื่อเปิดประตู ก่อนแทรกกายตามเข้าไปในห้อง...


มิถุนาย่นหัวคิ้ว เพราะภายในห้องไร้วี่แววของคนอื่นๆ เขาวางของไว้บนเคาน์เตอร์ก่อนชะโงกหน้าเข้าไปในห้องนอน จอมทัพถอดสูทพาดไว้กับโซฟา ก่อนที่เขาจะเอ่ยถามเจ้าของห้อง


“หาใครอยู่หรือ?”
“เปล่าฮะ...สงสัยจะออกไปข้างนอกกัน" มิถุนาพึมพำ
“เปลี่ยนชุดก่อนนะ"
“ครับ ผมเอาเบียร์คุณแช่ในตู้เย็นนะ" จอมทัพพยักหน้ารับเบาๆ ก่อนเดินหายเข้าไปในห้องนอน...ห้องนอนของมิถุนามีขนาดไม่กว้างมากนัก วางเตียงลงไปก็กินพื้นที่ไปเกือบครึ่งห้องแล้ว แต่พวกเขาก็ยังคงยืนยันในใจเงียบๆว่า นี่คือที่ๆดีที่สุดสำหรับพวกเขาทั้งสอง

จอมทัพสางผมที่เซ็ตไว้ตั้งแต่เช้าด้วยมือเปล่า...ผมที่ปรกละใบหน้าทำให้ใบหน้าของมาเฟียหนุ่มดูอ่อนเยาว์ขึ้น เขาค่อยๆปลดกระดุมเสื้อออกเผยแผงอกที่ล่ำไปด้วยกล้ามเนื้อ มือหนาเอื้อมเปิดตู้เสื้อผ้าออกก่อนหยิบเสื้อยืดสีขาวคอวีออกมา เสียงประตูห้องน้ำที่ถูกเปิดออกทำให้เขาชะงักไปชั่วขณะ สายตาคมมองผ่านกระจกเงาหน้าตู้เสื้อผ้า มาเฟียหนุ่มขมวดคิ้วเล็กน้อย


“มิถุนา?”
“เอ่อ...”


จอมทัพหมุนตัวกลับไปเผชิญหน้าผู้บุกรุก เขาตกใจที่เห็นเป็นคนที่ไม่คาดฝันยืนอยู่หน้าประตูห้องน้ำ แต่มาเฟียหนุ่มก็ไม่ได้แสดงสีหน้าอะไรออกไป ร่างสูงยืนนิ่งเฉยโดยไม่ได้ตระหนักว่าตนเองกำลังเปลี่ยนเสื้อผ้าอยู่แม้แต่น้อย


“เข้ามาทำไม?” จอมทัพเอ่ยถาม น้ำเสียงทุ้มต่ำคล้ายคุกคาม เมษาก้าวถอยหลังไปเล็กน้อยด้วยความหวาดกลัว
“ขอโทษครับ...คือผมแค่อยากใช้ห้องน้ำ" เด็กใหม่รีบบอกด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกัก จอมทัพหรี่ตาลงเล็กน้อย แต่เพราะห้องชุดของมิถุนามีห้องน้ำเพียงห้องเดียวเท่านั้น เขาจึงไม่ได้ว่าอะไร

เมษาเห็นว่าอีกฝ่ายไม่ได้พูดอะไร เขาจึงรีบสาวเท้าไปยังประตู แต่มาเฟียหนุ่มกลับสาวเท้าเข้าไปขวางเสียก่อน มือบางที่กำลังจะหมุนลูกบิดประตูชะงัก เมื่อมาเฟียหนุ่มกดล็อคประตูเอาไว้

ฝ่ามือหนาดันประตูไว้พร้อมกับจ้องใบหน้าตรงหน้าอย่างพิจารณา เขากดรอยยิ้มที่มุมปากก่อนออกแรงบีบปลายคางของเด็กใหม่เบาๆ เมษาเบือนหน้าหันตามแรงมือ ดวงตากลมโตพราวระยับคล้ายดวงตาของมิถุนาที่เขาชอบจ้องมองมัน มุมปากทั้งสองคล้ายจะยกขึ้นแต่ก็ไม่ มาเฟียหนุ่มรู้สึกได้ถึงฝ่ามือนุ่มที่ค่อยๆเลื่อนมาจับบนมือของเขาที่แตะอยู่ที่ปลายคางมน จอมทัพไม่ปล่อยให้อีกฝ่ายแตะต้องนานนัก เพราะเขาสะบัดออกแทบจะทันที


“ออกไปได้แล้ว" ไม่ต้องให้เอ่ยซ้ำ เพราะเขาเอื้อมมือกระชากบานประตูให้เปิดออกด้วยตนเอง เมษาหมุนตัวเดินลิ่วออกไป ก่อนที่จอมทัพจะปิดประตูลง


มาเฟียหนุ่มถอดเสื้อเชิ้ตออกก่อนสวมเสื้อยืดแทน เขาจ้องเงาของตนเองที่ปรากฏอยู่บนกระจกตรงหน้า ใบหน้าคมคร้ามนิ่งเรียบ แต่สักพักเขาก็ค่อยๆกดยิ้มลึกๆที่มุมปาก...








จอมทัพเดินออกมาจากห้องนอนด้วยเสื้อยืดสบายๆกับกางเกงขาสามส่วนสีกรมท่า ดวงตากลมโตกวาดหาเพียงคนเดียวเท่านั้นคือมิถุนา และพบว่านายแบบคนเก่งกำลังยืนทำอาหารกลางวันอยู่...

มาเฟียหนุ่มนึกหงุดหงิดใจที่ห้องของพวกเขาเต็มไปด้วยแขกไม่ได้รับเชิญ ทั้งเด็กใหม่เมษา และเฌอปรางไม้เบื่อไม้เมาตลอดกาลของเขา แถมสักพักเดียวออดก็ดังขึ้น เฌอปรางไปเปิดประตูก็พบว่ามือขวาและมือซ้ายของเขาโผล่หน้ามาเยี่ยมราวกับมีใครไปนัดหมายไว้ล่วงหน้า แล้วมิถุนาก็ยังใจดีเชิญไอ้พวกนั้นมากินข้าวกลางวันด้วยกันอีก

กายสูงสาวเท้าไปยังเคาน์เตอร์ครัว เขาโน้มกายเท้าเคาน์เตอร์หินอ่อนเอาไว้ มิถุนาหันมามองก่อนพยายามผลักออก ทั้งๆที่น่าจะรู้แก่ใจว่าไม่มีวันทำได้สำเร็จ


“มีอะไรให้ช่วยไหม?” เขาเอ่ยถาม มิถุนาที่หยุดพยศได้แต่ส่ายหัว
“ไม่มีครับ จะเสร็จแล้ว" นายแบบหนุ่มบอก ก่อนเหลือบมองหน้าคนตัวโตกว่านิ่งๆ "ทำไมเปลี่ยนเสื้อนานจัง"
“ก็เปล่า...พอดีเจอรุ่นน้องนายใช้ห้องน้ำน่ะ"
“......”
“ทำไมถึงได้มีคนเยอะแยะแบบนี้ล่ะ?” เขาจ้องเสี้ยวหน้าหวานเล็กน้อย ก่อนเปลี่ยนเรื่อง
“เดี๋ยวเขาก็กลับกันแล้ว" มิถุนาตอบเบาๆ จอมทัพไม่ได้ว่าอะไร
“ให้มันจริง"
“ไอ้กลับน่ะกลับแน่คุณแจ็คกี้ แต่นานๆทีจะได้เห็นมาเฟียอ้อนเมียน่ะ เลยอยากอยู่นานๆ" แล้วแขกไม่ได้รับเชิญหมายเลขหนึ่งของจอมทัพก็ปรากฏตัวจนได้ เฌอปรางโผล่หน้ายิ้มเผล่มาจากเคาน์เตอร์ที่กั้นระหว่างโต๊ะอาหารกับครัว
“ไม่ได้อ้อน"
“เหรอจ๊ะ" เฌอปรางอาจจะเป็นมนุษย์คนเดียวบนโลกที่แหย่มาเฟียแล้วไม่โดนยิงทิ้ง "นี่ๆ แจ็คกี้ ถามอะไรหน่อยสิ"
“อะไร?”
“ปกติใช้คอนด้อมด้วยเหรอ?” นางแบบสาวหรี่ตาอย่างเจ้าเล่ห์ แต่มิถุนาถึงกับมือไม้สั่น ทำชามหล่นลงซิงค์ล้างจานแทบจะทันที
“ปราง ถามอะไรเล่า!”
“ก็ใช้บ้าง ไม่บ่อยหรอก" จอมทัพตอบพลางจ้องหน้าหญิงสาวไม่วางตา "ไม่อยากเอาเปรียบ มันทำความสะอาดลำบาก"
“อู้ว"
“คุณจอมทัพ!” มิถุนานึกเกลียดทั้งมาเฟีย ทั้งเฌอปรางขึ้นมาตงิดๆ จนอยากจะไล่ตะเพิดกลับบ้านใครบ้านมันไปเสียให้รู้แล้วรู้รอด

แต่สุดท้ายมิถุนาก็กลั้นใจทำอาหารกลางวันออกมาได้สำเร็จ เขาตักแกงจืดใส่ถ้วย แล้วให้จอมทัพเป็นคนยกออกไป วิคเตอร์กับเจย์เหมือนรู้งาน เพราะสุดท้ายสองคนนั้นก็บอกว่าจะออกไปกินบุฟเฟ่ต์ปิ้งย่างในซอยแถวๆคอนโด เพราะไหนๆก็ได้วันหยุดตั้งครึ่งวัน

จอมทัพจัดการมื้อกลางวันไปเงียบๆ ปล่อยให้เฌอปรางเป็นคนดำเนินบทสนทนาแทบทั้งหมด บนโต๊ะอาหารค่อนข้างอึดอัดเพราะจอมทัพดูไม่สบอารมณ์อะไรบางอย่างในใจ ในที่สุดมาเฟียหนุ่มก็เดินเอาจานไปวางที่อ่างล้างจานแล้วเปิดทีวีดูเงียบๆบนโซฟา มิถุนามองตามแผ่นหลังกว้างก่อนที่จะโดนเพื่อนรักพยักเพยิดให้เดินไปหา...

นายแบบหนุ่มรวบช้อนก่อนชั่งใจ แล้วค่อยๆเดินเข้าไปหาร่างสูง เขาทิ้งตัวลงนั่งข้างๆร่างหนาก่อนยื่นแก้วน้ำในมือให้ แต่อีกฝ่ายปฏิเสธ มิถุนาจึงยกแก้วน้ำขึ้นจิบแทน แล้วเพ่งสายตามองหน้าจอแอลซีดีตรงหน้าแทน


“หนังนี่มันน่าสนใจมากงั้นเหรอครับ?”
“ก็อัดทิ้งไว้"
นายแบบหนุ่มไหวไหล่เบาๆ "แล้วหนังกับผมอะไรน่าสนใจมากกว่ากัน" คำถามที่เอ่ยออกมาทำเอาแก้มนุ่มแดงเรื่อ แต่มิถุนากลับเฉสายตาทำไม่รู้เรื่อง เขาค่อยๆเบียดกายเข้าหาจอมทัพ ก่อนซุกกายแนบไหล่หนานิ่งๆ

มาเฟียหนุ่มชะงัก ถึงกับกดรีโมตหยุดหน้าจอตรงหน้าเอาไว้ ฝ่ามือหนายกแตะหน้าผากของคนตรงหน้าแทน

“ไม่สบายเหรอ"
“เปล่า" มิถุนาเม้มปากแน่น "ก็แค่ถาม...เห็นอารมณ์ไม่ดี"
“ไม่ใช่...” เขาว่า สอดมือเข้ากับมือเล็กๆของมิถุนา "คิดอะไรอยู่นิดหน่อยน่ะ...อย่าห่วงเลย"


มิถุนาพยักหน้ารับ ก่อนชะงักเมื่อเฌอปรางส่งเสียงบอกมาว่า จะลงไปส่งเมษาที่ทางเชื่อมรถไฟฟ้า แล้วคงจะกลับห้องเลย มิถุนาไม่ทันได้บอกอะไร เพราะเฌอปรางผลุบหายออกไปพร้อมกับเด็กใหม่เสียแล้ว...


คนตัวเล็กกว่าหันกลับมาสนใจคนข้างกายใหม่อีกครั้ง เขาจ้องตาจอมทัพนิ่งๆ ก่อนเอ่ยถามเบาๆ "ที่ว่าคิดอะไรเนี่ย...คิดอะไรไม่ดีอยู่หรือเปล่า?”
“ไม่ดีที่ว่านี่คือยังไง?” มาเฟียหนุ่มขมวดคิ้ว
“ก็...ไม่รู้สิ...”
“เช่น"
“ไม่บอกได้ไหม"
“บอกมา" จอมทัพกระชับมือเล็กแน่น "เดี๋ยวนี้เลย"


มิถุนาพรูลมหายใจออกมาเบาๆ...


“ผมไม่อยากพูด เพราะพูดออกไป...ผมเสียเปรียบคุณแน่"
“ฉันยอมนายขนาดนี้ จะยังเสียเปรียบได้อีกเหรอ?” จอมทัพถามยิ้มๆ
“ผมไม่รู้" มิถุนาส่ายหัว "ตอนคุณเปลี่ยนเสื้อ ผมเดินไปเปิดประตู แต่มันล็อค"
จอมทัพนิ่งไปครู่
“สักพักเมษาก็เดินออกมา เพราะปกติคุณไม่ล็อคประตู ผมก็เลย...”
“ถ้าคุณจะไป คุณช่วยบอกผมสักนิดก็ยังดี จริงๆแล้วทุกวันนี้ผมก็ไม่รู้ว่าเราอยู่ในสถานะอะไร แต่ผมแค่ไม่อยากเจ็บปวดกับอะไรอีกแล้ว...แล้วถ้าคุณ...อื้อ...”


ยังไม่ทันจะได้พูดจนจบประโยค ลมหายใจก็ถูกช่วงชิงในพริบตาเดียว มิถุนาแทบจมลงไปกับโซฟาเมื่อกายหนาบดเบียดริมฝีปากลงมาอย่างรุนแรงและดุดัน คล้ายกลับว่าจะให้มิถุนากลืนพวกคำพูดบ้าๆลงคอไปให้หมด...

มิถุนาหอบหายใจอย่างแรงเมื่อริมฝีปากถูกปล่อยเป็นอิสระ เขาหลับตาลงเมื่อแก้มนุ่มถูกฟัดเบาๆ จอมทัพกอดเขาไว้หลวมๆ


“ใครจะไปกันแน่"
“ฮื้อ...”
“ฉันจะไม่พูดอะไรนะ แต่นายมันไร้สาระของแท้เลย"
“นี่คุณ!”
“เรื่องบางเรื่องนายไม่ต้องรู้หรอก รู้มากไปก็คิดมาก แต่จะเชื่อกันหรือเปล่า...มันเป็นอีกเรื่อง"
“เชื่ออะไร?”
“เชื่อในตัวฉัน...นายก็รู้ว่าฉันไม่เคยโกหก"
“ผมรู้ดี...”


แขนแกร่งล็อคร่างเล็กกว่าให้จมเข้าไปในอก มิถุนาหลับตาลงช้าๆเมื่อริมฝีปากอุ่นแตะลงบนหน้าผากมน




 “You're my silver lining”




จอมทัพกระซิบเบาๆ รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้าของคนในอ้อมกอด


พวกเขาไม่เคยนิยามความสัมพันธ์ และจอมทัพก็ไม่เคยพูดคำๆนั้น มิถุนาเองก็ไม่แน่ใจนักหรอกว่าตัวเองพร้อมจะฟังคำๆนั้นหรือไม่ เพราะการเริ่มต้นที่ไม่เคยสวยงาม ทำให้การเริ่มต้นใหม่นั้นเป็นสิ่งจำเป็น จอมทัพสาบานกับตนเองแล้วว่าจะใช้การกระทำยืนยันทุกคำพูด และจะพูด ในบางคำพูด ที่มิถุนาพร้อมที่จะรับฟัง...


แม้ว่าวันข้างหน้าอาจจะไม่ได้สวยงามเช่นวันนี้...ก็ตามที






tbc.


ตามสัญญา มาเร็วที่สุดนะคะ 555
คนที่เดาว่าดราม่า ต้องเสียใจด้วยที่ตอนนี้ ยังไม่มี กรั่กๆๆๆๆๆๆ
แต่คงใจวูบใจโหวงกันไปแล้วสิ ใจเย็นๆนะคะ เรายังใจดี หมายถึงตอนนี้

ส่วนคำว่า Silver Lining คืออะไร ไม่บอก ไปหาเอง หาง่ายมาก
ถ้ารู้ความหมาย จะรู้ว่ามันเหมาะมากที่จะให้จอมทัพพูด
และมันเป็นคำที่โรแมนติก...มากกกกกกกกกก


เจอกันตอนหน้าค่า จะพยายามแต่งให้ได้ครบตอนแล้วค่อยลง ไม่ค่อยอยากแบ่งพาร์ทเอาตรงๆ แต่ก็นะ ช่วงนี้พลังงานลด งานก็เยอะ ฮือๆ

ฝันดีค่า

[ammlovey]

อ่าาา  คุณจอมทัพมีแผนหรือรู้อะไรแน่ๆ
 

[bulldog17]

เมษาน่าจะมีเบื้องหลังในการเข้ามาแน่นอน

หมั่นไส้นาง - -*

[NOoTuNE]

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด


หวานเว่อร์ you're my silver lining ไม่รู้ถูกไหม ประมาณว่า คุณเป็นทุกสิ่งทุกอย่างของฉัน


 


แต่เราคิดว่าป๋ารู้แล้วแหละว่าเมษาไม่ได้มาดีไอ้อาเมนมันคงส่งมาและเดาว่าป๋าอาจเห็นรอยศัลจากหน้านังเด็กเมษาก็ได้ หึหึ

ส่วนเฌอปราง คำถามหนูตอบข้อสงสัยให้พี่ได้ดีทีเดียว ก็สงสัยอยู่ป๋าใช้ทำไม คึคึคึคึ 

[IIIA]

เด็กเมษานี่นายอาเมนส่งมาใช่ไหมมม แหมมมม แล้วคุณพี่แจ็คกี้แกก็รู้แล้วใช่ม่ะ แหมมมม  (เดาล้วนๆๆๆๆๆๆๆๆ)


คุณพี่แจ็คกี้ คือปลื้มมากชอบมากกกกกกกกกกกกกก อย่าทำหนูมิร้องอีกนะ (นี่คือกลัว  )

[mooping-7]

แต่ก็ไม่ได้บอกว่าตอนต่อๆไปจะไม่ดราม่าใช่ป่าว ชิ    สงสารน้องมิล่วงหน้าเลย

[♠DekDoy♠]

จอมทัพน่าจะรู้ว่าเมษาเข้ามาทำไม

[ammchun]

ไม่รู้จะบอกคำๆนี้กี่ร้อยกี่พันครั้ง แต่มันจริงๆนะว่า ชอบมากกกก สนุกมากกกกก

เฌอปรางนี่เรายกให้เป็นเพื่อนที่ดีที่สุดเลยนะ 555555
เราสงสัยตั้งแต่ครึ่งแรกแล้วล่ะว่าที่เจอคอนด้อมอ่ะ ว่าจอมทัพนี่ใช้ด้วยหรอ

ตอนนี้เข้าใจละคุณจอมทัพนี่น่ารักจริงๆ

หึหึ อย่างนี้แหละสัญชาตญาณของมาเฟีย เมษา...ถูกใครส่งมาอาเมนไรนั่นรึเปล่านะ?

หนูมิขราหนูยังไม่รู้อีกหรอคะว่าคำนิยามคืออะไรระหว่างเรากับคุณจอมทัพเค้าน่ะ
พอเจอ "You’re my silver lining" เข้าไป หนูมิฟิน  แม่ยกฟินนนนนนนนนนนกว่าค่ะ

ที่จริงน่าจะใส่เพลงนี้เลยนะมันเข้ากั๊นเข้ากัน

[nnA]

 

[ronlbb]

เราว่า  อาเมนมันส่งเมษามา แน่ๆๆ

[Poes]

สงสัยเมษา จะเป็นสปาย 

[Aoya]

ถ้าเมษาไม่ได้มาดี นางก็ทำตัวใสซื่อได้แนบเนียนมาก
อยากให้จอมทัพจะพูดทุกเรื่องที่คิดให้มิถุนาฟัง
เพราะมันคงจะดีกว่าให้มิถุนาอยู่กับความระแวงแบบนี้
อย่างน้อยหนูมิจะได้สบายใจว่าจอมทัพจะไม่ไขว้เขวไปกับเมษาแน่นอน

[A-J.seiya*]

โอยยยยย
ยังไม่ดรา คือดี
จอมทัพ น่าจะเดาๆได้ป่ะ ว่าเมษามายังไง
ขอให้รับมือไหว
มิน่ารักมาก จนถ้าเราเปนจอมทัพ นี่ฟัดละ
พูดออกมาแมนมากๆเลย มิ งื้อออ

[Jploiiz]

มิต้องเชื่อใจจอมทัพนะ
เขาไม่อยากกินบะหมี่กึ่งสำเร็จรูป

[sukaz]

อู้วววววว ไม่อยากเอาเปรียบ เพราะมันทำความสะอาดลำบาก 
แล้วอิ๊คุณน้องเมษานี้จะเอายังไงกับชีวิตค่ะ ป้วนเปี้ยนดีจัง เวียนไปเวียนมาเป็นผีไม่มีศาลไปได้
 

[milkshake✰]

ตกลงคือน้องเมษานี่เป็นตัวแปรสำคัญสินะคะ
แอบเสียดายเบาๆ ถึงจะเดาเอาไว้เป็นทางนี้อยู่แล้ว
ก็แอบเสียดายหน้าตาน่ารักของนางไม่ได้
อย่าเลวเกินจนถูกยิงทิ้งล่ะหนูเมษา

[Ali$a฿eth]

จอมทัพเห็นเมษาคล้ายมิถุนา

เลยคิดจะเอาเมษาไว้เป็นตัวล่อศัตรูแทนมิถุนา ใช้ร่างกายป๋าเป๋นสื่อล่อป๊ะ มุมิๆ

[PoPuAr]

เฌอปราง เรื่องคอนด้อมยังไม่จบ 

  ค่อยโล่งอกที่ไม่มีดราม่าในพาร์ทนี้ แต่อีกไม่นานคงมาอ่ะเนอะ

เห็นด้วยกับหลายๆคน หรือว่าเมษาจะเป็นคนของอาเมน จอมทัพเหมือนรู้อะไร ยิ้มมุมปากแปลกๆ

อยากให้มี NC มั่ง  รู้สึกว่ามันจะห่างหายไปนานแล้ว ขอเอ็นซีสักตอนเนอะ ความหวานจะได้เต็มที่่ 

[pemiko2012]

 

ดีใจที่ไม่มีดราม่า(ตอนนี้)
จอมทัพโรแมนติกจุงงงงงง ฮ่าๆๆๆ เขินแทนมิ
เราว่านะจอมทัพต้องกำลังสงสัยอะไรในตัวเมษาแน่ๆ
หรือเมษาจะเป็นเครื่องมือของอาเมน (เดามั่วไปเรื่อย)
แต่ไม่รู้ดิยังไงก็คิดว่าเมษามาไม่ค่อยดี ดูไม่ค่อยน่าไว้ใจ
ไม่อยากให้มิไว้ใจมาก ถ้าเป็นคนดีก็แล้วไปแต่ถ้าไม่ดีนี่น่ากลัว

แล้วก็ไม่อยากให้ดราม่าเลยอ่า ไม่ว่าตอนนี้หรือตอนไหนๆ
แต่ถ้ามันต้องมี ได้โปรดถนอมใจมินิสนึงนะค้า^^
ไม่อยากให้มิผิดใจกะจอมทัพเลยอ่า
กำลังไปด้วยกันได้ดีแล้วเชียว

[DeShiWa]

มาดัน่อนครับ

[Zalzah_iP]

จอมทัพต้องรู้อะไรเกี่ยวกับเมษาแล้วแน่ๆ ประมาณว่ารู้เป้าหมายของเมษาแล้วหรือจับตัวตนได้ หรือเปล่า?

บางทีเราก็คิดนะ ว่าอ่านๆ ไปเกมอาจจะพลิกคนเขียนอาจจะหักมุมตลบหลังตีลังการ้อยรอบ คนอ่านส่วนใหญ่คิดว่าเมษาต้องไม่ดีแน่ๆ อินี่จะมาแยกมิกับจอมทัพใช่มั้ย เดี๋ยวไม่ใช่ไปๆ มาๆ น้องเมษดันเป็นคนดี ที่มาช่วยอะไรประมาณนี้

นี่คิดเฉยๆ นะ เพราะอะไรก็เกิดขึ้นได้ ถ้ามีปาปริก้า ไม่ใช่ ถ้านี่เป็นนิยายตังหาก =_______=

[ninghyuk]

หวานมากกกกกกกกกก ทำไมรู้สึกว่ามิเสียเปรียบคุณมาเฟียจังเลย อิอิ

[liza sarin]

 

[double9JH]

คุณแจ็คกี้~~~ 555

 

[withmeto_PJ]

โอยยยยยยยยยยยยยยยย You're my silver lining เขินมากกก ปย.นี้เขินนมากก ไม่ไหววแล้ววว
งื้ออ ตอนแรกคิดว่ามีดราม่าแน่เลย แต่ก้ไม่ คิคิคิ
สนุกอีกแล้ว ชอบบๆๆๆค่า
หวานนนนน แค่นี้สำหรับจอมทัพกับน้องมิก็หวานมากในความรู้สึกเราแล้ว ชอบค่าาา

ขอบคุณคนเขียนนะคะสำหรับนิยาย ขอให้ตอนหน้ามาไวไวด้วยเถิดดด 555555555555

[เด็กหญิง]

ดีใจที่ไม่ดราม่าและ(เหมือน)คุณจอมทัพจะรู้ทัน
น้องมิน่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกกกกก

อ่านๆไปกลัวดราม่ามากค่ะ ไม่ชอบกินเลย5555
เกลียดเมษา!! 
ป.ล.ไม่มี NC มา 5 ตอนแล้วนะ ขอตอนไปฮ่องกงหวานๆได้มั้ยคะ

[pannixz]

มีลับลมคมใน
 
มาต่อไวๆนะ