Lost in Hong Kong VII - Daylight
ปัง! ปัง! ปัง!
มิถุนาหล่นกระแทกพื้น รู้สึกเหมือนสมองจะหยุดตอบสนองชั่วขณะ มันวูบลง และสว่างขึ้นพร้อมกับเสียงอื้อวิ้งๆในกระโหลก เขาเจ็บเล็กน้อย แน่นอนว่าจอมทัพคงเจ็บกว่าเพราะรับตัวเขาเอาไว้ทั้งตัว กระสุนนัดที่ยิงสวนมาโดนไหล่มิถุนาอย่างจัง เขาเจ็บแปร๊บ แต่ไม่มากนักในตอนแรก มิถุนาลืมตาขึ้น ด้านบนคือท้องฟ้าที่เริ่มสว่างขึ้นเรื่อยๆ จอมทัพคร่อมตัวเขาอยู่ เสียงปืนดังขึ้นติดกันเป็นชุด ทั้งสามฝ่ายหลบอยู่ด้านหลังตู้คอนเทนเนอร์และแท่นเหล็กกลางลานโล่ง ไฟยังโหมกระหน่ำและไม่มีทีท่าว่าจะหยุดลง ดูจากตรงนี้เหมือนจอมทัพจะได้เปรียบเมื่อไฟไล่ต้อนพวกของเจิ้ง เสี้ยวชุน เข้ามาใกล้เรื่อยๆ แต่นั่นก็ไม่สามารถการันตีได้ว่ามันจะจบลง
เฮลิคอปเตอร์ค่อยๆเคลื่อนตัวขึ้นด้วยเปลวไฟที่ลามเข้ามาใกล้ขึ้นเรื่อยๆ เสียงสัญญาณเตือนภัยดังขึ้นแสบแก้วหู มิถุนายึดตัวจอมทัพเอาไว้ เขามองตากันแต่ไม่พูดอะไร พวกเขายังล้มกองกันอยู่กลางลานกว้าง วิถีกระสุนพุ่งผ่านหัวไปมา เอเลนแอบอยู่ข้างคอนเทนเนอร์ห่างออกไปไม่ถึงสิบเก้า เลขาหนุ่มสบถลั่นฟังไม่ได้ศัพท์ ทำท่าจะออกมาช่วย แต่เพียงแค่โผล่ใบหน้าออกมา วิถีกระสุนที่พุ่งเข้ามาก็ทำให้ต้องหลบกลับไปแทบไม่ทัน
มาเฟียหนุ่มขบกรามแน่น เขาดันตัวลุกขึ้น ก่อนเหวี่ยงมิถุนาเข้าไปหลบด้านหลังแท่นเหล็กที่อยู่บนลานอย่างรวดเร็ว มันเป็นแท่นสำหรับปั๊มน้ำ เขาแทรกตัวเข้าไปใกล้ มิถุนายกมือกดไหล่อาบเลือดตัวเองนิ่ง ใบหน้าขาวซีด แต่ก็ยังส่ายหัวบอกไม่เป็นอะไร
“โธ่เว้ย" จอมทัพสบถ เขารั้งมิถุนาหลบกระสุนใต้ที่กำบังนั่นนิ่ง มาเฟียหนุ่มมองหน้าคนรักด้วยแววตาสั่นไหว อยากจะดีใจอยู่หรอกที่มิถุนาอยู่กับเขา แต่มันก็ยังไม่ปลอดภัยเลยสักนิด วิคเตอร์อยู่ตรงกลางระหว่างตู้คอนเทนเนอร์สองตู้ เขาเป็นทัพหน้านำทีมคนทั้งหมดปะทะอย่างไม่เกรงกลัว มือซ้ายมองไปยังเฮลิคอปเตอร์ที่ใบพัดเริ่มหมุนตัวเตรียมออกตัวช้าๆ เขามองไม่เห็นหนทางที่จะให้มิถุนาและนายท่านของเขาหนีขึ้นไปบนนั้นได้เลย
“แจ็คกี้ ต้องไปแล้ว" เอเลนตะโกนเข้ามาท่ามกลางเสียงกระสุนแหวกอากาศ จอมทัพกอดมิถุนาแน่น กระสุนเฉียดหัวเขาไปเพียงนิดเดียว จอมทัพหมุนตัวชักปืนออกมาแล้วขยับตัวออกจากที่กำบังยิงตอบโต้ เสียงกระสุนดังขึ้นหลายนัดติดกัน คนของเสี้ยวชุนล้มลงสองคน มาเฟียหนุ่มเตรียมผลักมิถุนาไปหาวิคเตอร์ แต่กระสุนที่เฉียดไปมายังคงไม่เปิดโอกาสให้เขาทำแบบนั้น
“อย่าให้มันหนีไปได้!!!” เสียงตะโกนเกรี้ยวกราดของเสี้ยวชุนดังขึ้นพร้อมกับเสียงกระสุนปืนชุดใหญ่ที่ทะลุอากาศเข้ามา จอมทัพสบถ เขาดูไม่ออกเลยว่ากระสุนมาจากทิศทางไหนบ้าง ทั้งฝ่ายอาเมน ทั้งฝ่ายเสี้ยวชุน เปลวไฟยังโหมกระหน่ำไปเสียครึ่งเรือ มันร้อนจัด พร้อมกับเสียงลั่นเปรี๊ยะของเหล็กตัวเรือ สะเก็ดไฟประทุขึ้นในอากาศทำให้ไฟลามมากขึ้นไปอีก
จอมทัพมองไปทางซ้ายมือ เฮลิคอปเตอร์ยังคงลอยต่ำอยู่บนนั้น มันโดนกระสุนบางส่วนแต่ไม่ถึงขนาดใช้การไม่ได้ แต่ห่างออกไปเกือบสามสิบก้าวเช่นนี้ เขาไม่มีทางไปถึงมันได้โดยปลอดภัยแน่นอนหากกระสุนยังพุ่งตรงมาเช่นนี้ มาเฟียหนุ่มคิด สมองประมวลผลไม่หยุด เขาสวนยิงออกไปอีกสามนัด กระชับมิถุนาไว้แน่น เลือดไหลอาบเสื้อสีอ่อนจนแดงชุ่ม ประวิงเวลาไปมากกว่านี้ไม่ได้แล้ว
“ไหวใช่ไหม" จอมทัพกระซิบถาม เขายกมือเปื้อนเขม่าปาดเหงื่อให้มิถุนาเบาๆ นายแบบหนุ่มหน้าชื้นเหงื่อซีดเซียว มิถุนาพยักหน้าเบาๆ
“ไหวครับ ผมไม่เป็น—ไร" ทั้งๆที่ต้องกัดฟันพูดแท้ๆแล้วก็ตาม แต่มิถุนาก็ยังพยายามยิ้ม จอมทัพเจ็บใจจนแทบคลั่ง หัวใจเขาเต้นตุบๆรัวเร็วอย่างน่ากลัว
เขากดที่หูฟังไร้สายเพื่อติดต่อคนบนเฮลิคอปเตอร์ เสียงทุ้มตะโกนสั่งการออกไปอย่างไม่ลังเลใจ
“เจเคเรียกเจ--- วนเฮลิคอปเตอร์ไปที่หัวเรือ ฉันจะไปตรงนั้น!”
คำสั่งจากมาเฟียหนุ่มได้ยินกันทุกคนภายในสัญญาณเดียวกัน เอเลนกับวิคเตอร์หันขวับมามองที่เจ้านายตนเอง ก่อนตั้งท่ายิงสกัดออกไปให้ได้มากที่สุดเพื่อเปิดทางให้จอมทัพวิ่งเข้ามาในซอกคอนเทนเนอร์เพื่อไปยังหัวเรือซึ่งอยู่ด้านหลังพวกเขา ส่วนเฮลิคอปเตอร์เองก็ค่อยๆยกตัวขึ้นสูงฝ่ากระสุนออกไปอย่างทุลักทุเล มาเฟียหนุ่มมองตามยานพาหนะนั่นอย่างใจคอไม่ดี เขาภาวนาให้มันไม่โดยสอยร่วงลงมาเสียก่อน
จอมทัพหันไปพยักหน้าให้กับมิถุนา นายแบบหนุ่มเม้มปากแน่นก่อนดันตัวลุกขึ้น มาเฟียหนุ่มหันไปมองอีกฝั่งก่อนตัดสินใจ เปลวเพลิงยังโหมลุกไหม้ไล่ต้อนให้พวกศัตรูหาที่กำบังใกล้ขึ้นเรื่อยๆ เขาไม่เห็นเสี้ยวชุนแล้ว จอมทัพรั้งร่างเล็กให้ก้มตัวหลบวิถีกระสุนก่อนวิ่งพุ่งตัวจากที่กำบังเข้าไปยังในโซนคอนเทนเนอร์แทบจะทันที มิถุนาล้มลุกคลุกคลานไปบนพื้น หัวไหล่กระแทกจนเจ็บแทบลุกไม่ขึ้น จอมทัพตามเข้ามา ก่อนที่เสียงเหล็กจากอีกฝั่งจะลั่นเปรี๊ยะพร้อมกับเสียงระเบิดของห้องเครื่องเรือที่ท้ายลำเรือ
วิคเตอร์ก้มตัวหลบ เขาหันไปมองเจ้านายของตัวเอง จอมทัพไม่พูดอะไร ต่างคนต่างรู้ว่าหน้าที่ตนเองคืออะไร วินาทีต่อมาระเบิดขนาดใหญ่ก็ถูกยิงเข้ามาปักลงบนตู้คอนเทนเนอร์ที่ถัดไปจากตู้คอนเทนเนอร์ของวิคเตอร์ มือซ้ายหนุ่มแทบไม่สังเกตจนกระทั่งมันร้อง
ติ๊ด...ติ๊ด...ติ๊ด...นับถอยหลัง เขาเบิกตากว้าง ก่อนตะโกนลั่น
“วิ่ง!!!!!!”
ตูมมมม!!!
เสียงระเบิดทลายโกดังด้านหน้าและลูกน้องของจอมทัพไปส่วนหนึ่ง วิคเตอร์และเอเลนต้องล่าถอยเข้าไปด้านในลึกกว่าเดิม ในขณะที่จอมทัพพามิถุนาวิ่งลึกเข้าไปด้านในเรียบร้อยแล้ว วิคเตอร์มองเปลวเพลิงไหม้ที่โหมอยู่เบื้องหน้า ไม่เกินสามนาทีต่อจากนี้พวกเขาก็ต้องออกไปเช่นกัน แต่ก่อนอื่นเขาขอให้จอมทัพและมิถุนาออกไปได้สำเร็จเสียก่อน
มาเฟียหนุ่มกุมมือชื้นเหงื่อของมิถุนาแน่นแล้วออกวิ่งไปตามทางที่ลัดเลาะไปมาของตู้คอนเทนเนอร์ อีกครึ่งทางเท่านั้นพวกเขาจะถึงหัวเรือแล้ว มิถุนาเริ่มเคลื่อนที่ได้ช้าลงเนื่องจากบาดแผลฉกรรจ์และแรงกระแทกซ้ำที่ทำเอามันระบมขึ้นกว่าเดิม จอมทัพเอนตัวพิงคอนเทนเนอร์ เขารั้งมิถุนามากอดไว้แน่น เลือดเปรอะเปื้อนตัวไปหมด
“พยายามอีกนิด อีกนิดเดียวเอง" จอมทัพว่า เขาปาดเหงื่อที่ผุดเต็มหน้าผากมนออกอย่างเบามือ เขารู้ว่ามิถุนาไม่ไหวแล้วหลังจากเสียเลือดไปมากจนแทบมองไม่เห็นสีเสื้อที่แท้จริงแล้วขนาดนี้
“ครับ" มิถุนาพยักหน้า เขาบีบมือจอมทัพ พยายามจะกระชับมือแต่ก็ไร้เรี่ยวแรงเหลือเกิน เขารู้สึกเริ่มตัวเบาหวิว ตาพร่า แสงอาทิตย์สาดส่องเข้ามาตรงหน้า พระอาทิตย์กำลังจะขึ้นตรงขอบฟ้า เหมือนจะบอกให้ฮึดสู้อีกครั้ง
ขาเริ่มก้าวอีกครั้ง มิถุนากัดฟันแน่น เขาพยายามออกวิ่ง แต่แล้วเสียงกระสุนก็ดังขึ้นตามหลัง มิถุนาหันขวับกลับไปมอง เขาเบิกตากว้าง แล้วตะโกนลั่น
“แจ็คกี้!!”
มิถุนาดึงตัวจอมทัพเอาไว้จนร่างตัวเองเสียหลักกระแทกเข้ากับคอนเทนเนอร์ด้านข้าง วิถีกระสุนพลาด มันเจาะเข้าที่ต้นขาของมิถุนา เขาแทบทรุดลง มาเฟียหนุ่มยันมือกับตู้คอนเทนเนอร์รับแรงกระแทกแล้วรีบประคองมิถุนาเอาไว้ก่อนหันกลับไปมอง ทุกอย่างเกิดขึ้นภายในเสี้ยววินาที ปืนในมือถูกยิงสวนออกไปอย่างแม่นยำ พวกของเสี้ยวชุนไล่ล่าเขามาจากด้านหลังห่างออกไปไม่ถึงสิบเมตร มันคงอ้อมไปด้านข้างของตัวเรือแล้วตั้งใจจะมาดักพวกเขาเอาไว้ทางด้านหลัง จอมทัพกัดฟันแน่น มองใบหน้าเสี้ยวชุนแล้วความโกรธก็แล่นริ้วขึ้นมา เส้นเลือดตรงขมับเต้นตุบๆ
“ฉันไม่ปล่อยให้แกหนีไปได้หรอก" มันเอ่ยเสียงลอดไรฟัน จอมทัพจ้องเขม็งกลับอย่างไม่เกรงกลัว ก่อนที่จะยกปืนขึ้นสวนแล้วยิงออกไปทันทีไม่ให้อีกฝ่ายได้ทันตั้งตัว วิถีกระสุนเฉี่ยวผ่านไหล่เจิ้ง เสี้ยวชุนไป มันทำหน้าตกใจ เซไปนิด ก่อนกัดฟันกรอด หน้าเหี้ยมเกรียมและดูอาฆาตแค้น ยกปืนขึ้นเล็งสวน จอมทัพไม่ปล่อยให้มันตั้งท่านาน เขาผลักมิถุนาเข้าซอกด้านข้างแล้ววิ่งตามไปในอีกซอยแทบจะทันที
“ตามมันไป!!!” เสียงกรีดตะโกนก้องไปทั่ว พร้อมกับฝีเท้าที่ไล่ตามหลังมา
เสียงกระสุนยังคงตามหลังมาเรื่อยๆ จอมทัพรู้ว่าเขาหยุดเคลื่อนไหวไม่ได้ มิถุนาเองก็ตระหนักเช่นนั้นเหมือนกัน พวกเขาออกวิ่งอีกครั้ง ด้วยบาดแผล มิถุนาขาแข้งอ่อนก่อนทำท่าจะทรุดตัวลงกองกับพื้น จอมทัพรั้งร่างคนรักเอาไว้แล้วสบถออกมาเมื่อศัตรูโผล่ออกมาจากทางด้านหลัง เขาดันมิถุนาเข้ากับตู้คอนเทนเนอร์ก่อนหยิบปืนขึ้นมายิงสวน กระสุนลูกแรกยิงเฉียดไป แต่อีกนัดไม่พลาด ลูกน้องมันคนหนึ่งล้มตึงลง มันไม่ใช่กระสุนจากปากกระบอกของจอมทัพ ชายหนุ่มแหงนหน้าขึ้นไปมองบนคอนเทนเนอร์ด้านหลัง เขาพบว่าอาเมนกับลูกน้องบางส่วนยืนอยู่บนนั้นพร้อมกับอาวุธครบมือ หันไปอีกฝั่งเอเลนกับพรรคพวกก็ปีนขึ้นมาซุ่มยิงบนคอนเทนเนอร์
“ถือว่าเลิกแล้วต่อกัน"
อาเมนกระซิบบอกก่อนยิ้มเหยียด ก่อนถ่มเลือดในปากลงพื้น เขาเปลี่ยนปลอกกระสุนใหม่ ร่างกายเขาบาดเจ็บแต่ยังฝืนยืนขึ้น
“แจ็คกี้! ไปได้แล้ว ไม่ต้องห่วงที่นี่ มิถุนาไม่ไหวแล้ว!!!”
เสียงเอเลนตะโกนเตือนสติเขา จอมทัพพยักหน้ารับแล้วดึงมิถุนาให้วิ่งต่อทันที เขากุมมือมิถุนาเอาไว้ข้างหนึ่ง อีกข้างนั้นกระชับกระบอกปืนไว้แน่นและยิงสวน ที่หัวเรือมีลูกน้องของเสี้ยวชุนสองสามคนยืนอยู่ตรงนั้นทำให้เฮลิคอปเตอร์เข้าใกล้มากไม่ได้ จอมทัพดันตัวมิถุนาแนบกับข้างตู้คอนเทนเนอร์ ก่อนยกมือตบแก้มเนียนเบาๆ
“มิ! มิถุนา!!” เขาเรียกชื่ออีกฝ่าย ฝ่ามือกดปิดปากแผลที่ต้นขา เสียงทุ้มของจอมทัพดังขึ้นในโสตประสาทของคนตัวเล็ก มิถุนาพยายามปรับโฟกัสตามอง
“แจ็คกี้ ผมขอโทษนะ"
“ฉันรู้" จอมทัพว่า "ไม่ต้องขอโทษ เราจะไปแล้วนะมิ...มิฟังก่อน ตั้งสติ โอเคไหม"
“ครับ" มิถุนาพยายามพยักหน้าทั้งๆที่เบลอสุดๆ เขาเสียเลือดไปมาก จอมทัพคิดว่ามันใช้กระสุนหัวระเบิดแน่นอน บาดแผลมันถึงได้ฉกาจฉกรรจ์และเหวอะถึงขนาดนั้น เขานึกโกรธแค้นขึ้นมาในใจ โกรธที่เขาเฝ้าทะนุถนอมมิถุนามาอย่างดี แต่กลับโดนไอ้หน้าไหนไม่รู้มาทำเรื่องบัดซบเช่นนี้ด้วย
มาเฟียหนุ่มรั้งร่างมิถุนาไว้แนบอก ก่อนกวาดปืนยิงใส่สมุนสองสามคนนั้นอย่างรวดเร็ว มันเข้าเป้าตรงเผง เขาเห็นเอเลนกับวิคเตอร์อยู่บนตู้คอนเทนเนอร์คอยยิงสกัดไว้ให้ แต่เสียงฝีเท้าก็ตามหลังเข้ามาใกล้มากขึ้นเรื่อยๆแล้ว
“มาทำให้มันจบเถอะมิถุนา" เขากระซิบบอกแล้วรั้งร่างเล็กให้ออกวิ่งอีกครั้ง จอมทัพเหลือบไปมองจากหางตา เขาเห็นเสี้ยวชุนกำลังวิ่งตามมาจากในซอกระหว่างตู้คอนเทนเนอร์ เขาก้าวข้ามศพนองเลือดไปยืนอยู่บนขอบเรือ มองลงไปด้านล่างกับความสูงกว่าสิบเมตร แสงแดดแห่งอรุณแยงตาเขาเสียจนตาพร่า เฮลิคอปเตอร์กำลังเข้ามาใกล้ขึ้นเรื่อยๆ เสียงปืนยังดังขึ้นไม่หยุด กระสุนเองก็พุ่งผ่านอากาศข้างตัวเขาไป จอมทัพกระชับมือมิถุนาเอาไว้ พระอาทิตย์โอบล้อมพวกเขาจนเป็นภาพย้อนแสง
“เราจะโดดลงไป" จอมทัพกระซิบ เขากระชับปืนแน่น เสี้ยวชุนอยู่ไม่ไกลจากตัวพวกเขาแล้ว
มิถุนาตาเริ่มพร่า สติเริ่มเลือนหาย แต่ก็กัดฟันสู้ เขารู้สึกถึงความอบอุ่นที่ส่งผ่านมาจากมือของจอมทัพ ภาพในอดีตค่อยๆย้อนกลับเข้ามาในหัว ตั้งแต่วันแรก วันแรกรัก วันที่ตกหลุมรัก วันที่พวกเขามีกันและกัน...มิถุนาน้ำตาซึม เขาขอบคุณ...ขอบคุณจริงๆ
...ที่จอมทัพเข้ามาในชีวิตของเขา...
ไม่ว่าจะดีหรือร้ายก็ตามที
“เชื่อใจฉัน" จอมทัพกระซิบบอก "ฉันไม่มีวันปล่อยให้นายเป็นอะไร"
จอมทัพก้าวขาขึ้นบนราวเหล็ก เสียงกระสุนแหวกอากาศเข้ามา เขารั้งตัวมิถุนามากอดไว้แน่นแล้วทิ้งตัวลงไปกลางอากาศ เขาเห็นเจิ้ง เสี้ยวชุน ยืนห่างออกไปไม่ถึงห้าก้าวพร้อมกับปืนที่เล็งปลายกระบอกมายังพวกเขา กระสุนเฉียดตัวพวกเขาไปเพียงนิดเดียว จอมทัพใช้โอกาสสุดท้ายก่อนร่วงหล่นลงไปยกตัวขึ้น เขาปล่อยมือจากมิถุนา ทิ้งให้ร่างของคนรักร่วงลงไปในน้ำ ฝ่ามือหนากระชับกระบอกปืนคู่ใจในมือแน่น เขาบิดตัวยิงสวนกลับไปดัง
ปัง! เสียงร่างหนักๆล้มตึงลงบนพื้น จอมทัพปล่อยตัวพุ่งหลาวลงกับน่านน้ำ มือพยายามคว้าตัวมิถุนาเอาไว้ เสียงน้ำกระจายเมื่อร่างของพวกเขากระแทกลงไป และจมดิ่งลงไปท่ามกลางสายน้ำ
มิถุนาพยายามลืมตาขึ้นอย่างยากลำบากเมื่อรู้สึกตัวว่าน้ำโอบล้อมตัวเขาเอาไว้ เขาพยายามฮึดเอาลมหายใจเฮือกสุดท้ายตะเกียกตะกายเอาชีวิตรอด อากาศหายใจเริ่มจะหมด เขาสำลักน้ำ ผิวน้ำสะท้อนกับดวงอาทิตย์ยามเช้าเป็นริ้วประกายสีทอง เจ็บไปหมดทั้งร่าง ในจังหวะที่กำลังจะหมดสตินั้น เขารู้สึกเหมือนมีมือใครสักคนดึงตัวเขาเอาไว้ เขาพยายามปรือตาขึ้น เขาเห็น...เห็นจอมทัพกำลังดำลงมาหาเขา มิถุนายื่นมือไปจนสุดปลายแขน แล้วเขาก็ถูกจอมทัพกอดเอาไว้ทั้งตัว มาเฟียหนุ่มประคองใบหน้าของเขาเอาไว้ในน้ำก่อนประกบริมฝีปากแบ่งอากาศหายใจให้กับเขา ลมหายใจถูกหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียว มิถุนาถูกรัดตัวไว้แน่นแล้วจึงดึงตัวขึ้นไปบนผิวน้ำต้านทานกับแรงดันด้วยเรี่ยวแรงทั้งหมดของจอมทัพ พวกเขาถีบตัวขึ้นมาจากผืนน้ำ มิถุนาเห็นฟ้าสีส้มรอนๆจากปลายหางตา เสียงใบพัดครางหึ่ง เฮลิคอปเตอร์ลอยตัวต่ำพร้อมกับบันไดยาวที่ถูกปลดลงมา เอเลนอยู่บนนั้นแล้ว เนื้อตัวเองก็เปียกโชก วิคเตอร์กำลังปีนขึ้นไป ทั้งร่างก็เปียกไปหมดเช่นกัน จอมทัพรัดตัวมิถุนาไว้ด้วยมือเดียว อีกข้างเขาเหนี่ยวบันไดเอาไว้ แรงดึงบันไดจากด้านบนพาตัวพวกเขาขึ้นไป พร้อมกับเฮลิคอปเตอร์ที่เคลื่อนตัวออกไปอย่างรวดเร็ว
จอมทัพส่งตัวมิถุนาให้กับเอเลน นายแบบหนุ่มหมดสติ ลมหายใจนั้นแผ่วเบา จอมทัพทั้งปั๊มหัวใจและผายปอดให้กับคนรัก เขารู้ว่ามิถุนาจะไม่เป็นอะไร เขารู้...และเขามั่นใจ
tbc.
ตอนจบลงให้พรุ่งนี้นะคะ จริงๆตอนนี้มันสั้นเพราะมันตัดตอนมาจากตอนจบ จริงๆมันจะเป็นตอนเดียวกันนี่แหละ แต่ไคลี่เห็นว่ามันค่อนข้างจะมีเนื้อหาแยกฉากกัน เลยขอตัดนะคะ
เปิดโอนถ้าเป็นไปได้ อาจจะเปิดภายในอาทิตย์นี้เลยค่ะ เพราะว่ามันกระชั้นกับภารกิจไคลี่มากแล้ว - - ต้องรีบทำก่อนจะไปเรียนต่ออ่ะค่ะ
ใครยังไม่ได้โหวตเรื่องรูปแบบหนังสือให้ไคลี่ (สำหรับคนที่จะซื้อ) โหวตให้หน่อยนะคะ ลิ้งค์นี้จ้ะ ตามคำชี้แจงนี้ค่ะ
https://docs.google.com/forms/d/1HMK3UNlmIbOEWOl3F1uYAtT7jYcRiKHeDAfyfxBE42g/viewform?usp=send_form***รบกวนคนที่จะซื้อหนังสือล่ารักหัวใจมาเฟีย อ่านด้วยนะฮ๊าฟ***
ทุกคนคะ มีเรื่องมาปรึกษาจ้ะ หนังสือล่ารักฯนี่แหละ คือตอนนี้มันหนามาก5555 ยังไงก็ต้องแยกเป็นสองเล่ม หลังจากลองเรียงหน้าดูแล้วก็หน้าประมาณเล่มละเกือบ 400 หน้าแน่นอน (สองเล่มจะรวมตอนพิเศษแจ็คกี้-มิละ) แต่นี่ยังไม่รวม Side วิค-เจย์ นะคะ แล้วคือตอนนี้ไคลี่โดนถล่มเมสเสจว่า ขอ Side อาเมน-เมษาด้วย คือตอนนี้ก็ยังไม่รู้จุดจบคู่นี้ 555 แต่ถ้าทำจริง มันจะกลายเป็น
3 เล่มจ้า
นี่ก็นั่งคิด นอนคิด มาหลายคืนละว่าจะทำยังไงดี คือถ้าจะเอาSide เป็นเรื่องแยกออกมาจริงๆ ก็ต้องสามเล่มแน่ๆ ทีนี้ >>> ราคามันก็จะเพิ่มขึ้นค่ะ จากเดิมถ้า 2 เล่ม ไคลี่ตีไว้ราวๆ900บาทรวมจัดส่ง ถ้ามีเล่มสามมันอาจจะกลายเป็น 1100-1200 บาท แต่คือได้สามเล่ม มันเป็นราคาที่สูงทีเดียว คือคำนวณแล้วไคลี่ก็แทบไม่ได้เยอะเลยนะคะ แต่อยากทำให้ดีจริงๆ มันมีค่ากราฟิก (คุยๆไว้แล้ว) ค่าจ้างทีมงานรูปเล่ม (ทีมของเพื่อน ไคลี่ตกลงใจว่าจะให้ค่าแรงด้วยค่ะ เพราะมันคืองานของเขา) ค่าของแถม ของพิเศษ ฯลฯ อะไรประมาณนี้
เลยจะมาถามความเห็นว่า
1. สองเล่ม มีตอนพิเศษ แต่ไม่มี Side เป็นเรื่องเป็นราว
2. สามเล่ม จัดเต็ม Side ทั้งหมด
3. เปิดโอนในราคาทั้ง 2 และ 3 เล่ม ให้คนซื้อได้เลือกเลยว่าจะเอาแบบไหน (แต่ถ้าซื้อสองเล่ม ยังไง2เล่มก็จบในเล่มแน่นอน)
ไคลี่ขอเปิดโหวตใน google doc ตามลิ้งนี้ เข้าไปกดให้หน่อยนะคะ
แต่ไคลี่เปิดโอนยาวแน่นอน 4เดือนเลย จะได้เก็บเงินกันได้ทัน ถ้าไม่ไหวจริงเดี๋ยวมีผ่อนจ่าย555 ล้อเล่นค่ะ แต่สี่เดือนนี่ก็น่าจะยาวพอแล้วเนอะ ราคาก็คิดว่าน่าจะเหมาะสมสุดแล้ว แต่ราคาไม่แน่นอนนะคะ เดี๋ยวสรุปหน้ามาจริงๆแล้วจะมาแจ้งราคา "ที่แท้จริง" อีกที จะให้ถูกได้ที่สุดเท่าที่จะทำได้ค่ะ จะพยายามไม่ให้ราคาแตะ4หลัก ไคลี่ไม่อยากให้นิยายเป็นภาระชีวิตคนอ่าน เพราะฉะนั้นจะทำให้ดีที่สุดค่ะ
มีข้อเดียวเท่านั้น ไคลี่ขอดูไปเรื่อยๆจนเริ่มเปิดโอนเลยนะคะ ขอความร่วมมือจากใจเลยจ้ะ
พรุ่งนี้จบแล้วจริงๆ เพราะงั้นไคลี่งดอธิบายตอบคำถามเรื่องมิเกรียนแตกเพิ่มเติมนะคะ555 เอาเป็นว่ายังไงไคลี่ก็ยังรักมิถุนามากอยู่ดี แต่ก็ขอบคุณการแสดงความคิดเห็นของทุกคนค่ะ
การเปิดโอนหนังสือไคลี่คงต้องเปิดเร็วหน่อย ทำให้ปกหรือกราฟิกอะไรยังทำไม่เสร็จ ไม่ทันมาอวดโฉมตอนเปิดโอนแน่นอนน่ะค่ะ แต่ยังไงก็จะรีบเอารูปแฟนอาร์ทมาให้ดูกันนะคะ กำลังเริ่มวาดแล้ว ภายในเร็ววันนี้จะมาชี้แจงค่ะ
พรุ่งนี้เจอกันค่ะ^^
โพลล์
หัวข้อ: ล่ารักหัวใจมาเฟีย | 011114 | ตอนพิเศษ : Falling Slowly | Page 124 | (อ่าน 2271312 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก