SENPAI:14
(King)
“น่าเบื่อจังเลยอ่ะ” ผมบ่นขึ้นดังๆให้คนข้างๆได้ยิน ก็ผมได้แต่นั่งมองคนอื่นเล่นน้ำกัน แต่ผมไม่ได้ลงเล่นเพราะเหตุผลปัญญาอ่อนของไอ้บ้า(ข้างๆ) นี่แหละ
‘มันร้อนผมเลยไม่เล่น เพราะฉะนั้นคุณก็ห้ามเล่น’
เพื่อ ??
“งั้นไปหาซื้ออะไรกินกันมั้ยล่ะ” พี่ทศมันถาม ทำให้ผมหูผึ่งทันที
ของฟรีผมนี่โคตรโปรดปราน -..-
“ไปดิๆ”
“เฮ้ยพวกมึง เอาไรมั้ย” พี่ทศหันไปถามพี่ว้ากคนอื่นๆของพี่แก ก็ได้ของที่เพื่อนพี่แกเค้าอยากได้ยาวเป็นหางว่าวมา แถมไม่จ่ายเงินซะด้วย =_____=
พลั่ก!โอ้ย!
“ขอโทษครับๆ” ในขณะที่ผมกำลังไปในส่วนที่มีร้านขายของกินเยอะๆ ก็มีใครก็ไม่รู้เดินมาชนผม T^T เจ็บเป็นบ้า แต่เขาก็ช่วยพยุงผมขึ้นมาอ่านะ
“เฮ้ย! ไอ้คิง”
“เฮ้ย! ไอ้ปอนด์” ผมกำลังผู้ชายที่เดินมาชนพูดขึ้นพร้อมกัน เพราะว่าคนที่เดินมาชนผมและพยุงผมขึ้นมา มันชื่อปอนด์เป็นเพื่อนในกลุ่มอีกคนหนึ่ง พี่พึ่งแยกกันไปตอนเข้ามหาลัย
“ใครน่ะ..คุณ” เสียงทุ้มติดหงุดหงิดถามขึ้นข้างๆผม
“เพื่อนผมเองชื่อปอนด์…ไอ้ปอนด์นี่…พะ”
“ผัวคิงครับ”
O[]O
“อ่า…ครับ ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ”
“ไม่ใช่นะมึง เค้าเป็นรุ่นพี่…ส่วนพี่อ่ะ ไปซื้อของเลย ผมจะนั่งคุยกับไอ้ปอนด์ตรงนี้” ผมพูดเสียงติดงอนนิดๆ ก็ดูแม่งดิ ทำผมหน้าร้อนเลยใ..ไอ้พี่บ้า -//////-
แต่เดี๋ยวนะ!
ผมจะงอนทำไมวะ….แม่งกูบ้าแล้ว !!
“แล้วคุณไม่ไป ?”
“ไม่ไป ผมจะรอตรงนี้ พี่รีบไปเลย” พี่ทศมันถอนหายใจนิดๆแล้วเดินไปซื้อพวกเบียร์กับแกล้มบ้าบออะไรที่เพื่อนมันอยากกินอ่าแหละ ส่วนผมก็นั่งลงตรงม้านั่งกับไอ้ปอนด์
“นั่นเค้าเป็นผัวมึงจริงๆหรอ”
“เอ่อ…” จะให้ตอบยังไงล่ะ แฟนก็ไม่ใช่ =____=
“กูไม่ใช่แฟนเค้า….แต่เค้าอึ้บกู OK นะ” ช่างกล้าตอบเนอะกูเนี่ย
“อ้าว…งั้นมึงก็เป็นเกย์ดิวะ” มันก็ถามต่อ ไอ้นี่แม่งจะสงสัยทุกอย่างเลยหรอวะ
“มึงไม่คิดจะถามกูหน่อยหรอว่าเป็นอะไรยังไงบ้างอ่ะ”
“ไม่…ตกลงว่าไง แล้วพ่อมึงเค้าจะรับได้หรอวะที่มึงจะมีลูกให้เค้าไม่ได้”
“ไอ้นี่นิ่…แต่เค้าจะว่าอะไรกูล่ะ พ่อกูก็มีสามีเหมือนกัน…พ่อกูมีผัว =___=” ไอ้ปอนด์มันทำหน้าตาตกใจแบบโอเว่อร์แล้วก็ยังจะถามต่อ
“อือหือ เป็นอย่างที่กูคิดไม่มีผิดเลย”
“คิดไร ?”
“ก็มึงอ่ะ…หน้าตาน่าฟันแล้วทิ้งมากเลยนะสิ” มันตอบหน้าตาเฉย
=_______________=
“พ่องมึงสิ! แล้วตกลงมึงมาทำอะไรที่นี่”
“กูมาเที่ยวเฉยๆ แล้วมึงอ่ะ”
“กูมารับน้อง แล้วมึงยังใช้เบอร์เดิมอยู่ปะวะ”
“อือ…นั่นผัวมึงมาแล้ว” พูดจาหน้าบาทาลูบปากจริงๆเลย เพื่อนกู
“คุณมาช่วยผมถือของสิ” พี่ทศที่หน้าตาบอกบุญไม่รับเดินกลับมาหาผมพร้อมกับของเยอะแยะรุงรังเต็มมือ ผมจึงเอื้อมมือไปหยิบถุงเลย์มาถุงนึง….
“งั้นกูไปแล้วนะ ผมไปก่อนนะครับสวัสดีครับ” ไอ้ปอนด์ยกมือไหว้พี่ทศแล้วเดินออกไป ส่วนผมก็หันมามองคนตัวโต(กว่า)อีกครั้ง
“ผมหนักนะ….แล้วไม่ต้องมาทำงอนเลย เดี๋ยวผมจัดหนักคุณแน่ กล้ามากที่ทิ้งผมแล้วไปคุยกับคนอื่น”
“นี่กลายเป็นพี่โกรธผมแทนหรอห้ะ ? กลับได้แล้ว” เห็นหน้าตานิ่งแบบกวนโอ้ยนั่นแล้วผมหงุดหงิดจริงๆเลย พี่ทศมันก็เดินตามผมมาเงียบๆโดยที่ไม่พูดอะไร
“มาแล้วโว้ย!!” เสียงพี่เอกดังขึ้น พร้อมกับที่พี่บอมบ์และไอ้ยูขึ้นมาพอดี
“มากินดิขิงกินเยอะแยะเลย….ของน้องคิงอันไหนบ้างครับ” พี่เอกถามผมขึ้นทำเอาพี่ทศมันหน้าหงิกมากกว่าเดิม
แม่งโมโหอะไรนักหนาวะ!!
“รหัส 5610110029 ตรง!!” อยู่ๆ เมื่อคนอื่นเค้าแจกเบียร์ขนมอะไรกันอยู่ ไอ้พี่ทศมันก็เรียกรหัสนักศึกษาของผมพร้อมกับออกคำสั่ง
“ครับ…..” ผมก็เดินเข้าไปหามันแล้วยืนตรง ในขณะที่ปี 1 คนอื่นๆมันก็มองผมกันใหญ่ คงคิดว่าผมไปทำอะไรผิดมาละมั้ง
แล้วกูทำอะไรล่ะ =___=??
“คุณทำผมหงุดหงิด วิ่งจากตรงนี้ไป 5 นาทีแล้วค่อยกลับมา…ปฏิบัติ!!” พี่ทศมันตะโกนว้ากใส่หน้าผม…เฮ้ย!!
“ผมทำอะไรให้พี่หงุดหงิด” ผมถามออกไปพร้อมกับใบหน้าที่โคตรหาเรื่อง
“คุณคุยกับคนอื่น ซึ่งผมหงุดหงิดมาก…”
“มันไม่ใช่เหตุผลเลยนะพี่…พี่แม่งใช้อำนาจข่มขู่ผมซึ่งเป็นรุ่นน้อง” ผมพูดออกไปอย่างไม่สะทกสะท้าน ก็มันจริงนี่ มันเป็นบ้าอะไรก็ไม่รู้
“คุณกล้าใช้คำหยาบกับกับรุ่นพี่หรือไง…นี่ผมกำลังซ่อมคุณอยู่นะ” เอาจริงๆจากใจเลยป่ะ….ถ้าเป็นปี 1 คนอื่นๆก็คงวิ่งออกไปนานแล้วล่ะ ถึงจะรู้ว่าไอ้พี่นี่มันไม่มีเหตุผล แต่ที่ผมยังกล้าต่อปากต่อคำมันอยู่เนี่ย เพราะว่าผมเป็นเมียมันไง =[]=
อุ้ย!! กูแรดมากที่ยอมรับว่ามันเป็น ปั๋ว
“…..”
“วิ่งเพิ่มไปเป็น 10 นาที….ไกลแค่ไหนผมไม่รู้ แต่คุณต้องวิ่งไปเรื่อยๆ 10 นาทีแล้วค่อยกลับมา…ปฏิบัติ”
“F*ck….olo” ผมพูดพร้อมกับชูนิ้วกลางใส่หน้าพี่ทศท่ามกลางคนมากมาย แล้วก็ออกวิ่งไปทันที เห็นเค้าบอกว่าถ้าโดนสั่งซ่อมต้องพูดว่า ปฏิบัติ…แต่กูจะด่ามันอ่ะ ใครจะทำไม….
อยากให้วิ่งใช่มั้ย….
ได้!! แล้วเราจะได้เห็นดีกัน อีพี่ทศ!!!
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------
(Ai)
“พี่ต้น ทำไมพี่ทศถึงต้องสั่งทำโทษพี่คิงด้วยล่ะ” ผมถามคนข้างๆที่นิ่งจิบเบียร์อยู่กับเพื่อนๆของเขา ผมก็ไม่ได้อะไรหรอกก็แค่ข้องใจ
“คิงมันก็คงทำอะไรให้มัยหึงล่ะมั้ง….”
“แล้วไม่ไปเล่นน้ำหรอเราน่ะ” เฮียไอถามผม เพราะเฮียก็นั่งอยู่ข้างๆผมเช่นกัน ผมมานั่งอยู่ในวงของเพื่อนพี่ต้นได้แค่ครึ่งชั่วโมง ผมก็เริ่มสนิทกับพวกพี่เค้าแล้ว เพราะเค้าก็พูดคุยเล่นกับผมดี
“ไอไม่มีเพื่อนอ่าเฮีย” ก็มันจริงนี่….ผมมาคนเดียวอ่ะ จะไปชวนพวกพี่เค้าเล่นก็ยังไงอยู่นะ T^T
“ไปเล่นกับพี่มั้ยล่ะ” คนทั้งวง(เหล้า)หันไปมองพี่ซีที่ตอนนี้เปียกโชกไปทั้งตัว แถมเสื้อผ้ายังแนบเนื้อเห็นไปถึงไหนต่อไหนอีก
“มึงเอากุ้งมาให้กูกินมั่งดิ” พี่ซีบอกพี่บอมบ์ พี่บอมบ์จึงยื่นกุ้งให้
“ไม่ต้องเลยไอ้ซี มึงก็ขึ้นไปอาบน้ำได้แล้ว จะแดกแล้วลงไปเล่นน้ำอีกรึไง เดี๋ยวก็จุกหรอก” พี่ต้นพูดขึ้น เพราะคนทั้งวงก็เห็นนั่นแหละว่าพี่ซีเป็นที่ล่อตาล่อใจชายหนุ่มซะจริงๆ
“ก็อืม…ตกลงไปเล่นกับพี่มั้ย” พี่ซีหันมาถามผมแล้วยิ้มให้ พี่ซีเป็นผู้ชายที่ยิ้มโคตรจะน่ารักเลย ตัวก็เล็กๆ รู้สึกว่าจะเล็กที่สุดในกลุ่มเลยด้วย สูงกว่าผมประมาณ 4-5 ซม.เท่านั้นเอง
“ฮะ…”
“ไม่ต้องเลยมึงไอ้ซี…” พี่ซีหันไปมองพี่เอกด้วยสายตานิ่งๆเพราะพี่เอกพูดดักขึ้นมา
“กูจะพาน้องมันไปเล่น แล้วก็อะไรกับมึง”
“เดี๋ยวมึงจะพาน้องมันไปแรดด้วยไง นี่ยังแรดลงไปเล่นอ่อยผู้ชายไม่พออีกรึไง…เค้าก็สนใจมึงกันแล้วไง จะเลือกคนไหนก็เลือก…ซ่า!!” พวกพี่ๆตกใจนิ่งอึ้งไปตามๆกัน เพราะในขณะที่พี่เอกพูด(เหมือนดูถูก)พี่ซีอยู่ พี่ซก็หยิบแก้วเบียร์แล้วสาดใส่หน้าพี่เอก ทำเอาทักคนสตั๊นไปตามๆกัน สายตาของพี่ซีสั่นนิดๆ แล้วอยู่ๆเค้าก็คว้าข้อมือของผมแล้วพาวิ่งออกมาจากชายหาดทันที
สงสัยอย่างเดียว
ลากกูมาทำไม =____=
“เอ่อ….พี่ขอโทษนะ ที่อยู่ๆก็พาเราออกมาอย่างนี้” ถึงแม้ว่าพี่ซีจะอายุมากกว่าผมถึง 8 ปี แต่พี่เค้าก็ก้มหัวให้ผมเป็นเชิงขอโทษ
“ไม่เป็นไรหรอกฮะ…แล้วเราจะไปไหนกันต่อ” ผมถามออกไป เพราะตอนนี้ให้ผมเดา พี่เค้าไม่มีทางกลับไปที่ชายหาดแน่ๆ
“เอ่อ…พี่ขอไปที่ห้องเรากับไอ้ต้นได้มั้ย พี่ยังไม่อยากกลับไปที่ห้องน่ะ” ผมพยักหน้าแล้วเดินนำไปที่ห้องที่พี่ต้นบอก(บังคับ)ให้ผมไปนอนด้วย แล้วพอดีกับที่คีย์การ์ดก็อยู่ที่ผมด้วย
“ไอว่าพี่ซีอาบน้ำก่อนดีกว่าฮะ เดี๋ยวผมจะจัดลองเอาเสื้อผ้าผมมาให้พี่ใส่ดู เพราะขนาดตัวเราน่าจะพอๆกัน” ผมบอก พี่เค้าก็ยิ้มรับแล้วเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวสำรองแล้วเดดินเข้าห้องไป
ส่วนผมก็เดินไปที่ตู้เสื้อผ้าที่จัดเสื้อผ้าเอาไว้แล้ว ไปค้นๆดูว่ามีเสื้ออะไรที่ดูตัวใหญ่ๆแล้วใส่สบายๆ ก็เจอกับกางเกงผ้านิ่มสามส่วนสีดำแล้วก็เสื้อยืดธรรมดาๆสีฟ้า
“พี่ซีฮะ ไอวางเสื้อผ้าไว้ตรงชั้นหน้าห้องน้ำนะฮะ”
“อื้ม ขอบใจนะ” เมื่อผมได้ยินเสียงตอบรับของคนในห้องน้ำแล้วจึงเดินกลับไปนอนดูโทรทัศน์รอ ประมาณ 15 นาที พี่ซีก็เดินเช็ดผมออกมา
“เสื้อกับกางเกงพอดีเลย ขอบใจมากนะ”
“พี่ซีเป็นอะไรรึเปล่าฮะ….” ถึงแม้พี่เค้าจะเป็นคนที่ยิ้มตลอดทุกคำพูด แต่สายตาของเค้ากลับสวนทางอย่างเห็นได้ชัด เวลาที่พี่ซีมองพี่เอก สายตาเค้าจะสั่นๆเหมือนจะร้องไห้เสมอๆ
“…พี่แค่เหนื่อยน่ะ…” พี่ซีเดินมานั่งบนเตียงแล้วเช็ดผมของตัวไป แต่สิ่งที่ผมเห็นคือ…
“พี่ซี…พี่ร้องไห้ทำไม…”
“พี่ร้องไห้หรอ…” คำพูดของพี่ซีสั่นเครือแล้วเค้าก็ร้องไห้อย่างหนัก ผมก็ได้แต่กอดปลอบพี่เค้าไป เพราะว่าพี่ซีเอาแต่ร้องไห้ ไม่แม้แต่จะพูดอะไรเลยแม้แต่น้อย
(Ai END)
…
(Tossakarn)
“มึงพูดแรงไปนะไอ้เอก” ตอนนี้ทุกคนกำลังรุมด่าไอ้ตัวต้นเหตุการณ์เกิดดราม่า(?) อย่างไอ้เอก เพราะว่ามันทำเพื่อนที่สุดแสนจะน่ารักน่าถีบของพวกเราโกรธถึงกับสาดเบียร์ใส่แล้ววิ่งหนีออกไป แต่มันกลับนั่งกินเบียร์อยู่ที่เดิมพร้อมกับทำหน้าเครียดห่าอะไรก็ไม่รู้
ตอนนี้ผมก็เครียดนะ…
“ทำไมคิงถึงไม่กลับมาซักทีวะ” ผมถามขึ้นมาคั่นการด่าของคนอื่นๆ ก็ผมสั่งคิงมันซ่อมเพราะมันคุยกระหนุงกระหนิงกับไอ้เด็กชื่อปอนด์นั่นแหละทิ้งผมไปซื้อของแค่คนเดียว ก็เลยสั่งมันวิ่ง แต่นี่หายไปจะครึ่งชั่วโมงแล้วนะ ทำไมยังไม่กลับ -*-
“กูจะไปรู้ไม่ล่ะ…มึงก็ไปตามสิ เมียมึงนี่นา”ไอ้บอมบ์พูดขึ้น แต่ผมก็ขี้เกียจไป เลยเรียกเด็กปี 1 สองคนมาแล้วสั่งให้มันวิ่งไปหาเจ้าเด็กแสบนั่น…พร้อมกำชับ…
หาไม่เจอไม่ต้องกลับมา =__________=
เด็ก 2 คนนั้นหายไปสักพักใหญ่ๆเลยแหละ มันทั้งสองคนก็วิ่งกระหืดกระหอบกลับมา
“กลับมานี่คือเจอแล้ว ?”
“ครับ…เลียบไปตามชายหาดประมาณโลกว่าๆ ผมเห็นคณินกำลังนั่งคุยอยู่กับผู้ชายคนหนึ่งครับ”
ห้ะ ?
โลกว่าๆ!!! =[]=
“มันวิ่งไปทำห่าอะไรของมันเป็นโลวะ!” อย่างนี้ต้องตามเมีย
2 Be Con.
เค้าขอโทษที่หายไปนาน เม้นๆให้ด้วยน๊า เค้าเปิดเทอมแล้ววเลยอาจจะอัพไม่ถี่มากกว่าเดิมนะคะ
หัวข้อ: SENPAI อยากได้พี่(รหัส)เป็นสามีไหมครับน้อง! [Yaoi][ตอนที่ 27] จบแล้วค่าาา!! (อ่าน 397465 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก