หัวข้อ: ((เรื่องสั้น)) ยำมาม่า.. จบ!!

[ลิงภูเขา]

ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ

สรุปข้อสำคัญดังนี้



1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย, ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้งสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกเล้าฯ ในเรื่องการเมือง เชื้อชาติ  เผ่าพันธุ์  ศาสนา และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงการตั้งชื่อเรื่องด้วยคำหยาบ คำไม่สุภาพ  ล่อแหลม และชี้เป้าให้เล้าฯ ถูกเพ่งเล็ง จากทางราชการ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าตัวไม่ยินยอม

5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง  ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6. การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมฯทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.เมื่อนิยายจบแล้วให้แก้ไขหัวกระทู้ต่อท้ายว่าจบแล้ว


เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ
การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

Leave me..1

Arm’s Part

“ดิวดูนี่ดิ” ผมยื่นมือถือให้เขาดูข้อความที่เพิ่งส่งเข้ามา


[ปล่อยพี่ดิวซะ  ไอ้คนอ่อนแอขี้โรค]


“สัด” เขาสบถออกมา


ท่าทางเขาดูโมโหมาก


“เหนื่อย” ผมบอกแล้วล้มตัวลงนอน


“ดิวจะจัดการให้เรียบร้อย..ขอโทษที่ทำให้อาร์มไม่สบายใจ” เขาจูบเบาๆ ที่หน้าผาก  ก่อนจะหยิบมือถือกับกุญแจรถเดินออกไป




ผมค่อยๆ หลับตาลงช้าๆ  รู้สึกเหนื่อยมากจริงๆ..

นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ผมต้องเจออะไรแบบนี้..


เพราะทุกๆ คนที่เคยผ่านเข้ามาในชีวิตของเขา..

ต่างก็ต้องการที่จะเป็นเจ้าของตัวเขาทั้งนั้น..

รวมทั้ง  เด็กคนนี้..


“ทำไมอ่อนแอแบบนี้นะ” ผมยกมือขึ้นปาดน้ำตาที่กำลังไหลออกมา


ดิวเลือกผม  ไม่ว่ายังไงเขาก็เลือกผม!!

ข้อนี้ผมรู้ดี  แต่ทำไม..น้ำตามันกลับไหลไม่ยอมหยุด




“ดิวรักอาร์ม..รักอาร์มคนเดียว” คำพูดของเขาดังก้องอยู่ในหัวผมซ้ำๆ




เขารักผม..

รักผมแค่คนเดียว..

คนอื่นๆ ที่ผ่านเข้ามา  เป็นแค่เพียงที่ระบายของเขาเท่านั้น..


ผมคอยบอกตัวเองแบบนั้นอยู่เสมอ  แต่ผมก็ยังเจ็บ..

เจ็บที่ไม่สามารถให้  ในสิ่งที่เขาต้องการได้..

เจ็บที่ต้องทนเห็นเขาออกไปกับใครต่อใคร  แล้วต้องโกหกตัวเองว่า.. ไม่เป็นไร

ทั้งที่หัวใจ  กำลังจะแตกเป็นเสี่ยงๆ


Ma-NuD_LaW

เรื่องสั้น 4 ตอนจบ.

[ลิงภูเขา]

Leave me..2

Dew’s Part

“ฮึก..ฮึก..” เสียงสะอื้นดังออกมาทันที ที่ผมปิดประตูห้อง


ผมทำให้เขาต้องเจ็บอีกแล้ว..


“ขอโทษนะ” ผมได้แต่พูดกับตัวเอง


เขาไม่ชอบให้ใครเห็นความอ่อนแอ..

และเขาไม่เคยรอคอยคำปลอบใจจากใครทั้งนั้น..




“ดิวจะออกไปเที่ยวก็ได้นะ”

“ดิวจะนอนกับใครก็ได้”

“หรือดิวจะทิ้งอาร์มไปเลยก็ได้”




และเป็นตัวผมเอง..ที่ทิ้งเขาไม่ได้

ผมรักเขามาก..

มากจนขาดเขาไม่ได้..

แต่ผม..ก็ยังต้องการในสิ่งที่ผู้ชายทุกคนต้องการ..

เซ็กส์..




เพี๊ยะ!!

“กูเคยบอกมึงแล้ว  ว่าอย่ายุ่งกับอาร์ม” ผมตวาดเสียงดัง


“ผมขอโทษ..ผมแค่อยากให้พี่ดิวเป็นอิสระ” มันพูดแล้วคลานเข้ามาเกาะขาผม


“กูไม่เคยอยากเป็นอิสระจากอาร์ม” ผมสะบัดขาออก


“กูรักอาร์ม” ยืนยันอีกครั้ง..ให้มันจำ


แต่แม่งเกาะขาผมแน่น.. สลัดไม่หลุดสักที!!


“ผมขอโทษ  พี่ดิวอย่าทิ้งผมไปเลยนะ” มันขอร้อง


แต่ผม..ไม่ชอบให้อภัยใคร..

โดยเฉพาะ..คนที่ทำให้อาร์มต้องร้องไห้.. 


“กูเคยบอกแล้ว..ว่ามึงเป็นแค่ที่ระบาย” ผมใช้มือจิกหัวมันให้ออกห่าง


“อย่ามาคาดหวังว่ากูจะรัก..หรือแม้แต่จะเห็นใจมึง” ผมพูดอย่างชัดเจน


“ระหว่างกูกับมึง..ต้องจบวันนี้”


“พี่ดิว” ผมหันหลังเดินออกมาทันที


ไม่สนใจเสียงร้องไห้..

และไม่สนใจว่ามันจะเจ็บสักแค่ไหน..

เพราะมันไม่ใช่เรื่องของผม..



Ma-NuD_LaW

ปวดท้อง..เข้าห้องน้ำแปบ 

[Gongy B.Du]

เหยดดดดดดดด 
อิพี่ดิวถ้ารักน้องก็อย่ามีคนอื่นเซ่!!!!
...
(//มาม่าอ่ะ...ติดตาม -.,-)

[bun]

ถึงจะรักแต่ยังมีความต้องการอยู่จึงมีคนขั้นเวลาว่างั้น
อยู่แบบนี้ก็เจ็บเหมือนกันนะ ว่าแต่อร์ามเป็นโรคอะไรเหรอ

[ลิงภูเขา]

Leave me..3

Arm’s Part

ผมลืมตาขึ้นมา..เมื่อรู้สึกถึงแรงกอดรัดจากด้านหลัง

ดิวกลับมาแล้ว..


“ไม่ไปเที่ยวเหรอ” ผมถามแล้วขยับตัวเข้าไปใกล้เขาอีกนิด


“อยากอยู่กับอาร์มมากกว่า”


“เขาร้องไห้ไหม” ผมกุมมือเขาที่กำลังกอดผมเอาไว้


ไม่รู้ว่าเด็กคนนั้นเป็นยังไงบ้าง..

ดิวจะใจร้ายกับเด็กนั่นขนาดไหน..


“เลิกพูดเรื่องไร้สาระเถอะ” เขาพูดแล้วซุกหน้าลงกับต้นคอผม


“ดิว”


“เลิกใจดีกับคนพวกนั้นสักทีเถอะ” น้ำเสียงของเขาติดจะรำคาญนิดๆ


“มันไม่ใช่ความผิดของอาร์ม”


ผมหันกลับไปเผชิญหน้ากับเขา


“ขอโทษ”


“เรื่อง” เขาถามแล้วมองหน้าผมนิ่งๆ


“เฮ้อ..” ผมได้แต่ถอนหายใจออกมา


ทำไมเขาต้องแกล้งทำเป็นไม่เข้าใจ..

ทั้งที่เขาก็รู้ดี  ว่าผมหมายถึงอะไร..


“อาร์มรู้จักดิวดี   รู้ใช่ไหมว่าดิวจะไม่ทำอะไรที่มันฝืนใจตัวเอง”


“เพราะฉะนั้น  เลิกพูดว่าขอโทษได้แล้ว”


“กอดอาร์มหน่อย” ผมขยับเข้าไปกอดเขาแน่น


“หนาว” บอกแล้วก็ซุกหน้ากับแผงอกเขา


บางที..ผมก็ควรจะตอบแทนความรักของเขาบ้าง


“จริงเหรอ”


“อื้ม..”


“แต่อาร์มจะไหวเหรอ”


“อาร์มหนาว” บางที..เขาก็เป็นห่วงผมมากเกินไป


“งั้น..ดิวขอนะ”




“แฮ่กๆ” ผมรู้สึกถึงจังหวะหัวใจที่กำลังเต้นแรงผิดปกติ


ผมต้องทำให้ได้..

ผมจะทำให้ดิวผิดหวังอีกไม่ได้..


“ไหวหรือเปล่าอาร์ม”


“ไหว..ไหวสิ” ผมโกหก..ทั้งที่รู้ว่าตัวเองไม่ไหวแล้ว


“นอนเถอะ” เขาบอกแล้วลุกออกจากตัวผม


“ขอโทษ” น้ำตาของผมไหลออกมาทันที


ผมทำให้เขาต้องผิดหวังอีกแล้ว..


“แค่นี้ก็พอแล้ว” เขาจูบเบาๆ ที่หน้าผาก  ก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำไป


“ฮึก..ฮึก” สุดท้ายผมก็ให้อะไรเขาไม่ได้


ทำไม..ผมถึงได้อ่อนแอแบบนี้

ทำไม..หัวใจของผมถึงได้อ่อนแอมากขนาดนี้

แค่จะให้ความสุขกับคนที่เรารัก..ยังทำไม่ได้ !!


หรือมันถึงเวลาแล้ว..

เวลา..ที่ผมควรจะปล่อยเขาไปสักที..


Ma-NuD_LaW



เข้าห้องน้ำนานขนาดนี้ .. คงตายคาห้องน้ำแล้ว

ลืม..

[ลิงภูเขา]

Leave me..4

Dew’s Part

หาย..

หายไปแล้ว..


ทั้งที่ผมกอดเขาเอาไว้ทั้งคืน..

แต่ตอนนี้  เขากลับหายไปแล้ว..


“ทำไม” สุดท้ายผมก็ได้แต่ถามตัวเอง


ผมทำอะไรผิด  เขาถึงต้องทิ้งผมไป..


“อาร์มอยู่กับมึงหรือเปล่า”

“เออ..งั้นแค่นี้”

“ถ้าอาร์มติดต่อมา  โทรหากูด้วย”


เขาไม่ได้ติดต่อเพื่อนคนไหนเลย..

เหมือนเขาไม่ต้องการให้ผมตามหาเขาเจอ..




หนึ่งอาทิตย์ผ่านไป..


สองอาทิตย์ผ่านไป..


ผมไม่ได้ยินแม้แต่ข่าวคราวของเขา


หนึ่งเดือนผ่านไป..


จวบจนเข้าเดือนที่สอง..


ล่วงเลยถึงเดือนที่สาม..


ผมก็ยังตามหาเขาไม่เจอ


เขาทิ้งผมไปจริงๆ

ผมคงไม่มีโอกาสได้เจอเขาอีก


สองปีผ่านไป..


ผมเริ่มหมดหวัง


และเลิกตามหาเขา




“เชี้ยดิว..มาทะเลทั้งที  ทำตัวให้มันสดชื่นหน่อยดิว่ะ” ผมหันไปมองพวกมันแบบเซ็งๆ


กูไม่ได้อยากจะมากับพวกมึงสักหน่อย!!


“กูไปเข้าห้องน้ำแปบ” รักษาน้ำใจไว้หน่อย  อย่างน้อยพวกมันก็อยู่ข้างๆ ผม


ไม่เหมือนใครบางคน..ที่ทิ้งผมไป


“รีบมาอ่ะมึง”

ผมพยักหน้ารับคำพวกมัน  ก่อนจะเดินลัดไปหลังร้าน

ร้านอาหารร้านนี้อยู่ใกล้ทะเลมาก..จนได้กลิ่นน้ำทะเลทุกครั้งที่ลมพัดมา

ถ้าอาร์มมาด้วย..เขาคงชอบมาก

เพราะเขาชอบทะเลที่สุด..


 
“อย่าน่าปอ”


“อาร์มบอกว่าอย่าไง”


“ปอ..อื้ม..”


ผมตรงเข้าไปผลักเจ้าคนตัวสูงนั่นให้ออกห่างจากเขา..

เขา..คนที่ผมเฝ้าตามหา..


“ดิว” เขาดูตกใจมาก  เมื่อเห็นผม


“ไอ้นี่มันเป็นใคร” ผมตะคอกถามเขา


“...” ไม่มีคำตอบ  มีเพียงแค่น้ำตา


“ไอ้นี่มันเป็นใครอาร์ม” มันหันไปถาม  ทั้งที่ผมยังกำคอเสื้อมันอยู่


“ปอ..”


“อาร์ม” ผมหมดควมอดทนแล้ว


“มึงเป็นใคร” ผมหันไปถามมัน


“กูเป็นแฟนอาร์ม”


ขาผมแทบหมดแรง..


“หมายความว่าไง” ผมหันไปถามเขา


ขอร้อง..อย่าให้สิ่งที่มันพูดเป็นควมจริงเลย..


“ขอ..โทษ” พูดจบ..เขาก็ทรุดตัวลงกับพื้น


เขาทิ้งผม..

หายไป..

แล้วกลับมาอีกครั้ง  พร้อมกับผู้ชายคนอื่น..


“เคยรักดิวบ้างไหม”


“หรือนี่..คือบทลงโทษ  ที่ดิวสมควรได้รับ” ผมถาม..ทั้งที่ไม่อยากได้ยินคำตอบเลยสักนิด


Ma-NuD_LaW



จบ..

ตอนจบอีกแบบ .. หน้า 2 

[Gongy B.Du]

 

[ลิงภูเขา]

ความจริงมีตอนจบอีกแบบนึง.. 

[quiicheh.]

เอ่อะ ดิวผิดอะไร

[ลิงภูเขา]

เอ่อะ ดิวผิดอะไร

 

[ลิงภูเขา]

พอแล้วเจ็บกี่ครั้งเธอกลับมา
เมื่อเธอมีปัญหากับเขาอีกใช่ไหม
ทั้งที่เธอก็รู้ว่าฉันนั้นคนมีใจ
แต่ที่ทำเหมือนเห็นฉันเป็นของตาย

ก่อนเคยกระหน่ำแทงกลางหัวใจ
มันยังเป็นบาดแผลไม่หายจนวันนี้
แล้วอะไรที่ทำให้เธอต้องมาคืนดี
ไม่เข้าใจอะไรที่เธอต้องการ

รอยยิ้มเธอ ที่ซ่อนอะไรไว้อยู่ข้างหลัง
(มีดคอยทิ่มแทง)
รอยยิ้มเธอ ที่ทำให้ใครต้องปวดร้าว

มีดของเธอนั้นหักคาหัวใจฉัน
มันยังบาดลึกลงไปอยู่ทุกวัน
มันช่างทรมาน หากว่าเธอต้องการ
จะทิ่มแทงให้นานแค่ไหน

เลือดที่บาดแผลห้ามไปยังรินไหล
เธอเข้ามาซ้ำให้เจ็บแทบขาดใจ
จะต้องทำยังไง จะต้องควักหัวใจ
หรือให้ฉันตายอยู่ตรงนี้

คนล้มกลับเหยียบซ้ำย่ำเอาไว้
ไม่ให้ใครได้ฟื้นยืนลุกขึ้นอีกครั้ง
ฉันก็ยอมให้เธอทำร้ายหัวใจจนพัง
แต่ตอนนี้พอทีอย่าเริ่มได้ไหม

...คมมีด --Sweet Mullet

[ลิงภูเขา]

คมมีด..1

“กูไม่เคยพูดว่าจะกลับมาคบเลยนะ”

“มึงคิดไปเอง”

“อย่ามาโทษกู”


ไปแล้ว..

เขาทิ้งผมไปแล้ว..

ทิ้งไปเหมือนทุกๆ ครั้ง..


การจากไป  ครั้งที่เท่าไหร่ก็ไม่รู้..


“พอหรือยังเป้”

“มึงพอได้หรือยัง”


คำถาม  ที่ผมเฝ้าถามตัวเองทุกครั้งที่เขาจากไป..




“เลิกคิดถึงมันสักทีเหอะ” ผมเงยหน้าขึ้นมามองเขาแบบงงๆ


นี่ผม..เผลอใจลอย  จนทำให้เขาจับได้อีกแล้วเหรอ?


“จะต้องทนเจ็บแบบนี้ไปอีกนานแค่ไหนว่ะ”


“กูไม่รู้” ผมตอบเขาได้เพียงแค่นี้


เพราะถ้าผมคิดจะลืมเขา..

หรือเลิกรอเขา..

ผมคงทำไปนานแล้ว..


“คบกับกูเถอะเป้”


คำพูดเดิมๆ ที่ออกมาจากปากเขา


“กูจะทำให้มึงมีความสุขให้ได้  กูสัญญา”


“แต่มึงเอง  ที่จะไม่มีความสุข”


“คงไม่ทุกข์มากไปกว่านี้แล้วล่ะ”


“มึงเลือกเองนะคิว” ผมจ้องเข้าไปในดวงตาเขา


“มึงเป็นคนเลือกเอง”


แล้วผมก็เริ่มคบกับเขา..

เพื่อนสนิทที่สุด..

ในฐานะ แฟน..


Ma-NuD_LaW


เรื่องเก่าไม่เคลียร์ .. และหน้าด้านมาเปิดเรื่องใหม่ 

[Gongy B.Du]

ความจริงมีตอนจบอีกแบบนึง.. 

แล้วอยู่ไหนล่ะ...แล้วอยู่ไหนล่าาาาาา 

...
Ps.เปิดเรื่องใหม่มา...เป้กับคิวก็เริ่มจะมาม่าอีกละ เหอๆ คนเขียนเนี่ยต้มมาม่าได้อร่อยจริงๆ 

[pharm]

อ่าว สะงั้น

[fannan]

ดิวน่าสงสาร

[♠DekDoy♠]

ไปมีแฟนใหม่เดี๋ยวก็เข้าวงจรเดิมที่มีเซกส์ไม่ได้แล้วแฟนก็ไปหาคนอื่นระบายอยู่ดี แล้วจะรู้ได้ไงว่าคนใหม่จะรักเราเท่าคนเก่า
แล้วทำไมมีเซกส์ไม่ได้ งง ไม่เคลียร์อ่ะ

[★KVH™★]

อ๊ากกกก
จิตตกกับดิวอาร์ม
จบอีกแบบหนึ่งอยู่ที่ไหน๊? 
อ่านแล้วเกิดอารมณ์นี้      

[ลิงภูเขา]

((ตอบรวมๆ))

Gongy B.Du ..จบอีกแบบมาม่ากว่านี้อีก 

pharm .. 

fannan ..

iamnan ..ทำไม..ผมถึงได้อ่อนแอแบบนี้

              ทำไม..หัวใจของผมถึงได้อ่อนแอมากขนาดนี้

              แค่จะให้ความสุขกับคนที่เรารัก..ยังทำไม่ได้ !!

★KVH™★ ..เชื่อเถอะว่าคุณคงไม่ชอบตอนจบอีกแบบหรอก 

สรุปสุดท้าย..  ผมขอโทษ

[ลิงภูเขา]

คมมีด..2

น่าอิจฉา..

คำพูดที่ใครๆ ต่างก็บอกกับผม  เมื่อคบกับคิว..

ผู้ชาย..ที่ทำให้ผมรู้สึกว่าตัวเองโชคดีที่สุดในโลก


ผมจึงค่อยๆ ก่อกำแพง..

ปิดกั้นความรู้สึกที่เคยมีให้กับเขาคนนั้น..

คนที่ผมเคยรัก..


หลังจากนี้ต่อไป  ผมจะมีแค่คิว..


[รออยู่หน้าโรงหนัง..รีบมานะ]


[อืม] ผมตอบกลับข้อความที่คิวส่งมา..


“ไปแต่งตัว” บอกกับตัวเองพร้อมรอยยิ้ม..


สองเดือนที่ผ่านมา..

เขาทำให้ผมมีความสุขทุกวัน..


“กูจะทำให้มึงมีความสุขให้ได้  กูสัญญา”


เขาไม่เคยผิดสัญญาที่เคยให้เอาไว้เลยสักครั้ง..




“เป้”


ถูกใครบางคนเรียกทันทีที่ก้าวขาพ้นประตูหน้าหอ..


“เอ็ม”


“มะ..มาทำไม” ผมถามเมื่อถูกเขาดึงเข้าไปกอด..


“...” ไม่มีคำตอบจากปากเขา..


“กู..กูมีนัด” ผมบอกแล้วพยายามผลักเขาออก


“คิดถึง”


แค่คำพูดสั้นๆ..

ก็ทำให้หัวใจผมแทบหยุดเต้นได้..


“อย่าไปเลยนะ”


“แต่..”


“อยู่กับกู”


แล้วผมจะตอบเขาว่ายังไง..


“ได้ไหม”


“อืม”


แล้วกำแพงของผมก็พังทลายลง..

เมื่อแผ่นหลังสัมผัสกับเตียง..


Ma-NuD_LaW


อิโง่..

[Gongy B.Du]

 
ทำไม ทำมายย ทำม๊ายยยยย!!!!
อิเปร้!!! 

[phakajira]

????   เป้ ดิว

[ลิงภูเขา]

????   เป้ ดิว

มันเป็นเรื่องสั้นอ่ะ .. คนละเรื่องกันนะ ((งงเรื่องนี้ป่ะ??))

ดิว กับ คิว  .. ปัญหาคือ ผมเป็นพวกไม่มีความสามารถในการตั้งชื่อตัวละคร 

ขอโทษครับ 

[ลิงภูเขา]

คมมีด..3

ครืดดดดดดดดดดดดด..

ผมหยิบมือถือก่อนจะลุกเดินออกมาที่ระเบียง..


“คิว”

‘มึง..ผิดนัด’ เขาพูดเพียงแค่นั้น


ตั้งแต่คบกันมาไม่เคยมีสักครั้งที่เขาจะโวยวายหรือต่อว่าอะไร..


“ขอโทษ..คือกู..”


‘มึงลืม..’ เขาเงียบไปสักพัก


‘มึงแค่ลืมนัดกูใช่ไหม’


“คิว” หรือว่าเขาจะรู้


‘ไม่เป็นไร..นอนเหอะ..กูรู้ว่ามึงขี้ลืม’


“คิว”


‘ฝันดีนะ’ แล้วเขาก็วางสายไป..


ลองโทรกลับไป  ก็ปิดเครื่อง..


“เป้” ผมหันกลับไปมองคนที่นอนบิดขี้เกียจอยู่บนเตียง


“ทำอะไร  รีบๆ มาให้กูกอดเร็ว”


คำพูดของเขาทำให้ผมเลิกสนใจมือถือที่อยู่ในมือ..

ก่อนจะพาตัวเองเข้าไปในอ้อมกอดของเขา..


“ช้า” เขาบ่นก่อนจะดึงผมเข้าไปกอด


อุ่น..

มันอุ่นมากจริงๆ..




“ทำไมต้องหลบหน้ากู” ยิงคำถามทันทีที่เจอหน้า


“...”


จะให้บอกได้ยังไงว่าเขามานอนที่ห้องผมทุกวัน..

จนทำให้ผมไม่เหลือเวลาที่จะให้ใคร..


“เป้” ผมดึงมือออกทันที


“จับมือก็ไม่ได้” ได้แต่หลบสายตาเขาที่กำลังมองมา


“กูแฟนมึงนะเป้”


“...” ไร้ข้อแก้ตัว


กับเขา  ที่ผมยังไม่รู้สถานะ..

แต่กลับยอมให้เขาทำทุกอย่างได้ตามใจ..


แต่กับคิว  คนที่ได้ชื่อว่าเป็นแฟนผม..

ผมกลับไม่อยากแม้แต่จะเจอเขา..


เพราะผม..

กำลังละอายใจ..


“เรา..เลิกกันเถอะ”


นี่อาจจะเป็นเพียงสิ่งเดียว..ที่ผมสามารถทำให้เขาได้


Ma-NuD_LaW



ใจเย็น.. 

ปล.ขออนุญาตเปลี่ยนชื่อ เพราะให้บวกชื่อไปเรื่อยๆ คงตลก 

[Gongy B.Du]

สิ่งที่ทำได้คือหันมารักคิวให้หมดใจซร้าเป้~~~~!!!!!! 
...พระเอกคุณลิงนี่เฮิร์ทตลอดอ่ะ (//อ่านแล้วแถบดำขึ้นหน้า เหอๆๆ)

[ลิงภูเขา]

คมมีด..4

“อีกสองวัน..ถ้ามึงยังยืนยันคำเดิม”

“กูจะปล่อยมึงไป”



“เอ็ม” ผมเบี่ยงหน้าหลบจูบของเขา..


“กูมีเรื่องจะถาม”


“ไม่ใช่ตอนนี้”


แล้วผมก็ได้แต่เก็บคำถามเอาไว้..

แล้วรอ..

รอให้เขาทำในสิ่งที่ต้องการให้เสร็จซะก่อน..




“มึง..คิดจะอยู่แบบนี้อีกนานแค่ไหน”


“...” เขาเงียบ


“กูมีแฟนแล้วนะเอ็ม” ในเมื่อเลิกกับคิวไม่ได้..


ผมก็คงต้องตัดเขาออกไป..


“แล้วไง”


“กูรู้ว่ามึงคงไม่คิดจะกลับมาคบกับกู” เสียงดังจนเกือบเหมือนตะคอก


“แล้วมึงจะกลับมาทำไม”


“ถ้ากูพูดว่าคิดถึง..ก็แปลว่าคิดถึง” เขาพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบ..


“ทำไมจะต้องมีอะไรมากมายกว่านั้น”


“แล้วมึงเคยคิดถึงจิตใจกูบ้างไหม” สุดท้าย..น้ำตาผมก็ไหลออกมา


“ไม่เคยคิดว่ามึงจะน่าเบื่อขนาดนี้” เขาพูดก่อนจะคว้าเสื้อแล้วออกจากห้องไป


ทิ้งผมไว้..

กับคำถามที่คงไม่มีวันได้คำตอบ..


Ma-NuD_LaW

ตัน..

[ชะรอยน้อย]

ขอโทษนะคะ แต่คือเรื่องแรกทำไมไม่แต่งต่อหรอคะ
ปกติเรื่องสั้นน่าจะแต่งให้จบเป็นตอนๆไปนะ
ถ้าเรื่องเก่ายังไม่จบเราว่าขึ้นหัวข้อใหม่เถอะค่ะ
เราอ่านเรื่องแรกแล้วรู้สึกว่ามันค้างคามาก จะจบก็ไม่จบ พอมาต่อก็เปนเรื่องอื่นไปเลย 

[ลิงน้อยสุดเอ๋อ]

ดิวคนแรกน่าสงสาร

ดิวเรื่องที่สอง แม่งน่าจะเจ็บ


มาม่าจริงๆด้วย เว้ยเฮ้ย แต่ชอบๆ

[Gongy B.Du]

Orz|||
เป้...มันมักจะไม่มีที่เหลือให้คนหลายใจนะ จะทำอะไรก็รีบๆ ทำเถอะ 

[ลิงภูเขา]

ปั่นตอนจบแปบ.. ไว้เคลียร์กันท้ายตอนนะครับ 

[ลิงภูเขา]

คมมีด..5

สองวันเต็มๆ..

ที่ผมต้องอยู่คนเดียว..


คนหนึ่ง..

เปิดโอกาสให้ผมได้ใช้เวลาคิดทบทวน..

ส่วนอีกคน..

ก็แค่ทิ้งผมไปเหมือนๆ ทุกที..




ก๊อกๆ


“เป้” ผมเข้าไปกอดทันทีที่เห็นเขา


“นึกว่ามึงไม่อยากเจอกูแล้ว”


“มึงต่างหากที่ไม่อยากเจอกู” ผมส่ายหน้ากับอกเขา..


ใครบอกว่าผมไม่อยากเจอเขา..

ไม่อยากมีเขาอยู่ข้างๆ..


ผมเองก็อยากเป็นคนเห็นแก่ตัว..

อยากให้เขากอดผมเอาไว้..

แล้วบอกว่า..

จะไม่มีวันทิ้งผม..


“อยากอยู่แบบนี้ทุกวัน”


“...” เขาเงียบ..เหมือนกำลังตั้งใจฟังคำพูดของผม


“แต่กูไม่อยากทำร้ายมึงอีกแล้ว”


รู้ตัวดี..

ว่าต้องหวั่นไหวทุกครั้งที่เขากลับมา..


“เลิกกันเถอะ”


“เป้”


“มึงสัญญาแล้ว” ค่อยๆ คลายอ้อมกอดออก..


“ถ้ากูยังยืนยันคำเดิม” ถอยห่างออกมา..เพื่อสบตากับเขา


“มึงจะปล่อยกูไป”


ผมขอเจ็บคนเดียวดีกว่า..


เพราะผม..

คงไม่มีวันรักเขาได้..




“กูคงต้องรอมัน..”


“จนกว่ามันจะยอมหยุดที่กู..”


“มึงไม่มีสิทธิ์ห้ามให้กูรอมึงเหมือนกัน” คำพูดสุดท้าย..ที่เขาทิ้งเอาไว้ ก่อนจะออกจากห้องผมไป..


Ma-NuD_LaW


จบ.. 


เคลียร์เรื่อง จบหรือไม่จบ 

เหมือนจะไม่จบ..แต่ผมว่ามันจบ 

ไม่รู้ว่าอาร์มจะเข้าสู่วงจรเดิมๆ ไหม ถ้าคบกับปอจริงๆ

แต่ผมก็ยังไม่รู้ว่ามันคบกันยังไง? (ก็ยังไม่ได้คิด) 

สรุปสุดท้ายคือ ดิวได้รับผลของการกระทำ (ถึงอาร์มยอม..มันก็ยังถือว่านอกใจ เอ๊ย นอกกายนั่นแหละ)

ขอโทษที่ไม่ได้อย่างใจ    ถ้ายังไง..ผมจะเอาตอนจบอีกแบบที่บอกไปก่อนหน้านี้มาลง..

หรืออาจจะแต่งเพิ่มอีกซักตอน .. เพื่อให้เคลียร์

สุดท้าย..ขอโทษที่ทำให้รู้สึกแย่