กฏเล้าประกาศ 22/9/2019 จะลบนิยายที่ไม่มาต่อจนจบทิ้งทั้งหมดเล้าเป็ดรณรงค์ ให้ใช้เรียกนักเขียน นักอ่านแทน ไรท์เตอร์ รีดเดอร์ เพื่อให้เป็นเอกลักษณ์ของเว็บเรากันนะคะ
สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ
Leave me..4Dew’s Partหาย..หายไปแล้ว..ทั้งที่ผมกอดเขาเอาไว้ทั้งคืน..แต่ตอนนี้ เขากลับหายไปแล้ว..“ทำไม” สุดท้ายผมก็ได้แต่ถามตัวเองผมทำอะไรผิด เขาถึงต้องทิ้งผมไป..“อาร์มอยู่กับมึงหรือเปล่า” “เออ..งั้นแค่นี้”“ถ้าอาร์มติดต่อมา โทรหากูด้วย”เขาไม่ได้ติดต่อเพื่อนคนไหนเลย..เหมือนเขาไม่ต้องการให้ผมตามหาเขาเจอ..หนึ่งอาทิตย์ผ่านไป..สองอาทิตย์ผ่านไป..ผมไม่ได้ยินแม้แต่ข่าวคราวของเขาหนึ่งเดือนผ่านไป..จวบจนเข้าเดือนที่สอง..ล่วงเลยถึงเดือนที่สาม..ผมก็ยังตามหาเขาไม่เจอเขาทิ้งผมไปจริงๆผมคงไม่มีโอกาสได้เจอเขาอีกสองปีผ่านไป..ผมเริ่มหมดหวังและเลิกตามหาเขา“เชี้ยดิว..มาทะเลทั้งที ทำตัวให้มันสดชื่นหน่อยดิว่ะ” ผมหันไปมองพวกมันแบบเซ็งๆกูไม่ได้อยากจะมากับพวกมึงสักหน่อย!!“กูไปเข้าห้องน้ำแปบ” รักษาน้ำใจไว้หน่อย อย่างน้อยพวกมันก็อยู่ข้างๆ ผมไม่เหมือนใครบางคน..ที่ทิ้งผมไป“รีบมาอ่ะมึง”ผมพยักหน้ารับคำพวกมัน ก่อนจะเดินลัดไปหลังร้านร้านอาหารร้านนี้อยู่ใกล้ทะเลมาก..จนได้กลิ่นน้ำทะเลทุกครั้งที่ลมพัดมาถ้าอาร์มมาด้วย..เขาคงชอบมากเพราะเขาชอบทะเลที่สุด..
เจ็บคนเดียว เอิ่ม เป้...เจ็บคนเดียว?!! ...เรื่องอาร์มเราว่าจบแบบนั้นก็โอเคนะคะ แต่ถ้าจะลงตอนจบอีกแบบก็ไม่ขัด (//เตรียมมองหาขนมหวานมาดามใจ เฮ้อ ท่าทางจะได้โดนดาเมจอีกรอบ เหอๆ)คุณลิงสู้ๆ นะคะ เป็นกำลังใจให้ค่าาา : )
ดิวคนแรกน่าสงสารดิวเรื่องที่สอง แม่งน่าจะเจ็บมาม่าจริงๆด้วย เว้ยเฮ้ย แต่ชอบๆ
ฝาแฝดเอบี ชอบชื่อๆ ...ว่าแต่ใครพระใครนายหว่า... (//คิดได้แค่นี้เรอะ!! =[]=!!)...รู้สึกดิว-อาร์ม จบแบบที่สองก็ดี แต่ชอบแบบที่หนึ่งมากกว่าแฮะ (เอ๊ะ??)
ตอนจบแบบแรก .. มือมันไปเองตอนพิมพ์ (เอาสะใจ) หมั่นไส้อีดิว
อึก...กระอักมาม่า...มาสั้นๆ...และจากไปอย่างดาเมจจ์