หัวข้อ: เล่ห์ลวงใจ - ตอนพิเศษ แสงแรกแห่งปีใหม่ โพสต์วันที่ 1/1/59 (p.101)

[bellbomb]

ขอบคุณค่า ได้อ่านอย่างนี้แล้วปลื้ม ช่วงนี้อาจต้องขอให้รอนี้ดนึงเพราะมา ตปท.อยู่ (เป็นทริปส่วนตัวที่วางแผนไว้นานมากกก) ยังไงกลับไปแล้วจะรีบเขียนต่อให้นะคะ ^^

[NOoTuNE]

ค่ะ รอค่ะ เที่ยวให้สนุกนะคะ 

[เด็กหญิง]

 

[PoPuAr]

อะกรี๊ดดดดดดด อ่านทันแล้วล่ะ 
เจอนิยายของคุณในทู้แนะนำ และไม่เคยอ่านนิยายของคุณมาก่อนเลย ทั้งที่แต่งมาหลายเรื่องแล้ว
มีความสุขมากๆที่ได้อ่านเรื่องนี้ เขียนได้ดีมากเลยค่ะ มืออาชีพมากๆ คำผิดก็ไม่มี อ่านแล้วไม่สะดุดอะไรเลย

สะดุดนิดนึงตรงที่่ คำว่า "ผู้สูงวัยกว่า" ที่ใช้เรียกแทนตัวคุณกฤต เอิ่ม คือไม่อยากให้ใช้คำนี้เลยค่ะ
เพราะมันทำให้คุณกฤตดูแก่เกินไป พออ่านเจอคำนี้ทีไร จี๊ดใจทุกที ฮ่าๆๆ  คำนี้เก็บไว้ใช้กับพ่อคุณกฤตก็พอเนอะ อิอิ

ในเรื่องน้องตี้น่ารักน่าเอ็นดูและน่าสงสารมาตั้งแต่เริ่มเลยอ่ะ คุณกฤตก็ร้ายเจ้าเล่ห์เหลือเกิน (นี่ใช่พระเอกจริงๆเหรอ)
แต่ก็ชอบพระเอกนิสัยแบบนี้นะคะ แบบว่าโดนใจค่ะ  ส่วนน้องตี้น่ะ รักเลยแหละ หนูน่ารักมากค่ะลูก 
พลอตเรื่องวางไว้น่าสนใจดีนะคะ อยากจะรู้ว่าจะรักกันตอนไหน  เพราะพระเอกดูเป็นคนไม่ค่อยเชื่อมันในความรัก
ส่วนนายเอกก็ฝังใจกับรักครั้งแรก คงต้องลุ้นกันต่อไป  อย่าเพิ่งรีบจบนะคะ จะรออ่านไปจนจบเลยค่ะ  และจะช่วยอุดหนุน
นิยายเรื่องนี้นะคะ เรื่องไหนชอบมากๆ ก็อยากมีไว้ในครอบครองค่ะ อิอิ

ปล.ทริปเที่ยวต่างประเทศแบบส่วนตั๊วส่วนตัว โห น่าอิจฉามากๆ ยังไงก็เที่ยวให้สนุกและรีบกลับมาอัพตอนต่อไปด้วยนะคะ

 

[JustWait]

ไม่ได้เข้าบอร์ดนาน คิดถึงน้องตี้

(หอมน้องตี้ซ้ายขวา)

ส่วนคุณกฤต

[ณ ที่เดิม™]

เย่ น้องตี้จะโดนตามตัวแล้วสินะๆ 

[tuek]

เพิ่งเข้ามาอ่านสนุกมากๆเลยค่ะ
เดี๋ยวจะกลับไปอ่านเรื่องที่ผ่านมานะค่ะ
+1 นะค่ะ

[Queen1001]

คนเขียนกลับมายังค้าาา
คนอ่านคิดถึงแล้ววว
คิดถึงคนแก่กับน้องตี้ด้วย 

[PoPuAr]

^
^
^
เห็นด้วยกับรีบน คนเขียนกลับมาแล้วยังเนี่ย

คิดถึงน้องตี้นะ 

[Pam_ban]

มารอตีตี้น้อยกลับมาหาอ้อมอกอันอบอุ่น (!?) ของคุณกฤต     เผื่อคุณกฤตจะอ่อนโยนด้วยมากกว่าเดิม เพื่อเป็นการง้อให้ตีตี้น้อยหายโกรธ 

ขอเพ้อนิดสสสนึง  คิดถึงง่ะ    


รอตอนต่อไปนะคะ


 

[coraline]

มาต่อไวๆนะคะ..คิดถึงน้องตี้...คิดถึงคนเขียน นาาาาาา

[bellbomb]

เล่ห์ลวงใจ ตอนพิเศษคั่นเวลา 1: เสียงเพรียกของหัวใจในยามค่ำคืน

 
ธีระรู้สึกตัวตื่นขึ้นมากลางดึก
 
ใช่ว่าอากาศร้อนจนอึดอัดหรือหนาวจนนอนต่อไม่ได้ ความจริงแล้วอุณหภูมิจากเครื่องปรับอากาศออกจะเย็นสบายกำลังดีด้วยซ้ำ แล้วเขาก็ไม่ได้รู้สึกอยากเข้าห้องน้ำ จึงไม่มีเหตุผลเลยว่าทำไมปุบปับถึงได้ตื่นขึ้นมา
 
"อืม..."
 
เสียงครางต่ำในคอดังมาจากคนที่กำลังหลับ สายตาที่เริ่มชินกับความสลัวของธีระมองเห็นกฤตภาสซึ่งกำลังนอนตะแคงหันหลังให้ ลาดไหล่เปลือยเปล่าและแผ่นหลังกว้างปรากฏให้เห็นเป็นเงาตะคุ่มในความมืดสลัว
 
ถ้าหากความสัมพันธ์ของพวกเขาดีกว่านี้ ธีระคงไม่ลังเลที่จะกระถดตัวเข้าไปหาแล้วกอดเอวอีกฝ่ายเพื่อขอแบ่งปันไออุ่น บางทีกฤตภาสอาจบ่นงึมงำบ้างที่ถูกรบกวนการนอน แต่ก็คงยอมให้เขาอิงแอบเพื่อซึมซับอุณหภูมิร่างกายแต่โดยดี และพวกเขาก็คงหลับเคียงข้างกันเช่นนั้นไปจนถึงเช้า
 
น่าเสียดายที่มันคงเป็นภาพซึ่งไม่มีวันจะเกิดขึ้นระหว่างพวกเขาสองคน
 
เด็กหนุ่มค่อยๆ ยันตัวขึ้นนั่งอย่างระมัดระวังเพื่อไม่ให้เตียงยวบจนเกินไป เขายกมือขึ้นถูต้นแขนทั้งสองข้างก่อนจะลุกเดินออกไปยังห้องครัว แสงจันทร์ซึ่งส่องลอดผ้าม่านเข้ามาในห้องทำให้สามารถเดินไปหยิบแก้วมาเทน้ำดื่มได้โดยไม่สะดุดอะไร
 
ธีระดื่มน้ำจนหมดแก้วก่อนจะเดินไปที่หน้าต่าง ท่ามกลางความเงียบสงัดของยามค่ำคืน เสียงของเข็มนาฬิกาในห้องนั่งเล่นดัง ติ๊ก...ติ๊ก...ติ๊ก ลอยมาเข้าหูอย่างชัดเจน เขายื่นมือไปดึงผ้าม่านเหนือกระจกหน้าต่างที่สูงตั้งแต่พื้นจรดเพดานออก เผยให้เห็นผืนฟ้าสีน้ำหมึกซึ่งมีดวงจันทร์ลอยเด่นและแต่งแต้มด้วยริ้วเมฆสีเทาประดุจลูกไม้ แสงจันทร์กระจ่างอาบไล้ลงมาบนร่างอันเปลือยเปล่าที่ยืนนิ่ง กระนั้นเขาก็ไม่ได้ใส่ใจว่าจะมีใครมองมาเห็นเพราะบริเวณโดยรอบคอนโดของกฤตภาสไม่มีอาคารที่สูงเท่า และเวลานี้ก็ผ่านเลยเที่ยงคืนมาเกินกว่าจะมีใครยังตื่นนอนกันอยู่อีก
 
เขายืนมองทิวทัศน์ของท้องฟ้ายามราตรีได้ครู่หนึ่งก็เดินกลับเข้าไปในห้อง ถึงแม้จะไม่รู้สึกง่วงสักเท่าไหร่ แต่วันรุ่งขึ้นเขายังต้องรับมือกับอารมณ์ที่แปรปรวนยากจะคาดเดาของกฤตภาส ดังนั้นยิ่งพักผ่อนเพื่อออมแรงให้ได้มากเท่าไหร่ก็ยิ่งดีเท่านั้น
 
เด็กหนุ่มก้าวกลับเข้าไปในห้องนอนอย่างเงียบเชียบ เงาของเขาทาบทับลงบนร่างของกฤตภาสที่พลิกตัวกลับมานอนหงายพลางหายใจอย่างสม่ำเสมอ ถึงแม้จะดูขัดกับบุคลิก แต่เวลานอนกฤตภาสมักหลับสนิทยาวจนถึงเช้า ถ้าหากไม่มีเสียงดังมากๆ หรือถูกปลุกจริงๆ ก็จะไม่ค่อยรู้สึกตัวตื่นขึ้นมากลางดึก ไม่เหมือนกับเขา...
 
นี่เขาช่างสังเกตผู้ชายคนนี้ตั้งแต่ตอนไหนกันนะ...
 
 
'เนื้อคู่ของน้องจะเป็นคนรูปร่างสูงใหญ่ อายุมากกว่าหลายปีนะจ๊ะ แล้วก็...จะได้เจอกันเพราะเหตุอันไม่คาดฝัน หรือเจอกันในสภาพแวดล้อมที่ไม่ปกติ'
 
 
จู่ๆ คำพูดของหมอดูไพ่ทาโรต์ที่เขาเคยไปดูเล่นๆ ตอนที่ยังคบกับณรงค์ก็ดังขึ้นในหัว ตอนนั้นพวกเขายังเพิ่งเริ่มคบกันได้ไม่นาน แต่เพราะมันเป็นครั้งแรกที่ธีระคบกับใครอย่างจริงจัง แถมอีกฝ่ายยังอายุมากกว่าหลายปี เขาจึงค่อนข้างตื่นเต้นกับประสบการณ์อันแปลกใหม่นี้ไม่น้อย
 
 
'อุ๊ย! ก็ตรงอยู่นะคุณเจ๊ ถ้าดูจากที่ที่แกเจอกับพี่เขาครั้งแรกน่ะ ใช่มั้ยตี้?'
 
สุเมธซึ่งไปด้วยกันทำท่าจีบปากจีบคอคุยกับหญิงวัยกลางคนซึ่งตั้งโต๊ะรับดูดวงอยู่ในตลาด ฝ่ายธีระเพียงแต่อมยิ้มโดยไม่ว่าอะไรเพื่อนที่เอ่ยกระเซ้า ความจริงแล้วคืนที่เขาได้เจอกับณรงค์นั้นก็เป็นสุเมธที่ยุให้เขาเดินเข้าไปชวนณรงค์คุยก่อนเสียด้วยซ้ำ
 
หญิงวัยกลางคนขมวดคิ้วแล้วเอียงคอ เธอมองธีระก่อนจะเบนสายตาลงพิจารณาไพ่ที่เรียงรายอยู่ตรงหน้าอีกครั้ง จากนั้นก็ส่ายหน้า
 
'คนนี้ยังไม่ใช่ ถ้าตามหน้าไพ่นี่ล่ะก็ คนที่เป็นเนื้อคู่ของน้องยังไม่เคยได้เจอกันเลย'
 
'อ้าว?'
 
เด็กหนุ่มทั้งสองอุทานออกมาพร้อมกัน พวกเขาสบตากันก่อนที่ธีระจะเป็นฝ่ายถามด้วยน้ำเสียงไม่ค่อยพอใจ
 
'แต่เงื่อนไขอย่างอื่นตรงไม่ใช่เหรอครับ ที่พี่บอกว่าจะเป็นคนตัวสูง อายุมากกว่า'
 
'ใจเย็นๆ พี่ก็พูดตามที่อ่านจากไพ่น่ะจ้ะ บางทีคนที่เป็นเนื้อคู่ก็ไม่ได้หมายความว่าจะต้องได้อยู่ด้วยกันก็ได้ แต่ที่แน่ๆ คนปัจจุบันของน้องเขามีชะตาผูกพันอยู่กับคนอื่น'
 
 
ธีระจำไม่ได้ว่าตนทำสีหน้าเช่นไรหลังได้ฟังประโยคสุดท้าย รู้แต่ว่าสุเมธพยายามช่วยเบนความสนใจเขาด้วยการขอให้หมอดูคนนั้นดูดวงของตัวเองต่อ พอทั้งคู่ดูดวงเสร็จและเดินจากมาแล้วถึงค่อยหันมาปลอบเขาว่าหมอดูคู่กับหมอเดา แต่ธีระก็ยังหวั่นไหวเพราะอดคิดไม่ได้ว่า 'คนอื่น' ที่ชะตาของณรงค์ถูกร้อยรัดไว้คู่กันนั้นน่าจะเป็นใคร
 
เวลาล่วงเลยมาหลายเดือนจนถึงบัดนี้ เขาได้ประจักษ์กับตัวเองแล้วว่าสิ่งที่หมอดูคนนั้นเคยพูดเกี่ยวกับณรงค์เป็นความจริง เพียงแต่ในส่วนที่เป็นเนื้อคู่ของเขาเองนั้น...ธีระก็สุดจะรู้ว่าคนในคำทำนายจะปรากฏตัวที่ไหนหรือเมื่อไหร่ และเขาก็ไม่คิดจะหวนกลับไปให้หมอดูคนนั้นทำนายซ้ำให้ต้องกระวนกระวายใจอีก
 
แต่ต่อให้จะพยายามไม่คิดแล้วก็ตาม ธีระก็อดจะนึกถึงคำทำนายเหล่านั้นไม่ได้เมื่อทอดสายตามองไปยังคนที่กำลังหลับไหลอยู่ตรงหน้าในยามนี้ ถ้าเป็นผู้ชายคนนี้ล่ะ...เป็นไปได้หรือเปล่าว่ากฤตภาสคือเนื้อคู่ของเขาที่หมอดูคนนั้นเคยพูดถึง? คนที่ขี้โกงและเอาแต่ใจสารพัด ใช้วิธีสกปรกเพื่อปรนเปรอตัวเองโดยไม่สนใจความรู้สึกของเขาเลยคนนี้น่ะเหรอ?
 
ไหล่ผอมสั่นเมื่อความคิดแล่นมาถึงตรงนี้ เขาเม้มปากแล้วเดินไปเอนหลังลงบนเตียงโดยพยายามไม่คิดอะไรต่อ อีกไม่กี่ชั่วโมงก็จะเช้าแล้ว ดังนั้นเขาควรจะหยุดคิดเรื่องไม่เป็นเรื่องแล้วก็นอนพักผ่อนเสียที
 
“ไปไหนมา?”
 
ธีระสะดุ้งเมื่อได้ยินเสียงทุ้มต่ำถามอย่างงัวเงีย เขาเหลือบมองคนที่นอนตะแคงหันมาหาแล้วก็รีบพลิกตัวหนี เวลานี้สิ่งสุดท้ายที่เขาอยากทำก็คือการต่อปากต่อคำกับคนร่วมเตียง
 
"แค่ออกไปกินน้ำครับ ผมจะนอนต่อแล้ว"
 
"หืม...แต่เนื้อตัวเย็นขนาดนี้ ท่าจะไม่ได้แค่ออกไปกินน้ำอย่างเดียวล่ะมั้ง"
 
เด็กหนุ่มสะดุ้งอีกเมื่อจู่ๆ มือใหญ่ก็สอดมารอบเอว จากนั้นก็รั้งร่างเขาเข้าไปหาจนแผ่นหลังชนกับแผงอกกว้าง เขาพยายามทำเสียงฮึดฮัดเพื่อให้คนข้างหลังปล่อย ยิ่งถูกริมฝีปากอุ่นแนบลงมาตรงซอกคอ ธีระก็ยิ่งแสดงการขัดขืนมากขึ้น
 
"ไม่เอาน่า ฉันไม่ได้จะทำอะไรมากกว่านี้สักหน่อย แต่ถ้ายังดิ้นไม่หยุดฉันอาจจะ 'ตื่น' บ้างก็ได้นะ"
 
เสียงกระซิบข้างหูทำให้ธีระหยุดดิ้นทันที หัวใจของเขาเต้นถี่แรงราวกับรัวกลอง เด็กหนุ่มรู้ดีว่ากฤตภาสไม่ใช่คนที่ชอบขู่ใครเล่นๆ และหากตนยังไม่เลิกขัดขืนก็อาจทำให้อีกฝ่ายนึกสนุกจนอยากสานต่อให้ค่ำคืนนี้ยาวนานกว่าที่ควรก็ได้ เขาจึงทำได้เพียงหลับตาและเม้มปากแน่นขณะที่มือใหญ่ลูบไล้ผิวกายไปมา ส่วนริมฝีปากอุ่นก็พรมจูบไปทั่วคอและบ่าราวกับจงใจแกล้ง
 
"คุณกฤต...ขอผมนอนเถอะ ผมเหนื่อย"
 
ธีระต้องพยายามเต็มที่เพื่อบังคับเสียงไม่ให้สั่น เขารับรู้ได้ถึงลมหายใจของกฤตภาสบนต้นคอ เช่นเดียวกับความรู้สึกว่ากำลังถูกนัยน์ตาคมกริบจับจ้องราวจะมองให้ทะลุไปเห็นความคิดในหัวของเขา
 
เวลาคงไหลผ่านไปเพียงไม่กี่วินาที แต่มันกลับดูเหมือนเนิ่นนานเหลือเกินกว่าธีระจะได้ยินคำตอบที่ทำให้ใจเขาสงบลงได้
 
"งั้นก็ตามใจ"
 
อ้อมแขนที่โอบกอดเมื่อครู่ผละไป เช่นเดียวกับไออุ่นที่จางหายเมื่อกฤตภาสพลิกตัวกลับไปอีกทาง ธีระค่อยๆ ระบายลมหายใจยาวออกมาด้วยความโล่งอก พลันก็หัวใจกระตุกเมื่อได้ยินเพื่อนร่วมเตียงเอ่ยขึ้นเรียบๆ
 
"ถึงคืนนี้จะเลี่ยงได้ แต่พรุ่งนี้ฉันคงไม่ใจเย็นให้แบบนี้หรอกนะ"
 
พอสิ้นประโยคนั้นกฤตภาสก็ไม่เอ่ยอะไรอีก ไม่นานเด็กหนุ่มก็ได้ยินเสียงลมหายใจสม่ำเสมอซึ่งบ่งบอกว่าอีกฝ่ายหลับแล้ว เขาได้แต่ดึงผ้าห่มขึ้นจนถึงต้นคอแล้วก็หลับตาแน่นเพื่อกันไม่ให้หยาดน้ำตาไหลริน รวมทั้งกัดริมฝีปากเพื่อสะกดเสียงสะอื้นไม่ให้หลุดผ่านลำคอออกมาด้วย
 
'เนื้อคู่ของน้องจะเป็นคนรูปร่างสูงใหญ่ อายุมากกว่าหลายปีนะจ๊ะ แล้วก็...จะได้เจอกันเพราะเหตุอันไม่คาดฝัน หรือเจอกันในสภาพแวดล้อมที่ไม่ปกติ''
 
ไม่มีทางหรอก... ยังไงคำทำนายนั่นก็ไม่มีทางจะหมายถึงกฤตภาสไปได้ เนื้อคู่ที่เขาเฝ้ารอต้องไม่ใช่คนใจดำที่ทำเหมือนชั่วชีวิตนี้ไม่คิดจะเปิดใจทำความรู้จักกับความรักแบบนี้แน่...
 
 
++---TBC---++
 

[bellbomb]

 
 
A/N: ไทม์ไลน์ของตอนนี้จะอยู่ราวๆ ช่วงที่ตากฤตเริ่มบังคับให้น้องตี้นอนด้วยช่วงแรกๆ ค่ะ เนื่องจากหลังเรากลับจากทริปญี่ปุ่นแล้วก็ยังไม่มีเวลาได้เขียนตอนใหม่แบบเต็มๆ เลย แต่เพื่อเอาใจคนอ่านที่ Bellbomb หายไปน้านนาน วันนี้ก็เลยมาลงตอนคั่นเวลาสั้นๆ ของน้องตี้กับตากฤตให้ก่อน อ่านแล้วอาจหวานปนขมนิดหน่อย (มีตรงไหนหวานละเนี่ย?) คงช่วยให้หายคิดถึงน้องตี้กันได้บ้างนะคะ (เพราะคงไม่มีใครคิดถึงตากฤตมั้ง?) แล้วพบกันใหม่ตอนหน้าที่จะพยายามเข็นมาให้ไวๆ ค่า

[PoPuAr]

 

[-west-]

คนนี้แหละตี้ อย่าคิดเยอะ

[♠DekDoy♠]

ก็ไม่รู้ว่าทำไมไม่ทำกับน้องดี ๆ เล่นเลวใส่แบบนี้กว่าตี้จะกล้ารักมันก็นานอ่ะสิ โตแต่ตัวจริง ๆ

[PoPuAr]

ดีใจที่น้องตี้กลับมาแล้ว ถึงจะมาแบบตอนพิเศษสั้นๆก็ตาม

แทบหาความหวานไม่เจอในตอนนี้ น้องตี้น่าสงสารได้ตลอด

แต่ก็ทนๆพี่เค้าหน่อยนะ เพราะถึงยังไงพี่เค้าก็เนื้อคู่หนูนั่นแหละ หนีกันไม่พ้นอยู่ดี 

[sine_saki]

เอิ่ม...นี่หวานแล้วเหรอค่ะ?
คนในโชคชะตา เป็นลุงแก่เอาแต่ใจคนนี้ไม่ผิดตัวแน่
ไปดูดวงกับแม่หมอที่ไหนนี่ แม่นมาก อยากไปดูด้วย อิอิ

[lizzii]

โถ่น้องตี้ เริ่มรักอิตาคุณกฤตเข้าตั้งแต่แรกๆ แล้วละมั้ง

[liza sarin]

หมอดูที่ไหนแม่นจัง

[tpaibull]

เย้...น้องตี้กะพี่กฤตกลับมาแล้ว คิดถึ้ง...คิดถึงจัง

[Maxshu]

ก็พาลุงแกไปหาหมอดูแม่นๆนั้นก็จะได้รู้แล้วล่ะค่ะตี้ แหม่ หมอดูนั้นอยู่แถวไหนเหรอ เราจะไปดูบ้าง แม่นมาก 555555

[Maytbb]

อ่านจนจบก็ยังหาความหวานไม่เจอเลยแฮะ 

[HISY]

เป็นตอนพิเศษที่หาความหวานไม่เจอจริงๆ

[iammz]

คิดถึงคุณกฤตกับน้องตี้จริง ๆ ค่ะ T^T
ขอบคุณสำหรับตอนพิเศษนะคะ +1

^^

[milkshake✰]

หมอพิกัดหมอดูหน่อยค่ะ
จะไปดูบ้าง 55555555555555
(ไม่ใช่ล้ะ)

รอตอนหลักตอนต่อไปอยู่นะคะ
สู้ๆ นะคนแต่ง
 

[j123]

พระเอกเรื่องนี้ นี่คนละอารมณ์กับ คุณเชษฐ์ เรื่อง แค่สบตาก็รู้ว่ารัก เลย
อ่านแล้วขัดใจ ชอบแนวอบอุ่นมากกว่า 

[BlueHoney]

มันคงเฟลหน้าดูเหมือนกันถ้าเนื้อคู้ที่รอ น่าเอาหม้อมาฟาดขนาดเนี่ย!!! ยังมีเวลาให้คุณกฤตภาสอัพคะแนนอยู่นะคะ 
  //กระซิบว่าคิดถึงนะ><

[mur@s@ki]

จะทำก็ทำไปสิยังไงตี้ก็เลี่ยงไม่ได้อยู่แล้ว แต่จะพูดออกมาให้รู้สึกแย่เพิ่มขึ้นทำไม


 

[A-J.seiya*]

เราคิดถึงคุณกฤต
คือชอบบบ
ฮือออ

คุณกฤตน่ารัก ต้องตี้ต้องรู้ตัวเร็วๆนะ ว่านี่เนื้อคู่!!!