ดินต่างฟ้า กับ หาดทรายใต้แสงจันทร์
ร้านอาหารที่คุณชายพามานั้นเป็นร้านหรูหราทว่าไม่ได้อยู่ติดทะเล เพราะต้องเดินเข้าไปในซอยเล็กน้อย ทว่าบรรยากาศที่มีลูกค้าต่างชาติปะปนกับคนไทย อีกทั้งศิลปะของตัวร้านก็ผสมผสานระหว่างสไตล์ไทยกับสไตล์ยุโรปจนลงตัวก็ชวนให้น่านั่งอยู่ไม่น้อย
ตัวร้านมีขนาดกว้าง ทางเข้าร้านมีน้ำพุขนาดใหญ่ประดับประดาอยู่ตรงกลางประกอบกับสองข้างทางมีต้นไม้ใหญ่และโคมไฟสีสวยที่ให้ความร่มรื่นแถมยังมีโคมเล็ก ๆ ประดับอยู่ตามกิ่งไม้ทำให้ดูสบายตา
พอเดินเข้าไปในตัวร้าน มีเพลงสากลเปิดเบา ๆ ให้ลูกค้าได้ฟัง แสงไฟสีส้มทำให้ภายในร้านดูสลัว ๆ และค่อนข้างจะโรแมนติกเหมาะสำหรับลูกค้าที่มากันเป็นคู่รัก
คุณชายเดินนำไปยังโต๊ะตัวหนึ่งซึ่งอยู่ติดกับผนัง ด้านข้างมีกระจกใสบานใหญ่กั้นเป็นผนังทำให้ลูกค้าสามารถมองเห็นวิวนอกตัวร้านได้อย่างชัดเจน จากนั้นพนักงานในร้านก็ส่งใบรายการอาหารมาให้
“ข้าวอยากกินอะไร" คุณชายเอ่ยถามหลังจากที่ผมเปิดดูรายการอาหารได้สักระยะ อาหารของร้านนี้มีทั้งอาหารไทย อาหารอีสานรวมถึงอาหารประจำชาติของชาวยุโรปก็มีให้เลือกสรร แต่ส่วนใหญ่เมนูหลัก ๆ จะเป็นอาหารทะเลเสียมากกว่า
“แล้วแต่คุณชายเลยครับ" ที่ต้องตอบแบบนั้นเพราะผมเป็นคนกินง่าย ๆ อยู่แล้ว... ยกเว้นก็แต่ผักสารพัดชนิดที่ผมจะไม่แตะต้องเด็ดขาด
คุณชายพยักหน้ารับหลังจากนั้นก็สั่งรายการอาหารมาค่อนข้างเยอะพอสมควร และปิดท้ายด้วยการสั่งเหล้ามาหนึ่งขวด
“เดี๋ยวก็เมาอีกหรอกครับ" ผมเอ่ยขึ้นทันทีหลังจากที่พนักงานเดินจากไป
“ไม่เมาหรอก ฉันสั่งมาให้ข้าวดื่ม" คุณชายทำเสียงทะเล้น ถ้าเรื่องเหล้าเนี่ยผมไม่กลัวหรอก หลังเลิกงานผมก็เคยกินกับพี่ปั๊มและพนักงานคนอื่น ๆ ในปั๊มน้ำมันบ่อย ๆ มันเลยทำให้ผมเคยชินและไม่เมาง่าย ๆ แน่นอน แต่ที่ผมห่วงก็คือ...
“แต่คุณชายพาผมมาเที่ยวทะเล ผมก็อยากเที่ยวทะเลกับคุณชาย ไม่ได้อยากดื่มเหล้าสักหน่อย"
“เออน่า ดื่ม ๆ ไปเหอะ พรุ่งนี้ตื่นมาค่อยไปเที่ยวก็ได้" คุณชายตอบ
“หึ! คิดจะมอมเหล้าผมล่ะสิ บอกไว้ก่อนเลยว่าผมคอแข็งระดับหินแกรนิตเรียกพี่นะครับ" ผมยักคิ้วใส่คุณชาย สงสัยคุณชายจะหมั่นไส้ก็เลยเอื้อมมือมาปัดศีรษะผมเบา ๆ ...ไอ้เด็กแสบนี่มันทำอะไรไม่เคยเห็นหัวผมหรอก สงสัยมันไม่เคยคิดว่าผมเป็นพี่ตามที่ปากพูดล่ะมั้ง
“ฉันจะมอมเหล้าข้าวทำไมล่ะ อย่างฉันน่ะไม่จำเป็นต้องมอม..." คุณชายเอ่ยออกมา "แต่ก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าจะคอแข็งตามที่โม้หรือเปล่า"
ระหว่างนั้นเราสองคนก็นั่งคุยกันอย่างเพลิดเพเลิน ไม่นานมากนักอาหารที่คุณชายสั่งก็ถูกทยอยนำมาเสิร์ฟจนเต็มโต๊ะ มีทั้งปลาเผา หมึกนึ่งมะนาว กุ้งชุบแป้งทอด ต้มยำทะเล และส้มตำปูปลาร้าของโปรดของคุณชาย และที่ขาดไม่ได้ก็คือข้าวเหนียว
กลิ่นของปลาร้าที่อยู่ในส้มตำช่างยั่วยวนยิ่งนัก ทว่าก่อนที่ผมจะตักกิน คุณชายที่นั่งอยู่ตรงข้ามก็ตักกุ้งชุบแป้งทอดมาให้ผมพร้อมกับเนื้อหมึกนึ่งมะนาว
“กินเยอะ ๆ นะข้าว จะได้ตัวโต ๆ" คุณชายพูด...
“ขอบคุณครับคุณชาย" แล้วทำไมผมต้องรู้สึกเขินด้วยเนี่ย ...จะว่าไป คุณชายไม่เคยตักอาหารให้ผมกินสักครั้งนี่นา กลับกันก่อนหน้านี้เวลาออกไปทานอาหารนอกบ้านกับคุณชายสองคนทีไรก็มีแต่คุณชายที่แกล้งบอกให้ผมตักนู่นตักนี่ให้จนน่ารำคาญ แต่สุดท้ายผมก็เต็มใจตักให้คุณชายเสมอ
และก่อนที่ผมจะได้กิน คุณชายก็ทำหน้างอใส่ผม คิ้วก็ขมวดมุ่นด้วยความขัดใจ
“โถ่... ข้าวไม่เห็นตักให้ฉันบ้างเลย" ว่าแล้วเชียวคุณชายต้องอยากให้ผมตักให้คืนแน่ ๆ
ผมเอื้อมมือไปตักเนื้อปลาทับทิมเผาให้กับคุณชาย ก่อนที่จะตักส้มตำปูปลาร้าของโปรดให้คุณชายด้วย
“คุณชายก็ทานเยอะ ๆ นะครับ" ผมเอ่ยกลับบ้าง คุณชายยิ้มอย่างพอใจก่อนที่หลังจากนั้นเราทั้งสองจะลงมือรับประทานอาหาร
เราสองคนนั่งอยู่ในร้านอาหารนานโข เพราะอาหารที่สั่งมาเยอะเกินไปทำให้ทั้งผมและคุณชายต้องค่อย ๆรับประทาน กว่าที่อาหารทุกอย่างจะถูกจัดการลงกระเพราของผมกับคุณชายจนหมดเกลี้ยงก็ปาไปเกือบชั่วโมง...
“คุณชายอ่ะ กินนิดเดียวเอง" ผมประท้วงทันทีที่กลืนข้าวคำสุดท้ายลงคอ ก็ตลอดเวลาคุณชายเล่นตักอาหารให้ผมสารพัดส่วนตัวเองก็ทานนิดเดียว
“ก็ฉันอยากให้ข้าวกินเยอะ ๆ นี่" คุณชายพูดขณะเอื้อมมือไปหยิบแก้วเปล่าก่อนที่จะผสมเหล้ากับโซดาแล้วยื่นแก้วนั้นมาให้ผม "เอ้า... พ่อคนคอแข็ง ดื่มซะ"
“โถ่... คุณชายครับ ผมเพิ่งกินข้าวอิ่มจะให้ดื่มเหล้าแบบนี้มันไม่ไหวหรอกครับ" ผมปฏิเสธ "เอาไว้ไปดื่มบนห้องพักได้ไหม"
สิ้นเสียงของผม คุณชายก็ถอนหายใจออกมาอย่างขัดใจ
“ถ้างั้นก็ดื่มแก้วนี้ให้หมดก็ยังดี"
“ครับ... คุณพ่อ" ผมรับแก้วนั้นมาก่อนที่จะกลั้นใจดื่มมันจนหมดแก้ว รสชาติของเหล้ามันขม... ขมกว่าที่ผมเคยดื่มกับพี่ปั๊มหลายร้อยเท่า ไม่รู้คุณชายผสมโซดากับเหล้าในอัตตราส่วนอย่างไรมันถึงได้ขมขนาดนี้ พอหมดแก้ว ผมก็เลยต้องแลบลิ้นแล้วทำหน้าเหยเกออกมาราวกับว่าสิ่งที่ผมเพิ่งดื่มเข้าไปเมื่อครู่ เป็นสิ่งที่น่าขยะแขยงที่สุดในชีวิต
“ไหนว่าคอแข็ง ทำไมทำหน้าแบบนี้ล่ะ" ได้ทีก็ต่อว่าใหญ่... คุณชายนี่นิสัยขี้แกล้งขี้เอาชนะเหมือนเดิมไม่เคยเปลี่ยน
“ก็คุณชายเล่นผสมโซดาแค่นิดเดียวมันก็ขมสิครับ" ผมเถียงออกไป
“อ่ะโด่... ก็นึกว่าจะเก่ง ไอ้ไก่อ่อนเอ๊ย" ยังมีหน้ามาว่าผมอีก... ทั้ง ๆ ที่ตัวเองก็คออ่อนปวกเปียกยิ่งกว่าอะไร
“บอกแล้วไงว่าผมไม่อ่อน" ผมเถียงและไม่รู้เพราะฤทธิ์เหล้าหรืออย่างไรถึงทำให้ผมกล้าพูดในประโยคถัดไป "ถ้าไม่เชื่อจะพิสูจน์ก็ได้นะคุณชาย"
ไม่ว่าเปล่าผมยังตบที่หว่างขาอย่างท้าทายอีกด้วย...
“อ่ะ ๆ ไว้ค่อยไปพิสูจน์ที่ห้องละกัน" พูดจบคุณชายก็เรียกพนักงานมาเก็บตังค์จากนั้นเราทั้งสองก็เดินออกจากร้านอาหาร
ขณะที่เดินอยู่ริมหาดนั้น ผมรู้สึกมึน ๆ เล็กน้อยโชคดีที่มีคุณชายช่วยประคองตลอดทางเลยทำให้ผมสามารถเดินได้อย่างสง่าผ่าเผย แต่ถึงกระนั้นคุณชายก็ยังบ่น...
“จะเดินเซทำไม ไหนว่าคอแข็งวะ" คุณชายบ่นไปขำไป ไม่รู้จะขำอะไรนักหนา
“เซอะไร ผมก็เดินปกตินี่ครับ" ผมเถียงโดยที่ไม่รู้เลยว่าในยามนี้ตัวเองกำลังเดินกอดคอคุณชายโซซัดโซเซขนาดไหน
“ฉันไม่ไหวแล้วนะข้าว เดี๋ยวก็พานอนริมหาดซะหรอก"
“ก็เอาสิครับ จะนอนก็นอนเถอะ ผมง่วงแล้ว" พูดจบผมก็ปล่อยแขนออกจากคอของคุณชายแล้วทิ้งร่างลงกับหาดทรายริมทะเลทันที
ใบหน้าที่แหงนมองท้องฟ้าในยามนี้ทำให้ผมมองเห็นดวงดาวน้อยใหญ่ที่กำลังแข่งกันทอแสงระยิบระยับงามตา แต่ความงามนั้นก็หดหายไปเมื่อมีใบหน้ามุ่ย ๆ ของคุณชายก้มลงมาบดบังรัศมีของท้องฟ้า
“โถ่... คุณชาย ผมกำลังดูดาวเพลิน ๆ เลย กำลังมองหาดาวลูกลิงอยู่เลย" ผมบ่นคุณชายอย่างสุภาพ
“ดาวลูกลิง?” คุณชายทำหน้างุนงง "อ่อ... ดาวลูกไก่เหรอ เหอะ ๆ เมาแล้วพูดไรเลอะเทอะไปหมดเลยนะข้าว"
“ช่างเหอะน่า มานอนดูดาวด้วยกันดีกว่า"
ผมไม่สนใจในสิ่งที่คุณชายพูดสักนิด เพราะทันทีที่คุณชายพูดจบผมก็กระชากแขนของคุณชายจนคุณชายที่ยังไม่ได้ตั้งตัวต้องล้มลงมาตามแรงนั้น
ถ้าล้มธรรมดาเฉย ๆ มันก็คงไม่มีอะไร แต่คุณชายดันล้มลงมาโดยที่ริมฝีปากของคุณชายดันมาประกบกับหน้าผากของผม และริมฝีปากของผมก็ปะทะกับหน้าผากของคุณชายนี่สิมันเลยทำให้เราสองคนตัวแข็งไปชั่วขณะ พอตั้งสติได้คุณชายก็ค่อย ๆ ยั้งกายให้อยู่ในท่านั่งเหยียดขา
ผมที่รู้ตัวว่าเมื่อครู่ได้ทำความผิดเลยรีบยกศีรษะไปนอนหนุนตักคุณชายเพื่อเป็นการขอโทษและออดอ้อนไปในตัวด้วยกลัวว่าคุณชายจะบ่นอะไรออกมา
“เมื่อกี้ผมขอโทษนะครับ" ผมเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเบาหวิว
คุณชายไม่ได้ตอบอะไร เขาเพียงยิ้มให้ผมอย่างเอ็นดูก่อนที่จะใช้มือคลำศีรษะผมจากนั้นเราทั้งคู่ก็นอนและนั่งแหงนมองดาวบนท้องฟ้าที่ริมหาดด้วยกัน
จบตอน ^^
จบแล้วฟังเพลงนี้ 555 >>
http://www.youtube.com/watch?v=DvyDUwK2XWk (ใครจะเป็นเจ้าหญิงของใคร 555)
หัวข้อ: ◑﹏◐ ดินต่างฟ้า ♂ รักของเด็กปั๊มกับคุณชาย [ตอน39-40 P.19] - 14/07/60 (อ่าน 146728 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก