หัวข้อ: คุณหมีกับพี่มืด - ลงตอนแรกใหม่ค่ะ(รีแรก)

[mutyamania]

หลังเสียตัว





เจ๊ดแม่ม...เจ๊ดแม่ม.....เจ๊ดแม่ม


พรหมจรรย์ทางประตูหลังที่กูถนอมมาสามสิบห้าปี  มีอันต้องมาแปดเปื้อน  เพราะไอ้นิโกรเหี้ยที่กำลังสูบบุหรี่อย่างไม่รู้ไม่ชี้.....


อยากจับมันตรึงแล้วจุดไฟเผาชะมัด!!!!!


“โกรธกูเหรอไอ้ดร”
“เออสิวะ!!!!  รู้ตัวมั้ยมึงทำอะไรลงไปกับชีวิตเหี้ย ๆของกู  คนแม่งก็มีเรื่องให้เครียดพอแล้ว  ยังจะมาทำให้กูรู้สึกแย่กว่าเดิมอีก”

นี่ถ้าไม่ติดว่ามันยังมัดผมเอาไว้กับเตียง  ได้มีตายกันไปข้าง  อยากฆ่าคนแต่....แต่แม่มทำได้แต่มองด้วยสายตาอาฆาตนี่มันเจ็บปวดฉิบหายวายป่วง

“แค่เซ็กส์น่า.....เกิดมาทั้งที  ลอง ๆ ไว้ก็ไม่เสียหาย  มึงอาจจะชอบแบบนี้ก็ได้นะไอ้หำ”
“โฮกกกกกกกกกกก”

พอยามันสิ้นฤทธิ์  สติสตังค์ก็กลับคืน  ก้มมองดูผ้าปูแม่ม....สัด!!!!  ยังกะกูเป็นสาวพรหมจรรย์  เลือดซิงนี่กระจายเต็มไปหมด  แหงล่ะ  ดุ้นขนาดน้องม้า  น่าจะยาวเป็นฟุตขนาดนั้น  โดนเข้าไปแบบไม่ทันได้ตั้งตัว  เลือดไม่ออกก็แสดงว่าหูรูดหลวมแล้วล่ะ

“กูอยากได้คนมาช่วยเรื่องกิจการ  กูอยากให้ฮาเรมกูบูม  แล้วกูก็ตามสืบเรื่องของมึงมาสักพักแล้ว  ตั้งแต่กูกลับไทย  กูก็นึกถึงมึงเป็นคนแรก”
“ฟังแล้วก็ไม่เห็นจะเกี่ยวกับที่กูโดนเอาตูดตรงไหน”
“ก็มึงเป็นรักแรกของกูไง  กูจะปล่อยมึงแล้วนะ  ห้ามอาละวาดล่ะ  ไม่งั้นกูยิงทิ้งแม่งเลย”


เฮือกกกกก  เห็นกูเป็นคนจริงแบบนี้  กูก็กลัวตายนะไอ้สาดดด  อายุก็เข้าเลยสามตอนกลางแล้ว  แถมยังมีลูกอีกสอง  ไอ้ตอนทำน่ะก็ไม่ได้ตั้งใจ  แล้วตอนแรกก็ใช่ว่าจะรัก  แต่อยู่ไปอยู่มาแม่มเสือกรักพวกมันสองตัวเฉยเลย  ไม่รู้สิ  นี่ล่ะมั้งที่เรียกว่าเครื่องยึดเหนี่ยวจิตใจ

“ซี๊ดดดดดดดด.....ตูดกูไอ้เหี้ย.....ชีวิตลำบากอีกแล้วกู”
“เดี๋ยวก็ชินน่า  ตอนกูโดนครั้งแรกก็เจ็บงี้แหละ  ต่อไปก็สนุกแล้ว”
“นี่มึงก็เคยโดนเอาตูดด้วยเหรอ”

ช็อคครับ  เห็นเถื่อน ๆ อย่างนี้  คิดว่ามันเป็นคิงร้อยเปอร์เซ็นต์  ผมไม่รู้  ผมไม่สันทัดเรื่องพวกนี้  ต้องไปปรึกษาไอ้เควินลูกรักคนที่สอง  นางข้อมูลแน่นมากกกกก

แต่เดี๋ยวสิเฮ้ย.....จะให้ลูกรู้ไม่ได้เด็ดขาด  ว่าพ่อของมันโดน.....นนน.....


ลืมมันซะ....ลืมมันซะ

“ไม่เคยสิแปลก  กูอยู่เมกานะ  เสรีจะตายห่าไป  ครั้งแรกก็ได้กับรุ่นพี่  ผลัดกัน  ไม่รู้สิ  กูว่ารุกสนุกกว่าว่ะ  รับแม่งเจ็บตูด....หลัง ๆกูก็เลยเน้นรุก  เว้นแต่เป็นจ๊อบพิเศษ....พวกงานขายน่ะ...หึหึ”
“ดูมึงโชกโชนเนอะ”
“เออ....ทั้งหมู่....ทั้งสองอันหนึ่งรู....ลองจนหมดแล้ว  หนังก็เคยเล่น  มีรวมฮิตด้วยนะ  มึงอยากดูไหม  ตอนนี้กูก็รีไทร์แล้ว.....กลับมาทำธุรกิจที่บ้านเกิดดีกว่า....แบบ.....อยากให้ประเทศนี้มีอาบอบนวดดี ๆ ราคาไม่แพง  ฮ่าฮ่าฮ่า”

ฟังที่มันเล่าแล้วรู้สึกหวิว ๆ แปลก ๆ ไม่ได้หวิวแบบเศร้านะ  เพราะจับน้ำเสียงดูก็รู้ว่าไอ้เหี้ยนี่แม่งสนุก  ก็จริงอย่างที่มันว่า  อเมริกามันแดนเสรีเสียขนาดนั้น  เมื่อคืนมันก็เอาผู้หญิง....สรุปแม่งได้หมด  น่ากลัวเหี้ย ๆ

“แต่กับมึงกูอยากเป็นผัวนะ  มึงแก่แล้วแบ๊ว...”
“พ่อออออออ....มึงงงงง....ตายยยยยยย”
“ฮ่าฮ่า”

กูล่ะปวดประสาทกับไอ้นิโกรนี่  อ่อ....แล้วไอ้ที่ว่าหวิว ๆ ไม่รู้สิ....รู้สึกเงี่ยนนนนนนนแปลก ๆ

ยายังไม่หมดฤทธิ์เหรอวะ

แล้วห่า....นี่มึงเอาจริงอ่ะ  เปิดหนังโป๊ที่มึงแสดงเองให้คนอื่นดูอย่างภาคภูมิใจเนี่ยนะ

“ร้องลั่นเลย....อีกระหรี่ผิวขาว.....โดนกูจัดเข้าไปซ๊า.....”
“ห่า....ก็ของมึงใหญ่  ไอ้เหี้ยนั่นตัวแค่อกมึงเท่านั้นอ่ะนะ”
“มึงดูแล้วเงี่ยนใช่มั้ย  ของมึงแข็งปั๋งเลย”
“สัด!!!!”

แล้วมันก็พยายามจะลวนลามผมอีกครั้ง  จะให้สู้ก็ไม่ไหวล่ะครับ  ตูดยังระบมอยู่เลย  มันเลยค่อย ๆ กอดผมแทน  ตัวมันหอมดี  แถมผิวเนียนนุ่ม  จมูกโด่ง ๆ เคลียแถวซอกหู  มือมันก็ลูบตรงหัวนม

“มึงรู้มั้ย....หัวนมผู้ชายน่ะจุดศูนย์รวมเส้นประสาทเลยนะ  แค่เขี่ยก็ไฟติดแล้ว”
“ซี๊ดดดดด....อ่ะ....ไอ้สัดดดด”
“มึงดูดของกูดิ....กูชอบ....โดนทีไรระทวยทู๊กกกกที”

ก็เลยเอาคืนไปหนึ่งดอก  เห็นมันทำหน้าเหยเกบ้างแล้วสะใจชะมัด

“นี่....ตอนนี้สิเด็ด....ทั้งทวนครั้งสุดท้าย  โดนหมู่ตั้งสิบคน  กูไม่เคยรับหนักขนาดนี้มาก่อน  โดนสองดุ้นพร้อมกันด้วย  เจ็บเหี้ย ๆ แต่ก็แตกไปหลายน้ำอยู่”

มันเร่งไปถึงตอนที่มันโดนรุมเอา  นิโกรหุ่นล่ำ  ถูกหนุ่มผิวขาวเป็นฝูงผลัดกันเอา  ไม่รู้สิ  ผมควรจะสงสาร  หรือรู้สึกหดหู่  แต่ดูแล้วกลับ.....



ว๊อนท์ ?

“กูไม่เคยคิดว่าตัวเองน่าสงสารเลย...มึงรู้มั้ย....นี่บอกไว้ก่อน  เผื่อมึงคิดแบบนั้น  กูออกจะภูมิใจด้วยซ้ำที่หาเงินมาได้ด้วยน้ำพักน้ำแรงตัวเอง  จนมีเงินมาลงทุนที่นี่  ได้กลับมาเจอมึงที่กูโคตรจะคิดถึง  อีกอย่างที่กูภูมิใจคือทุกครั้งที่กูเล่นหนัง  หรือนอนกับใคร  กูจัดเต็มทุกครั้ง  กูเป็นคนมีเซอร์วิสมายด์น่ะ  เวลาที่แฟนคลับมาบอกว่าน้ำแตกทุกครั้งที่ดูงานกู  กูโคตรภูมิใจ”
“นั่นมันสำหรับมึง  สำหรับชีวิตของมึงที่โน่น  ไม่ใช่ที่นี่  คนที่นี่เขาไม่ภูมิใจกับเรื่องแบบนี้หรอก”
“ผิดตรงไหน  กูชอบเซ็กส์  แล้วมันก็คืองานเหมือนกัน  ถูกกฎหมายด้วย  ไม่ได้ไปค้ายาเสียเมื่อไหร่  อ่อ.....แต่ของเมื่อคืนนี่กูซื้อเขามานะ  ซื้ออย่างเดียว....หึหึ”


ก็จริงของมัน  ผมจะไปสงสารมันทำไม  คนที่น่าสงสารคือตัวผมต่างหาก  ที่ไม่เคยทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอันให้ครอบครัวภูมิใจ

“ตกลง.....กูจะร่วมงานกับมึง”
“ในฐานะหุ้นส่วนด้วย”
“โห....ขนาดนั้นเลย”
“หุ้นส่วนหัวใจนะ”
“เสี่ยวสาดดดด”


ไม่รู้สิ....ไม่รู้สิ....ผมพูดคำนี้บ่อยฉิบหาย....เพราะผมแม่งไม่รู้เหี้ยอะไรเลย


“อีริค.....ไหน ๆ มึงก็เอากูแล้ว....กูขอลองเอามึงมั่งได้มั้ยวะ”
“จัดไป”
.
.
.
.
.
.
.
โทรมพะยะค่ะ


ผมกลับมาบ้านด้วยสภาพที่เพลียสุด ๆ   ยังไม่ทันถึงสิบก้าว  ลูก ๆ ของผมก็ตรงดิ่งเข้ามาประคอง

“พ่อออออ.....อีตุ๊ดมันแกล้ง!!!!  เสื้อนักศึกษาผมเป็นสีชมพูหมดเลย  ไปเรียนไม่ได้แล้วเนี่ย......ขอตังค์พันนึงเบย”
“ฟัคยู  ทำอย่างปกติตัวไปเรียน  แดดดี้เป็นไร  ทำไมเหมือนคนไม่มีแรง  ขาเจ็บเหรอ.....เฮ้ย....แดดี้อย่าร้อง”
“เออ....ร้องไมเนี่ย  ขอตังค์แค่นี้ทำเป็นต่อมแต๋วแตก”

ผมรวบตัวพวกมันมากอดเอาไว้  เอาวะ....ไหน ๆชีวิตกูมันก็เป๋มาตลอด  แล้วตอนนี้กูก็ได้ทำสิ่งที่กูโครตจะภูมิใจ  แล้วจะไม่ให้น้ำตากูไหลได้ไง






กูกำลังสู้เพื่อเด็ก ๆ ของกู....พวกมึงว่ามันน่าภูมิใจไหมล่ะ
.
.
.
.
.
.
.
(end)

จบแบ้ว  เรื่องนี้ไม่เน้นสวยหรู  เน้นเถื่อนและเรียลจ้ะ

ไม่รู้จะต่ออะไรแล้ว  ในตอนนี้  ขอคิดดูก่อน  ถ้าตันมากกกกก  ก็เอาเป็นเรื่องสั้นไป  แต่ตอนนี้ปล่อยไว้แบบนี้ก่อนนะคะ

[nunnan]

ขนาดโทรมเลยยยย 

[kasarus]

ไม่เล่าตอนคุณหมีกดพี่มืดด้วยเหรอ 

[Silhouette]

  เค้าติดตามตัวเองทุกเรื่องแล้วอะ เสพติดไปแล้วตอนนี้

[sukaz]

เนื้อเรื่องนี้ สุดๆอ่ะ

 


 

[๛ナーリバス๛]

5555

รักน้องใช้ได้เลยนะจอร์จ....


แสบนะเควิน *-*


................
เพิ่มเติม

ว้ากกก มีผัดไทยด้วย พลิกรอบสอง  *0*

จะว่าไปมันก็เรียลจริงๆนะ

ให้ความรู้สึกว่าชอบแบบนี้นะ แฟร์ดี เวลาอ่าน แบบไม่ระบุรุกรับแต่แรกมันก็ทำใจได้แหละ

[fay 13]

    _

[NO.666]

ไยชีวิตเจ้าจึงดูอนาถเช่นนี้

[mutyamania]

ตัดสินใจว่าจะไม่ต่อนะคะ.....แต่เดี๋ยวจะแต่งตอนจบ(บทสรุป)แบบซอร์ฟ เวอร์ชั่นลงแทน  แบบถ้าชอบเรียล ๆ ก็จบแล้ว  ถ้าชอบแบบซอร์ฟ ๆ เบา ๆ ก็จะจบอีกแบบหนึ่ง  ให้เลือกฟิน

เดี๋ยวนี้ไม่รู้เป็นอะไร  ชอบแต่งอะไรแบบนี้  ประมาณฟรีเซ็กส์---เรียล ๆ----แรง ๆ  555+  สงสัยดูหนังโป๊บ่อย  อิอิ

[fannan]

พลิกไปมารับรุกสลับกันไป



อยากอ่านต่อ

[mutyamania]

อันนี้เป็นตอนจบอีกเวอร์ชั่นหนึ่งนะคะ  สำหรับคนที่ไม่ชอบอะไรเรียล ๆ แต่อยากอ่านอะไรที่ดูเป็นนิยายขึ้นมาหน่อย  ไปอ่านโลดเด้อค่า


ตอนจบ – หลังเสียตัว (Light Version)




เจ๊ดแม่ม...เจ๊ดแม่ม.....เจ๊ดแม่ม

พรหมจรรย์ทางประตูหลังที่กูถนอมมาสามสิบห้าปี  มีอันต้องมาแปดเปื้อน  เพราะไอ้นิโกรเหี้ยที่กำลังสูบบุหรี่อย่างไม่รู้ไม่ชี้.....


อยากจับมันตรึงแล้วจุดไฟเผาชะมัด!!!!!


“โกรธกูเหรอไอ้ดร”
“เออสิวะ!!!!  รู้ตัวมั้ยมึงทำอะไรลงไปกับชีวิตเหี้ย ๆของกู  คนแม่งก็มีเรื่องให้เครียดพอแล้ว  ยังจะมาทำให้กูรู้สึกแย่กว่าเดิมอีก”


นี่ถ้าไม่ติดว่ามันยังมัดผมเอาไว้กับเตียง  ได้มีตายกันไปข้าง  อยากฆ่าคนแต่....แต่แม่มทำได้แต่มองด้วยสายตาอาฆาตนี่มันเจ็บปวดฉิบหายวายป่วง


“แค่เซ็กส์น่า.....เกิดมาทั้งที  ลอง ๆ ไว้ก็ไม่เสียหาย  มึงอาจจะชอบแบบนี้ก็ได้นะไอ้หำ”
“โฮกกกกกกกกกกก”


พอยามันสิ้นฤทธิ์  สติสตังค์ก็กลับคืน  ก้มมองดูผ้าปูแม่ม....สัด!!!!  ยังกะกูเป็นสาวพรหมจรรย์  เลือดซิงนี่กระจายเต็มไปหมด  แหงล่ะ  ดุ้นขนาดน้องม้า  น่าจะยาวเป็นฟุตขนาดนั้น  โดนเข้าไปแบบไม่ทันได้ตั้งตัว  เลือดไม่ออกก็แสดงว่าหูรูดหลวมแล้วล่ะ

“กูอยากได้คนมาช่วยเรื่องกิจการ  กูอยากให้ฮาเรมกูบูม  แล้วกูก็ตามสืบเรื่องของมึงมาสักพักแล้ว  ตั้งแต่กูกลับไทย  กูก็นึกถึงมึงเป็นคนแรก”
“ฟังแล้วก็ไม่เห็นจะเกี่ยวกับที่กูโดนเอาตูดตรงไหน”
“ก็มึงเป็นรักแรกของกูไง  กูจะปล่อยมึงแล้วนะ  ห้ามอาละวาดล่ะ  ไม่งั้นกูยิงทิ้งแม่งเลย”


เฮือกกกกก  เห็นกูเป็นคนจริงแบบนี้  กูก็กลัวตายนะไอ้สาดดด  อายุก็เข้าเลยสามตอนกลางแล้ว  แถมยังมีลูกอีกสอง  ไอ้ตอนทำน่ะก็ไม่ได้ตั้งใจ  แล้วตอนแรกก็ใช่ว่าจะรัก  แต่อยู่ไปอยู่มาแม่มเสือกรักพวกมันสองตัวเฉยเลย  ไม่รู้สิ  นี่ล่ะมั้งที่เรียกว่าเครื่องยึดเหนี่ยวจิตใจ

“ซี๊ดดดดดดดด.....ตูดกูไอ้เหี้ย.....ชีวิตลำบากอีกแล้วกู”
“เดี๋ยวก็ชินน่า  ครั้งแรกก็เจ็บงี้แหละ  ต่อไปก็สนุกแล้ว”
“พูดเหมือนเคยโดน.....ไอ้สาดดดดด”
“เปล่าหรอก.....แต่ตอนกูเอากับแฟนคนแรกก็เงี้ยะแหละ.....เลือดแม่งก็กระฉูดอย่างมึงนี่ล่ะ  รอบต่อไปก็เห็นสะกิดกูยิก ๆ  เพราะติดใจหำม้าของกู......สิบสองนิ้ว....ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า”
“ไอ้เหี้ยยยยยย.....นั่นจรวยหรือจรวดวะพ่องงงงงง”
“แล้วเดี๋ยวมึงจะต้องขอเบิ้ล......”

ผมเงียบ......ไม่รู้จะพูดห่าอะไรต่อ  นอกจากทำหน้าแหยง ๆ ผมมองดุ้นยักษ์ของมันที่แข็งขึ้นมาอีกครั้ง  ก่อนจะมองเลยขึ้นมาเรื่อย ๆ หุ่นของมันดีชิบ  กล้ามแน่นเหี้ย ๆ แล้วพอมองหน้าของมัน  ผมก็ต้องรีบหลบสายตา.....


สายตาแม่งเยิ้มชิบ  เอาซะกูขนลุก 

“อยู่โน่นกูก็ทำงานหลายอย่างนะ  ทั้งขายตัวในบาร์...ขายให้แต่ผู้หญิงนะเว้ย  ขายยาก็เคยช่วงนึงตอนร้อนเงิน  หนังโป๊ก็เคยเล่น  เงินดีนะเว้ย.....แถมยังได้เอาหญิงหุ่นแจ่ม ๆ อีกต่างหาก  แต่พอทำไปมันก็เริ่มอิ่มตัว  แบบ....ไม่รู้สิ  มันเบื่อน่ะ....แล้วมันก็รู้สึกว่ายังไม่ใช่  รู้สึกชีวิตแม่งไร้ค่ายังไงไม่รู้  ตลกดี  ได้ฟันหญิงตั้งเป็นพัน ๆคน....แต่กูกลับพบว่าตัวเองไม่ได้ชอบผู้หญิงหุ่นเอ๊กซ์พวกนั้นเลย  แต่แบบ....กูก็ยังมีอารมณ์กับผู้หญิงผิวขามตูดบึ้มอยู่นะเฮ้ย  ไม่ได้เบี่ยงเบนซะทีเดียวหรอก....แต่.....”

มันเงียบไป  แล้วก็จ้องหน้าผมด้วยสายตาฉ่ำเยิ้ม  แบบที่พวกนิโกรกลัดมันในหนังชอบทำเวลาป้อสาว....เหี้ยยย....ลุกเลย....ขนกูลุกพรึ่บเลย

“กูว่ากูชอบมึงตั้งแต่ตอนนั้นแล้ว....ตอนที่มึงคอยปกป้องกูจากคนทั้งห้อง....มันเป็นปมที่ฝังใจกูมาตลอด  กูแค่อยากจะปกป้องมึงบ้างน่ะ  กูก็เลยตัดสินใจกลับมาที่นี่  มาหามึง  แล้วก็ตั้งใจว่าจะกลับมาทำธุรกิจที่บ้านเกิด....แบบ.....อยากให้ประเทศนี้มีอาบอบนวดดี ๆ ราคาไม่แพง  ฮ่าฮ่าฮ่า”
“เบี่ยงเบนแต่เด็ก”
“ก็จะว่าอย่างนั้นก็ได้วะ...ไอ้ห่า...ถึงกูจะเอาหญิงได้อึดเป็นชั่วโมง  แต่กูก็ยังฝันเปียกถึงมึงเป็นบางครั้ง  กูรู้มันฟังดูทุเรศ  แต่มีคนส่งรูปมึงมาให้กู  เพื่อนเก่าน่ะ....รูปมึงตอนที่โตแล้ว  อายุสิบแปดมั้ง  ดูแล้วก็แบบ....มึงน่ารักดี  ไม่เห็นน่ากลัวเหมือนตอนเด็ก ๆ”
“กูอยากกลับไปหาลูก”
“กูรู้ว่าชีวิตมึงกำลังลำบาก  กูยิ่งอยากจะดูแลมึงเข้าไปใหญ่  ดร....มึงแต่งงานกับกูเถอะนะ.....ไหน ๆ มึงก็ตกเป็นของกู...ว่ากันตามพฤตินัยแล้ว”

สาบานว่าผมกระโดดถีบนิโกรปลิวตกเตียง

“เชี่ย....เจ็บนะเว้ย”
“กู....กูจะกลับบ้านแล้วไอ้สัด”
“มึงเขินได้โหดมาก”
“กูไม่ได้เขิน....อ๊ากกกกก”
“ลูกมึงจะไม่กำพร้านะดร”
“ลูกกูคงรับได้หรอก....โดยเฉพาะไอ้ห่าจอร์จ....ลาก่อน”

ผมจะลืมเรื่องบ้า ๆ พวกนี้ซะ  แล้วก็จะกลับไปเปิดร้านขายลูกชิ้นทอดประทังชีวิต

แต่ว่า

แต่ว่า

ไหงประตูถึงเปิดไม่ออกวะ....

“มันล็อคจากด้านในได้ด้วยน่ะ”
“ส่งกุญแจมา”
“ห่า....เขาใช้คีย์การ์ดหรอกเฟ้ย”

มันยิ้ม  ก่อนจะยัดคียการ์ด.....




ลงไปในเป้ากางเกงใน
.
.
.
.
.
.
“ซี๊ดดดดดดดด”

โดนล่อรอบสอง...สาม...และสี่

สัด....อีริคแม่งแรงควายเหี้ย ๆ

กูนะทั้งดิ้น  ทั้งต่อย  ทั้งถอง  ไอ้ถึกนั่นก็ยังอุตส่าห์กดกูเสียหมอบ

แต่จะว่าไป.....ตอนที่เอากันจนหมดแรง  แล้วถูกมันกอด.....


มันก็อบอุ่นดีหรอกนะ


แถมกลิ่นตัวแมน ๆ ของมันจะว่าไปก็ไม่เลว.....


เหี้ยเหี้ยเหี้ย


กูคิดอะไร


แล้วนี่กูก็เผลอรับข้อเสนอของมันไปจนได้.....คนเราพอมันตกอยู่ในสภาวะแบบนั้น  อะไรที่จะทำให้ได้รอดชีวิตกลับบ้าน  อะไรก็ได้  กูคว้าแม่มก่อน  ก่อนที่มันจะเริ่มรอบที่หก....เจ็ด....และแปด


ทำงานเป็นเลขา....คอยเทรนด์เด็กนั่งดริ๊งค์  มีเทสต์ก่อนปฏิบัติงานจริง....อืมมมม.....กูหน้ามืดก็อีตรงมีเทสต์นี่แหละวะ....เทสต์แบบเนื้อแนบเนื้อหรือเปล่า.....


ช่างเถอะ  เอาเป็นว่าตอนนี้กูกลายเป็นเด็กมันไปซะละ

“อ้าว.....บ้านล็อค....ไอ้หำสองหน่อนั่นหายแซ่บไปไหนแล้ววะ....”

โชคดีแล้วที่ลูกไม่อยู่  ผมจะได้ถือโอกาสล้างเนื้อล้างตัว  แล้วรีบเข้านอนโดยที่พวกมันจะได้ไม่สงสัย  ขืนให้มันเห็นท่าเดินพิกลพิการของผมในตอนนี้  ผมว่าไอ้จอร์จน่ะไม่เท่าไหร่  น้องวิ่นนี่สิน่ากลัว  นางต้องจับได้แหง....

“ไงอวบอ้วน....ลูกทิ้งแล้ว....ไปกันหมด  กลายเป็นหมีมีปัญหาแล้วเราอ่ะ”
“มึง!!!!”

ไอ้เหี้ยแบงค์.....ไอ้เด็กเวร  ไอ้ห่านี่ชอบลามปามผมอยู่เรื่อยเชียว....คือมันเป็นเพื่อนของไอ้จอร์จน่ะ  ชอบพากันไปทำเรื่องเหี้ย ๆ พากันไปหาตีนรับประทานนอกบ้าน

ไม่ถูกชะตา

ไม่ถูกชะตาอย่างแรง!!!!


“เดินเป๋อย่างกับไปโดนรุมโทรมมา”
“ไอ้สัด!!!!....กลับบ้านมึงไปเลยไอ้เด็กถุงยางแตก”
“อู่ยยย....เจ็บ”

อยู่ ๆมันก็ดันตัวผมเข้าไปในบ้านมืด ๆ คว้ามือผมที่กำลังป่ายป่ะคลำหาสวิทซ์ไฟเอาไว้.....




แล้วมันก็จูบผม....สัด....กูก็ระทวยไปสิ  ไม่รู้เป็นเหี้ยอะไร  โดนผู้ชายปี้ไปคืนเดียว  ชีวิตกูก็เป๋กู่ไม่กลับ


“ไปซุกซนที่ไหนมา....รู้นะ.....หายไปกับนิโกรนั่นทั้งคืนเลย....คงจะฉ่ำอุราเลยสิท่า”
“มึง”
“เอาไงดีล่ะ.....จะให้เก็บความลับให้มันก็ต้องมีข้อแลกเปลี่ยนนิดนึง....คุณพ่อของคุณเพื่อน”
“มึงจะเอาไงก็ว่ามา”
“หึ......”


เอาแล้วไง  ชีวิตกูไม่ปลอดภัยแล้ว

“เป็นเมียผมอีกคนสิ.....ลุงหมี  หึหึหึ”
.
.
.
.
.
.
(end)

จบแล้วจ้า  เป็นตอนจบอีกเวอร์ชั่นหนึ่ง  ซึ่งอาจจะไลท์สำหรับพี่มืด  แต่ไม่ไลท์สำหรับพี่หมี  เพราะดูท่าแล้วงานนี้  หมีอาจได้ผัวมากกว่าหนึ่งคน

ฮ่าฮ่าฮ่า

พรุ่งนี้จะลงตอนพิเศษให้นะคะ  จบแล้วจริง ๆ ไม่อิงนิยายค่ะ  ชัวร์!!!!

ปล. ปกติจะไม่ทำอะไรแบบนี้นะคะ  แบบว่าทำตอนจบแยกออกมาเป็นสองสามสี่แยก  มันดูเหมือนคนตัดสินใจไม่เด็ดขาด  แต่เห็นว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องสั้นมาก  เลยลองทำแบบนี้ดู  เพราะคงไม่ต่อแล้วน่ะค่ะ  จบแล้วจบเลย

เจอกันเรื่องหน้าค่ะ

อ้อ...ใช่....ยังมีตอนพิเศษอีกนี่เนอะ(แต่ตอนพิเศษนี่เนื้อหาก็ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องของคุณหมีแล้ว...เพราะงั้นเอนจอย  ไม่ว่าคุณจะเลือกตอนจบแบบไหน)

ไปนอนก่อนนะคะ  เจอกัน soon

[nunnan]

ชอบแบบหลังงง 

[fuku]

ชอบดาร์กเวอร์ชั่นค่ะ มันเห็นแนวเรื่องชัดเจนกว่า

ไลท์เวอร์ชั่น มันดูขายฝันแปลกๆ แถมมีเด็กน้อยมาจากไหนไม่รู้?

[Ra poo]

ชอบทั้ง 2 เวอร์ชั่นอ่า 

[cavalli]

 

[fannan]

เอ้ากลายเป็นหมีเนื้อหอมซะงั้น



ชอบทั้ง 2 เวอร์ชั่นอะ




รอตอนพิเศษอิอิ

[kasarus]

ดำดีสีไม่ตก ยกให้พี่มืดไปเหอะนะคุณหมี

[วัวพันปี]

จบแยกสองมันก็ไม่ใสซะทีเดียว  ออกแนวสีเทาอ้ะ  :ling1:ก็แหมนะ เพื่อนลูกขอมีเอี่ยวนี่นา

[punchnaja]

สนุกมากค่า รอตอนพิเศษนะ

[๛ナーリバス๛]

ชอบสองแบบเลยอ่ะ แต่ชอบแบบแรกมากกว่า เพราะ

ตอนหลังรู้สึกจิตๆ เลยพยายามมองโลกให้มันเรียลขึ้นมากกว่าเพ้อฝัน สงสัยจะเป็นเพราะอายุเรามากขึ้นแล้ว

บางทีก็คิดว่า บางคนเค้าก็ไม่ระบุนะว่าต้องรุกอย่างเดียว ที่ได้สองอย่างก็คงมีเหมือนกัน โดยเฉพาะชาวต่างขาตินี่ คนเป็นรับ แมนๆ เถื่อนไปเลยก็มี เพราะอย่างเลดี้บอยของเค้านี่ ก็บึกๆ ทั้งนั้น (แต่นมก็ตูมมาก 555)

ส่วนแนวใสๆ ก็รู้สึกดีนะ แบบมองเห็นความรัก แต่ไม่ชอบ ที่จะต้องมีมือที่สามหรือ หมีโดนข่มขู่ มัดมือชกแบบนั้น อยากให้มีไอ้มืดคนเดียวมากกว่า เพราะเวลามีใครอีกคนเพิ่มมา มันจะไม่ฮาแต่เป็นซีเรียสไปอ่ะ (ไม่ ฝัน ๆก็ตรงนี้) แม้จะจบแบบให้คิดเองเราก็ ออกแนว ซีเรียสนะ เป็นพวกคิดเยอะ ไม่ค่อยชอบแบบจบคิดเองเท่าไร มันค้างๆ

ส่วนตอนพิเศษ ของลูกๆ สินะคะ ..... อยากอ่านเรื่องจอร์จนะ แต่ไม่แน่ใจว่าถ้าเป็นจอร์จ มันจะชอบผู้ชายได้ไหม? เป็นรุกหรือรับ หรือแนวแบบไหน...

แต่คิดว่าดีแล้วที่เรื่องนี้ไม่มีอินเซส เพราะพี่น้องสนิทๆ มันน่ารักกว่า อีกอย่างของเชลบี้ เจอมาแล้วสองเรื่อง...บิ๊กบู้.../เรื่องล่าสุด  (นิไม่ได้อ่าน เมื่อผมหลงใหลนะ เพราะอ่านแรกๆ แล้วคิดว่ามันจะดาร์คเกินไปไม่เข้าแนวเท่าไร *ปกติจะไม่ค่อยอ่านแนวนี้เลย)
ส่วน เควิน ก็ เฉยๆ เพราะเรื่องกะเทย ก็ได้อ่านของเชลบี้มาสองเรื่องแล้วเหมือนกัน

เลยรู้สึกว่าถ้าจะมีพิเศษก็อยากอ่านจอร์จมากสุด....

แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น.....เขียนไรมาก็อ่านได้หมดคับ



 

ยาวว่ะ (เก็บกดไรป่าววะเรา 555)
พอดีช่วงนี้ เกมออนไลน์ ที่เล่นอย่างติดหนึบ....จะปิดตัวเลยว่างจัด

แต่แย่ตรงที่ทั้งๆ ที่ว่าง แต่อารมณ์กับจินตนาการมันกลับหดหาย เศร้าจัง ** 

[loveview]

ชอบทั้งคู่อ่าาา

[Anyann]

ชอบทั้งสองแบบเลยยยยยยยย

แบบแรกก็มันส์ดี คุณนิโกรแรง ช่ำชอง ผ่านมาแล้วทุกสนาม 555

แบบที่สองก็ดีค่ะ ออกแนวนิยายไปหน่อย(สงสัยเพราะเปรียบเทียบกับแบบแรกด้วยมั้งคะ) แต่ที่ชอบก็ตรงตอนจบนี่แหละ แหม คุณหมีนี่มันแซ่บจริงๆ 55555

[mutyamania]

The Last – ตอนพิเศษส่งท้าย



“เคฟฟฟฟฟฟ”


เคฟก็คือชื่อเล่นที่จอร์จใช้เรียกน้อง  เวลาที่ต้องการให้อีกฝ่ายทำบางอย่างให้....

อ้อนตีน  ว่างั้นเถอะ!!!

ปกติแล้วจอร์จมักจะเรียกน้องด้วยคำจิกกัดสารพัด  ไม่ว่าจะเป็น “อีตุ๊ด” “อีเหี่ยว” “อีวิ่น”....บลาบลาบลาห์

ที่เรียกอีตุ๊ด  เพราะว่าเควินมันเป็นตุ๊ด
ส่วนที่เรียกอีเหี่ยว  เพราะมันชอบทำหน้านิ่ง  ขรึม  เขาเลยคิดว่ามันดูแก่เกินวัย  อีกอย่างผิวขาวซีดของมันก็ทำให้มันดูเหมือนศพแช่แข็ง
ส่วนวิ่น....ไม่รู้สิวะ  ก็ไม่รู้จะเรียกอะไร  คงเป็นอารมณ์ประมาณ....เบื่อ...เซ็ง....ไม่รู้สึกอยากทะเลาะ  หรือเพราะเควินนั่นมันฟังดูหรูเกินไปที่จะเรียก  กระดากปากน่ะ
และอื่น ๆอีกมากมายแล้วแต่สถานการณ์จะพาไป  เช่นผีอีเม้ย....ผีอีเฟื้อง....อีจูออน....บลาบลาบลาห์

วกกลับเข้าสู่ปัจจุบัน  เควินกำลังนั่งจิบชากลิ่นมินท์อยู่ตรงระเบียงห้อง  ผมหมักทรีทเม้นท์ที่เพิ่งค้นพบใหม่ล่าสุดจากเว็บยูทูป(www.youtube.com)  เปิดคลอด้วยเพลงบอสซ่าเบา ๆ(พร้อมทั้งทาเล็บตีนไปด้วย)  จอร์จเพิ่งรู้ว่าน้องชอบฟังเพลงแนวนี้  เห็นปกติฟังแต่เพลงร็อคเมทัลสากล(เขามันชอบเพลงลูกทุ่งทางใต้  ไม่ก็ร็อคแกรมมี่อาร์เอส  เนื้อหาตัดพ้ออกหัก  เหมือนวัยรุ่นห่าม ๆ ทั่วไป)  โดยเฉพาะตอนที่เขาพาสาวมาอึ๊บ  มันจะเปิดดังลั่นจนเขาแทบหมดอารมณ์  แน่ล่ะ  มันคงรำคาญเสียงครางสำลักความสุขของสาว ๆ จากน้ำมือและน้ำอย่างอื่นของเขา(บางครั้งมันก็แกล้งเปิดพวกเพลงสวดเจ้าแม่กวนอิม----สาดดดดดด)

จริง ๆ จอร์จก็ไม่ค่อยได้ใส่ใจมันเสียเท่าไหร่หรอก  เพียงแต่วันนี้ต้องการให้มันช่วย  ก็เลยต้องเป็นฝ่ายเข้าหามัน  ก็เลยอดที่จะสังเกตบรรยากาศรอบ ๆ ตัวมันไม่ได้

“ว่า.....?”

มันถามเขาเสียงห้วน  ก่อนจะตวัดสายตามองอย่างเหยียด ๆ ริมฝีปากของมันเม้มแน่น  ราวกับว่าการที่คุยกับเขาเนี่ย....มันเป็นเรื่องที่ต้องใช้ความอดทนมากมาย

“พรุ่งนี้ไปกินข้าวกับพี่นะ”
“อารมณ์ไหน?”
“อารมณ์อยากจะเลี้ยงน้อง”
“เนื่องในโอกาสอะไรวะ?”
“ก็ฉลองวันเกิดล่วงหน้าไง”
“ฉลองวันเกิดล่วงหน้า.....อืม.....ไม่เร็วไปเหรอพี่  วันเกิดเค้ามันปีหน้าเลยนะ  เพิ่งฉลองไปเมื่อเดือนก่อนเองไม่ใช่เหรอ....”
“งั้นก็.......ฉลองย้อนหลัง.....แบบพิเศษ”
“วันเกิดหนูพี่ก็แดกเป็นพิเศษทุกปีอยู่แล้ว  เจ้าของวันเกิดต้องมาเช็ดอ้วกให้สองพ่อลูก  พูดแล้วยังสยองไม่หาย”
“ฮึก....ฮึก”
“พี่จะร้องทำไมยะ”
“พี่เหงา....พี่ไม่อยากอยู่บ้านคนเดียวน่ะวิ่นเอ๊ย.....”
“แล้วเพื่อนมีเป็นฝูงน่ะไม่รู้จักไปช๊วนนนนน”
“แง๊....”
“เออ....ไปก็ไปวะไอ้ห่า  ไปได้แล้วไป  น้องจะช้อปชุดใหม่ในเน็ต  ไม่อยากให้มาเจ๋ออยู่กวน....ของงี้มันต้องใช้สมาธิ”
“แต่งตัวสวย ๆ นะน้องรัก”
“น้องก็สวยของน้องทุกวันล่ะย่ะ....ฟัคยู...เสลดเป็ด...ชิ่วชิ่ว”
.
.
.
.
.
.
เควินไม่ได้ตัดผมมาเกือบสองปีแล้ว  เด็กหนุ่มไดร์และหนีบผมจนตรง  ผมบ็อบตรงสีดำประบ่าแบบไม่มีหน้าม้าและตัดเท่ากันหมดเป็นเส้นตรง  ขับให้ใบหน้านั้นดูซีดยิ่งขึ้น  ยิ่งมีไฝใต้ตายิ่งทำให้ใบหน้านั้นดูซึมเศร้าไม่สดใส  ปกติเขาจะตะบันเบ้าตาจนดำเป็นปื้นแบบพวกพังค์  เพียงแต่ว่าวันนี้ไปกินข้าวกับคุณพี่จอร์จ  เขากลัวว่าพี่จะอายที่ต้องนั่งร่วมโต๊ะด้วย

“มึงแต่งตัวถูกใจพี่มากวิ่น.....เยี่ยมกว่าที่คิดเอาไว้ซะอีก”
“เค้าก็แต่งปกติของเค้าน่ะแหละ....แหมตัวล่ะก็...อรั๊งค์.....เฮ้ยยยย....พอ ๆ...สั่งอะไรกินได้แล้ว”

ปกติของเควินก็คือชุดสูทสีดำยาวเข้ารูป...แบบผู้หญิงยุคเก้าศูนย์  กางเกงข้าม้าบาน ๆ พลิ้ว ๆ  และรองเท้าบู๊ต ทุกอย่างล้วนเป็นสีดำ  ไม่เว้นแม้แต่หมวกทรงฟักทอง  กับกระเป๋าหนังดูหรูหราสง่างามเสียไม่มี

“พี่เลี้ยงเอง....อยากกินอะไรสั่งเต็มทีเลยน้อง”
“เลี้ยง?....สั่งเต็มที่?  วันนี้พี่ดูไม่เหมือนพี่เลยแฮะ”
“อย่าสงสัยน่า....แดร๊ก ๆ ไปเถอะ  วันนี้มึงสวยมาก  น้องกูแจ่มแจ่แดมแจ่มว้าว”
“พอ....เยอะ!!!.....รำคาญ!!!!....บอกแล้วไงว่าสวยทุกวัน”

เควินสั่งอาหารประมาณสองสามอย่าง  กับน้ำสมูธตี้แก้วโตที่ทำจากมะม่วง  มือขาว ๆ ยาว ๆ กำลังหั่นซี่โครงอบน้ำผึ้งอย่างขะมักเขม้น  ดูแล้วน่าเอ็นดูเสียไม่มี

“อ่ะ....พี่ป้อน”
“มันจะดีเหรอพี่”
“หรือมึงรังเกียจพี่”
“โนพร๊อบแบ่ม”
“อ้ามก่อน”

เควินงับชิ้นเนื้อหอมฉุยรสชาติละมุนที่คุณพี่ชายส่งมอบให้อย่างเขิน ๆ วันนี้พี่ชายดูเป็นคนดีอย่างน่าขนลุก  แม้ใจนั้นจะเต็มไปด้วยความสงสัย  แต่ช่างเถอะ....อย่างน้อยก็พี่น่า....น่าจะพอไว้ใจได้บ้าง  เพราะงั้นกิน ๆ เข้าไปเถอะ  เพราะทุกอย่างนั้นมัน....


ฟรี


พี่คงจะใช้ให้ทำงานอะไรนิดหน่อยหลังกินเสร็จนั่นแหละ.....แต่ฝันไปเถอะ!!!!  อิ่มแล้วก็แล้วกันไปล่ะนะ....


“นี่มันอะไรกันจอร์จ  แล้วแม่คนนี้เป็นใครกันยะ!!!!!”


ยังไม่ทันขาดคำ  เควินแทบสำลักแมงโก้สมูธตี้ที่ดูดเข้าไปเฮือกใหญ่


นี่มันผู้หญิง....


อวบอึ๋ม....


หุ่นบึ้ม....




ปานช้างน้ำ....


เสปคให้ห่าจอร์จเลยนี่หว่าเฮ้ย!!!!


“มินนี่นั่งก่อน...”
“ไม่!!!!....มินนี่ไม่นั่ง  จอร์จเป็นคนนัดมินนี่มาเจอที่นี่  แล้วทำไมนังกุ้งแห้งไม้เสียบนี่ถึงมานั่งอยู่ตรงนี้  มันหมายความว่ายังไง....อีแห้งนี่ใคร....แปร๋นนนนนนนน”
“มินนี่พอเถอะ  ที่เรานัดมินนี่มาวันนี้  เพราะเราอยากจะบอกว่าเรื่องของเรามันคงเป็นไปไม่ได้  จอร์จอึดอัด  จอร์จไม่อยากฝืนทนกับความสัมพันธ์แบบนี้อีกแล้ว....นี่เมียจอร์จเอง....ชื่อซาร่า.....เราแต่งงานกันมาได้สี่ปีแล้ว  แล้วเมียพี่ก็กำลังท้อง  พี่แค่อยากให้เราหยุดเรื่องของเราไว้เพียงเท่านี้....”

“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด”

เควินอยากฆ่าคนชะมัด  เขากะแล้ว  ว่าไอ้พี่จอร์จมันต้องมาอีหรอบนี้  คนอย่างมันมีหรือจะลงทุนควักกะตังค์เลี้ยงข้าวใครฟรี ๆ โดยเฉพาะกับน้องชายซึ่งเป็นไม้เบื่อไม้เมา....

คิดได้ไงวะ.....ให้เขาเป็นเมียท้องแก่ของมัน  แล้วอีนี่ก็ช่างดูไม่ออกเลย  ว่าเขาน่ะตุ๊ดทั้งแท่ง  ทั้งดุ้นทั้งไข่ก็ยังอยู่ครบ....ยังไม่มีอะไรงอกอะไรเงยทั้งนั้นแหละ  แถมหุ่นก็ออกจะสลิมแบบนี้  มันเหมือนคนท้องต้องไหนวะไอ้หำเหี่ยว!!!!

แล้วตอนนี้แม่ช้างสารนี่ก็กำลังจะตะปบเขาให้แหลกคามือ....

ท่ามกลางลูกค้ารายอื่นในร้านที่กำลังตื่นตระหนก(ช้างอาละวาด)  เควินนิ่งอย่างคนที่ทำสมาธิ  เขาคว้าส้อมบนโต๊ะพุ่งสวนเข้าใส่อีกฝ่าย  ก่อนที่ฝ่ามือหนัก ๆ จะทันถึงใบหน้างาม ๆของเขา  ส้อมนั้นจ่ออยู่จนเกือบจะเสียบคออวบ ๆ เป็นชั้น ๆ ของเจ้าหล่อนอย่างหวุดหวิดเฉียดฉิว

“นี่อีช้างน้ำ  ถ้ามึงไม่อยากถูกเสียบก็รีบไสหัวออกไปให้ด่วนเลยป่ะ....เป็นเมียน้อยแล้วยังไม่เจียมกะลาหัวอีก....Bitch เอ๊ย....จำไว้นะ  ถ้าคราวนี้สะเออะมายุ่งกับผัวชั้นอีก  มันจะไม่ใช่แค่สองทีแปดรู  ชั้นจะยกพวกทั้งกองร้อยมากระทืบเธอววว์....รู้มั้ยยะ...ว่าอย่าริอ่านแหยมกับผู้หญิงท้อง.....เพราะองค์จะแรงมาก....Go Awayyyyyyyyy….อีดอกทองชุบ”

แม่ช้างพังฮึดฮัดอย่างขัดใจ  ก่อนจะพาสารร่างอันเทอะทะออกไปจากร้านอาหารที่ค่อนข้างหรูเอาเรื่อง  ตอนนี้โต๊ะของเขากับพี่ชายกลายเป็นเป้าสายตาของคนทั้งร้านไปแล้ว

“ทำดีมากน้องรัก”
“ไอ้สัดกูเกือบถูกช้างทับ”
“ช่วย ๆกันน่านะ...ตอบแทนที่พี่เลี้ยงข้าวมึงไงวิ่นน้อยของพี่”

โกรธจนอยากจะเอาส้อมเสียบเข้ากะโหลกหนา ๆ ให้มันทะลุไปถึงสมองหมา ๆ แต่เควินรู้ดี  ว่าสู้ไปก็เจ็บตัวเปล่า  ไอ้ห่าพี่จอร์จนอกจากจะโง่มากแล้ว....ยังแรงควายบรมควายอีกด้วย  บิดาแห่งควายเชียวล่ะ


“เค้าขอสาปพี่จอร์จ  เค้าขอให้พี่ตกหลุมรักใครซักคนจนโงหัวไม่ขึ้น....ขอให้รักของพี่มันไม่มีทางสมหวัง  ขอให้มันเป็นไปไม่ได้  ขอให้พี่......”


แช่ง.....นาทีนี้ทำได้แค่แช่งเป็นชุดเท่านั้นแหละ


“ขอให้พี่ตกหลุมรักผู้ชาย....ไอ้เหี้ยจอร์จ”
“เหรอค๊า.....กลัวจังเลยตุ๊ดเอ๊ย  แดกต่อได้แล้วมา”
.
.
.
.
.
.
.
หนึ่งอาทิตย์ผ่านไป



ถ้าสมมติว่าจอร์จเป็นคนสมองดี....เขาต้องจำได้แน่นอน  ว่าเมื่ออาทิตย์ก่อนเควินพูดอะไรกับเขาไว้บ้าง

แต่นั่นมันก็หาใช่ประเด็นไม่

เพราะสาวสวยตรงหน้าของเขาในตอนนี้  กำลังสะกดชายหนุ่มฮอร์โมนเดือดอย่างเขาให้ยืนนิ่ง....ไม่ไหวติง

ท้องไส้ปั่นป่วน  หัวใจเหมือนถูกเขย่าจนสั่น  เลือดในกายสูบฉีดอย่างแรง  แม้ว่าเจ้าของร่างจะยืนนิ่งเป็นรูปปั้นหิน

เธอต่างจากทุกคนที่จอร์จเคยรู้จัก...เคยเห็น...เคยสนใจ....และเคยตกหลุมรัก

เธอเป็นคนร่างเล็ก....แต่ก็ไม่ถึงกับผอม....พอมีเนื้อหนังมังสา  จนเกือบ ๆจะเรียกว่าอวบ

แต่ถึงกระนั้นเธอก็ดูต่างจากสาวทรงโตไซส์สะบึมทั้งหลายที่จอร์จเคยเดท 

ก็ถูก....ที่ว่าเธอยังห่างไกลจากสเปคสาวในฝันของเขา  แต่เธอก็ดูมีเสน่ห์ดึงดูดหลายจุด  ทั้งดวงตาตี่แบบสาวหมวย  ผิวขาวนวลเนียนอมชมพู  หน้าอกหน้าใจที่ไม่ใหญ่  แต่ก็กลมกลึงน่าบีบ....เอ๊ย....น่าสัมผัส

แน่นอน....เธออาจจะดูไม่สวยมากในสายตาของคนทั่วไป  แต่เธอก็มีบางอย่างที่สะดุดใจจอร์จ

โดยเฉพาะแก้มห้อย ๆ ที่แสนจะน่าฟัด  แก้มสุกปลั่งที่ทำให้เธอดูเหมือนเด็กสาวใสซื่อบริสุทธิ์

“เคฟ....กูกลับแล้วนะ”
“แน่ใจนะว่าจะกลับไปแบบนั้น....ไม่อายเหรอ”
“อายสิ....คงต้องเรียกแท็กซี่ว่ะ....เข็ดแล้ว....กูจะไม่ท้าพนันอะไรเหี้ย ๆ แบบนี้อีก  รู้งี้แม่งเล่นเป็นเงินก็ดีอ่ะ”
“ก็เลือกเองนี่นะ”
“เออ....แต่กฏน่ะเป็นของมึง....สัด”

สาวน้อยคนนั้นเป็นเพื่อนของน้องชายเขา  ให้ตายเถอะ  ไม่ยักรู้ว่าเควินมีเพื่อนที่น่ารักแบบนี้  จอร์จพอนึกออกแล้ว  ว่าเขาเห็นอะไรในตัวผู้หญิงคนนั้น  เขาเห็นความน่าฟัด  น่าขยำ  แบบเดียวกับเวลาเห็นเด็กผู้หญิงแก้มยุ้ย ๆ เด็กที่หมายถึงเด็กจริง ๆน่ะนะ

“ฮะแฮ่ม.....ตาค้างเลยนะคะคุณพี่จอร์จ”
“ใครวะวิ่น”
“สนเหรอ”
“งั้น ๆ”
“หน้าพี่แดงมากนะ”
“เออ....ช่างกูเหอะน่า”

เควินรู้แล้วล่ะ  ว่าคำสาปของเขาสัมฤทธิ์ผล  พี่ชายของเขากำลังตกหลุมรัก  ให้ตายเถอะ....พี่ชายที่รังเกียจกะเทยอย่างเขาเสียเต็มประดา  แต่กลับมาชอบ....


เดี๋ยวนะ....เขาแช่งว่าไงนะ


เขาแช่งให้พี่ตกหลุมรักผู้ชายนี่หว่า  ไม่ใช่กะเทยเสียหน่อย


ไอ้แนดดี้เพื่อนเขามันก็เป็นผู้ชาย....มีแฟนแล้วเสียด้วยสิ


หญิงสาวคนที่จอร์จหลงรักมีตัวตนเสียที่ไหนล่ะ







ก็แค่บทลงโทษเล็ก ๆน้อย ๆ สำหรับคนที่แพ้พนันบอลแมทซ์เมื่อคืนวานเท่านั้นแหละ
.
.
.
.
.
.
.
END

จบจ้า  ตอนพิเศษตามสัญญา  ช้าไปหนึ่งวัน  ตลอดอ่ะชั้น 5555+

[nunnan]

คำสาปแช่งของน้อง แรงมากค่ะะะะ 

[Ra poo]

นึกว่าเพ่จอร์จจะอยากได้แบบขุ่นพ่อ 

[Zalzah_iP]

แหม นึกว่าผู้ชายที่จอร์จตกหลุมรักจะเป็นน้องเควินซะอีก 555

ปล. เรื่องนี้มันเรียลจริงๆ เลย ให้อารมณ์เถื่อนๆ ห่ามๆ ดิบชิบเป๋ง 5555

[Silhouette]

  อร๊างงงนึกว่าจะตกหลุมรักน้องเคฟเสียอีก อิอิ

[๛ナーリバス๛]

5555++

แหม่เควินทำพี่จอร์จได้ลงคอ ตอนนี้เบาๆ ไม่มีรักๆใคร่ ตอนพิเศษ ความสัมพัน น่ารักๆของพี่น้อง

น่ารักดีจ้า

*-*

[iammz]

ขอบคุณมากค่าาา พี่จอร์จเถื่อน โหด ได้ใจ >.<

[FahFon]

เรื่องพี่น้องน่าต่อยาวๆอ่ะ ชอบบบบบบบบบบ