ตอนจบ ...
วันพุธหมุนวนกลับมาอีกครั้ง ผมก็ยังยืนอยู่ที่กรอบหน้าต่างบานเดิมให้ลมเย็นๆปะทะหน้า พึ่งจะสี่โมงครึ่ง น้ำพึ่งเลิกเรียน แต่ผมรู้คะแนนของน้ำแล้ว
ก็แค่ … ทำเนียนไปถามอาจารย์ประจำวิชาคณิต ขอดูคะแนนเผื่อนำไปปรับวิธีการสอนพิเศษสำหรับเด็กมัธยมหก น้ำตัวน้อยของผมได้คะแนนเกือบเต็ม …
ตึก ตึก ตึก ตึก …
เสียงรองเท้าวันนี้เร็วกว่าทุกวัน
“อาจารย์ !!!!!!!!!!!”
ผมหันไปร่างเล็กก็กระโจนเข้ามาในอ้อมแขนผมพอดี กลิ่นหอมแชมพูจากผมนิ่ม… ทำให้ผมเผลอสูดเข้าไปเต็มปอด
“ครับผม”
“น้ำ … น้ำทำได้ อาจารย์บอกน้ำได้ท๊อปของระดับ ! ผิดไปคะแนนเดียวเอง เก่งมั้ยๆๆๆๆๆ”
เจ้าน้ำตัวน้อยของผมหัวเราะร่าเริง ยิ้มกว้าง ดวงตาวาววับด้วยความยินดี .. น้ำดีใจผมก็ดีใจ
“เหนื่อยมั้ยหืม ?
“แค่อยู่กับอาจารย์น้ำก็หายเหนื่อยแล้วครับ …”
“พูดแบบนี้นี่ …. ยั่วหรอครับ …”
“ไม่ได้ยั่วน้า … น้ำแค่ … อ่อย .. ”
ร่างเล็กผละจากตัวผม ถอยหลังไปสองสามก้าวแล้วยกตัวขึ้นนั่งบนโต๊ะตัวใหญ่ ที่ฝุ่นไม่ค่อยจับเหมือนโต๊ะหรือตู้ตัวอื่น … เพราะหลายครั้งที่มีคนใช้งานมัน …
ขาขาวๆของน้ำยกขึ้นนั่งไขว่ห้าง ทำให้กางเกงที่สั้นจุ๊ดจู๋อยู่แล้วร้นขึ้นจนชิดเป้า …
“เป็นเด็กเป็นเล็ก … พูดจาแก่แดดนะเรา”
ผมยักคิ้วยั่วจนน้ำแลบลิ้นเล็กใส่ผม
“ไม่แก่แดดแล้วคนแถวนี้จะชอบหรอครับ … ใครไม่รู้ … บอกว่าชอบเด็กแรด … เรียบร้อยไม่เอา …”
“เอ … ใครพูดกันนะ ? ไม่ใช่ผมแล้วล่ะ”
ผมเดินเข้าไปหาน้ำ วางสองแขนเท้าขอบโต๊ะคร่อมตักคนตัวเล็ก แล้วยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆ
“อาจารย์อ้ะ ! … งั้นน้ำไปก็ได้”
เด็กแสนงอนดันตัวผมออกแล้วขยับลงจากโต๊ะ แต่มีหรือผมจะปล่อยไป … ผมก็แค่รั้งเอวบางให้หันหน้าเข้าโต๊ะ สะโพกมนใต้กางเกงนักเรียนขาสั้นจุ๊ดจู๋จึงปะทะกับส่วนหน้าของผมที่แข็งแน่น…
“จะไปไหนหืม … ไม่เอารางวัลแล้วหรอ ?”
ผมก้มหน้าลงไปซุกไซร้ซอกคอขาว .. เลียขึ้นมาตามใบหู … มือหนึ่งสอดเข้าไปใต้เสื้อพละลูบไล้ไปทั่วแผ่นท้องและหน้าอก … ไล้วนรอบยอดอกแล้วสะกิดบี้ลงไปแรงๆ
“อะ … อา… อา .. จารย์ … ”
“ครับน้ำ …”
น้ำเริ่มเบียดสะโพกกับร่างกายผม … แม้จะมีผ้ากันอยู่หลายชั้น … แต่ผมกับร้อนรุ่มจนปวดหน่วง … เด็กมันอ่อยสำเร็จหรือยังไง
ไม่รู้ … แค่เห็นหน้าได้ยินเสียง… มันก็อยากกลืนกิน …
“น้ำ .. เสียว .. อา ..”
อกเล็กผวาแอ่นขึ้นเมื่อมือหนึ่งบี้ยอดอก แต่มือหนึ่งล้วงเข้าไปบี้ ‘หัว’ ใต้ขอบกางเกงและชั้นในบางพร้อมกัน .. หยาดน้ำหยดเล็กเริ่มแฉะบนปลายนิ้วผม
“ว้า … ขี้เกียจทำจัง … พอแค่นี้ดีกว่าเนอะตัวเล็ก”
ผมหยุดทุกอย่างผละออกจากน้ำ ถอยกลับมายืนพิงขอบหน้าต่างเหมือนเดิม น้ำหันตัวมาทางผมทันที
“อาจารย์แกล้งน้ำ …”
“ไม่ได้แกล้งนะครับ ผมขี้เกียจทำจริงๆ … แต่ .. ถ้าน้ำ ทำให้ … ”
“ชิ .. คนเจ้าเล่ห์ !”
น้ำเดินเข้ามาหา แล้วทรุดนั่งลงกับพื้นข้างหน้าผม ช้อนตามองกัดปากยั่วแล้วยื่นหน้ามาใกล้ … ใช้ปากกัดซิบกางเกงผมเลื่อนลงช้าๆ ยกมือขึ้นปลดเข็มขัดตามด้วยการดึงกางเกงลง
“ของอาจารย์ใหญ่จัง …”
“ชอบมั้ยล่ะ”
“ไม่ชอบจะมาอ่อยอาจารย์หรอครับ …”
ว่าแล้วชั้นในผมก็ถูกรั้งลงในที่สุด แกนกายก็ผงาดขึ้นเด่งปะทะหน้าน้ำ เจ้าตัวตกใจเล็กน้อยก่อนจะยิ้มยั่วแล้วใช้ปากแทะเล็มท่อนลำ … จากนั้นก็ครอบไปทั้งอุ้งปาก … ดูด เลีย ชิม … จนปวดหน่วงไปหมด …
“อา …. น้ำ …”
ในที่สุดความอดทนผมก็สิ้นสุดลง … อยากได้อะไรที่มันยิ่งกว่านี้ …
“น้ำ .. บนโต๊ะครับ .. ”
น้ำผละออกจากตัวผม ยืนขึ้นวาดสองแขนโอบลำคอผม .. และผมก็โอบรอบเอวน้ำสองมือบีบสะโพกกลมกลึงใต้กางเกงแล้วเลื่อนมาจับเอวบาง … จากนั้นก็ยกร่างเล็กขึ้น
สองขาน้ำโอบรอบตัวผมเกาะไว้พร้อมๆกับที่ปากเราสัมผัสกันประหนึ่งขาดน้ำกลางทะเลทราย … ชิมดื่มไม่รู้จักอิ่ม …
ผมก้าวเดินไปจนกระทั่งขาชนโต๊ะ ที่ต้องทำบนโต๊ะ เพราะทำบนพื้น .. พื้นไม้เสี้ยนจะตำกันหมดอารมณ์ซะเปล่าๆ น่ะสิ แล้วโต๊ะตัวใหญ่แบบนี้ … สบาย
ผมปล่อยน้ำลงนั่งบนโต๊ะ จัดการปลดกระดุมเสื้อตัวเอง สลัดกางเกงที่กรอมเท้าและกางเกงชั้นในออก … น้ำก็ถอดเสื้อตัวเองเปิดเปลือยเรือนร่างผอมบาง ทว่านุ่มนิ่ม .. และยอดอกสีชมพูสวยที่หวานและอร่อยที่สุด …
“อาจารย์ … อยากกินน้ำหรอครับ”
เสียงหวานเย้ายั่วก่อนน้ำจะดันตัวชันเข่าบนโต๊ะ ปลดกระดุมกางเกงนักเรียนจนลองมากองกับเข่า …
“อยากถูกน้ำกินมากกว่าครับ … เพราะตอนนี้น้ำผมล้นตัว !”
“คิก … อาจารย์ทะลึ่งจังครับ … แต่น้ำชอบ … มาให้น้ำกินสิครับ …”
น้ำขยิบตาดึงกางเกงนักเรียนและกางเกงชั้นในออก เปลี่ยนท่ามานั่งชันเข่าอ้าขากว้างโชว์แกนกายและช่องทางสีชมพูสวย
“หึ … เด็กแรด ..”
“กับอาจารย์คนเดียวล่ะครับ …”
ผมรั้งขาขาวที่อ้ากว้างเข้าประชิด … จับพาดเอวตัวเอง … และสอดใส่กระแทกเข้าไปทั้งๆที่มันยังคับแน่นนั่นล่ะ น้ำร้องลั่นดิ้นพราดเพราะความเจ็บ … แต่ผมก็มีกลวิธีที่ทำให้ความเจ็บกลายเป็นความเสียวซ่าน .. จากนั้นไม่นานผมก็เริ่มปฏิบัติการ … ปลดปล่อยน้ำที่เยอะจนล้นของตัวเองใส่แหล่งน้ำขนาดใหญ่…
“อาจารย์ … อะ … อา …”
“ว่าไงครับ …”
ผมนอนราบกับโต๊ะจับเอวบางช่วยยกร่างบางที่ขย่มควบอยู่บนตัวผม.. ขาเล็กขาวเนียนเกร็ง … สองมือขยุ้มจิกเล็กอยู่บนอกผม .. ท่านี้ผมชอบ … ได้เห็นใบหน้าหวานเหยเกด้วยความเสียวซ่าน .. แกนกายเล็กเด้งขึ้นลงตามจังหวะที่น้ำยกตัว … เซ็กซี่ชะมัด
“สะ .. สองรอบแล้ว .. ผะ .. ผมจะไม่ไหวแล้ว ..”
“คนดี … อา .. อีกนิดเดียว … อีกนิด …”
ผมชันตัวขึ้นนั่งให้มือเล็กเปลี่ยนมายึดเกาะที่ไหล่ผม .. แขนข้างหนึ่งผมเท้าโต๊ะไปด้านหลังเป็นหลักให้น้ำ อีกข้างโอบรอบเอวบางและยกขึ้นลงพอๆกับที่เด้งสะโพกสวนรับ … เด็กจะไม่ไหว .. ผู้ใหญ่ก็ต้องช่วย
“อา … อ๊ะ .. มะ .. ไม่ไหวแล้ว …”
น้ำเสียงสั่นพร่า … และผมก็อารมณ์ขึ้นจนถึงขีดสุดปลดปล่อยสายน้ำจากตัวเองเข้าไปข้างในตัวน้ำเป็นครั้งที่สอง แต่รอบนี้น้ำขาวขุ่นไหลทะลักออกมาทันที .. ก็มันเต็มเพราะน้ำแรกไปแล้วนี่ …
“อา .. เด็กดี .. เด็กแรดของผม …”
น้ำทรุดฮวบลงนั่งเพราะหมดแรง … ร่างกายของเรายังคงเชื่อมกัน .. ผมถึงครั้งที่สอง .. แต่น้ำกำลังจะไปครั้งที่สาม .. ผมเปลี่ยนมือที่โอบเอวบางมากุมแกนกายที่เล็กกว่าของตัวเอง ยังแข็งแน่น .. ต้องรีด …
“ทุ่มนึงแล้วครับ”
ผมโอบร่างเล็กที่นอนซุกอกผมแน่น ก้มลงจูบเบาๆที่กลางกระหม่อม สูดหายใจเอากลิ่นแชมพูเข้าไปเต็มๆ
“อาจารย์ … อาจารย์เสียใจมั้ยครับ …”
“ทำไมล่ะหืม …”
“ที่มีอะไรกับน้ำ … น้ำเป็นนักเรียน … ”
ผมก้มหน้ามองน้ำ น้ำก็แหงนหน้าขึ้นมามองผม … เด็กขี้กังวล
“รู้สึกผิดสิ … แต่รักเด็กแรดคนนี้ไปแล้ว .. จะให้ทำยังไงล่ะครับ”
ผมยกมือบีบจมูกเล็กไปมา เจ้าตัวก็หัวเราะแล้วซุกหน้าลงกับอกผมเหมือนเดิม ไม่สิ .. ไม่เหมือนเดิม .. คราวนี้มีการกัดยอดอกผมเล่นด้วย
“อย่า .. เดี๋ยวพรุ่งนี้ก็ลุกไม่ไหวหรอกเรา ป่ะ กลับกันดีกว่า … เดี๋ยวไปส่ง”
“คร้าบ …”
ผมขับรถมาจอดหน้าบ้านน้ำ เจ้าตัวยังคงขดตัวอยู่ใต้เสื้อสูทของผมหลับตาพริ้ม ปากที่บวมเจ่อเพราะฝีมือผมเผยอเล็ก
น้อย … นอนยังจะยั่ว
“น้ำ .. ตื่นได้แล้วถึงบ้านแล้วครับ”
“หือ .. อื้อ … ”
“ฝันดีนะเด็กแรดของผม”
ผมเชยคางน้ำขึ้นมาจูบอีกครั้งแล้วผละออก น้ำส่งเสื้อสูทคืนให้ผมปลดเข็มขัดแล้วลงจากรถเข้าบ้านไป … ขาเล็กๆยังก้าวช้าเพราะคงปวดร้าวไปทั้งสะโพก
ขับรถกลับมาถึงคอนโด อาบน้ำเรียบร้อย ก็หยิบมือถือขึ้นมาดูโปรแกรมแชทชื่อดัง ‘ไลน์’ ก็มีทั้งข้อความจากเพื่อน บ้างก็เรื่องทั่วไป บ้างก็เรื่องงาน …. และ….. จากน้ำ เมื่อผมเปิดดูข้อความก็กัดปากด้วยความขัดใจ …
น้ำถ่ายรูปตัวเองแก้ผ้ากับกระจกตู้เสื้อผ้า เห็นเรือนร่างชัดเจน … และบนกระจกมีปากกาเมจิกเขียนว่า …
‘พุธหน้า … รีดน้ำกันอีกนะครับ …’
และอีกรูปที่น่าจะตั้งเวลาถ่าย .. เพราะเป็นแผ่นหลังเจ้าตัว .. ยื่นโก่งโค้งสองมือจับสะโพกแหวกออก .. เห็นช่องทางสีสวยที่น้ำขาวขุ่นของผมหยาดเยิ้มลงมาถึงเรียวขา
โอ้ย … ไอ้เด็กแรด … จะทำให้อยากไปถึงไหน ! แล้วพุธหน้ามันอีกตั้งเจ็ดวัน … ผมถึงจะได้เจอน้ำอีกครั้ง ! ยังห่างไม่ถึงสองชั่วโมงก็ปวดหน่วงไปทั้งตัวแล้วเฮ้ย !
ระหว่างที่ผมกำลังจิตงุดเงี้ยวอยู่ ไม่รู้จะตอบไปยังไง … รูปที่สามก็ตามมา
เป็นรูปแก้ผ้าเหมือนเดิม อ้าขากว้างบนเตียง สองมือกอบกุมแกนกาย … และตามง่ามนิ้วและมือเลอะเทอะไปด้วยน้ำขาวขุ่น ใบหน้าหวานเหยเก … อึก …
‘อาจารย์ … แม่น้ำไปต่างจังหวัด ต้องยอยู่คนเดียว … น้ำเหงาจัง’
บ้านน้ำเรียกเหงา .. แต่บ้านผมเรียก … เงี่ยน …. สติสตางค์ไม่อยู่กับเนื้อกับตัว คว้ากุญแจรถได้ก็รีบออกจากห้องทันที ขอไปทำตามที่หัวใจต้องการเถอะ !
หัวใจล้วนๆเลยนะครับ .. ไม่ได้เกี่ยวกับเป้าตุงๆแม้แต่นิดเดียว !
- ------------------------------------------------------------------------
เนื่องจากน้องน้ำยังเป็นเยาวชน และเรื่องนี้เป็นนิยายใสๆ รักวัยเรียนปัปปี้เลิฟ .. เราจึงมีแค่เลิฟซีนเล็กๆนะคะ (เรอะ?) 5555
เจอกันคราวหน้า อะไรจะแตกดีน้า อิอิ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
