หัวข้อ: ช่วยด้วย...หมอ(โดน)ฟัน ตอนพิเศษ ภาคอนาคต P.62 (ลงต้ังแต่ 14/09/57 ลืมเปลี่ยนหัว)

[mwsign3639]

ค้างอย่างแรง  รอจ้าาาา

[loveview]

อร๊ายเสร็จแหง่

[maemix]

เกล ปากนางเก่งกล้า จะได้ฟัด(ปาก)ฟิกทัน
ฟิกนี่ปากว่าแต่พาตัวมาใกล้นะ

[=นีรนาคา=]

เอิ่มมม จะรอดมั้ยว้าาาาา

[golove2]

เกลด่าได้แซ่บมาก

 

[Dezzerr]

สนุกดี กัดกันมันส์ดี มาต่อไวๆนะคะ

[@Lucifer_Prince@]

มารอจ้ามารอ  ว่าแต่เมื่อไหร่กระบอกไฟฉายจะสำรวจถ้ำน้องเกลบ้างล่ะ  แล้วลากเขาเข้าห้องน้ำทำไมน่ะ  หือหือ  รอตอนต่อไปนะคัฟคนแต่ง  ขอบคุณคัฟ^^

[MaRiTt_TCL]

อ๊ายยยยเค้าเขาไปทำอะไรกัน ><

[naamsomm]

เข้ามาปูเสื่อรอ
อยากรู้ว่าโดนลากไปทำอะไร
>//<

[ronlbb]

ค้างงงงงง

[toshika]

 

ค้างง่ะ มาต่อเถอะก๊าบบบบบบบบบบบบบ

[minenat]

มาตามด้วยคนน 

[choipango]

ทุกโค้นนนนน อย่าเพิ่งคิดไปไกลล 
เก๊าขอโทษนะตะเองงงงงง 



หมอ(โดน)ฟัน ครั้งที่3


ผมสบสายตากับมันโดยมีมือมันปิดปากผมไว้ ใช่ว่าผมสมยอมให้มันจับขึงที่ผนังห้องน้ำแต่ดิ้นจนไม่รู้จะดิ้นยังไงแล้ว เปลืองพลังงานเลี้ยงสมองตอนนี้ต้องคิดหาทางออกจากที่นี่ มันจ้องหน้าผมก่อนจะค่อยๆก้มหน้าลงมาพร้อมกับแสยะยิ้ม

   “...........”

   “...........”

ต่างคนต่างเงียบไม่พูดอะไรได้แต่จ้องตากัน

ตึ่งงงงงงงงงงงงงง มือมันข้างหนึ่งยันผนังเฉียดหน้าผมไปนิดเดียว สัส กูตกใจขวัญเอ้ย ขวัญมา

   “ปิดเครื่องใส่กู ไม่ตอบข้อความ กล้ามากนะมึง” มันถามลอดไรฟัน แววตาวิววับดุดันขึ้นมาทันที

   “ถามไม่ตอบ มึงอย่าลืมนะว่ากูกุมความลับมึงไว้ หื้ม” มันถามอีกครั้งพร้อมกับก้มหน้าเข้ามาใกล้ยิ่งขึ้น จมูกเฉียดแก้มกูแล้วไอ้เปรต แล้วมึงปิดปากกูแบบนี้คงพูดได้หรอก ผมฮึดฮัดดิ้นไปมา ก่อนมันจะปล่อยมือที่จะปบปากผมไว้อยู่ออก

   “สัส”ผมด่าใส่หน้ามัน พร้อมกับยกมือขึ้นเช็ดปากไปมา หน้าผมกับมันใกล้กันมาก

   “มึงจะสิงกูหรือไง ออกไปห่างๆดิ๊” ผมด่ามันอีกรอบ มันยังคงทำหน้าเฉยแต่สายตามึงไม่เฉยนะ กูทำไรให้มึงโกรธไง แค่ไม่รับโทรศัพท์ ตอบข้อความแค่นี้ ทำเหมือนกูขโมยไฟฉายมึง

   “ก็น่าลอง สักครั้งในชีวิต ไม่เสียหาย หึหึ” มันตอบก่อนจะจับมือผมขึงพืดกับผนังห้องน้ำทั้งสองข้างตัวมันกับผมกันแนบสนิทแทบจะไม่มีช่องว่าง สาสสส มึงคงกลัวความมืดมากซินะพกไฟฉายตลอดเวลา

   “มึง มึงจะทำไร ปล่อยว้อย” ผมกัดฟันถามมันเบาๆเมื่อได้ยินเสียงคนเข้ามาในห้องน้ำ

   “ก็ลองมึงไง ปากดี อ่อยไปทั่ว ระวังให้ดีเถอะ” มันตอบและเอาหน้าผากมาชนกับผม สัสมึงจะลองกูในห้องน้ำนี่นะ โดยมีสักขีพยานเป็นคอห่านและกระดาษเช็ดชู่ โรแมนติกมากสัสเปรต หาที่ดีๆได้ไหมไงกูก็สมยอมมึงอยู่แล้ว เย๊ยไม่ใช่แระ

   “สัสเกล มึงเข้าห้องน้ำไปหาไรกินไงฟร่ะ นานโคตร” เสียงชะนีแมนดังขึ้น รอดแล้วกู

“ไปแล้วก็ไม่บอกกู สัส” อีแพนแจกสัสให้อีกรอบหลังจากเดินหาผมตามซอกก่อนจะเดินบ่นออกจากห้องน้ำไป

สัสทอมมึงไม่เดินมาห้องสุดท้ายยย อิเพื่อนเวร ผมจะส่งเสียงเรียกมันแต่เปรตตรงหน้าก้มลงปิดปากผม อืม มึงจะปิดปากกูบ่อยไปไหน แต่ทำไมคราวนี้มันนุ่มๆมีบางอย่างสอดเข้ามาในปากพันลิ้นกุด้วย อืม เพลินดีแฮะ เคลิ้มเลยกู

ว๊ากกกกกกกกกกกก ไม่ใช่แระ ปากมึงปิดปากกูอยากจะกรี๊ด มึงปิดปากกูแบบนี้อีกแล้ว สัส แต่กูนี้ก็เชี้ยเนอะดันเคลิ้มไปกับมัน จูบตอบมันจนได้ยินเสียง ลิ้นร้อนชื้นสอดเข้าไปในโพรงปากผมควานหาความหวานทั่วทั้งโพรงปากตามกระพุ้งแก้มไม่เว้นแม้แต่ตามฟัน ลิ้นพลิ้วแบบนี้เองชะนีถึงให้ส่องถ้ำบ่อยๆ

ผมเผลอตัวยกแขนโอบรอบคอมันเมื่อไรก็ไม่รู้ ส่วนมือมันก็ลูบไล้ไปทั่วแผ่นหลังของผมกลางลำตัวก็ขยับเสียดสีไปมา แม่งไฟฉายมึงดันท้องกูแล้วสัส มันถอนจูบออกมาก่อนจะหัวเราะสองหึ มือนึงลูบลงสะโพกอีกมือขึ้นลูบอกแบนๆของผมสะกดยอดอกไปมาจนมันเริ่มแข็งตัว ถึงกับต้องซี๊ดปากกันเลยทีเดียว ผมหลับตาเคลิ้มแขนก็คล้องคอมันพยุงตัว อา เสียวว้อย ผมได้ยินเสียงมันขำอีกรอบก่อนจะจูบผมอีกเรียกว่าสูบวิญญาณกันเลยทีเดียว แล้วผละไปที่แก้มและลงมาไซ้ที่ซอกคอ

   “อ๊ะ”ผมส่งเสียงเมื่อมันขบที่คอผม คาดว่าจะเป็นรอยแน่ๆ และไม่ใช่รอยเดียว มันหัวเราะอีกรอบก่อนจะขบเม้มคอผมไปเรื่อยๆแล้วมากระซิบข้างหู

   “ลองแค่นี้แล้วกัน ที่เหลือไว้ที่มันนุ่มๆเด้งๆดีๆกว่านี้” พูดจบมันก็จูบผมอีกรอบกลางลำตัวก็เสียดสีกันแรงขึ้นจนแทบจะทะลุกางเกงออกมา สองมือมันก็ลูบสะโพกผมบีบขย้ำก่อนจะตบแรงๆหนึ่งที

   “ไปละ หึหึ”มันถอนจูบออกมาเช็ดน้ำลายที่มุมบอกก่อนจะเปิดประตูออกไปแต่มิว่าหันมาบอกลาผมแถมขยิบตาให้อีก จวยเหอะ
ผมที่ยืนพิงพนังหนังห้องอย่างมันแรง พยายามเรียกสติให้กลับ จวยเปรตมึงกะสูบกูให้หมดตัวใช่ม่ะ ก่อนจะสะดุ้งเมื่อโทรศัพท์ดังขึ้น ผมรับยกขึ้นมาดูอิปีที่โทรเข้ามา ผมตั้งสติแล้วกดรับ

   “เออ ว่า” ผมพยายามบังคับเสียงให้ปกติไม่งั้นมันต้องระแคะระคาย

   “Where u at ดอก กูเห็นอิทอมเดินหล่อมาคนเดียวมึงถอดหัวออกไปสิงใครคะ” รับปุ๊บอิปีก้ฉะมาทันที

   “กูเจอรุ่นน้องหนะ เลยฝอยกันนานไปหน่อย ผิดที่อีทอมเถอะมันมัวแต่หลีหอยกูเลยไม่ทันบอก” ผมทำการแหลสดทันทีก่อนจะโบ้ยความผิดให้ชะนีแมน

   “ให้จริงค่ะ กูนึกว่ามึงไปสิงพี่ฟิกแล้วไม่บอกพวกกู กูเห็นพี่เค้าเดินไปเข้าห้องน้ำหลังมึงเข้าไปแปบเดียว” สะอึกครับผม มึงนั่งทางในหรือไงรู้ดีจัง กูแค่แลกเปลี่ยนลมหายใจกันเท่านั้น ยังไม่สิง

   “เงียบดอก หรือว่าจริง มึงอุบอิ๊บกูอีกแล้วอีเกย์” มันเห็นผมเงียบก่อนจะแว้ดมาอีกรอบ ดอกปี

   “อุบอิ๊บไร มึงอย่ามั่ว กูแค่เบ่งขี้อยู่ แล้วอีกอย่างกูไม่เอาไฟฉายมาส่องประตูกูหรอกสัส กูกลัวประตูกูพัง แค่นี้นะ” ผมด่ามันอีกรอบก่อนจะชิงตัดสาย เหอะๆถ้ายังคุยกันแบบนี้มีหวังหลุดแน่ๆ ใช่ว่าผมจะปิดเพื่อนนะ แต่มันยังไม่ถึงเวลาเท่านั้นเองง เจงๆนะ

ผมออกจากห้องน้ำก่อนจะผงะเมื่อเจอไอ้คนที่เพิ่งแลกเปลี่ยนลมหายใจยืนกอดอกยิ้มๆ ผมทำเป็นไม่สนใจก่อนจะเดินไปล้างมือส่องกระจก สัส คอกูลายเป็นตุ๊กแกเลย ผมมองค้อนมันในกระจกก่อนจะเดินออกไปแต่มิวายได้ยินเสียงเปรตขอส่วนบุญดังตามหลัง

   “แต่ไฟฉายกูอยากส่องประตูมึงวะ” จวยเปรตของให้เหลือเท่าถ่าน AAA ผมสะบัดหน้าใส่มันเดินกลับไปนั่งที่โต๊ะกระแทกกันนั่งอย่างไม่สนใจใคร มือก็คว้าแก้วยกดื่มไม่พูดกับใคร แม้แต่ไอ้นักกีฬาว่ายน้ำมหาลัยตรงหน้า นี้มึงยังไม่ไปอีกเรอะ พี่เค้าชวนผมคุยแต่ผมตอบบ้างไม่ตอบบ้างก่อนจะมีชะนีมาลากตัวไปดี กูรำคาญมานานแระ คนยิ่งค้างๆอยู่

ผมนั่งดื่มกับพวกเพื่อนจนวงที่ 2 ขึ้นเวที อืมนี้กูไปสถิตห้องน้ำนานขนาดไหนฟร่ะ ช่างเถอะ วงที่ 2 นี่ร้องแต่เพลงมันๆทุกคนที่เริ่มกริ่มๆก้ออกวาดลาดลายกันไปทั่วแม้จะเป็นร้านนั่งชิวๆก้เถอะ แต่ถ้ามันก็สีได้ อิปีที่ตอนนี้กำลังเต้นสีกับน้องหมอสัตว์อีกรอบคราวนี้น้องเค้าเดินมาเองเลย อิทอมไม่มีน้อยหน้า ควงชะนีทีละ 2 ขนาบซ้ายขวา ส่วนชะนีมีหอยที่นั่งข้างผมก็โยกหัวขยับปากร้องตาม นางไม่ค่อยถนัดแนวนี้ แต่อย่าให้อยู่ที่มืดใส่ซะอิปีอาย ผมที่ไม่มีอารมณ์ก็นั่งกันอิแพนจากตัวผู้ใช่ว่าจะไม่มีมองมาแต่มันเลือกที่จะไม่สีต่อ

นั่งมองดูผู้คนดิ้นพล่านอย่างกะโดนน้ำร้อนลวกอย่างเพลินๆหูก็ฟังเพลง แต่รู้สึกว่าหลังผมจะโดนสีบ่อยไปแล้วนะ ครั้งแรกคิดว่าไม่มีอะไร แต่นานไปมันชักมากขึ้นมีการยกมือลูบสีข้างผมอีก จะลูบเอาเลขไปบอกแม่มึงรึ ผมหันกลับไปมอง

   “- -” ( - -)++++

   “= =” ++++(= = )

   “เหี้ย” ผมสบถใส่หน้ามันก่อนจะหันมาคืน ไม่อยากสบให้เสียสายตา ที่(เกือบ)สีกันในห้องน้ำเกินพอ

   “ไรมึง อยู่ๆก็เรียกหาญาติ” อีแพนหันมาถาม

   “ป่าว พอดีกูอะไรไม่รู้แวบๆ เหมือนตัวเหี้ย” ผมตอบพร้อมกับเน้นคำว่า เหี้ย และปรายตามองด้านหลัง อีแพนหันมามองประมาณอะไรของมึง ส่วนไอ้คนโดนด่าก็ยังคงนั่งหน้า ผมเพิ่งสังเกตว่าว่ามันกับเพื่อนนั่งอยู่โต๊ะข้างๆผม แปลกที่ผมไม่รู้ตัว หรือเพราะเพื่อนมันไม่ส่งเสียงเรียกเห่า

   “มึงๆ โต๊ะนั้นแซ่บมากกก เค้าอยากทำความรู้จักมึง คนที่ใส่เสื้อสีฟ้า” อีปีลากขากลับมาที่โต๊ะยกแก้วขึ้นดื่มเสร็จก็แพล่มทันที และหันมาหาอีแพน

   “กู” อีแพนทำหน้างง

   “ค่ะ มึงละชะนี กูละหน่ายกับมึง นั่งนิ่งๆก็มีมาเสริฟ ดวงผู้ชายเฮงจริงๆ” อีปีจริตใส่พร้อมกับสงสายตาไปที่โต๊ะนั้น

   “เค้าคงจะให้มึงสีมาดีซิท่า มองซะ แล้วหมอสัตว์มึงไปไหนละ” ผมเหน็บมัน ใช่ว่าจะไม่เห็น เต้นสีกันขนาดนั้นถ้ามันสิงกันได้คงทำ

   “โอ้ยอย่าไปพูดถึง ผัวมาลากกลับไปแก้ผ้าคุยที่เตียงแล้ว มึงดูพวกเดียวกันไม่ออก ส่วนโต๊ะนั้นดีไม่ดีไม่รู้ รู้แค่ว่าไม่ต่างจากกระบอกไฟฉายว่าทีผัวของมึง” อีปีจีบปากจีบคอตอบ หน้าเอาตีนประทับปาก มึงพูดไรสังเกตคนรอบข้างบ้าง

   “สัส”

   “ทำเป็นด่ากู ใจมึงก็ชอบอยากลองละว้า ทำเป็นพูด เชอะ อย่าให้กูรู้ว่ามึงกับพี่เค้าโซเดมาคอมไม่ประกาศบอกพวกกู ซุ่มกินคนเดียวนะมึง กูจะจับมึงขึงแล้วให้อิแพนขย่ม” อิปีลอยหน้าพูด

   “เหี้ยกะปิ ฟ้าผ่ากูพอดีกินกันเอง” อิแพนแว้ดเข้าให้พร้อมกับหัวเราะคึกคัก เมื่อเห็นอิปีหน้าบูดเป็นตูด

   “อีกะทะ กูบอกว่าอย่าเรียกนามแฝง เดี๋ยวปั๊ดจับมึงขึงและให้อีเก้งตอกซะเลยหนิ” อีปีหน้าคว่ำ มันไม่ได้ไรมากหรอก จริตขำให้อิแพนตกหลุม

   “ฮ่าๆ หน้ามึงงอเอาตักตัวผู้ได้เลย โอ๋ๆ เก๊าล้อเล่นนา นะ อยากได้อะไรเดี๋ยวให้” อิแพนว่าขำๆ เห็นมันเงียบแรดๆแบบนี้ มันเอ๋อบ่อยจะตาย โดยเฉพาะกับอิปี

   “เชอะ มึงอีเก้งหัวเราะมากๆกูจะให้พี่ฟิกเอาไฟฉายยัดปากมึง เอาให้ค้างเป็นรูปทรงหุบไม่ลงทั้งบนและล่างเลยมึง” อิปีสะบัดหน้าใส่ นางยังคงเล่นไม่เลิก

   “ฝัน ยกให้มึงเลย” อีปียิ้มเหยียดให้

   “ถ้าเค้าเอากู กูถวายตัวรับใช้ไปนานแล้วค่ะ อีดอกเล่นตัวนะมึง ระวังเถอะเล่นมากๆทำให้กูลุ้นเยอะ กูจะมัดมึงส่งให้พี่เค้าเลย ขี้คร้านมึงจะลำสักไฟฉายสำรวจกันมันหยด ลืมเพื่อนลืมฝูง รูปหล่อ หน้าเป๊ะ อกฟิต ลูบแต่ละทีฟินสุดๆ ยิ่งช่วงล่างนะชะนีเอ้ยยย ลูกสูบอย่างดี อึด ทน ใหญ่ แข็ง สุดเฟิร์ม สเปิร์มเป๊ะใครจะไม่อยากได้บ้าง ถ้ากูได้ลองนะจะไปฟิตถ่างขามารับลูกสูบอย่างดีเลย” ผมแทบจะสำลักเหล้าที่เพิ่งยกไป สัส เอาซะกูเห็นภาพ ก่อนจะมีเสียงจากข้างหลังดังขึ้น

   “ขอบคุณครับ” อีปีหันไปมองก่อนจะหน้าเหวอตะลึง เออ กูลืมบอกมึงอีกอย่าง มันนั่งข้างหลังเรา ไงละมึง ฮ่าๆๆๆ

   “เอ่อ พี่ฟิกมานั่งโต๊ะนี้เมื่อไหร่ครับ ไม่เห็นรู้เรื่องเลย แฮะๆ” อิปีถามเสียงอ๋อย มึงไม่แว้ดๆกลับไปอีกละ อีปีมันเป็นประเภท แรงส์ แรด ปากไว ไม่มีเงียบปาก อย่าหาเรื่องกับมันกลับไปพิการหาทางเป็นผู้เป็นคนคืนยาก แต่มันรักเพื่อนมากกก พร้อมลุยให้เสมอ แต่มันจะมีมุมเงียบเมื่อมันเจอผู้ชายสายพันธ์พิเศษ ไม่ใช่ว่ามันชอบนะแต่แค่ได้คุยหรือเห็นหน้ามันจะเขินจัดทันที มันบอกมันไม่ชิน ยิ่งถ้าเงียบมากหน้าแดงสุดๆยิ่งเป็นสายพันธ์พิเศษฝุดๆ

   “นานแล้วครับ ตั้งแต่ต้น” มันตอบยิ้มนิดๆส่งให้ อีปีแทบละลายระเหยเป็นไอ มึงอ่อยเพื่อนกูเรอะ ไอ้เปรต สันดานมึงจริงๆไม่ต่างจากกูเลย ชอบอ่อยนี่

   “อ่าครับ ขอไปเข้าห้องน้ำก่อนนะครับ ป่ะชะนีลุก” พูดจบนางก็ลากอีแพนออกไปด้วยทันที ผมที่ยังงงๆก็จะลุกตามพวกมันไป แต่มีมือฉุดข้อมือผมสะก่อน

   “จะไปไหน” ถามแต่ไม่มองหน้า

   “เสือก” ผมว่าให้ มันหันมามอง แล้วก็มีตัวผู้ดังเข้ามา เออวะ วันนี้ดวงผู้ชายกูพุ่งแรงแซงทางโค้งฝุดๆ

   “เพื่อนหายไปไหนกันหมดครับ น้องเกล”ผมหันไปมองก็พบว่าเป็นพี่จิน กลับมาทำไมชั้นลืมเธอไปหมดแล้วววววว พี่จินมองที่ผมแล้วก็มองเลยไปยังอีกคน ผมหันมามองไอ้เปรตก็พบสายตาแข็งๆมองกลับพี่จิน

   “เอ่อ พวกมันไปห้องน้ำหนะ” รู้สึกได้ถึงพลังงานบางอย่างมาคุอย่างแรง

   “อ่อครับ งั้นพี่นั่งเป็นเพื่อนรอเพื่อนน้องเกลกลับมาละกันเนอะ จะได้ไม่เหงา” พูดจบก็อันเชิญตัวเองนั่งทันที ถามกูก่อนไหมว่าอยากให้นั่งด้วยเปล่า รู้สึกที่ข้อมือผมจะเพิ่มแรงบีบขึ้นเรื่อยๆ และกระตุกมือผม เมื่อผมจะกลับไปนั่งที

   “พี่จิน ทิ้งเอมมานี่เอง เรากลับโต๊ะกันเถอะคะ ตรงนี้มีสิ่งไม่ดีอยู่เดี๋ยวโดนสิงคะ” มาทั้งเสียงและตัวโดยมีนมนำหน้ามาก่อนจะทิ้งตัวลงนั่งคล้องแขนพี่จินแสดงความเป็นเจ้าของ มองผมเหยียดๆ แต่มองไอ้เปรตเยิ้มชวนให้ล่อ เหอะ แปรงร่างจากชะนีร้องหาผัวเป็นแรดทันที ว่ากูสิ่งไม่ดีรออีกเดี๋ยวกูจะเสกของให้วิญญาณแรดออกจากร่าง

   “น้องเอม” พี่จินตวัดสายตารียกชะนีผสมแรดเสียงต่ำ แต่นางก็ยังคงไม่รับรู้

   “ก็เรื่องจริงนี่คะ ทำไมพี่จินต้องมาที่นี่ด้วย ไม่เห็นจะมีอะไรเลย มีแต่พวกเก้งกวางนั่งอ่อยเหยื่อ แรด เรากลับกันเถอะคะ ไม่งั้นเอมโกรธพี่จริงๆด้วย”อีนางเอมหน้าคว่ำกระเง้ากระงอดใส่ผัวแล้วซบลงที่อก แต่ตามึงมองไปไหน แล้วกล้าว่าคนอื่นแรด โอ้ยคันว้อยยยย แต่ไม่อยากเตะชะนี

   “น้องเอม” เสียงต่ำอีกรอบผสมหงุดหงิด

   “อย่าเรียกน้องเอมด้วยเสียงแบบนี้นะคะ” นางแว้ดให้ก่อนจะส่งสายตาจิกมาที่ผม

   “นี่นังชะนีพันธุ์แรด หยุดเห่าแล้วไสหัวกลับป่าไป ใครกันแน่ที่มาอ่อย กล้าแรดได้ก็กล้าๆเปิดเผยหน่อย อย่าแอ๊บ สมัยนี้ผู้ชายเอาตรงๆ แอ๊บใสซื้อเอาไม่มัน” ผมหันไปมองตามเสียง อีแพนครับนางมาช่วยผมแล้ววว ผมไม่ต้องตบชะนีให้เป็นราคีแก่มือแล้ว

อีแพนเดินมาหยุดที่โต๊ะจิกสายตาใส่นังชะนีเอมพร้อมกลับผลักผมไปหาไอ้เปรตที่นั่งอยู่ ไอ้นี่ก็รู้หน้าที่ดีรวบผมเข้านั่งตักวางหัวที่ไหล่ผมยิ้มนิดๆให้สองผัวเมียตรงหน้า

   “แกนะซิชะนี ชอบอ่อย แรด ร่าน”นังชะนีเอมลุกขึ้นชี้หน้าอีแพน สันดานแท้จริงเริ่มออก

   “yes แล้วทำไม ชั้นแรด ก็แรดเปิดเผย ไม่มีลับหลังเหมือนใครบ้างคนจ้องจะเอาของคนอื่นทั้งๆที่ควงอีกคนนึง ส่งสายตาเชิญชวนแทบจะเอากันตรงนี้ ไหนบอกหน่อยซิใครกันนั้นที่แรด อ่อย ร่าน ยิ่งกว่ากัน” อีแพนกอดอกด่ากลับนิ่ง มาดเมียหลวงสุดๆ ผมก็รีบซบอกออเซาะไอ้เปรตทันทีปานคู่รักจะแหกตูดดมและไม่ลืมส่งสายตากลับให้อิชะนีพันธุ์แรด

   “กะ แก!! กะ...อื้ม” นังชะนีเอมกระทืบเท้ากรี๊ดแต่อิตาพี่จินตะครุบปากไว้ทัน

   “นี่จะบอกให้เอาบุญ ผัวเมียเค้ารักปานจะกลืนกิน อย่าคิดมาสอด เพราะมึงจะได้ตีนกลับไปแทน ส่วนพี่หนูแนะนำชะนีมีอีกเยอะ หาใหม่ดีกว่าค่ะ ถ้าอยู่ด้วยกันมันจะยิ่งเน่าเละกว่าเดิม เชิญ” อิแพนพูดทิ้งท้ายพร้อมกับอันเชิญให้กลับ อินังชะนีเอมทำท่าจะถลาเข้ามาตบแต่อิตาพี่จินรีบลากลับโต๊ะคืน คนรอบข้างก็เริ่มมอง ซุบซิบ ก็นะหนังสดใครจะไม่อยากดู

   “อยู่ดีไม่ว่าดีอยากให้คนด่า สงสัยคันพี่จินเกาไม่หายเลยคนช่วยเกา” อิปีเปรยๆแล้วถอนหายใจ ลากอีแพนไปนั่งตรงข้าม

   “ทำเป็นพูดดี กูรู้นะว่ามึงอยากฉะเอง ฟังคนอื่นฉะไม่สะใจ ว้อนละซิ” ผมว่ามันยิ้มๆ

   “แหม๊ ก็มึงสบายแล้วนี้ จะมีผัวเป็นตัวเป็นตน มีคนให้ทะเลาะด้วย ใช่ซิ กูมันไม่สวย ไม่แซ่บเท่ามึง” อิปีจีบปากจีบคอพูดพยักเพยิดกับอิแพน

   “นั้นซิ นั่งซบกันซะหวานแหวน ทำคนอิจฉา มีผัวแล้วนี่ คนอื่นก็ไม่สำคัญ” อิแพนรับมุกต่อทันทีตีหน้าเศร้าซบอกอิปีปาดน้ำตา แต่สายตามึงไม่ใช่ ผมที่เริ่มรู้ตัวว่านั่งตักใคร ก็ลุกขึ้นทันทีแต่มือหนาที่รัดเอวกดไม่ให้ลุก ผมมองหน้ามันแต่ก็ได้หน้าไร้อารมณ์ตอบกลับมา

   “สัส ปล่อยกู” ผมบอกมันและแกะแขนมันที่รักแรดผม ยิ่งแกะยิ่งรัดแน่น

   “นั่งนี่” สั่งนิ่งๆไม่ไหวติง ผมจิกแขนจนเนื้อมันแทบจะหลุดติดมือมา เพื่อนๆหน้าหม้อมันก็เริ่มกลับมาที่โต๊ะจะอ้าปากเห่าแต่ไอ้เปรตมันปรายตาให้เงียบ แต่ได้หาสลดไม่นั่งซุบซิบหัวเราะตบมือกันให้วุ่น ได้ยินแต่ ว่าแล้ว เอาแล้วไง มันส์แน่มึง เสร็จไอ้นิ่งจนได้ อะไรฟร่ะ ใครเอาใคร ถ้านินทากูพูดให้กูได้ยินด้วย

   “ไม่ ปล่อยเด้” ผมดิ้นให้หลุดศอกก็กระทุ้งที่ท้องมัน แต่มันยังคงนิ่ง เป็นญาติกับแรมโบ้ไงวะ
   “เจ็บ นั่งนิ่งๆ หรือให้กูจูบก่อนถึงจะนิ่งได้ ห๊ะ” มันกระซิบบอกจมูกก็คลอเคลียที่แก้มผม มือก็สอดเข้าในเสื้อลูบพุงผมเบาๆ ผมถึงกลับหยุดกึกนั่งนิ่งที่ตักมันทันที

   “หึหึ”

   “สัส” อย่าให้กูหลุดไปได้นะ เพื่อนมันก็นั่งกินเหล้าเฮฮา ได้ยินแซวผมกับมันแว่วๆ ส่วนอิชะนีสองตัวก็ยิ้มล้อผม แม้แต่อิทอมที่กลับมาแล้วก็นั่งยิ้มส่งซิกประมาณ เสร็จแน่มึง ไฟฉายส่องประตูมึงแน่ สาสสสส ขอบใจพวกมึงมากกกกก รักกูเหลือเกิน ส่วนไอ้เปรตก็นั่งยกเหล้าต่อโดยมีผมนั่งบนตักไม่ทุกร้อน มีหันไปคุยกับเพื่อนบ้าง มือก็ยังคงลูบพุงผมเบาๆ

   “ขอชนแก้วได้ไหมคะ” ชะนีหลงป่ามาอีกตัว ยิ้มหวานหยด

   “ไม่ได้” ผมตอบนิ่งๆส่วนมันก็ยิ้ม

   “แต่เราไม่ได้ขอเธอ ขอคนนี้ต่างหาก” ชะนีหน้ามึนจิกตาใส่ผมแล้วหันไปยิ้มให้ไอ้เปรต เพื่อนของมันและของผมต่างเงียบลงเพื่อรอดูว่าผมจะทำไรต่อ แหมะ กดดันกูซะ

   “แต่โทษนะ โง่หรือโง่ ของส่วนตัวใครเคยใช้ร่วม หรือว่าใช้ของร่วมกับคนอื่นจนชิน อย่างว่านะสมัยนี้ถวายตัวถึงทีแต่เขาไม่แล เฮ้อ หน้าส่งสาร หน้าที่หลักเลยต้องคอยอ่อย คอยขอ คอยขโมยของของคนอื่น ใส่หัวกลับคืนไปถ้ายังไม่อยากหน้าแหก” ผมพูดใส่พร้อมโอบคอเบียดตัวแนบไอ้เปรตสงสายตาวิ้งๆ อ้อนๆให้ มึงต้องรับมุกกูนะ อีชะนีหน้ามึนหุบยิ้ม กัดฟันนิ่ง

   “โทษทีนะ แต่เมียเราดุ คงให้ไม่ได้” มันตอบก่อนจะสบสายตายิ้มให้ผม ก้มหอมแก้มผมเบาๆ

“0[]0” อ๊ากกกกกกกกกกกก กูเขินนนนน เสียงโห้แซวจากพวกเพื่อนมันดังขึ้นตบโต๊ะกันระนาว ผมหน้าแดงร้อนเห่อสุดๆ ส่วนอีชะนีก็สะบัดตูดกลับแทบไม่ทัน เห็นแว่บๆว่ามันส่งสายตาเยาะไปให้อีตาพี่จิน อืม สองคนนี้ต้องมีซัมติงวรองแน่นอน หรือว่ามันกินกันเอง แล้วงอนกัน โอ้ม่ายยยยยย



*****************************************************




แฮ่ มาอีกตอนนนนน

เมื่อวานสอบ ยากฝุดๆ ทั้งๆที่ข้อสอบง่ายๆ 4 ข้อเอง ข้อละ 2 แผ่น A4

กลับมาสลบ ตื่น ตี 3 นั่งเขียนต่อ มันเครียดดดด

ขอบคุณที่แนะนำนะค่ะ และคอมเม้นต์ค่าาาาา 
 ตอนนี้เลยต้องมาตามแก้ กุ = กู ก้ = ก็ ใหม่หมดเลยยย

พรุ่งนี้สอบตัวสุดท้าย ถ้าไม่ตายซะก่อน จะรีบปั่นและลงให้ค่ะ

ฉากหวานๆรอสักแปบบบบบบบบบบ

[Palmpalm]

แต่ละคนแสบๆคันๆทั้งนั้น

ชอบอ่าาา

รอตอนต่อไปจร้า

[NOoTuNE]

ชอบบบบ อิอิ แต่ไม่รู้ว่าอิพี่ฟิกมันมีซัมติงอะไรกับอิพี่จิน แล้วเข้ามาหาน้องมีแผนไรเปล่าไม่รู้

ปล. ตัวเอง เวลาอัพ ตัวเองเปลี่ยนหัวทู้ด้วยนะ นี่เค้าสุ่มเข้ามาถึงเห็นว่าตัวเองอัพตอนใหม่แล้ว 

[Miiso]

บอกตามตรงว่า ไม่ค่อยได้ตามนิยายเท่าไหร่ ส่วนมากอ่านที่โพสจบแล้ว  แต่เรื่องนี้ทำให้เราตามได้  โอ้ววววววววววววววววววววว

คนเขียน คนเขียน คนเขียน
มาอัพบ่อยๆน๊าาาาาาา  เราตามอยู่  ไม่ไหวแล้ว  ทั้งฮาเฮ  ทั้ง... หลายอย่างอ่ะ  เอาเป็นว่า เป็นอีกคนที่ตามอยู่
ตัวเอง...... สอบเสร็จแล้ว มาอัพบ่อยๆ นะ  เค้าชอบบบบบบบบบบบบ

[naamsomm]

อ๊ายยยยยย
เค้ายังไม่ได้คิดไกล
แต่ถึงคิดไปไกลก็แซ่บ!! ไม่แพ้กันนะ
ถ้าพี่ฟิกจะถึงเนื้อถึงตัวขนาดนี้
อ๊ายนนนนน

อ่านไปจิกหมอนไป

[powderje]

รอจ้าาาา รอตอนส่องถ้ำ #เอ้ยยยเราไม่หื่น อุอุอิอิ

[toshika]

โอย.....สนุกอ่ะ อยากอ่านต่อเลยคร๊าบ......

มาไวๆนะ

[maykiz]

ชักสนุกแล้วสิ ตกลงอิพี่ฟิกนี่ทำเพราะชอบหรือแข่งกับจิน

[moodyfairy]

ค้างงงงงงงงงง อ่าาาาาาาาาาาา

[t152_rakjai]

ฟินอะ

[Noo_Patchy]

  พี่ฟิก น่ารัก คึคึ

[mwsign3639]

เกลคิดได้ไง ฟิกกับจินกินกันเองง 555 

[@Lucifer_Prince@]

และแล้วไฟฉายก็ไม่ได้ส่องถ้ำ  คนเขียนตื่นตี3หรอ  เหมือนเค้าเลยอ่ะ  รอตอนต่อไปนะตะเอง^^

[Dezzerr]

น่ารักกกก ชอบบบบบ ><
สู้ๆ นะคะ คนอ่านก็มีสอบ ฮ่าๆๆๆ
 

[♠DekDoy♠]

ทะเลาะกันขนาดนี้ลูกดกนะคะ 555

แอบสารภาพว่าตรงบทสนทนาอ่านข้าม ๆ คำหยาบมันเยอะเกินแอบตกใจเมื่อก่อนจะฮิตไทยคำอังกฤษคำตอนนี้พูดธรรมดาคำคำหยาบคำกันรึเปล่า

[choipango]

อยากถามว่าเค้าแต่งสั้นไปไหม


หมอ(โดน)ฟัน ครั้งที่ 4


ผมรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาปวดหัวปวดตัวไปหมด อ๊ะๆอย่าคิดว่าผมเสียประตูให้มันแล้วละเซ่ ยังครับ ประตูผมยังอยู่ดีไม่มีร่องรอยการพังประตูเกิดขึ้น ผมมองไปทีนาฬิกา อ้า 11.45 นี่กุหลับหรือตาย ผมทุบคอไปมาให้หายเมื่อยก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำ

   “อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก” ผมแหกปากร้องทันทีเมื่อเห็นสภาพตัวเองในกระจก ปากเผยอแตกนิดๆ ตามคอผมมีรอยจูบเต็มไปหมดเลย โอ้มัม อยากรู้ละซิว่ามันเกิดอะไรขึ้นบาง นิสัยเหมือนอิปีจริงๆ เมื่อคืนหลังจากที่มันบังคับผมนั่งตักผมกับมันก้นั่งเงียบมีกัดกันบ้าง มีชะนีเข้ามาอ่อยมันเป็นระยะๆ ผมก็ไล่ด่าเปิงกลับป่าแทบไม่ทัน เด็ดสุดน้องรหัสมัน เข้ามาเงียบๆไม่แสดงอาการสักพักเมาแล้วเลื่อยไอ้เปรต ด้วยความหวังดีผมก็เอาน้ำแข็งราดหัวเลย สร่างเมาแทบไม่ทัน ส่วนผมก็มีเข้ามาบ้างแต่โดนกันตั้งแต่อีปีแล้ว มันให้เหตุผล เพื่อนกุกำลังจะมีผัวอย่าเพิ่งเข้ามาสอดแทรก จ๊ะรักกุมาก ดอก แล้วก็นั่งจนร้านปิดมันก็เดินมาส่งผม ลากตั้งแต่โต๊ะมายันรถ ยืนรอเพื่อนผมที่พากันหอบสังขารอย่างทุลักทุเล มันรอจนเพื่อนผมขึ้นรถและผมเข้าประจำทีคนขับ กำลังจะขับออกไป มันก็เคาะกระจก พอผมลดกระจกมองหน้ามันงงมันก็กระดิกนิ้วให้ผมยื่นหน้าออกมา มันก็ก้มลงจูบผมทันที ลิ้นมันสอดเข้ามาในปากผมกวาดไปทั่วกระพุงแก้ม ดูดลิ้นผมแรงๆและกัดปากผมเป็นการส่งท้าย อิพวกเพื่อนก็ได้แต่หัวเราะคิกคักแซวกระหน่ำ มีการหันมาบอกว่าฝากด้วย แล้วเดินออกไปเลย สาสสสสส มึงจูบเก่งไปไหน

กลับมาปัจจุบันเถอะ หลังจากอาบน้ำแต่งตัวเสร็จผมก็โทรสั่งอาหารจากข้างล่างหอมากิน ใจจริงก้อยากออกไปข้างนอกนะ แต่คอผมลายด่างพร้อยเบย ผมก็อายเป็นอะไรเป็นเหอะ รอสักพักข้าวก็มา กะเพราหมูกรอบไข่เยี่ยวม้า น้ำตกหมู กุ้ง หมึกเผาฮ่าๆ นิดเดียวเองเนอะ ระหว่างกินหูก็ฟังเสียงทีวี ตาก็เช็คเฟส เช็คทวิต อัพอินตาแกรมยั่วชาวบ้านชาวช่อง อิปีไลค์คนแรก มีการบอกมึงกินเผื่อพรุ่งนี้ด้วยไง แล้วก็มีคนอื่นๆอีก ผมไม่ได้ติดนะ แค่เช็คเรตติ้งซื่อๆ แต่ไลน์นี้ถึงขั้นเสพติด เช็คเฟสพอเป็นกระษัยอยู่ๆหน้าวอลล์ก็เด้งรูปไอ้เปรต เอิ่ม มึงยังจะตามมาหลอกหลอนกุอีกรึ เป็นรูปสมัยมันเอ๊าะๆ น่าจะตอนรับน้องกลุ่มสัมพันธ์ปี 1 มัดจุกสามจุก มีป้ายห้อยชื่อ “ฟิกเกอร์” อืม เพิ่งรู้ชื่อเต็มๆมัน แต่อย่างมันน่าจะเหมาะกะฟิกเกียร์มากกว่า ขี่สบาย พูดถึงสมัยปี 1 อืม เป็นครั้งแรกที่ผมได้รู้จักมัน เด็กผู้ชายสูงหล่อหน้านิ่ง ผมเห็นครั้งแรกก็ใจเต้นรัว ยิ่งเวลามันยิ้มนะใจแทบละลาย มีสาวๆรุมกรี๊ดตรึม ไม่เว้นแต่พี่กลุ่มสัมพันธ์กลุ่มอื่นๆที่แวะเวียนมาทอดสะพานให้มันตลอด

   น้องฟิกเหนื่อยไหม

   ร้อนไหมค่ะน้องฟิก พักร่มได้นะคะ

   น้องฟิกกินข้าวยัง พี่ซื้อขนมมาฝาก

   เลิกกลุ่มสัมพันธ์ไปทานข้าวกับพี่ไหมคะ

และอีกสารพัด ตลอด 3 วันพี่น้องกลุ่มสัมพันธุ์ผมเจอเหตุการณ์นี้วนเวียนซ้ำๆ จากอาการชอบ ปลื้ม กลายเป็นหมั่นไส้ อะไรจะฮอตขนาดนั้น ผู้ชายที่อยู่กลุ่มเดียวกันดับสนิท ดีนะที่ผมมีอีปีเพื่อนที่เรียนคณะเดียวกันเม้ามอยแก้เบื่อ ผมเจอมันครั้งแรกก็ที่กลุ่มนี้เหมือนกัน และสิ่งที่ทำให้ผมเข้าขั้นเกลียดมันก็ตอนที่ออกทำกิจกรรม

   น้องพี่ขอคนเล่นเกมส์แก้เบื่อหน่อยเร็ว ใครอาสาออกมาบ้าง สุ่มเลยละกัน น้องฟิกเชิญค่า น้องคนนู้น น้องเสื้อดำ น้องสกินเฮด น้องบลาๆๆ อ๊ะหน้าตัวเล็กหน้าหวานคนนี้ด้วย ได้แล้วจับคู่เลยค่า ทุกคนก็กรูจับคู่แต่ไม่มีใครยักวิ่งมาหาผมกับผม เลยคู่กันโดยปริยาย

   เกมส์นี้นะคะ เป็นการกระชับความสัมพันธ์และทำความรู้จักค่า อย่างแรกถามชื่อคณะที่เรียนกันค่ะ จำให้แม่นนะคะ เสร็จแล้วให้คู่ตัวเองไปยืนประจำตรงนู้นอีกคนรอตรงนี้ เกมส์นี้ชื่อว่า ใบเดียวก็เสียวได้ กติกาให้คนตรงนั้นปั่นจิ้งหรีด 5 รอบแล้ววิ่งมาทีคู่ตัวเอง ตะโกนชื่อคู่ คณะ แล้วคู่ให้ขานว่ารับ จากนั้นก็คาบกระดาษเช็ดชู่ 5 แผ่นไปยังตรงนู่นคู่ไหนเสร็จก่อนชนะ อ่อ คาบกระดาษโดยใช้ปากทั้งสองคนช่วยกันนะคะ ห้ามใช้มือ ไม่ต้องกลัวค่า เราใช้กระดาษเช็ดชู่เช็ดมือเวลาทำอาหาร หนามากค่า เข้าใจแล้วประจำที่เลยค่า

ฟัค ถามกันสักคำไหมว่าเตรียมใจกันแล้วหรือยัง คนคิดเกมส์นี้ก็ส่อสันดานสุดๆ ดูจากชื่อเกมส์แล้ว ผมมองหน้ามันถามความคิดเห็นแต่มันกลับเดินไปที่จุดสตาร์ท รุ่นพี่สั่งเตรียมพร้อมแล้วเป่านกหวีดทันที เพื่อนๆที่ไม่ได้เล่นก็ตะโกนเชียร์ มันก็วิ่งตะโกนชื่อผมมาเรื่อยๆ แรกๆก็ขานรับเบาๆสักพักก็เริ่มดังขึ้นรุ่นพี่จิกตาสั่ง มันตะโกนเรียกจนมาถึงที่ผมยืนรอมันหยิบกระดาษเช็ดชู่แผ่นวางที่ปากมันก่อนจะใช้สายตาบังคับผมให้ขยับมาประกบปากผมโดยมีเช็ดชู่ขั้นกลาง ไม่ใช่มีผมคนเดียวที่อิดออด คู่ไหนที่เป็นชายหญิงแทบจะม้วนตัวลงดิ้นด้วยความเขิน คู่ไหนชายๆ หญิงๆก็สบาย ผมมองรอบข้างที่รอลุ้นแกมกดดันก่อนจะเดินเข้าไปหามัน มันก็กระชากเข้าประกบทันทีก่อนจะค่อยๆวิ่งเอาเช็ดชู่ไปวางจุดสตาร์ท มันก็ไม่มีปัญหาอะไรจนแผ่นสุดท้ายผมเกิดสะดุดยอดหญ้าล้มทับมันปากก็ประกบกัน(แนบแน่น)แต่ไม่มีเช็ดชู่!! เย้ดเข้ ผมรีบลุกขึ้นทันทีหน้านี้แดงกำสุดๆรีบวิ่งไปหลบหลังอีปีทันที ทุกคนก้มองเอ๋อๆก่อนรุ่นพี่จะพูดตลกกลบเกลื่อน แต่เหตุการณ์ยังไม่จบ ผมไปเจอมันที่โรงอาหารกลางของมหาลัย คนเยอะมากหาที่นั่งไม่ได้ด้วยความหิวเลยบากหน้าไปขอคนที่มีที่ว่าง แล้วก็มีโต๊ะนึงนั่งคนเดียว ผมเดินเข้าไปขอนั่งแล้วก็นั่งเลยไม่รอขออนุญาต ตั้งหน้าตั้งตาโซ้ยเต็มที่พอหมดก็เงยหน้าเพื่อขอบคุณแต่พอเห็นหน้าแทบจะมุดน้ำก๋วยเตี๋ยว

   “เอ่อ ขอบคุณนะ แล้วเรื่อง เอ่อ จะ จูบนั้นเราไม่ได้ตั้งใจ มันเป็นอุ..”

   “พูดมาก น่ารำคาญ ไม่เคยพูดไง” อึ้งครับ

   “นายรู้สึกกับจูบนั้น เป็นเกย์ไง” อึ้งรอบสอง

   “เออ สัส”ด่ามันหลังจากตั้งสติได้ อยากจะเอาน้ำก๋วยเตี๋ยวราดหน้ามัน อุตสาห์ปลื้ม ชอบ แม่ง สัสเปรต อย่าได้พบได้เจอกันอีกเลย แต่ก็พบเจอมันมาตลอดก่อนจะหายเงียบไปตอนมันไปญี่ปุ่น แล้วกลับมาเจอกันอีกรอบเมื่อต้นเทอม

   “เฮ้อออออออออออ” ก็ได้แต่ถอนหายใจมองดูข้าวหมดตั้งแต่เมื่อไรฟร่ะ หาเดินเที่ยวห้างเล่นซื้อหนังสือดีกว่า โทรหามายเฟรนก็ไม่มีผู้ใดรับสักตัว สงสัยขุดศพตัวเองไม่ขึ้น เออดี วันนี้ฉายเดี่ยวก็ได้ ไหนว่ามึงอายรอยที่คอไง อายแต่ไม่แคร์



**********************************************


หลังจากเปลี่ยนเสื้อผ้า ซึ่งผมต้องขุดหาเสื้อแขนยาวปิดคออยู่ตั้งนาน แล้วขับรถเอื่อยๆมายังห้างดังของจังหวัด หาที่จอดรถได้ก็เดินทอดน่องในห้างสักแปบดูนั้นดูนี่ วันนี้วันเสาร์คนเดินห้างเยอะไปไหนวะ ดูของได้สักพักของก็เริ่มเต็มมือ ท้องก็เริ่มหิว ไรว่ะเพิ่งกินเองนะ เอาวะ การเดินช้อปปิงต้องหาของกินให้อิ่มหนำ แต่คนเต็มเกือบทุกร้านเลย เอาฟูจิละกัน คนน้อย ว่าแล้วก็เดินเข้าร้าน ได้มุมนั่งริมกระจกมองเห็นคนเดินผ่านไปมา สั่งอาหารไปสักพักก็มาเสิร์ฟ มาคนเดียวแต่สั่งเหมือนมาสิบ นั่งกินอย่างเอร็ดอร่อยโดยมีคนรอบข้างและด้านนอกมองเป็นระยะๆ เฮ้อออ จะว่าชินมันก็ไม่ถูกซะทีเดียว บางทีมันก็หงุดหงิด พวกมึงจะจ้องกุเอาไปบูชาที่บ้านไง

   “นั่งด้วยคน” ผมหันหน้ามองคนที่ถือวิสาสะนั่งข้างผมซาชิมิแทบพุ่ง

   “..........” ไอ้เปรต!!

   “นั่งลงซิ” มันพยักหน้าให้ผู้หญิงที่มากับมัน ฝ่ายหญิงที่ยังงงๆก้ยิ้มหวานให้มันกับผมแล้วนั่งลงตรงข้าม ดูเรียบร้อยดี หรือเปล่า

   “ทานอะไรดีคะ พี่ฟิก”ผู้หญิงที่มากับมันถาม

   “อะไรก็ได้ ขิง พี่ทานได้หมด” มันตอบเรียบๆ แล้วจับมือผมที่มีตะเกียบคีบแซลมอนอยู่ใส่ปากตัวเองหน้าตาเฉย สัส กุกัดไปแล้วครึ่งนึงนะ

   “หน้าด้าน” ผมว่ามันให้

   “.....” มองหน้าผมเหมือนจะบอกว่า แล้วไง

   “ย้ายไปนั่งที่อื่น” ว่าให้อีกรอบ แต่ก็ไม่สะทกสะท้าน

   “คีบปลาไหลหน่อย” สั่งหน้านิ่งๆ

   “เรื่องไรกูต้องทำ” ตอบกลับหน้านิ่งๆเช่นเดียวกัน

   “เร็วกูหิว หรือจะให้กินมึงก่อน” จิกตาใส่มันก่อนจะคีบปลาไหลวางที่จานมันที่พนักงานเอามาเสิร์ฟ แล้วผมก็กลับมากินต่อ รีบๆยัดจะได้รีบๆไป

   “ป้อน” อุบะ เอาใหญ่แล้วนะมึง แต่ก็ต้องป้อนพี่ท่านเล่นมองด้วยสวยสายตาโหด ผมก็กลับมายัดต่อ ป้อนมันบ้าง จนอาหารของมันมาเสิร์ฟ

   “พวกพี่สนิทกันดีนะคะ หนูชื่อขิงค่ะ เป็นน้องรหัสและรุ่นน้องที่โรงเรียนเก่าของพี่ฟิกคะ” น้องขิงพูดขึ้นแนะนำตัวยิ้มใสๆหลังจากหายจากวงโคจรที่พวกผมสองคนสร้างขึ้น

   “อ่อ สนิทมากกกกก พี่ชื่อเกลครับ” น้องถามมาดีก็ตอบดีๆกลับ ถ้าไม่ดีเมื่อไหร่ค่อยว่ากันอีกที มึงมีน้องรหัสกี่คนวะ คนละคนกับเมื่อคืนนี่ แล้วก็หันไปกระแทกซูชิใส่ปากอีกคนย้ำว่าสนิทจริงๆ

   “นั้นซิคะ เพื่อนกันก็ดีอย่างนะละค่ะ” คิดไปเองหรือเปล่าว่าน้องเค้าเน้นคำว่าเพื่อนแล้วยิ้มใสๆให้ผม

   “ไม่ใช่เพื่อน” ไอ้เปรตพูดแล้วก็เอาซูชิยัดปากผมกลับ เห็นแว่บๆเหมือนน้องขิงยิ้มเยาะๆใส่ คิดไปเองมั้ง

   “เอ๋ ก็ว่าอยู่ทำไมขิงไม่เคยเห็นหน้า แอบสงสัยว่าพี่ฟิกของขิงเนี่ย มีเพื่อนแบบนี้ด้วย เพื่อนทุกคนของพี่เค้าขิงก็รู้จักหมด นี่คะปลาไหลญี่ปุ่นที่พี่ฟิกชอบ ขิงสั่งมาเพื่อพี่เลยน้า” น้องขิงทำหน้าสงสัย พูดบอกว่ารู้เกี่ยวกับพี่ฟิกของเธอทุกอย่างแล้วยิ้มใสๆ ไม่มีอะไร
   “อื้ม ไม่ใช่เพื่อนแบบพี่เนี่ยแต่พิเศษ น้องขิงไม่รู้หรอก ไม่ค่อยออกสังคม แต่ออกกันแค่ 2 คนแซ่บอย่าบอกใคร” พูดจบผมก็ยิ้มใสๆให้กลับคืน น้องขิงหุบยิ้มก่อนจะทำหน้างงไร้เรียงสา

   “ไม่ใช่เพื่อนแต่พิเศษนี่มันยังไงค่ะ” น้องขิงหันไปถามไอ้เปรต

   “พิเศษตรงรับรู้ทุกอย่างที่น้องขิงไม่รู้ได้อย่างมีสิทธิ์ เข้านอกออกในได้ทุกอย่างไงจ๊ะ” ผมตอบแทนยิ้มๆให้น้อง แล้วคีบหมูทอดกระปากคนข้างเคียงยิ้มเหี้ยมให้มัน

   “หมายความว่ายังไงคะ” เสียงแข็งนิดๆจิกตาใส่ผมหน่อยๆ แต่หน้ายิ้มใส ไม่ได้เจอคนประเภทนี้นานแล้ว แอ๊บใสเป็นรุ่นน้องที่น่ารักแต่หวังเขมือบตลอดเวลา อย่าบอกนะว่ามึงให้เก็บน้องคนนี้ ท่าทางจะเก็บยากแฮะ ผมก็ยิ้มจ้องตากลับไป เอาซี้ ลองสักตั้ง แต่ดันมีเสียงข้างตัวดังขัด แต่เล่นเอาเงียบกึกทันที

   “เมีย” สั้นๆหน้านิ่งๆ หยิบเม็ดข้าวที่ติดข้างแก้มผมเข้าปากหน้าตาเฉย

   “คริ คริ พี่ฟิกตลกชอบล้อเล่นอีกแล้วนะคะ ขิงตกใจหมดเลย เพื่อนยังไงก็เพื่อนคะ กินกันเถอะคะ อาหารจืดหมดแล้ว” น้องขิงพูดขำๆหลังจากตั้งสติได้ แต่มิวายเน้นย้ำคำว่าเพื่อน ผมก็เฉยๆไม่ว่าไร ทำหน้าที่สวีตกับเปรตต่อ เฮ้อ หวังว่ากินเสร็จกูคงจะได้เดินเที่ยวคนเดียวนะ

หลังจากกินกันร่วมชั่วโมงกว่าและเช็คบิลค่าอาหาร นี่พวกมึงคิดว่าแดกบุฟเฟ่ไงฟร่ะ และแน่นอนมันเป็นคนจ่าย ผมรีบเดินออกจากร้านไปให้พ้นๆสองคนนี้ แค่นั่งโต๊ะร่วมกันหายใจเอาอากาศร่วมกันเกินพอแล้ว ขอลาเลย ถ้าเดินห้างร่วมกันอีกคาดว่ามีตบ

   “จะไปไหน” มันจับมือผมที่มีถุงข้าวของที่ซื้อมา โดยมีน้องขิงยืนจับแขนมัน

   “กลับ” ยื้อแขนกลับมาคืน

   “อย่าเพิ่ง เดินซื้อของด้วยกันก่อน จะซื้อให้หลานรหัสวันเกิด” ไม่พูดเปล่าดึงของในมือผมไปถือเองเสร็จสรรพ ถามความสมัครใจกุก่อนไม๊ ไอ้เปรตขี้บังคับ

   “มีธุระ”

   “เราเดินดูของสองแค่คนก็ได้ค่ะ พี่เค้ามีธุระ” น้องขิงเสนอหน้าพูดพร้อมกับควงแขนเขย่า ทำหน้าใสซื่อ น่ารักตาย

   “ไว้ทำทีหลัง ไปด้วยกันหลายคนจะได้มีคนช่วยเลือก เดินนานจนเมื่อยแล้ว” หันมาบอกผมแกะมือน้องขิงออกจากแขนแล้วลากผมเดินไปด้วยกัน หันมองหลังนิดๆเห็นน้องขิงชักสีหน้าไม่สบอารมณ์ ก่อนจะเดินตามยืนข้างไอ้เปรตจะควงแขนแต่งเจอสายตาปราม
เราสามคนเดินมาชั้นสามฝั่งของเบ็ดเตร็ด ตอนแรกน้องขิงเดินไปดูเสื้อผ้ากับนาฬิกาให้น้อง หรูไปไหม ใช่ว่าผมงกแต่นางเล่นเข้าร้านแบรนด์หรู แค่วันเกิดของอะไรก็ได้ถ้าเราเค้าให้ด้วยใจ ถ้าเรียนจบค่อยจัดเต็ม วันเกิดผมยังได้แค่เค้กกับของกระจุกกระจิก จากพวกเพื่อนสามคนเลย แค่ซื้อให้ราคาถูกแพง คนรับก็ดีใจแล้ว นางเลยหน้าหงึกอารมณ์บูด เดินตามพวกผมมา

   “หลานมึงผู้หญิงหรือผู้ชาย” ผมหันไปถามมันตาก็เดินดูของโดยมีมันเดินตามหลังมา

   “ทั้งสอง” ผมพยักหน้าเข้าใจก่อนจะเดินดูของต่อ ก่อนจะสะดุดเข้ากับกระถางต้นไม้ที่มีแก้วทรงกลมปักอยู่ข้างในแก้วเป็นรูปเค้ก ของขวัญ ตัวโน๊ต ลอยอยู่ข้างใน ผมเดินปรี่เข้าไปทันที

   “อันนั้นข้างในแก้วสามารถเรื่องแสงได้ค่ะ เป็นโคมไปได้ด้วยค่ะ” พี่พนักงานเดินมาแนะนำยิ้มแจ่มใส แล้วก็สาทิตให้ดู

   “สวยไหม” ผมหันไปถามมัน

   “น่ารักจังเลยค่ะพี่เกล น้องคงชอบ อยากได้จังเลยค่ะพี่ฟิก ซื้ออันนี้ให้ขิงหน่อยน้า” น้องขิงเอ่ยพรวดเข้ามาก่อนจะอ้อนให้พี่นางซื้อของให้ ข้างบนเป็นคนสองคนจูบกันยืนบนก้อนเค้ก

   “อืมเอาซิ งั้นเอาอันนี้ด้วย แล้วอีกอันละ” มันพยักหน้าให้น้องขิง แล้วหันมาถามผม

   “อันนั้นละกัน” ผมเดินไปหยิบตู้แก้วรูปทรงเค้กทีมีตุ๊กออกแนวร็อคๆกำลังเล่นดนตรีโดยมีเค้กวางอยู่ข้างหน้า มันพยักหน้าก่อนจะให้พนักงานเอาไปห่อและคิดเงิน ส่วนน้องขิงก็ชมว่าสวยน่ารัก น้องๆต้องชอบแน่ๆ ดีใจจัง ได้ข่าวกูเป็นคนเลือก

และแล้วก็ถึงเวลาล่ำลา ผมแทบจะกระโดดดีใจที่หลุดพ้นจากสองคนนี้ กว่าจะออกจากห้างได้น้องขิงดันอยากกินไอศกรีม ต้องเดินแบกร่างกายเข้าร้านนั่งปุ๊บน้องนางก็สั่งทันที สั่งแทนคนกินแสนรู้ไปทุกอย่างแล้วก็นั่งจ้อไม่หยุดพี่รหัสก็อือออตอบบ้างไม่ตอบบ้าง กูจะหลับแล้ว แต่กรรมยังไม่หมดผมต้องขับรถไปส่งคุณชายเปรตเพราะท่านมิได้ขับรถมา ท่านบอกว่าเจอกันโดยบังเอิญแล้วน้องขิงก็ชวนซื้อของแล้วไม่อยากให้น้องมาส่งเพราะดึกแล้วเดี๋ยวที่บ้านเป็นห่วง น้องขิงพยักหน้าเข้าใจก่อนจะล่ำลาขอบคุณกับของขวัญ บอกคืนนี้จะโทรหา ส่วนผมก็ต้องเป็นสารถีไปส่งมันที่หอ

   “อะ” มันยืนกล่องบางอย่างมาให้ผม เมื่อรถจอดที่หน้าหอมันแล้ว

   “อะไร”

   “ของขวัญ รีบรับอย่าถามมาก” พูดนิ่งๆเสียงเริ่มหงุดหงิด

   “เออ ขอบคุณ” ผมตอบอยู่ในลำคอ

   “หึหึ จุ๊บ” มันหัวเราะก่อนจะโน้มมาจุ๊บปากผม แล้วยิ้มหล่อให้ลงจากรถ โบกมือบายๆเดินเข้าหอไป สัส เล่นทีเผลออีกแล้วววววว ปากด่าแต่ยกยิ้มหน้าก็แดงเห่อ อ๊ากกก เขินฝุดๆ

จบไปอีกหนึ่งวัน แม้เป็นวันที่วุ่นวายแต่ทำไมผมมีความสุขจังนะ ทิ้งตัวลงนอนมองดูกล่องไม้ลิ้นชักที่เป็นที่เสียบรูปได้ถ้าเปิดฝาด้านบนออกจะกลายกระดานดำ มีข้อความว่า “ขอบคุณ” อ้า หลับฝันดีจุง


**********************************************





เย้ เสนอ(หน้า)อีกอีกแบ้ววววววววววววววววววววว

คนอ่านน่ารักมากกกกก ยอมทิ้งปะกิดที่ไม่เคยจะญาติดีกัน มานั่งแต่งให้

อ่านคอมเม้นแล้วดีใจมีแรงฮึดปั้นต่อ   

ขอโทษสำหรับคนที่ไม่ชอบคำหยาบนะคะ เนื้อเรื่องมันเป็นแบบนี้ แต่ต่อไปพยายามจะซอฟลงเน้อออ
 
#เจอกันอีกทีไม่ ศ ส อา นี้ละค่าาา

คืนนี้ต้องไผว้กับปะกิด เช้าสอบ ตัวสุดท้ายแล้ว

 

[NOoTuNE]

ไม่หยาบหรอก เราว่าสนุกดี ถ้าปากไม่ร้าย แรดขนาดนี้ก็ไม่ใช่เกลดิ


แต่อิพี่ฟิกนี่ยังไง น้องเกลฉันเริ่มคิดแล้วนะเฟ้ยยยยย

[patchylove]

  หมั่นไส้ยัยขิง