[ ตอนพิเศษต่อ] “โอ๊ย!! เบาหน่อย” ผมร้องเมื่อรู้สึกเจ็บที่ปาก ตินณ์มันเอาแอลกอฮอลล์มาเช็ดแผลให้ผมแต่มือมันหนักเหมือนกันครับ
“กูเห็นแล้วอยากกลับไปกระทืบมันให้จมตีนอีกซักทีแม่ง” มันบ่นไปทำแผลให้ผมไป
“ปล่อยมันไปเถอะป่านนี้แม่งฟื้นรึยังก็ไม่รู้”
“แต่กูโมโหไม่หายแม่ง ทำมึงเจ็บแล้วยังเสือกเอาปืนมาจ่อหัวมึงอีก”
“มึงรู้ได้ไงว่ามันใช้ปืนปลอม”
“กูก็เคยเล่นมาบ้าง ถึงจะเหมือนแต่ดูแว๊บเดียวก็รู้ว่าปลอม” ไอ้เชี้ยนั่นเป็นนายคนแต่พกปืนปลอมผมล่ะอยากขำให้ฟันร่วง รู้ถึงไหนอายถึงนั่นครับ
“ขอบคุณนะที่ช่วยกูแต่มึงทำให้กูกลัว มึงรู้ตัวไหม” ผมบอกก่อนเอาหัวไปพิงไหล่มันนิ่งๆ ตอนนี้ผมกับตินณ์กำลังนั่งทำแผลอยู่บนโซฟาครับ ตินณ์ไม่เป็นอะไรมาก แค่โดนต่อยไปทีเดียวเฉียดๆ แต่ผมนี่โดนเต็มๆหลายที่ด้วยครับ
“กูไม่มีทางปล่อยให้มึงอยู่คนเดียวหรอกไม่ต้องกลัว” มันบอกพร้อมเอามือลูบหัวผมเบาๆ
“แล้วถ้ามึงเข้าใจผิด แต่มันเป็นของจริงแล้วมึงตาย กูจะทำยังไง” ผมถามตามที่คิด
“ไม่มีทางผิด อะไรที่กูไม่แน่ใจและมีมึงเป็นเดิมพันกูไม่ทำแน่นอน แต่ทีหลังมึงอย่าทำแบบนี้อีก กูดีใจที่มึงรักจนอยากปกป้องถึงได้คิดเอาตัวเองมารับกระสุนแทนกู แต่กูไม่ต้องการให้มึงทำแบบนี้ แค่มึงดูแลตัวเองให้ไม่บาดเจ็บก็พอ ต่อให้กูเจ็บหนักขนาดไหน แต่ก็เทียบไม่ได้กับการที่เห็นมึงเป็นเจ็บแค่นิเดียว”
“เวอร์ไป แต่ถ้ามึงเห็นกูกำลังจะโดนยิงมึงก็ต้องช่วย แล้วกูที่เป็นแฟนมึงเห็นมึงจะโดยยิงแล้วไม่ให้ช่วยมันเป็นไปไม่ได้หรอก”
“แต่กูห่วงไม่อยากให้มึงทำแบบนี้”
“มึงรักกูเท่าไหร่ กูก็รักมึงเท่านั้น อย่ามาห้ามเรื่องที่เป็นไปไม่ได้ จะให้กูมองดูมึงตายไปเฉยๆโดยไม่ช่วย ถ้าอย่างนั้นอย่าเป็นแฟนกับกูเลยดีกว่า”ผมพูดก่อนดึงหัวออกจากไหล่มัน
“กูขอโทษเอาเป็นว่าเรื่องแบบนี้จะไม่มีแล้วเนอะ กูจะไม่บังคับมึงแต่ขอให้มึงดูแลตัวเองดีๆ มึงเจ็บตัวบ่อยไปแล้ว” ตินณ์พูดก่อนจบแขนผมพลิกดูรอยพกช้ำตามแขน
“อืม กูจะพยายามถ้าไม่มีใครมาหาเรื่องกูก่อน ไปอาบน้ำกันเถอะจะได้นอน” ผมตกลงก่อนชวนมันไปอาบน้ำ
“มึงก็อย่างนี้ทุกที แล้วจะไม่ให้กูห่วงได้ไง”
“กูดูแลตัวเองได้น่า”
“ถ้าการที่มึงบอกดูแลตัวเองได้แล้วเจ็บแบบนี้ วันหลังมึงไม่ต้องดูแล ปล่อยเป็นหน้าที่กูให้ดูแลมึงเองมันว่าก่อนดึงผมที่ลุกยืนจะไปอาบน้ำเข้าไปกอดแน่น
“งั้นช่วยกันดูแลเป็นไง” ผมถามเล่นๆ ไม่อยากให้มันเครียดอีก
“อืม ยังดีกว่าให้มึงดูแลคนเดียว”
“ถ้าตกลงได้แล้ว ปล่อยกูไปอาบน้ำได้ยัง” ผมแกล้งถามมันเมื่อรู้สึกว่ามันจะรัดผมแน่นเป็นแหน่นโดนรัดเลยครับ
“ได้แล้วครับ ไปอาบก่อนเลยเดี๋ยวกูเก็บของเสร็จจะตามเข้าไป” มันพูดเขินๆก่อนหยิบกล่องยาเดินไปเก็บ ผมเลยเข้าห้องมาหยิบผ้าขนพาดบ่าหนูเดินเข้าห้องน้ำ
“เฮ้ย! ทำไมเป็นเยอะขนาดนี้” กำลังอาบน้ำเพลินๆ ก็ต้องตกใจหันไปมองเสียงตามตินณ์ครับ
“อะไรวะ ตกใจหมด”
“แล้วทำไมที่ตัวมึงมันเขียวขนาดนี้ เมื่อกี้ทำไมไม่ให้ดู” มันพูดพร้อมปิดฝักบัวแล้วจับผมหมุนไปมา
“ไม่เจ็บหรอกน่า ทำตกใจไปได้”
“ไม่เจ็บอะไรล่ะ เขียวขนาดนี้”
“โอ๊ย!! จิ้มมาทำไมวะ” มันไม่พูดเปล่าแต่จิ้มมือลงมาที่รอยเขียวๆข้างลำตัวผมซะงั้นครับ
“ไหนบอกไม่เจ็บ”
“ไม่จิ้มก็ไม่เจ็บไง” ผมตอบ
“มึงนี่เนอะ พรุ่งนี้จะเป็นไข้ไหมวะ ยืนเฉยๆกูอาบให้” ผมกำลังจะเอื้อมมือไปหยิบสบู่ แต่ตินณ์มันดันส่งเสียงดุๆใส่ผมซะงั้นครับ ผมเลยได้แต่ยืนนิ่งๆให้มันอาบน้ำให้ซะเลย
“ตรงนั้นไม่ต้อง กูทำเอง” ผมบอกเมื่อมันเอาสบูมาฟอกตัวให้ผมแล้วเริ่มวนมือมาแถวน้องชาย
“เฉยเถอะกูไม่ทำอะไรหรอกน่า มึงเจ็บขนาดนี้” มันพูดก่อนเริ่มขยับมือเอาสบู่ทำความสะอาดเจ้าลูกชายให้ผม โดยไม่ฟังคำทักท้วง
จุ๊บๆๆ !!
“พรตอย่าครับ เดี๋ยวกูทนไม่ไหว” ตินณ์ห้ามผมที่กำลังจูบไปที่แผงอกมันด้วยเสียงที่แหบพร่าไปจากเดิม มันห้ามแต่มือมันก็ไม่ยอมที่จะหยุดวุ่นวายกับเจ้าลูกชายของผมแม้ซักวินาที ตอนแรกผมก็ไม่ได้คิดอะไรแต่พอเจ้าลูกชายโดยมือตินณ์ที่ทำท่าจะรู้จักกันอย่างดีเพราะตอนนี้มันตื่นตัวด้วยฝีมือตินณ์ไปเรียบร้อยแล้วผมเลยเริ่มมีอารมณ์ตามการปลุกเร้าโดยไม่ตั้งใจของมัน
“อ๊ะ!!”ผมเผลอหลุดเสียงครางเมื่อตินณ์มันเริ่มขยับมือขึ้นลงตามความยาวของเจ้าลูกชาย ผมต้องตวัดสองแขนขึ้นโอบรอบคอมันแน่นเพื่อพยุงตัวเอง
“เดี๋ยวกูช่วยนะครับ” เสียงมันกระซิบข้างหู ทำให้ผมมีอารมณ์มากยิ่งขึ้น จากที่จะหยุดตอนนี้หยุดไม่ได้แล้วครับ
“อะ..อ๊ะ...ตินณ์”ผมครางเรียกชื่อมันก่อนจะเอื้อมมือลงไปปลดปมผ้าขนหนูที่พันเอวมันไว้แล้วผ้าก็ค่อยๆหล่นลงพื้นโดนที่เจ้าของไม่สนใจ สิ่งที่ถูกซ่อนไว้ก็ปรากฏอยู่ในสายตาผมตอนนี้มันเองก็มีอารมณ์เหมือนกันครับเพราะเจ้าลูกชายของมันกำลังขยายตัวเต็มฝ่ามือผมที่กำแบบไม่มิด
“ไม่ต้องครับให้พี่ช่วยพรต คนเดียวพอ” มันกระซิบบอกผม เมื่อผมเริ่มขยับเจ้าสิ่งที่อยู่ในมือขึ้นลง แต่ผมไม่หยุดตามที่มันบอกกลับขยับเร็วขึ้นไปอีก
“อ๊ะๆๆ...อื้อออ...ซี๊ดดดด ตินณ์ไม่เอา” บอกมันเมื่อรู้สึกว่าพอผมขยับมือตัวเองมันก็เร่งขยับมือมันให้เร็วขึ้นและพยายามจะให้ผมปลดปล่อยด้วยมือของมัน
“ไม่เอาแล้วจะเอาอะไรครับ อืมมม...” มันถามยิ้มๆก่อนส่งเสียงครางในลำคอเมื่อผมหยุดขยับมือแล้วเอานิ้ววนที่ส่วนปลายของมันเล่น
“ ...ของมึง” ผมตอบก่อนหลบสายตา
“มึงทำไมน่ารักจังวะ ขอจูบหน่อยได้ไหม” ผมไม่ตอบแต่เอาปากตัวเองประกบจูบมันเลยครับ ถึงจะยังเจ็บแผลอยู่นิดหน่อยแต่ผมก็ไม่ได้สนใจ เอาลิ้นไล่ต้อนกับลิ้นมันอย่างไม่ยอมแพ้ พอจูบไปสักพักผมรู้สึกเหมือนกลิ่นคาวเลือดอยู่ในปาก ไอ้ตินณ์จะถอนริมฝีปากออกแต่ผมโน้มคอมันลงมาจูบต่ออย่างไม่อยากให้อารมณ์ขาดตอน
“อื้ออ..... อ๊ะ” มันดันหลังผมติดฝนังห้องน้ำก่อนถอนริมฝีปาก แล้วหันไปคว้าสบู่เหลวมากดใส่มือ
มันทาสบู่เหลวให้ลูกชายตัวเองที่ตั้งแข็งเป็นลำไผ่ ก่อนช้อนขาผมขึ้นข้างหนึ่งแล้วสบู่เหลวก็ถูกนำมาทาช่องทางด้านหลังของผมต่อทำเอารู้สึกเย็นวาบเลยครับ
“ของพี่ใช่อันนี้รึเปล่าที่อยากได้” มันพูดพร้อมเอาลูกชายของมันมาเกลี่ยแถวปากทางแต่ไม่ยอมเข้ามาซักที ทำเอาผมเสียวยิ่งขึ้นไปอีก
“เข้ามาซะทีเถอะ อ๊ะ....ซี๊ดดดดชะช้าหน่อย” ผมพูดยังไม่ทันจบมันดันพรวดเข้ามาจนผมตั้งตัวไม่ทัน
“ทนหน่อยนะครับ”
“โอ๊ะ...โอ๊ยจุกตินณ์เดี๋ยว”ว่าเสร็จมันดันเข้ามาทีเดียวมิด จุกครับ
“พี่ขยับนะ” มันนิ่งไปนิดก่อนขอ ผมก็พยักหน้ามันถึงเริ่มขยับตัวเข้าออกช้าๆและเร็วขึ้นเรื่อยๆ
“อ๊ะๆๆ ...อื้ออ...ตินณ์....”ผมเผลอร้องครางตามจังหวะการกระแทกตัวเข้าออก ตอนนี้ในหัวผมรู้สึกว่างเปล่าและกำลังลอยสูงขึ้นเรื่อยๆตามแรงอารมณ์ที่มันเป็นคนพาผมไป มันขยับเร็วต่อเนื่องก่อนช้าลงและหมุนวนบ้างก่อนเร่งความเร็วอีกครั้ง
“เกาะไหล่พี่ไว้แน่นๆนะครับ” มันกระซิบบอกก่อนยกเข่าผมทั้งสองข้างขึ้น มือผมเกาะไหล่มันแน่นตามที่มันบอกหลังก็ติดกำแพง ขาเกี่ยวเอวมันแน่นเหมือนกันครับ เมื่อได้ท่าที่มันต้องการมันก็เริ่มขยับอีกครั้งที่นี้เร็วและแรงกว่าเดิม บางครั้งก็มีสลับเน้นบ้าง
“โอ๊ะๆๆ โอ๊ยซี๊ดดดดดดด” ผมร้องแทบไม่เป็นภาษา
พลั๊บๆๆ พลั๊บๆๆ พลั๊บๆๆ เสียงจังหวะการขยับเอวดังขึ้นเป็นระยะ แข่งกับเสียงครางที่ผมไม่สามารถอดกลั้นไว้ได้ มันโถมแรงใส่ผมต่อเนื่องโดยไม่มีหยุดพัก ผมทั้งแน่นทั้งเสียวตามการขยับตัวของมันในแต่ละที
“ตินณ์ กะกูไม่ไหวแล้ว” ผมบอกมันเมื่อรู้สึกเสียวแป๊บเป็นลูกคลื่นที่ท้องน้อย รู้ว่าอีกไม่นานคงทนไม่ไหวแน่นอน
“ไม่ไหวก็ปล่อยพร้อมกันเลยครับ พี่จะเสร็จแล้วเหมือนกัน”มันพูดก่อนเอามือที่จับเอวผมอยู่มาช่วยขยับเจ้าลูกชายผม พร้อมการขยับเอวที่เร็วขึ้นอีก
“อ๊ะๆๆๆๆ อ่ะ..อ่าาาาร์” ผมร้องครางดังขึ้นก่อนระเบิดสิ่งที่อัดแน่นออกมาอย่างกลั้นไม่อยู่
“อ่ะ อืมมมมม” ตินณ์ขยับตัวอีกสองสามครั้งก็ปลดปล่อย ของเหลวอุ่นๆเข้ามาในตัวผมเป็นสาย เล่นเอาผมเสียวขึ้นมาอีกครั้งเป็นระลอกๆ ก่อนจะซบหัวกับซอกไหล่ผมนิ่งๆ
“อ๊ะ...” มันร้องอุทานเมื่อมันถอนลูกชายออกแล้วปล่อยผมลงยืนแต่ผมไม่มีแรงเซจะล้มลงกับพื้น แต่มันพยุงผมไว้ได้ก่อน
“หมดแรงแล้วเหรอครับ อีกรอบไหมครับ” มันยิ้มกวนๆก่อนถาม
“ไม่เอา อาบน้ำให้หน่อย” ผมบอกก่อนเกาะคอมันพยุงตัวเองอีกครั้ง
“ได้เสมอครับแต่พี่ขอโทษนะทั้งที่เจ็บอยู่พี่ยังทำพรตเจ็บอีก” มันบอกก่อนเอามือลูบหน้าเช็ดเหงื่อให้ผม
“ไม่ได้โกรธ อาบน้ำให้หน่อยง่วงแล้ว” ผมบอกก่อนเร่งพร้อมตาที่กำลังจะปิด ผมจะโกรธมันได้ไงครับในเมื่อผมเป็นคนต้องการความสุขจากมันเองและไม่อยากบอกมันปล่อยให้มันคิดไปเองแบบนี้แหละแต่ถึงไม่บอกมันก็น่าจะรู้ แล้วตอนนี้ผมก็ไม่มีแรงแม้จะลืมตาเลยครับมันจะคิดอะไรก็ปล่อยมันแล้วกัน ผมนึกก่อนความเย็นของสายน้ำจะกระทบกับผิวแล้วความรู้สึกของผมก็ค่อยๆดับลง
“พรต พรตครับตื่นกินข้าวกินยาก่อนเร็ว” ผมลืมตาขึ้นมอง ตอนนี้ตรงหน้าผมเป็นตินณ์ที่ชะโงกหน้าเข้ามาซะใกล้
“ชะเช้าแล้วเหรอ” ผมถามเสียงแหบเหมือนไม่ใช่เสียงตัวเอง
“เช้าแล้วครับ มึงไม่สบายจนได้ ลุกขึ้นกินข้าวต้มเนอะกูทำไว้ให้จะได้กินยา กินเสร็จจะได้เช็ดตัว”
“ไม่กินยาได้ไหม” ผมถามอย่างไม่อยากกิน ตอนนี้รู้สึกคอแห้งเป็นผงจะต้องกินยาเม็ดแค่คิดก็แทบกลืนไม่ลง
“ไม่กินเดี๋ยวมึงไม่หาย ไม่ได้ไปเที่ยวเชียงใหม่นะ” มันพูดขู่ผมซะงั้นครับ
“งั้นมีอะไรก็เอามา แต่พาไปเข้าห้องน้ำก่อนนะลุกไม่ไหว”ผมบอกเมื่อลองพยายามขยับตัวแล้วแต่ลุกไม่ขึ้น ตอนนี้ทั้งตัวปวดร้าวไปหมดเลยครับ รอยช้ำอะไรวะเต็มตัวผมไปหมด ทั้งรอยเก่ารอยใหม่
“ทำไมตัวกูเป็นรอยเยอะขนาดนี้วะ”ผมพูดลอยๆ
“เดี๋ยวพี่ทายาให้ครับ รอยไหนพี่เป็นคนทำจะบรรจงทาให้อย่างดี” ชัดเลยครับ
“ไอ้ตินณ์!! มึงทำอะไรกูตอนหลับ” ผมถามเสียงดัง
“เปล่าๆ แค่จูบเองครับไม่ได้ทำอย่างอื่นเลย” มันรีบแก้ตัวเสียงหลง
“แค่จูบแล้วทำไมเป็นรอย” ผมซักต่อ
“ก็…จูบบ้างดูดบ้างแต่ไม่มีมากกว่านี้จริงๆนะ”
“กูไม่รู้จะด่ามึงยังไงดี ให้กูหายก่อนมึงโดนแน่ จับทำเมียแม่งจะได้เลิกหื่น” ผมว่ามันอย่างเหลืออด
“ฮ่าๆ ไม่ดีมั้งครับเดี๋ยวสับสน ไปพี่พาไปเข้าห้องอาบน้ำ” มันว่าพร้อมก้มหอมแก้มผมสองข้างแล้วช้อนตัวผมขึ้นอุ้มพาเดินเข้าห้องน้ำ
ผมแปรงฟันเสร็จตินณ์เลยเช็ดตัวให้ในห้องน้ำก่อน ออกมากินข้าวกินยาแล้วนอนต่อ ตินณ์ก็มานอนเล่นแล้วหลับไปพร้อมผมจนเกือบบ่าย ไอ้พวกเพื่อนๆแม่งยกขบวนตามมาสมน้ำหน้าผมกันกันใหญ่ จนเย็นแม่กับน้องถึงได้แวะมาดูอาการผมครับ ผมก็อาการดีขึ้นเรื่อยๆเพราะมีคนดูแลตลอดเวลาคิดว่าน่าจะหายทันไปเที่ยวบ้านไอ้มายด์ที่เชียงใหม่นะครับ ถ้าหายไม่ทันมันก็ต้องเลื่อนเพราะยังไงผมก็จะไปให้ได้ครับ
------- The End ---------
ตอนพิเศษรางวัลคนร่วมกิจกรรมในเฟซจ้า ขอบคุณทุกคนที่ร่วมสนุกด้วยกัน
และขอบคุณที่ยังคิดถึงเรื่องนี้ค่ะ รักเสมอ -- เมจิก 
โพลล์
หัวข้อ: Don't Be naughty คุณน่ะเมียผม... "แจ้งข่าว หน้าแรก" up 27/4/2015 (อ่าน 1313773 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก