มึงน่ะเมียกู ตอนที่ 8- Part Tin -
“ นิวเป็นผู้หญิงน่ารัก นิสัยดีพูดจาเรียบร้อย เอาใจเก่ง และขี้อ้อนมาก ตั้งแต่พวกผมรู้จักนิวก็มีแต่คนอยากจีบแต่นิวก็ไม่สนใจใครสักคน จนในที่สุดคนที่ได้เป็นแฟนนิวกลับเป็นไอ้พรต พวกผมเลยหลีกทางให้เพราะเห็นว่าเหมาะสมกันดี ไอ้พรตกับนิวคบกันมาเรื่อยจนเป็นที่อิจฉาของเพื่อนๆแต่พอเริ่มขึ้นปีสองได้เพียง 2 สัปดาห์นิวก็บอกเลิกกับไอ้พรต ตอนแรกไอ้พรตก็ช็อคเพราะมันไม่รู้สึกมาก่อนเลยว่ากำลังจะโดนบอกเลิก และทั้งชีวิตมันไม่เคยมีใครบอกเลิกมัน มันเคยบอกผมว่าถ้าจะเลิกต้องเป็นมันที่เป็นคนบอกเลิก”
ไอ้นาวเล่ายาวโดยที่จิบเหล้าในมือเป็นระยะ แล้วก็มองเหม่อเหมือนมันกำลังย้อนกลับไปช่วงเวลาในเหตุการณ์ที่มันกำลังเล่า แต่ผมได้ยินเพียงแค่นั้นสร่างเมาเลยครับ จะผิดไหมที่ผมดีใจตอนที่ได้ยินว่านิวมาบอกเลิกไอ้พรต รู้สึกว่าตอนนี้ปากผมกำลังอมยิ้มอยู่นะ ไอ้พวกในโต๊ะก็เงียบไม่มีใครพูดอะไร นั่งฟังไอ้นาวเล่าอย่างตั้งใจ
“ มันถามนิวว่าทำไมถึงขอเลิกกับมันทั้งๆที่ก็คบกันมาจะเป็นปีแล้ว และไม่เคยมีปัญหาหรือทะเลาะกันเลย นิวบอกว่ามันดีเกินไป ตอนนั้นผมก็อยู่ในเหตุการณ์ พี่เชื่อไหมผมยังงงเลยว่ามันดี แล้วจะเลิกทำไมวะหรือเป็นตามที่เค้าชอบพูดกันว่า ผู้หญิงมักชอบคนเลว” มันหันมาถามผมแล้วหยุดเล่าไปเฉยๆครับ
“กูไม่รู้ว่ะ” ผมตอบมันไปเพราะไม่รู้จะออกความคิดเห็นว่าอย่างไร ผมไม่รู้จักคนชื่อนิว ไม่รู้นิสัยจะให้ไปวิจารณ์ได้อย่างไร
“ ไอ้พรตมันก็ไม่เชื่อ เลยถามว่าเหตุผลจริงๆคืออะไร นิวร้องไห้ออกมาแล้วบอกว่าที่นิวต้องเลิกกับไอ้พรต เพราะนิวท้องกับผู้ชายคนอื่นต้องเดินทางไปคลอดที่ต่างประเทศ พ่อแม่ทำใจไม่ได้ที่ลูกท้องก่อนแต่งเลยจะส่งไปคลอดที่เมืองนอกพร้อมกับผู้ชายคนที่ทำนิวท้องก็จะไปเรียนด้วยกัน
สาเหตุที่นิวมีคนอื่นก็เพราะ ไอ้พรตมันเป็นคนเจ้าชู้ เวลาสาวๆมาคุยด้วยมันก็คุย แต่ผมรู้ว่าตอนมันคบกับนิวมันมีนิวแค่คนเดียวนะพี่ แต่นิวไม่คิดเหมือนผมนิวคิดว่าไอ้พรตไม่ได้จริงจังกับนิว พอมีคนเข้ามาทำดีด้วยมากกว่าไอ้พรตเลยทำให้นิวเผลอใจให้เขาจนเรื่องมันเป็นอย่างนี้ ตอนนั้นไอ้พรตมันก็กินเหล้าเมาอยู่เป็นอาทิตย์ แล้วอยู่ๆมันก็กลับมาเป็นคนเดิมอย่างไม่มีใครรู้สาเหตุ ปกติจะไม่มีใครพูดเรื่องนิวกับมันนะ มันก็ไม่พูด แต่ถ้ามันเมาก็จะมีหลุดมาบ้าง”ไอ้นาวเล่าจบ ก็กระดกเหล้าเข้าปากหมดแก้วเลยครับ
ผมก็ยกเหล้าขึ้นจิบเบาๆ เพลาลงบ้างแล้วครับ ตั้งแต่รู้ว่ามันกับนิวเลิกกันแล้ว รู้สึกเหมือนสติเริ่มจะกลับมา ผมเข้าใจว่าบางทีมันอาจเป็นเรื่องที่ฝังใจ มันรักนิวมากจนบางครั้งจะเผลอคิดถึงเขาหรือเวลาเมาจะละเมอถึงนิวผมไม่แปลกใจ แต่ที่ผมไม่เข้าใจคือ เมื่อวานตอนมันเห็นผมหยิบรูปนิวกับมันขึ้นมาดูทำไมมันถึงต้องทำสีหน้าเหมือนโกรธผมแล้วรีบมาหยิบรูปไปจากผม
ยังไงผมก็คิดไม่ออก เลยเลิกคิดครับ เพราะตอนนี้คิดได้แล้วว่าบางทีเราก็ไม่ควรเก็บเรื่องเล็กน้อยมาใส่ใจ ถ้าสงสัยถามมันไปตรงๆเลยดีกว่าไม่งั้นผมก็จะมัวมานั่งคิดเองและเสียใจเองอยู่อย่างนี้ จนทำให้ผมเกือบจะปล่อยมันให้หลุดมือไปแล้ว
เมื่อคิดได้ผมก็หยิบโทรศัพท์ออกมากดโทรหามัน สองสายแล้วครับแต่มันไม่รับผมเลยตัดสินใจขอตัวกลับ บอกพวกมันว่าเริ่มเมาแล้วกลัวอยู่นานกว่านี้จะขับรถกลับไม่ไหว แต่ให้มันกินกันได้เต็มที่ แล้วไอ้คิมผู้โชคดีจ่ายไปก่อนค่อยมาตามเก็บทีหลัง ถ้ามันไม่มาทวงผมว่าจะแกล้งลืม เลวไหมครับแต่แค่นี้เสี่ยคิมขนหน้าแข้งมันไม่ร่วงหรอกครับ
ผมขับรถมาจอดที่หน้าคอนโดของไอ้พรต ลองขึ้นไปหามันที่ห้องกดออดอยู่นานก็ไม่มีคนมาเปิด ถ้ามันอยู่มันต้องรำคาญและมาเปิดแน่นอนถ้าออดมันไม่เสียนะครับ เพราะผมกดยาวติดกันนานมากแบบไม่กลัวพังเลย เมื่อมันไม่อยู่ผมเลยลงมาข้างล่างเจอยามอยู่ที่หน้าประตู เพิ่งนึกได้ทำไมไม่ถามตั้งแต่แรก ตอนมาผมรีบไปหน่อยครับปกติเค้าจะมีระบบรักษาความปลอดภัยอย่างดี แต่เมื่อวานผมมาพร้อมไอ้พรต เขาเลยจำผมได้ให้ขึ้นไปอย่างง่ายดาย
“พี่ยามครับ วันนี้เห็นไอ้พรต เอ่อ! พีระพลชั้นบนสุดเข้ามารึยังครับ” ผมเอ่ยถามพี่ยามทันที
“อ๋อ คุณพรต วันนี้ยังไม่เข้ามาเลยครับ” พี่ยามตอบผมมาด้วยน้ำเสียงสุภาพ พร้อมยิ้มให้อย่างเป็นมิตร ผมขอบคุณแล้วเดินออกมาขึ้นรถก่อนขับออกมา มันไปไหนของมันหรือว่าจะกลับบ้าน แต่มันบอกไอ้นาวว่าจะกลับคอนโด
ผมขับรถมาจอดที่คอนโดตัวเอง แล้วขึ้นมายังชั้น 9 ชั้นที่ผมอยู่ครับพอลิฟท์เปิดผมก้าวออกมาก็ต้องตกใจ เพราะไอ้พรตมันนั่งอยู่หน้าห้องครับ นั่งขดตัวเอาหัวซุกหัวเข่าของตัวเอง
“ เฮ้ย! ทำไมมานั่งอยู่ตรงนี้วะ ไม่โทรบอกกูให้ไปรับ” ผมถามมันออกไปด้วยน้ำเสียงตกใจไม่คิดว่ามันจะมาที่ห้องผม นึกว่าจะไปที่อื่นเพราะโทรไปก็ไม่รับไม่โทรมาให้ผมไปรับด้วย ผมยังไม่ได้เอากุญแจสำรองให้มันพอดีเมื่อเช้ามีเรื่องให้คิดเลยลืม มันก็เงยหน้าขึ้นมามอง แล้วลุกขึ้นทำท่าจะก้าวไปที่ลิฟท์
“ขอโทษๆ อย่าไปเขาห้องกัน มานานยังวะยุงกัดรึเปล่า” ผมรั้งมันไว้ก่อนถามเป็นชุดเลยครับ
“...” มันไม่ตอบที่ผมถามยังคงเงียบ
ผมเปิดประตูห้องเข้ามาได้ก็ดึงมันเข้ามากอด แล้วหอมแก้มมันข้างละทีตบท้ายด้วยจูบ มันเอามือผลักผมออกเมื่อรู้สึกว่าหายใจไม่ทัน
“เชี้ย!!! เหม็น” มันว่าแค่นั้นแล้วเดินเข้าห้องนอน ผมก้มมองตัวเองแล้วนึกได้มันคงเหม็นกลิ่นเหล้าและกลิ่นบุหรี่จากตัวผม ผมรู้สึกว่าหน้าผมแดงขึ้นมากะทันหัน เมื่อคิดว่าเมื่อกี้ผมจูบมันเหมือนวัยรุ่นที่เพิ่งเคยมีความรัก ผมเดินอมยิ้มตามมันเข้าไปในห้องนอน
“ มึงกินข้าวมารึยัง หิวไหม กูทำอะไรให้กิน” ผมถามมันที่กำลังเตรียมตัวจะอาบน้ำ
“ยัง” มันตอบแค่นี้รู้เลยครับว่าต้องทำกับข้าวให้มัน
“อยากกินอะไร” ถามมันหน่อยครับ เอาใจที่มันมานั่งคอย
“ยำรวมมิตรใส่วุ้นเส้นด้วย”
“ครับ”ผมตอบมันแล้วเดิน ออกจากห้องนอนเข้ามาในครัว
ตามบัญชาครับผมเริ่มเตรียมของทำยำให้มัน หุงข้าวและทำต้มจืดกับผัดกุ้งใส่หน่อไม้ฝรั่ง แค่นี้พอครับกว่าจะเสร็จมันก็อาบน้ำเสร็จพอดี แต่จะอร่อยเหมือนปกติไหมอีกเรื่องนึงเพราะผมเมาอยู่ หึหึ
มันออกมาก็แต่งชุดเหมือนเดิมคือเสื้อกล้ามกับกางเกงนอนขายาวชุดผมเองครับมันไม่เอาชุดนอนของมันมาเลยผมเห็นเมื่อเช้ามีชุดนักศึกษา 2 ชุด กับชุดเที่ยว 3 ชุดแค่นี้เอง ไม่ใช่ว่าเอามาแค่นี้เพราะคิดจะอยู่ไม่นานแล้วไปนะ ผมหวังอยากให้มันอยู่กับผมนานๆ
“กับข้าวเสร็จแล้วมานั่งเลย” ผมรีบเอ่ยเรียกมันมากินข้าว มันก็เดินมานั่งกินเงียบๆ ถึงมันจะไม่พูดเหมือนทุกวัน แต่ผมก็รู้สึกว่าบรรยากาศมันต่างกับเมื่อเช้าที่เราไม่ได้คุยกัน เรากินข้าวกันจนอิ่มผมก็เก็บกวาดล้างจานเรียบร้อย เห็นมันเดินไปนั่งดูทีวีที่ห้องรับแขก
ผมไม่ว่าที่มันไม่เคยช่วยผมหยิบจับหรือล้างจานที่กินด้วยกัน เพราะมันถูกเลี้ยงมาอย่างคุณหนูทำอะไรไม่เป็นซักอย่าง เมื่อเช้ามันจะชงโอวัลตินมันยังหยิบผิดหยิบถูก กว่าจะได้กินน้ำร้อนก็ลวกมือ แถมพอจะเอาไปล้างแก้วตกแตกอีก ผมกลัวว่าถ้าให้มันช่วยทำแล้วจะต้องเสียเงินซื้อจานชามเข้าครัวใหม่ยกชุด ปล่อยไปก่อนครับ ค่อยสอนไปทีละนิดผมวางแผนไว้แล้ว
ผมอาบน้ำเรียบร้อยก็ออกมาหน้าทีวี นั่งลงบนโซฟาตัวเดียวกับไอ้พรต มันหันมามองแต่ไม่ได้ว่าอะไร
“กูขอถามอะไรหน่อยได้ไหม” ผมลองถามมันดูครับ
“ถามได้ แต่กูอยากตอบไหมก็เป็นเรื่องของกู” มันตอบกวนตีนออกมาหน้านิ่งมาก
“กูอยากรู้ว่าคนชื่อนิวกับมึงเป็นอะไรกัน” ผมเริ่มถาม มันหันมามองหน้าผมทันที
“...” ไม่ตอบครับ คำถามแรกก็ไม่ผ่านแล้วเหรอวะ
“ทำไมมึ........” ผมกำลังจะถามคำถามใหม่แต่ไอ้พรตตอบแทรกขึ้นมาก่อน
“ แฟน...เก่า” มึงเว้นจังหวะได้ กูหัวใจจะวายมาก ถ้ากูไม่รู้เรื่องมาก่อนนะ
“แล้วทำไมมึงต้องโกรธที่กูหยิบรูปเขากับมึงขึ้นมาดูด้วยวะ” ผมถามเรื่องที่คาใจที่สุด
“กูเก็บรูปและของที่เกี่ยวกับนิวทั้งหมดไปแล้ว ไม่คิดว่าจะยังมีเหลืออยู่ กูแค่ไม่อยากให้ใครพูดถึงนิวหรือไม่อยากเห็นอะไรที่เกี่ยวกับนิวเท่านั้น กูอยากลืม”พอมันพูดผมก็เชื่อคำพูดของมันทันที ใครจะว่าผมเชื่อคนง่ายก็ไม่เป็นไร แต่ผมเชื่อมันแล้วทำให้ผมสบายใจ คนที่ไม่ค่อยจะยอมพูดกับผมเท่าไหร่อย่างมัน ยอมมานั่งอธิบายอะไรอย่างนี้ก็เหนือความคาดหมายของผมแล้วครับ
“อืม กูขอโทษแล้วกันนะที่ไปหยิบของๆมึงมาดูโดยไม่ได้รับอนุญาต” ผมพูดขอโทษมันก่อนครับมันเงียบเหมือนเดิมอีกแล้ว
“ไปเข้านอนกันเถอะกูง่วงแล้ว” ผมพูดชวนมันไปนอนครับ
“กูยังไม่ง่วง”
“แต่กูง่วงแล้ว และมึงต้องไปนอนเป็นเพื่อนกู ไม่งั้นถ้ามึงไม่ง่วงกูจะหาอะไรมาให้มึงทำนะ” ผมพูดแค่นั้นแล้วแกล้งทำหน้าหื่นใส่มันครับ มันรีบกดปิดทีวี จากนั้นก็ลุกขึ้นเดินเข้าห้องนอนอย่างไว ผมได้แต่หัวเราะตามหลังมัน
พอเข้าห้องมาเห็นมันนอนห่มผ้าคลุมมิดหัว ผมเลยนั่งลงบนเตียงอีกฝั่งแล้วเอื้อมมือไปปิดโคมไฟ จากนั้นก็ล้มตัวลงนอนพร้อมกับคว้าตัวไอ้พรตมานอนหนุนแขน ตอนแรกมันก็ดิ้นพยายามขัดขืนผม แต่มันก็ไม่เคยสู้แรงผมได้ซักครั้ง จนหอมแก้มนุ่มๆของมันข้างละที และหอมหัวเหม่งมันได้สำเร็จ จากนั้นก็เอื้อมมืออีกข้างไปกอดมันไว้ แล้วค่อยๆหลับไป...
----------------- To be Con. -----------------
ขอแจ้งข่าวนิดนึงนะคะ
หลังจากนี้อาจจะไม่ได้อัพทุกวัน
เพราะคนแต่งติดสอบหลายวิชา และพรีเซนต์งาน
ถ้าอัพทุกวันสมาธิจะอยู่กับสองคนนี้ตลอด
แต่นานสุดจะไม่เกิน 3 วันค่ะ
จริงๆคิดว่าวันนี้จะไม่อัพ
แต่กลัวคนอ่านอารมณ์ค้าง
แล้วคิดว่าคนเขียนแกล้งไม่อัพ อิอิ
อัพให้แล้ว อย่าว่าเค้าน้า
โพลล์
หัวข้อ: Don't Be naughty คุณน่ะเมียผม... "แจ้งข่าว หน้าแรก" up 27/4/2015 (อ่าน 1378504 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก