หัวข้อ: Don't Be naughty คุณน่ะเมียผม... "แจ้งข่าว หน้าแรก" up 27/4/2015

[เคียงใจ]

ห๊ะ ใครว่าตอนนี้สั้นไป

อ่าวไม่มี

คนแต่มโนเอง นอนดีกว่า

[พลอยสวย]

  ค้างเติ่ง!!

[kp]

ในที่สุดก็ได้รู้ความจริงทั้งสองคน

[B52]

 :katai2-1:ว้าวเรื่องของนัทกับโฟม

[aoihimeko]

ว้าว............ไม่ได้มาอ่าน 1-2 วัน น้องเอาเรื่่อง นัท-โฟม มาลง

น่ารักมาก เข้าใขความรู้สึกนะที่หากการเอื้อนเอ่ยคำว่ารัก แต่กลับเป็นการ

บั่นทอนความสัมพันธ์ลงแทน คงทนไม่ได้

แต่ก็ดีแล้วที่ตอนนี้ได้บอกมันออกไป แถมยังใจตรงกันอีกต่างหาก

นัทหายเร็วๆนะ

ปล.คิดถึง ติณ-พรต คนเขียนด้วย อิอิ 

[Eternal luv]

   “กูยังมีอีกเรื่องจะสารภาพ”














"กูเป็นรุกวะ.."   

[liza sarin]

นัทจะสารภาพเรื่องอะไร โฟมฟังแล้วจะเกิดอะไรขึ้น รออยู่จ้า

[เคียงใจ]

   “กูยังมีอีกเรื่องจะสารภาพ”



"กูเป็นรุกวะ.."   

555+ ชอบอ่ะคะ
เห็นแล้วนั่งขำนานมาก
แต่งต่อไม่ถูกเลย ขอยืมมาใช้ได้ไหมค่ะ

[thanza1970]

สนุกมากครับ
รอติดตามอยู่น่ะครับ
น่ารักทุกคู่เลย สนุกมากๆ ครับ

[tong_pub]

วันนี้จะมาอัพใช่มั้ย


*ปูเสื่อรอ*


 

[jinjin283]

โฟมหน้าบานแล้วเนี่ยย
สารภาพอีกรเรื่องคงเป็นเรื่องแฟนๆหลอกๆกับเมย์อะป่าวอะ
ยังงี้โฟมก็ยิ่งหน้าบานไปใหญ่เลยนะเนี่ยย

[เคียงใจ]

       มึงน่ะเมียกู...ตอนที่ 15


“อืม เล่ามาสิกูรอฟังอยู่” มันตอบผม มือมันก็ยังกุมมือผมไว้
   “กูกับเมย์ไม่ได้เป็นแฟนกัน”
   “มึงบอกกูแล้ว” มันบอกผมเสียงนุ่มๆเบาๆครับ
ไม่ค่อยเคยได้ยินมันพูดเสียงแบบนี้เท่าไหร่



   “ กูกับเมย์เป็นเพื่อนกัน เมย์เป็นเพื่อนสนิทคนเดียวขอกูตอนม.ต้น
แต่ย้ายไปเรียนโรงเรียนหญิงล้วนทำให้กูกับเมย์ไม่ค่อยได้เจอกัน
มีโทรคุยกันบ้างแต่ไม่เคยเจอกันเลยตั้งแต่จบม.ต้นไปจนกูมาเจอเมย์ที่นี่อีกครั้ง
แต่คณะพยาบาลกับวิศวะอยู่ไกลกันทำให้ไม่เคยได้เจอเท่าไหร่
มึงเลยไม่เคยเห็นกูกับเมย์คุยกันมาก่อน กูไม่ได้คิดอะไรกับเมย์เกินกว่าความเป็นเพื่อน
แม้ว่าเมย์จะมีความรู้สึกดีๆให้กับกู แต่กูบอกเมย์แล้วว่ากูมีคนที่กูรักอยู่แล้ว
และเมย์ก็รู้ด้วยว่าเป็นใคร



มีวันหนึ่งเมย์โทรมาปรึกษากูว่ามีคนโรคจิตคอยสะกดรอยตามตลอด
ตั้งแต่ได้ตำแหน่งดาวคณะและไม่รู้ว่าจะทำยังไงดี เมย์ไม่ไว้ใจใครเลยมาปรึกษากู
กูกับเมย์ก็พยายามสังเกตแต่ก็ยังไม่รู้ว่าเป็นใคร เลยตกลงว่าจะแกล้งคบกันเป็นแฟน
เพราะถ้าไอ้โรคจิตที่ตามเมย์รู้ว่าเมย์มีแฟนแล้วจะได้เลิกตามซะที
และกูก็อยากรู้ใจใครบางคนว่าจะหวงกูแบบที่กูหวงเขาบ้างรึเปล่า
เรียกว่าได้ประโยชน์ทั้งสองฝ่าย”
ผมหยุดเล่าแล้วมองหน้ามัน มันหันมาทำตาดุใส่ผมครับ



   “มึงขยันหาเรื่องใส่ตัวเนอะ” มันว่าผมครับ
   “กูไม่ได้ตั้งใจให้มันเป็นแบบนี้” ผมแก้ตัวไป
   “เออๆ เล่าต่อดิ๊” มันเร่งผมครับ



   “พอกูคบกับเมย์ได้ซักพัก กูก็เริ่มรู้ใจใครบางคนว่ารู้สึกยังไงกับกู
จากที่ปกติไม่เคยแสดงอาการหวงกูกับผู้หญิงคนไหนเลย
แต่กับเมย์แม้ช่วงแรกๆจะยังเหมือนเดิม แต่ต่อมาก็ไม่ยอมคุยกับกูเวลาที่กูอยู่กับเมย์ซะงั้น
แถมหงุดหงิดใส่กูอีกนะ ปกติเคยอารมณ์เสียใส่กูซะที่ไหน 
จนนานเข้ากูเลยรู้ว่ามึงต้องคิดไม่ต่างจากกู แต่ตอนนั้นกูก็เลิกไม่ได้
และไม่อยากบอกมึงให้มึงต้องเป็นห่วง กูรู้ว่าถ้าบอกมึงไป มึงต้องให้กูเลิกแน่ๆ
แต่กูก็ยังห่วงเมย์ ยังไงเมย์ก็เป็นเพื่อนที่ดีของกู
แล้วระยะหลังมาเมย์ได้รับโทรศัพท์แปลกๆ โทรเข้ามาแล้วก็ไม่พูด
บางทีก็ได้เมลล์เป็นรูปของเดี่ยวเมย์ หรือรูปเมย์กับกูอยู่ด้วยกัน




จนวันก่อนเกิดเรื่อง ที่เราไปสะพานพุทธ
เมย์ได้รับโทรศัพท์โทรมาขู่ว่าให้เลิกกับกูซะไม่งั้นมันจะทำอะไรที่เมย์คิดไม่ถึง
แล้วมันก็ส่งจดหมาย เป็นรูปกูกับเมย์ที่ถูกมีดกรีด
แล้วก็มีลอยเลือดหยดเต็มรูปมาให้ เมย์ตกใจเลยโทรตามกูมาที่บ้านเพื่อปรึกษา
กูกำลังคิดจะไปแจ้งความ แต่เมย์ดันรถเสียแล้วก็เกิดเรื่องตามที่มึงเห็น”



    ผมเล่าไปก็มองหน้ามันไปด้วย หน้ามันแสดงได้หลายอารมณ์ครับ
จากยิ้ม เป็นเรียบเฉย แล้วก็มาเหมือนโกรธ แล้วก็กลับเป็นปกติ ตลกดี


   “ทีหลังอย่าทำอย่างนี้อีก มันอันตราย กูเป็นห่วง” มันบอกผมเสียงนิ่งมากครับ
   “อืมกูคงไม่ทำแล้ว แต่เมย์เป็นเพื่อนกู ยังไงก็ต้องช่วย”
   “มึงก็มาปรึกษากูสิ มึงมีกูไว้ทำไม มึงไม่รู้รึไงว่าตอนที่มึงโดนมันเอามีดเสียบ
หัวใจกูแทบจะหยุดเต้น กูมีมึงแค่คนเดียวถ้ามึงทิ้งกูไปแล้วกูจะอยู่ยังไง
มึงมีชีวิตเดียวนะ ใครก็มาแทนมึงไม่ได้”
มันพูดพร้อมกับโน้มตัวลงมากอดตัวผมไว้ครับ



   “กูขอโทษ ต่อไปนี้กูจะบอกมึงทุกเรื่อง จะปรึกษามึงก่อน”
   “มึงมันชอบทำให้กูห่วง” มันยังว่าผมไม่เลิกครับ
   “ อืม กูไม่ทำแล้วนะ ยกโทษให้กูได้ไหม” ผมขอโทษมันครับ
   “กูไม่เคยโกรธมึงซักครั้ง”
   “ขอบคุณนะ”




   “งั้นถ้ามึงไม่ใช่แฟนเมย์ ต่อไปนี้กูถือว่ามึงเป็นแฟนกูนะ”
ไอ้โฟมมันเริ่มโมเมแล้วครับ
   “ กูบอกตอนไหนว่าจะเป็นแฟนมึง”
   “ไม่รู้สิ แต่กูจะให้เป็น”
   “มึงติดนิสัยไอ้ตินณ์มาป่าววะ ชอบบังคับคนอื่นเนี๊ยะ” ผมว่ามันไปครับ
   “เออ แล้วตกลงเป็นไหม” มันถามผมอีกครั้งครับ
   “...” ผมกำลังคิด
   “เป็นนะกูรอมึงมาตั้ง 6 ปีแล้ว”
   “งั้นรอต่ออีกหน่อยเนอะ  เรียนจบค่อยเป็น” ผมต่อรองมันไปครับ
   “ อย่ากวนตรีนครับนัท เป็นแฟนกูซะดีๆ กูจะได้หึงมึงได้ซะที”
   “อ่าวมึงต้องการเป็นแฟนกูเพราะเรื่องแค่นี้เหรอ” ผมถามมันอีกครั้ง



   “ หึหึ  ยังมีเรื่องที่อยู่ในหัวกูอีกเยอะ เดี๋ยวจะค่อยๆบอก
โทษฐานที่ทำให้กูวุ่นวายใจมานานหลายปี”
มันว่าพร้อมกับส่งสายตาที่ไม่หน้าไว้วางใจมาให้ผมครับ
   “มึงจะขอกูเป็นแฟนทั้งที กูอยากได้แบบโรแมนติกอ่ะ ไม่ใช่ในโรงพยาบาล”
ผมบอกความจริงมันไปครับ



   “ขอที่ไหนไม่สำคัญ มันอยู่ที่ใจกูที่มีแต่มึง ถ้าขอมึงแบบโรแมนติก
แต่อีกไม่กี่วันกูก็ทำอย่างเดียวกันกับคนอื่นมึงเอาไหม” มันถามผมหน้าตายมาก
   “ไม่เอา มึงเป็นแฟนกูแล้วจะไปขอคนอื่นเป็นแฟนอีกได้ไง” ผมว่ามันไปครับ
   “แสดงว่ามึงยอมเป็นแฟนกูแล้วดิ”
   “อืม” ผมตอบมันไปเบาๆ ก็มันเขินนิครับ
   “ดีใจที่สุดเลยว่ะ ในที่สุดแผนการกูก็สำเร็จซะที”
มันพูดด้วยใบหน้าที่ยิ้มกว้างมากๆเลยครับ
แต่ เอ๊ะมันว่าแผนการ แล้วแผนการอะไรของมัน


   “แผนการอะไรของมึงวะ” ผมถามมันครับ
   “ห๊ะ...ป่าวไม่มีหูฝาดแล้วมึง”
“อย่าให้กูจับได้แล้วกัน”
   “ครับๆ นอนนะ เดี๋ยวแผลหายช้ากูลงแดงตายพอดี”
   “แม่ง” ผมว่ามันไปครับ
   “กระเทิบหน่อยดิ กูนอนด้วย โซฟาแข็งนอนไม่หลับ”
มันให้ผมกระเทิบแล้วจะขึ้นมานอนเตียงคนป่วยนี่นะ


   “เตียงคนป่วยนะมึง”
   “เออ เร็วๆ กูจะรีบนอนรีบตื่น เดี๋ยวเช้า พยาบาลมาดุ”
   “เออ”  ผมกระเทิบให้มันขึ้นมานอนข้างๆครับ
มันปีนเตียงขึ้นมานอนข้างๆผม แล้วผมก็นอนมองหน้ามันเรื่อยๆ
จนรู้สึกง่วงแล้วก็หลับครับ







   “เฮ้ยๆ   มึงขึ้นไปนอนทำไมบนนั้นวะ มดกัดกูแล้ว”
ผมค่อยๆลืมตาตื่นได้ยินเสียงไอ้อาร์มมันมาเอะอะครับ
   “มึงมาทำไมแต่เช้าวะ” ไอ้โฟม มันถามไอ้อาร์มเสียงงัวเงียยังไม่ตื่นดีครับ
   “กูก็เป็นห่วงเพื่อนกูบ้างสิว่า จะโดนมึงทำอะไรรึเปล่า” ไอ้อาร์มมันว่าอีกครับ
ผมมองไปเห็นไอ้คิม ไอ้พรต ไอ้ตินณ์ ไอ้นาว ไอ้มายด์แล้วก็ไอ้ฟิกซ์
มากันครบเลยครับ มองนาฬิกาเพิ่งจะ 7 โมงเช้าแห่มากันแล้ว




   “มากันทำไมแต่เช้าวะ” ผมถามไปลอยๆครับ
   “กูก็ห่วงมึงบ้างเถอะ” ไอ้ตินณ์เป็นคนตอบครับ
   “แล้วเป็นไงบ้างวะ ยังเจ็บแผลมากไหม” ไอ้คิมเดินมาถามผมครับ
   “เจ็บกว่าเมื่อวานวะ สงสัยแผลระบม” ผมตอบมันไปครับ
   “หวัดดีครับพี่นัท นี่ของเยี่ยมจากพวกผม หายไวๆนะ”
   ไอ้นาวเป็นคนเดินเอากระเช้ามาวางไว้ที่โต๊ะครับ 
ไอ้อาร์มเดินไปดูว่ามีอะไรแล้วหยิบขึ้นมาปอกใส่จาน เป็นผลไม้ครับ



   “ไอ้โฟม หมอบอกทะลุกระเพาะป่าววะ ถ้าทะลุคงกินไม่ได้เดี๋ยวกูกินเอง”
 ไอ้อาร์มถามไอ้โฟมเสียงดังเลยครับ
   “สัส แช่งกูนะมึง ใครเอามันมาด้วยวะ พามันกลับไปเลย” ผมบ่นมันไปเบาๆครับ
   จากนั้นไอ้โฟมก็บอกให้ผมแปรงฟันแล้วปิดผ้าม่านเช็ดตัวครับ
ได้เวลาอายอีกแล้วครับ



หลังจากเช็ดตัวเสร็จก็กินข้าวกินยา
แล้วคุยกันนิดหน่อยก่อนที่ยาจะออกฤทธิ์แล้วผมก็หลับไปอีกรอบ
   ตื่นมาอีกครั้งเจอแต่ไอ้โฟม กับเมย์ครับไม่รู้ว่ามาถึงเมื่อไหร่



   “นัทตื่นแล้วเหรอ” เมย์หันมาเห็นผมพอดีเลยเอ่ยทัก
   “อืม นอนนานแล้วเบื่อเลยตื่น” ผมตอบเมย์ยิ้มๆครับ
   “เมย์มานานรึยังครับ”
   “ซักพักแล้วล่ะ ว่าจะกลับแต่นัทตื่นพอดีเลยอยู่คุยก่อนดีกว่า”
เมย์บอกผมก่อนจะลุกจากโซฟาเดินมานั่งเก้าอี้ข้างเตียงครับ
   “งั้นกูลงไปซื้อของข้างล่างก่อนนะ คุยกันไปก่อน” ไอ้โฟมบอกผมพร้อมเตรียมตัวจะลุก
   “ไม่อยู่ก่อนเหรอ เดี๋ยวค่อยลงไปซื้อ” ผมบอกมันไป
   “อืมได้” มันตอบผมก่อนเดินมานั่งที่เดิมครับ
   “ตอนนี้เข้าใจกันแล้วเหรอ” เมย์ถามผมออกมาครับ
   “อืม”
   “งั้นแฟนอย่างเมย์ก็หมดหน้าที่แล้วสิ” เมย์พูดยิ้มๆ
ผมรู้ว่าเมย์คิดกับผมมากกว่าเพื่อนแต่ผมเลือกที่จะรักเมย์แบบเพื่อนเท่านั้นครับ
มันเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้เพราะผมให้ใจกับคนอื่นไปแล้ว และเมย์ก็เข้าใจดี




   “โฟมเมย์ขอโทษนะที่ยืมตัวนัทมาโดยไม่ได้ขอก่อน ไม่โกรธเมย์นะ”
เมย์หันไปพูดกับไปโฟม
   “อืมไม่เป็นไร แต่ครั้งหน้าไม่ให้แล้วนะ” มันตอบออกมาเสียงนิ่งๆครับ
   “จร้าไม่กล้าแล้ว แค่นี้นัทก็เกือบตาย เพราะเสียงเลือดมาก
ตอนนั้นวิชาพยาบาลของเมย์ก็ไม่ได้ช่วยอะไรนัทได้เลย 
เมย์มัวแต่ตกใจจนลืมไปหมด  เมย์ขอโทษนะนัท” เมย์ขอโทษผมอีกแล้วครับ
   “บอกแล้วไงว่าไม่เป็นไร เราเพื่อนกันนะเมย์” ผมตอบพร้อมจ้องตาเมย์
   “ขอบคุณมากๆเลย”เมย์บอกเสียงสั่นๆพร้อมน้ำตาที่ค่อยๆไหลครับ
   “ไม่เอาน่าเมย์ ไม่ร้องนะครับ นัทปลอดภัยแล้วไง”



   “ตอนนั้นเมย์กลัวจริงๆนะ กลัวนัทจะจากเมย์ไป
นัทเป็นเพื่อนที่ดีกับเมย์มากที่สุดเลย” เมย์พูดไปก็ร้องไห้ไปครับ ไอ้โฟมก็นั่งมองห่างๆ
   “อย่าร้องเลย เรื่องมันผ่านมาแล้ว แล้วไอ้โรคจิตนั่นเป็นไงบ้างล่ะ”
ผมปลอบเมย์พร้อมถามถึงไอ้โรคจิตครับ



   “มันเป็นคนในม.นั่นแหละ บอกว่าเห็นเมย์ตอนประกวดดาวคณะแล้วชอบมาก
ตามเมย์ทุกวันตำรวจก็ไปค้นที่ห้องพักเจอรูปเมย์แปะเต็มห้องมันเลยอ่ะ 
แต่ตอนนี้มันก็อยู่โรงพยาบาลเหมือนกันโดนโฟมซ้อมไปหนักมาก
แต่ตำรวจคุมตัวอยู่ คิดว่าคงติดคุกนานอยู่แหละ เพราะโดนหลายคดี
น่ากลัวมากๆเลยเนอะคนโรคจิตพวกนี้ 
เมย์บอกแม่แล้ว แม่เลยบอกว่าจะจ้างคนมาคอยดูแลเมย์แต่ไม่รู้จะดีรึเปล่า
แม่ฝากขอบคุณนัทมาด้วยนะ ท่านมาเยี่ยมแล้วแต่นัทยังไม่ฟื้น
ท่านเลยกลับไปก่อนแล้วมีงานด่วนไปเชียงใหม่พอดีเลยยังไม่ได้มาเยี่ยมอีก”
เมย์เล่ายาวไม่หยุดเลยครับ



   “ฝากขอบคุณท่านด้วย บอกนัทหายแล้วไม่ต้องมาเยี่ยมหรอก”
   “กูไปข้างล่างได้ยังจะได้ให้เมย์อยู่เป็นเพื่อนก่อน เดี๋ยวกูรีบขึ้นมา” ไอ้โฟมถามขึ้นมาครับ
   “อืมไปเถอะ เอาไอติมมาฝากกูด้วยนะ” ผมตอบมันไปครับ
   “มึงป่วยอยู่อย่าลืม” มันพูดก่อนเปิดประตูออกไปครับ
   “ขอบคุณนะโฟม” เมย์พูดขอบคุณก่อนที่มันจะปิดประตูครับ
   “ตอนนี้เมย์ก็ไม่ต้องเป็นห่วงนัทแล้วสิ ว่าจะไม่มีเพื่อน
เพราะตอนนี้นัทมีทั้งเพื่อนที่ดีและคนที่ดูแลนัทได้” เมย์เอ่ยออกมาเบาๆครับ




   “ไม่ต้องห่วงนัทหรอก ห่วงตัวเองเถอะหาใครดูแลซักที เอาให้ดีกว่านัทนะ” ผมว่าเมย์ล้อๆครับ
   “ย่ะ เมย์จะไปหาได้ที่ไหนน้า”
   “ไอ้อาร์มไหม หรือไอ้คิมเดี๋ยวนัทแนะนำให้
แต่ไอ้ตินณ์ไม่ได้แล้วนะมันไม่โสด” ผมถามเมย์เล่นๆครับ
   “จริงเหรอ เมย์ว่าจะลองจีบตินณ์ดูซะหน่อย
แห้วตั้งแต่ยังไม่เริ่มอีกแล้วสิ” ผมรู้ว่าเมย์พูดเล่นครับ
   “อย่าๆ คนนี้ไม่ได้ เด็กมันแรง แถมมันหลงเด็กมันมาก”
   “ขนาดนั้นเลย”
   “ถ้าเห็นเองจะรู้ครับ” ผมพูดแค่นั้น
แล้วคุยกันอีกซักพักไอ้โฟมก็กลับมา เมย์เลยขอตัวกลับบ้าน





   “ไอ้พวกนั้นกลับไปนานยัง” ผมถามไอ้โฟม ถึงเพื่อนที่เหลือกับพวกไอ้พรต
   “ตอน 11 โมง”
   “มึงไม่ไปเรียนรึไง” ผมถามมันครับ
   “ไม่ไป ไปแล้วใครเฝ้ามึง”
   “ไม่ต้องเฝ้าก็ได้พยาบาลก็มี อีกไม่กี่วันกูกลับบ้านได้แล้วนี่”
   “กูอยากเฝ้า แล้วกลับไปมึงไปอยู่ห้องกูนะ
หรือให้กูไปอยู่กับมึงก็ได้จะได้มีคนดูแล” มันพูดหน้าตายมากครับ
   “เออ ตามใจมึงแล้วกัน” ขี้เกียจเถียงมันครับ
   “ มากินข้าวกลางวันได้แล้ว จะได้กินยา
ถ้าไม่หายซะทีกูจะจับฉีดยาเองเลย” มันว่าครับ
   “สัส” ด่ามันไป ชอบพูด2แง่ 2ง่าม ให้กูหน้าขึ้นสีตลอด




  ผมนอนอยู่โรงพยาบาล 1 อาทิตย์ครับ
ไอ้โฟมก็ลายาวเลยอยู่เฝ้าผมตอนนี้ผมอาการดีขึ้นแล้วใกล้จะหายแล้ว
มีเจ็บแผลบ้างเวลาขยับตัวแต่ไอ้โฟมก็คอยพยุงตลอดครับ
ผมรู้สึกมีความสุขมากที่ตอนนี้มีมันมาเป็นคนดูแล
และหวังว่ามันจะดีกับผมอย่างนี้คนเดียวตลอดนะ



 ผมว่าถ้าเรารักใครซักคนเราจะรู้สึกกังวลและคิดแทนอีกคนเสมอว่าเขาจะรู้สึกอย่างนั้น
รู้สึกอย่างนี้จนเราลืมที่จะถามว่าเขารู้สึกอย่างไร
เหมือนผมกับไอ้โฟมที่ต้องเสียเวลาอยู่นานกว่าจะรู้ใจกัน
ผมก็คอยแต่คิดว่ามันไม่ได้รักผม ที่ทำให้ทุกอย่างเพราะเป็นเพื่อนสนิท
และมันเห็นว่าผมไม่มีเพื่อนคนอื่นจนกลายเป็นความเคยชิน 
จนผมคิดล้อเล่นกับความรู้สึกมันโดยการแกล้งเป็นแฟนกันเมย์แม้ว่าจะช่วยเมย์
ผมก็ยังหวังจะทดสอบความรู้สึกมันด้วย แต่โชคดีที่มันให้อภัยผม


ตัวมันเองก็คิดว่าผมไม่รัก กลัวจะสูญเสียความเป็นเพื่อนถ้าบอกความรู้สึกของมันออกมา
ทำให้ทั้งผมและมันไม่เข้าใจกันซะที ดังนั้นถ้ามีความรักที่มั่นคงกับใครซักคน
ผมว่ามันคุ้มที่จะเสี่ยงบอกความรู้สึกออกมา
ถ้าโชคดีใจตรงกันก็จะได้มีความสุข
แต่ถ้าใจไม่ตรงกันเราก็จะได้ตัดใจเพื่อเริ่มต้นใหม่กับคนที่ใช่
แต่อย่าเอาความรู้สึกของคนอื่นมาล้อเล่นเหมือนผมนะครับ
เพราะนอกจากจะทำให้อีกคนเสียใจโดยไม่รู้ตัวแล้ว
อาจจะไม่โชคดีได้รับการให้อภัยเหมือนผมก็ได้







จบ.........




หรือป่าว???







--------------  To be Con.--------------

ตอนหน้า อยากให้ใครเป็นคนเล่าเอ่ย...
ขอโทษค่ะที่อัพช้า เพราะเมจิกเผลอหลับ 
เบลอกับการสอบสุดๆ 
ปล.เอาสารบัญลงให้แล้วนะคะ
เหมือนว่าจะมีหลายตอนแต่จริงๆมีแค่ 15 อิอิ

[maemix]

คู่โฟมนัท โอเคแล้ว

อยากได้คู่ติณณ์พรต
แล้วให้พรตเล่าอีก
ชอบคู่หลักมากๆ

[liza sarin]

ตินณ์กะพรต รออยู่ค่ะ

[atcharayee]

ชอบเรื่องนี้มากๆๆเลย รอๆๆๆ เป็นกำลังใจให้นะคะ 

[Palmpalm]

ขอติณณ์พรต

[mooping-7]

น่ารักเน๊อะ

[iammz]

ตอนหน้าอยากให้พรตเล่าบ้างค่ะ >.<

ขอบคุณนะคะ

 

[eye-lifestyle]

 
เค้ารอติณณ์พรตอยู่น้าาาา

[Prince_of_Blue]

คู่ไหนก็ได้ อ่านหมดล่ะ 555
ไม่ค่อยเลย ^^''

[บ๊ายบายโพ]

ตอนหน้าขอพรตเล่านะค้าาา
อยากเห็นมุมมองของเคะซึน

[หมูกระต่าย]

ของใครก็ได้ตามอ่านหมดนั้นแหละ  ชอบอ่ะ

[Poes]

ว้าว ลงเอยไปอีกคู่ รอบหน้าขอพรต นะ 

[yowyow]

 

[toshika]

 

รอน้องพรตอยู่นะคะ

[full69]

ไปไป จัดหนักเลยโฟม   

[เคียงใจ]

ตินณ์ : คิดว่าตอนต่อไปพี่เมจิกจะให้ใครเล่าวะ
พรต  : กูจะรู้ไหม ไม่มึงก็คงกู แต่กูขี้เกียจเล่าวะ
         มึงไปเล่าก่อนดิ อู้มานานแล้วมึงน่ะ
ตินณ์ : กูก็ขี้เกียจ กูเล่ายาวกว่ามึงอีก
พรต  : ตลอดเลยมึง วันหลังก็ขี้เกียจเอากูบ้างนะ!!!!

เพจ Magicz    

[muiko]

โฟมนัท ในที่สุดก็ลงเอยซะที
โฟมน่ารัก ว่าแต่แผนอะไรอ่ะโฟม 

[พลอยสวย]

  น้องพรตที่ค่ะ

[Eternal luv]

น่าเสียดายที่นัทไม่ได้สารภาพว่าเปนรุก
อยากเห็นโฟมในโมเม้นช็อก