คุณน่ะเมียผมครับ ตอนที่ 21
ก๊อก...ก๊อก... ก๊อก...ก๊อก... เสียงเคาะประตูดังขึ้นติดต่อกัน
“โอ๊ย!!! ใครวะมาเคาะประตูแต่เช้าคนจะหลับจะนอนไม่เกรงใจกูเลย”
ผมเพิ่งนอนไปตอนใกล้สว่างนี่เองแม่งมีคนมาเคาะประตูตอน 8 โมงเช้าจะไม่ให้หงุดหงิดได้ไง
“เฮ้ย!!! มาได้ไงวะ”พอผมเปิดประตูออกมาเป็นไปพรตครับมันยืนหน้าบึ้งอยู่หน้าประตู
แล้วเดินแทรกผมเข้าไปในห้องทันที
“กูจะนอน อย่าถาม”มันว่าแค่นั้นแล้วตรงเข้าห้องนอนผมทันทีครับ
ผมก็ได้แต่ยืนเกาหัวเป็นหมางงอยู่หน้าประตูห้องตัวเองครับ มันเป็นอะไรของมันวะ
ผมเดินตามมันเข้ามาในห้องก็เห็นมันนอนคว่ำหน้าอยู่เลยไม่คิดจะถามอะไร
ล้มตัวนอนข้างๆมันครับ
ก๊อก...ก๊อก... ก๊อก...ก๊อก...
กำลังจะเคลิ้มหลับใครมาเคาะประตูอีกแล้ววะ
ผมเดินสลึมสลือออกไปเปิดประตูอีกครั้งเห็นเป็นพี่คิมมาเคาะ
เลยอดแปลกใจไม่ได้เพราะปกติพี่คิมไม่เคยมาหาผมเลยครับ
“พี่คิมมีธุระอะไรรึเปล่าครับ”
“ไปอาบน้ำแต่งตัว จะมารับไปม.”พี่คิมตอบผมเสียงเรียบๆตามสไตล์พี่แก
แต่คำตอบที่ได้กลับทำให้ผมแปลกใจมากกว่า
“ห๊ะ ว่าไงนะพี่” ผมกลัวได้ยินผิดเลยถามไปอีกครั้ง
“ไปอาบน้ำ เดี๋ยวไปส่งที่ม.”พี่คิมพูดเสร็จเดินเข้าห้องผมเลยครับ
วันนี้มันวันอะไรวะมีที่คนเข้าห้องโดยไม่ถามความสมัครใจเจ้าของห้องอย่างกูเลย
“เร็วๆดิ กูมีเรียน” เสียงพี่คิมดังขึ้นมาจากด้านใน
“นี่มันเรื่องอะไรกันพี่”ผมถามพี่คิมทันทีที่เดินเข้ามาถึงโซฟาที่พี่คิมนั่งอยู่
“กูจะดูแลมึง 1 เดือน” พี่คิมตอบนิ่งมาก แต่เชี้ยเห่อะคำตอบไม่กระจ่างเลยครับ
“พี่จะมาดูแลผมทำไม มันเกิดอะไรกันขึ้นแน่ ผมงงไปหมดแล้ว”
ผมถามพร้อมบ่นเสียงดังเลยครับ คนยิ่งนอนน้อยอยู่เจอเรื่องอะไรก็ไม่รู้แต่เช้า
“กูเล่นเกมส์แพ้ไอ้พรต มันให้กูมาดูแลมึง 1 เดือน”
ห๊ะ ไอ้เชี้ยพรตนี่เองตัวต้นเรื่องของความวุ่นวายวันนี้ พอผมรู้ก็เดินตรงไปที่ห้องนอนทันที
“ไอ้พรต ตื่นเลยมึง”ผมเรียกไอ้พรตเสียงดังเลยครับ แต่มันไม่ขยับซักนิด
“ไอ้เชี้ยพรตตื่น” ผมเรียกอีกครั้งเสียงดังกว่าเดิม
“เชี้ยนาว อย่าเสียงดังกูจะนอน”มันไม่ยอมลืมตาแต่ว่าผมครับ
“มึงต้องตื่นมาเคลียร์กับกูก่อน ตื่นเดี๋ยวนี้” ผมว่าอีกครั้งยังเสียงดังไม่เลิกครับ
มันค่อยๆลืมตาแล้วลุกขึ้นนั่งจ้องหน้าผม
“มึงออกมาข้างนอกเลย มานี่”ผมว่าพร้อมลากมันออกมา ดูคนที่บุกรุกห้องผมอีกคนครับ
“อ่าว พี่คิมหวัดดีครับ”ไอ้พรตมันเอ่ยทักทายพี่คิม
“อ่าว อยู่นี่เหรอ ไมมาอยู่นี่ได้วะ”พี่คิมถามไอ้พรตครับสงสัยเหมือนผมเลยแต่ยังไม่ได้ถาม
ถ้ามันหงุดหงิดอย่าเพิ่งเอาตัวเองไปขวางอารมณ์มันครับ เจ็บตัวเปล่าๆ
“ก็เพื่อนพี่มันเหี้ยไง”น่านโดนไปหนึ่ง กูรู้แล้วพี่ตินณ์เป็นต้นเหตุแน่นอน
“เรื่องอะไรกันวะ”พี่คิมถามมันครับ
“...”มันไม่ตอบครับ
“เออ เรื่องของพวกมึงแต่อย่าตีกันตายล่ะ”พี่คิมว่านิ่งๆครับ
“แล้วมึงปลุกกูมาทำไม”ไอ้พรตถามผม เกือบลืมเลยครับว่าเรียกมันมาทำไม
“ก็มึงไปตกลงอะไรไว้กับพี่คิม”ผมถามมัน
“อ๋อ...กูเกือบลืมไปแล้ว” มันทำหน้างงก่อนนึกขึ้นได้ครับ
“กูเล่นเกมส์กันแล้วพี่คิมแพ้ต้องมาดูแลมึง 1 เดือนไง”
ทำไมคำตอบมันเหมือนที่พี่คิมว่าเลยวะ
“แล้วมึงถามคนกลางอย่างกูไหม ว่าตกลงหรือเปล่า” ผมถามมันครับ
“ไม่จำเป็นกูจัดให้ ในฐานะมึงเป็นเพื่อนที่ดีมากของกู และกวนที่สุดของกู
เป็นไงชอบของขวัญกูไหม มึงได้พี่คิมดูแลจะได้สบาย”
มันว่ายาวเลยครับแต่ผมรู้ว่าไม่มีความจริงใจใดๆทั้งสินในคำพูดมัน
“กูไม่เอา ถือว่ายกเลิก” ผมบอกเสียงดังครับ
“กูยังไงก็ได้นะ” ไอ้พรตมันว่าครับ แต่ผมว่ามันยอมง่ายเกินไป
“กูไม่ยกเลิก คำไหนคำนั้น” นี่ไงกูว่าแล้วปัญหาไม่ใช่ไอ้พรตแล้วตอนนี้
ที่มันยอมง่ายๆเพราะมันรู้ว่าพี่คิมต้องไม่ยอมนี่เองร้ายนะมึง แต่กูรู้ทัน
“งั้นพี่เล่นเกมส์อะไรกัน ผมเล่นด้วยถ้าผมชนะ ต้องยกเลิกเกมส์บ้าๆนี่”
ผมทนไม่ไหวตัดสินใจท้าออกไปครับ
“เกมส์มันจบแล้ว กูแพ้เพราะงั้นมึงไปอาบน้ำเร็วๆกูมีเรียน”
พี่คิมแม่งสรุปได้ไม่สนใจความรู้สึกกูเลยนะ
“ไอ้พรตมึงบอกพี่คิมดิว่ายกเลิก”
“คงไม่ได้ว่ะพี่คิมเค้าต้องรักษาคำพูดของเขา”
จะมารักษาเชี้ยไรตอนนี้วะ กูไม่ต้องการคนดูแล
“กูไม่สน มึงจะตกลงอะไรกับใครไว้แค่กูไม่เอาใครจะทำไม”
ผมไม่สนแล้วครับอยากทำอะไรก็ทำผมจะไปนอนต่อวันนี้มีเรียน 10 โมง
แต่ผมกะว่าจะโดดอยู่แล้วไอ้พรตก็คงโดดเหมือน
ผมเดินหันหลังกลับเข้าห้องนอนแล้วทิ้งตัวลงนอนบนเตียง
และเอาผ้ามาห่มอีกครั้ง ง่วงจะตายอยู่แล้วครับ
พรึ่บ!!!
“ไอ้พรตเล่นไรวะ”ผมตกใจกำลังนอนพอจะเคลิ้มแม่งดึงผ้าห่มผมครับ
“มึงไม่ฟังกูใช่ไหม”อ่าวเฮ้ยไม่ใช่ไอ้พรต
แต่เป็นพี่คิมเข้ามาได้ไงวะ แถมมาดึงผ้าห่มกูอีก
“อะไรเนี๊ยะพี่คิม ผมจะนอน”
“กูบอกให้มึงไปอาบน้ำ ไม่เข้าใจรึไง” เสียงจะนิ่งไปไหนวะ
“ผมไม่อาบ ไม่ไปเรียน” ผมบอกพี่คิมเสียงดังเลยครับ
“คงพูดดีๆไม่รู้เรื่องสินะ” พี่คิมพูดเสร็จจับข้อมือผมกระชากเดินเข้าห้องน้ำเลยครับ
“อาบเร็วๆกูจะยืนเฝ้า อย่าให้กูอารมณ์เสีย”
“ ผมไม่อาบ”ผมก็ยังยืนยันเหมือนเดิมครับ
“แน่ใจ” พี่คิมถามเสียงนิ่งหน้านิ่งเลยครับ
“ครับ”ผมตอบด้วยความไว ยังไม่ทันคิดแต่ปากตอบไปก่อนแล้ว
ซ่าาาาาา......
เสียงน้ำจากฝักบัวเปิดแล้วสาดเข้าตัวผมเต็มๆครับ
พี่คิมแม่งเปิดน้ำแล้วเอาฝักบัวมาฉีดใส่ผมเปียกไปหมดเลยครับ
ผมก็มีแต่กางเกงบ๊อกเซอร์ตัวเดียวก็หนาวไปดิครับ
“กูถามมึงแล้วนะ จัดการตัวเองเร็วๆ กูรีบ” ยังมีหน้ามารีบอีกนะ
“พี่รีบก็ไปก่อนดิ ไม่ต้องมาคอย”
“มึงคงต้องการให้กูอาบให้จนเสร็จ แล้วแต่งตัวให้ด้วยใช่ไหม”
โหดไปไหนวะ เสียงก็นิ่ง กูคุณหนูผู้บอบบางนะเว้ย
“ไม่ต้อง ผมอาบเอง พี่ออกไปดิ” พอผมพูดเสร็จพี่คิมก็เดินออกไปทันที
ผมอาบน้ำไม่นานก็ออกมาแต่งตัวเตรียมไปเรียน เจอน้ำเข้าไปจากที่จะหลับตาสว่างเลยครับ
“ไอ้พรต มึงไม่ไปเรียนเหรอ” มันแต่งตัวชุดนักศึกษามาแต่ดูอาการแล้วมันโดดชัวร์
“ไม่ไป กูไม่อยากเจอมัน” ไอ้พรตมันว่า
“มึงมีอะไรกับพี่เขาทำไมไม่ไปพูดกันดีๆ
เมื่อวานยังโทรมาบอกกูอยู่เลยว่าพี่ตินณ์พอเข้าบ้าน วันนี้มาทะเลาะกันซะแล้ว”
ผมว่ามันออกไปครับ งอนกันทีไรผมเดือดร้อนตลอด
“อย่าพูดถึงมัน กูยังโมโหอยู่” มันหันมาทำหน้าหงุดหงิดครับ
“ เออ เรื่องของมึงแต่มึงต้องไปเรียนกับกู”
“กูไม่ไป”มันยังยืนยันที่จะไม่ไปครับ
“ถ้ามึงไม่ไปกูจะโทรตามพี่ตินณ์มาลากมึงไปเรียน
มึงคงรู้นะว่าพ่อมึงคนนี้เข้มงวดเรื่องเรียนแค่ไหน”ผมขู่มันครับ
รู้ว่าพี่ตินณ์ให้ความสำคัญกับเรื่องเรียนมากๆ ถ้าผมโทรไปยังไงก็มาทันที
“มันไม่ห่วงกูหรอกตอนนี้”มันยังเถียงครับ
“งั้นกูโทรเลยนะ”พูดเสร็จผมเอาโทรศัพท์ขึ้นมาทำท่าจะโทรครับ
“เออๆ ไม่ต้องโทรกูไปก็ได้” มันบอกผมก่อนจะลุกขึ้นยืน
“ตกลงกันได้รึยังกูจะได้ไปซะที กูเข้าเรียนสายเพราะมึงเลยนะไอ้นาว”
พี่คิมว่าผมครับ แต่ตอนนี้ผมเริ่มรู้สึกว่าไม่อยากเรียกว่าพี่แล้วสิ
แม่งทำตัวไม่น่าเคารพเลยบังคับผมเกินไปป่าววะ
“เสร็จแล้วพี่ก็ไปดิผมจะปิดห้อง”
ผมพูดเสร็จก็หยิบกระเป๋าสตางค์กับกุญแจรถไอ้พรตกับพี่คิมก็เดินออกไปจากห้อง
“เมื่อเช้ามึงมาไงวะ” ผมถามไอ้พรตขณะที่อยู่ในลิฟท์
“แท็กซี่” มันตอบผมเสียงหงุดหงิดครับ
ผมว่าถ้ามันยังไม่ได้คุยกับพี่ตินณ์ผมคงโดนหางเลขความบ้าของมันอีกเยอะครับวันนี้
“มึงไม่มีรถเป็นของตัวเองแล้วว่างั้น” ผมแกล้งแย่มันครับ
“ก็ไอ้เชี้ยนั่นดิ ไม่ให้กูเอามาใช้ พูดแล้วหงุดหงิดวะ”
มันว่าแล้วเดินออกจากลิฟท์ทันที เพราะถึงชั้นล่างแล้ว
“ไปไหนวะ”ผมเรียกไอ้พรตหลังจากมันเดินเลยรถผมไปครับ
“รถพี่คิมดิ”มันหันมาตอบผมครับ
“งั้นเจอกันที่ม.นะ”ผมบอกมันก่อนจะเดินไปทางรถตัวเองแต่ยังไปไม่พ้น 2 ก้าวเลยครับ
แขนโดยจับไว้อย่างแรง แม่ง!แรงควายไงวะบีบมาได้ แขนกูจะหักไหม
“ไปขึ้นรถกู อย่าลีลา” ยังมาทำเสียงโหดใส่ผมอีกครับ
“ผมมีรถของตัวเอง พี่ก็ไปรถพี่ดิ ผมก็ไปรถผม” ผมบอกพี่คิมไปครับ
“มึงแม่งดื้อด้านนะ คงเข้าใจอะไรยาก”
พี่คิมพูดเสร็จกระชากแขนผมแล้วเดินนำไปที่รถตัวเองเลยครับ
“โอ๊ย!!! เบาๆดิวะ” ผมหลุดวะใส่พี่คิมทันทีที่รู้สึกเจ็บแขน
“ถ้ามึงพูดง่ายๆ ก็ไม่เจ็บตัวแล้ว” หันกลับมาว่าผมอีกแหน่ะ
พอมาถึงรถไอ้พรตมันยืนรออยู่ ไอ้คิมปลดล็อครถไอ้พรตแม่งรีบชิงนั่งหลังเลยครับ
ผมจะเดินไปนั่งหลังกับมันจะก็เจอเสียงนิ่งๆกระชากวิญญาณอีกจนได้
“มานั่งหน้า กูไม่ใช่คนขับรถของมึง” นิ่งไปไหมวะ ปกติไม่เคยเห็นเป็นงี้นะ
“อ่าวก็มารับไม่ใช่เหรอ ก็ขับไปดิผมนั่งหลังอ่ะถูกแล้ว” ผมหงุดหงิดบ้างแล้วครับ
บังคับกูนักนะเดี๋ยวเจอฤทธิ์ไอ้นาวลูกสส.
“มึงคงไม่อยากตายแบบคนปดติ” พี่คิมว่าเสร็จจ้องผมเหมือนผมไปเผาบ้านแก
เชี้ย เจอลูกนายพลมางี้ผมก็ต้องหุบปากดิครับ
เพราะเคยได้ยินมาบ้างว่าพี่คิมไม่ค่อยพูดแต่ทำอะไรทำจริง
เป็นลูกทหารต้องรักษาคำพูดยิ่งชีพ คนที่ผิดคือไอ้พรตคนเดียวครับตอนนี้ที่ผมลงบัญชีแค้นไว้ก่อน
เดี๋ยวหลุดจากพี่คิมได้เมื่อไหร่มันโดนแน่น
เห็นว่าตอนนี้อารมณ์มันก็ยังแรงมาจากผัวมันอยู่นะ(ผมแอบกลัว) เลยยังไม่ชำระความตอนนี้
“ขึ้นรถซะที ก่อนที่กูจะห้ามตัวเองไม่ให้รุนแรงกับมึงไม่ได้”
หราาาาก่อนหน้านี้คุณพี่เชิญผมลงมาอย่างดีปูพรมแดงเลยเหรอครับ
ได้แต่นึกในใจครับ ยังไม่กล้าพูดออกไปผมก็ยังรักชีวิตนะ
พอขึ้นรถได้พี่คิมแม่ง!ขับรถอย่างกับยมบาลกวักมือเรียกให้รีบไป
ผมนั่งเกร็งเลยครับ แอบมองไอ้พรตจากกระจก เห็นมันนั่งสบายๆไม่กลัวตายเลยเหรอวะ
“พี่ช้าหน่อยดีไหม” เมื่อผมทนไม่ไหว เลยลองถามเสียงไม่ดังนักครับ
“มึงกลัวเหรอ เดี๋ยวก็ชินมึงต้องนั่งแบบนี้ไปอีก 1 เดือน
แต่วันนี้กูรีบไปเรียนเลยขับเร็วกว่าปกตินิดนึง” นิดนึงนี่กูหัวใจจะหยุดเต้นแล้ว
ถ้าปกติกูก็คงรู้สึกไม่ต่างกันหรอกมั้ง แต่เมื่อกี้ผมเหมือนได้ยินพี่คิมว่า 1 เดือนอะไรนะได้ยินไม่ชัด
“1 เดือนอะไรนะพี่” ผมลองถามอีกครั้งครับ
“ก็มึงต้องนั่งรถกับกูไปอีก1 เดือนไง รีบๆชินซะนะ หึหึ”
พูดเสร็จแม่งหัวเราะได้ขนหัวนิ้วตีนลุกมากครับ
สรุปแล้วที่ขอไปไม่มีประโยชน์เพราะพี่แกไม่ลดความเร็วลงซักนิด
เข็มหน้าปักความเร็วเสมอต้นเสมอปลายมากแถมพี่แกยังแซงซ้าย
แซงขวาเพื่อเพิ่มรสชาติของชีวิตอีกนะ ผมรู้สึกขอบคุณไอ้พรตมากที่ส่งความตื่นเต้นมาให้แต่เช้า
ทำเอาไม่ง่วงเลยครับ ไม่นานรถก็มาจอดหน้าคณะผม
ตอนแรกพี่คิมจะไม่ลงไปแต่มองไปที่หน้าคณะเห็นพี่ตินณ์นั่งรออยู่เลยเปิดประตูรถเดินตามพวกผมมาครับ
“เชี่ย!!! กูไปเซเว่นเดี๋ยวมา” ไอ้พรตพอเห็นพี่ตินณ์เท่านั้นรีบจะฉิ่งเลยครับ
“มึงไม่ต้องไป คุยกันให้รู้เรื่อง” ผมบอกมันครับ
“กูไม่อยากคุย กูยังโมโหอยู่” มันยังพยายามจะแยกไปเซเว่นครับ
“มึงจะหนีเหรอ” ผมถามมันครับ รู้ว่ามันไม่ชอบให้ใครว่ามันหนีปัญหา
“กูไม่หนี แต่กูไม่อยากเห็นหน้า” มันพูดแล้วมองไปทางพี่ตินณ์ครับ
ตกลงมันอยากเห็นหรือไม่อยากเห็นวะผมงงกับมันจริงๆ
“มึงทำไรมัน”พอเดินมาถึงที่พี่ตินณ์นั่งอยู่ พี่คิมก็ถามทันทีครับ
“ มันบ้าไปเอง” พี่ตินณ์ว่ามาแต่สีหน้าไม่ล้อเล่นเลยครับ
“มึงนั่นแหละ อย่ามาว่ากู” ไอ้พรตมันเถียงพี่ตินณ์ครับ
“เอาแล้วปัญหาครอบครัว ผัวเมียตีกัน กูควรอยู่ไหม” ผมพูดขึ้นลอยๆครับ
“มึงไม่ต้องเสือกเลย ขึ้นไปเรียน” พี่คิมแม่งว่าผมเสือกได้ไงแม้ว่ามันจะเป็นเรื่องจริงก็ตาม
“ไม่ไป ผมจะรอเพื่อน”ผมบอกพี่คิมทันทีครับ
“มึงไม่ต้องไปอยู่นี่แหละ” ไอ้พรตมันหันมาบอกผมครับ
“ตกลงจะให้เป็นเรื่องให้ได้ใช่ไหม”
เสียงพี่ตินณ์ที่ถามไอ้พรตนิ่งและโหดมากครับน้อยครั้งที่ผมจะได้เห็นพี่ตินณ์ในลุคนี้
ไอ้พรตมันยืนกัดปากตัวเองมือสั่นแล้วครับ
------- To be Con.--------
ลงคู่คิมนาวให้แล้วนะจ๊ะ
ช้าหน่อยเพราะเมจิกมาลั่นล้าที่ทะเลยังไม่ได้กลับเลย อิอิ
สำหรับคู่นี้ที่ใครขอมา เดี๋ยวจัดให้จร้า
เดือนเดียวก็เสียวได้ หึหึ
โพลล์
หัวข้อ: Don't Be naughty คุณน่ะเมียผม... "แจ้งข่าว หน้าแรก" up 27/4/2015 (อ่าน 1316139 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก