คุณน่ะเมียผมครับ ตอนที่ 22 เช้านี้ตื่นมาก็มีเรื่องให้ผมปวดหัวแต่เช้าเลยครับ
ตั้งแต่เมื่อวานที่ผมพาไอ้พรตเข้าบ้านก็โดนพ่ออำซะเครียดไปรอบนึงแล้ว
เช้ามาพอปลุกไอ้พรต มันก็ลุกขึ้นมาหน้าบึ้งหน้างอไม่ยอมพูดอะไร
ผมบอกให้ไปอาบน้ำแต่งตัวมันก็ทำตามนะครับ แต่หน้ามันก็ยังเหมือนเดิม
ผมไม่รู้เลยว่าไปทำอะไรมันไว้ตอนไหน เพราะก่อนนอนก็ยังคุยกันดีอยู่
แล้วเหมือนถึงวันซวยของผมพอดี หลังจากกลับมาถึงห้องที่คอนโด
ตอนที่กำลังทำอาหารเช้าให้มัน line ผมก็ดังขึ้น
พอดีเช้านี้ผมรีบกลับคอนโดกลัวรถติดเพราะเป็นวันจันทร์เลยไม่ได้กินข้าวที่บ้าน
โทรศัพท์ผมที่เสียงดังอยู่ในมือไอ้พรต
มันกำลังกดหาอะไรซักอย่างหรือเล่นเกมส์ก็ไม่รู้ครับ
ประเด็นมันอยู่ที่ line ที่ได้รับดันเป็นของวิว
ส่งมาว่า “วิวคิดถึงจังเลยค่ะ วันนี้ตอนเย็นไปดูหนังกันไหม”
พอไอ้พรตเห็นมันโยนโทรศัพท์ใส่ผมทันที เจ็บครับแต่ไม่มากเท่าไหร่
ตอนแรกผมก็ยังงงอยู่ แต่พอเอามาอ่านก็เข้าใจครับ
แต่ว่าผมเลิกไปแล้วนะไม่น่าจะมีปัญหาตามมา
ผมรีบอธิบายให้มันฟังว่าผมกับวิวไม่ได้มีอะไรกันแล้วครับ
แต่มันก็ยืนฟังนิ่งๆไม่ตอบอะไร
ผมก็กำลังจะอธิบายต่อมันก็เดินเข้าห้องนอนล็อคประตูจากด้านใน
ผมเลยนั่นรอมันอยู่ข้างนอกครับผมคิดว่าเดี๋ยวมันก็เปิด
แล้วไม่นานมันก็เปิดจริงๆครับ แต่มันใส่ชุดนักศึกษาเรียบร้อยแล้ว
ผมเข้าไปถามมันว่าจะไปไหนมันก็ไม่ตอบ
หันมาพูดกับผมประโยคเดียวก่อนเดินออกไปจากห้องว่า “มึงมันคนเจ้าชู้”
ผมปล่อยมันไปครับ เพราะรู้ว่ายังไงมันก็ต้องไปเรียน
หลังจากมันเปิดประตูห้องออกไปแล้วผมก็มานั่งคิดว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่
เมื่อวานยังดีๆกันอยู่เลย ถ้าเพียงเพราะข้อความทางไลน์อย่างเดียวมันไม่นานจะเป็นขนาดนี้
คงมีอะไรอีกแน่ๆ แต่ตอนนี้ปล่อยมันไปก่อนคอยให้อารมณ์เย็นลงซักนิด
เพราะตอนที่อารมณ์กำลังร้อน ถ้าไปคุยตอนนี้มีแต่ผลเสียครับ
ตอนนี้ผมมานั่งรอมันที่คณะได้ซักประมาณครึ่งชม.แล้วครับ
มาก่อนมันเข้าเรียนชม.นึงจะได้มีเวลาคุยกัน ตอนที่กำลังเบื่อได้ที่
สายตาผมก็เห็นรถไอ้คิมขับเข้ามาจอดที่ลานจอดรถหน้าคณะศิลป์
ไอ้นาวเปิดประตูลงมาก่อน ตามด้วยไอ้พรตครับ
ซักพักไอ้คิมก็เปิดประตูตามลงมา ไอ้พรตมันยังไม่เห็นผมครับ
เดินมาได้ไม่ไกลนัก มันก็เห็นผม แล้วทำท่าจะเดินแยกออกไปแต่ไอ้นาวคงรั้งตัวไว้
ผมก็นั่งรอนิ่งๆจนพวกมันเดินมาถึงโต๊ะที่ผมนั่งอยู่
“มึงทำไรมัน” ไอ้คิมถามผมก่อนเลย
“มันบ้าไปเอง” ผมก็ตอบตามที่คิดครับ
ผมอธิบายแล้วยังไม่เชื่อก็ไม่รู้จะทำไง แถมไม่คุยกับผมอีก
“มึงนั่นแหละ อย่ามาว่ากู” ไอ้พรตมันเถียงกลับทันที
“เอาแล้วปัญหาครอบครัว ผัวเมียตีกัน กูควรอยู่ไหม” ไอ้นาวพูดขึ้นมาบ้าง
คงเห็นสถานการณ์มาคุระหว่างผมกับไอ้พรต
“มึงไม่ต้องเสือกเลย ขึ้นไปเรียน” ไอ้คิม บอกไอ้นาวเสียงดังเลย
แต่ผมว่าหยุดความเสือกของไอ้นาวไม่ได้หรอกครับ คนมันเกิดมาเพื่อสิ่งนี้อยู่แล้ว
“ไม่ไป ผมจะรอเพื่อน” นั่นไง
มันตอบไอ้คิมทันทีเช่นกัน เห็นไหมว่าเรื่องชาวบ้านมันไม่พลาด
“มึงไม่ต้องไปอยู่นี่แหละ”
ไอ้พรตหันไปบอกไอ้นาวหลังจากฟังมัน 2 คนยืนเถียงกัน
“ตกลงจะให้เป็นเรื่องให้ได้ใช่ไหม ผมถามมันไปครับ
หลังจากดูแล้วว่ามันจะไม่ยอมเข้าใจอะไรง่ายๆ
“เออ!!! ก็มึงเป็นคนผิด” มันว่าผมเสียงดัง
หน้าตาบึ้งตึงได้อีก ว่าเสร็จยืนกัดปากตาแดงเลยครับ
“กูขอคุยกับมันแป๊บนึง” ผมบอกออกไป
ก่อนที่กำลังจะเดินไปจูงมือมันเพื่อไปคุยที่รถ
ไม่อยากทะเลาะกันให้อายชาวบ้านครับ
“ไม่กูจะคุยตรงนี้ เพื่อนมึงจะได้รู้สันดานมึง” ไอ้พรตมันว่า
จะคุยตรงนี้ก็ได้ครับ เขาจะได้รู้กันให้ทั่วกูก็ไม่แคร์อยู่แล้ว
ที่จะไปตอนแรกก็แคร์มึงหรอกนะกลัวจะอาย
แต่ผมดูแล้วตรงนี้ไม่ค่อยมีคนเท่าไหร่ครับ
“ตรงนี้ก็ตรงนี้ กูผิดอะไรว่ามา” ผมถามมันบ้าง
“มึงมันนิสัยเสีย” มันว่าตาแดงๆ
แต่อันนี้มันด่าบ่อยจนผมชินแล้ว คงกำลังจะเข้าเรื่อง
“มึงบอกว่ารักกูแล้วไง มึงก็มีคนอื่น” มันว่าต่อเลยครับ
“คนอื่นที่ไหนวะ กูบอกแล้วว่ากูกับวิวจบกันไปนานแล้ว ตั้งแต่กูรู้จักมึงใหม่ๆ”
ผมก็อธิบายบ้างครับ
“มึงโกหก มึงยังติดต่อกันอยู่ นึกเหรอว่ากูจะไม่รู้
กูเห็นตั้งแต่วันที่ไปดูหนังแล้ว มึงจะมาบอกว่าจบไปแล้ว
แต่ทำไมเมียเก่ามึงยังส่งไลน์มานัดดูหนังกับมึงอยู่เลย”
มันว่าพร้อมเดินเข้ามาทุบผมด้วยครับ ทุบมา 2 ที เต็มแรงมันเลย
คือผมก็ดีใจนะที่มันหึงผมน่ะแต่หึงบ่อยไปไหมวะ หึงทีแรงด้วยนะ กูเจ็บตัวตลอด
“ขอโทษครับ วันนั้นกูเจอโดยบังเอิญ แล้วกูกับเขาก็คุยกันแบบเพื่อน”
“เพื่อนเชี่ยไร มึงเอาเมียเก่ามาเป็นเพื่อนเหรอ
งั้นวันนึงมึงนอนกับกูเสร็จก็ลุกขึ้นมาบอกว่าเราเป็นเพื่อนกันเถอะเหรอ
เลิกไปแล้วก็ไม่ต้องคุย กูไม่ให้คุย” หึหึ แรงได้อีกเมียใครวะ
“ครับๆ ไม่คุยก็ไม่คุย” ผมตอบมันอย่างเอาใจ
ให้อารมณ์มันเย็นลงครับ ถ้าขัดเดี๋ยวเรื่องจะลุกลามใหญ่โต
“มึงก็ดีแต่พูด” มันยังว่าต่อครับ ทุบมาอีกทีด้วย ผมก็ยืนให้ทุบ
แม้ว่าเรื่องนี้ผมจะอยู่เฉยๆแต่ก็โดยมันโกรธได้ซวยจริงครับ
ไม่นึกว่าการเจอวิวครั้งนั้นจะทำให้ไอ้พรตมันเป็นได้ขนาดนี้
“หายโกรธกูนะ เดี๋ยวซื้อแว่นตาให้ใหม่” เอาของมาล่อครับ
“กูไม่ได้เห็นแก่ของๆมึง” อ่าว! ปกติกูเคยใช้ได้ผลนี่นา
“แล้วจะให้กูทำไง มึงถึงหายโกรธ” ผมถามมันเลยครับ ง้อก็ไม่หาย ของมาล่อก็ไม่หาย
“ไม่รู้ มึงทำกูโกรธเองก็ต้องหาวิธีเอง” อ่าวงี้เรียกพาลนี่หว่า
“แล้วกูถามหน่อยก่อนมึงจะเห็นไลน์มึงโกรธกูเรื่องอะไร” ผมถามมันถึงสิ่งที่คาใจครับ
“...” มันเงียบครับ
ผมมองไอ้ 2 คนนั้นก็ยืนฟังกันเงียบเลยครับ
ไม่คิดช่วยกูเลยนะตัวจะเป็นกระท้อนแล้ว ทุบเอาๆ
“ ไม่บอกแล้วกูจะง้อถูกได้ไงครับ” ผมถามมันอีกครั้ง
“กู...คืนนี้”มันพูดเสียงเบามากเลยครับ
ผมได้ยินแต่ต้นกับท้ายประโยคตรงกลางไม่ได้ยินเลย
“ว่าไงนะ” ถามซ้ำอีกครั้ง
“กูฝันเมื่อคืนนี้” มันพูดอีกครั้งเสียงดังเลยครับ
“มึงอย่าบอกกูนะว่าเอาความฝันมึงมาโกรธกู” ผมถามมันก่อนเลยครับ
“เออ!!!” มันยอมรับเสียงดังเลย
“เชี้ย!!! มึงเป็นเด็กไงวะ ไม่รู้จักแยกแยะเรื่องจริง กับความฝัน”
ผมเครียดเลยครับ แม่งเอาความฝันมาโกรธเป็นเรื่องเป็นราว
“อย่ามาว่ากูนะ กูฝันว่ามึงไปกับเมียเก่าแล้วทิ้งกูไว้ไม่สนใจ
แถมควงมาเย้ยกูอีก สัส!!! ในความฝันก็ไม่ได้ ห้ามนอกใจกูแม้ในความฝัน”
มันว่าพร้อมทำตาดุใส่ผมครับ
“กูควรโกรธมึงไหม” ผมถามมันครับ
“มึงไม่มีสิทธิ์โกรธกู เพราะกูฝันแม่นเสมอ เป็นไงล่ะ
เช้ามาเมียเก่ามึงตามออกมาจากความฝันกูเลยนะ”
มันว่าพร้อมทำท่าจะเข้ามาทุบผมอีกรอบครับแต่คราวนี้ผมหลบ
เจ็บแล้วครับโดนไปหลายที
“เค้าไม่ใช่เมียเก่ากู เมียกูมีแค่มึง” ผมบอกมันไปครับ
“ไม่ต้องมาพูดดี กูอยากจะเอาเลือดเจ้าชู้มึงออกมานัก”
“ไม่เอาน่าเลิกงอน กูไม่คุยกับเขาแล้ว เดี๋ยวกูตอบปฏิเสธเค้าไปก็ได้” ผมพูดเอาใจมันครับ
“ไม่ต้อง มึงบล็อกไปเลยนะ อย่าให้กูเห็นอีก” มันสั่งเลยครับ
“ครับๆ ตามใจจะเอาไงก็บอก”
“พี่ตินณ์แม่งหงอ มันไมวะ” เสียงไอ้นาวดังแทรกขึ้นมาครับ
“กูเกรงใจว่ะ ถ้ากูสู้กูก็อดดิ” ผมตอบไอ้นาวครับ
“เชี่ยตินณ์ มึงคิดแต่เรื่องนี้เหรอ” ไอ้พรตมันโวยวายครับ
“ไม่เอาน่า อย่าเสียงดังคนมองแล้วไม่อายรึไง” ผมถามมันครับ
มันหันไปมองรอบๆ ก่อนจะเงียบ
“มึงก็อย่าทำให้กูโมโห แล้วไม่ต้องติดต่อกันอีกนะ”
ยังไม่เลิกกังวลเรื่องผมกับวิวครับ
“เออ กูไม่นอกใจมึงหรอกน่า ทำเป็นเมียหลวงหวงผัวไปได้” ผมว่ามันครับ
“เชี้ย!!! มึงกลับไปคณะเลยนะ ก่อนที่กูจะทนไม่ไหว”มันไล่ผมครับ
“เออ!!! กูไปแล้ว ไม่ได้กลัวนะแต่กูมีเรียน เจอกันตอนเย็นรอกูด้วย”
ผมบอกมันก่อนเดินออกมาครับ
“มึงก็ไม่ต้องไปไหนรอกูมารับ ถ้าไม่เจอมีเรื่อง”
เสียงไอ้คิมสั่งไอ้นาวก่อนเดินตามผมมาครับ
“ไอ้พรตนี่ตลกว่ะ เอาความฝันมางอนมึงก็ได้”
ไอ้คิมพูดขึ้นตอนที่กำลังเดินมาคณะ
ผมจอดรถไว้คณะไอ้พรตนั่นแหละ สายแล้วคณะผมไม่มีที่จอด
“เออ มันบ้าไง คนปกติที่ไหนจะทำ”
ผมตอบมันยิ้มๆครับ ไม่ได้โกรธไอ้พรตนะ ขำมากกว่า
“หึหึ มึงก็มีเมียบ้าดิ” มันหัวเราะกวนๆก่อนว่าครับ
“เออ กูนี่แหละผัวคนบ้า” ผมตอบรับก่อนเดินมาถึงโต๊ะประจำครับ
“พวกมึงรู้ยัง ไอ้อาร์มมันคบกับไอ้มี่แล้วว่ะ”
ไอ้โฟมถามผมสองคน ตั้งแต่ยังไม่ได้นั่ง
“จริงเหรอวะ” ผมหันไปถามไอ้อาร์มที่นั่งอยู่ใกล้ไอ้นัทครับ
“เออ กูเพิ่งตัดสินใจคบเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว” ไอ้อาร์มตอบผมครับ
“แล้วนึกไงเพิ่งมาคบวะ รู้จักกันมาทั้งนาน”ไอ้คิมถามบ้างครับ
“กูก็ยังงงๆอยู่เลยว่ะ โทรคุยกันทุกวันแต่ก็ไม่คิดจะคบ จนมันขอกูคบด้วยกูก็เลยตกลง”
“งี้แม่มึงจะว่าไงวะ ได้สะใภ้แล้วดิ” ไอ้คิมถามอีก
“ยังไม่รู้เลยเดี๋ยวไว้พาไปหาคงรู้”
ไอ้อาร์มตอบพร้อมใบหน้ายิ้มอย่างมีความสุขเต็มที่
ไอ้มี่ หรือเอ็มมี่เป็นผู้หญิงคนเดียวในกลุ่มผมครับ
เรียนด้วยกันมาตั้งแต่ปี1 มันนิสัยลุยๆ ไม่เหมือนผู้หญิง
พูดวะ พูดโว้ยกับพวกผมประจำ มีมันเป็นเพื่อนเหมือนมีเพื่อนผู้ชายอีกคนครับ
มันสนิทกับไอ้อาร์มแต่ก็ไม่นึกว่ามันจะเป็นแฟนกัน
เทอมนี้มันไม่อยู่ดร๊อปเรียนที่ม.
ไปเรียนภาษาและดูแลญาติที่ป่วยที่ต่างประเทศ
แต่เห็นว่าอีกไม่กี่วันก็จะกลับมาแล้ว
จะรีบมาเก็บหน่วยกิตเทอมหน้าครับ
“กูต้องฉลองให้มึงไหม” ผมถามันครับ
“ต้องดิกูรออยู่เลย นานทีกูจะมีแฟน” มันตอบยิ้มๆ
“เอาให้จริงนะมึง คนนี้อย่าทำเป็นเล่น เพราะมึงจะตายไม่รู้ตัว”
ผมบอกมันครับเพราะไอ้มี่เวลาเอาจริงมันโหดมาก
เป็นผู้หญิงคนแรกที่ผมจะไม่เลือกเป็นแฟน
แต่ดันไปได้ไอ้พรตซึ่งโหดว่า กรรมของผมเอง
“เออ คนนี้กูจริงจัง” มันยืนยันครับ
“งั้นอีก 2 อาทิตย์ไปทะเลกัน สอบเสร็จพอดี มี่กลับมาทันไหมวะ”
ไอ้นัทพูดขึ้นก่อนหันไปถามไอ้อาร์มครับ
“ทันมันจะกลับอาทิตย์นี้แหละ” ไอ้อาร์มหันไปบอกไอ้นัทครับ
คิดไปคิดมากลุ่มผมก็จะมีแฟนกันครบแล้วนะครับ
เหลือแต่ไอ้คิมคนเดียว ถ้าแผนไอ้พรตสำเร็จก็ดีไปมันจะได้ไม่เหงา หึหึ
“ไปขึ้นเรียนกัน” ไอ้โฟมเรียกขึ้นเรียนครับ
วันนี้เรียนวันสุดท้าย พรุ่งนี้เริ่มสอบแล้วครับ
พวกผมลุกจากโต๊ะแล้วเดินขึ้นอาคารเรียน
“ขึ้นรถครับ เดี๋ยวพาไปกิน MK”
ผมบอกไอ้พรตหลังจากเลิกเรียนก็มารับมันทันที
วันนี้ผมว่าจะไปกิน MK แต่ชวนแล้วไม่มีใครว่างเลยครับนอกจากไอ้คิม
แต่มันบอกว่าต้องรอดูไอ้นาวมีธุระที่ไหนรึเปล่าเพราะถ้ามีมันต้องพาไป
“ตินณ์ซื้อขนมมาให้กูรึเปล่า ไอติมก็ได้” ขึ้นรถมาได้ถามหาของกินทันทีครับ
“ไม่มีกูรีบมาเลยไม่ได้ซื้อ” ผมพูดจบ
มันหน้าหงิกเลยครับ ปกติผมซื้อมาให้ประจำวันนี้รีบเลยลืม
“จิ๊” มันจิ๊ปากก่อนนั่งเล่นโทรศัพท์
“โทรชวนไอ้นาวไปกินด้วยดิ๊” ผมบอกมัน หลังจากนึกขึ้นได้ว่าจะชวนแต่ลืม
“เออ!!!” มันตอบเสร็จก็หยิบโทรศัพท์โทรหาไอ้นาวครับ
“มึงอยู่ไหน มากินMKกัน”
“....”
“มาเถอะ อย่าเพิ่งตีกันตายก่อน เออๆ เจอที่ร้าน เดี๋ยวนะ”
“มันถามว่าสาขาไหน” มันหันมาถามผมครับ
“ห้างข้างหน้า” ผมตอบมันครับ ข้างหน้าเป็น The mall
“The mall ว่ะบอกพี่คิมขับเร็วๆกูหิว”
“...”
“หึหึ จับดีดีล่ะ นึกซะว่ามากับนักแข่งระดับโลก เร็วท้านรกแล้วกัน” มันพูดเสร็จก็วางสายทันที
“เดี๋ยวพี่คิมกำลังพามา มันจะตีกันตายไหมวะ
แต่ถ้าไม่ใช่พี่คิมคงเอามันไม่อยู่” ไอ้พรตมีการหันมาบอกผมครับ
“หึหึ กูว่าถ้าไม่มีใครตายก่อน ไอ้คิมคงเอาอยู่” ผมตอบมันไปบ้างครับ
ไม่นานรถผมก็เข้ามาจอดบนห้างเรียบร้อย
ตอนนี้นั่งรอไอ้ 2 คนนั้นอยู่ในร้านแล้วครับ
“มึงเดินเร็วได้ไหม” เสียงไอ้คิมดังมาแล้วครับ
“มึงจะไปตามควายที่ไหน” ตามมาด้วยเสียงไอ้นาวครับ
“โทดทีที่ช้า มัวแต่จับมันยัดรถ เพื่อนมึงดื้อว่ะ”
ไอ้คิมบอกผมก่อนหันไปบอกไอ้พรตต่อครับ
“ชีวิตพี่คิมจะได้มีรสชาติไง เจอแต่หญิงแบบเดิมๆน่าเบื่อ”
ไอ้พรตมันบอกไอ้คิมครับ
“กูแค่ทำตามเกมส์ไม่ได้จีบมันเว้ย” ไอ้คิมรีบปฏิเสธทันที
“เอาน่าพี่เดี๋ยวก็ชิน” ไอ้พรตยังว่าไม่เลิกครับ
“ห่า!!! ถามกูบ้างนะว่าสมัครใจไหม อย่าให้ถึงคราวกูเอาคืนแล้วกัน” ไอ้นาวว่าบ้างครับ
“อย่าเพิ่งทะเลาะกัน กินก่อนกูสั่งมาแล้ว เอาไรเพิ่มสั่งเลย” ผมบอกมันครับ
ไอ้นาวขอเมนูมาสั่งเพิ่มทันที ทำไมมันกินเก่งกันจังวะ
ทั้งไอ้พรตและไอ้นาวแต่ก็ไม่อ้วนนะ ไม่นานของที่ไอ้นาวสั่งก็มา
แล้วพวกเราก็เริ่มลงมือกิน กว่าจะจบมื้อนี้ได้ป่วนสุดๆครับ
ไอ้พรตก็จะเอานู่นนี่อยู่ตลอดเวลาพอไอ้นาวแย่งก็หันมาฟ้องให้ผมสั่งใหม่
เรื่องของกินนี่มันทะเลาะกันตลอด ไอ้นาวเมื่อแย่งไอ้พรตได้แล้วก็ไปแย่งของที่ไอ้คิมจะกินต่อ
ไอ้คิมก็ไม่ยอมมัน ผมนึกว่าหม้อสุกี้เขาจะแตกเพราะพวกมันช่วงชิงของกินในนั้นกัน
หลังจบมื้อนี้ก็แยกย้ายกันกลับห้องครับ
ก่อนแยกกันผมยังเห็นไอ้นาวเสียงดังใส่ไอ้คิมไม่เลิก
หลังจากวันนี้ไปชีวิตมันสองคนคงมีสีสันน่าดู
“มึงไมไม่เช็ดหัวให้แห้งวะ” ผมถามไอ้พรต
หลังจากมันอาบน้ำเสร็จแล้วจะนอนเลยไม่ยอมเช็ดผม
“กูขี้เกียจ หาไดร์ไม่เจอ” ผมหันมาตอบครับ
“อยู่ในลิ้นชักหน้ากระจก หยิบมากูเป่าให้” ผมบอกมันครับ
ตอนมันอาบน้ำผมเก็บห้องเลยเอาไปใส่ลิ้นชัก มันก็อะไรย้ายที่หน่อยก็หาไม่เจอ
“อ่ะ” มันเดินไปหยิบไดร์เป่าผมมาส่งให้ผมครับ
“นั่งลง” ผมบอกมันตอนนี้ผมนั่งอยู่บนเตียงขี้เกียจลุก
พอผมพูดเสร็จมันก็นั่งลงมา ก้มหัวให้ผมลงมือเป่า
ข้างหน้าแห้งแล้วแต่ข้างหลังยังไม่แห้งมันก็เอาหัวมาซบตรงอกผม
ทำท่าจะหลับสงสัยเมื่อวานนอนดึกแล้วตื่นไว วันนี้เลยง่วงครับ
มันน่ารักดีนะเวลานิ่งๆ แล้วไม่ดื้อ
ผมก็เป่าผมให้มันจนเสร็จแล้วบอกให้มันไปนอน
จากนั้นผมก็ลุกขึ้นไปอาบน้ำบ้างใช้เวลาไม่นานก็ออกมานอนกอดมันเหมือนเดิม
ก่อนนอนก็หอมกับจุ๊บหัวเหม่งมันซะหน่อย
วันนี้ไม่มีแรงทำอะไรมันเพราะง่วงมากเหมือนกันครับ
------- To be Con.-----
ต่อให้แล้วจร้า ยาวกว่าตอนที่แล้วเนอะ
กินยาแล้วมาแต่ง แต่งไปตาก็จะหลับไป
กลับมาจากทะเลเป็นไข้เลย อิอิ
เจอกันตอนหน้าจร้า
Have a sweetdream.
(อย่าเป็นเหมือนพรตนะจ๊ะ)
โพลล์
หัวข้อ: Don't Be naughty คุณน่ะเมียผม... "แจ้งข่าว หน้าแรก" up 27/4/2015 (อ่าน 1315774 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก