คุณน่ะเมียผมครับ ตอนที่ 26 (คู่ที่คุณก็รู้ว่าใคร ^^)
“ตกลงมึงจะไปไหม”ผมถามไอ้ฟิกซ์อีกครั้ง
ขณะนอนอยู่บนโซฟา ตาก็จ้องทีวี กระดิกเท้าอย่างสบายใจ
จะไม่ให้สบายใจได้ไงหล่ะครับ ก็วันนี้ตัวป่วนชีวิตผมไม่อยู่
พ่อไอ้พี่คิมโทรมาตามมันกลับบ้านตั้งแต่เที่ยง
ผมก็มีเวลาสบายๆ หายใจสะดวกบ้าง
แม้ว่าก่อนไปมันจะสั่งว่าห้ามออกจากห้องก็เถอะ
ที่ผมไม่ได้ออกไปไหน ไม่ได้กลัวนะ อย่าๆอย่าเข้าใจผิดกันไปเอง
ผมแค่อยากพักผ่อนอยู่ห้อง
หลังจากเมื่อคืนไปเฝ้าดูผีสาว อวบๆอึ๋ม จนเมากลับมา
ไอ้พี่บ้านั่นก็ไม่ยอมกลับบ้านมานอนค้างห้องผม
แถมเช้ายังส่งเสียงดังยังกับฟ้าผ่าให้ผมตกใจ
ก็ไม่ใช่อะไรสาเหตุก็เพราะผมนอนดิ้น
เมาตีนไปวางบนหน้าอกแก หัวผมไปทางตีนไปทาง
พอเช้ามาแกคงตกใจเล็กน้อยกับฝ่าตีนขาวๆของผมเลยองค์ลง
โวยวายแถมงัดขาผมเกือบตกเตียงดีนะ
ผมมือไวคว้าขาพี่แกเกาะไว้ก่อน หึหึ
ถึงท่าจะไม่น่าพิสมัยแต่เอาเป็นว่าผมไม่ตกเตียงลงไปตายก็โอเค
“ใครไปบ้างวะ” เสียงไอ้ฟิกซ์ดึงสติผมกลับคืนมา
ตอนนี้ผมกำลังโทรไปชวนไอ้ฟิกซ์ไปเที่ยวหัวหิน
ตามคำสั่งไอ้พรตที่โทรมาบัญชาการผมเมื่อไม่นานนี้
หลังจากมันบอกว่ามันไม่สบาย
ขี้เกียจคุยแล้วก็วางสายไม่ปล่อยให้ผมได้ปฏิเสธใดๆทั้งสิ้น
“ก็แกงค์เรากับแกงค์พี่ตินณ์” ผมตอบมันอย่างอารมณ์ดี
“แล้วไอ้มายด์มึงชวนยัง” ไอ้ฟิกซ์ถามหาไอ้มายด์คู่ขา เอ้ย!!คู่ซ่าของมัน
“ยัง กูชวนมึงเพื่อให้มึงตกลง แล้วไปชวนไอ้มายด์ต่อ”
“สรุปว่ามึงบังคับกู”
“เออ กูบังคับ มึงต้องไป และต้องไปชวนไอ้มายด์ให้ไปด้วยให้ได้”
ผมบอกมันพร้อมบังคับ
“ทำไมมันเร็วงี้วะ ไม่มีเวลาให้เตรียมตัว” มันยังบ่นครับ
“เร็วเชี้ยไร มึงรู้ตอนนี้ มีเวลาเตรียมตัวอีกตั้ง 18 ชม.
ไอ้มายด์รู้ทีหลังเวลาน้อยกว่าอีก”
ผมบอกมันพร้อมคำนวณเวลาที่เหลือก่อนล้อหมุนให้มันรู้อย่างใจดี
“เออ แม่งมีแวะเที่ยวที่ไหนมั่งวะ”
มันยังอยากรู้โปรแกรมอีกนะ
แล้วจะเอาอะไรไปบอกมันเพราะผมเองก็ไม่รู้
เมื่อวานเหมือนเค้าคุยกัน แต่ผมก็มัวแต่มองนมสาวไง
“กูก็ไม่รู้วะ รู้อย่างเดียว หัวหินมันถิ่นมีหอย”
ผมบอกมันแล้วหัวเราะกวนตีนไปอีกนิด
“ถิ่นมีหอย เชี้ยไรของมึงไอ้นาว ระวังเถอะ
แทนที่จะได้หอย มึงน่ะจะเสียหอย”
มันว่าผมกลับทันทีเสียงดังมาทางโทรศัพท์เลย
กูไม่ได้เสียเงินค่าโทรเพื่อให้มึงมาอวยพรกูนะ
“เชี้ย กูไม่มีหอยโว้ย” ผมตะโกนบอกมันทันที
“อ่าวเหรอนึกว่ามี เห็นพี่คิมตามมึงจัง”
ได้ยินชื่อแล้วหงุดหงิดครับ พาลจะนึกถึงหน้านิ่งๆ
แต่กวนตีนมากของมันที่ชอบส่งมาท้าทายผมบ่อยๆ
“กูไม่คุยกับมึงแล้ว คุยแล้วอารมณ์เสีย” ผมว่าแล้วกำลังจะตัดสาย
“อย่าเพิ่งวางดิ ยังไม่รู้เรื่องกันเลย” มันขัดผมไว้ก่อนที่ผมจะได้ตัดสาย
“อะไรอีก” ผมถามมันครับ
“ตกลงกูไป และไอ้มายด์ก็ไป เดี๋ยวบังคับมันเอง เจอที่ไหน”
มันบอกผมก่อนถามถึงที่นัดหมาย
“หอใครก็ได้ซักคน แล้วโทรบอกไอ้พรตให้ไปรับ ตกลงไหม” ผมเสนอความคิดเห็น
“เออ ดีเหมือนกันจะได้ไม่ต้องไปหลายที่
เดี๋ยวถามไอ้มายด์ก่อน แล้วไปกี่วันจะได้จัดชุด”
“ 1 อาทิตย์”
“เออ นานดีกูจะได้เที่ยวให้ชุ่มไปเลย
แค่นี้แหละกูโทรชวนไอ้มายด์ก่อน”
“เออพรุ่งนี้เจอกัน” ผมบอกมันก่อนกดตัดสาย
หลังวางสายผมก็ดูทีวีเรื่อยๆจนเผลอหลับไปอีกรอบ
ก่อนจะตื่นเพราะไอ้พี่คิมมากดกริ่งหน้าประตู
นึกว่าจะไปได้นาน ยังไม่เย็นแม่งกลับมาแล้วเซ็งเลยผม
ว่าจะไปเยี่ยมไปพรตซะหน่อยไม่รู้อยู่ๆเป็นอะไรถึงไม่สบายได้คงไม่ได้ไปแล้ว
มันอยู่ห้องผมจนถึงเที่ยงคืนก่อนจะกลับไปนอนบ้านตัวเอง
และบอกจะมารับผมตอนเช้าไปรวมตัวที่ห้องพี่นัท
ผมก็ไม่อยากจะขัดมันอยากทำอะไรก็ทำไปเถอะ
ตอนนี้ผมเหมือนนักโทษใส่เสื้อลายทางขาวดำ
ที่นั่งขีดข้างกำแพงว่าผ่านไปกี่วันแล้ว
เหลืออีกกี่วันถึงจะได้ออกจากคุก
ที่ไอ้เพื่อนเหี้ยๆอย่างไอ้พรตหยิบยื่นมาให้
เช้านี้ไอ้พี่คิมมันมารับผมไปห้องพี่นัทแต่เช้าเลยครับ
รอไม่นานพี่ตินณ์ก็เอารถตู้มารับ
ไอ้พรตนี่หน้าตาเบิกบานไม่บอกว่าเมื่อวานไม่สบายผมคงไม่รู้
ตอนเลือกที่นั่งผมก็หวังจะได้นั่งคุยกับเพื่อนบ้าง
แต่ไอ้เพื่อนแล้งน้ำใจเอากระเป๋ามาวางบนเบาะแล้วบอกที่ไม่ว่าง
ให้ผมไปนั่งกับไอ้พี่คิม แม่งไม่มีใครเห็นใจผมเลย
พอจะไปนั่งเบาะเดี่ยวก็มีแต่ของวางเต็ม
จะนั่งหลังก็ไม่อยากขัดจังหวะสวีทของพี่โฟมกับพี่นัท
สุดท้ายผมเลยเหลือที่นั่งเดียว
ตลอดทางเงียบยังกะนั่งมาคนเดียวไม่คุยกับผมซักคำ
มันคงอมหินหรือไม่ก็ตีนใครไว้ อย่าบอกมันนะว่าผมว่ามัน หึหึ
หลังจากไหว้พระเสร็จก็ตรงเข้าบ้านเพื่อเก็บของ
แล้วก็ถึงเวลาเลือกห้องดูเหมือนทุกคนพยายามให้ผมได้นอนห้องเดียวกับไอ้พี่คิมจริงนะ
มีแต่คนกลั่นแกล้งผม แม้กระทั่งไอ้พรตที่ทำเป็นใจดี
จะยอมให้นอนห้องเดียวกับผัวมัน แต่ถ้าผมเกิดจะไปจริงมันก็คงไม่ยอม
ทั้งรักทั้งหวงขนาดนั้น ถึงมันไม่พูดผมก็รู้นิสัยมันดี
ถ้าได้ชื่อว่าเป็นของมันแล้วแม้แต่ตาก็อย่าได้ไปมองของมัน
สุดท้ายผมก็ต้องยอมนอนห้องเดียวกับพี่คิม
ทั้งที่ไม่ค่อยอยากแต่ไม่เป็นไรเหลือแค่อาทิตย์เดียว
กลับจากเที่ยวทะเลผมก็เป็นอิสระ ฮ๊ะ ฮ๊ะ
ผมเก็บของเสร็จก็เปลี่ยนชุดจะลงไปเล่นน้ำทะเลกับไอ้พรตทันที
“มึงจะไปไหน” เสียงนิ่งเย็นถามผมจากปลายเตียงขณะที่มือผมกำลูกบิดประตู
“เล่นน้ำดิถามแปลก” ผมตอบพี่คิม
“มึงไม่เห็นไงว่ามันร้อน เดี๋ยวก็ไม่สบาย” พี่คิมบอกผม
น้ำเสียงเหมือนเดิมแต่เอ๊ะเหมือนประโยคนี้แสดงความเป็นห่วงแต่คงไม่ใช่
“รู้ว่าร้อน แต่ไม่แคร์ผมจะเล่น” ผมบอกก่อนจะหมุนลูกบิดแล้วเปิดประตู
ตุ๊บ!!!
เสียงเสื้อคลุมหล่นลงบนหัวผม
“ใส่เสื้อคลุมลงไป จะเล่นค่อยถอดออก” พี่คิมบอกอีกครั้ง
ผมก็รับไว้อย่างงงๆแล้วเดินลงมาข้างล่าง
เจอไอ้พรตกำลังจะไปเล่นน้ำพอดี แต่พี่ตินณ์ดันไม่ให้ไป
บอกให้กินข้าวก่อน ผมกับมันก็เลยนั่งกินข้าวจนอิ่ม
และพี่ตินณ์ก็เอาครีมกันแดดมาให้ไปพรตทา
เห็นแล้วก็อิจฉามันเหมือนกันพี่ตินณ์ดูแลมันดีเวอร์
หลังจากนั้นผมก็ได้เวลา
ลุยทะเล!!!
ผมวิ่งอย่างเร็วสุดฝีตีนมากระโดดลงทะเล
ไม่สนความร้อนหรืออะไรทั้งนั้นพอๆกับไอ้พรต
เล่นอยู่ซักพักไอ้ฟิกซ์กับไอ้มาย์ดก็ตามลงมาเล่น
ผมว่ายน้ำแข่งกันหลายรอบจนเหนื่อยแทบหมดแรงแต่สนุกครับ
เล่นไปเล่นมามีคนมาขอเล่นน้ำด้วย
เป็นผู้ชายสองคนชื่อแอมป์กับชิดถ้าผมจำไม่ผิดนะ
ผมก็ไม่ได้คิดอะไร แต่มองไปทางเก้าริมหาดก็เห็นพี่ตินณ์หลับอยู่
คงไม่หึงไม่หวงไอ้พรตหลอกมั้ง
เพราะผมมองแล้วว่าสายตาคนชื่อแอมป์มองไอ้พรตแปลกๆ
แถมชอบเข้าไปเล่นใกล้ไอ้พรตอีก
ผมเห็นเป็นผู้ชายเหมือนกันก็เลยคิดว่าชั่งมันเถอะไอ้พรตมันดูแลตัวเองได้
เล่นกันอีกประมาณเกือบชม.พี่ตินณ์ก็มาเรียกกลับไปอาบน้ำเตรียมไปเที่ยวตลาด
ผมเดินขึ้นมาก่อนหันกลับไปเห็นเหมือนพี่ตินณ์กับไอ้พรตมีปากเสียงกันนิดหน่อย
แต่ไม่นานสถานการณ์ก็คลี่คลาย ผมมาอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า
แล้วไปเดินตลาดต่อ ดีหน่อยได้เดินกับเพื่อนบ้าง
ไอ้พี่คิมมันไปเดินกับพี่ตินณ์ผมเลยได้เดินกับไอ้พรต
แม้จะมีบางช่วงที่พี่ตินณ์มาฉกตัวไอ้พรตคืน
แต่ผมก็ยังใจดีแถมตัวเองไปเดินด้วยตลอด
ก็ผมมันคนอยากรู้เรื่องชาวบ้านนิ
ก็เลยต้องไปดูสิว่าเขาคุยอะไรกัน
เดินดูของเสร็จก็กลับบ้านมาทำอาหาร
เป็นอาหารทะเลฝีมือการปรุงของพี่ตินณ์รับรองอร่อยทุกอย่าง
พูดเรื่องทำอาหารเชื่อไหมว่าเมื่อก่อนผมเจอพี่ตินณ์
ตอนอยู่ม.ปลายพี่แกดังมากเป็นดาวประจำโรงเรียนก็ว่าได้ ไปไหนสาวก็กรี๊ด
ผมคิดว่าแกต้องเป็นคนหยิ่งๆ ลูกคุณหนูทำอะไรไม่เป็นแน่เลย
แต่พอผมได้ทำกิจกรรมร่วมกับพี่ตินณ์เท่านั้นแหละ
ทัศนคติของผมก็เปลี่ยนไปเพราะพี่ตินณ์ทำงานเก่งมาก
เอาจริงเอาจังสั่งคำไหนต้องได้แบบนั้น
มีครั้งหนึ่งตอนออกค่ายอาสาต้องทำอาหารกินกันเอง
ก็มีการแบ่งฝ่ายแม่ครัวไว้แล้วแต่พออาหารที่ทำออกมากลับกินไม่ได้เลย
บางอันก็เค็มไป บางอันก็หวานมาก มีแต่คนรุมว่าฝ่ายแม่ครัว
ผมก็เข้าใจนะว่าทำงานมาเหนื่อยๆคงหิว
และมาเจออาหารที่กินไม่ได้เลยโมโหหิวกัน
จากสถานการณ์ที่กำลังแย่ก็ได้สร้างวีระบุรุษตะหลิวทองคำครับ
พี่ตินณ์ที่เพิ่งเดินเข้ามาหลังจากไปมุงหลังคาห้องสมุดให้น้อง
ก็ถามว่าเกิดอะไรขึ้นแล้วก็ลงมือทำอาหารให้ใหม่
อาหารที่พี่ตินณ์ทำทั้งอร่อยและหน้าตาดูดีมากเหมือนมาจากโรงแรม
ทุกคนต่างพากันอึ้งครับไม่คิดว่าพี่ตินณ์จะทำได้
ผมที่ชื่นชมพี่ตินณ์อยู่ก็ยิ่งชื่นชมมากขึ้นอีก ไอดอลผมเลยคนนี้
แต่พอเข้ามหาลัยก็ห่างๆกันไปครับ
เพราะตอนพี่ตินณ์มาเรียนที่นี่ ผมก็ยังต้องเรียนที่เดิมอีกตั้งปี
ที่เล่ามาไม่ได้แอบชอบพี่ตินณ์นะครับ แค่ชื่นชมเฉยๆ
“นาวเอาจานให้หน่อย” เสียงพี่โฟมเรียกให้ผมหยิบจาน
ผมมีหน้าที่แค่นี้ครับ หยิบจับอะไรก็ได้ที่ไม่ทำให้ของเสียหาย
เพราะผมนี่แหละลูกคุณหนูของแท้พอๆกับไอ้พรตเมื่อก่อน
มันทำอะไรก็ไม่เป็นพอกัน แต่ว่าพอมันได้ดิบได้ดีมีผัวเป็นตัวตน
วิญญาณผีแม่บ้านเลยเข้าสิงพอจะหยิบจับทำอะไรเป็นขึ้นมาบ้าง
แต่ก็ไม่มากเท่าไหร่เอาแค่ผัวหลงไหลก็พอ หึหึ
ผมเดินไปดูที่เตาบ้างดูพี่ตินณ์ พี่นัทและก็พี่มี่ทำกับข้าวบ้างสลับกันไป
หรือแม้กระทั้งไปกวนพี่อาร์มที่นั่งเล่นกีต้าร์
พออาหารเสร็จก็ลงมือกิน
ผมอยากกินปูแต่แกะไม่เป็นไม่รู้ว่าต้องทำยังไง
หันไปดูไอ้พี่คิมก็นั่งกินอร่อยคนเดียวแถมคุยกะพี่ตินณ์เพลิน
มองไอ้พรตพี่ตินณ์ก็แกะทั้งกุ้งทั้งปู ทั้งหอยใส่จานให้ T^T
“เพ่ตินณ์แกะปูให้ผมกินมั่งดิ แกะไม่เป็น”
ผมลองขอร้องพี่ตินณ์ดูเพื่อปากท้องไม่มีอายครับ
“กูผัวมึงรึไง ให้ว่าที่ผัวมึงนู้นแกะ”
พี่ตินณ์ว่าแล้วหันไปมองไอ้เชี้ยพี่คิม มันก็นั่งกินสบายใจไม่ทุกร้อน
“พี่ตินณ์แกะให้ผมหน่อยนะๆ ถือว่าผมเป็นเพื่อนเมียสุดที่รักของพี่ไง”
ปึ๊ก!!! พอผมพูดจบ มือไอ้พรตทุบหลังผมเต็มๆ
“เอากูแกะให้ฐานะที่พูดถูกใจ” แต่ก็คุ้มครับ
เพราะพี่ตินณ์ยอมแกะให้ผมบ้าง
พี่ตินณ์แกะให้ผมสลับกับไอ้พรต
บางทีไอ้พรตมันก็แย่งที่พี่ตินณ์แกะให้ผมทั้งที่ของมันในจานก็มี
จะหวงผัวไปไหนวะกับเพื่อนยังไม่เว้น
ทำมาเป็นหวงของกินแต่ผมรู้สันดานมันดีว่าไม่ใช่
ผมเห็นพี่ตินณ์แกะไม่ทันแถมตัวเองไม่ค่อยได้กิน
เลยเปลี่ยนเป้าหมายมาที่ไอ้เชี้ยพี่คิม
“พี่คิมแกะให้หน่อยกูอยากกิน”
ผมเอาปูที่อยากกินยื่นให้มันแกะพร้อมขอร้อง
ผมบอกแล้วเพื่อปากท้องความอายไม่มี
แถมศัตรูก็ลืมๆไปก่อนอิ่มแล้วค่อยว่ากัน
“อยากกินเองก็แกะเองดิ” ไอ้พี่บ้ามันว่างี้
แล้วไม่สนใจผมเลย ผมก็เลยทิ้งปูไว้ในจานมัน
หันไปอ้อนไอ้ฟิกซ์เพื่อนรักแทน
เพิ่งจะรู้สึกรักมันครับตอนที่มันกำลังจะหลงมาแกะปูนี่แหละ
สุดท้ายมันก็ทนแรงอ้อนของผมไม่ไหวแกะให้ผมกิน
ผมเห็นมันแกะมาให้ผมตัวนึง แต่ผมหันไปคุยกับไอ้พรตหันมาอีกที
ในจานมีปูที่แกะแล้วเพิ่มขึ้นมาอีกหนึ่งตัว
แต่ผมก็ไม่รู้ว่าเป็นของไอ้ฟิกซ์หรือของใคร
เพราะมองไปที่จานไอ้เชี้ยพี่คิมก็ไม่มีปูที่ผมหย่อนไว้แล้ว
ถ้าเป็นพี่ตินณ์ก็ไม่น่าใช่เพราะผมคุยกับไอ้พรตก็เห็นแกตลอด
สุดท้ายผมก็เลิกสนใจหาที่มา จัดการกินมันจนหมดครับ
กินไปเล่าเรื่องสนุกๆไป รู้ตัวอีกทีผมเมาแล้วครับประมาณตีสองได้
“นาวถ้าเมาก็ไปนอน”
เสียงเหมือนพี่ตินณ์บอกผมนะแต่คงไม่ใช่
เพราะแกจะสนใจผมทำไมผมไม่ใช่เมียแก อิอิ
“มึงเมาแล้วไปนอน จะหัวเราะ อิอิ ทำไมนักหนาวะ”
อ่าวนี่ก็เสียงโหดมาเชี่ยว เสียงใครวะคุ้นๆนึกไม่ออก
“ตินณ์เอาอีก เหล้าๆ น้ำแดงด้วย”
อันนี้ผมรู้เสียงไอ้พรตอ้อนผัว อิอิ --- To be Con.---
------------------------------------------------
มาอัพให้แล้วนะจ๊ะ ใครรอแง้มห้องสุดท้าย
ตอนหน้ามาปูเสื่อรอได้เลย จร้า
ปล.ชอบอ่านคอมเม้นจัง อ่านไปยิ้มไป ^^
เจอกันตอนหน้า ฝันดี ราตรีสวัสดิ์ค่ะ
โพลล์
หัวข้อ: Don't Be naughty คุณน่ะเมียผม... "แจ้งข่าว หน้าแรก" up 27/4/2015 (อ่าน 1316140 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก