หัวข้อ: Don't Be naughty คุณน่ะเมียผม... "แจ้งข่าว หน้าแรก" up 27/4/2015

[snowboxs]

โมเม้นน่ารักมาก
พรตหึงจนพาลไปถึงคนถ่ายเลยนะ

[followme]

รักมาก ก้อต้องหึงมากเป็นธรรมดา

[the_pooh9]

  ปูเสื่อ นอนรอ ดีก่ะ

[เคียงใจ]

Moment

พรต: สีฝุ่นมานี่มา มาๆ
ตินณ์: อึ๊บขนนุ่มขึ้นป่าววะ
พรต:กูเป็นคนเรียกทำไมมันวิ่งไปหามึง
ตินณ์: ก็มันรู้ไงว่าอยู่กับใครดีกว่า
พรต:มึงพูดงี้ แปลว่าไงวะ
ตินณ์: เปล๊า
พรต: มึงว่าอยู่กับกูไม่ดี มึงก็ไม่ต้องมาอยู่
ตินณ์: มึงงอนอะไรเนี่ยะ แค่เรื่องหมา
พรต: ไม่รู้
ตินณ์: เอ้า เอาคืนไป
พรต: กูไม่เอาแล้ว มึงเอาไปเลยไอ้หมาไม่รักเจ้าของ

-----------------------------------------------------------------

กลับจากบ้านพรต แวะกินข้าวก่อนเข้าคอนโด

ตินณ์: ได้กินแล้วอารมณ์ดีเลยเนอะ
พรต: กูไม่ได้อารมณ์เสียซะหน่อย
ตินณ์: ครับ กูคงเชื่อ
พรต: กูเอาอีก สั่งให้อีกนะ
ตินณ์: มึงยังกินได้อีกเหรอ เอาไปเก็บที่ไหนวะ
พรต: ไหวๆ ได้อีกเยอะ
ตินณ์: เออ อย่าให้เหลือนะ หันหน้ามาหน่อย
พรต: กล้องกูเดี๋ยวพัง
ตินณ์: กูไม่ทำพังหรอกน่า ยืมหน่อย
พรต: ถ้าพังมึงซื้อให้ใหม่นะ เอารุ่นที่เพิ่งออก
ตินณ์: มึงจะหลอกให้กูซื้อให้อีกแล้วนะ เดือนที่แล้วกูหมดกับค่ากล้องมึงไปเท่าไหร่
พรต: บ่นนะ บ่นนะ
ตินณ์: ไม่บ่นก็ได้วะแม่ง ยิ้มซะทีดิ
พรต: ไม่เอากูไม่ยิ้ม แต่ถ่ายกูให้หล่อๆนะ
ตินณ์: อย่างมึง กูถ่ายออกมาแค่พอดูได้ก็เก่งแล้ว
พรต: ไหนเอามาดูดิ
ตินณ์: ไงฝีมือกู เทพไหม
พรต: นี่กูเหรอวะ มึงเก่งเนอะถ่ายคนหล่อๆอย่างกูให้ขี้เหล่ได้ด้วย
ตินณ์: ก็กูบอกจะถ่าย มึงยังไม่ยอมเลิกกินเอง

---------------------------------------------------------

ตินณ์: มึงเลิกเล่นได้แล้ว มานี่
พรต: แป๊บนึง กูไลน์กับไอ้นาวก่อน
ตินณ์: แล้วมึงจะยืนอยู่ทำไม มานี่
พรต: เออเรียกจริง (เดินมานั่งบนโซฟาเดียวกัน)
ตินณ์:คุยไรนักหนาวะ
พรต: ยุ่ง
ตินณ์: ก็กูสงสัย เดี๋ยวนี้กูรู้สึกมึงไลน์กันบ่อยไปนะ ไม่สนกูเลย
พรต: เออ กูกำลังมีภารกิจร่วมกัน
ตินณ์: ภารกิจอะไรวะ
พรต: เดี๋ยวสำเร็จกูบอก อื้อ...อย่า
ตินณ์: กูหอมหน่อยเดียวน่า แล้วถ้าเกิดไม่สำเร็จกูจะได้รู้ไหมล่ะ
พรต: หึหึ อย่างกูไม่มีคำว่าไม่สำเร็จ อื้อ... ตินณ์ไหนมึงว่าแค่หอม มือมึงล้วงเข้ามาในเสื้อกูทำไม
ตินณ์: คุยไลน์ไป ไม่ต้องสนกู
พรต: ไม่สนได้ไง มือมึงขึ้นมายันนมกูแล้วเนี๊ยะ
ตินณ์: พูดไม่เพราะ ต้องโดนลงโทษนะครับ
พรต: อื้อ...อ้าตินนอูหาอายมายออก (นางโดนจูบทำโทษ)
ตินณ์: เลิกเล่นไลน์เนอะ กูมีไรให้มึงเล่นแทน
พรต: ไม่เอา
ตินณ์: แต่กูอยากให้มึงเล่น ปล่อยมันไปเถอะไอ้นาวน่ะ
พรต: แต่...
ตินณ์: พรตวันนี้กูตามใจมึงเยอะแล้วนะ
พรต: เออ แมร่งทวง
ตินณ์: งั้นเราไปเล่นกันในห้องนอนเนอะ
พรต: ถ้าให้ไป อุ้มกูไปด้วย
ตินณ์: คร๊าบบบบทันทีตามที่รักบัญชา


ปล.ช่วงนี้เมจิกงานเยอะมากเลยค่ะ ยังไม่ได้ลงเรื่องยาวเลย คิดถึงจัง><

[greenapple]

ฮานู๋พรต 
เฮ้อ เชื่อเขาเลยงอนได้แม้กระทั่งเรื่องหมาๆ คึคึ

[หมอตัวเปียก]

สุดท้าย นางก็ยอมสามีทุกที

[maemix]

พรตหาเรื่องงอนพี่ตินณ์ได้ตลอด
แต่ท้ายสุดพี่ตินณ์ก็หาเรื่องหื่นได้เสมอ

[Poseidon]

และแล้วนางก็โดนสามีลากไปกระทำชำเรา หุหุ
เรื่องอื่นขัดตินณ์ได้ แต่เรื่องบนเตียง ห้ามขัดดดด  555

[mooping-7]

คิดถึง!!!!

[shoi_toei]

พรต มุ้งมิ้ง กรี๊ดดดดน่ารักแท้

คิดถึงเมจิกมากมายย

[Sohso]

ตินณ์พรต น่ารัก

คิมนาวๆๆๆ

[พลอยสวย]

  หนูเป็นสาวขึ้นทุกวันแล้วลูก

[SoN]

^^

[Monkey D]

พรตน่ารักขึ้นทุกวันๆเลยนะเนี้ย กลัวหนูนาวแซงหน้าล่ะซิถึงได้ขยันทำตัวน่ารักนัก ฮ่าๆๆๆ

มาต่อไวๆนะ อยากอ่านเรื่องนี้มากๆอ่ะ

[aoihimeko]

ทำไมช่วงนี้พรตมันขยันงอนจังน๊า อิอิ

อยากรู้จังติณจะพาพรตไปเล่นอะไรนะ 

[a-o-pai]

นายติณ หื่นได้ตลอด 55555

[question09]

 

[หมูกระต่าย]

น้ำลายโคตรหก

[thanza1970]

มีภารกิจ ก็ทำไปก่อนเถอะครับ  (แม้จะคิดถึง)

ลงมาแค่นี้ก็ดีถมไป  (ถึงจะอยากได้มากกว่าก็ตาม)

 

[เคียงใจ]

เรื่องการจัดบรรทัด ผลออกมาแล้วว่า

ชอบจัดแบบเก่า 2 คน
ชอบจัดแบบใหม่ 4 คน
จัดแบบไหนก็ได้ 5 คน

ดังนั้นเมจิกขอจัดแบบใหม่นะคะ ^^


ปล.ขอบคุณ คุณ thanza1970 มากๆเลยค่ะสำหรับความเป็นห่วง ><

[เคียงใจ]

            คุณน่ะเมียผมครับ ตอนที่ 33


ตั้งสติก่อนอ่านนิดนึงนะคะ  เพราะคนแต่งไม่มีสติเท่าไหร่ อาจจะงงได้ 


“มึงจะไปไหน” ผมถามไอ้พรตทันทีที่เห็นมันจะเดินแยกไปไหนไม่รู้

“ ธุระกูมั่งได้ไหม” มันหันมาตอบก่อนเดินต่อครับ

“ก็กูอยากรู้ธุระมึงอ่ะ” ต่อมเสือกทำงานทันทีครับ แม่งผมก็นึกว่ามันจะไปคณะไอ้พี่คิมด้วยกัน วันนี้ผมเลิกเรียนเร็วเลยว่าจะไปกินข้าวที่คณะวิศวะแล้วรอกลับบ้านพร้อมไอ้คิมพี่ซะหน่อย

“เสือกจริง มึงนี่เนอะ” มันหันมาด่าผมต่อครับ

“เออกูเสือก กูยอมรับงั้นมึงบอกกูได้รึยัง” ผมยอมรับเลยครับ ก็คนมันอยากรู้นี่

“กูจะไปเอาของที่พี่พีช”

“อ่าว พี่พีชอยู่ไหน และของอะไรวะ” พี่พีชนี่เป็นพี่ชายไอ้พรต เมื่อก่อนอยู่เมืองนอกแต่ตอนนี้กลับมาอยู่เมืองไทยได้หลายเดือนแล้ว

“อยู่ซุ้ม แต่ไม่รู้เหมือนกันว่าเป็นอะไรแม่กูฝากให้เอามาให้  ของฝากจากทริปญี่ปุ่นว่ะ”  ซุ้มที่มันว่าเป็นซุ้มอยู่ข้างคณะผมเองครับ จะมีร้านขายข้าวกับน้ำแต่ร้านไม่เยอะเท่าไหร่ครับ

“เออ งั้นก็ไปด้วย” ผมบอกเสร็จเดินตามมันเลยครับไม่ต้องรออนุญาตเพราะถึงมันไม่ให้ผมก็ไปด้วยอยู่ดี






“หวัดดีครับพี่พีช” ผมทักพี่ชายไอ้พรตทันที เจอกี่ครั้งก็หล่อครับ แม้วันนี้จะใส่เสื้อเชิ้ตธรรมดา แต่ออร่ามาเฟียกระจายอยู่รอบๆตัว สังเกตว่าข้างๆที่แกนั่งอยู่ไม่มีใครกล้านั่งเลยครับ นอกจากคนที่มากับแก เมื่อก่อนผมกลัวพี่พีชนะ แต่เดี๋ยวนี้กลัวจนเลิกกลัวแล้วครับ

“อืม หวัดดีครับ นาวใช่ไหมไม่เจอนานเลยนะ” พี่พีชทักผมบ้างตามมารยาทมั้งนะ ผมคิดว่างั้น

“ไหนอ่ะของฝากผม” ไอ้พรตเริ่มทวงของทันทีครับ

“ทวงก่อนเลยนะไอ้แสบ” พี่มันว่าพร้อมหยิบกล่องของฝากส่งให้ไอ้พรต

“อะไรเนี๊ยะ” มันถามทันทีหลังจากของมาอยู่ในมือ

“รู้แต่เป็นของกิน  แม่บอกให้รีบเอามาให้ไม่ได้ถามเหมือนกันว่าอะไร แบ่งเพื่อนกินบ้างนะ”

“ครับๆ  ว่าแต่ใครอ่ะที่มากับพี่ ปกติเห็นแต่คนเดินตาม2 คนนั้น อย่าบอกนะว่าเปลี่ยนมาเอาครหน้าหวานๆเดินตามแทน” มันถามพี่พีชก่อนมองคนที่นั่งโต๊ะเดียวกัน แต่ไม่มีคนแนะนำให้รู้จักครับ

“ หึหึ นี่พี่เนมทำงานกับพี่” พี่พีชพูดนิ่งๆ

   “อ่อครับ สวัสดีครับ” ไอ้พรตทำท่ารับรู้ก่อนสวัสดี ผมก็สวัสดีตามครับ

   “สวัสดีครับ” พี่เนมรับไหว้พวกผม 2 คน แม่งพี่แกหน้าหวานแล้วยังเสียงเพราะอีกครับ

   “พี่กลับก่อนนะต้องไปธุระต่อ อ่อแล้วพาคนที่เราไปอยู่ด้วย มากินข้าวที่บ้านบ้าง”

   “ครับ” พี่พีชพูดเสร็จไอ้พรตก็รับคำ ก่อนพี่พีชจะเดินนำพี่เนมไปที่รถแล้วขับออกไปเลยครับ

   “มึงยังไม่ได้พาพี่ตินณ์ไปรู้จักพี่พีชเหรอวะ” ผมถามมันระหว่างทางกำลังเดินไปคณะวิศวะ

   “เออ พอกูพาไปพี่พีชก็ไม่อยู่ เลยยังไม่ได้เจอกัน” ไอ้พรตบอกก่อนเงียบไปครับ






   “มึงกับพี่คิมเป็นไงบ้างวะ” ไอ้พรตถามผมก่อนดูดน้ำแดงในมือต่อ ตอนนี้เรามานั่งกันใต้คณะแล้วครับอีกประมาณครึ่งชม.พี่คิมก็เลิกเรียน

   “ก็เรื่อยๆ อย่างที่มึงเห็น แค่มารับมาส่งกูไอ้อาทิตย์กว่าๆแต่แผนมึงแหละ” ผมตอบมันครับ มันให้ผมเอารถไปเก็บที่บ้าน แล้วบอกพี่คิมว่ารถผมเสียต้องซ่อมหลายวัน ไอ้พี่คิมก็เชื่อมารับมาส่งผม แต่ก็เหมือนไม่มีอะไรคืบหน้ามันก็ถามเรื่องคนที่ผมมาจีบเรื่อยๆ แต่พอผมทำท่าไม่อยากตอบมันก็เลิกถามครับ

   “อะไรวะ แม่งตั้งนานแล้วมึงทำอะไรอยู่” มันว่าผมพร้อมทำท่าขัดใจ

   “ไอ้เชี้ย จะให้กูทำอะไรทำไมไม่บอกวะ ขนาดจีบผู้หญิงกูยังไม่ติด แล้วให้กูจีบผู้ชายจะติดไหม” ผมว่ามันเลยครับ เวลาถามเสือกไม่บอก เวลานี้มาด่าว่าผมช้า

   “เออๆ ถ้าพี่คิมมารับมาส่งมึงทุกวัน หลังจากนี้มึงต้องเล่นตัวบ้าง”     

   “เล่นตัวยังไงวะ” ผมถามเพราะไอ้พี่คิมไม่ได้จีบผมแต่ให้ผมเล่นตัว งงว่ะ

   “ก็เวลาที่พี่คิมจะไปส่งมึง มึงก็หัดปฏิเสธบ้าง แล้วมึงก็เลิกมองพี่เขาแบบอยากแดกด้วยนะ ไอ้เชี้ย ไก่ตื่นหมด”

   “ห่า! กูไม่ได้มองแบบนั้น” ผมด่ามันก็ปฏิเสธครับ ถึงผมจะชอบมองแต่ก็ไม่ได้อยากแดกเหมือนที่มันว่า

   “ถ้ามึงจีบติด มึงได้แซ่บแน่ อดใจหน่อย แล้วมึงก็เริ่มตั้งแต่วันนี้เลยนะ” มันว่าต่อก่อนยื่นกระป๋องน้ำแดงให้ผมเอาไปทิ้ง แค่ผมให้มันเป็นรุ่นพี่ทางประสบการณ์แม่งทำยังกะผมเป็นเบ๊มัน

   “เออ!!” ผมตอบตกลงก่อนลุกเดินเอากระป๋องน้ำของมันกับของผมมาทิ้งถังขยะไม่ไกลครับ







   “อ่าว!!  มึงมาทำไรที่นี่วะ” ผมหันไปมองตามเสียงทักข้างหลัง เห็นไอ้ชินครับ มันเป็นเพื่อนผมตั้งแต่ม.ปลายเข้ามาเรียนวิศวะที่นี่ เจอมันบ่อยๆข้างนอกแต่ไม่เคยมาเจอที่คณะครับ ก็ผมบอกแล้วว่าผมไม่ค่อยเข้ามาที่นี่ มันไม่เหมาะกับคนอาร์ตๆอย่างผมเท่าไหร่

   “มาหาคน” ผมตอบมัน

   “ใครวะ” มันถามต่อมันที

   “รุ่นพี่น่ะ พี่ตินณ์กับพี่คิมรู้จักไหม” ผมตอบก่อนถามมันกลับครับ

   “รู้จักดิพวกพี่เขาอยู่ภาคเครื่องกล ไอ้เชี้ยโครตป๊อป ตั้งแต่รับน้องตอนกูปี1 ว่าดังแล้ว เมื่อปีที่แล้วยิ่งดังเข้าไปใหญ่รุ่นน้องโครตปลื้ม ทั้งแกงค์เลยนะเว้ย” มันตอบก่อนโม้ป่าววะ ผมก็เห็นมันธรรมดานะ ไอ้ชินพูดซะแม่งยังกะดาราเกาหลี

   “มึงเวอร์ป่าววะ” ผมถามมันครับ

   “เวอร์เชี้ยไร  มึงรองสังเกตเวลาพี่เขาเดินไปไหนมีแต่คนมอง แล้วยิ่งเวลาอยู่ครบทั้งกลุ่มนะมึงไม่ต้องพูดถึง” แม่งยังโม้ต่อครับ ผมขี้เกียจเถียงถ้าคนอื่นผมไม่ว่า แต่ไอ้เชี้ยพี่คิมหน้าอย่างนั้นมันว่าหล่อ ผมอยากออกเงินให้มันไปตัดแว่นเลยทีเดียว

   “แล้วมึงมีเรียนเหรอวันนี้” ผมถามมันบ้างครับ เพราะมันไม่ได้ใส่ชุดนักศึกษา

   “กูมาเอาหนังสือที่เพื่อน มันมีเรียน ได้แล้วกำลังจะกลับ” มันบอกก่อนยกหนังสือในมือให้ดู

   “เฮ้ย! งั้นกูกลับด้วยดิไม่ได้เอารถมา” ผมบอกมันทันทีที่นึกได้ว่าไอ้พรตให้กลับเอง ต้องเล่นตัวเพื่ออัพราคาครับ

   “เออ ไปดิ แล้วมึงเจอรุ่นพี่แล้วเหรอวะ” ไอ้ชินยอมให้ผมอาศัยรถไปด้วย ก่อนถามต่อ

   “ กำลังจะเจอวะ งั้นกูไปเอากระเป๋าก่อนมึงมาด้วยกันไหม” ผมมองกลับไปที่โต๊ะเห็นพวกพี่ตินณ์มายืนกันอยู่แล้วครับ แถม
มองมาทางผมด้วย ผมเลยชวนไอ้ชินไปที่โต๊ะ อยากให้มันรู้จักไอ้พรตครับ

   “เออ เอาดิ” มันตอบก่อนเดินตามผมมาที่โต๊ะครับ





   “ไอ้พรตนี่...” ผมกำลังจะแนะนำไอ้ชินให้ไอ้พรตรู้จัก แต่ไอ้พรตมันเสือกขยิบตาทำไมวะ ผมเลยหยุดไว้ก่อนมองไปรอบๆ แม่งเห็นหน้าไอ้พี่คิมยังกะใครเหยียบหางแล้วเดินหนี มันไปโกรธใครมาวะ หน้าบึ้งมากครับ รังสีความเยือกเย็นแผ่เข้ากระดูกผมแล้ว

   “ไอ้นาวไหนๆมึงก็คุยกันแล้ว ก็กลับพร้อมกันเลยดิ มานั่งเฝ้าอย่างเดียวทุกวันมันจะได้อะไร มึงจะได้ไม่รบกวนพี่คิมด้วย” ไอ้พรตมันพูดอะไรวะ ผมไม่เข้าใจ ผมคงทำหน้าเป็นหมางงมันเลยขยับตาอีกครั้งแล้วมองไปที่ไอ้ชิน  เท่านั้นแหละครับเก็ทเลยกู  ไอ้ชินมึงต้องเล่นบทว่าที่เมียกูแล้วล่ะ แต่ไอ้พรตนี่หัวโครตไว

   “เออ กูกำลังจะมาบอกพอดีว่ากูจะกลับพร้อมชิน”ผมบอกมันก่อนหันไปทางไอ้พี่คิม

   “ใครบอกว่ารบกวน” ก่อนที่ผมจะบอกว่าจะกลับพร้อมไอ้ชิน มนุษย์ขั่วโลกที่แผ่รังสีความหนาวเย็นจนขนหัวลุกก็ถามผมด้วยเสียงที่นิ่งมากครับ ใครไปทำอะไรมันวะ

   “ไม่มีหรอกพี่ แต่ผมเริ่มเกรงใจแล้ว ค่าน้ำมันมันหลายบาท” ผมบอกกลับยิ้มๆครับ แต่เป็นยิ้มที่แห้งเหี่ยวมาก เพราะคนที่ผมพยายามส่งให้นอกจากไม่รับแล้วยังทำเป็นมองไม่เห็นอีกนะมึง

   “กูมีปัญญาจ่าย” มันว่าด้วยน้ำเสียงและใบหน้าเหมือนเดิม

   “เออ  ผมรู้ว่าพี่รวยงั้นวันหลังผมจะขออาศัยเหมือนเดิมนะ วันนี้ผมขอสละสิทธ์ก่อน” ผมว่าเสร็จหยิบกระเป๋าขึ้นมาถือเลยครับ

   “ไปชินกลับกันเถอะ ไอ้พรตกูกลับก่อนนะ พี่ๆผมลานะ See you tomorrow.” ผมหันมาเรียกไอ้ชิน แล้วบอกลาไอ้พรตกับพวกพี่ๆ  ก่อนตบท้ายด้วยภาษาประจำที่เรียนเท่าไหร่ก็ไม่ค่อยเข้าหัวครับ

   “เออ พรุ่งเจอกัน รีบไปเลยมึงเดี๋ยวรถติด” ไอ้พรตตอบผมก่อนไล่

ผมรู้ว่ามันไม่ได้กลัวรถติดหรอกครับ แต่ไอ้บรรยากาศมาคุที่โต๊ะนี่ดิ มันอะไรวะผมไม่เข้าใจ เดี๋ยวต้องโทรไปสืบจากมันซะหน่อยตอนนี้หลบไปตั้งหลักก่อนครับ เมื่อกี้เกือบใจอ่อนยอมกลับกับไอ้พี่คิมแล้ว ถ้าไอ้พรตไม่หันมาส่งสายตาดุ ผมว่าดี๋ยวนี้มันร้ายกว่าเดิมนะ แผนการมันเพียบ ที่พี่ตินณ์คบกับมันทุกวันนี้มันไปหลอกพี่เขามาป่าววะ ผมเริ่มสงสัย


   “กูว่าบรรยากาศเมื่อกี้มันแปลกๆว่ะ พี่คิมทะเลาะกับใครมารึเปล่าวะ” ไอ้ชินถามผมตอนที่กำลังขับรถใกล้ถึงคอนโดผมแล้วครับ

   “เออ กูก็ว่างั้น แต่กูก็เข้าไปพร้อมมึงกูจะรู้ไหม” ผมเออ ออตามมันก่อนถามกลับ

   “สงสัยไปทะเลาะกับใครมาแน่ๆกูว่า” มันยังไม่เลิก

   “คงตามนั้นว่ะ” ผมก็ว่าตามมัน เพราะตัวเองก็ไม่รู้เหมือนกัน








   “เมื่อคืนมึงปิดเครื่องทำไมวะ” ไอ้พรตถามผมทันทีที่ผมเดินเข้ามาใน Class แม่งโมโหอะไรกูวะ

   “โทดทีว่ะ แบตหมดกูไม่รู้เพิ่งชาร์ตเมื่อเช้า” ผมตอบมันก่อนหย่อนตูดลงนั่งเก้าอี้ใกล้มัน

   “มึงพลาดแล้ว ที่แบตหมด” ไอ้เชี้ยฟิกซ์ว่าอะไรของมันผมไม่รู้เรื่อง

   “พลาดอะไรวะ” ผมถามทันที

   “ก็พลาดไปดูใจผัวมึงไง” ไอ้มายด์พูดต่อ ยิ่งทำให้ผมงงหนักกว่าเก่า

   “พูดเรื่องเชี้ยไรกัน ใครช่วยพูดภาษาคนให้กูเข้าใจดิ” ผมเริ่มรมณ์เสีย แม่งพูดกำกวมให้กูงงกันอยู่ได้

   “เมื่อคืนพี่คิมมีเรื่อง” ผมได้ยินไอ้พรตพูดแค่นั้นสมองชาไปถึงปลายตีนเลยครับ

   “แล้ว...แล้วเป็นไงบ้าง” เมื่อผมหาเสียงตัวเองเจอก็ถามมัน

“มึงไปดูเองเถอะ  ที่โรงพยาบาล... กูไม่กล้าบอกกลัวมึงรับไม่ได้”ไอ้พรตให้ผมไปดูเองก่อนบอกชื่อโรงพยาบาล

“มึงจะไปกับกูไหม” ผมถามมันเพราะผมว่าผมคงไม่มีสติขับรถไปเองจนถึงโรงพยาบาลแน่ วันนี้เอารถมาเองครับ เมื่อวานไปเอามาจากบ้านแล้ว

“เออ กูก็มารอบอกมึงนี่แหละกะโดดอยู่แล้ว” ไอ้พรตพูดก่อนหยิบสมุดแล้วลุกจากที่นั่ง ไอ้มายด์กับไอ้ฟิกซ์ก็ลุกตามครับ

ตอนนี้ใจผมไปอยู่ที่โรงพยบาลแล้วเรียบร้อย กลัวเจอมันเป็นเยอะ ปกติมันก็ไม่ค่อยมีเรื่องกับใครนี่หว่าไปทำอีท่าไหนของมันถึงต้องนอนโรงพยาบาล





“มันเกิดอะไรขึ้นวะ” ผมถามไอ้พรต ตอนนี้มันกำลังขับรถผมอยู่ ส่วนไอ้มายด์ไปรถไอ้ฟิกซ์ เจอกันที่โรงพยาบาลเลยครับ

“เมื่อวานหลังจากมึงกลับไปแล้ว พี่คิมก็บอกจะไปกินเหล้าร้านพี่มิน กูเลยไปกินด้วยกันทั้งหมดนั่นแหละ

แกก็ยกซดเหมือนน้ำเปล่าเลยว่ะ สงสัยอาการหนัก พอตี 1 กูก็แยกย้ายกันกลับ

หลังจากนั้นไม่นานพี่อาร์มก็โทรมาบอกไอ้ตินณ์ว่าพี่คิมมีเรื่อง เห็นว่าเป็นเด็กเที่ยวแล้วเมาเหมือนกัน พี่คิมก็เมาแล้วเด็กมันมาเดินชนแล้วไม่ขอโทษ พี่คิมก็ว่าไอ้เด็กนั่นก็กวนตีนกลับสุดท้ายต่อยกัน แล้วมันแพ้ไปตามเพื่อนมารุมพี่คิมว่ะ”


พอผมฟังแล้วใจหายเลยครับ แม่งกูว่าแล้ว ถ้าไม่เมามันคงสู้ได้ แถมโดนรุมอีก

“แล้วมันโดนอะไรมั้งวะ” ผมกลั้นใจถามมันครับ กลัวว่ามันจะมีอาวุธ

“กูได้ยินว่าโดนไม้ฟาด หรืออะไรนี่แหละ ได้ยินไม่ถนัด กูก็เมากึ่มๆ” ไอ้พรตว่าขณะที่ตาก็ยังจ้องถนนอย่างตั้งใจขับรถ

“มึงไม่รีบโทรบอกกู” ผมว่ามันครับ

“ไอ้เชี้ย กูโทรจนมือจะหงิกมึงก็ไม่เปิดเครื่อง” มันเถียงเสียงดังทันทีครับ ก็กูลืมอ่ะว่าแบตหมดเมื่อคืน

“มึงไปเห็นมันมาบ้างยังวะ” ผมถามมันอีกครั้ง

“เจอแล้ว”

“แล้วมันเจ็บเยอะไหม”

“มึงไปดูเองเถอะ ถึงแล้ว” มันพูดพร้อมเลี้ยวรถเข้าโรงพยาบาลทันทีครับ เป็นโรงพยาบาลเอกชนชื่อดัง

ผมรีบเดินแทบเหมือนวิ่งตรงไปห้องที่มันอยู่เลยครับ ไม่นานผมก็มาหยุดยืนอยู่หน้าห้องที่มีป้ายชื่อไอ้พี่คิมแขวนไว้

ใจผมเต้นแรงมาก ผมค่อยๆเอื้อมมือไปหมุนลูกบิดประตูแล้วเปิดออก

ภาพที่ผมเห็นคือไอ้พี่คิมนอนอยู่บนเตียง




----To be Con ----

จบอีกหนึ่งตอนสั้นๆจร้า
ตอนนี้อาจจะไม่ค่อยสนุกเท่าไหร่ พอดีเมจิกไม่ค่อยมีสติและสตางค์
อย่าถือสานะคะ  เจอกันใหม่ตอนหน้าจร้า
 

[PetitDragon]

อะไรนะ พี่คิมไปดื่มเหล้าย้อมใจหรอ?

โดนตีมาเลย 

 

[ﾟﾟღ✿ศิลินส์✿ღﾟﾟ]

ค้างงงงงงงงงงง มากอ่ะ 

คิมเป็นไรมากเปล่า 

[the_pooh9]

  ค้างคับ เมจิกๆๆๆๆๆๆ 

[timeturbo]

อ้าววว ตัดฉึบๆๆ ค้างเลย

รอจ้าาาาาา 

[sine_saki]

เพิ่งรู้สึกว่า...รักสินะ พี่คิม
เอาใจช่วย คนปากแข็งนะ

[Monkey D]

T T มาต่ออีกเดี้ยวนี้นะคร้าบคุณเมจิก
อยากอ่านต่อแล้วอ่าาาาาาา
มาเถอะๆๆ คิมเป็นอะไรรร หนักมากไหมเนี้ย
ถ้าหนักจริงๆ ผมจะไปเสียบนาวแทน  กร้ากกกกกกกกก

แผนพรตนี้เยี่ยมมากๆ อิอิ

[shikyu3211]

ตัดฉัดเล่นเอาค้างอยู่บนยอดมะพร้าวกันเลยทีเดียว

[Poes]

อ้าวตัดจบแบบนี้ ไปตบกับพี่มั้ย   


  พี่คิมจะความจำเสื่อมมั้ย แล้วจำนาวไม่ได้ นาวต้องมาดูแล แบบนิยายน้ำเน่าหนอนขึ้น 

[Aoya]

นาว แกนี่เอ๋อมากจริงๆ 
แต่ให้ชินเป็นแฟนกำมะลอไปซักพักดีกว่า จะได้เร่งปฏิกิริยาพี่คิม
นี่แค่เบาๆ ยังหงุดหงินจนไปมีเรื่อง ถ้าจัดหนักพี่คิมจะอารมณ์เสียขนาดไหน