หัวข้อ: Don't Be naughty คุณน่ะเมียผม... "แจ้งข่าว หน้าแรก" up 27/4/2015

[shoi_toei]

   

ทำอัลไลก๊านนนน จ๊ะ น้องคิมน้องนาวววว

[หมอตัวเปียก]

หื่นมากๆ คิมน่ะ ว่าแต่มืออีกข้างไม่ได้หักไม่ใช่เหรอ 

[liza sarin]

พรตน่ารักมากๆ

[❝CHŌN❞]

พี่คิมโคตรหื่น

[Sohso]

แหมๆพี่คิม ไม่ค่อยเลยนะ

ตินณ์ห่วงพรตหรือเศร้าที่ไม่ได้ไปส่องสาวกันแน่ 5555

[เคียงใจ]

    คุณน่ะเมียผมครับ ตอนที่ 35


   “บอกแล้วให้รีบๆออก เป็นไงล่ะรถติดจนได้” ผมเริ่มบ่น หลังจากตกลงกันว่าวันนี้จะไปกินข้าวกลางวันที่บ้านผม แต่ไอ้ตินณ์มันมัวแต่ลีลากว่าจะออกจากคอนโดได้สายโด่งเลยครับ สุดท้ายรถก็ติด

   “เออ เดี๋ยวก็ถึง” มันตอบกลับก่อนเริ่มหมุนเปลี่ยนคลื่นวิทยุภายในรถ

   “มึงตื่นเต้นไหมจะเจอพี่กู” ผมลองถามคำถามเดียวกันกับที่มันเคยถามผมตอนมันพาไปบ้าน แต่มันต่างกันนะครับ ก็ผมบอกมันก่อนตั้งนานแต่ตอนมันพาผมไปให้เวลาทำใจแค่หมาเยี่ยว

   “ตื่นเต้นทำไมวะ” ดูคำตอบมัน เก็กได้อีก

   “เออ ให้มันจริงเถอะ” ผมว่าก่อนเลิกสนใจมันครับ

มันยังไม่รู้ว่าพี่ผมกลับมากันครบแล้ววันนี้ก็เหมือนวันรวมญาติ เพราะปกติจะไม่เคยอยู่ครบทั้งครอบครัว

ผมถึงเลือกเอาวันนี้เป็นวันที่จะแนะนำมันให้ทุกคนได้รู้จักไม่อยากพูดหลายๆครั้ง










Tru… Tru… Tru…

เสียงโทรศัพท์มือถือของมันดังขึ้น ผมเอื้อมไปหยิบกำลังจะส่งให้มัน

“รับให้ที” มันสั่งก่อนจะเลี้ยวโค้ง ผมเห็นว่ามันคงรับไม่ได้เลยดูเบอร์นิดนึงว่าใครโทรมาก่อนกดรับให้

ปรากฏขึ้นว่า คุณนาย ครับคงหมายถึงแม่มัน




“สวัสดีครับ” ผมกรอกเสียงลงไป

“เอ่อ...นั่นใช่ตินณ์หรือป่าวลูก” ผมจำได้ว่าเสียงที่ตอบกลับมาเป็นเสียงแม่ของมัน

“ไม่ใช่ครับ ผมพรตครับ ตินณ์ขับรถอยู่ครับแม่” ผมตอบแม่มัน

“อ่าวน้องพรตเหรอจ๊ะ  แม่ถึงว่าเสียงไม่เหมือนตินณ์ แต่แม่บอกแล้วว่าให้น้องพรตเรียกว่าพี่ตินณ์ไงจ๊ะ” เอาแล้วไงครับ

เรื่องนี้เป็นเรื่องที่แม่มันพูดบ่อยมาก ผมก็จะเรียกเวลาอยู่ต่อหน้าแม่มัน แต่ปกติไม่ค่อยได้เรียกครับ

“เอ่อ ครับแม่ พี่ตินณ์ขับรถอยู่ครับ แม่มีอะไรฝากผมบอกไหมครับ” ผมเรียกมันใหม่อีกครั้งก่อนถามแม่

“แม่แค่จะโทรมาถามว่าวันนี้ตินณ์จะพาน้องพรตเข้ามาหาแม่หรือเปล่าเท่านั้นแหละจ๊ะ” แม่มันตอบกลับมาเสียงหวานเลยครับ

“คงไม่ได้กลับครับ เพราะตอนนี้เรากำลังจะไปบ้านผมกันครับ” ผมตัดสินใจบอกแม่มัน

“อ่าวเหรอจ๊ะ จะไปเปิดตัวลูกชายแม่รึเปล่าเนี๊ยะ” แม่มันทำเสียงตกใจแล้วถามต่อเลยครับ

“ครับ ผมก็คิดว่าจะพาไปให้ครอบครัวผมได้รู้จักทุกคน”

“จ๊ะ ยังไงฝากดูแลพี่ตินณ์ด้วยนะจ๊ะ อย่าให้พี่ๆเราลงมือรุนแรงนัก แม่มีลูกชายคนเดียว” แม่มันพูดขำๆก่อนหัวเราะอารมณ์ดี

ผมไม่แปลกใจที่แม่ของมันรู้จักครอบครัวของผม ครอบครัวนักธุรกิจก็แบบนี้แหละครับ รู้จักกันตามงานต่างๆเป็นส่วนใหญ่

“ครับ ผมจะพยายามให้เบาที่สุดครับ” ผมรับมุขที่แม่ส่งมาให้

“ดีๆจ๊ะ งั้นแม่ไม่กวนแล้ว ฝากบอกลูกชายตัวดีด้วยว่า โชคดีนะจ๊ะ”

“ครับ เดี๋ยวผมบอกให้ครับ” หลังจากผมรับคำแม่ของมันเสร็จท่านก็ตัดสายไป






“แม่โทรมาทำไมวะ” มันหันมาถามครับ เอ่อ คือมึงถามแต่เสียงก็ได้หน้าไม่ต้องหันมาเพราะความเร็วที่เหยียบก็ไม่ได้น้อยกว่าพี่คิมเท่าไหร่เลย

เวลามันไปไหนมาไหนคนเดียว ไม่นานหลังจากนั้นจะได้รับจดหมายพร้อมรูปถ่ายทะเบียนรถของมันให้ไปจ่ายค่าปรับประจำครับ ขับรถเกินกฎหมายกำหนดตลอด แต่ถ้าผมไปด้วยขับไม่ค่อยเร็วนะครับ ไม่รู้ห่วงผมหรือรำคาญเวลาผมด่าตอนมันขับเร็ว แต่วันนี้สงสัยผมไปว่ามันเรื่องออกสายแล้วรถติด พอหลุดช่วงรถติดมาได้ เหยียบมิดตีนมันเลยครับ

“แม่มึงถามว่าจะไปบ้านรึเปล่า แต่กูบอกแล้วว่าไม่ไปจะไปบ้านกู ท่านเลยอวยพรให้มึงฝ่าดงตีนพี่กูให้สำเร็จ” ผมบอกมันตามที่คุยกับแม่มันครับแถมเสริมไปนิดหน่อย หึหึ

“แม่กูพูดงี้เลยเหรอวะ” มันถามกลับพร้อมทำหน้างงๆ

“สัส! กูนี่แหละพูด แม่มึงผู้ดียังกับคุณหญิงจากในวัง จะมาพูดแบบนี้เหรอ” ผมว่ามันครับ เป็นลูกเสือกมาสงสัยแม่ตัวเอง

“กูก็ว่าอยู่ว่าท่านไม่เคยพูดแบบนี้ กูนึกว่าติดเชื้อจากลูกสะใภ้”  พูดเสร็จหันมาทำหน้ากวนตีนด้วยนะครับ แมร่ง!!








“เข้ามาเลยพี่ คุณพ่อ คุณแม่รออยู่” หลังจากผมวางโทรศัพท์ไม่นานก็มาถึงบ้านผมครับ

พอจอดรถเสร็จลูกแพรก็รีบวิ่งออกไปรับพร้อมไอ้สีฝุ่น

ตอนนี้บ้านผมเหลือสีฝุ่นตัวเดียวแล้วครับ อีกตัวเพื่อนลูกแพรขอไปเลี้ยง มันก็ยกให้เขาไปเฉยเลย

“ท่านอยู่ไหนกัน” ผมถามมันหลังจากส่งขนมและของฝากให้มันถือ

“อยู่ในห้องรับแขกทุกคนเลย สวัสดีค่ะพี่ตินณ์” ลูกแพรตอบผมเสร็จก็หันไปสวัสดีไอ้ตินณ์ที่เพิ่งลงจากรถ

"สวัสดีครับ" ไอ้ตินณ์รับไหว้ลูกแพรยิ้มๆ

“ไปเข้าบ้านกัน ทุกคนรอมึงอยู่” หึหึ ถึงถิ่นปุ๊บผมกดดันผู้มาเยือนทันทีครับ มันก็เดินนิ่งๆไม่พูดไม่จาตามผมเข้ามา






“อ่าวมาถึงกันแล้วเหรอจ๊ะ” แม่ผมหันมาเห็นผมกับตินณ์เดินเข้าไปในห้องรับแขกรีบทักขึ้นทันที

“สวัสดีครับพ่อ สวัสดีดีครับแม่” ผมกับมันไว้พ่อกับแม่ที่นั่งอยู่พร้อมกัน

“อืม/สวัสดีจ๊ะ” พ่อผมยิ้มก่อนตอบรับและตามด้วยแม่

“มึงนี่พี่กู คนแรกพี่พีช ส่วนนี่พี่พรีม เอ่อ!นี่ตินณ์คนที่ผมไปอยู่ด้วย” หลังจากมันทักทายพ่อกับแม่เสร็จผมก็แนะนำให้มันรู้จักพี่ทั้งสองคนต่อครับ

“สวัสดีครับ” มันเดินเข้ามาไหว้พี่ทั้งสองคน

วันนี้ครอบครัวของผมแต่งตัวสบายๆ ครับ ดูบรรยากาศอบอุ่นยกเว้นพี่พีชคนเดียวครับที่ถึงแม้จะใส่ชุดอยู่บ้านธรรมดา แต่รอบๆตัวก็ให้บรรยากาศมาคุแปลกๆ

“อืมหวัดดี ว่าไงไอ้ตัวแสบบ้านช่องไม่กลับเลยนะ ไม่ไปหาพี่ด้วย” พี่พรีมตอบรับมันก่อนจะหันมาว่าผม พี่พรีมเพิ่งเดินทางมาถึงเมื่อสองวันก่อนครับ

“พี่พรีมแหละไม่ยอมกลับบ้าน หาสาวนอนกกอยู่ที่โน่นมากกว่า” ผมตอบก่อนยักคิ้วกวนๆครับ

“ก็ดีกว่าบางคน ไม่เจอกันแป๊บเดียวเปลี่ยนรสนิยมซะแล้ว หึหึ” พี่พรีมว่ากลับ ก่อนทำหน้าเจ้าเหล่ครับ ถ้าพูดแบบนี้แสดงว่าลูกแพรบอกหมดแล้วครับ

“เวลาเปลี่ยน คนก็เปลี่ยนได้ไม่แปลกครับ” ผมพูดก่อน หันไปจ้องลูกแพร มันก็ทำท่าเอามือปิดปาก แต่ไม่เหลือครับ มันนั่นแหละแค่เอาเงินหรือขนมล่อหน่อยอยากรู้อะไรถามได้หมดครับ

“เออ แปลกจนตกใจ” พี่พรีมว่าต่อครับ

“พี่น้องคุยอะไรกัน หื้อ...” แม่ผมถามขึ้นหลังจากนั่งฟังอยู่นาน

“เอ่อ  ผมแซวน้องเล่นน่ะครับไม่มีอะไร เราไปกินข้าวกันเถอะ” พี่พรีมหันไปตอบแม่ก่อนชวนกินข้าว ผมก็หันไปมองไอ้ตินณ์ลืมมันไปเลยครับคุยกับพี่พรีมซะเพลิน

ผมมองไปเห็นมันกำลังคุยเรื่องงาน Motor Show ที่กำลังจะจัดอยู่ครับ งานคราวนี้มันไม่ได้ไปดูแลเพราะพ่อมันอยู่ดูแลเอง เห็นว่าเป็นงานสุดท้ายก่อนสิ้นปี

มันบ่นกับพ่อผมว่าเทรนการจัดงานของประเทศไทยเวลาจัดจะเน้นขายรถให้ได้มากที่สุด แต่ต่างประเทศเวลาจัดเขาจะจัดให้รู้เทรนของรถในอนาคตว่ารถรุ่นไหนจะมาแรง มันเลยอยากจัดแบบนั้น พ่อผมที่ชอบเรื่องแบบนี้อยู่แล้วเลยคุยกันถูกคอเลยครับ กลายเป็นว่ามันกับพ่อผมเดินเข้ามาห้องอาหารหลังสุด








“ตินณ์นี่ขยันดีนะ ทำงานทั้งที่เรียนไปด้วย ไอ้พรตสู้ไม่ได้เลย” หลังจากกินกันไปได้ซักพักพ่อก็เริ่มว่าผมแล้วครับ

“ไม่หรอกครับ ผมคลุกคลีมาตั้งแต่เด็ก และชอบด้วยเลยขอคุณพ่อเข้าไปช่วยงานครับ” มันก็บอกพ่อผมแบบถ่อมตัว

แต่มันยิ่งพูดพ่อก็ยิ่งว่าผมครับเพราะผมทำอะไรไม่เป็นซักอย่าง แต่ถามว่าที่พ่อว่าผมแคร์ไหม บอกเลยว่าไม่แคร์ครับ พ่อว่าจนผมชินแล้ว คงไม่รู้กันใช่ไหมครับว่าผมมันติสท์ จนพ่อเลิกวุ่นวายไปแล้ว หึหึ







“พ่อก็อยากมีลูกขยันๆแบบนี้มาช่วยงานบ้าง มีลูกชายสามคน สองคนนั้นเรียนจบก็ทำงานของตัวเอง อีกคนก็ยังเรียนไม่จบแถมดูท่าแล้วคงหวังพึ่งให้ช่วยงานไม่ได้”  พ่อผมว่าต่อเลยครับ

“แหม่ พ่อก็ให้แพรช่วยสิคะ” ลูกแพรเสนอตัวทันทีครับ

“แกมันผู้หญิง ไปทำอะไรที่ผู้หญิงเขาทำกันเถอะ แค่นี้ก็เหมือนผู้ชายเข้าไปทุกวัน” พ่อหันมาตอบน้องสาวผมทันทีครับ ก็ลูกแพรถึงจะสวยหุ่นดีคนจีบตรึม แต่มันก็ชอบทำตัวเหมือนผู้ชาย แล้วดันเรียนวิศวะเหมือนผู้ชายอีกครับ

“แม่ก็เห็นด้วยกับพ่อนะจ๊ะ” แม่รีบเสริมพ่อทันทีครับ ลูกแพรนี่ทำหน้างอนไปแล้ว สะใจครับ

“งั้นถ้าพ่ออยากได้ลูกชายเหมือนพี่ตินณ์ พ่อก็รับพี่ตินณ์เป็นลูกเขยสิคะ” มันทำหน้างอนได้ไม่นานก็ยิ้มๆ แล้วหันไปพูดกับพ่อในสิ่งที่ข้าวแทบติดคอผมเลยครับ

“แกว่าอะไร ไอ้ตัวแสบเป็นสาวเป็นแส่พูดงี้ได้ไง” แม่รีบว่าทันทีครับ

“อ่าวแพรแค่เสนอทางเลือกให้พ่อเองนะแม่” ลูกแพรยังไม่เลิกครับ

“เดี๋ยวเถอะเราน่ะ” แม่คาดโทษไว้ก่อนครับ



“อืม ความคิดดีนะ ว่าไงตินณ์สนใจมาเป็นลูกเขยพ่อไหม” อยู่ๆพ่อผมก็พูดขึ้นมาทำเอาผมอึ้งเลยครับ

“พ่อจะไปคิดอะไรกับคำพูดของเด็กครับ” พี่พีชพูดขึ้นมานิ่งๆครับ เรื่องหวงน้องนี่ที่หนึ่ง

“ใช่ครับพ่อ น้องก็แค่พูดเล่น” พี่พรีมรีบช่วยพูดทันที กลัวพ่อยกน้องให้มัน มันก็นั่งเงียบเลยครับ

“อ่าว พ่อคิดดีแล้ว ความคิดน้องเราเข้าท่ามาก พ่อได้ลูกเขยขยัน แถมน้องเราได้คนดูแลที่พ่อเห็นหน่วยก้านใช้ได้เลย ว่าไง
ตินณ์” พ่อผมยังไม่ล้มเลิกความคิดครับ แถมยังเร่งเอาคำตอบจากมันอีก

“เอ่อ ถ้าคุณพ่อไม่รังเกียจผมก็ยินดีครับ” ไอ้เชี้ยยยยยยยยยย ต่อหน้ากูมึงยังกล้าเป็นพญาเทครัวจะเอาน้องกูด้วยเหรอวะ

“ไอ้...” ผมกำลังจะด่ามันแล้วครับ

“แต่ผมขอเปลี่ยนจากน้องลูกแพร เป็นไอ้พรตนะครับ”

 อึ้ง!!! ครับบอกได้คำเดียวนะตอนนี้ มันจะกล้าและหน้าด้านไปไหนวะ มันพูดได้นิ่งและหน้าตายมาก ผมไม่คิดว่ามันจะพูดแบบนี้ ผมกะว่าหลังกินข้าวเสร็จจะค่อยๆบอกกับทุกคนเรื่องมัน แต่มันดันประกาศตัวกลางโต๊ะเล่นเอาทุกคนอึ้งกิมกี่เลยครับ


“ฮ๊ะ ฮ๊ะ ฮ๊ะ พูดเล่นใช่ไหมจ๊ะ” แม่ผมที่สติกลับมาก่อนใครเพื่อนถามคนแรกเลยครับ

“ผมพูดจริงครับ” มันก็ตอบแม่ผมนิ่งๆ ไม่หลบตาเลยครับ

“เยี่ยมเลยพี่ตินณ์” ลูกแพรพูดพร้อมยกนิ้วโป้งส่งให้มัน

“เราสองคนเป็นอะไรกัน” ทีนี้พ่อผมถามบ้างครับ หลังจากเงียบไปซักพักหลังจากลูกแพรพูดจบ

“คนรักครับ” มันหันมาซบตาผมนิดนึงก่อนตอบ

“นานรึยัง” พ่อถามต่อทันที

“นานครับ เกือบปี” มันก็ตอบนิ่งๆเหมือนเดิม

“พรต จริงอย่างที่ตินณ์บอกไหม” พ่อหันมาถามผมบ้างครับ

“เอ่อ จริงครับพ่อ” ผมตอบพ่อบ้าง ตอนนี้ใจผมเต้นเร็วมากเลยครับ ผมได้ยินเสียง ตึก ตึกๆ จากข้างในดังมาก ลุ้นกว่าหวยอีก สงสัยป่านนี่ฉี่เหนียวไปแล้ว

“ล้อเล่นเรื่องนี้ไม่ตลกนะ” พี่พีชพูดขึ้นบ้างครับ ผมนึกว่าแกรู้จากพี่พรีมแล้วซะอีก นี่ยังไม่รู้เหรอวะ ผมหันไปมองหน้าพี่พรีม พี่แกก็ส่ายหน้ายิ้มๆครับ

“คุณลูกเราๆ เป็นอย่างนั้นเหรอคะ” แม่ผมหันไปถามพ่อแล้วครับ ตอนนี้ไม่มีใครกินข้าวแล้ว ไอ้ตินณ์ทำให้การกินข้าวด้วยกันมื้อแรกเป็นสิ่งที่ทุกคนจะจดจำไปอีกนานเลย

“ ถ้าผมไม่แก่จนฟังผิด ก็คงเป็นอย่างนั้น” พ่อผมตอบนิ่งๆบ้าง

“พรตแกไม่ใช่อย่างนั้นไม่ใช่เหรอ ถ้ากำลังสนุกตามวัยรุ่นที่อยากลอง พี่ขอให้แกเลิกซะ” อยู่ๆพี่พีชก็พูดเสียงเครียดเลยครับ

“พ่อก็เห็นด้วยกับที่พี่แกพูดนะ” พ่อพูดขึ้นหลังจากพี่พีชพูดจบ

“แต่...” ผมกำลังจะพูดบ้าง

“พี่ว่าแกไม่ต้องพูดแล้ว พี่ขอให้แกเลิกเลยแล้วกัน” พี่พีชพูดแทรกขึ้นมาก่อนที่ผมจะได้พูดซะอีกครับ

“ผมว่าเรื่องนี้เราควรฟังน้องพูดก่อนนะครับ” พี่พรีมพยายามช่วยผม

“ได้ เรามีอะไรจะพูดก็ว่ามา” พี่พีชพูดนิ่งๆ เหมือนมีไอเย็นแผ่ออกมาจากตัว สร้างความกดดันให้ผม

“ผมจะบอกว่าผมคบกับตินณ์มาได้เกือบปีแล้ว ผ่านเรื่องต่างๆด้วยกันมา ถ้าจะเป็นแค่ความอยากลองผมคงไม่คบกันนานขนาดนี้ ผมไม่รู้ว่าในสายตาของพ่อ ของแม่ หรือของพี่ๆจะมองผมกับมันเป็นแบบไหน ผมยอมรับว่าผมทำให้ทุกคนผิดหวัง พ่อแม่และพี่ๆมีหน้าตาในสังคมอาจจะรู้สึกอายที่มีลูกชายหรือมีน้องที่เป็นแบบนี้ แต่ถ้าผมเลือกได้ผมก็ไม่อยากทำให้ใครผิดหวัง แต่ในเมื่อตอนนี้ผมรู้แล้วว่ามันเป็นคนสำคัญและผมไม่คิดจะเลิกกับมัน ผมก็อยากขอให้ทุกคนยอมรับให้เราสองคนคบกัน มันก็เป็นแค่เรื่องคนสองคนที่รักกัน เพียงแต่มันดันเป็นผมกับมันเท่านั้นเอง” ผมพูดจบทุกคนเงียบเลยครับไม่มีใครพูดอะไร


“แกรู้ไหมว่าแกเป็นผู้ชาย” พี่พีชถามได้กวนตีนมากครับ บอกเลยถ้าไม่ใช่พี่ผมโดดชกไปแล้ว

“รู้ดิ ผมยืนเยี่ยวอยู่ทุกวัน” ผมตอบเสียงห้วนนิดๆ แต่ไม่ได้เสียงดังนะครับ

“งั้นทำไมแกไปรักกับผู้ชายด้วยกัน” พี่พีชถามต่อเสียงเครียดไม่เลิก

“แม่ก็อยากรู้เหมือนกัน” เสียงแม่ผมถามออกมาเบาๆครับ

“ผมก็ไม่รู้ตัวเหมือนกันว่ารักมันตอนไหน รู้ตัวอีกทีก็รักไปแล้ว ขาดมันไม่ได้ไปแล้ว” ผมพูดเสร็จก็หันไปซบตากับมันที่นั่งข้างๆ

“ตินณ์ทำไมเราถึงชอบพรต”  พ่อผมหันไปถามมันบ้างครับ

“ผมกับมันแม้ว่าตอนแรกจะเริ่มต้นกันไม่ค่อยดีเท่าไร และผมก็ไม่ได้ชอบผู้ชายมาก่อน แต่พอผมมาเจอมันผมก็รู้สึกว่าละสายตาจากมันไม่ได้ ทั้งๆที่คิดจะไม่สนใจมันหลายครั้งแต่สุดท้ายก็อดห่วงมันไม่ได้ครับ

ผมอยากเป็นคนที่ดูแล อยากปกป้องมันด้วยมือของผมเอง ตอนนี้ไม่ว่าเมื่อไหร่สายตาของผมก็หยุดอยู่ที่มัน” มันตอบพ่อผมเสร็จก็หันมาสบตาผมนิดนึงครับ

“แล้วถ้าพ่อขอร้องให้ตินณ์เลิกกับพรตเพื่อนาคตของพรตเราจะทำได้ไหม”




--- To Be Con.---
อัพต่อแล้วค่ะ พร้อมดองคิมนาว อิอิ
เจอกันตอนหน้าจ้า

[Nus@nT@R@]

อื้มมมม จะผ่านด่านพ่อกับพี่พีชได้รึป่าวนะ

[lizzii]

โหยยยยย จะรอดมั้ยเนี่ยยยย

[sine_saki]

จะดราม่าจริงเหรอ...เค้าไม่ยอมน้าาา

[aeecd]

ฮ่วยยย! ค้างเลยยยยย
อยากรู้ว่าตินจะตอบว่าไง
ที่บ้านพรตจะยอมรับมั้ย
พี่พีชสั่งให้เลิกคบแต่ตัวเองก็คบผู้ชายนะเออ

[Poes]

พ่อ พรต คงแกล้งแบบพ่อตินณ์นะ แบบอำลูก แต่อีพี่พิชเนี่ย มึงก็มีเมียผู้ชายนะ อย่ามาทำขางหวงน้อง เดี่ยวถึงคราวตัวเองจะซวย 

[a-o-pai]

ชิชิชิ ค้างอย่างแรง และแอบหมั่นใส้พีชด้วย เพราะตัวเองก้อได้เนมเปนเมียด้วย น่าฆ่าหมกป่าเจงๆเลย

[maemix]

พี่ตินณ์พรตแมนมาก  บอกกันตรงๆ จริงใจมาก
แต่ที่บ้านพรตอึ้งไปนิด  ลุ้นให้ผ่านไปได้ด้วยดี

[ยัยหมูตัวกลม]

จะรอดมั้ยเนี่ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

[❝CHŌN❞]

เอาใจช่วยพี่ตินณ์
หมั่นไส้อิพี่พีชมากอ่ะ

[★KVH™★]

ค้างอยากมากครับ
คุณพ่อทำไมทำอย่างนี้... 

[PetitDragon]

 

[หมอตัวเปียก]

ตินณ์ นายสุดยอดจริงๆ 

พี่พีช ว่าน้องไม่ได้ดูตัวเองเลย น่าจับหัวกดลงจานข้าวซะจริง 

พรต รอวันที่พี่พีชพาเมียเข้าบ้าน แล้วตอกกลับเลย แค้นนี้สิบปีค่อยชำระก็ไม่สาย 

ปล. ให้อภัยคนเขียนสำหรับตอนนี้ที่ไม่มีคิมนาว เพราะตอนนี้ลุ้นได้มันส์มาก 

ปล. 2 ไม่ให้อภัยเพราะทำให้ค้างอย่างแรง 

[liza sarin]

อย่าดราม่านะ เค้ากลัว

[bobie]

คุณพ่อกับพี่พีชอย่าใจร้ายเลยนะ
ให้เค้ารักกันดีดีเห้ออออออ

[nincja]

 :a5:คุณพ่อตาขออะไรแบบนั้นอ่า 

[GETIIZ]

มาม่าาาาาาาาาาาา
โอ้ยยยยยยยยยยย ผงชูรสมันเยอะนะ บริโภคมากจะไม่ดีต่อร่างกาย 555555555555555

[Aomampapeln]

ค้างอ่ะ- -"

[Poseidon]

อิพี่พีช น่าหมั่นไส้มาก
ส่วนคุณพ่อ. ทำไมถามแบบน้านนน
ไม่สงสารพรตรึ

[gupalz]

เอาใจช่วย ขอให้ผ่านด่านคุณพ่อไปให้ได้

[muiko]

เชื่อว่าติณจะไม่ยอม
เพราะถ้าทำเพื่อพรตจริง ต้องฝ่าฟันอุปสรรคไปด้วยกันเนาะ
สู้ๆๆๆๆๆๆๆ

[shikyu3211]

อ่าว อย่าทำให้มาม่านะคุณพ่อไม่อยากกิน

[newyniniw]

เอิ่ม เอาไงล่ะทีนี้ -0-

[gboykung]

 

[mooping-7]

ไม่ได้ครับพ่อ เพราะเพราะผมเนี่ยแหละเป็นทั้งปัจจุบันและอนาคตของพรตครับ 555 พี่ตินสู้ๆนะผ่านด่านพ่อตาและพี่พีชให้ได้นะ