คุณน่ะเมียผมครับ ตอนที่ 38- Part Poj -
วิ๊วๆ วิ๊วๆ
“เสียงเปรตที่ไหน มาโห่ร้องขอส่วนบุญว่ะ” ผมถามเสียงดังเลยครับ แก้เขิน
ไอ้พวกเพื่อนเชี้ยก็เป่าปากแซวกันอยู่ได้ เพื่อนไอ้ตินณ์ก็เอากับเขาด้วย
“ มีหอมกันด้วยเว้ย อะไรจะขนาดนั้น” ไอ้นาวสอดปากขึ้นคนแรกเลยครับ
“เชี้ยหุบปากไปเลยพวกมึงนิ” ผมรีบด่าเลย ก็คนมันเขินนิ
เกิดมาจากท้องพ่อท้องแม่เกือบ 20 ปีไม่เคยร้องเพลงให้ใครซักที
แต่ต้องมาร้องให้มัน กลางผู้คนเป็นกองทัพ บอกได้คำเดียวว่าโครตเขินครับ
อยากเอาหน้ามุดรอยแยกแทรกลงใต้ตื่นนี่เลย
ตอนแรกผมกะว่าจะไปซื้อของให้มัน แล้วก็เอาเค้กให้เฉยๆครับ
อุตส่าห์หาเรื่องทะเลาะกับมันเพื่อมีเวลาไปเดินซื้อของ
ไม่งั้นมันก็ต้องโทรตามหลังเลิกเรียนเดี๋ยวรู้ว่าผมกำลังซื้อของให้
แต่เมื่อทุกอย่างพร้อมพอมาถึงร้านไอ้เพื่อนตัวดีทั้งหลายคะยั้นคะยอให้ผมร้องเพลงด้วย
ผมก็ดันทะลึ่งไปตกลง ไม่รู้ใครสิงร่างให้รับปาก
แล้วก็นึกต้องนานว่าจะเอาเพลงอะไรดี จนนึกไปถึงเพลงที่ร้องจบไป
เป็นเพลงประกอบภาพยนตร์สมัยผมยังเด็กๆ ครับ
ซ้อมร้องอยู่ข้างหลังตั้งนานกว่าจะกล้าขึ้นไปร้อง
บอกเลยนะครับปีหน้าไม่เอาแบบนี้เด็ดขาด อายเหี้ยๆเลยครับ
“ขอบคุณนะครับ พี่ชอบมากเลย” ไอ้เชี้ยจะมาทงมาแทนตัวเองว่าพี่ทำไม กูยิ่งเขินมือสั่นแล้วนี่
เมื่อไหร่มันจะเอาเค้กออกจากมือกูวะ เดี๋ยวคว่ำอดแดกพอดี
ผมลงทุนเลือกและเขียนหน้าเค้กเองเลยนะครับ ผมเลือกเค้กชาเขียวที่ตัวเองชอบแหละ
ผมเขียนว่าอะไรรู้ไหม ผมเขียนว่า “ HBD. ไอ้แก่” ไงครับ
พอมันเป่าเทียนเสร็จผมก็เอาเค้กวางบนโต๊ะมันยังไม่หุบยิ้มเลยครับ
ท่าทางจะอาการหนักละมัน พาผมเขินไม่เลิกเลยทีนี้
“พรตวันนี้วันเกิดกู ขออะไรหน่อยดิ”
มันเริ่มกลับมาเป็นตัวเองแล้วครับ สงสัยสติเพิ่งเข้าร่าง
“อะไร ว่ามาก่อน จะคิดดูอีกที”
ผมต่อรองครับ ถ้ารับปากเลย เกิดให้ผมทำอะไรแปลกๆก็ซวยดิ
“นะ กูไม่ให้มึงทำยากหรอก” มันเริ่มอ้อนครับ ส่งสายตาอ้อนวอนด้วยนะ
“เออๆ ว่ามา” ผมไม่เคยทนการรบเร้าของมันได้เลยซักครั้ง ตั้งแต่คบกันมา
“วันนี้เรียกกูว่าพี่วันนึง แล้วกูจะแทนตัวเองว่าพี่ด้วย”
อ๊ากกกกก ไอ้เชี้ยขออะไรเนี้ยะกูจะเขินตัวแตกไหมละเวลาเรียก แค่นึกก็ขนหัวลุกแล้วกู
“มึงก็ยอมๆ พี่เขาไปเถอะเรื่องแค่นี้” ไอ้มายด์รีบบอกเลยครับ
มันนั่งใกล้เลยได้ยินว่าพวกผมคุยอะไรกัน
ผมรีบหันไปส่งสายตาห้ามมันสนับสนุน แต่คงไม่ทันแล้ว
“เออไม่ใช่เรื่องยากนี่หว่า” ไอ้นาวเอาบ้างครับ
ที่นี้ผมหันกลับมามองหน้าไอ้ตินณ์แม่งทำหน้ามีความหวัง มากกว่า 90%
แล้วคือไงกูก็ต้องยอมว่างั้น
“ยอมๆมันไปเถอะ” พี่มี่สนับสนุนอีกคนครับ
เหมือนทุกคนจะลุ้นกว่ามาม่าแจกทองหรืออิชิตันแจกโทรศัพท์อีกครับ
“เออก็ได้วะ” ผมพูดเร็วมากครับ ถ้าช้ากูเปลี่ยนใจแน่
“ขอบคุณครับ” ไอ้ตินณ์มันพูดพร้อมยิ้มหวานแบบที่ไม่ค่อยเคยเห็นครับ หัวใจผมกระตุกเลยเชี้ย
“ของกูกับของมี่” พี่อาร์มส่งถุงกระดาษที่ถือเข้ามาให้มันครับ
“ของกูอยู่ในรถ เดี๋ยวก่อนกลับค่อยเอานะ” พี่คิมพูดขึ้นมาบ้างครับ
“เออ ของกูกับไอ้นัทก็อยู่ที่รถ แต่มึงอยากได้ป่าวกูไม่รู้ว่ะ”
พี่โฟมพูดยิ้มๆครับ ดูเหมือนไม่ใช่เรื่องดีอะไรเท่าไหร่
“เออขอบใจมาก” มันพูดยิ้มๆ ตอนนี้ดูมันอารมณ์ดีผิดกับตอนแรกเลยครับ
“นี่ของผมครับ” ไอ้นาวให้ก่อนกูเลยนะมึง
เอาหน้ามากของมันเป็นแว่นกันแดดที่ไปเดินซื้อมาด้วยกันครับ
“อันนี้ของผมกับไอ้มายด์ครับ” ไอ้ฟิกซ์ยื่นถุงห้างดังให้มันอีกคน
ของไอ้ฟิกซ์เป็นกระเป๋าตังค์ส่วนไอ้มายด์เป็นที่ห้อยพวงกุญแจรถยนต์
จริงๆผมก็บอกพวกมันแล้วว่าไม่ต้องซื้ออะไรหรอก
เพราะไอ้ตินณ์มันมีหมดทุกอย่างแล้วแค่คำอวยพรก็พอ
แต่พวกมันอยากซื้อให้ผมก็เลยตามเลยครับ ไม่ใช่เจ้าของวันเกิดไม่อยากขัดมาก
ตอนวันเกิดผมไอ้ตินณ์มันก็จัดงานให้ที่ห้องวุ่นวายกันน่าดู
สุดท้ายมันเหนื่อยเก็บของคนเดียว
พอวันเกิดมันผมเลยคิดว่าข้างนอกดีกว่า ไม่อยากให้มันเหนื่อยครับ
“ขอบใจทุกคนมากเลยนะ แต่จริงๆไม่ต้องให้ของก็ได้
เอางี้วันนี้กูเลี้ยงแล้วกัน ในฐานะที่กูกำลังมีความสุข”
มันพูดไปยิ้มไปและไอ้เชี้ยใต้โต๊ะอ่ะ มึงจะจับมือกูทำไมกูไม่หนีมึงไปไหนหรอก
“พรตเอาอะไร กินเค้กไหมพี่ตัดให้” มันหันมาถามผมเสียงนุ่มเลยครับ
กูจะละลายได้ไหมวะ ไม่ชินกับมันภาคนี้เลยดูเป็นคนดีผิดตัวมันเลย
“กูว่ามึงจับมือกันตัดไปเลยว่ะ มองตาขนาดนั้น” พี่คิมเสียงดังมาเลยครับ
“ง่อยมึงอยู่เฉยเถอะ ให้เค้าจีบกัน” ไอ้นาวว่าพี่คิมเสียงดังบ้างครับ ทำดีแล้วเพื่อนเลิฟ
“แต่มึงต้องเอามือไว้ข้างบนนะเว้ยไม่งั้น จะคุมผัวไม่อยู่”
ไอ้เชี้ยขอถอนคำพูดที่ว่ามันเป็นเพื่อนเลิฟครับ
เพราะหลังจากมันว่าพี่คิมมันหันมาเล่นมุขต่อผัวมันทันที
“เอาไหม” ไอ้ตินณ์ถามผมอีกครั้ง
“เอาตักให้น้องหน่อย” อ๊ากกกพูดเองกูยังอยากกัดลิ้นตัวเองเลย
เลี่ยนมากหมดวันเกิดมันเมื่อไหร่ จบครับไม่เรียกอีกแล้วนะ
“กูอยากกินแล้ววะ ตัดเลยๆ ซื้อร้านไหนวะแม่งลายมือไม่ได้เรื่องเลย
กูว่าอีกไม่นานคงตกงาน แต่กูชอบตรงไอ้แก่นี่แหละเหมาะกับมึงมาก”
พี่นัทชะโงกหน้าเข้ามาใกล้เค้ก
พอเห็นว่าเขียนว่าอะไรแกขำทันที ก่อนวิจารณ์ลายมือคนเขียน
“พี่นัท พูดงี้ไม่รู้อะไรซะแล้ว เนี๊ยะลายมือเมียรักพี่ตินณ์ล่ะ”
ไอ้มายด์รีบบอกเลยครับ แต่ผมรู้แล้วว่าไอ้ตินณ์มันรู้
ก็ตอนมันเป่าเค้กมันมองแล้วหันมาสบตาผมประมาณว่า รู้นะมึงเขียนเองอะไรแบบนี้
“เฮ้ยจริงดิ ไอ้พรตลงทุนว่ะ” พี่คิมอุทานเสียงดังเลยครับ
“โหน้องพรต พี่นับถือเลย” พี่มี่ว่ายิ้มๆครับ
“เห้ยนี่ลายมือเหรอ เมียมึงเขียนงี้เรียนหมอได้แล้วดิ” พี่นัทยังไม่เลิกวุ่นวายกับลายมือผมครับ
“แค่เขียนคำว่ารักได้ก็พอแล้ว” กูขออ๊วกแป๊บ ได้ไหมวะคือมันน้ำเน่ามาก
“ไอ้ตินณ์กูว่ามึงโดนของไอ้พรต จนสมองเสื่อมแล้วล่ะ มึงเป็นใคร เพื่อนกูไปไหนบอกมา”
พี่โฟมเริ่มรับมันไม่ได้แล้วครับ ถึงกับว่ามันโดนของจากผม
ป๊าบ !!! เสียงไอ้ตินณ์เอามือตบหัวเพื่อนมันครับ กูว่าเจ็บ
“ไอ้ตินณ์กูล้อเล่นเองนะ มึงอย่ารุนแรงดิ
กูขอคัดค้านการกระทำรุนแรงต่อเพื่อนร่วมโลก” พี่โฟมโวยวายเสียงดังเลยครับ
“กูไม่ขอมีเพื่อนเชี้ยๆ อย่างมึงได้ไหม” ไอ้ตินณ์ว่ากลับยิ้มๆครับ
“สัส!!! กับเพื่อนรุนแรงนะ กับเมียนี่แทบอุ้มเดิน” พี่โฟมยังบ่นต่อเรื่อยๆ
“หรือมึงจะไปเป็นเมียมัน” พี่นัทถามหน้าบึ้งเลยครับ แต่ดูรู้ว่าแกล้ง
“โอ๊ยย ไม่เอาแค่คิดก็ขนลุกแล้วครับ” พี่โฟมรีบกลับไปประจบพี่นัทเหมือนเดิมครับ
ตอนนี้ไอ้ตินณ์มันตัดเค้กแบ่งให้ทุกคนเสร็จแล้ว
“ไม่กินข้าวแต่กินของหวานกับเหล้าได้เมาปริ้นแน่มึง”
พี่คิมพูดนิ่งๆก่อนตักเค้กเข้าปากคำนึงแล้วส่งต่อให้ไอ้นาวกินต่อทั้งสองชิ้น
คือของมันกับของพี่คิม
“เออ กูก็ว่างั้น” พี่โฟมพูดบ้างครับ แกกินอันเดียวกับพี่นัท
ดูท่าทั้งสองคนจะไม่ชอบของหวาน
แต่ผมชอบนะ กินได้หมดและที่เป็นของกินน่ะ
พี่อาร์มไม่เอาครับ ส่งให้พี่มี่กินคนเดียว
พี่มี่ก็รับไปไม่บ่น เหมือนผู้หญิงสวยคนอื่นที่กลัวอ้วนเลย
“มึงยัง....” ผมกำลังจะถามแต่มันเอานิ้วมาปิดปากผมซะก่อน
“ไม่มึงครับ พี่ไงตกลงกันแล้วนะ” มันพูดเสียงนุ่มๆเหมือนเดิม
ผมเลยพยักหน้านิดๆก่อนมันจะเอานิ้วออกจากริมฝีปากผม ก็คนมันลืมนี่นา
“พี่ตินณ์ยังไม่กินข้าวมาเหรอ” ผมพูดแล้วก็รู้สึกจักกะจี้ปากแปลกๆ
“ยังครับ ตอนแรกพี่ก็หิวนะ แต่พอเข้าร้านมาหายหิวไปเมื่อไหร่ไม่รู้”
มันตอบยิ้มๆครับ ผมก็ได้แต่พยักหน้าหงึกหงักไปเรื่อย
หลังจากนั้นก็ฟังเพลงกินเหล้ากันไปตามเรื่อง ชิวๆครับ
“ไอ้พรตชน” ไอ้นาวยกแก้วมาชนอีกแล้วครับ
มันกินของหวานกับเหล้าทีไรเมาก่อนเพื่อนตลอด
ผมก็เริ่มมึนแล้วเหมือนกัน
“ไอ้เชี้ยฟิกซ์ๆ โต๊ะอยู่นี่เว้ย”
เสียงไอ้มายด์ตะโกนเรียกไอ้ฟิกซ์ที่เดินไปเข้าห้องน้ำแล้วเซไปยืนโต๊ะใครไม่รู้
คือมันก็เมามากเหมือนกันวันนี้
“นัทไหวไหม” เสียงพี่โฟมถามพี่นัทครับ
ผมละสายตาจากไอ้ฟิกซ์กลับมาที่โต๊ะเห็นพี่นัทฟุบกับโต๊ะไปแล้ว
“มี่เมาก็นั่งดีๆอย่ายั่ว” พี่อาร์มว่าพี่มี่เสียงนิ่งๆครับ
ก็พี่มีลุกขึ้นจะเต้นตลอดเลย
“อื้อ จะเต้นกำลังสนุกเลย มาๆเต้นด้วยกัน” พี่มีว่าเสียงเมาๆครับ
“พี่ตินณ์กลับเลยไหม ดึกแล้ว”
ผมหันไปถามคนที่นั่งข้างๆแต่เอามือมาโอบเอวผมไว้ครับ
มันก็เริ่มเมาแล้วเพราะมือมันเริ่มนัวเนีย
“อืมกลับเลย” มันก้มมองนาฬิกาก่อนเรียกเช็คบิล
“เฮ้ยไหวไหม”มันหันไปถามพี่คิมที่ใช้แขนข้างเดียวของแกพยุงไอ้นาวที่ตอนนี้เมาเรียบร้อยครับ
มันเริ่มหัวเราะ อิอิ ของมันอีกแล้วเมามากที่ไรเป็นแบบนี้ทุกที
“ไหวๆ” พี่คิมตอบก่อนค่อยจูงไอ้นาวไปที่รถ
พี่คิมกับไอ้นาวไปรถไอ้ตินณ์ครับ เดี๋ยวมันไปส่ง
ส่วนรถไอ้นาวทิ้งไว้ที่ร้านก่อน
“ไอ้ตินณ์นี่ของกู ไอ้นัทแล้วก็ไอ้คิม”
พี่โฟมยื่นถุงใส่ของขวัญ 3 กล่องมาให้มันครับ
“แต้งกิ้วเว้ย เจอกันวันจันทร์”
มันตบบ่าพี่โฟม 2 ทีก่อนพี่โฟมจะเดินแยกกลับไปที่รถตัวเอง
“งั้นกูไปแล้วนะ ไอ้มี่แม่งเมาหลับไปแล้ว” พี่อาร์มบอกลาบ้างครับ
“อื้ม โชคดีเว้ย” ไอ้ตินณ์มันโบกมือให้ก่อนแยกกันไป
“เฮ้ย มึงสองคนจะกลับเองได้เหรอ กูว่าไม่ได้ว่ะ”
ผมถามไอ้ฟิกซ์กับไอ้มายด์ ก่อนสรุปเองเลยครับ
“หวายย กูขับด้ายยยยยย” เสียงไอ้ฟิกซ์ตอบแทบฟังไม่รู้เรื่องเลยครับ
ไอ้เชี้ยมายด์ตอนนี้ก็อ๊วกอยู่ข้างรถใครไม่รู้ ผมต้องตามมาลูบหลัง
พอมันอ๊วกเสร็จจะเดินไปไหนไม่รู้ ต้องรีบจับตัวไว้อีกวุ่นวายดีจริง
“มึงไม่ต้องขับแล้ว ไปพร้อมกูนี่แหละเดี๋ยวให้พี่ตินณ์ไปส่ง”
ผมบอกไอ้ฟิกซ์พร้อมดึงไอ้มายด์ยัดรถครับ โครตอัด นั่งหลังอัด 4
ขับออกมาได้ไม่ไกลไอ้มายด์จะอ๊วกอีกแล้วต้องจอดให้มันอ๊วก
กว่าจะส่งทุกคนหมดก็ปาไปตี 2 กว่าๆแล้วครับ
“พรตอาบน้ำเร็ว” เสียงมันเรียกผมมาจากในห้องนอน
ตอนนี้ผมกำลังกินข้าวอยู่ในครัว มันมาถึงก็ทำข้าวผัดกินสงสัยคงหิว
ผมเลยมากินด้วยแต่มันอิ่มไปก่อน
“เดี๋ยวก่อน” ผมตอบก่อนเก็บจานไปล้าง
เสร็จแล้วก็เดินเข้าไปในห้องนอนก่อนหยิบผ้าเช็ดตัวพาดบ่าแล้วเข้าห้องน้ำต่อทันที
“อ่ะให้ Happy Birthday อีกครั้งนะ”
ผมยื่นกล่องที่ผมตั้งใจเลือกตอนบ่ายให้มัน
ผมใช้เงินของตัวเองซื้อให้มันเป็นชิ้นแรกเลยนะ ปกติใช้เงินมันตลอด หึหึ
“ขอบคุณครับ อะไรอ่ะ” มันรับไปก่อนค่อยๆเปิดฝากล่อง
เป็นนาฬิกาข้อมือรุ่นใหม่ล่าสุดที่มันอยากได้ครับ
ผมเคยเห็นมันพูดว่าอยากได้แต่มันยังไม่ได้ซื้อผมเลยซื้อให้
“เฮ้ย รู้ได้ไงว่าอย่างได้รุ่นนี้สีนี้” มันถามผมยิ้มๆครับ
“กูเก่งไง” ผมเลิกเรียกมันว่าพี่แล้วครับ
กลับมาแทนตัวเองเหมือนเดิมด้วย ก็มันหมดวันเกิดมันแล้วนี่นา
“คร๊าบบๆ ขอบคุณมาก มึงทำตัวน่ารักขึ้นทุกวันเลยเนอะ”
มันพูดพร้อมดึงผมลงไปนั่งข้างๆมันบนเตียง
“นี่กล่องอะไรวะ” มันหยิบกล่องเล็กๆที่ใส่ไว้ข้างในกล่องนาฬิกาขึ้นมาดู
“ห่างหูเพชร แล้วทำไมมีข้างเดียววะ” มันหยิบขึ้นมาดูก่อนถาม
ผมซื้อของให้มันสองอย่างเป็นนาฬิกากับต่างหูเพชรสีขาวเม็ดเล็กๆ
ราคาไม่แพงเท่าไหร่แต่ผมชอบเลยซื้อมา
“ก็มึงใส่ต่างหูแค่ข้างเดียวจะเอาไปทำไมต้องสองข้าง”
“อ่าวเวลาร้านขาย ที่ไหนก็ขายเป็นคู่
แล้วมึงไปซื้อเขามาข้างเดียวเขาจะขายที่เหลือยังไง”
“จิ๊ แม่งถามมากจริง อีกข้างอ่ะของกูอันนี้ของมึง”
ผมทำเสียงหงุดหงิดใส่มันครับ
ก็มันอยากถามซอกแซก ผมยิ่งไม่อยากให้มันรู้อยู่
“งั้นก็แปลว่า มึงจะใส่คู่กับกูคนละข้างดิ”
ผมถามผมเสียงดังหน้าตื่นเลยครับ
“เออดิ” ผมก็ตอบมันแต่ตอนนี้หน้าแดง ล่ามไปยันหูแล้วครับ
ก็ปกติผมไม่อยากใส่ของเป็นคู่กับมัน
แต่พอผมยอมใส่เองมันเลยตื่นเต้นเป็นพิเศษมั้งนะ
“มึงจะทำให้กูหลงไปถึงไหนวะ แม่งมาขอหอมที” มันยิ้มแก้มแตกเลยครับ
ฟอด ฟอด!!! พูดจบมันดึงผมไปหอมแต่มันมากกว่า 1 ทีนะ
“อ่ะใส่ให้หน่อย” มันยื่นต่างหูให้ผมใส่ให้ครับ ผมก็ใส่ให้มัน
"ของมึงล่ะ" มันถามหาต่างหูอีกข้าง
ผมเลยเดินไปหยิบมาให้มันดู มันก็หยิบไป
แล้วเอื้อมมือมาแกะต่างหูที่ผมใส่อยู่เดิมออกแล้วใส่อันใหม่คู่กับมันให้
ใส่เสร็จมันดึงผมไปหอมอีแล้วครับ
“อื้อพอแล้ว กูอยากเห็นของพวกเพื่อนมึงอ่ะ แกะเลยดิ”
ผมบอกมันให้แกะเลยครับ สงสัยติดความขี้เสือกมาจากไอ้นาว
“แต่มันดึกแล้วค่อยแกะพรุ่งนี้เนอะ” มันลีลาทำท่าไม่อยากแกะครับ
“ไม่เอา แกะเลยกูอยากเห็น” ผมก็รบเร้าครับ ก็มันอยากรู้เดี๋ยวนอนไม่หลับ
“เออ ไปเอามาให้หน่อย” มันยอมจนได้
ผมเลยรีบวิ่งออกมาที่ห้องรับแขกหยิบของขวัญของเพื่อนมัน
แล้วเดินกลับเข้าห้องนอนอีกครั้ง
ของเพื่อนผมผมรู้แล้วเอาไว้ให้มันแกะตอนเช้าทิ้งไว้ที่เดิมก่อน
“อ่ะ” ผมยื่นให้มันแกะ มันก็เริ่มแกะจากของพี่อาร์มก่อนครับ
เป็นเข็มขัดยี่ห้อดังกับเนคไทต์ ของพี่มี่เป็นเสื้อแจ็คเก็ตครับ
มีการ์ดเขียนมาอวยพรด้วยน่ารักเชียว
ชิ้นต่อมาเป็นของพี่นัทครับเป็นเสื้อเหมือนกัน
แต่เป็นวินเทจลายแปลกตาเหมือนที่แกชอบใส่
ดูแนวๆ ชิ้นต่อมาเป็นของพี่โฟม
“ไอ้เชี้ยโฟมรู้ขนาดได้ไงวะ”
เชี้ยเถอะพี่โฟมเล่นกูแล้วไหมล่ะ เปิดออกมาเป็นถุงยางครับ
มีหลายสีหลายกลิ่น ทั้งผิวเรียบผิวขรุขระเลยนะครับ
พี่แกกะให้ใช้ทั้งปีแน่ๆเลยๆ
“เพื่อนมึงรู้ใจกันดีเหลือเกินเนอะ” ผมว่าพร้อมส่งกล่องที่มันยื่นให้ดูคืน
“หึหึ มันไม่รู้อะไรซะแล้ว อย่างกูน่ะ โนถุง”
ไอ้เชี้ยเวลามันพูดแววตามันคือโรคจิตดีๆนี่เอง
แล้วมันก็แกะของพี่คิมต่อครับ
“เห้ย!! เพื่อนมึงโรคจิตป่าววะ”
พอผมเห็นของพี่คิมเท่านั้นครับ ผมถึงกับผวาเลย
ก็ของที่ไอ้พี่คิมมันให้มาเป็นของเล่นของผู้ใหญ่ครับ
มีสองแบบแต่ผมดูแล้วมันน่ากลัวอ่ะ
“ไอ้เชี้ยคิมแม่งก็หื่น ไม่เลิก” มันว่ายิ้มๆครับ
“มึงเอาไปทิ้งเลยนะ” ผมบอกมันทันทีที่เห็นมันกำลังจะเอาเก็บ
“ได้ไง เสียดายของเพื่อนกูให้มาเลยนะเว้ย
ถ้าจะทิ้งงั้นคืนนี้ขอลองใช้ก่อนซักครั้งนะ กูจะได้บอกมันได้ว่าดีรึเปล่า”
ความหื่นกำลังแล่นจากหว่างขามัน ขึ้นสมองแล้วส่งออกมาทางตาครับ ผมเห็นเลย
แถมรอบตัวมันก็แผ่รังสีความหื่นออกมาจนขนลุกด้วยนะครับ
“ไม่ ถ้ามึงไม่ทิ้งคืนนี้มึงไม่ต้องเอากู” ผมบอกเสียงดังพร้อมลุกหนีเลยครับ
“ไม่เอาน่าพรต กูขอลองครั้งเดียวนะ ถ้าทิ้งเลยมันเสียของ”
มันยังไม่ล้มเลิกความคิดแถมเดินตามผมด้วย
“มึงหยุดเลย หยุดตรงนั้นแล้วเลือกว่าจะเอามัน หรือเอากู”
ผมตะโกนเสียงดังเลยครับ ถ้ามันถึงตัวผมได้สุดท้ายผมก็ต้องยอมมัน
แล้วก็คงได้ใช้ของขวัญไอ้พี่คิมแน่ๆ ผมไม่ยอมให้มันถึงตัวง่ายๆครับ
ให้มันเลือกเลยว่าจะเอาอะไร
“พรตครั้งเดียวนะ ถ้าไม่ดีกูไม่เอาอีกเลย”
“ไม่ มึงเลือกมาว่าจะเอาอะไร” ผมยื่นคำขาดครับ
“เออๆ มึงก็รู้ว่ากูก็ต้องเลือกมึงอยู่แล้ว”
“งั้นก็ทิ้งไปดิ เอาไปทิ้งเลยเดี๋ยวนี้” ผมสั่งมันเสียงดังเลยครับ
มันก็ยอมเดินหิ้วไอ้กล่องเจ้าปัญหาออกไปข้างนอกไม่รู้ทิ้งจริงรึเปล่า
ฟอดดดด!!
มันกลับมาถึงเตียงก็ก้มลงหอมผมอย่างแรงเลยครับ
ผมก็หดคอหนี มันก็ตามมาไล่จูบปิดปากไม่เลิก
“อื้อ....”
ตุ๊บ!! ผมทุบหลังมันไปหนึ่งที
เพราะเริ่มหายใจไม่ออกแต่มันก็ไม่อยากเลิกจูบ
“ไปปิดไฟก่อน”
ผมพูดยังไม่ทันจะจบดีมันดีดตัวลงจากเตียงวิ่งไปปิดไฟห้องนอน
พร้อมไฟหัวเตียงเรียบร้อยเลย
“อย่าทำรอย อย่าทำแรง เข้าใจไหม”
ผมบอกมันก่อนครับ เพราะรู้ว่ายังไงคืนนี้ก็ไม่รอดแน่ๆ
“ครับไม่ทำ ถ้าไม่ขอครับ ที่นี้ให้พี่ให้รางวัลคนทำตัวน่ารักได้รึยัง”
ไอ้เชี้ยใครขอ ไม่เอาได้ไหมมรางวัลอ่ะ กูอยากนอนแล้ว
“อื้อ....”มันกลับขึ้นมาบนเตียงได้ก็คร่อมผมทันทีก่อนเริ่มจูบอีกแล้วครับ
มันจูบจนพอใจก็เริ่มย้ายไปจูบซับที่แก้มก่อนเลยขึ้นไปที่หน้าฝาก
จากนั้นก็ย้ายไปขบเม้นที่ติ่งหูผมขนลุกไปทั้งตัวเลยครับ
ก็ติ่งหูเป็นจุดอ่อนของผม มันรู้มันก็ยิ่งแกล้งทั้งเม้ม ทั้งกัด
“อือ....อื้มม ตินณ์ไม่เอาตรงนั้น” ผมหลุดเสียงครางที่น่าอายจนได้
เป็นแบบนี้ทุกที ผมพยายามจะห้ามตัวเองแล้วนะครับแต่สุดท้ายก็ทำไม่ได้
“พรต ขอบคุณนะสำหรับวันนี้ กูมีความสุขมาก”
อยู่ๆมันก็พูดขึ้นมาทำผมเขินเลยครับ
ผมก็มุดหน้าเข้าไปที่อกมัน มือมันก็ค่อยๆดึงเสื้อกล้ามผมขึ้น
แล้วมันก็หลุดออกจากหัวผมไปอย่างง่ายดาย
จากนั้นมันก็เริ่มถอดเสื้อตัวเอง
ก่อนถอดกางเกงและดึกางเกงผมแล้วเหวี่ยงไปตกตุ๊บอยู่ข้างเตียง
มันจ้องตาผมนิ่งๆ ก่อนก้มลงมาจูบอีกครั้ง
แต่ครั้งนี้เป็นจูบที่นุ่มนวลมากเลยครับ
จูบมันหวานละมุนแบบที่ผมไม่ค่อยเคยได้นัก
เพราะปกติจะเป็นจูบแบบดุเดือด
ผมเผยอปากออกให้มันรุกล้ำเข้ามาดูดต้อนลิ้นภายในโพลงปากอย่างได้ใจ
“อื้มมมมม....” ผมหลุดเสียงครางยาวหลังจากมันไล่ต้อนไม่เลิก
แถมมือก็กำลังขยับหยอกล้อกับลูกชายของผม
จากนั้นบทรักอ่อนโยนสลับเร่าร้อนของผมกับมัน
ก็บรรเลงพริ้วตามอารมณ์ที่โลดลิ่วสูงขึ้นเรื่อยๆ
“อื้อ...ยะ...อย่ากัด”
ตอนนี้มันไล่จูบผมจากคอลงไปตามไหล่และไปหยุดอยู่ที่ยอดอกทั้งสองข้าง
ก่อนจะเอาปาดครอบลงมาแล้วดูดุน และกัด
มันทำผมเป็นรอยอีกแล้วทั้งๆที่รับปากแล้วนะว่าจะไม่ให้เป็นรอย
“ขอโทษครับจะเบาๆนะ กูลืมตัว”
อย่างนี้ตลอดครับถ้ามันอารมณ์ขึ้นสูงเมื่อไหร่ ลืมตัวรุนแรงกับผมตลอด
“อ่ะ...อา...ตินนนน อื้ม พอ....”
มันเลื่อนปากลงไปหยอกล้อกับลูกชาย โครตเสียว
มันขยับหัวขึ้นลงจากช้าแล้วก็เร็วขึ้นเรื่อยๆ
ผมลืมตัวจิกหัวมันเต็มแรงมันก็ยิ่งขยับเร็วขึ้นไปอีก
“อื้อ....พอ....กุ ...กูจะออก” ผมพูดเสียวขาดๆหายๆ
ตอนนี้อารมณ์ระงับไว้ไม่ไหวแล้วครับ มันใช้ปากเก่งมากเลย
“ปล่อยออกมาเลย”
เสียงมันพูดฟังอู้อี้แต่ผมก็ไม่รับรู้อะไรแล้วครับ
ผมเกร็งตัวก่อนปลดปล่อยสิ่งที่อัดอั้นอยู่แล้วก็ต้องตกใจ
“เห้ย...กูขอโทษ ตินณ์คายๆๆ คายออกมาเร็วกูรองไว้แล้ว”
ผมตกใจครับเมื่อกี้ผมปล่อยออกมาโดยที่พยายามจะเอาตัวออกแล้ว
แต่ไอ้ตินณ์มันล็อคไว้แน่นผมเลยปล่อยทั้งๆที่ปากมันยังอยู่ที่ลูกชายผม
ผมรีบลุกขึ้นแล้วเอามือมารองให้มันคายสิ่งที่อยู่ในปากใส่มือผม
“กูกลืนไปแล้ว รสชาติแปลกดีแต่ไม่เป็นไรของมึงกูกินได้”
ไอ้เชี้ยมันใช่ของกินไหมล่ะ ทำกูเขินอีกแล้วนะ
“แต่” ผมกำลังจะพูดต่อ
“ทำให้กูบ้างนะ” มันพูดเสร็จนอนลงแทนที่ผมเลยครับ
“แต่กูไม่เคย” ผมยังลังเล
“ทำเหมือนที่กูทำนั่นแหละ หรือเวลามึงกินไอติมก็เหมือนกัน”
มันพูดพร้อมมองตาผมนิ่งๆ ผมก็จ้องตากับมัน
ก่อนจะเลื่อนลงไปที่ลูกชายตัวโตที่มันภูมิใจนักหนา
มองกี่ทีผมก็ยังกลัวๆมันอยู่เลย พ่อมันคงรักมากเลยให้มาเยอะขนาดนี้
ผมค่อยๆเอื้อมมือลงไปจับสิ่งที่อยู่ตรงหน้าไว้ในมือ
มือผมกำไม่มิดเลยครับ มันอุ่นๆร้อนๆ แถมยังเต้นตุบๆด้วย
เหมือนใจผมตอนนี้ที่เต้นตุบๆ แทบจะดังออกมาจากอกเลยครับ
ผมค่อยๆขยับมือขึ้นลง จากนั้นก็ค่อยก้มลง
เอาลิ้นแตะที่ส่วนปลายก่อนจะรู้สึกแปลกๆ
มันอธิบายไม่ถูกครับ
“อื้ม...อย่างนั้นครับเด็กดี” เสียงมันครางทุ้มต่ำในลำคอ
ก่อนจะเอื้อมมือมาจบหัวผมกดลงไปอีกนิด ผมก็ตัดสินใจเอาปากครอบลงไป
มันเข้าไปได้แค่ครึ่งเดียวครับ ผมไม่สามารถรับเข้าไปทั้งหมดได้
จากนั้นผมก็ค่อยๆวนลิ้น และขยับหัวขึ้นลงเหมือนที่มันทำให้ผม
ผมเหลือบตาขึ้นไปมองหน้ามัน
มันก็จ้องผมอยู่เหมือนกันแต่ตอนนี้หน้ามันเสียวมากครับ
“อื้ม...อ่า พรตเก่งครับ” เสียงมันครางแหบพร่าเป็นระยะ
เสียงมันยิ่งกระตุ้นให้ผมขยับปากเร็วยิ่งขึ้นเรื่อยๆ
“อ่า...กูไม่ไหวแล้วพรต” มันพูดเสร็จก็จับตัวผมออก
ก่อนพลิกให้นอนหงายแล้วมันขึ้นคร่อมทันทีครับ
ผมยังงงอยู่เลยว่ามันให้หยุดทำไม
“กูขอเข้าไปในตัวมึงนะ” มันพูดเสร็จก็หยิบขวดเจลที่หัวเตียงมาบีบ
แล้วเอาไปป้ายที่ของมันและด้านหลังของผม
เย็นวาบเลยครับ ผมสะดุ้งเลย
ก่อนมันจะหยิบหมอนมารองใต้เอวผมตั้งท่าเตรียมพร้อม
“ทนเจ็บหน่อยนะ กูไม่มีเวลาเตรียมให้มึงแล้ว”
มันพูดจบก็จัดการส่งสิ่งที่มันมีอยู่เข้ามาในตัวผมอย่างเร็ว
“โอ๊ยยย เจ็บ ตินณ์ๆ เจ็บพอก่อน หยุด” ทีเดียวจุกเลยครับ
ผมจิกนิ้วบนต้นแขนมันแน่นแล้วร้องเพื่อคลายความเจ็บ
“หมดแล้วๆ” มันพูดก่อนก้มลงมาจูบผมแล้วจับเจ้าลูกชายผมขับอีกครั้งๆ
“อื้ม...” ผมเผลอครางอีกครั้งหลังจากมันขยับมือไปได้ซักพัก
“กูขยับแล้วนะ” มันพูดก่อนเริ่มขยับถอยออกเกือบสุด
แล้วโถมตัวลงมาใหม่อย่างแรงเลยครับ
“อื้อ...ตินณ์เบาก่อน” ผมพูดเสียงเบาแบบคนไม่มีแรงแล้วครับ
ตอนนี้ไม่มีแม้แต่สติที่จะควบคุมตัวเอง
แต่มันเหมือนหน้ามืดผมพูดไม่ฟังแล้วครับ โถมแรงใส่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
“อึก...อื้อ...อ๊ะ...อ๊ะ เบาๆ ไม่ต้องรีบ”
ผมครางเป็นระยะก่อนบอกมัน ไม่รู้มันจะรีบไปไหนผมใจจะขาดอยู่แล้วครับ
“อื้มม ทนอีกนิดนะ” มันพูดเสร็จจับผมขึ้นนั่งทับมันที่นั่งอยู่
แล้วจับเอวผมขยับขึ้นลงท่านี้เข้าลึก ชิบหาย แน่นไปหมด
“อ่าร์..ขยับเร็วอีกนิด” มันบอกผมเสียงพร่า
ตอนนี้ใบหน้ามันและผมมีแต่เหงื่อค่อยๆไหลดูเซ็กซี่ไปอีก
“เปลี่ยนท่านะ” มันพูดพร้อมทำท่าจะขยับ
“ตินณ์กูไม่ไหวแล้ว” ผมบอกมันเสียงเหนื่อยมากครับ
ก็มันเล่นให้ผมขยับตั้งนาน
“อีกนิดนะครับ”
“อื้ม...”มันจะเอาอะไรก็เอาเถอะผมฝืนไม่ไหวแล้ว
พอผมหลุดครางไปมันก็จับผมไปที่ปลายเตียง
แล้วมันลงไปยืนข้างล่างเอาขาผมเกี่ยวเอวมันไว้แน่น
ตอนเปลี่ยนท่ามันไม่ยอมให้ของมันหลุดออกจากตัวผมเลยซักนิด
แล้วมันก็เริ่มขยับอีกครั้ง ครั้งนี้ทั้งแรงและลึก
มันเน้นมากผมเอามือจับผ้าปูที่นอนแน่น
“อ๊ะๆๆๆตินณ์ ช้าๆ จุก”ผมสะกดกลั้นเสียงครางไม่ให้ครางเสียงดัง
“อืม ซี๊ดดดดแน่นมาก ร้องดังๆเลยกูชอบเสียงมึง”
มันพูดพร้อมขยับตัวอย่างต่อเนื่องไม่มีหยุดพัก
พั่บๆๆ ปั๊ปปๆๆ!!..ซี๊ดด! อ่า..อืมมม!
เสียงเนื้อกระทบเนื้อ เสียงครางดังผสมบนเบกันเป็นระยะ
ก่อนที่มันจะดันผมให้กลับลงนอนแล้วมันก็ตามลงมาคร่อมผมเหมือนเดิม
และทีนี้มันไม่มียั้งกว่าเดิมครับใส่เต็มสตีมของมันแทบนับตามไม่ทัน
ผมหายใจไม่ทันเลยครับตอนนี้หัวสมองว่างเปล่ามึนงงไปหมด
“ซี๊ด...อ๊ะ...อะ...อื้ม..” ผมครางสลับก่ายกอด
พร้อมขยับสอดรับการควบเร่งของมัน
“อ่าๆๆ โอววว!! ซี๊ดดดๆๆ!!” และแล้วผมก็ไม่สามารถทนได้อีกต่อไป
ผมกระตุกเกร็งกล้ามเนื้อด้านหลังก่อนปลดปล่อยธารรักขุ่นขาว เต็มหน้าท้อง
และไอ้ตินณ์ก็เร่งส่งจังหวะกดกระแทกเน้นย้ำ
“อืมๆๆๆ...ซี๊ดดด!!อ่า แน่นจังวะ” มันครางเสียงแหบต่ำเหมือนไม่ใช่มัน
ก่อนจะเกร็งตัวแล้วแหงนหน้าไปด้านหลัง
แล้วปลดปล่อยของเหลวอุ่นวาบเข้ามาในตัวผมเต็มๆ
“อื้อ...เอาออก” ผมบอกมันหลังจากมันฟุบหน้าลงมาบนไหล่ผมซักพัก
แต่ไม่ยอมถอดถอนเจ้าลูกชายตัวดีของมัน
“ขออีกครั้งนะ” มันขออีกทีครับ
ผมว่าแล้วตัณหากลับอย่างมันครั้งเดียวไม่เคยพอ
“กูเหนื่อยแล้วนะ”
“ก็เหนื่อยด้วยกัน มีความสุขด้วยกันไง”
มันว่าก่อนเริ่มเล็มติ่งหูผมอีกแล้วครับ
ลูกชายมันก็กำลังกลับมาผงาดอีกครั้งผมรู้สึกได้
“อีกแค่ครั้งเดียวนะ กูไม่ไหวจริงๆ” ผมต่อรองมันครับ
“ครับ กูจะพยายาม” มันพูดเสร็จไม่รอช้า
เริ่มต้นขยับเอวเบาๆทันที ไอ้เชี้ยหื่นของผมมันจะอึดไปไหนวะ
--- To be con.---จบอีกหนึ่งตอนแล้วนะคะ ไม่รู้จะชอบตอนนี้กันรึเปล่า
แบบว่า Nc หัวมันไม่แล่นเลยค่ะ ถ้าไม่สนุกก็ขอโทษนะคะ
และขอขอบคุณทุกคนที่ร่วมเดินทางกันมาถึงตอนนี้
ยังไงเมจิกก็ดีใจที่มีคนเข้ามาอ่าน และเสียใจกับคนที่จากไป
แต่ยังไงก็จะพยายามเขียนให้ออกมาให้ดีที่สุดเท่าที่ความสามารถจะมีค่ะ
แล้วเจอกันใหม่ตอนหน้าจร้า ราตรีสวัสดิ์ค่ะ เลิฟเหมือนเดินนะจ๊ะ
(เหมือนตอนนี้จะยาววววไปเนอะ)
ปอรู: ถ้าไม่รู้ว่าของขวัญพี่คิมเป็นแบบไหนให้เลื่อนขึ้นไปบนสุดของกระทู้
ไอ้ที่แว๊บๆสีสะท้อนตานั่นแหละใช้เลย กร๊ากกกกกก
โพลล์
หัวข้อ: Don't Be naughty คุณน่ะเมียผม... "แจ้งข่าว หน้าแรก" up 27/4/2015 (อ่าน 1315746 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก