หัวข้อ: Don't Be naughty คุณน่ะเมียผม... "แจ้งข่าว หน้าแรก" up 27/4/2015

[BlueAngel]

เย้ๆๆๆๆ ฟินติณน์พรตมากกกกก

ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆ สนุกๆนะคะ

ตามอ่านตั้งแต่ลงตอนแรก ไม่ผิดหวังจิงๆค่ะ

รอเรื่องต่อๆไปนะคะ

[kapookpang_mini]

ชอบมากก .ตอบจบซึ้งกินใจ พรตน่ารักมากกกอ่ะ

อยากให้มีหนังสือ รอรวมเล่มนะค่ะ  ถ้ารวมจะดีใจมาก 55+

รอผลงานต่อไปนะค่ะ 

[aoaer]

จะคิดถึงตลอดไป     

[КίmY]

อ่าาา   จบซะแล้ววว   
พรตอย่างอ้อนอ่ะ น่ารักกก   

 

[หมอตัวเปียก]

ซึ้ง...คงคิดถึงแน่ๆอะ ขอตอนพิเศษด้วยนะครับ

[SoN]

^^

[why yyy]

ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณ 

[inspirer_bear]

ตอนจบน่ารักเชียวนะ
หุหุ

[shoi_toei]

จบแล้วววว แอบใจหายแห๊ะ ขอบคุณคนแต่งจ้าา

ยังรอติดตามผลงานนะค่ะ ^__^

[dr.miiz]

  น่ารักมากกเลยยยย แอบใจหายที่เรื่องนี้จะจบแล้ว แต่ไม่ว่ายังไงจะติดตามตลอดไปน่ะ

[Whatever it is]

สนุกมากเลยค่ะ ชอบทุกคู่เลย

[nok03]

รวมเล่มเลยคร้าบ ซื้อแน่นอน
เรื่องนี้ขอบอกว่า น่ารักกกกกกกกกกกที่สุด   
รอๆๆๆ เวลาได้เป็นเจ้าของ อย่าลืมเผื่อเวลาให้เก็บเงินด้วยนะ

[ThE_PaRaN]

อิจฉาพรต อยากได้แฟนดีๆอย่างพี่ติณน์บ้าง   

[newyniniw]

จบแล้วอ่อ เสียดายจัง เรื่องนี้น่ารักที่สุดเลยยยยย ติณณ์แบบใช่มากๆ คนแก่แสนดี 55555 น้องพรตน่ารักน่ากดมาก เรื่องนี้ดีมากเลย ขอบคุณที่เขียนมาให้อ่านกันนะคะ ^_^
 

[HanATarO]

หวานกันจนเราอิจฉา

ขอบคุณ เมจิก มากเลยจ้าที่เขียนนิยายสนุกๆ ให้ได้อ่าน

แล้วจะรอเรื่องใหม่น้า

 

[nut karun]

น่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ที่้สุดอ่ะ ><'

[Poseidon]

อ่านจบแบบมีความสุขที่สุดเลย
ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆนะครับเมจิก
จบได้น่าอิจฉามาก อ่านไปยิ้มไป
ต้องคิดถึง ตินณ์ พรต คิม นาว และทุกๆคนในเรื่องมากแน่ๆ แอบใจหายนิดนึง
แต่มความสุขมากจริงๆ คิดไม่ผิดที่เข้ามาอ่านเรื่องนี้

[liza sarin]

 

[เคียงใจ]

   -  Moment  -


นาว:กิ๊วๆๆ เพื่อนกูหมั้นแล้วเว้ย
มายด์:ไหนๆๆ ขอกูดูมั่ง
ฟิกซ์: ไอ้เชี้ยขี้อวดมาก แค่นี้ทำขึ้นไอจี
พรต:ไม่ได้หมั้นเว้ย มันแค่ให้เฉยๆ
นาว: เหรอๆ อิจฉาโว้ย
มายด์: เพื่อนกูขายตูดออกแล้ว คร๊าบบบ
ฟิกซ์: มึงอยากขายบ้างเหรอ
มายด์:เงียบไปเลยมึง พูดทีไรไม่พ้นตูดมึงกับตูดกูเชี้ย
พรต: พวกมึงเอากันเมื่อไหร่กูปิดห้างฉลองเลยมึง
มายด์:ฝันไปเถอะมึง
ฟิกซ์: หึหึ
นาว:กูจะประกาศลงหนังสือพิมพ์แถวบ้านนอกให้เลย หึหึ
พรต:เพื่อไรวะ
นาว:ก็ไม่รู้สินะ หึหึ
พรต: กวนตีน
มายด์:แต่อิจฉาไอ้พรตจริงหว่ะ ยิ้มหน้าบานตลอดเลย
มายด์:ตอนพี่ตินณ์ให้มีคลุกเข่าป่าววะ
นาว:มีจุ๊บๆสาบานด้วยป่าว
ฟิกซ์: เออๆ มีป่าววะ

(นางยิ้มอย่างเดียว ช่วงนี้โลกสีชมพูม๊ากกกกก )


_________________________________________


ฟิกซ์: มึงถ่ายรูปเสร็จแล้ว พากูไปส่งที่สยามหน่อย
มายด์: ไปทำไมวะ
ฟิกซ์: นัดสาวกินข้าว
มายด์:เด็กใหม่อีกเหรอวะ
ฟิกซ์: เอออย่างแจ่มเลยนะมึง พอไอ้พรต กับไอ้นาวมีผัวไปกูเลยหมดคู่แข่งซะที
มายด์: เออๆ แต่มึงไปเองนะ กูไม่ไป
ฟิกซ์: ทำไมวะไปส่งกูแค่นี้ไม่ได้ไง
มายด์: อย่ามาเนียน รถก็รถมึงแล้วจะให้กูไปส่ง กูก็ต้องไปรับดิ แล้วกูให้มึงไปเองกูขึ้นแท็กซี่กลับไม่ดีกว่าเหรอวะ
ฟิกซ์: ไม่ดีเปลืองเงิน มึงไปส่งกูแล้วก็มารับกูด้วย
มายด์: เพื่ออะไรวะ ค่าแท็กซี่ถูกกว่าค่าน้ำมันรถมึงอีก
ฟิกซ์: เออน่ะ มึงมารับกูนั่นแหละ เดี๋ยวกูโทรเรียก
มายด์: ไม่เอาเสียเวลา แล้วกูก็ไม่ใช้แท็กซี่นะ
ฟิกซ์: อย่าเรื่องมาก คืนนี้กูไปนอนห้องมึงมารับด้วย
มายด์: นอนทำไม ไอ้นี่ห้องมึงไม่มีไง
ฟิกซ์: มีแต่ไม่ว่าง เลยต้องมานอนห้องมึง
มายด์: ใครมาค้างวะ
ฟิกซ์: แมลงสาปว่ะ
มายด์: พ่องงง!! กลับไปนอนห้องมึงนั่นแหละ
ฟิกซ์: ไม่กูนอนห้องมึง ไปส่งกูเลยเร็วๆ
มายด์: ม๊ายยยยยยปล่อยกู (โดนลากไปที่รถ)


--------------------------------------------------------
ผ่านวันครบรอบมา 3 วัน มีนัดกันไปฉลองโฟมโดนหวยกิน

นาว:เมืองไทยร้อนจะตายห่า ซื้อรถมีหลังคาไม่ได้ไงวะ (สามีเอาเบนซ์เสริมอี-คลาสเปิดประทุนมาขับ)
คิม: กูพอใจ กูมีเงินซะอย่าง
นาว: พี่พอใจแต่ผมร้อนเห็นไหมเนี๊ยะ หน้าจะดำหมดแล้ว
คิม: เดี๋ยวก็ถึงแล้วน่า
นาว:กลับไปเปลี่ยนรถคันเดิมมาเลยนะ (อิพี่คิมเอารถที่ใช้ประจำไปไว้บ้าน)
คิม:กูขี้เกียจไป
นาว: งั้นผมไปเอารถผมมาใช้นะ
คิม: นั่งคันนี้แหละมึงจะอะไรนักหนาวะ
นาว: ก็มันร้อน หน้าก็ดำ ผมก็เสียทรง มลพิษก็เยอะ
คิม: ถ้ามึงไม่หยุดบ่น กูจับมึงโยนลงข้างทางแน่
นาว:กล้า??
คิม: หรือมึงจะลองตอนนี้ !!

หลังจากนางเงียบก็ถ่ายรูปส่งไลน์ไปฟ้องเพื่อนสาวของนาง
 ว่าผัวพาขับรถตากแห้ง หน้าดำ ตัวไหม้ บลาๆ ฯ

-----------------------------------------------------------------
เมื่อนางได้ไลน์จากเพื่อนนาวก็โทรกลับหาทันที

พรต: ไม่ต้องมาบ่น ไอ้ตินณ์แม่งก็เอามาขับเหมือนกัน
นาว:มึงเข้าใจกูใช่ไหม
พรต: เออ ยิ่งกว่าเข้าใจ
นาว:มันทำไมชอบเอามาขับกันวะ
พรต: แม่งเอามาขับอวดสาวเบ่งกันมั้ง
นาว:กูว่าต้องใช่แน่ๆ แต่ทำไมกูต้องมาลำบากหน้าดำ ตัวดำด้วยล่ะ
พรต: ปกติมึงก็ดำอยู่แล้วนะ
นาว:ดำเชี้ยไร กูน่ะขาวหล่อ พ่อให้มา
พรต: พ่อมึงคงให้น้อยเนอะ เลยได้มาแค่นั้น ความสูงก็ไม่เอามา
นาว:เข้าเรียกมาตรฐานชายไทยไซต์มินิโว้ย
พรต: เหรอไอ้เตี้ย
นาว: ไอ้พรตเดี๋ยวมึงจะโดน
พรต: หึหึ ถึงไหนแล้ววะ
นาว:ใกล้ถึงร้านแล้ว มึงถึงไหน
พรต:กูถึงแล้วงั้นเจอในร้านแล้วกัน ข้างนอกคนเยอะขี้เกียจยืน แม่งมีแต่คนจ้องไอ้ตินณ์
นาว: คร๊าาาบไอ้คนหวงผัว วันหลังก็พับเก็บใส่กระเป๋าไว้นะ ใครจะได้ไม่มองของมึง
พรต: เออ ขอบคุณที่แนะนำ


---------------------------------------------------------------------

หลังจากเมาเสร็จ สามีก็พากลับบ้าน  นางเมาโดดขึ้นเตียงรองเท้าไม่ยอมถอด


พรต:ตินณ์มึงว่าคืนนี้กูเต้นดีไหม
ตินณ์: ดีครับ
พรต:ดีแบบไหนวะ
ตินณ์: ดีแบบที่มึงเต้นนั่นแหละ แต่จะดีกว่านี้ถ้ามึงไม่ไปเต้นสีไอ้เชี้ยนั่น
พรต: มันมาขอเต้นกับกูแหละ หึหึ
ตินณ์: มึงก็เนียนเลยเนอะ
พรต: หึหึ ตินณ์มึงว่ากูเต้นดีไหม
ตินณ์: มึงเมาก็ไปอาบน้ำ ถามกูเหมือนเดิมมาจะห้ารอบแล้วเนี๊ยะ
พรต: อุ้มหน่อยๆ กูเดินไม่ไหว รองเท้ากัดตีน
ตินณ์: ตรงไหนวะ ถอดดิ
พรต: ตรงนี้ๆ แล้วก็ตรงนี้ (ชี้มั่วตั้งแต่หัวยันตีน รองเท้าไม่ถอด)
ตินณ์: กูว่าร้องเท้าไม่ได้กัดตีนแล้ว แต่เหล้ามันกัดสมองมึงไปหมดแล้วหว่ะ
พรต: หึหึ เหรอๆ
ตินณ์: ถอดรองเท้าเร็ว ไปอาบน้ำจะได้นอนพรุ่งนี้มีเรียน
พรต: อึ๊บ!! อื้อตินณ์กูถอดไม่ออก (นางดึงแต่ไม่ยอมแกะเชือก)
ตินณ์: มึงนี่เนอะ ถ้าจะเมาขนาดนี้วันหลังกูไม่พาไปแล้ว (พูดไปก็ถอดรองเท้าให้เมียไป)
พรต: เดินดีๆ มันหมุน
ตินณ์:กูน่ะเดินดี แต่มึงอ่ะเมา (อุ้มนางเข้าห้องน้ำ)
พรต: กูแปรงฟันก่อน
ตินณ์:ไอ้พรตนั่นมันโฟมล้างหน้าไม่ใช่ยาสีฟัน คืนนี้กูจะได้นอนไหมวะ (นางบีบใส่แปรงเรียบร้อย)
พรต:นี่แหละยาสีฟัน เมื่อเช้ากูก็ใช้

--------------------------------------------------------


เอาโมเม้นท์มาลงให้อ่านแก้คิดถึงก่อนจ้า ขอบคุณสำหรับทุกคอมเม้นท์ และบวกเป็ดเหมือนเดิมค่ะ
เมจิกดีใจที่มีคนชอบตอนจบของเรื่อง ก่อนจะลงก็กังวลหลายๆอย่างกลัวจะออกมาไม่ดีค่ะ
แต่จากความคิดเห็นหลายๆท่าน ทำให้เมจิกรู้สึกดีมากเลยค่ะ
ถ้ามีโอกาสคิดว่าคงได้เจอกันใหม่ ในตอนพิเศษจ้า
 

[Infinity 888]

  ขำรถเปิดประทุน กับตอนพรตเมาอ่ะ อย่างฮา

รอตอนพิเศษค่ะ

[Poseidon]

แง่มๆ สนุกอา
พรตนี่ เวลานางเมานี่ น่ารักขึ้นมาก คงถูกใจป๋าตินณ์ แต่เอ สงสัยคงปวดหัวมากกว่านะ นางเมาแล้วรั่ว 555
ต้องจับกดสถานเดียว

[Inwoสูs]

แฮปปี้กันไปแล้ว ฮิ้ววววว รอดูข่าวหนังสือด้วยคนนะ 

[lolitar]

แบบอ่านโมเม้นท์ ฟิกซ์ มายด์แล้วเราฟิน

แต่ละคู่โมเม้นท์น่ารักมากกกกกกกก 

[buathongfin]

พรตมึ๊นมึน 5555555 สนุกมากค่ะ 

[เคียงใจ]

ตอนพิเศษ คิมนาว (เมียรั่วผัวซึนสนองนี๊ดแฟนเพจ)


-  presented by นายธันวา  –


“พี่คิมตื่น” ผมเรียกพี่คิมหลังจากตัวเองตื่นมานานแล้ว
แต่ไอ้พี่คิมยังนานนิ่งสงบเหมือนคนตายอยู่บนเตียงครับ
พี่คิมมันนอนท่าไหนเช้าก็ตื่นท่านั้น นอนได้นิ่งมาก
บางครั้งผมตื่นมายังลองเอามือไปอังจมูกดูว่าพี่คิมยังหายใจอยู่หรือป่าว


“ไอ้พี่คิมตื่น” ผมเรียกอีกครั้งพร้อมกระตุกผ้าห่มที่พี่คิมห่มอยู่อย่างสบายใจ

“อื้อ...อย่ายุ่งกูจะนอน” เสียงพี่คิมพูดอย่างรำคาญที่ผมไปกวนใจเวลานอนของแกครับ
แต่นี่มันจะ 9 โมงแล้วผมหิว ผมอยากกินข้าวให้มานั่งแขวนท้องเฝ้าคนนอนหลับสบายไม่มีทางครับ


“ไอ้พี่คิมตื่น ผมหิว!!” ผมเดินเข้าไปใกล้เตียงที่พี่คิมนอนเหมือนตายอีกนิด
พร้อมก้มลงตะโกนข้างหูแม่งเลยครับอยากไม่ตื่นดีนัก
แล้วในเสี้ยววินาทีผมก็โดนกระชากตัวให้ล้มลงไปบนเตียงโดยมีไอ้พี่คิมคร่อมทับตัวผมอยู่ครับ
ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วจนผมไม่รู้ว่าตัวผมมานอนใต้ร่างยักษ์ของไอ้พี่คิมได้ยังไงถึงไวขนาดนี้


“มึงอยากโดนใช่ไหม ปลุกกูแต่เช้าขนาดนี้” เสียงพี่คิมพูดพร้อมก้มหน้าลงมาใกล้หน้าผมเรื่อยๆครับ

“ไม่ ไม่....ผมหิว” ผมรีบลนลานพูดเลยครับ ขืนช้ามีหวังไม่ได้พูดกันพอดี

“หิวอะไร หนาวขนาดนี้มึงยังอยากกินไอติมอีกเหรอวะ” พี่คิมถามผมพร้อมยกยิ้มมุมปากกวนๆครับ
แต่ไอติมอะไรวะกูหิวข้าวจะแย่ เสือกมาบอกว่าหิวของไอติม

“ไอติมอะไร ผมหิวข้าว พี่ไปอาบน้ำเลยจะได้รีบๆพาผมไปหาข้าวกินหน่อย”

“เดี๋ยวค่อยกินข้าวน่ะ กินไอติมรอไปก่อน อากาศหนาวแบบนี้กำลังแข็งได้ที่เลย”
ทำไมน้ำเสียงและสีหน้าพี่คิมดูหื่นๆว่ะหรือผมคิดไปเอง

“ไอ้ติมอะไรของพี่ ในตู้เย็นก็ไม่เห็นมี” ผมถามอีกครั้งด้วยความสงสัย

“มึงโง่จริงหรือแกล้งโง่วะ กูพูดขนาดนี้ก็ต้องไอติมกูดิ”
ไอ้พี่คิมพูดเสร็จจับมือผมแล้วพาไปจับเข้าที่เป้ากางเกงนูนๆของพี่แกเลยครับ โครตหื่น

“อ๊ากกก ปล่อย!! เสียมือผมเอาไปโดนหนอนทำไม” ผมร้องให้ปล่อยเสียงดังเลยครับ

“ถึงหนอนก็หนอนยักษ์โว๊ย” พี่คิมว่าก่อนยิ้มเจ้าเล่ห์แล้วอยู่ๆหลังผมก็ลอยขึ้นจากพื้นเตียงโดยไม่ทันตั้งตัว

“เฮ้ย!พี่จะพาผมไปไหน” ผมถามเสียงดังมือก็รีบโอบรอบลำคอแกร่งของพี่แกกันตก
จากความสูงที่โดนอุ้มถ้าตกลงไปถึงไม่สูงเท่าไหร่แต่ดากกบเคลื่อนได้เหมือนกันนะครับ

“จะให้กูอาบน้ำไม่ใช่รึไง งั้นก็ไปอาบด้วยกัน หรือมึงอยากกินไอติมก่อน”

“ไม่เอาผมอาบแล้ว รอข้างนอก” ผมรีบปฏิเสธเลยครับก็ผมลุกมาอาบตั้งแต่ 8 โมงหนาวจะตาย
ถึงอาบน้ำอุ่นแต่พอออกมาเจออากาศข้างนอกก็โครตหนาวเลยครับ เรื่องอะไรผมจะยอมไปอาบอีกครั้ง

“อาบให้กูหน่อย อย่าลีลา” พี่คิมมันว่าเสียงนิ่งเลยครับ

“เฮ้ย! ไม่เอาพี่ปล่อยผมลงเถอะ” ผมรีบบอกและเริ่มดิ้นเมื่อรู้สึกว่าขอบประตูห้องน้ำอยู่ไม่ไกลเท่าไหร่

“ฝันไปเถอะมึงว่าจะรอด อยากมาปลุกกูเอง” แล้วนั่นก็เป็นเสียงสุดท้ายที่ผมได้ยิน
ก่อนที่จะถูกพาตัวเข้าไปในห้องน้ำแล้วใช้เท้าปิดประตูเสียงดังตามหลัง....








“แน่ใจเหรอพี่ว่ามันจะกินได้” ผมถามพี่คิมหลังมาด่อมๆมองๆอยู่ในครัวได้ซักพักแล้วครับ
หลังจากไอ้พี่คิมแบกผมเข้าห้องน้ำ พี่แกก็ให้ผมช่วยอาบน้ำ อาบไปอาบมาไม่รู้ยังไง
สุดท้ายผมก็โดนแกพาออกกำลังกายแก้หนาวไปหนึ่งยกครับ

ผมจะด่าก็ไม่เต็มปากเท่าไหร่เพราะดันไปร่วมมือด้วยนะสิ เลยถือว่าครั้งนี้ปล่อยๆไปก่อนแล้วกัน
พออาบน้ำแต่งตัวกันเสร็จทั้งสองคนไหนๆวันนี้ก็ไม่มีเรียนทั้งคู่ ผมเลยอยากทำอาหารกินเองบ้างครับ
ไอ้พี่คิมก็ห้ามแต่คนมันอยากทำ ผมก็เลยรบเร้าจะทำจนสำเร็จ


   พี่คิมพาผมไปซุปเปอร์มาเก็ตใกล้ๆแล้วซื้อหนังสือทำอาหารมา 1 เล่ม
จากนั้นก็เลือกเมนูครับว่ามื้อเช้าบวกเที่ยงเราจะกินอะไรกัน จากนั้นก็ไปเดินซื้อวัตถุดิบกันต่อ
เมนูที่เลือกก็จะมีปลาทับทิมทอด หมึกผัดผงกะหรี่ ต้มยำรวมมิตร และไก่ทอดสมุนไพรครับ
ไม่อยากจะคุยว่าเมนูทั้งหมดนี่เป็นเมนูที่ผมเลือกเองทั้งนั้นครับ เพราะเปิดดูในหนังสือแล้วรูปน่ากินมาก


แต่ถามว่าผมกับพี่คิมใครทำอาหารเป็นตอบได้เลยครับ ว่าเป็นแต่กินทั้งคู่ ไม่มีใครทำได้ซักคน
นี่เป็นสาเหตุที่เกิดคำพูดว่า “มีผัวผิดคิดจนตัวตาย ถ้ามีผัวอย่างไอ้พรตได้ก็สบายชิบหายครับ”
ว่าแล้วก็อิจฉามันขึ้นมาเลย พี่ตินณ์แม่งดีทุกอย่าง เก่งทั้งงานนอกบ้านงานในบ้าน
และที่สำคัญตามใจไอ้พรตยิ่งกว่าอะไรครับ ทุกวันนี้ไอ้พรตเหมือนคนเป็นง่อยที่คอยสั่งผัวให้ทำนั่นทำนี่
แค่บอกว่าอยากได้อะไรพี่ตินณ์ก็หามาประเคนให้เลยครับ
แต่กับผมดิแค่จะตามใจซักอย่างผมแทบลงไปชักดิ้นชักงอกับพื้นกว่าจะได้สิ่งที่ต้องการ
ดีไม่ดีพี่คิมไม่ให้ยังจะกระทืบซ้ำด้วยครับ
ชีวิตก็มีรสชาติดีครับเหมือนซื้อหวยคอยลุ้นว่าวันนี้จะถูกรางวัลไอ้พี่คิมใจดีกับผมหรือเปล่า
แต่ส่วนมากคนเล่นหวยจะโดนแดกใช่ไหมครับ นั่นแหละชีวิตผมเลย






   “แดกได้ก็แดก แดกไม่ได้ก็ไม่ต้องแดก”
เสียงไอ้พี่คิมทำลายความคิดของผมที่กำลังคิดอะไรเพลินๆเลยครับ
ตอนนี้พวกผมกลับมาที่ห้องกันเรียบร้อยแล้วครับ
พอมาถึงไอ้พี่คิมไม่รู้มันไปเอาผ้ากันเปื้อนจากไหนมาใส่สีชมพูหวานไม่เข้ากับหน้าโหดๆของพี่แกเลย


   ตอนนี้พี่คิมกำลังล้างผักอยู่ครับ ผมก็เดินมานั่งกินขนมที่ซื้อมาคอยไปเรื่อยๆ
ถ้ารอกินข้าวเลยสงสัยเป็นลมตายไม่รู้ว่าเย็นนี้จะเสร็จหรือเปล่า


   “ไอ้นาวหุงข้าวดิ” เสียงพี่คิมสั่งผมที่กำลังนั่งเคี้ยวขนม

   “เอาหม้อข้าวที่ไหนล่ะ” ผมถามกลับทันที

   “ห้องมึงเคยรู้อะไรมั่งไหมวะ ในตู้ข้างล่างซ้ายมือ” ไอ้พี่คิมหันมาว่าก่อนบอกพิกัดหม้อหุงข้าวครับ
แต่อยู่มาตั้งนานผมเพิ่งรู้ว่าห้องตัวเองมีหม้อหุงเข้า

สงสัยตอนที่ผมย้ายมาอยู่พ่อกับแม่ช่วยผมซื้อของเข้าห้องแล้วซื้อมาให้ครับแต่ผมไม่เคยใช่เลยนี่สิ
ผมเปิดตู้แล้วมองหาตามที่พี่คิมบอกก็มาเจอกับหม้อหุงข้าวที่ยังอยู่ในกล่องกระดาษอยู่เลยครับ
ผมจัดการแกะออกจากกล่องแล้วเอาไปล้าง

   “พี่คิมข้าวสาร” ผมถามหาข้าวสารต่อ

   “ในถุงบนโต๊ะ หาก่อนได้ไหมวะค่อยถาม” สงสัยพี่คิมเริ่มโมโหหิวแล้วครับ
ผมเดินไปคุ้ยๆกองถุงบนโต๊ะที่ซื้อมาแล้วก็เจอถุงข้าวสารครับ
เมื่อได้ข้าวสารผมก็เดินมาหยิบหนังสือสอนทำอาหารที่วางใกล้พี่คิม
เปิดพลิกไปพลิกมาแต่ก็หาสิ่งที่ต้องการไม่เจอครับ



   “มึงหาอะไรวะ"

   “วิธีหุงข้าว แม่งสอนแต่วีธีทำอาหาร ไม่สอนหุงข้าวกูจะแดกกับเปล่าๆไงวะ”
ผมตอบพี่คิมก่อนบ่นไปเรื่อยๆครับ หันมาเห็นพี่คิมเอามือตบหน้าผากตัวเองเบาๆ
แต่เหมือนมันจะเบาไปนะอยากเข้าไปช่วยตบด้วยเลยซักทีสองที

   “เอามานี่กูหุงเอง” พี่คิมว่าเสร็จก็คว้าถุงข้าวสารในมือผมไปเลยครับ ดีผมจะได้ไม่ต้องทำ
ว่าแล้วก็มาทำปลาทับทิมทอดกันดีกว่าครับ ผมอ่านวิธีทอดปลาจากหนังสือเรียบร้อยก็ไปหยิบกระทะมาตั้งไฟ
แล้วเทน้ำมันลงไปทั้งขวดเลยครับ เดี๋ยวไม่สุกต้องให้ท่วมตัวปลามันจะได้สุกทั้งสองด้าน

หนังสือบอกให้รอน้ำมันร้อนค่อยใส่ปลาลงไป แล้วผมจะรู้ได้ยังไงว่าเมื่อไหร่มันถึงเรียกว่าร้อน
ผมเลยรอจนผ่านไปเกือบสิบนาทีเพราะกลัวมันไม่ร้อนจนตอนนี้เห็นควันขึ้นจากเตาเยอะเลยครับ
คงร้อนแล้วผมก็หยิบปลาที่พี่คิมล้างมาถือหางมัน แล้วจับมันโยนลงกระทะที่มีควันพวยพุ่งนั่นแหละครับ



   “อ๊ากกกก.....พี่คิมน้ำมันกระเด็นใส่แขนผม”
ผมร้องเลยครับเมื่อโยนปลาลงไปแล้วน้ำมันกระเด็นไปรอบทิศทาง
ผมกระโดดถอยหลังออกมาแต่ก็ยังโดนน้ำมันที่กระเด็นออกมานิดหน่อย


   “ไอ้นาวใครให้มึงโยนปลาลงไปแบบนั้น”
พี่คิมที่กำลังหุงข้าวคงหันมาเห็นตอนที่ผมโยนปลาทับทิมลงกระทะพอดี
เห็นผมเสียงดังแทนที่จะปลอบกันหน่อยก็ไม่ได้

   “มานี่เอายาสีฟันป้ายไปก่อน” พี่แกเดินไปหยิบยาสีฟันจากในห้องน้ำจะมาป้ายตรงที่ผมโดนน้ำมันครับ

   “มันเป็นความเชื่อป่ะพี่ มันต้องล้างน้ำดิ” ผมถามอย่างสงสัย

   “เออนั่นแหละ มึงก็ไปล้างน้ำก่อนค่อยเอายาสีฟันป้าย เย็นๆเหมือนกันคงช่วยได้มั้ง”
หมอคิมมาเองเลยครับอะไรใกล้มือแม่งเอามาใช้กะกูหมด
ผมก็ไม่อยากจะขัดล้างแขนเสร็จก็ยื่นแขนไปตรงหน้าพี่คิมทันที



   “ตรงไหนมั้งวะ”

   “ตรงนี้ ตรงนี้ และก็ตรงนี้” ผมชี้แม่งไปทั่วครับจำไม่ได้

   “ทาทั้งแขนเลยแล้วกัน ถ้ามันเยอะขนาดนั้น”

   “พอป่ะ ถ้ายาสีฟันพอก็ทาเลย” ผมตอบตามที่คิดครับก็คนมันจำไม่ได้ว่าตรงไหนมั้ง ถ้ามันทั้งแขนไปเลย

   “กูประชด มึงนี่โง่จนบางครั้งกูก็ตามไม่ทัน” พี่คิมแม่งว่าผมเลยครับ ผมไม่ได้โง่ซะหน่อยเขาเรียกคนซื่อต่างหาก

   “พี่คิมควันอะไร” ผมรู้สึกเหมือนควันอะไรลอยมา แล้วจมูกก็ยังได้กินเหมือนอะไรไหม้อีก

   “ปลา!!!” ผมกับพี่คิมร้องขึ้นมาพร้อมกันเลยครับก่อนลุกจากโต๊ะอาหารแล้วเดินไปดูปลาที่ทอดอยู่ในกระทะ

   “มึงใส่น้ำมันเยอะขนาดนี้จะต้มเลยรึไงวะ” พี่คิมว่าก่อนเอื้อมมือไปหยิบตะหลิวมาพลิกตัวปลาอย่างงกๆเงิ้นๆครับ
พี่แกพลิกอยู่นานพอพลิกได้ เนื้อปลาติดกระทะครับ
เห็นแต่ก้างกับเนื้อเละๆที่ไหม้เกรียมจะอธิบายยังไงดีครับเอาเป็นว่าไม่มีความน่ากินเหมือนในหนังสือซักนิด
แถมไอ้ฝั่งที่พลิกไปก็ไหม้สุดท้ายจึงตกลงกันว่าตักขึ้นมาเถอะ อันแรกชั่งมันอันที่สองเอาให้เริ่ดครับ


   เมนูที่สองพี่คิมจะทำต้มยำรวมมิตรก่อนครับผมก็อ่านตำราอาหารให้ฟังดังๆว่าต้องเตรียมอะไรยังไงแล้วพี่คิมก็เริ่มทำตาม

   “พี่คิมหมูหั่นแบบนี้ป่าว” ผมถามพร้อมยกชิ้นหมูที่หั่นให้พี่แกยลโยม

   “มึงจะแดกเข้าไปได้ไง ใหญ่ขนาดนั้น หั่นลงให้เล็กกว่านี้ มึงเคยกินเท่าไหนเอาเท่านั้น”
พี่คิมสั่งเสร็จก็แกะกุ้งต่อครับ ทำท่าเหมือนแกะเป็นนะแต่ไปดูเหอะ
แทบไม่มีเนื้อกุ้งอยู่ในจานแล้วยังมีหน้ามาว่าหมูผมอีก
เมื่ออยากได้ชิ้นเล็กๆผมก็หั่นให้ชิ้นเล็กลงไปอีกครับ

   “เฮ้ย!! หมูแม่งยังไม่ตาย” ผมร้องขึ้นเมื่ออยู่ๆหมูเนื้อแดงๆโดดหนีมีดผมลงไปนอนแอ่งแม้งอยู่บนพื้นห้องครับ

   “ไร้สาระ เอาไปทิ้งมึงไม่ต้องเอามารวม”
ไอ้พี่คิมว่าผมเสียงดังเมื่อเห็นว่าผมกำลังจะเอาหมูมาใส่รวมลงในจานที่ผมหั่นไว้แล้ว
ทำมาดุต้มๆไปเชื้อโรคแม่งก็ตายห่าหมดเองแหละเรื่องมากจริง

   “เสร็จแล้วให้ทำอะไรต่อ” ผมถามพี่คิมเมื่อหั่นหมูเสร็จไปแล้วครับ แต่พี่คิมยังแกะกุ้งไม่เสร็จ

   “เอาไก่ไปล้าง แล้วเอามาหมัก”

   “ได้ๆ” ผมรีบเดินไปหยิบไก่ที่ไอ้พี่คิมว่าแล้วลงมือล้างก่อนเอาใส่กะละมังใบเล็กแล้วเอามาหมัก
อ่านก่อนครับเดี๋ยวพลาด ตะไคร้ ข่า กระเทียม พริกไทย ให้เอาไปตำรวมกัน
ซวยแล้วไงห้องผมไม่มีครกผมเริ่มมองหาตัวช่วยครับสุดท้ายก็มาเห็นเครื่องปั่นเอาลงเครื่องปั่นมันเลย
แต่มันแห้งไม่ยอมปั่นผมเลยใส่ซีอิ๋วขาวลงไป น้ำปลาอีกนิดหน่อย หึหึ อร่อยเหาะแน่ทีนี้พี่คิม

เสน่ห์ปลายจวักไอ้นาวก็มีนะครับ ผมปั่นจนแน่ใจว่าใช้ได้ก็เทลงไปในกะละมังไก่แล้วเอาคลุกๆ
แต่เหมือนมันน้อยไปผมเลยหยิบพริกไทยบ่นโรยลงไปเกือบครึ่งขวดครับ
ตามด้วยน้ำตาลทรายในตำราบอกใส่ตามความชอบ ผมชอบหวานก็ต้องใส่เยอะจริงไหมครับ
เสร็จแล้วก็รอเวลา ทอดตะไคร้ใบมะกรูดอะไรรอตกแต่งจานอันนี้ไม่ต้องครับเอาให้แดกได้พอสวยไม่สวยไม่จำเป็น



   “ ไอ้นาว หั่นผักชีกับมะเขือเทศให้หน่อย”
พอผมล้างมือเสร็จพี่คิมที่กำลังเอาของลงหม้อต้มยำก็ใช้ผมต่อทันทีครับ
ผมก็เดินไปเอาของที่พี่แกสั่งไปล้างน้ำแล้วเริ่มลงมือหั่น

   “โอ๊ย!!” ผมร้องเมื่อรู้สึกเจ็บจี๊ดที่นิ้วก่อนเลือดแดงๆจะไหลออกมา
แม่งไหลเยอะชิบหายกูจะตายไหมวะ

   “เป็นอะไร” พี่คิมรีบเดินมาดูผมเลยครับ

   “มีดบาด” ผมตอบพี่คิมก่อนเอานิ้วที่โดนมีดบาดไปล้างน้ำแล้วเอามาเช็ดผ้ากัดเปื้อนพี่คิมครับ

   “มึงนี่ซุ่มซ่ามเนอะ” พี่คิมว่าพร้อมคว้านิ้วผมที่โดนมีดบาดขึ้นดูดเลยครับ ไอ้เชี้ยทำอะไรวะกูเขิน
แล้วนั่นนิ้วกูจะติดเชื้อไหม ถ้ามันลามต้องตัดนิ้วทิ้งทำไง

   “เฮ้ย!! พี่คิมทำอะไร” ผมถามพร้อมกับพยายามดึงนิ้วตัวเองออกจากปากอุ่นๆของพี่คิม

   “ก็กูเคยได้ยินมา ถ้าดูดจะเป็นการฆ่าเชื้อโรคมึงจะได้หายเร็วๆ”
แม่งไอ้พี่คิมมันไปเอาความเชื่อโบราณมาจากไหนเยอะแยะว่ะ
ถึงว่าโบราณเหมือนตัวมันเลย

   “ใช่ที่ไหนเล่า”ผมว่ากลับหน้าแดงๆ อย่างน้อยก็ยังดีใจได้ที่พี่คิมเป็นห่วงผมแหละ

   “เดี๋ยวกูไปเอาพลาสเตอร์ปิดแผลมาให้นั่งเฉยๆไม่ต้องทำอะไรแล้ว กว่าจะเสร็จได้ปะไปทั้งตัวแน่มึง”
พี่คิมว่าก่อนเดินหายไปทางห้องรับแขกที่มีกล่องยาอยู่ครับ ไม่นานแกก็กลับมาพร้อมพลาสเตอร์ปิดแผล
ก่อนค่อยๆแปะลงที่นิ้วชี้ของผมที่โดนมีดบาด


   “ขอบคุณครับ” ผมบอกเบาๆเมื่อพี่คิมทำท่าจะเดินไปทำอาหารต่อ

   “อืม ไม่ต้องช่วยแล้วนั่งเฉยๆรอกิน”

   “แต่ผมอยากช่วย” ผมยังคงอยากช่วยพี่คิมทำอาหาร ก็มันดูสนุกดีนี่นา

   “ไม่ต้องเดี๋ยวมึงเจ็บตัวขึ้นมาอีก กูขี้เกียจดู” พี่คิมว่านิ่งๆก่อนเริ่มทำอาหารต่อด้วยท่าทางมือใหม่ของแก




   “เสร็จแล้วกินได้” พี่คิมบอกผมยิ้มๆ นานทีจะเห็นแกยิ้มนะครับ
ผมถือว่านี่เป็นสิ่งหายากในเมื่องไทยเลยทีเดียว
เวลาพี่คิมยิ้มแล้วดูดีแต่แกไม่ค่อยจะยิ้มนี่สิ แต่ปล่อยแกไปเถอะ
ผมพูดผมบอกแกก็ไม่เคยจะทำตามอยากทำอะไรก็ทำครับ


   “ไม่รู้จะเริ่มกินอะไรก่อนเลย น่ากินทุกอย่าง” ที่ผมพูดนี่ผมประชดนะครับ
ปลาทอดก็ไหม้แถมยังติดกระทะเหลือแต่ก้างกับเนื้อนิดหน่อย สภาพจำไม่ได้เลยว่ามันเคยเป็นปลา
นึกว่าซากปะการังที่มาเกยตามชายหาดดำจนจำสภาพเดิมไม่ได้
ไก่ทอดสมุนไพรของผมเหรอ ก็ไหม้เหมือนกันครับแต่ยังดูดีกว่าปลาขึ้นมาหน่อย
หมึกผัดผงกะหรี่หน้าตาก็เละๆแปลกๆ
ต้มยำอันนี้หน้าตาให้มากแต่รสชาติค่อยว่ากันอีกที
ขนาดข้าวยังแข็งเลยครับแล้วผมจะไว้ใจอาหารฝีมือพี่คิมได้ไง



   “อร่อยทุกอย่างที่กูทำ ยกเว้นไก่กับปลาของมึง”
พี่คิมว่าพร้อมโฆษณาของตัวเองแล้วมองของผมอย่างรังเกียจ
ผมก็ไม่ถือครับเพราะทำไม่เป็นจริงๆ ว่าแล้วก็เริ่มลงมือตักต้มยำเข้าปากก่อนเป็นลำดับแรก
แค่คำแรกทำนั้นครับน้ำต้มยำแทบพุ่งออกจากปากแทบไม่ทัน ไอ้เชี้ยทำไมมันเปรี้ยวขนาดนี้ เค็มด้วย
แต่ผมก็พยายามกลืนสิ่งที่อยู่ในปากลงคอเพราะพ่อครัวนั่งจ้องผมตาไม่กระพริบเลยครับ


   “เป็นไงวะอร่อยไหม” นั่นไงคำถามพิฆาตก็ถูกส่งมาครับ ผมว่าแล้วต้องมีคำถามนี้
แล้วสมองของผมก็ประมวลผลอย่างไวว่าจะต้องตอบอย่างไร
ถ้าบอกตามความจริงว่าแดกไม่ได้น้ำล้างจานคงดีกว่านี้ พี่คิมแม่งต้องเสียใจแน่เลย
แต่ถ้าผมบอกว่าอร่อยก็ต้องทนกินต้มย้ำนี่จนหมดมีหวังถูกหามส่งโรงพยาบาลพอดี
เอาไงวะๆ ตอบว่าไงดี ผมเริ่มร้อนลนเมื่อหาทางออกไม่ได้ครับ


   “พี่ลองกินดูดิ” เมื่อหาทางออกไม่ได้ ผมโยนให้ไอ้พี่คิมชิมเองเลยครับ

   “มึงก็บอกมาดิว่าเป็นไง” พี่คิมยังไม่ยอมชิมครับ จะให้ผมบอกแต่ผมก็ไม่ยอมบอกเช่นกัน

   “ลองเอง บอกไปก็ไม่รู้ เหมือนชิมเองหรอกไงก็ต้องกิน”
ผมบอกพี่คิมอีกครั้งก่อนที่พี่คิมจะตักเข้าปากแล้วทำหน้าเหมือนคนขี้ไม่ออกครับ

   “อร่อยดีนะ กินเยอะๆดิกูมีเต็มหม้อ ” แม่งยังกล้าโกหกกูอีกเนอะ

   “อร่อยก็เก็บไว้กินเองเถอะ” ผมบอกพี่คิม

   “ของดีกูก็อยากให้เมียได้กินเยอะๆ” แหมะ มาอยากให้ของดีเมียอะไรตอนนี้ครับไอ้พี่คิม

   “ผมว่ากินอย่างอื่นเถอะ” ผมรีบเปลี่ยนประเด็นพร้อมตักหมึกไข่ผัดผงกะหรี่เข้าปากครับ
แล้วผมก็ต้องสำลักคว้าแก้วน้ำแทบไม่ทัน

   “เป็นอะไรวะ” พี่คิมรีบถามผมเลยครับ

   “หวาน รถน้ำตาลคว่ำใส่จานไงพี่” ผมถามทันทีไม่ต้องรักษาแม่งแล้วน้ำจงน้ำใจ

   “ไหนว่ะ กูลองก่อน” พี่คิมว่าก่อนตักเข้าปากบ้าง แล้วก็ทำหน้าไม่ต่างกับเมนูแรกครับ
จากนั้นผมก็ลองชิมไก่ก็ไม่ผ่าน ปลาก็อย่าไปกินเลยครับเดี๋ยวเป็นมะเร็ง

ในที่สุดผมก็ได้ข้อสรุปตรงกับพี่คิมว่ามื้อนี้โทรสั่งร้านข้างล่างขึ้นมากินเถอะแล้วไม่ต้องทำอาหารอีกต่อไป
เปลืองทั้งเงิน เปลืองทั้งเวลา และร่างกายของผมที่ต้องเสียเลือดให้กับมีดหั่นผักชี
สุดท้ายแดกไม่ได้ซักอย่างครับ แต่ไม่เป็นไรครั้งต่อไปผมจะลองทำขนมดูมั้ง หึหึ
ซักวันฝันต้องเป็นจริงครับ ถึงอาหารจะกินไม่ได้แต่อย่างน้อยวันนี้ผมก็ได้ทำอาหารกับพี่คิมสนุกดีเหมือนกันครับ






   “พี่คิมไปดูหนังกัน” หลังจากกินข้าวเช้าและกลางวันตอนบ่ายกว่าๆเสร็จผมก็ชวนพี่คิมไปดูหนังครับ
ผมเห็นโปรแกรมหนังเข้าใหม่มีแต่ที่หน้าดูทั้งนั้น


   “ไม่เอาคนเยอะ” พี่คิมว่าก่อนเดินไปทิ้งตัวลงบนโซฟาผมก็เดินตามดิครับ กับไอ้พี่คิมตื้อเท่านั้นถึงจะชนะ

   “พาไปหน่อยนะ ผมอยากดู” เซ้าซี้เข้าไปครับ รำคาญเมื่อไหร่พี่แกก็ต้องพาไป

   “คนเยอะจะตาย รอแผ่นออกค่อยดู”

   “ไม่เอา เมื่อวานไอ้พรตมันไปดูมาบอกว่าโครตสนุก นะพี่พานาวไปหน่อย”
อ้อนสุดๆแล้วครับ อ้อนตีนไอ้พี่คิมนะ

   “เรื่องอะไรวะ” นั่นแน่เริ่มสนใจแล้วครับ

   “เรื่อง...” ผมบอกชื่อหนังผีที่กำลังเข้าฉายอยู่ครับ  ถ้าเป็นหนังรักไม่มีทางได้ไปดูแน่นอน

   “เออก็ได้ ไปแต่งตัว” ในที่สุดที่คิมก็ยอมพาผมไปดูหนังครับ

   “ขอบคุณครับ” ผมก้มลงหอมแก้มพี่คิมหนึ่งทีก่อนจะถูกดึงเข้าไปจูบแบบหนักหน่วงแทบลืมหายใจ
จนต้องทุบหลังให้ไอ้พี่หื่นมันปล่อย

“ค่าพาไป” พี่คิมว่านิ่งๆก่อนยกยิ้มมุมปาก ผมก็มองค้อนก่อนวิ่งเข้ามาเปลี่ยนชุดออกไปเที่ยว

ดูหนังเสร็จผมกะว่าจะให้พี่คิมพาไปซื้อเสื้อผ้าด้วยเลย
อย่าไปบอกแกนะครับว่ามันเป็นแผนล่อพี่แกออกจากสุสานคนเป็น
ก็วันหยุดเมื่อไหร่พี่แกคลุกอยู่แต่ในห้องไม่ไปไหน แถมชอบทำหน้านิ่งเหมือนผีเดินไปเดินมา
สุสานคนเป็น นี่เหมาะกับเป็นที่อยู่แกแล้วครับ








   “มึงมาทำไม” เสียงไอ้พรตถามผมหลังจากเห็นผมกำลังเดินเข้ามาในห้องผัวมันครับ
หลังจากดูหนังเสร็จกำลังซื้อเสื้อ พี่ตินณ์ก็โทรไปชวนพี่คิมมาดูบอลที่ห้องครับ ไม่รู้บอลอะไร
จริงๆผมว่าพวกแกหาเรื่องกินเหล้ากันมากกว่าครับ ผมเห็นนัดเล็กนัดใหญ่แกก็เรียกรวมตลอด

   “พี่ตินณ์ชวนมาดูบอล” ผมตอบไอ้พรต

   “กูได้ยินมันชวนพี่คิมคนเดียวนะ มึงเป็นเหาฉลามไงวะถึงได้ตามมาด้วย” ไอ้พรตว่าผมเลยครับแม่งปากดี

   “ไม่ใช่เหาฉลาม แต่มันเป็นเห็บหมา”
ไอ้ฟิกซ์เดินออกมาจากในครัวพร้อมจานข้าว
ข้าวยังกินไม่อิ่มรีบมาเสือกก่อนเมื่อเห็นผมกำลังลับฝีปากกับไอ้พรต

   “มึงมาได้ไงวะ” ผมถามไอ้ฟิกซ์ครับ

   “กูมาตั้งแต่เช้า บ้านนี้ข้าวอร่อยกูเลยมา” ไอ้ฟิกซ์ตอบซะผมนึกถึงอาหารที่ทำเองจนแดกไม่ได้เลยครับ
อย่าได้เล่าให้ใครฟัง มันน่าอาย

   “มันเป็นหมาไงจมูกดีตามกลิ่นกับข้าวตินณ์มาตั้งแต่เช้า แล้วก็นั่งเล่นเกมส์ต่อไม่ยอมไปไหน”
ไอ้พรตบอกก่อนเดินเข้าไปในครัวครับ

   “มันมาทั้งผัวทั้งเมียเลยรึไงวะ” ผมถามไอ้พรตต่อครับ

   “เออ ยกมาทั้งครอบครัวเหมือนมึงนั่นแหละ” แหม่ะแอบด่ากูซะด้วยนะครับเพื่อน

   “ไอ้มายด์มึงกินรอบที่เท่าไหร่แล้ว” ไอ้พรตหันไปถามไอ้มายด์ที่กำลังนั่งโจ้กับข้าวบนโต๊ะ

   “จำไม่ได้ว่ะ ถ้าพื้นที่ในท้องกูเหลือก็ใส่ได้เรื่อยๆ” ไอ้มายด์เงยหน้าจากจานข้าวขึ้นมาตอบยิ้มๆครับ

   “แล้วนี่ใครจะมามั่งวะ”

   “ทุกคนนั่นแหละ วันนี้ลงชุดใหญ่ ตินณ์แม่งสั่งเครื่องดื่มบำรุงกำลังมาเต็ม”

   “กูว่าพวกพี่เขากินกันบ่อยไปป่าววะ” ไอ้ฟิกซ์ถามขึ้นบ้างครับ

   “กูว่ามันแล้วแต่มันบอก แก้หนาวช่างมันเถอะ ตายเมื่อไหร่ก็รู้เอง”
ไอ้พรตว่าอย่างไม่ใส่ใจก่อนหยิบน้ำแล้วเดินออกไปนั่งใกล้ผัวมันที่กำลังเล่นเกมส์รถแข่งกับพี่คิม
แทนไอ้ฟิกซ์ไอ้มายด์ที่ลุกมากินข้าวครับ ผมก็เดินมานั่งข้างๆพี่คิม


   “แม่งอ่อนว่ะ” เสียงพี่คิมว่าพี่ตินณ์ครับ

   “มึงนั่นแหละด๋อยเดี๋ยวเจอของจริง”  พี่ตินณ์ไม่ยอมเร่งเครื่องขึ้นแซงพี่คิมครับ
ผมก็ลุ้นไปกับทั้งสองคนฝีมือสูสีกันมาก ไม่นานพี่ตินณ์ก็ชนะไปครับ
พี่คิมแม่งก็โวยวายว่าโดนโกงจะเล่นใหม่
แล้วเกมส์ใหม่ก็เริ่มขึ้นครับผมก็นั่งดูไปเรื่อยๆหันมาอีกที
ไอ้พรตเลื้อยตัวลงไปนอนหลับเอาหัวหนุนขาพี่ตินณ์เรียบร้อยแล้วครับ

ไม่นานพวกพี่โฟมพี่นัท พี่อาร์มพี่มี่ก็มาถึง
ก่อนที่พี่ตินณ์จะอุ้มไอ้พรตไปนอนในห้อง
แล้วออกมาทำอาหารกับพี่มี่พี่นัทอีกรอบไว้เป็นเสบียงรอบดึก

แล้ววงเหล้าเคล้าเสียงบอลก็เริ่มขึ้น
ไอ้พรตมันตื่นเดินสะลึมสะลือเข้ามานั่งเอาหัวพิงหลังพี่ตินณ์
ก่อนแกจะบอกให้มันไปกินข้าวแล้วมานั่งดูบอลด้วยกันครับ
กว่าผมกับพี่คิมจะได้กลับบ้านก็เลยเที่ยงคืนไปแล้วครับ





    --- จบ ตอนพิเศษคิมนาว ---

จบแล้วค่ะสำหรับตอนพิเศษคิมนาว
ขอบคุณที่ติดตาม และยังคิดถึงเสมอค่ะ ^^

เลิฟๆ คนอ่านเหมือนเดิมจร้า

[Whatever it is]

น่ารักๆ รออ่านตอนพิเศษเสมอน้า อิอิ

[lizzii]

คิมนาวนี่ฮาได้ตลอด
อยากได้ฟิกมายอ้ะะะะะะะะะะะ

[aow13]

น้องปลาน้องไก่ พวกหนูๆน่าสงสารมากเลยลูก 

ตอนพิเศษนี่น่ารักมากเลยยยย 

[Kyu.Min]

โอ็ยนาวโครตรั่ว o13น่ารักทั้งคู่อร๊ายฟินๆ

[up2goo]

คารวะพี่ตินณ์เลยค่าาา
อยู่กับคนเอาแต่ใจอย่างพรตได้เนี่ยยยยย
ยกนิ้วให้เล๊ยยย

ปล.ชอบนาวเป็นการส่วนตัวอ่ะ ฮามาก กวนได้อีก