คุณน่ะเมียผมครับ ตอนพิเศษ ไปค่ายตั้งแค้มป์ 1 น้องพรตผู้บรรยาย“มึงเอากล้องตัวไหนไปวะ”
“ตัวที่วางในห้องนอน กูใส่กระเป๋าไว้แล้ว”
ผมตะโกนตอบตินณ์หลังจากมันถามหากล้องที่ผมจะเอาไปด้วย
พรุ่งนี้ผมจะไปทำกิจกรรมที่จังหวัดตากครับ
เทอมนี้ผมลงเรียนวิชาเลือกเสรี วิชาการอยู่ค่ายพักแรม
เป็นวิชาที่เล่าลือกันว่าได้เกรดง่ายมากครับ
พวกผมเลยยกขบวนกันไปลงทะเบียนเรียนทั้งกลุ่ม
พอเรียนคาบแรกก็ต้องแปลกใจเพราะดันมาเจอพวกตินณ์ลงเรียนวิชานี้เหมือนกันครับ
หลังจากเรียนภาคทฤษฎีกันมาจนซาบซึ้งซึมลึกถึงก้านสมอง
อาจารย์เลยให้พวกผมไปใช้สิ่งที่เรียนมาในการอยู่ค่ายที่จังหวัดตาก
“จัดของเสร็จแล้วเหรอ”
ผมถามหลังจากเห็นตินณ์เดินเข้ามานั่งใกล้ๆบนโซฟาหน้าทีวี
ตอนนี้ผมกำลังดูการ์ตูนเรื่องโคนันอยู่ครับ
สนุกดีนะครับผมชอบดูแต่ตินณ์ชอบว่าผมดูเหมือนเด็กๆ
ก็เวลาผมดูผมจะรู้สึกว่าตัวเอกดูเป็นเด็กขี้เสือกดีครับ
ไม่ว่าจะไปบ้านไหนแม่งตายห่าหมดทุกที
แล้วสุดท้ายคดีก็จะคลีคลายได้ด้วยไอ้เด็กขี้เสือกไม่ใช่ตำรวจ
“เสร็จแล้ว มึงปิดทีวีแล้วไปนอนกันเถอะกูง่วง”
“แต่กูยังไม่รู้เลยว่าใครฆ่ามัน” ผมกำลังพูดถึงการ์ตูนที่กำลังดูอยู่ครับ
“งั้นมึงดูไปคนเดียวกูนอนแล้วนะ”
“เฮ้ยรอกูก่อนดิ” ผมเรียกมันไว้ครับ
“อีกนานไหมวะ”
“ไม่นานอีก 2 ตอนก็จบแล้ว”
“เออ งั้นจบเมื่อไหร่ปลุกกูด้วย”
มันพูดพร้อมทิ้งหัวตัวเองลงบนตักผมเลยครับ
ตัวมันก็ขึ้นมานอนยาวบนโซฟาเรียบร้อย
ผมขี้เกียจจะว่าเห็นมันยอมเก็บของเตรียมไปอยู่ค่ายให้ผมหรอกนะถึงยอม
ผมนั่งดูจนจบก่อนปลุกมันไปนอนด้วยกันครับ
แต่ตอนลุกนี่ขาชาเลยไม่รู้หัวมันใส่อะไรไว้นักหนาถึงได้หนักขนาดนี้
“มาช้านะมึง” ไอ้นาวทักผมเสียงดังไม่อายใครเลยครับ
ทั้งที่ตอนนี้คนมากันเยอะแยะ อย่างที่บอกครับวิชานี้ได้เกรดแบบชิวๆ
มันเลยเป็นวิชาที่ดึงดูดคนให้มาเรียนเยอะ นับแล้วก็น่าจะเกิน 50 คนครับ
พวกผมต้องไปรถบัสที่ทางอาจารย์ติดต่อไว้
โดยจะมีอาจารย์เจ้าของวิชา และอาจารย์ผู้ช่วยร่วมเดินทางไปด้วยกันครับ
“ช้าที่ไหนวะยังไม่ถึงเวลานัดเลย”
ผมดูแล้วตัวเองมาก่อนเวลาตั้ง 10 นาทีครับ ตอนนี้ยังไม่เรียกเช็คชื่อเลยด้วยซ้ำ
“มึงน่ะมาช้า ช้ากว่ากูก็ถือว่าช้าแล้ว”
ผมหันไปมองตามเสียงที่ดังอยู่ข้างหลังเป็นไอ้ฟิกซ์ครับ
มันได้ฉายาว่าคุณชายสายเสมอ พอมาก่อนผมได้นี่ทับถมเลยครับ
“มึงน่ะมาเร็วเกิน ไม่ใช่กูมาสาย” ผมว่ามันกลับ
อาจารย์นัดเวลาตี 5 ครับบอกเลยโครตหนาว
กว่าจะทำใจตื่นขึ้นมาอาบน้ำได้ตินณ์ปลุกผมอยู่หลายรอบ
“มึงเตรียมของมายังวะ”
ไอ้ฟิกซ์ถามถึงของที่อาจารย์สั่งให้เตรียมมาทำกิจกรรมครับ
เป็นกิจกรรมที่ต้องไปจัดงานวัดที่ค่ายแล้วให้พวกผมคิดกันว่าจะทำอะไร
แล้วที่พวกมันคิดนะครับท้าลมหนาวสุดๆ
“เออ เอามาแล้วแต่เปลี่ยนเป็นอย่างอื่นยังทันนะเว้ย”
ผมลองถามอีกครั้งหวังให้มันเปลี่ยนใจ
“ไม่ อันนี้แหละคนเล่นเยอะชัวร์” มันรีบปฏิเสธเลยครับ
“แต่กูอาย มึงไม่อายรึไงวะ” ผมถามมันอีกครั้ง
“มันก็อายกันทั้งหมดแหละ แต่มันเป็นมติกลุ่มเว้ย” ไอ้นาวเสือกขึ้นมาบ้างครับ
“กูล่ะเกลียดกลุ่มเหี้ยๆนี่จริง เกลียดตั้งแต่เอาตัวเหี้ยมาเป็นหัวหน้ากลุ่มแล้ว”
มาหันไปว่าไอ้นาวเลยครับมันเป็นหัวหน้ากลุ่ม
ไม่ต้องแปลกใจครับว่าคนอย่างมันเป็นหัวหน้าได้ยังไง
ก็มันสถาปนาตัวเองขึ้นมาแล้วล๊อบบี้เพื่อนให้เห็นด้วยกับมันครับ
ในกลุ่มมี 10 ครับ พวกผม 4 คน แล้วเพื่อนในเอกผมอีก 6 คนที่มาเรียนด้วยกัน
เป็นผู้หญิง 4 คนชื่อ เพียว ไหม หวาย แล้วก็ทิพย์ ผู้ชาย 2 คนครับชื่อเดียวกับสน
ไอ้เดียวนี่คือคนที่ไปโพนทะนาให้พวกผมมาลงเรียนวิชานี้เองครับ
“มึงโครตโชคดีที่มีหัวหน้าอัฉริยะอย่างกู ไว้ใจกูได้เลย”
แค่มันพูดผมก็เห็นแต่หนทางล่มจมแล้วครับ
เลือกได้ย้ายกลุ่มแม่ง แต่มันทำไม่ได้นะสิ
“ไอ้มายด์ยังไม่มาเหรอวะ” ผมถามหาไอ้มายด์
ไม่อยากคุยกับไอ้นาวแล้วครับ เบื่อขี้หน้ามัน
“โน่นเดินมาแล้ว มันไปเข้าห้องน้ำ”
ไอ้ฟิกซ์ตอบผมก่อนขี้ไปทางไอ้มายด์ที่เดินเอามือถูกางเกงมาเลยครับ
“พวกพี่ตินณ์มาครับยังวะ” ไอ้มายด์มาถึงก็ถามผมเลยครับ แต่ผมจะรู้ได้ไงวะผมก็เพิ่งมาถึง
“ไม่รู้” ผมตอบไอ้มายด์ มันมองหน้าผมงงๆ
แล้วหันไปทางกลุ่มตินณ์ที่ยืนร่วมตัวอยู่ไม่ไกลครับ
มันก็เรียนกับเพื่อนในเอกมันเหมือนกัน
ถ้าจำไม่ผิดผมเห็นผู้หญิงที่มาสารภาพรักมันยืนอยู่ในกลุ่มด้วยครับ
“ครบแล้วนี่หว่า” ไอ้มายด์มันพูดคนเดียวครับ
“นักศึกษาเข้าแถวเช็คชื่อครับ”
เสียงอาจารย์เรียกรวมพวกผมเลยเอากระเป๋าไปกองรวมกันไว้แล้ววิ่งไปเข้าแถวเพื่อเช็คชื่อ
“มึงว่าเราจะได้ไปรถคันไหนว่ะ”
ไอ้นาวถามผมก่อนมองไปที่รถบัส 3 คนที่จอดเรียงกันอยู่ครับ
“คันไหนก็เหมือนกันป่าววะ” ผมถามมันกลับไม่เข้าใจว่ามันจะตื่นเต้นทำไม
“ไม่เหมือนเว้ย มึงไม่เข้าใจรึไงว่าคันแรกเราจะได้เป็นผู้นำ ถ้าคันกลางมันก็ไม่เท่ห์
แล้วคันสุดท้ายก็รั้งท้าย”มันว่าตาเป็นประกายเลยครับ ผมว่ามันใกล้ต้องไปอยู่ศรีธัญญาแล้วหล่ะ
“ไร้สาระ งั้นถ้ามึงไม่ได้ขึ้นคันแรกมึงก็ไม่ไปว่างั้น”
“ไปดิวะ ใครบอกจะไม่ไป”
“ถ้าไปก็หุบปาก แล้วรอเช็คชื่อเงียบๆ” คนยิ่งง่วงแม่งยังมากวนตีนใกล้ๆอีกครับ
พอผมว่าไอ้นาวก็นั่งเงียบไปไม่นาน
ก่อนที่มันจะหันไปชวนไอ้มายด์ที่นั่งข้างหลังมันคุยต่อ
อาจารย์ก็แบ่งกลุ่มให้ขึ้นรถว่าใครขึ้นคันไหน ต้องเอาอะไรไปบ้าง
ไอ้คนตีกลองก็ตีใหญ่ไม่รู้จะคึกไปไหนทำอย่างกับจะพาพวกผมไปออกศึก
“ไอ้นาวๆ อาจารย์เรียก” ผมหันไปบอกมันที่กำลังเม้าส์กับไอ้มายด์อย่างเมามัน
“ครับอาจารย์” มันยกมือตะโกนตอบเสียงดังเลยครับ
“มีปัญหาอะไร นายธันวา” อาจารย์ถามมันกลับเสียงนิ่งๆ
“ก็อาจารย์เรียกผมไม่ใช่เหรอครับ”
“ผมไม่ได้เรียกคุณ ผมถามว่าใครมีปัญหาให้ยกมือขึ้น
นี่แสดงว่าคุณไม่ได้ฟังที่ผมพูดเลยใช่ไหม”
อาจารย์ถามมันเสียงนิ่งแบบโหดกว่าเดิมอีกครับ
แต่ผมกับไอ้ฟิกซ์ ไอ้มายด์นี่นั่งกลั้นขำกันปวดท้องไปหมดแล้วครับ
แม่งโครตบื้อ แทนที่จะถามก่อนว่าอาจารย์เรียกทำไม ดันลนลานรีบยกมือ หึหึ
“ฟังครับ แต่ได้ยินไม่ชัด” มันไหลไปเรื่อยครับ
“งั้นผมจะบอกอีกครั้ง ตั้งใจฟังหล่ะ
การอยู่ค่ายครั้งนี้ห้ามดื่มเหล้า แฮลกอฮอลล์ทั้งหลายห้ามทั้งหมด
เรื่องชู้สาวห้ามเช่นกัน ใครมีปัญหายกมือขึ้น”
อาจารย์พูดซ้ำประโยคเดิมก่อนที่ไอ้นาวมันจะยกมือครับ
มันก็ได้แต่นั่งหัวเราะแห่ะๆใส่อาจารย์
ป๊าบบ!!!
“ไอ้สัสพรตมึงเล่นกูนะ” มันตบหัวผมอย่างแรงเลยครับ ก่อนว่าซ้ำ
“หึหึ ก็มึงอยากไม่ฟังอาจารย์ทำไมหล่ะ”
“แหม มึงฟังในรอบ ห้าร้อยล้านปีนี่ได้ทีเล่นกูเลยนะ”
มันว่าผมเสียงไม่ดังมากเพราะกลัวอาจารย์ได้ยิน
“ฝากไว้ก่อนนะมึง ทีกูเมื่อไหร่มึงโดนหนักแน่” มันพูดแบบกัดฟันใส่ผมเลยครับ
แรงอาฆาตเวอร์มากผมเห็นไอความชั่วลอยออกมาจากตัวมันเลยครับ
“เออทีใครทีมัน มึงทำได้กูก็ทำได้ วันตัวเหี้ยพะเหยอไม่ได้มีบ่อยหรอก”
ผมว่ามันบ้างก่อนหันกลับมาฟังอาจารย์ต่อครับ
เลิกสนใจมันได้ยินมันบ่นอะไรซักอย่างแต่ผมไม่ได้สนใจ ไม่นานอาจารย์ก็เรียกขึ้นรถ
“พรตมึงมีของแค่นี้เหรอวะ ช่วยถือไหม”
ไอ้เดียวมันกำลังยกกระเป๋าตัวเองขึ้นสะพายแล้วมองของผมที่กำลังถือ
เป็นกระเป๋าเป้ใบไม่ใหญ่เท่าไหร่ครับ มันจะใหญ่ได้ยังไง
ในเมื่อที่อยู่ในมือผมเป็นกระเป๋าตินณ์แล้วมันก็เอาเสื้อผ้าไปไม่กี่ชุด
ของผมอย่างแน่นครับ มันเอาไปสะพายให้ในนั้นมีเสื้อผ้ามันที่ผมยัดลงไปอีก
เมื่อเข้าผมดูแล้วมันเอาชุดมานิดเดียวผมกลัวมันจะหนาวตายถึงมันจะหนังหนาก็เถอะครับ
“ไม่เป็นไร มีแค่นี้เอง” ผมตอบไอ้เดียวก่อนสะพายกระเป๋าขึ้นหลังแล้วเดินขึ้นรถครับ
ผมว่าไอ้นาวคงเล่นของหรือไม่ก็ไปล๊อบบี้อาจารย์มามันถึงได้นั่งรถคันแรกตามที่ต้องการครับ
ขึ้นมาก็เดินหาที่นั่งก่อนได้เป็นแถวใกล้ๆประตูทางลงด้านหลังครับด้านหน้าเอาไว้ให้สาวๆนั่ง
ผมจะได้ดูของสายงามเป็นไงครับ ความคิดเจ๋งไหม
“กูนั่งด้วย” ผมหันไปเป็นไอ้นาวครับ
“เรื่องของมึงตูดมึง” ผมพูดเสร็จมันรีบนั่งแล้วเอาหูฟังไอโฟนยัดหูเลยครับ
พอมันนั่งผมถึงเห็นไอ้มายด์กับไอ้ฟิกซ์นั่งด้วยกันที่เบาะทางขวามือ
มองลงไปข้างล่างเห็นคนกำลังทยอยขึ้นรถกันเรื่อยๆครับ
อาจารย์จัดตามกลุ่มที่แบ่งไว้โดยแถวที่1 นั่งคันแรก แล้วนับสอง สามต่อไปเรื่อยๆ
“ไอ้นาวแลกที่กัน”
“อ่าวพี่ตินณ์ขึ้นคันนี้เหรอ” ไอ้นาวถามอย่างแปลกใจ
ผมก็แปลกใจครับที่กลุ่มมันมานั่งคันนี้ก่อนขึ้นรถผมก็มองแล้วว่ากลุ่มมันต้องไปนั่งรถคันที่ 3
“เออ ถ้าไม่ใช่จะมายืนอยู่นี่ไงวะ มึงไปนั่งเบาะหน้าดิ”
มันบังคับไอ้นาวให้ไปนั่งเบาะข้างหน้าผมครับผมมองไปเจอพี่คิมนั่งอยู่แล้ว
“ผมนั่งนี่ไม่ได้เหรอ พี่ก็นั่งกับพี่คิมไปดิ” ไอ้นาวลีลาไม่ยอมไป
“มึงจะไปดีๆหรือจะให้ผัวมาตาม” ไอ้ตินณ์ขู่มันครับ
“ไปก็ได้ แค่นี้ทำมาขู่นะพี่” มันว่าก่อนสะบัดตูดเดินไปนั่งเบาะหน้าผมครับไม่ได้ไกลอะไรเลย
“มึงมาขึ้นคันนี้ได้ไงวะ” ผมถามตินณ์หลังจากมันนั่งลงเรียบร้อย
“กูให้ไอ้คิมไปขอแลกกับกลุ่มที่ได้คันนี้ แต่มันดันไปบังคับเขามา หึหึ” มันว่ายิ้มๆ
“น้องพรต พี่กำลังตามหาอยู่พอดีเลย กินขนมไหม” พี่มี่เดินถือถุงขนมมาเสนอตั้งแต่ยังไม่สว่างเลยครับ
“เอาครับ” เมื่อเสนอ ผมก็ต้องสนองซะหน่อยเดี๋ยวพี่สาวเสียกำลังใจครับ
“อ่ะอ้าปากจร้า” พี่มี่บอกก่อนหยิบเลย์ยื่นผ่านหน้าตินณ์เข้ามาป้อนถึงปากผมเลยครับ ผมก็กินสบายไปดิ
“ขอบคุณครับอร่อยที่สุดเลย”
ผมขอบคุณก่อนพี่มี่จะยิ้มให้แล้วเดินไปนั่งกับพี่อาร์มที่เบาะหน้าพวกไอ้มายด์กับไอ้ฟิกซ์
ส่วนพี่นัทกับพี่โฟมนั่งหน้าพี่คิมครับ
“ทำไมนั่งข้างหลังวะ เสียงดังจะตาย” ตินณ์ถามผมเมื่อรู้สึกว่าข้างหลังรถมีคนยกกลองขึ้นมาตีแล้วครับ
“กูไม่รู้นี่นาว่ามันจะเอากลองขึ้นคันนี้” ผมตอบโดยเลี่ยงประเด็นของตัวเองที่คิดไว้ครับ
แม่งมันมาคันนี้ผมเลยอดส่องสาวเลยดิ อ๊ะไม่ได้เจ้าชู้แค่มีให้ดูก็ดูครับ
เมื่อคนทยอยขึ้นรถจนหมดอาจารย์ก็มาเช็คชื่อบนรถอีกครั้ง
ก่อนรถจะเคลื่อนขบวนออกจากมอ ไอ้ข้างหลังผมนี่ก็ตีกลองใหญ่เลยครับ
มันเป็นมือกลองของวงสันทนาการคณะวิทยาศาสตร์การกีฬาตีดีนะ
แต่มันจะมันคนเดียวเกินไปหน่อยในขณะที่คนอื่นเริ่มหลับ
ผมก็เปิดเพลงในโทรศัพท์แล้วเอาหูฟังไปเสียบหูตินณ์ข้างหนึ่ง
แล้วตัวเองอีกข้างก่อนค่อยๆหลับบ้างครับ
ระยะทางอีกไกลปลายทางคือ อุทยานแห่งชาติตากสินมหาราชครับ
“เข้าห้องน้ำไหม” ผมรู้สึกตัวตื่นหลังจากตินณ์มันสะกิดถามว่าจะเข้าห้องน้ำหรือป่าว
ผมตื่นมาถึงรู้ว่าหัวตัวเองไปซบอยู่ที่ไหล่มันตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ครับ
น้ำลายไหลใส่ป่าววะ ว่าแล้วผมก็ลองเอามือเช็ดที่ปากดูปรากฏว่าไม่มี
“เข้า” เมื่อสำรวจตัวเองเรียบร้อยผมก็บอกมันว่าจะเข้าห้องน้ำครับ
ไม่รู้อีกไกลรึเปล่าเข้าไว้ก่อนก็ดี ดูนาฬิกาเพิ่งจะ 8 โมงแต่อากาศก็ยังหนาวอยู่เลย
“ป่ะ คนอื่นลงไปหมดแล้ว” มันว่าก่อนลุกแล้วเดินนำลงจากรถผมก็เดินตาม
พอลงมาได้ก็มองรอบๆเป็นปั๊มน้ำมันที่ออกมาไกลจากกรุงเทพพอสมควรครับ
ผมเดินไปเข้าห้องน้ำออกมาเห็นมันไปนั่งหลบมุมดูดบุหรี่กับพี่คิม
เลยมองหาเพื่อนผมแต่ไม่เห็นมีใครเลยครับ
“อ่าวน้องพรตหาใครเหรอ” พี่มี่ที่เดินออกมาจากห้องน้ำหญิงถามผม
คงออกมาช้าเพราะผู้หญิงเยอะต่อแถวกันยาวเลยครับ
“พวกไอ้นาวอ่ะครับ ไม่รู้มันไปไหน”
“อ๋อ พี่เห็นเดินไปทางร้านค้าโน่นแหละ” พี่มี่บอกพร้อมชี้มือไปทางซุปเปอร์ที่อยู่ในปั๊มครับ
“อ่อ ครับพี่มี่ไปไหม ผมจะไปซื้อน้ำกับขนมนิดหน่อย”
“ไปจ๊ะ”
“ไอ้พรตไปไหน” เสียงตินณ์ตะโกนถามผมมาจากจุดที่มันนั่งสูบบุหรี่
“ไปซื้อขนมเอาอะไรไหม” ผมตะโกนตอบก่อนถามกลับครับขี้เกียจเดินไปหา
“เอาหมากฝรั่ง 2 กล่อง” มันสั่งเสร็จผมก็เดินออกมาพร้อมพี่มี่ครับ
“อ่าว กูนึกว่ามึงจะไม่ลงมา” ไอ้มายด์ทักผมกลางร้านเลยครับ
“มาไม่ปลุกนะมึง” ผมว่ามันก่อนเดินไปหยิบน้ำเปล่ากับน้ำแดง ขนมแล้วก็หมากฝรั่งก่อนเอามาคิดเงินครับ
“พี่มี่ได้ครบแล้วเหรอครับ” ผมถามเมื่อเห็นพี่แกมายืนต่อหลัง
“จ๊ะพี่ซื้อแค่น้ำ ขนมพี่ตุนมาเยอะแล้ว”
“งั้นเอามารวมเลยครับเดี๋ยวผมจ่ายให้”
“โห! พี่ต้องโชคดีแน่เลยวันนี้สะใภ้โชว์รูมกับรีสอร์ตจะเลี้ยงน้ำพี่”
พอแกพูดเสร็จก็หัวเราะผมก็หัวเราะกับแกก่อนเอาน้ำมาจ่ายเงินรวมกับของผม แล้วเดินกลับมาที่รถครับ
“อ่าวไปซื้อกาแฟมาตอนไหนวะ”
ผมถามเมื่อเดินมาถึงรถเห็นตินณ์กำลังนั่งดูดกาแฟเย็นทั้งที่หนาวจะตายห่า
“ตอนมึงไปซื้อขนมแหละ เอาไหม” มันบอกก่อนยื่นให้แต่ผมส่ายหัวเลยครับหนาว
“ป่ะขึ้นรถ” ผมเรียกมันขึ้นรถก่อนเดินนำ
“พี่คิมไอ้นาวไปไหนพี่” ผมชะโงกหน้าไปถามพี่คิมที่นั่งอยู่ข้างหน้าคนเดียว
“โน่น” แกบอกพร้อมชี้มือลงไปข้างล่างเห็นไอ้นาวกำลังยืนรอลูกชิ้นปิ้งครับ
“ไอ้นาวๆ” ผมเรียกมันเสียงดัง
“อะไรวะ” มันตะโกนตอบครับไม่เดินมาด้วยนะ
“ซื้อปาท่องโก๋กับน้ำเต้าหูร้านข้างๆมาให้กูด้วย 200”
“เอาทำไมเยอะวะ” มันตะโกนถามกลับ
“เรื่องของกูซื้อมาด้วย แล้วมาเอาตังค์” ผมขี้เกียจลงไปครับไปใช่อะไร
ถ้าลงคนที่นั่งข้างๆก็ต้องขยับให้ผมออกผมเลยใช้มันดีกว่าไหนๆก็ยื่นอยู่ใกล้ร้าน
“ซื้อมาทำไมเยอะแยะวะ” คนข้างๆถามผมอีกคนแล้วครับ
“กูหิว” ผมตอบนิ่งๆ ก็เมื่อเช้ายังไม่ได้กินข้าวเลยนี่ก็ 8 โมงกว่าแล้ว
“แล้วก็ไม่บอก กูซื้อข้าวเหนียวหมูกับไก่ไว้ให้แล้ว เอาอะไร”
มันบอกก่อนหยิบถุงที่ใส่ข้าวเหนียวออกมาจากกระเป๋า
“มึงซื้อเมื่อไหร่วะ” ผมถามอย่างงงๆก็ไม่เห็นมันไปซื้อตอนไหน
“กูจอดรถซื้อเมื่อเช้าตอนมึงหลับ”
คงเป็นตอนที่ผ่านหน้ามอครับเพราะจะมีร้านมาขายตั้งแต่ตีสีครึ่ง
มันคงแวะแล้วผมไม่รู้ก็ผมหลับมาตลอดทางตั้งแต่คอนโดยันมอ
“ไอ้คิมเอาข้าวเหนียวไหมวะ” มันถามพี่คิม
“มีเยอะเหรอ” พี่คิมหันมาถามมันกลับครับ
“กูซื้อมาเผื่อทุกคนแหละ” มันว่าก่อนยื่นข้าวเหนียวในห่อกระดาษให้
ถ้าอยู่ในห่อจะเป็นข้าวเหนียวไก่กอด หรือหมูทอดแล้วแต่จะสั่งห่อนึงได้เยอะมากเลยครับ
พอมันยื่นให้พี่คิม 2 ห่อ เผื่อไอ้นาวด้วยแล้วมันก็ส่งไปให้พี่โฟม
แล้วก็ไอ้มายด์แล้วเบาะสุดท้ายเป็นพี่อาร์ม
ผมก็เริ่มลงมือกินของตัวเองของผมเยอะกว่าคนอื่น
เพราะนอกจากจะมีไก่ทอดในห่อแล้วมันยังมีหมูปิ้งให้อีกเป็น 10 ไม้
“อ่ะของมึง 200 จ่ายมา” ไอ้นาวมันยื่นน้ำเต้าหู้กับปาท่องโก๋ให้ผมแทบชนดั้งเลยครับ
แถมในปากผมนี่ข้าวเหนียวเต็ม ไอ้คนนั่งข้างแม่งก็หลบให้ทางอีกนะ
“เออ แค่นี้ทวง มึงเอาไปแบ่งพวกเพียวกับไอ้เดียวก่อน แล้วที่เหลือเอามากินกัน”
ผมยื่นแบงค์ร้อยให้มันสองใบก่อนบอกให้มันเดินเลยขึ้นไปหน่อยเอาไปให้เพื่อนในเอกครับ
ยังไงก็กินกันไม่หมดเพราะข้าวเหนียวอย่างเดียวก็โครตอิ่ม
ไอ้นาวมันเดินกลับมานั่งกินข้าวเหนียวก่อนยื่นลูกชิ้นที่มันซื้อมาให้ผม
ผมก็หยิบไว้ไม้นึงแบ่งกับตินณ์ ไม่นานรถก็เริ่มออกตัวอีกครั้ง
ครั้งนี้อาจารย์บออกยิงยาวถึงตากเลยครับไม่แวะที่ไหนแล้ว
พออาหารถึงท้องเหล่าผู้หิวโหยก็มีชีวิตชีวาขึ้นมาอีกครั้งครับ
เริ่มมีเสียงพูดคุยและไอ้มือกลองที่มันหลับไปตอนไหมไม่รู้
แล้วให้คนขับเปิดเพลงในรถแทนตอนนี้มันตีกลองเข้าจังหวะกับเพลงที่เปิด
แล้วก็มีคนเริ่มลุกมาเต้นข้างหลังแล้วครับ
อาจารย์ก็ใช้เครื่องขยายเสียงชวนเล่นโน่นนี่ไปเรื่อย
ผมก็มองข้างทางที่ยังมีหมอกลงอยู่บ้างจนเวลาผ่านไปเรื่อยๆ
สุดท้ายก็มาถึง อุทยานแห่งชาติตากสินมหาราช จนได้ครับ
ใช้เวลาเดินทางประมาณ 6 ชม.ตอนนี้ก็ 11
โมงลงจากรถได้อาจารย์ก็เรียกรวมก่อน
แจกมาม่าคัพเป็นอาหารเช้าบวกกลางวันบริการเติมน้ำร้อนฟรี
แล้วให้รีบกินก่อนแจกเต้นท์ให้ไปหาที่จับจองเป็นของตัวเอง
1 เต้นท์นอนได้ 2-3 คนครับ แต่ห้ามผู้หญิงนอนกับผู้ชายที่เหลือตามสบายจัดสรรกันเอง
โดยมีเวลาให้กางเต้นท์ ชั่วโมงกว่าๆแล้วนัดรวมตอนบ่ายโมง
เพื่อออกเดินป่าไปหาเพื่อนไอ้นาว แรดน่ะครับรู้จักกันไหม หึหึ
“นาวมึงนอนเต้นท์เดียวกับกูจะไปยุ่งกับพวกมันทำไม”
ผมเรียกไอ้นาวที่มันกำลังจะไปแยกสองผัวเมียเพื่อนผมออกจากกัน
“กูหมั่นไส้แม่งตัวติดกันไปไหนวะ” มันพูดอย่างหงุดหงิดก่อนเดินมาช่วยผมหยิบเต้นท์
“งั้นมึงไม่ไปนอนเต้นท์เดียวกับพี่คิมวะ” ไอ้มายด์ถามมันบ้าง
“อาจารย์ให้นอนกับคนในกลุ่มโว้ยจัสง่าว” มันว่าก่อนด่าปิดท้าย
“หึหึ ถ้าไม่สั่งกูว่าคืนนี้มีเต้นท์สั่น” ไอ้ฟิกซ์ว่าพร้อมทำตาเจ้าเล่ห์มองเพื่อน
“เต้นท์มึงน่ะสิจะสั่น กูจะจับตาดูสั่นเมื่อไหร่กูจะบุกแม่ง”
มันว่าก่อนเดินถือถุงใส่เต้นท์นำไปจุดที่อาจารย์บอกให้ไปกางครับ
ผมก็เดินตามมันไป
--- To be Con.---เอาตอนพิเศษมาสนองนิ๊ดคนแต่งค่ะ
ตอนหน้าไปเดินป่ากันนะจ๊ะ ไปด้วยกันไหมมมมมม (เสียงแอ็คโค่สะท้อนกลับจากขุนเขา)
ตอนหน้ามาช้ามาไว ก็อยู่ที่การทวง และกระแสตอบรับนะคร๊าบบ โฮ๊ะๆๆๆ
ปายดีกว่า บ๊ายบายค่ะคนอ่านที่รักเสมอ
โพลล์
หัวข้อ: Don't Be naughty คุณน่ะเมียผม... "แจ้งข่าว หน้าแรก" up 27/4/2015 (อ่าน 1315907 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก