ตอนที่ 23ชนนน “เบสไหวมั้ย เปลี่ยนมาให้นนแบกเถอะนะ เดี๋ยวก็ล้มไปทั้งคนทั้งไม้หรอก”
“นน! เบสบอกว่าจะเดินเองไงครับ”
ผมจะว่าไรได้ในเมื่อความหวังดีถูกขัดด้วยเสียงแข็งๆตาเขียวๆของเมียหน้าหล่อ ผมจึงทำเพียงบู้หน้าใส่ตาสุดหล่อ ก่อนกระชับกระเป๋านักเรียนสองใบของเราเข้าสู่อ้อมกอด พร้อมคอยระวังหลังให้เมียรัก ที่ใช้ไม้ค้ำยันเดินกระเผลกไปข้างหน้าอย่างช้าๆไปด้วย
ถ้าเบสยอมให้ผมแบกขึ้นหลังแต่แรกนะ ป่านนี้ผมพาสุดหล่อเดินจนเกือบถึงห้องเรียนเจ้าตัวแล้วมั้ง น่าโมโหพี่ชนะชะมัดที่ไปสรรหาไอ้ไม้บ้านี่มาให้สุดหล่อของผมได้ทัน ก่อนเราจะออกจากบ้านมาโรงเรียน ทำให้เบสมีข้ออ้างไม่ยอมให้ผมแบกเหมือนเคย แล้วดูสินั่นเริ่มเหนื่อยล่ะ ด้วยสุดหล่อมีอาการหอบน้อยๆ เหงื่อซึมมาตามไรผม แถมด้วยแก้มใสเริ่มขึ้นสีระเรื่อชวนมอง แล้วไอ้บันไดนี่ก็ไม่รู้จะยาวไปถึงไหน เดี๋ยวพ่อก็สั่งทุบซะเลยนี่
“เบส ให้นนแบกขึ้นบันไดเถอะ อย่าดื้อเลย ดูสิเหงื่อออกหมดแล้ว มา...นนเช็ดให้” ผมบ่นสุดหล่อด้วยหน้าบึ้งๆไปพราง พร้อมล้วงเอาผ้าเช็ดหน้าในกระเป๋าเสื้อขึ้นมา เตรียมเช็ดเหงื่อให้สุดหล่อตามที่ปากว่าไว้
ในระหว่างที่ผมใช้ผ้าเช็ดหน้าซับไปตามโครงหน้าสมบูรณ์แบบของเมียรักรูปหล่อนั้น ผมก็ต้องรีบเบือนหน้าหลับตา เพื่อหลบแสงแฟลชเจิดจ้ามากมายที่อยู่ๆก็สาดใส่เราสองคนแบบไม่ทันตั้งตัว สำคัญที่ผมดันรั้งต้นคอสุดหล่อลง เพื่อซ่อนใบหน้าเบสไว้กับไหล่ตามสัญชาติญาณแห่งการปกป้อง ซึ่งเบสเองก็คงตกใจไม่แพ้ผม ด้วยซบหน้าไว้กับไหล่ผมไม่มีหืออือ
“แชะ! แชะๆ แชะ...กรี๊ดดด! มีซบกันด้วย ถ่ายเร็วๆ...อ๊ายยย! แก ฉันไม่ไหวจะเคลียร์...งานนี้เวปแตกแน่ๆ ‘เบส & นน’ คู่จริงไม่ใช่คู่จิ้น โฮะๆ”
ผมสะบัดหัวพร้อมกระพริบตาถี่ๆ เพื่อไล่อาการตาพร่าและเรียกสติสตังที่บินหายกลับมา ก่อนก้มมองเจ้าของร่างอุ่นที่ซบหน้าไว้กับไหล่นิด และอดระบายยิ้มไม่ได้ เมื่อเบสค่อยๆเงยหน้าขึ้นสบตาผมด้วยความมึนงง จนผมเผลอลูบท้ายทอยขาวๆเป็นการปลอบใจ แต่กลับเรียกเสียงกรี๊ดดังขึ้นรอบตัวเราอีกครั้ง ทำเอาสุดหล่อยิ่งเหวอหนัก ถึงกลับมองสาวๆรอบตัวด้วยท่าทางไม่ไว้วางใจ หมดมาดเจ้าชายมาดนิ่งแห่งทีมบาสไปเลย
มาถึงเวลานี้ทำให้ผมพอรู้คร่าวๆแล้วว่าเกิดอะไรขึ้นกับเรา เพียงแต่ไม่รู้ต้นสายปลายเหตุเท่านั้น ว่าทำไมหรืออะไรที่ทำให้สาวๆพวกนี้ตามกรี๊ดเราได้ แต่ภาพที่ถูกยื่นมาตรงหน้า กลับตอบคำถามในใจของผมได้ทั้งหมด
“พี่เบส นน พวกเราขอโทษด้วยที่ทำให้ตกใจ คือพวกเราตื่นเต้นไปหน่อย แหะๆ แต่อย่ากลัวพวกเราเลยนะ พวกเราก็แค่ชื่นชมและชื่นชอบความรักของนายกับพี่เบสน่ะ ต่อไปนี้พวกเราขอเป็นเอฟซีเบสนนนะ เอ่อ ถ้าไม่รบกวน ช่วยเซ็นรูปพวกนี้ให้พวกเราหน่อยนะคะ...นะคะๆๆ นะค้า~”
ชัดเจนแจ่มแจ๋วว่าเหตุการณ์เมื่อเย็นวานที่ผมแบกสุดหล่อขึ้นหลัง ได้สร้างปรากฏการณ์แห่งพลังของมวลชนรวมกลุ่มจนก่อเกิดแฟนคลับ ตามเชียร์ความรักของผมและเบสเข้าแล้ว แถมเสียงเจื้อยแจ้วขอร้องด้วยน้ำเสียงหวานๆ พร้อมรอยยิ้มจริงใจจากบรรดาสาวๆกลุ่มตรงหน้านี้ ใครไม่ใจอ่อนก็ไม่ปกติแล้วครับ มันน่าดีใจน้อยซะที่ไหน ที่มีคนมากกว่าหนึ่งชื่นชมและเอาใจช่วยความรักของผมกับสุดหล่อ
‘ความรักที่อาจจะดูผิดแปลกไปจากผู้คนส่วนใหญ่ แต่ความรักของเรากลับสร้างรอยยิ้มที่แสนสดใส และก่อเกิดแววตาจริงใจที่สื่อถึงความสุขของกลุ่มคนตรงหน้าเราขึ้นมาได้’
ผมสบตากับเบสนิดก็รู้แล้วว่าสุดหล่อคิดไม่ต่างจากผม ก่อนเบสจะปรับสีหน้าแววตาที่ตื่นตระหนก เปลี่ยนมาเป็นชายหนุ่มมาดนุ่มผู้มีรอยยิ้มอบอุ่นชวนละลาย แจกจ่ายให้สาวๆรอบตัวเรา และไม่เพียงแต่ผมที่เผลอมองอย่างหลงใหล แต่กลับสาวๆตรงหน้าก็จ้องสุดหล่อของผมตาเคลิ้มฝันไปแล้ว
ไอ้ผมมันคนขี้หวงที่ไม่ชอบให้แฟนตัวเองกลายเป็นเป้าสายตาใครๆเป็นทุนอยู่แล้ว จึงยื่นมือไปรับบรรดารูปภาพที่มีผมแบกเบสไว้บนหลังมาไว้กับตัว ก่อนเรียกร้องความสนใจจากสาวๆมาไว้ที่ตัวเอง ด้วยการฉีกยิ้มกว้างขวางโชว์ฟันทุกซี่ พร้อมเอ่ยตัดบทอย่างรักษาน้ำใจเหล่าแฟนคลับ ด้วยเสียงทุ้มหล่อที่เมื่อใช้ยามใด ไม่ใครก็ใครได้วิญญาณหลุดจากร่างเพราะตกตะลึงในความดูดี!?
“เราสองคนต้องขอบคุณมากที่ชื่นชอบเราทั้งคู่ ส่วนเรื่องรูป ผมขอเก็บไปก่อนนะ เดี๋ยวเราจะรีบเซ็นให้แน่นอน แล้วค่อยไปเอาที่ห้องเรียนผมก็ได้ แต่ตอนนี้ผมขอพาแฟนผมไปห้องเรียนก่อน...แล้วเจอกันนะครับ” พูดจบไอ้นนขอส่งยิ้มหล่ออีกสักที ก่อนหันมาส่งสัญญาณให้สุดหล่อที่ยืนยิ้มละไมชวนละลายใจสาว ได้ขึ้นหลังตามความตั้งใจแต่แรก
เบสมีอึกอักนิดหน่อย จนผมต้องเร่งเพราะไม่อยากให้เจ้าตัวยืนโชว์ความหล่อกับสาวๆไปนานกว่านี้แล้ว สุดท้ายผมก็ได้แบกสุดหล่อขึ้นหลัง โดยมีสาวแว่นกลมที่เป็นตัวแทนสาวๆที่คุยกับเรานั้น อาสาถือกระเป๋าของเราและไม้ค้ำตามมาไม่ห่าง ที่สำคัญมีเสียงกรี๊ดกระจายตามหลัง เรียกความสนใจของคนที่เราเดินผ่านตลอดทาง
ถ้าถามว่าผมรำคาญมั้ยตอบเลยว่าไม่ แต่ออกแนวทำตัวไม่ถูกมากกว่า ที่มีคนตามกรี๊ดอย่างกับเราเป็นซุปตาร์ ซึ่งก็เป็นแค่ช่วงแรกๆเท่านั้นครับ เพราะหลังจากวันนั้นผมกับเบสและกลุ่มสาวๆพวกนี้ กลายเป็นเพื่อนเป็นพี่เป็นน้อง จนเกือบๆเป็นญาติสนิทไปเลยด้วยซ้ำ ไม่น่าเชื่อว่าผมกับเบสจะได้รับความรักความหวังดีจากคนที่ไม่เคยรู้จักมาก่อนได้มากมายขนาดนี้
“...แล้วเดี๋ยวพี่จะเข้าไปดูในเวปนะ ขอบคุณสำหรับขนมครับ ขนมพวกนี้ถึงมือเบสแน่นอนไม่ต้องห่วง”
“งั้นพวกเราไปก่อนนะคะ”
ผมส่งยิ้มให้กลุ่มแฟนคลับ มียกมือโบกน้อยๆให้อีกนิด ก่อนหมุนตัวเดินเข้าห้องเรียนอย่างอารมณ์ดี แต่มีชะงักเล็กน้อย เมื่อมีสายตาร่วมยี่สิบคู่มองมาที่ผม ด้วยความอิจฉาแกมหมั่นไส้ แต่นายชนนนรึจะสน ก็แค่ยักไหล่โปรยยิ้มใส่ตาพวกแม่งให้ยิ่งหมั่นไส้เล่น
‘อิจฉากูล่ะเซ่ ที่มีเอฟซีมาตามกรี๊ดตามให้ของกินแบบนี้ ถ้ากูไม่หล่อจริงไม่มีแบบนี้หรอกโว้ย’ ผมที่เดินกระหยิ่มยิ้มย่องกลับโต๊ะตัวเอง ก็ต้องถลาเกือบลงไปวัดพื้นเล่น ยังดีที่พื้นฐานด้านกีฬาผมแน่น ผมจึงพยุงตัวไว้ได้ทันท่วงที
“ฮึๆ...เฮ้ยยยย!...ใครวะ!? ผลักกู...ไอ้นลิน! อีกแล้วนะ ชิ!” ไอ้คนนี้ ผมทำไรมันไม่ได้ นอกจากส่งค้อนสะบัดบ๊อบใส่ ก่อนกระแทกตูดลงนั่งเก้าอี้แรงๆเท่านั้น
แต่แล้วเจ้าแม่บัวงามมันยังไม่หมดฤทธิ์ครับ เพราะไอ้นลินที่ส่งยิ้มยียวนให้ผมนั้น มันคว้าถุงขนมที่แฟนคลับให้ผมกับเบสมา เอาจากผมไปทั้งถุง ซึ่งไม่ต้องเดาว่าผมจะโวยวายมั้ย
“อะไรกับเพื่อนกับฝูงหวงนะมึง ธันว์...อ่ะ ของโปรดมึง” ดูไอ้นลินสิครับ ตะกละคนเดียวไม่พอดันชวนไอ้เตี้ยตาตี่ข้างๆมาแจมอีกแน่ะ ไอ้ธันว์ก็นะไม่มีปฏิเสธ รับกล่องขนมได้ปุ๊บมันแกะปั๊บ และส่งเข้าปากในเวลาต่อมา
‘โอ้โห! นั่นมันโคลลอนไส้ช็อกฯของโปรดกู!!’
“เอ้า เอาที่เหลือคืนไป...ไอ้นน มึงไม่ต้องห่วงหรอกว่าที่รักมึงจะไม่ได้กิน เพราะที่กูเอาออกมาเนี่ย ของโปรดมึงล้วนๆ” ผมเปิดถุงที่ถูกยื่นคืนมาดู และก็ให้โวยวายไม่ออก
เมื่อเป็นอย่างที่ไอ้นลินว่าไว้ทุกประการ เพราะมันเลือกขนมที่เป็นส่วนของผมไปกินล้วนๆ ส่วนของสุดที่รักยังนอนปลอดภัยอยู่ก้นถุง ‘รู้ดีจริงนะมึง เลือกแดกแต่ของกู ฮือออ’
“นน อ่ะ...กูแบ่งให้” หากฟังแค่เสียงก็เหมือนว่าเจ้าของมันจะมีน้ำใจใช่มั้ยครับ แต่คุณต้องได้เห็น!?
เพราะยามที่ผมเงยหน้าจากถุงฟอยล์สีเงินตรงหน้าขึ้นสบตาไอ้ธันว์นะ ผมแทบอยากจะเอานิ้วจิ้มตาวิบวับตรงหน้านี่ให้บอดเชียว แต่จิตสำนึกก็เตือนไว้ว่าคนนี้น่ะ ‘ว่าที่เมียมาเฟีย’ ผมจะทำอะไรรุนแรงกับไอ้ธันว์ไม่ได้เด็ดขาด สิ่งที่ผมทำคือการจิ๊ปากใส่มันเบาๆ ก่อนกระชากถุงโคลลอนมาถือและจ้วงเอาๆ ประชดมันอยู่ตรงนั้น ซึ่งไอ้คนที่แสร้งมีน้ำใจทั้งๆที่ขนมนี่มันเป็นของผม ดันโวยวายออกมาและคว้าถุงคืน
“ชิ!...ได้ข่าวว่าขนมนี่เอฟซีกูให้มานะมึง” ไอ้ธันว์มันไม่สำนึกครับ ยกยิ้มยักคิ้วใส่ผมไม่พอ มันยังเคี้ยวขนมจนแก้มตุ่ยโชว์ผมอีกด้วย
ไม่เท่านั้นนะครับ ผมยังโดนรุมจากเจ้าแม่บัวงามเข้าอีก เอาวะครับอย่างน้อยมันสองคนก็ยังใจดีไม่เขมือบขนมของโปรดของสุดหล่อของผม ไอ้นนไม่เอาเรื่องก็ได้ว้า
“เอาน่ามึง แบ่งเพื่อนบ้างสิวะ...ธันว์ มึงค่อยๆกินสิ เดี๋ยวก็ติดคอหรอก” นับวันไอ้นลินจะกลายเป็นแม่ไอ้ธันว์เข้าไปทุกที ส่วนไอ้ธันว์เองก็เป็นตัวของตัวเองเกิ๊นยามอยู่กับผมสองคน
‘เด็กชะมัด กินเลอะแล้วยังจะยิ้มได้อีก ไม่รู้เฮียกูตกหลุมเสน่ห์ของมึงตรงไหนวะ สู้สุดหล่อกูก็ไม่ได้ มองมุมไหนๆก็ดูดี เฮ้อออ คิดถึงเบสจังเลย~’
ระหว่างที่ผมนั่งเพ้อถึงสุดหล่อ ผมก็ปล่อยให้สองเพื่อนสนิทสวาปามขนมของผมไปเรื่อยๆจนหมด เวลาต่อมาไอ้ธันว์ก็เปิดประเด็นถามหาต้นตอเรื่องแฟนคลับที่ตามกรี๊ดตามดูแลผมกับเบส ผมยังไม่ทันได้อ้าปากตอบ เจ้าแม่นลินดันชิงแย่งตอบด้วยการยื่นโทรศัพท์ที่เปิดหน้าเวปเพจ ‘เบส & นน LOVER’ ขึ้นมาโชว์
“ฮ้า!! ไอ้นนคู่มึงดังขนาดนี้เลยเหรอวะ มีเวปเพจด้วย...อ้าว! แบ่งกูดูมั่งสิ” ผมคว้าโทรศัพท์จากไอ้นลินมาดูด้วยความตื่นเต้น ไอ้เตี้ยตาตี่ข้างๆนี่ก็นะ ยังพยายามมุดหัวเข้ามาเบียดดูภาพความหวานของผมกับสุดหล่อในเวปเพจที่แฟนคลับทำให้
ไอ้ผมก็ต้องยอมรับว่าก็เพิ่งเห็นครั้งแรกนี่แหละ พอได้เห็นก็ให้ปลื้มปิติกับภาพความใกล้ชิดที่ถูกแอบถ่ายของผมและเบส ดูๆไปไม่ได้มีแต่รูปเมื่อเย็นวานที่ผมแบกสุดหล่อขึ้นหลังเท่านั้น แต่ยังมีรูปในหลากหลายอิริยาบถที่แสดงออกถึงความใกล้ชิดของเรา และเกือบทุกภาพจะเป็นผมเองที่ทอดสายตามองเบสตาเยิ้ม ไม่ต้องมีใครย้ำก็รู้ตัวเองครับ ว่าผมหลงใหลได้ปลื้มสุดหล่อมากมายขนาดไหน ซึ่งกิริยาดังกล่าวในภาพก็ไม่รอดพ้นไปจากสายตาไอ้ธันว์
“ดูท่ามึงจะหลงพี่เบสมากเนอะ ตานี่เยิ้มเชียว...หมั่นไส้ว่ะ” เพื่อนตาตี่เงยหน้าขึ้นจากหน้าจอ ก่อนจะเบะปากเข้าใส่ผม พร้อมแววตาหาเรื่องได้อย่างน่าหมั่นไส้
“หึ! ก่อนจะหมั่นไส้กูนะ ช่วยมองคนของมึงก่อนมั้ย เฮียน่ะยิ่งกว่ากูซะอีก กูเห็นมองมึงแต่ละทีนะ แทบจะจับมึงแดกแล้วเหอะ” ‘เป็นไงล่ะมึงไอ้ธันว์ เจอเรื่องจริงยิ่งกว่า เงียบเลยดิ ครึๆ’ ปล่อยไอ้เตี้ยมันนั่งหน้าแดงไปครับ ผมขอดื่มด่ำกับภาพหวานๆของผมกับสุดหล่อต่อดีกว่า
ดูภาพนี้สิครับ สุดหล่ออยู่ในชุดนักบาสกำลังยกแขนขาวจั๊วะน่าเจี๊ยะขึ้นชู้ตลูกบาสลงแป้น โดยมีผมยืนกอดอกมองด้วยหน้าเคลิ้มๆจากข้างสนาม ดีที่น้ำลายไม่ไหลจากมุมปาก ไม่งั้นคงได้ฮากันกลิ้งไปแล้ว ส่วนภาพถัดไป เห็นแล้วอดยิ้มไม่ได้จริงๆ และน่าชื่นชมคนถ่ายไม่น้อยที่ช่างเก็บช่วงเวลาดีๆของเราไว้ได้ ด้วยเป็นภาพที่ถ่ายจากด้านข้าง ตอนที่ผมก้มลงไปผูกเชือกรองเท้าให้เบส ในขณะที่เจ้าตัวนั่งบนอัฒจันทร์ข้างสนาม ซึ่งเบสนั้นก้มหน้าลงนิด ส่วนแก้มใสๆก็ขึ้นสีระเรื่อน้อยๆ ที่สำคัญแววตาในรูปของสุดหล่อนั้น ฉายแววอ่อนโยนอย่างเห็นได้ชัด และจดจ้องการกระทำของผมไม่วางตา ให้ความรู้สึกอบอุ่นเจือกระแสความอ่อนหวานไม่น้อยเลย
“ไอ้นน!!...มีกิ๊กมารอมึงหน้าห้อง ให้เร็ว ขืนช้ากูฟ้องกัปตันบาสนะโว้ย!...หมั่นไส้ว่ะ แฟนก็หล่อ กิ๊กแม่งก็โคตรน่ารัก ชิ!” ฟังไอ้เพื่อนเวรมันพูดสิครับ มีอย่างที่ไหนหาเหาใส่หัวผม
หมดกันอารมณ์หวานๆกับภาพตรงหน้า แค่ได้ยินไอ้เพื่อนบ้ามันใส่ร้าย ขวัญผมงี้บินหายหาทางกลับไม่ถูกเลย ไม่อยากจะคิดว่าหากสุดหล่อได้ยินเข้า ไอ้นนต้องเละคาตีนแน่ๆเหอะ
“เฮ้ยยยย ไอ้หน่อง! หยุดปากหมาๆของมึงเดี๋ยวนี้ กูไม่เคยมีกิ๊ก กูรักแฟนของกูคนเดียว ใครวะมาอ้างว่าเป็นกิ๊กกู เดี๋ยวเถอะมึง” ผมเดินส่ายอาดๆมาหน้าห้องด้วยอารมณ์บูดสนิท ท่ามกลางเสียงหัวเราะของสองแสบเพื่อนตัวร้าย และตั้งใจว่าเจอหน้าไอ้คนแอบอ้างเมื่อไหร่นะ จะซัดให้สักตุ้บ แต่ผมก็ต้องเบรกอารมณ์แทบไม่ทัน เมื่อได้เห็นหน้าคนแอบอ้าง
“เอ่อ...หวัดดีฮะพี่นน บิวไม่ได้บอกนะครับว่าเป็นกิ๊กพี่ แต่เพื่อนพี่คนนั้นพูดไปเอง” ไอ้เด็กบิวพูดกับผมด้วยสีหน้าเหยเกและไม่กล้าสบตา ดูก็รู้ว่ามันกำลังกลัวผม เพราะหน้าผมตอนนี้คงแสดงอาการว่าไม่พอใจอยู่ไม่น้อย
“ช่างมันเถอะ แล้วบิวมีธุระอะไรกับพี่ ถึงได้เดินมาถึงที่นี่” อ้าวเวร! ผมว่าผมก็พูดด้วยน้ำเสียงธรรมดาแล้วนะ แล้วทำไมไอ้เด็กบิวถึงยิ่งทำหน้าจ๋อยเข้าไปใหญ่ล่ะเนี่ย
แต่ยังไม่ทันที่ผมจะพูดอะไรต่อ เป้คู่ใจที่ผมคิดว่าลืมไว้ที่ห้องชมรมเมื่อวานนี้ ก็ถูกยื่นมาให้ตรงหน้า ด้วยสภาพของคนยื่นนั้น
ก้มหน้าไม่กล้าสบตากัน
“เมื่อวานพี่นนลืมไว้ บิวเลยเอามาให้ครับ กลัวว่าพี่จะไม่มีใช้” เป้ใบนี้ผมใส่พวกเสื้อผ้าและของใช้กระจุกกระจิกที่เอาไว้ใช้ตอนอาบน้ำหลังเลิกชมรม
ผมลืมไปแล้วด้วยซ้ำว่าทิ้งมันไว้ในชมรม เพราะอารามรีบร้อนเป็นห่วงสุดหล่อ แถมของพวกนี้ผมมีสำรองติดรถไว้เสมอจึงไม่เดือดร้อนสักนิด แต่เมื่อเด็กมันมีน้ำใจเอามาให้ถึงที่ ไอ้นนก็ต้องแสดงน้ำใจนิดล่ะน้า
ผมจึงยื่นมือไปรับเป้ และเรียกชื่อไอ้เด็กบิวไปด้วย เมื่อมันเงยหน้าซีดๆตาสั่นๆขึ้นมอง เล่นเอาผมนึกสงสารเลยล่ะ ผมจึงระบายยิ้มปลอบโยนพร้อมคำขอบคุณไปให้ แต่มาสำนึกว่าตรูไม่น่าทำเลยก็ตรงที่ ไอ้เด็กบิวยิ้มค้างแก้มแดง ก่อนจะยืนบิดตัวอายม้วนต้วนต่อหน้าผม
“มะ ไม่เป็นไรครับ บิวเต็มใจทำให้พี่นน” ‘วุ้ย! พูดจบมีช้อนตามองกูด้วย’ ผมจึงได้แต่ยิ้มแหยๆและเกาหัวด้วยเริ่มทำตัวไม่ถูก
ไม่ใช่ว่าผมมานึกถูกใจในความน่ารักช่างอ้อนของไอ้เด็กบิวหรอกนะครับ แต่ผมกำลังนึกโทษตัวเองมากกว่า ที่ทำตัวเหมือนให้ความหวังมันเข้าให้แล้ว และมีคนที่คิดเหมือนผมอยู่อีกหนึ่งคน ซึ่งมันคนนั้นก็ได้ส่งเสียงมาก่อนตัว
“ไอ้นน มึงอย่าใจดีให้พร่ำเพรื่อ เดี๋ยวเด็กมันก็คิดไปเองหรอก” ‘แม่เอ๊ย! แม่จะตรงไปไหน’ ผมคงไม่ต้องบอกใช่มั้ยว่าเจ้าของประโยคขวานผ่าซากนี่คือใคร
“นลินพูดดีๆ น้องมันจะเข้าใจผิดก็เพราะมึงนั่นแหละ บิวมันเป็นผู้จัดการชมรมกู แค่เอาเป้ที่กูลืมไว้มาคืน และกำลังจะกลับแล้วด้วย” ผมพูดจบได้เด็กบิวหน้าเสียขึ้นมานิดนึง เพราะไม่ไล่ก็เหมือนไล่ แต่ด้วยผมหวังดีกับมันมากกว่า ขืนมันยังยืนอยู่ตรงนี้ คงได้โดนเจ้าแม่บัวงามกัดเหวอะหวะเป็นแน่
แม้ผมจะไม่เคยเล่าเรื่องไอ้เด็กบิวให้นลินฟัง แต่พฤติกรรมที่ผ่านมาของเด็กบิวที่ทำท่าถูกตาต้องใจในตัวผม บวกเข้ากับเจ้าแม่บัวงามที่มีสายข่าวอยู่ทั่วโรงเรียน มีรึนลินจะไม่รู้ตื้นลึกหนาบางของไอ้เด็กนี่
“ครับ บิวแค่เอาเป้มาคืนพี่นน งั้นบิวไปก่อนนะครับพี่นน พี่นลิน...เอ่อ พี่นนเย็นนี้อย่าลืมมาซ้อมรักบี้นะครับ เมื่อวานพี่นนออกมาก่อน พี่แหนมเลยว่าจะให้ซ้อมทีมกันอีกรอบ”
ผมได้แต่พยักหน้าเออออให้กับไอ้เด็กบิว ด้วยอยากจะให้มันออกไปจากตรงนี้เร็วๆ ผมไม่ได้ใจร้ายแต่ผมหวังดีหรอกนะ เพราะขืนมันช้าอีกนิดได้เจอกับอิทธิฤทธิ์เจ้าแม่บัวงามแน่ๆ
“มึงอ่อยเด็ก กูจะฟ้องพี่เบส” มาเรื่องล่ะ ตั้งแต่ผมกับเบสเป็นแฟนกัน ไอ้นลินมันข้ามไปอยู่ฝั่งเดียวกับเบสอย่างออกนอกหน้า ผิดจากช่วงที่เบสเข้ามาจีบไอ้ธันว์ลิบลับ ตอนนั้นเรียกได้ว่าเบสเกือบเป็นศัตรูหมายเลขหนึ่งของมันเลยล่ะครับ
เรื่องที่เพื่อนสนิทเข้ากับแฟนตัวเองได้ดี ดูจะเป็นเรื่องที่น่ายินดีไม่น้อย แต่หากทั้งคู่สนิทกันมากไปมีอะไรก็ฟ้องไปหมด คนที่ซวยคือคนกลางอย่างผมแบบไม่ต้องสงสัยเลย และจากคำพูดที่ได้ยินจากไอ้นลิน ผมเห็นหายนะตรงหน้าเกิดขึ้นได้ลางๆเลยเชียวล่ะ
“นลิน! กูไม่ได้อ่อย น้องมันแค่มีน้ำใจเอาของมาคืน จะให้กูไล่กลับเลยก็ใช่ที่ มึงอย่าแม้แต่จะไปพูดเชียว มึงเพื่อนสนิทกูจะดูไม่ออกเลยรึไง ว่ากูคิดยังไงกับเด็กนั่น” คราวนี้ผมจริงจังไม่มีล้อเล่น ด้วยพูดเสียงเรียบและจ้องตาไอ้นลินไม่มีหลบ ซึ่งมันเองก็สบตาผมนิ่งๆเหมือนกัน ก่อนจะถอนหายใจเบาๆออกมา และพูดกับผมด้วยเสียงที่อ่อนลง
“กูรู้ แต่ก็แค่อยากเตือนสติมึง และเพราะกูรู้นี่แหละ ว่ามึงจริงจังกับไอ้พี่เบส กูไม่อยากให้คู่มึงผิดใจกัน เพราะความใจอ่อนแบบผู้ชาย ที่มักจะเกิดขึ้นอย่างไม่รู้ตัว จากสิ่งมีชีวิตที่ดูน่ารักน่าทะนุถนอม...อย่างไอ้เด็กบิวนั่น” นี่แหละครับนิสัยของนันท์นลิน ‘ตรง จริงใจ ไม่มีหมกเม็ด’
ผมมีสะอึกนิดกับคำพูดของเพื่อนสนิท รู้แหละว่าไอ้เด็กบิวมันยังตัดใจจากผมไม่ได้ แม้จะรับปากว่าจะเหลือความสัมพันธ์เพียงแค่พี่น้อง แต่ผมดันทำตัวเหมือนให้ความหวังมันกลายๆอย่างไม่ตั้งใจ แต่ก็ขอเข้าข้างตัวเองนิดเถอะ คนไม่ได้โกรธเกลียดกัน แถมยังอยู่ชมรมเดียวกันด้วย คงไม่มีใครทำหน้าเหวี่ยงและพูดจาชวนหาเรื่องได้ตลอดหรอก อย่างน้อยก็ปฏิบัติตัวต่อกันในฐานะพี่น้องร่วมสถาบัน
“อืม ขอบใจที่เตือนสติกู กูจะระวังตัว” ผมส่งยิ้มขอบคุณให้ไอ้นลิน ซึ่งมันทำเพียงยืนกอดอกกระตุกยิ้ม รักษามาดของสาวเท่ของมันไม่มีตก
ดูแล้วน่าหมั่นไส้ไม่น้อย แม้หน้าสวยๆของมันจะไม่ให้ก็ตาม และครั้งนี้ความหมั่นไส้ของผมก็มีมากซะจน ความเกรงใจที่เคยมีต่อมันลดฮวบ ถึงขั้นกล้าผลักหัวกลมๆของมันไปที
“โอ๊ะ! ไอ้นน!! มึงกล้าผลักหัวกู มึงตายยยย!!!!”
ใครอยู่เฉยก็โง่แล้วครับ ซึ่งผมนอกจากจะหล่อแล้วยังฉลาดมากด้วย ผมจึงโกยแน่บไม่เหลียวหลัง ตั้งแต่ปฏิบัติการเสี่ยงตายสำเร็จ ดีที่มีเสียงออดดังช่วยชีวิต เพราะนักเรียนที่นั่งบ้างยืนบ้างรอบตัว ต่างพากันเดินออกมาเข้าแถว เพื่อเตรียมเข้าห้องเรียนในคาบบ่าย จึงเป็นเหมือนอุปสรรคชิ้นโตของไอ้นลินที่ทำให้มันไม่สามารถเข้าถึงตัวผมได้ แต่สำหรับผมกลับเป็นโอกาสทองที่จะหลบฝ่ามือฝ่าเท้าของเจ้าแม่นันท์นลิน!!
..........................................
โปรดติดตามตอนต่อไปค่ะประกาศรับสมัครสมาชิก “เบส & นน LOVER” เพิ่มนะคะ
การแสดงออกถึงรักล้นใจของนนที่มีต่อเมียรักไปเตะตาบรรดาสาวๆเข้าแล้ว
ก็ต้องตามดูต่อไปว่า FC เหล่านี้จะมาป่วนจะมาสร้างรอยยิ้มได้มากขนาดไหน
แต่ที่สำคัญเด็กบิวยังไม่ยอมหมดฤทธิ์เนอะ แถมตอนหน้ายังมีตัวป่วนความรัก
ของเบสนนทั้งเก่าทั้งใหม่รวมตัวกันอีกด้วย แล้วงานนี้จะวุ่นและสร้างความปวดหัว
ให้ทั้งคู่แค่ไหน คงต้องติดตามต่อในวันพุธค่ะ
+1และเป็ดสำหรับทุกเม้นท์ ขอบคุณทุกการติดตามค่ะ
หัวข้อ: *หลุดจอง*{รักต้องเคลียร์} เบส & นน ...The End...[14/10/59] (อ่าน 291695 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก