ตอนที่ 28ชนนน “อืมมม หื้อ!? บะ...เบส สุดหล่อไปไหนแต่เช้าของเค้านะ...อ่า~ หึๆ”
‘อะฮ้า!?’ เสียงหัวเราะของผมมันฟังดูโรคจิตไปเหรอครับ และคุณคงกำลังเดาว่าเพราะผมตื่นมาแล้วตกใจจนกลายเป็นบ้า ด้วยไม่เห็นหน้าเมียสุดเลิฟเป็นคนแรกใช่มั้ย ก็นะ...คุณมีสิทธิ์คิดไปแบบนั้น เพราะพฤติกรรมรักเมียออกนอกหน้าของผมอย่างที่ผ่านมา
แต่ในความเป็นจริงคือ ในทันทีที่ผมกวาดมือไปทั่วเตียง และพบกับความว่างเปล่า ผมรีบกระตุกหนังตาขึ้นเพื่อมองหาสุดหล่อยอดดวงใจ แต่ก็ไม่เห็นวี่แววเบสอยู่ในห้อง ผมจึงคิดว่าเบสน่าจะลงไปข้างล่างแล้วล่ะ และคิดที่จะรีบตามลงไป แต่ไอ้รอยคราบขาวๆเป็นด่างเป็นดวงกลางเตียงที่ถูกปูด้วยผ้าปูสีเทานี่ซิ ทำให้ผมนึกย้อนไปถึงเหตุการณ์เมื่อค่ำคืนที่ผ่านมา จนเป็นที่มาของเสียงหัวเราะที่ค่อนข้างฟังเหมือนคนโรคจิต ตามที่คุณๆได้ยินไป
ผมบอกเลยว่า ณ เวลานั้น ไอ้นนทั้งอึ้งทั้งซาบซึ้งเพราะรับรู้ถึงความรักที่เบสมีให้กัน ไอ้ผมรึก็เตรียมตัวเตรียมใจไว้แล้วว่า ยังไงซะต้องตกเป็นเมียสุดหล่อแน่ๆ เพราะจากสายตาจริงจังของเบสยามเอ่ย ‘ขอ’ นั้น ผมมองแล้วว่าไม่มีอะไรเปลี่ยนใจสุดหล่อยามนั้นได้เลย ที่สำคัญผมรักของผม หากสิ่งใดที่ทำให้เบสได้และก่อเกิดความสุขแก่เจ้าตัวแล้ว ผมก็พร้อมและยอมทำให้ทั้งนั้น
ไม่เว้นแม้แต่การยอมตกเป็นเมียของสุดหล่อ ด้วยผมเข้าใจสัญชาติญาณนักล่าของผู้ชายด้วยกันดี ว่าไม่มีผู้ชายปกติคนไหนจะทำใจยอมรับยอมตกเป็นฝ่ายรับง่ายๆ หากไม่มีใจให้กันจริงๆ และสุดหล่อก็ยอมตกเป็นของผมมาตลอด ซึ่งพิสูจน์ได้แล้วว่าเบสรักผมไม่ต่างจากที่ผมรักเบสสักนิด แม้เบสจะไม่เคยบอกรักผมสักครั้งก็ตาม แต่ผมก็ไม่คิดน้อยใจเลย
เมื่อคืนการที่สุดหล่อเอ่ยขอกันตรงๆแล้ว มีรึคนที่รักเค้ามากอย่างผมจะปฏิเสธ แต่ผมก็ได้รู้ซึ้งถึงความรักที่เบสมีให้ผม ว่าความรักที่ผมมีให้เบสนั้นช่างน้อยนิด หากนำไปเทียบกับความรักที่เบสมีให้แก่คนอย่างผม ด้วยสุดหล่อกระทำการที่ผมไม่คาดคิดมาก่อน อย่างการยอมที่จะกลืนกินผมด้วยตัวเอง บวกท่าทางเงอะงะและสีหน้าอึดอัดยามนั้น ทำให้ไอ้นนคนนี้ยิ่งรักและเทิดทูนสุดหล่อยอดดวงใจยิ่งกว่าเดิม
ใครจะคิดล่ะครับว่าเมียรักทำทั้งหมดก็แค่ลองใจกัน ไม่อยากจะคิดว่าหากผมปฏิเสธจะเกิดอะไรขึ้น ผมคงได้เสียใจไปตลอดชีวิตอย่างแน่นอน เมื่อคืนผมจึงตอบแทนความรักของเบสด้วยบทรักที่แสนอ่อนหวาน ในแบบที่ผมไม่คาดคิดว่าจะทำได้มาก่อนด้วยซ้ำ ซึ่งผมคิดได้อีกข้อว่า ต่อจากนี้ผมจะรักและดูแลเบสให้ดียิ่งกว่าที่ผ่านมา ตอบแทนความรักที่เบสมีให้กัน
“อ่ะ!?...นน! กอดทำไม เห็นมั้ยว่ากำลังทำอะไรอยู่” ใบหน้าหล่อเหลามีสีหน้าตกใจเล็กน้อย ยามที่ผมเข้าไปสวมกอดจากด้านหลัง ก่อนสุดหล่อจะขมวดคิ้วใส่พร้อมส่งคำถามมาให้ แถมแววตาที่ผมสบด้วยยังเข้มเหมือนคุณครูที่กำลังดุเด็กดื้อสักคน
ไอ้ผมที่เคยเป็นเด็กดื้อมากมาก่อน มีรึจะกลัวคุณครูหน้าหล่อแต่ใจดีคนนี้กัน ผมระบายยิ้มน้อยๆพร้อมยื่นหน้าไปจูบปลายจมูกโด่งชื้นเหงื่อตรงหน้าสักหนึ่งที ก่อนจะก้มหน้าซุนจมูกเข้าหาซอกคอชื้นๆ เพื่อสูดกลิ่นหนุ่มที่แสนคุ้นจมูก และกอดรัดร่างโปร่งเข้าหาตัวมากขึ้น ท่ามกลางเสียงประท้วงเบาๆตามนิสัยของหนุ่มหล่อมาดนิ่ง
แม้ไม่เห็นหน้าเบส ผมก็จินตนาการออกครับว่าเบสต้องขมวดคิ้วไว้น้อยๆ และคงมองมาที่ผมด้วยแววตาไม่ไว้ใจปนไม่แน่ใจ แต่แอบสะท้อนแววเอ็นดูเล็กๆอย่างแน่นอน แต่ถึงอย่างนั้นเบสก็ไม่เคยผลักไสผมไปไหน แบบนี้จะไม่ให้ไอ้นนคนนี้ทั้งรักทั้งหลงได้อย่างไรกัน ผมนี่ยิ้มปากฉีกแล้วเหอะ โอ๊ย! ดีใจจนไม่รู้จะพูดอย่างไรที่ผมได้เบสมาเป็นแฟน
“รักนะ นนรักเบสมากๆเลยนะ ขอร้องอย่าเบื่อที่จะฟังนนบอกรัก หรือห้ามไม่ให้นนรักเบสมากยิ่งขึ้นไปกว่านี้เลยนะครับ...นนรักเบส” การบอกรักของผมคราวนี้ทำผมหน้าร้อนและเขินอายมากกว่าครั้งแรกที่ผมบอกรักเบสซะอีก
ก็ไม่รู้สิครับว่าเพราะอะไร แถมดูเหมือนตัวเองจะหายใจไม่ทัน พาลให้แข้งขาอ่อนไปหมด จนไม่สามารถเงยหน้าจากซอกคอหอมกรุ่นกลิ่นกายหนุ่มหล่อนี่ได้เลย ได้แต่ยืนซ้อนหลังกอดร่างโปร่งไว้จนแน่น เพื่อรอถ้อยคำอะไรก็ได้ที่จะออกมาจากปากสุดหล่อยอดดวงใจ
เบสเองก็ยืนเงียบไปเหมือนกัน ตอนนี้ผมจึงจินตนาการใบหน้าสุดหล่อไม่ออกว่าจะมีสีหน้าแบบไหน และกำลังคิดว่าแปลกมั้ยกับการที่อยู่ๆผมมาพูดแบบนี้ด้วย แต่หัวใจผมก็ค่อยๆเต้นและเต้นในจังหวะที่ถี่ขึ้นเรื่อยๆ เมื่อได้ยินเสียงหัวเราะบางเบาที่ชวนสบายใจ ก่อนจะตามมาด้วยเสียงนุ่มทุ้มหูยามเอ่ยประโยคต่อมาของเบส
“ฮึๆ เบสไม่มีเหตุผลอะไรจะห้ามนี่ครับ และไม่เคยบอกสักหน่อยว่าเบื่อ เบสเองซะอีกที่จะเป็นฝ่ายขอร้อง...นนครับ ช่วยเอ่ยคำว่า ‘รัก’ เผื่อเราสองคนด้วยได้มั้ย”
โอ๊ย! จะมีใครน่ารักได้เท่าเมียผมคนนี้อีกมั้ยครับ ตอบเองเลยแล้วกันว่าคงไม่มีใครน่ารักเท่าเบสอีกแล้ว ฟังคำพูดคำจาซะก่อนเถอะ สุดหล่อจะทำให้ไอ้นนคนนี้ทั้งหลงทั้งรักมากไปถึงไหนกัน แค่นี้ก็สุดจะทานทนแล้ว แต่ทำไมผมต้องดีใจจนน้ำตาซึมด้วยเนี่ย ไม่แมนเลยว่ะกู ดีนะที่มีบ่าสุดหล่อเอาไว้ซ่อนรอยน้ำตาแห่งความดีใจนี้ไว้
“เบส~” ผมหลุดชื่อสุดหล่อได้เท่านั้นแหละครับ และถ้าผมฟังไม่ผิด ผมว่าผมได้ยินเบสหัวเราะเบาๆด้วยนะ
หลังจากนั้นผมก็ยืนกอดสุดหล่ออย่างนั้นแหละ โดยที่เบสเองก็ไม่ว่าอะไร และตั้งใจทำกิจกรรมตรงหน้าอย่างการตากผ้าต่อไป รอบตัวเราจึงมีเพียงเสียงนกร้องยามเช้ากับเสียงสะบัดผ้า และเสียงกรุ๊งกริ๊งของกระดิ่งลมที่แขวนอยู่เหนือประตูหลังบ้านเท่านั้น
“เอ่อ...ของนน เบสไม่เห็นต้องเอามาซักเลยอ่ะ” ยามผมเงยหน้าขึ้นจากไหล่ชื้น ผมก็ต้องตกใจมีละอายใจนิดๆ ปนปลื้มใจมากหน่อย และอดภูมิใจไม่ได้กับสิ่งของที่อยู่ในมือสุดหล่อ จนผมถึงกลับหลุดยิ้มเขิน แต่สิ่งที่พูดไปกลับตรงข้ามกับสิ่งที่คิด
เมื่อสุดหล่อผินหน้ากลับมามองกัน ก็ให้ผมหุบยิ้มแทบไม่ทัน ก่อนจะรีบตีหน้าละห้อยมองสุดหล่ออย่างอ้อนๆ
“หึ! ไม่ต้องทำหน้าเกรงใจขนาดนั้น รู้หรอกว่ากำลังคิดอะไร คราวหลังก็หัดซักเองนะครับ โตแล้วไม่อายแม่บ้านรึไงกัน” เบสพูดจบก็หันไปแขวนกางเกงในสีดำของผมไว้บนราวตากผ้า ก่อนจะใช้ไม้หนีบหนีบลงไป และหยิบชิ้นอื่นๆของผมขึ้นตาก ด้วยท่าทางเป็นธรรมชาติไม่มีทีท่ารังเกียจให้เห็นสักนิด
เรื่องเสื้อผ้าเรื่องของใช้ในชีวิตประจำวัน ผมนั้นแทบไม่ได้ใส่ใจเท่าไหร่ ด้วยที่บ้านให้แม่บ้านจัดการให้หมด แม้แต่พวกกางเกงในผมยังไม่เคยซื้อเองด้วยซ้ำ เพราะท่านแม่ดูแลเรื่องเล็กๆน้อยๆแบบนี้ให้ผมเอง พอได้ยินสุดหล่อพูดแบบนี้ผมก็เพิ่งคิดได้ ว่ามันไม่เหมาะเท่าไหร่ แต่เรื่องอายนั้นไม่มีหรอกครับ คนเก่าคนแก่ทั้งนั้น เห็นของผมมาตั้งแต่ขนาดเท่ากับไส้กรอกในเซเว่น ซึ่งตอนนี้ขนาดเท่าไส้กรอกเนื้อลูกวัวไปแล้ว แต่ใครก็คงไม่มีสิทธิ์ได้เห็นของจริงหรอกครับ เพราะผมหวง! หวงไว้ให้เมียสุดหล่อตรงหน้านี้เท่านั้นนะเออ
“งั้น...ต่อไปเบสซักให้นนแทนได้ป่ะ...แหะๆ เอ่อ คือนนล้อเล่นอ่ะ” หลังผมพูดประโยคหยอกเย้าแต่หวังผลจริงๆจบเท่านั้น
เบสมีอาการชะงักก่อนจะหมุนตัวกลับมาเผชิญหน้าผมอย่างช้าๆ ผมถึงกลับผวาก้าวถอยหลังมาหนึ่งก้าวเลยทีเดียว เมื่อสุดหล่อหรี่ตาจ้องมายังผมเขม็ง จนผมต้องหัวเราะแห้งๆพร้อมเอ่ยแก้เก้อเพื่อเบี่ยงเบนประเด็น แต่ผมก็ได้งงเป็นไก่ตาแตกกับประโยคต่อมาที่ได้ยินจากสุดหล่อ
“นึกว่าพูดเรื่องจริง ถ้างั้นคงไม่ต้องซักให้แล้ว ดีเหมือนกันไม่ต้องเหนื่อย...นน!”
“คะ...ครับ!” ผมหายตกตะลึงก่อนจะรีบขานรับเมียสุดหล่อ ดีเท่าไหร่ที่ไม่ตกใจมากจนเผลอตะเบ๊ะใส่เมียรักไปด้วย
ดูเหมือนว่าผมได้ทำโอกาสดีๆบางอย่างหลุดลอยไป เพราะอาการขี้ตื่นเกินเหตุด้วยเกรงใจเมียสุดที่รักไปซะแล้ว
“ถือตะกร้าตามเข้ามาด้วยนะครับ แม่รอทานข้าวอยู่” ระหว่างที่เบสเดินผ่านผม ผมเห็นนะว่าเจ้าตัวกระตุกยิ้ม ‘โอยยย นี่ผมโดนเมียรักแกล้งแหย่เล่นให้ตกใจใช่มั้ยเนี่ย มันน่านัก! มันน่านัก!!...มันน่ารักชะมัดแฮะ~’
“เบส! เบสรอนนด้วย นนพูดเรื่องจริงไม่ได้ล้อเล่นสักหน่อย!...ขอโทษครับ แหะๆ อรุณสวัสดิ์ครับแม่” ผมเบรกตัวโก่ง ดีที่ไม่ชนคุณแม่ผกาแสนดี ที่อยู่ๆท่านก็โผล่พรวดมาจากประตูหลังบ้าน ที่ลูกชายสุดหล่อของท่านเพิ่งเดินเข้าไป
“อรุณสวัสดิ์จ้ะ ไปเร็วลูกไปทานข้าวกัน ป่านนี้อาหารที่ลูกชายแม่ทำไว้ไม่รู้จะเย็นไปรึยัง เห็นตื่นมาเข้าครัวแต่เช้า ทำเสร็จก็ไปหอบเสื้อผ้าของแม่ในห้องมาซัก แล้วบอกให้แม่กินข้าวก่อนเลย ตัวเองก็หายไปซักผ้า แต่แม่ก็ยังไม่ได้กินหรอกนะลูก อยากรอกินพร้อมลูกๆน่ะจ้ะ เนี่ยสงสัยว่าเบสเองก็คงรอกินข้าวพร้อมน้องนนนะลูก”
ผมฉีกยิ้มซะเต็มหน้ากับคำบอกเล่าเรื่อยๆของคุณแม่ผกา ก่อนจะรีบเอ่ยขอโทษคุณแม่ยายที่ปล่อยให้ท่านต้องหิ้วท้องรอลูกเขยขี้เซาอย่างผม
“แม่ครับ ทานข้าวกันเถอะครับ...นนจะยืนยิ้มอยู่อีกนานมั้ยครับ หรือว่าไม่หิว” มีเหวี่ยงครับมีเหวี่ยง แต่ผมรู้หรอกน่าว่าสุดหล่อพูดแก้เขิน
“หิวครับหิว แม่ครับนั่งเลยครับ เบสนั่งก่อน เดี๋ยวนนตักข้าวบริการให้เองนะ” ผมขยับเก้าอี้ให้ทั้งแม่ยายและภรรเมียสุดหล่อนั่ง ก่อนจะกุลีกุจอไปตักข้าวต้มกุ๊ยในหม้อ ใส่ชามที่ถูกวางเตรียมไว้พร้อมแล้ว และนำมาเสิร์ฟให้คนที่ผมเคารพรักกับคนที่ผมรักสุดหัวใจ
“ขอบใจจ้ะน้องนน...วันนี้วันหยุดไม่ไปไหนกันรึจ๊ะหนุ่มๆ” คุณแม่ยายสุดสวยถามขึ้น หลังจากผมตักหมูรวนซีอิ๊วไปวางในชามข้าวต้มของท่าน แต่ผมทำได้เพียงระบายยิ้มใสซื่อตอบท่านเท่านั้น เพราะเรื่องการตัดสินใจผมขอยกให้เมียรูปหล่อไปเลย
การที่จะเป็นยอดสามีที่ดี ผมคิดว่าเราต้องเริ่มจากการตามใจเมียเป็นสิ่งแรกครับ ผมจึงหันไปสบตาสุดหล่ออย่างขอความเห็น เบสสบตากับผมชั่วแวบ ก่อนจะหันไปยิ้มให้แม่ผกา แต่ผมแอบเห็นนะว่าแววตาสุดหล่อระยิบระยับเหมือนว่ากำลังถูกใจในอะไรบางอย่างอยู่
“แม่ถามแบบนี้แสดงว่านัดกับอาวิสุทธิ์ไว้ใช่มั้ย ไปเถอะครับแม่ เบสไม่กล้าว่าแม่หรอกว่าทิ้งลูก” ฝีปากสุดหล่อนี่ก็ใช่ย่อยนะครับ ทำเอาผมต้องรีบก้มหน้าซ่อนยิ้ม และตักข้าวต้มเข้าปาก แต่อดไม่ได้ที่จะลอบสังเกตอาการของคุณแม่ยาย
ผมจึงพบว่าแม่ลูกบ้านนี้เวลาอายก็ช่างน่ารักไม่ต่างกัน เพราะคุณแม่ผกาส่งค้อนวงใหญ่ให้ลูกชายสุดหล่อ ทั้งๆที่แก้มแดงก่ำได้อย่างน่ามอง ไม่ต่างจากสาวรุ่นเลยทีเดียวครับ
“จ้าๆ พ่อรูปหล่อของแม่...จริงๆแม่รู้ใจลูกชายแม่ต่างหากว่าวันหยุดแบบนี้ เบสก็คงอยากใช้เวลากับน้องนนสองต่อสอง โดยไม่มีคนแก่แบบแม่เป็นก้างอยู่แล้วใช่มั้ยล่ะจ๊ะ ไม่งั้นแม่ไม่รับปากคุณวิสุทธิ์ง่ายๆหรอกนะ คิกๆ” ไม่ว่าลูกชายบ้านไหนๆก็คงต้องแพ้ทางให้แก่แม่ตัวเองสินะครับ แม้แต่เจ้าชายที่แสนเพอร์เฟคของผม
ทันทีที่ผมได้ยินเสียงหัวเราะสดใส แต่แฝงไว้ด้วยแววหยอกเย้าเล็กๆของแม่ผกา และเสียงโวยวายเรียกแม่ตัวเองของสุดหล่อก็ตามมาติดๆ ซึ่งแม่ผกาเองก็ใช่ย่อยครับ ยิ่งเห็นลูกชายโวยวายก็เหมือนจะชอบใจ ยิ่งแกล้งกระเซ้าให้เบสโวยวายแก้เขินสายตาผมยิ่งขึ้นไปอีก ผมจึงกลายเป็นส่วนเกินที่มีความสุขที่สุดในโลก ท่ามกลางการปะทะฝีปากเล็กๆของแม่ยายกับเมียรัก
อย่าหาว่าผมยกหางตัวเองเลย ผมว่านอกจากแม่ผกาแล้วก็คงมีแต่ผมนี่แหละครับ ที่เบสจะเผยตัวตนจริงๆอันแสนสดใส และแสนทรงเสน่ห์ให้ได้เห็นแบบนี้ ทั้งรอยยิ้ม ทั้งเสียงหัวเราะ และท่าทางผ่อนคลายเป็นตัวของตัวเอง แต่จะว่าไปก็มีหลายเสียงแว่วมาเข้าหูผมไม่น้อยล่ะครับ ว่าเดี๋ยวนี้สุดหล่อของผมสดใสร่าเริงขึ้น รอบตัวก็ไม่เคร่งขรึมเย็นชา พาลให้เว้นระยะห่างเวลาเข้าใกล้เหมือนแต่ก่อน ความดีความชอบเหล่านั้นต้องยกให้ไอ้นนคนนี้คนเดียวเลยนะครับ ที่แบ่งปันความร่าเริงเกินเหตุที่ผมมีให้เมียรักเป็นอย่างปัจจุบันนี้
แต่จะไม่ดีอยู่อย่างก็ตรงที่ ออร่าความสดใสอ่อนโยนที่เพิ่มมา บวกกับความหล่อเหลาดูดีที่เบสมีแต่เดิมนั้น มันกลับเรียกหมู่ภมรบินเข้าหาเพื่อหวังดอมดมสุดหล่อของผมน่ะสิ หรือแม้แต่ดอกไม้สีสันสวยๆเหล่านี้ ก็เป็นฝ่ายยินดีโน้มกิ่งเข้าหาภมรรูปหล่อของผม ด้วยอยากให้สุดหล่อเชยชมด้วยตัวเอง
“อุ๊ย! ขอโทษค่ะ ปีโป้ไม่ได้ตั้งใจ พี่เจ็บมั้ยคะ” มุกเดินชนแบบไม่ตั้งใจ ก่อนเอ่ยขอโทษเสียงอ่อนเสียงหวาน และทำทีแสดงความห่วงใย พร้อมแอบแต๊ะอั๋งแบบนี้ บอกเลยว่าผมรู้ทันแม่ปีโป้หน้าใสคนนี้อย่างดีทีเดียว แต่ไม่รู้เบสจะตามทันมั้ยนะครับ
หลังจากเราออกจากบ้านมาเดินห้าง เพื่อหาหนังสือติวข้อสอบตามที่เบสต้องการ ปีโป้ก็ไม่ใช่รายแรกที่เข้าหาสุดหล่อของผมในวันนี้ ก่อนหน้าน่ะมีไม่ต่ำกว่าสามแถมเป็นชายล้วนซะด้วย มีแม่ปีโป้นี่แหละที่เป็นหญิงและถือว่าซอฟท์สุดล่ะ เพราะแต่ละรายก่อนหน้านี่มาแบบโต้งๆไม่มีมารยา ด้วยเดินเข้าหามาขอทำความรู้จักและปิดท้ายด้วยการขอเบอร์
ผมงี้แทบจะเข้าไปขย้ำคอพวกแม่งให้รู้แล้วรู้รอด แต่ก็ได้สายตานิ่งจริงจังแกมดุของเบสที่มองมาเป็นตัวห้ามไว้ ทำเอาผมต้องทำทีเป็นสนใจหนังสือกีฬาในมือนักหนา ทั้งๆที่อ่านไม่รู้เรื่องสักตัวเดียว ด้วยหน้ามืดตาบอดจากลมเพชรหึง ซึ่งอาการผมขณะนี้ก็ไม่ต่างจากรายอื่นๆที่ผ่านมา
“ไม่เป็นไรครับ จะหยิบเล่มนี้ใช่มั้ย...นี่ครับ” ผมเหลือบมองหน้าแม่ปีโป้นิดก็ให้เคืองนักหนา เพราะเธอยิ้มหน้าบานเพียงแค่เบสหยิบหนังสือบนชั้นที่คิดว่าเธอสนใจส่งให้
ผมล่ะอยากจะบอกสุดหล่อนักว่าแม่ปีโป้ไรเนี่ย สนใจสุดหล่อมากว่าหนังสือในมือนั่นซะอีก ‘ไอ้นนจะทนไม่ไหวแล้วนะโว้ย!’
“ถ้างั้นผมขอตัวก่อน ตามสบายนะครับ นนไปกันเถอะ” ดีนะที่สุดหล่อตัดบทก่อนที่ผมจะกระโจนไปฟัดจูบเค้าต่อหน้าแม่ปีโป้นี่ แถมยังไม่ลืมผมด้วยการหันมาชวนกัน พร้อมสายตาปลอบโยนแฝงความเข้าใจที่มีให้ผม ทำให้ดีกรีความร้อนในอกค่อยๆบรรเทาลง
แต่ก่อนที่เราจะเดินออกจากโซนหนังสือวิชาการ แม่น้องนางปีโป้กลับเดินขึ้นมาดักหน้า ด้วยสีหน้าแววตาตื่นๆพร้อมประโยคเดิมๆ ที่ผมชักจะชินหูแต่ใจไม่อยากจะชินเท่าไหร่ เรียกว่าโคตรขัดใจจะดีกว่า
“ปีโป้ขอเบอร์พี่หน่อยสิคะ พี่ชื่อไรอ่ะ” ผมได้แต่ถอนใจและกรอกตาไปมาอย่างเหนื่อยหน่าย
‘ทำไม้ ทำไม มีแต่คนอยากรู้จักแฟนกูนักวะ แม่งเอ้ย! กูหมดความอดทนแล้ว’
“นี่น้อง! คนนี้น่ะ มะ...” คำว่าเมียไม่ทันได้หลุดปากออกไป เพราะเสียงนิ่งๆจากเมียตัวจริงของผมดังขึ้นซะก่อนน่ะสิ ไม่งั้นนะ ฮึ่ม!
“ขอโทษนะครับ! ปีโป้ใช่มั้ย พี่ชื่อเบส แต่คงบอกได้แค่ชื่อนะครับ ส่วนเบอร์ที่ขอพี่คงให้ไม่ได้...เพราะแฟนพี่โคตรหวง พี่ไม่อยากมีปัญหากับแฟน...ขอตัวนะครับ” ก็เท่านั้นครับ ครึๆ
ผมได้แต่ยืนกอดอกแสยะยิ้มถูกใจ และมองท่าทางตกใจปนผิดหวังของแม่นางปีโป้ ที่เธอกำลังมองตามหลังสุดหล่อตาละห้อย เมียผมนี่พูดได้ดีและตรงที่สุด น่ายกย่องเนอะ แต่จะดีกว่านี้ ถ้าจะบอกไปเลยว่าแฟนที่ว่าโคตรหวงน่ะคือผมที่ยืนอยู่ตรงนี้ แต่เดี๋ยวนะ สุดหล่อของผมไปไหนซะแล้ว ‘ที่รักรอเค้าด้วย’
“เบสทำไมเดินเร็วจัง ไม่รอนนเลยนะ...มองไรอ่ะ” หลังจากที่ผมตามมาทันเบสที่หน้าร้านไอศกรีมแบรนด์ดังได้ ผมก็ต้องสงสัยว่าทำไมสุดหล่อถึงยืนนิ่งๆ และจ้องเข้าไปในร้านเขม็งเช่นนี้ เมื่อมองตามสายตาสุดหล่อเข้าไปผมก็ได้รู้
“น้องฝ้ายกับไอ้โจ้...ทำไมครับ เสียใจเหรอ” ผมอดน้อยใจไม่ได้จริงๆกับสายตาที่จ้องน้องฝ้ายไม่กระพริบของเบส
แม้ผมจะรู้แก่ใจดีว่ายังไงซะผมก็เป็นที่หนึ่งในใจสุดหล่อ แต่ผมไม่ชอบนี่หน่าที่เบสจะสนใจคนอื่นนอกจากผม จนออกนอกหน้ามากมายขนาดนี้
ส่วนเรื่องน้องฝ้ายกับไอ้โจ้นักวิ่งตัวโรงเรียนนั้น ผมรู้ระแคะระคายมาบ้างแล้วว่าทั้งคู่แอบกิ๊กกั๊กกัน แรกทีเดียวผมโคตรดีใจที่นางมารหน้าสวยแบ่งความสนใจไปให้คนอื่น แม้จะยังมาคอยวนเวียนรอบตัวสุดหล่อบ้าง แต่ก็น้อยลงกว่าเมื่อก่อนเยอะ ทำให้ผมเบาใจเรื่องเธอไปได้บ้าง ซึ่งเรื่องน้องฝ้ายผมยังไม่ได้บอกเบส วันนี้พอเจ้าตัวมาเห็นคงตกใจล่ะมั้งที่สาวเจ้าคนที่เคยเกาะติดมีคนอื่นไปแล้ว หรือเบสอาจจะนึกเสียดายปนเสียใจด้วยกันแน่ ‘หึ! น้อยใจว่ะ’
“โอ๊ะ!...เบสผลักหัวนนทำไมอ่ะ” เดี๋ยวกูก็ร้องแม่งตรงนี้ด้วยความน้อยใจซะเลยนี่ เมียไม่คิดจะง้อแต่กลับทำร้ายร่างกายกันให้ยิ่งเจ็บช้ำ ‘ไอ้นนโซแซด ฮึกๆ’
“หยุด! ทำหน้าเหมือนจะขาดใจแบบนี้เลยนะครับ ไม่คิดสงสารหรอก...ก็แค่ดูให้แน่ใจว่าฝ้ายเจอคนของตัวเองแล้วจริงๆ เท่าที่เห็นนายโจ้ก็ดูเอาใจฝ้ายดี แบบนี้ค่อยสบายใจหน่อย เพราะคนที่เบสเห็นว่าเป็นน้องดูมีความสุขดีแบบนี้”
ผมค่อยๆเบือนหน้าจากใบหน้าด้านข้างที่ดูละมุนละไมในความรู้สึกของผม ไปยังภาพคู่หนุ่มสาวที่ผลัดกันป้อนไอศกรีมแบบไม่สนโลก ก่อนจะถอนใจแผ่วเบาให้กับอาการคิดมากของตัวเอง ผมเชื่อแล้วว่าความรักทำให้คนตาบอด นอกจากจะรักมากหลงมากจนเห็นคนของเราดีที่สุดแล้ว ยังพาลให้คิดมากเป็นตุเป็นตะไปซะอีก แบบที่ผมเป็นนี่เค้าเรียกว่ามโนไปเองใช่มั้ย
“จะยืนตรงนี้อีกนานมั้ยครับ ถ้านาน เบสไปรอที่ร้านนั้นนะ ยังไม่ได้หนังสือที่ต้องการเลย”
“ไม่ครับ! นนไปด้วย...ขืนปล่อยไปคนเดียว คงมีไฮยีน่ามารุมแกะน้อยของนนเป็นฝูงอ่ะดิ”
“นน! พูดอะไรน่ะ ไฮยีน่า! แกะน้อย! หมายถึงใครครับ”
ผมว่าประโยคสุดท้ายผมบ่นกับตัวเองเบาๆแล้วเชียวนะ ทำไมแกะรูปหล่อของหมาป่านนถึงหูดีอย่างนี้ แล้วฟังเสียงสิครับไม่รู้จะเข้มไปไหน ‘โธ่ สุดหล่อของไอ้นน แค่สายตากดดันที่มองมา สามีก็กลัวหัวหดแล้วคร้าบ~’
“อ่ะ เอ่อ...เบสอยากได้หนังสือใช่มั้ย ป่ะ ไปกัน นนว่าร้านนั้นน่าจะมีน้า ชื่อหนังสือว่าไงนะครับ นนช่วยหา ไปเร็ว”
แม้เบสจะส่งสายตากดดันแกมหมั่นไส้ให้สามีที่รักเมียมากอย่างผมยิ่งใจแป้ว แต่ผมถือคติอย่าได้กลัวให้ยิ้มสู้และอ้อนเมียเข้าไว้ จนสามารถพาสุดหล่อเข้าร้านหนังสือเป้าหมายได้สำเร็จ แม้เบสจะมีสายตาไม่ไว้ใจในตอนแรก แต่สุดท้ายก็ยินยอมพร้อมใจ และเพลิดเพลินไปกับหนังสือหลากหลายตรงหน้าได้ในที่สุด แต่ก็ยังไม่วายมีเหล่าภมรพยายามส่งสายตามาให้เมียรักผมอีกจนได้ ไอ้นนล่ะเซ็ง
‘ท่องไว้ๆ มีเมียหล่อต้องอดทน แต่ถ้าวันไหนกูทนไม่ได้ขึ้นมา พวกมึงได้เละคาตีนกูแน่เหอะ!’
..............................................
โปรดติดตามตอนต่อไปค่ะฮั่นแน่...อมยิ้มไปกับชนนนอยู่ใช่มั้ยเอ่ย
สำหรับชื่อตอน “ทั้งรักทั้งหลง” คงไม่เกินจริงกับความเป็นนน
ที่มีให้เมียรูปหล่อหรอกเนอะ แต่ใครเป็นนนก็คงอดไม่ได้
ที่รักหลงในตัวเบส ทำให้ซะขนาดนั้น ซึ่งเบสคงเป็นผู้ชายที่ใช้
การแสดงออกแทนคำว่ารัก
ส่วนตอนหน้าตามมาหวานกับเบสนนได้ต่อ พร้อมกับหลากหลายตัวละคร
ทั้งหลี่ผิงน้องธันว์ที่จะมาโชว์หวานแข่งคู่หลัก และท่านพ่อท่านแม่แห่งชลาสินธุ์
ที่มีของขวัญเซอร์ไพรส์สะใภ้หน้าหล่อ เอาเป็นว่ายิ้มกันไม่หุบอีกแล้ว
เจอกันวันอาทิตย์นะคะ
+1และเป็ดสำหรับทุกเม้นท์ ขอบคุณทุกการติดตามค่ะ
หัวข้อ: *หลุดจอง*{รักต้องเคลียร์} เบส & นน ...The End...[14/10/59] (อ่าน 314725 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก