อ่านจบแล้วววววววววววววว/พรากกกก
ตามมาจากสุดโต่ง แล้วก็คาดว่าจะไปตามพี่เท็นต่อด้วยค่ะ โอยยย ต้องอดนอนอ่านรวดเดียวเลยจริงๆ หยุดไม่ได้ค่ะะะ
ตอนแรกที่อ่านเราคล้อยตามปลื้มนะ พี่โปรดดูดีมาก งานหล่อ งานหมอ งานแบดกายมากกกกกก คนหล่อขี้บังคับนี่ยอมใจยอมทุกอย่างจริงๆ อยากขอสมัครเป็นเด็กเสี่ยด้วยคน แต่พออ่านๆไปเริ่มรู้สึกว่ามาโปรดนี่ควรไปเปลี่ยนชื่อเป็นดวงอาทิตย์นะคะเพราะทำตัวศูนย์กลางจักรวาลมากๆ เอาตัวเองเป็นใหญ่และเห็นแก่ตัวสุดอะไรสุด ส่วนปลื้ม นึกภาพว่าใสๆอึนๆแต่ไม่ใช่ นางไม่ใสนะจ๊ะ ปากก็ร้ายด้วย แต่ขัดใจหลายรอบแล้วที่เสี่ยเหวี่ยงใส่ละนางไม่กล้าหือได้แต่ด่าในใจเนี่ย หนู พูดๆออกไปมั่งก็ได้ลูกกกกก/อิน ความสัมพันธ์ก็ไปเร็วมาก คือเร็วที่อยู่ด้วยกัน รักกัน สวีทกัน แต่ไม่มีความรักจริงๆปนอยู่นอกจากเรื่องนั้นเลย จุดนี้พอมาอ่านตอนเลิกกันเราเข้าใจเลยค่ะ มันแสดงให้เห็นถึงอะไรหลายๆอย่าง ตัวละครก็โตขึ้นด้วย
สำหรับมาโปรด เราว่าเค้าเหมือนเด็กที่เพิ่งมีของรัก คือรักมากนะ แต่ไม่รู้วิธีที่จะเก็บถนอมไว้ ปกติคือมีของเล่นให้ทิ้งให้ขว้าง เอาแต่ใจแค่ไหนก็ไม่มีปัญหาเพราะแค่ของเล่น แต่พอรักปลื้มขึ้นมา มาโปรดเลยไม่รู้ว่าจะต้องทำยังไงให้คนรักอยู่ ไม่รู้ตัวว่าจับแรงไปอีกฝ่ายก็แตกหักได้ แต่ก็ไม่ยอมจับเบาเพราะไม่ยอมให้ไปเป็นของใครทั้งนั้น วิธีของฮีเลยแปลกๆ หว่านเสน่ห์และลีลาอันแพรวพราว(อะหุอะหุ) สุดท้ายที่กลับมาตั้งหลักใหม่ได้แม่ยกก็ให้อภัยตามระเบียบละเนอะะ//ชูป้ายเด็กเสี่ย
ส่วนปลื้ม ในความคิดมองว่าค่อนข้างใสจริง คือเป็นคุณหนูอ่อนต่อโลก นางออกมาดิ้นรนใช้ชีวิตเองก็จริง แต่ยังมองอะไรง่ายๆตื้นๆอยู่นั่นแหละ มีแผนหนึ่งสำหรับการใช้ชีวิต แต่ลืมแผนสองสามสี่ ถ้าวันหนึ่งไม่รักแล้วจะทำยังไง หนี?หนีแล้วยังไงต่อ ?? สงสารน้องปลื้มก็สงสารเวลาอีเสี่ยตะคอก แต่น้องกลับเก็บเงียบไม่ปรึกษาใครเลย เพื่อนเพิ่นมีแต่ไม่ยักพูด ขัดใจจจจจจจค่ะ เพิ่งมาลงตัวตอนปลื้มไปเจอพี่เท็น ใช้ชีวิตมองโลกแบบกว้างๆ พอกลับมาเลยดูมีเหตุผลมากขึ้น ตอนแรกน้องอาจสับสนระหว่างความหลงกับความรัก พอไปเพิ่มสติกับคอร์สพี่เท็นแล้วนี่แทบปรบมือให้กับมุมมองของนาง/รู้สึกเหมือนแม่ส่งลูกสาวออกเรือน
สำหรับเรา เรื่องมาโปรดน่ารักและมีเสน่ห์เหมือนกับเจ้าของชื่อเรื่องจริงๆ ทำให้ดิฉันถึงกับอดตาหลับขับตานอนเพราะอยากอ่านให้จบ นอกจากผู้ชายก็ไม่มีอะไรที่จะทุ่มเทมากเท่านี้แล้วค่าาาาา
ขอบคุณคนเขียนสำหรับผลงานดีๆอีกหนึ่งเรื่องนะคะ เราจะติดตามเงียบๆเป็นกำลังใจใหั แม้จะโดนมรสุมมหกรรมสอบซัดรัวไม่ต่างจากเสี่ยเท่าไหร่/ร้องไห้/ก็จะแวะเวียนมาเรื่อยๆนะคะ ขอบคุณมากค่าา