Older Brother.....27
[อีธาร:Part]
วันนี้ผมพาลีวายส์มาที่ร้านเช่นทุกวันหลังจากที่ไปรับมาจากโรงเรียนและตรงกลับคอนโดซึ่งไม่ไกลเหมือนเมื่อก่อน เราหาอะไรทานที่คอนโดก่อนจะเข้าร้าน เมื่อมาถึงผมก็ให้ลีวายส์ขึ้นไปอยู่บนห้องทำงานส่วนผมจะดูงานอยู่ข้างล่าง
เวลาผ่านไปจนผับเปิดและแขกเริ่มเข้ามามากพอสมควร ผมก็ยังคงคุยงานอยู่กับนักร้องวงใหม่ที่เพิ่งจะเข้ามาเล่นได้ประมาณอาทิตย์กว่าๆ พวกมันฝีมือดีใช้ได้และเป็นรุ่นน้องที่มหาลัยด้วย
หลังจากคุยกันเสร็จเรียบร้อย ผมได้รับโทรศัพท์จากรุ่นพี่ว่าจะเข้ามาที่ร้าน ผมจึงไม่ได้กลับขึ้นไป เลยให้ไอ้เซฟขึ้นไปดูแทน ผมนั่งคุยกับรุ่นพี่ที่มีทั้งหญิงและชายราวๆหกเจ็ดคน สักพักไอ้แมนมาในขณะเดียวกันไอ้เซฟกับไอ้กายเองก็ลงมาร่วมโต๊ะด้วย
เราไม่เจอกันนานเลยคุยกันเรื่อยเปื่อย ผมล้วงเอาโทรศัพท์ขึ้นมาดูเวลาเกือบๆเที่ยงคืนกว่าๆแล้วก่อนจะมองสำรวจไปรอบๆผับ ตามความเคยชิน ทันใดนั้นเองสายตาผมก็ไปหยุดอยู่ตรงโต๊ะหลบมุมโต๊ะหนึ่ง เห็นแผนหลังของใครบางคนกำลังประคองร่างเล็กซึ่งคุ้นตาผมดี
ผมลุกขึ้นจากโต๊ะและเดินตรงไปภาวะนาในใจของให้ไม่ใช่อย่างที่ผมคิดแต่ยังไม่ทันได้ไปถึงครึ่งทางผมกลับจำแผ่นหลังของร่างเล็กในอ้อนแขนของมันได้ดีจนต้องเร่งฝีเท้าก้าวยาวๆเข้าไปหา
ผลั่ก!!!
“ไอ้เหี้ย!!!!” ผมคาบบุหรี่ในมือไว้ก่อนจะดึงแขนมันและออกแรงถีบจนมันลงไปนอนคว่ำบนพื้น และคว้าร่างเล็กเข้ามากอดไว้ในอ้อมแขน แขกในร้านบริเวณนั้นตีวงกว้างออกห่างทันที
“ลีวายส์! ลีวายส์!” ใจผมวูบลง เมื่อเห็นว่าร่างเล็กเริ่มอาการคล้ายกับเมา ผมยกมือขึ้นตบหน้าลีวายส์เบาๆ เพื่อเรียกมัน แต่ร่างเล็กทำได้เพียงขยับปากพูดเสียงเบาจนฟังไปออก ตาที่พยายามปรือขึ้นมองก็เปิดออกได้เพียงเล็กน้อย เหงื่อชุ่มไปทั่วหน้า
“เกิดไรขึ้นวะ.......เฮ้ย! ไอ้นัท!!!!” พวกไอ้กายวิ่งมาดู และเรียกชื่อคนที่กำลังยันตัวลุกขึ้นหลังจากที่ผมถีบมันลงไปเมื่อกี้
“ฝากที” ผมผลักลีวายส์ออก ให้ไอ้กายประคองมันแทน ความโกรธพุ่งเข้าใส่จนตัวผมสั่นไปหมดก่อนจะสูบอัดบุหรี่ที่คาบไว้เข้าปอดและถ่มมันทิ้ง
“คะ...คะ....คือผม...มะ....ไม่”ผมคว้าคอเสื้อไอ้นัทขึ้นจนตัวลอย ก่อนจะซัดหมัดหนักๆที่กำแน่นใส่หน้ามัน โดยไม่มีโอกาสให้มันอธิบาย
“มึงเอาอะไรกิน!!! ไอ้สัด!!” และมันอยากเกินที่ผมจะรอคำตอบจากมัน ผมซัดหมัดใส่ตามไปอีกไม่ยั้งมือ จนมันเลือดกบปากก่อนที่ไอ้แมนและรุ่นพี่คนหนึ่งเข้ามาห้ามผมไว้
“พอเหอะ....ไอ้ธาร!!! กูจัดการเอง!” ไอ้แมนว่ามันผลักผมออกสุดแรงเพราะมันรู้ว่าผมกำลังโกรธถึงขีดสุด ถ้าไม่ห้ามไอ้นัทตายติดที่แน่ ผมเองก็อยากให้มันตายอยู่แล้ว
ผลั่ก!!!
“มึงออกไปจากร้านกูและอย่าคิดจะกลับเข้ามาอีก อย่ามาให้กูเห็นหน้าอีก กูเจอมึงที่ไหน มึงตายที่นั่น!” ผมพูดด้วยน้ำเสียงเฉียบขาด กระทืบมันซ้ำอีกทีจนไอ้นัทกระอักเลือดออกมา ก่อนจะหันไปหาไอ้กาย ผมขบกรามเมื่อเห็นร่างเล็กกำลังหายใจแผ่วเบาเต็มที
“มา.....ลีวายส์! ได้ยิน‘พี่’หรือเปล่า.....ลีวายส์!!! มึงไปเอารถให้กูที” ผมบอกไอ้เซฟ มันรีบวิ่งไปทันที จากนั้นผมก็อุ้มลีวายส์ขึ้นและตามไปติดๆ ส่วนเรื่องที่ร้านปล่อยให้ไอ้แมนจัดการ
ไอ้สัดเอ้ย!!!
“กูไปส่งมั้ยวะ” ไอ้เซฟถาม มันมองผมกับลีวายส์อย่างห่วงๆ
“ไม่ต้องกูโอเค มึงอยู่ช่วงไอ้แมนเครียดร้านเหอะ” ผมบอก ไอ้เซฟเปิดประตูให้ผมวางลีวายส์ลงในรถ “ลีวายส์! ได้ยินหรือป่าว” ผมเรียกลีวายส์อีกครั้งแต่ร่างเล็กเพียงแค่พยักหน้าเบาๆ
“ขับรถดีๆว่ะ” ไอ้เซฟบอก ผมพยักหน้ารับและรีบวิ่งไปนั่งด้านคนขับก่อนจะขับออกมา ผมขับมาถึงคอนโดภายในสิบนาที และรีบอุ้มลีวายส์ขึ้นห้องทันที
“ลีวายส์! ได้ยินหรือเปล่า ได้ยินมั้ย” ผมวางลีวายส์ลงบนเตียง ใช้มือเสยผมที่หน้าผากมันขึ้นและก้มลงไปเรียกร่างเล็กใกล้ๆ จนหน้าผากติดกัน “ลีวายส์!.....” ร่างเล็กพยักหน้าตอบ เหงื่อชุ่มไปทั่วหน้าจนถึงลำคอ
“ร้อนฮะ.....พี่ธาร อึกๆ” ลีวายส์พูดบอกเสียงพร่าและเบาจนแทบจะไม่ได้ยิน อาการแบบนี้ มันโดนยาชัวร์ ไอ้เหี้ยนัท กูน่าจะยิงมึงทิ้งซะให้รู้แล้วรู้รอด
“เข้าใจแล้ว......เดี๋ยวพาไปอาบน้ำ อาบน้ำมั้ย” ผมบอก ลีวายส์พยักหน้ารับก่อนจะบิดกายไปมา คงจะรู้สึกแปลกๆในช่องท้อง ผมชักเริ่มหวั่นใจแล้วสิ
ผมเดินเข้าไปเปิดน้ำใส่อ่างในห้องน้ำ จากนั้นก็ถอดเสื้อตัวเองออกเหลือเพียงบ๊อกเซอร์กับชั้นในเพราะรู้สึกว่าเหงื่อออกเยอะพอกัน กลับออกมาดูลีวายส์ ที่ตอนนี่กำลังหายใจถี่หอบอยู่บนเตียง
ผมนั่งลงข้างๆร่างเล็กก่อนจะช้อนศีรษะมันขึ้นมา ลีวายส์ปรือตาขึ้นมอง มือเล็กยื่นมาลูบข้างแก้มผม ผมถอนหายใจออกมาแรงๆก่อนจะอุ้มร่างเล็กขึ้น พาเข้าไปในห้องน้ำ
“กอดพี่ไว้นะ” ผมบอกหลังจากว่างในลีวายส์นั่งลงบนขอบอ่าง เรียวแขนเล็กกอดคอผมที่กำลังนั่งยองๆ อยู่กับพื้นเพื่อปลดประดมเสื้อออกให้
“พี่ธาร....อึก......ลีวายส์......อึกๆ...รู้สึกแปลกๆ” ลีวายส์บอก ผมถอดเสื้อออกให้ก่อนจะดึงให้ลีวายส์ลุกขึ้นยืนและดึงกางเกงมันลงเหลือเพียงชั้นใน จากนั้นก็อุ้มมันลงอ่างน้ำ
“แช่น้ำนะ เดี๋ยวก็หาย จุ๊บ!!!” ผมก้มลงจุ๊บมุมปากสีสดก่อนจะหันหลังเดินออกจากห้องน้ำ
“พี่ธาร...อึกๆ.....ลีวายส์....ไม่อยากอยู่คนเดียว” ร่างเล็กจับมือผมพร้อมกับออกแรงบีบ ทั้งที่ตัวเองยังลืมตาไม่ขึ้น ผมก้มกลับลงไปหอมแก้มใสและลูบหน้าให้ ช่างใจอยู่แป๊บหนึ่งว่าจะลงไปดีหรือเปล่า
เอาว่ะ! ผมตัดสินใจก้าวลงไปในอ่างน้ำ ทันทีที่ผมลงไปลีวายส์ก็เข้ามากอดผม คล้ายกับรอผมลงไปอยู่แล้ว ผมกระชับอ้อมแขนกอดร่างเล็ก กดจมูกลงบนเรือนผมนุ่มๆของมัน
“ลีวายส์!!!....อุ๊บ!” จู่ๆ ร่างเล็กก็ผุดลุกขึ้นมานั่งคร่อมหน้าท้องแกร่งของผม ลีวายส์ก้มทาบริมฝีปากสีสดลงมากับริมฝีปากของผม ผมนิ่งพยายามเก็บกดอารมณ์ของตัวเองที่กำลังเกิดขึ้นที่ละนิดๆไว้ ปล่อยให้ร่างเล็กทำตามใจชอบ เพราะรู้ดีว่าสิ่งที่เกิดขึ้นในตัวลีวายส์มันเป็นเพราะฤทธิ์ยาเท่านั้นอีกเดี๋ยวก็จะหาย
“อื๊ออ....” เสียงร่างเล็กครางในลำคอเพราะผมไม่ยอมเปิดปาก ลีวายส์ใช้ลิ้นกดลงมากับริมฝีปากของมันเมื่อผมไม่ยอมเปิกปากให้ เลยเลียริมฝีปากผมแทน
“ลีวายส์!” ความอดทนของผมกำลังจะถึงขีดสุดเมื่อจู่ๆร่างเล็ก เริ่มบดเบียดกลางตัวเข้ากับช่วงล่างของผม เล่นเอาผมร้อนวูบขึ้นทันที ผมกัดริมฝีปากตัวเอง ใช้มือหนาจับเอวบางของร่างเล็กบนตัวไว้
“นิ่งๆ ลีวายส์ อยากเจ็บตัวหรือไง....หื่ม จ๊วบ!” ผมบอกก่อนจะจูบดูดไหล่ขาวเนียนของร่างบาง เหมือนยิ่งห้ามก็ยิ่งยุ ลีวายส์ยังขยับไม่เลิก ร่างเล็กเอนหัวลงมาซบกับซองคอผม มันหายใจถี่เร็วพอๆกับหัวใจผมที่กำลังเต้นถี่ไม่แพ้กัน
“ลีวายส์....เจ็บ...” ลีวายส์พูดบอกเสียงกระเสาะก่อนที่มือเล็กจะจับมือผม “ตรงนี่” มันดึงมือหนาของผมให้จับลงบนเป้าชั้นในด้านหน้า
“จู่ๆ รู้แล้วๆ” ผมยกเอวร่างเล็กขึ้น ดึงชั้นในมันรูดออกจนหลุดพ้นปลายเท้าก่อนจะยกตัวเองขึ้นถอดชั้นในของตัวเองบาง ความแข็งแกร่งและความอ่อนไหวแข่งกันชูชันใต้น้ำ อย่างน้อยผมควรจะทำให้มันรู้สึกดีขึ้นและทำให้อารมณ์ตัวเองสงบลงยังดีกว่า ทำร้ายร่างเข้าให้เจ็บตัว
“อื๊อออ.......อ่า.....อ๊ะ” เสียงหวานร้องครางออกมาเมื่อผมขยับรูดแกนกายเล็กในมือช้าๆเนิบๆ ลีวายส์ซบลงกับแผงอกผม มือเล็กจิกลงบนแขนผมเพื่อระบายความเสียวซ่าน
“อ่า.....ซี๊ดดด.....นิ่งไว้ หืมม....จับไว้นะ....จุ๊บ!” ผมจับข้อมือเล็กให้เกาะกุมแทนร้อนของตัวเองไปด้วย ลีวายส์ทำมันอย่างว่าง่ายก่อนจะค่อยๆขยับตามผม
“เจ็บ....อ๊ะ....ลีวายส์.....เจ็บ อึกๆ” ถึงตอนนี้เจ็บก็ต้องทนแล้ว มันเป็นทางเดี๋ยวที่จะช่วยให้ลีวายส์ หายจากฤทธิ์ยาบ้าๆนั่น
ผมขยับมือเร็วขึ้นและพยายามนุ่มนวลที่สุดเท่าที่จะทำได้ ก่อนจะก้มลงดูดจูบปากเล็กไปด้วยเพื่อดึงความสนใจไม่ให้ร่างเล็กเจ็บมากกว่าที่เป็นอยู่ ไม่นาน น้ำรักสีขุ่นก็พุ่งออกมาปะปนกับน้ำในอ่าง
ผมยกร่างลีวายส์ขึ้นให้เอนหลังพิงอ่าง ผมเปลี่ยนมาเป็นคร่อมร่างเล็กไว้แทนก่อนจะปัดมือเล็กออกจากการเกาะกุมแทนร้อนของผม ก้มลงดูดจูบปากเล็กสีสดอย่างอดใจไม่ไหว สอดลิ้นร้อนเข้าไปชิมรถหวานในโพรงปาก พร้อมๆกับขยับแทนร้อนของตัวเองไปด้วย
“อ่า...ซี๊ดดดด” ละริมฝีปากมาไล่ลิ้นเลียวนกับใบหูเล็ก ลีวายส์ยกมือขึ้นโอบรอบคอผมไว้เพื่อพยุงตัวไม่ให้จมน้ำเพราะน้ำในอ่างมากพอสมควร
ผมผงกหัวขึ้น รีบขยับมือกับแทนร้อนของตัวเองตามอารมณ์พลุ่งพล่านในตัวเอง เพียงไม่กี่วิน้ำรักภายในก็พุ่งออกมาจนมันกระเด็นเข้าหน้าลีวายส์ ผมค้ำมือกับขอบอ่างก้มเมือหน้าใสที่กำลังมองมาด้วยสายตาช่ำปรือก่อนจะดูดเลียน้ำรักที่เปื้อนบนหน้าใสก่อนจะถ่มทิ้งลงพื้น
“อืม....” ลีวายส์ยื่นหน้าขึ้นจูบดูดยอดอกผม มันทำให้สติผมหลุดลอยออกไปในทันที ผมก้มลงขบเม้มซอกคอขาวจนเกิดรอย
มือไม้เริ่มลูบไล่ไปทั่วร่างบาง มาหยุดอยู่กับสะโพกเล็กกลมมลน่าบีบเค้นแรงๆ ผมไล่นิ้วไปกับซอกก้นแคบๆ ขาเรียวเลยแยกออกจากกันโดยอัตโนมัติ ผมเงยหน้าขึ้นมองดวงตากลมใส ที่กำลังจ้องมองผมอย่างไม่ละสายตา
“ลีวายส์........รักพี่ธารใช่มั้ย” ผมถาม มองสำรวจไปทั่วหน้าเนียนใสที่ตอนนี้ขึ้นสีแดงระเรื่อไปทั่ว จนไม่เหลือพื้นที่สีขาวเหมือนปกติ
“ฮะ.....ลีวายส์รัก...รักมากฮะ พี่ธารอย่าทิ้งลีวายส์นะฮะ” ร่างเล็กเปิดปากบอกเสียงกระเสา หลังจากจบทำพูดนั้น ผมก้มลงฉกจูบริมฝีปากเล็กทันที
“อืม......” มือหนาจับขาเรียวของร่างเล็กข้างหนึ่งไป อีกมือจับเอวบางและยกขึ้นให้แผนหลังของมันโผล่พ้นน้ำให้มากกว่าเดิม ลิ้นร้อนไล่เลียไปทั่วซอกคอ พยายามไม่ทำรอยแต่ก็เผลอไปหลายครั้งอยู่ ก่อนจะไล่ลิ้นลงมาผ่านไหปลาร้าคู่สวยทั้งขบเม้ม ดูดจูบจนพอใจ
“อ๊ะ!!!........” ลีวายส์ร้องเสียงหลง เมื่อปากบางของผมขบกัดยอดอกจนรู้สึกเจ็บและเสียววูบไปทั่วตัว
“อย่าพูดว่าเจ็บนะรู้มั้ย.....พี่ไม่ชอบ” ผมกระซิบบอก ร่างเล็กพยักหน้ารับก่อนจะเงยหน้าขึ้นบดจูบกับริมฝีปากบางของผม
ผมคว้าขวดสบู่หรืออะไรสักอย่างที่อยู่ใกล้ๆ มาเทลงบนฝ่ามือ ก่อนจะยกสะโพกกลมมลขึ้นปาดป้ายมันไปทั่วซอกแคบๆด้านหลังของร่างเล็ก ตอนนี้ไม่ได้สนใจแล้วว่าลีวายส์จะรับได้หรือไม่ ถึงแม้จะโกรธตัวเองลึกๆ แต่มันก็หยุดไม่ได้
“อ๊ะ!!!....อื๊อออ.....อึก.....พี่ธาร” ลีวายส์ร้องบอก เมื่อนิ้วเรียวของผมสอดเข้าไปภายในช่องทางรักของมันที่กำลังตดขมิบจนผมเสียวไปทั่วท้องน้อย เพื่อเป็นตัวเปิกทาง
“ซี๊ดดดดดดด.....อดทนไว้คนดี....จุ๊บ! จ๊วบ!” ผมก้มลงกดจูบปากเล็กและดันนิ้วเข้าไปช้าๆ น้ำใสๆ ไหลออกมาจากหางตาของลีวายส์ ผมผงกไปนิดก่อนจะก้มลงจูบสับน้ำตาของมัน
“พี่ธาร....อึดอัด...อ่า....อ๊ะ! อื๊อออ....” ลีวายส์ร้องบอกอีก ผมสะบัดหัวตัวเองและเริ่มขยับนิ้วเข้าออกช้าๆ และเร็วขึ้นตามลำดับส่งผลให้ลีวายส์บิดกายคล้ายกับทรมานจนผมต้องถอดนิ้วออก
“มา....ไม่ไหวแล้ว...อ่า....ซี๊ดดดด....อ่า” ผมยกตัวลีวายส์ขึ้นใหม่ ปล่อยน้ำในอ่างออกไปส่วนหนึ่งให้เสมอกับหน้าท้องผมเมื่อผมนอนลงไป ให้ลีวายส์กลับมานั่งคร่อมแทน
“อึกๆ....พี่ธาร” ลีวายส์เริ่มงอแง ร่างเล็กก้มลงมาซบกับแผงอกผม จนผมต้องผลักออก คว้าขวดสบู่มาปาดป้ายแทนร้อนของตัวเอง ขยับรูดสองสามครั้ง
“ลีวายส์.......กดตัวลงแรงนะ....เข้าใจมั้ย” ผมบอก ลูบแก้มใส่เบาๆ ก่อนจะยกร่างเล็กขึ้น จับแทนร้อนของตัวเองจ่อเข้ากับปากช่องทางรักอันคับแคบของมัน ลีวายส์กัดฟัน กดตัวลงช้าๆอย่างว่าง่าย
“อื๊อออ.....อ่า....อึกๆ....อื๊อออ.....พะ...พี่ธาร” ลีวายส์ร้องเสียงกระเสาะ
“อืม.....อ่า....ซีดดดดด....” ความเสียวซ่านภายใน ทำให้ผมเลียริมฝีปากตัวเองอย่างหื่นกระหายก่อนจะซีดดดดปาก เพราะความอุ่นนุ่มคับแคบที่กำลังตดขมิบ มันทำให้ผมแทบจะบ้าคลั้ง ถ้าเป็นปกติผงคงไม่รอช้าที่จะรุนแรงกับคนตรงหน้าเลย แต่ลีวายส์เบาะบางเกินไป
“อื๊อออ......พี่ธาร...ลีวายส์.....อึกๆ จะ....ลีวายส์ อ๊ะ!!!” ลีวายส์ร้องเสียงหลงอีกเมื่อผมจับเอวบางให้โยกไปมา เพราะเริ่มสติแตกกับอารมณ์ตัวเองก่อนจะขยับยกตัวลีวายส์ขึ้นช้าๆ
“ซี๊ดดดด...อ่า จะเสร็จแล้ว....อ่า.....ขยับโยกได้หรือเปล่า ‘คนดี’ จุ๊บ!” ผมถาม ลีวายส์พยักหน้ารับ ผมกำลังจะปล่อยออกมาทั้งที่ยังไม่ทันได้ขยับเลยก็ว่าได้
“อื๊อออ......ลีวายส์...อ๊ะๆๆ” ลีวายส์เริ่มขยับเบาๆ ผมปวดหนึบเล็กน้อยคล้ายจะปลดปล่อยเต็มที แต่ลีวายส์กลับปล่อยน้ำรักออกมาเต็มหน้าท้องผมซะก่อนที่ทีผมไม่จะจับต้องมันเลยสักนิด ผมยกยิ้มมุมปาก ก่อนจะจับเอวบางยกขึ้นและขยับสะโพกด้วยตัวเอง
“อ๊ะๆๆๆๆ...พะ...อ๊ะๆๆ...พี่ธาร....อ๊ะๆๆๆ”ลีวายส์ครางเสียงหวานเมื่อผมขยับแรงๆ หยอดน้ำสีแดง ไหลออกมาจากช่องทางรักของร่างเล็กทำให้ผมกัดปากตัวเองแต่ก็หยุดไม่ได้ อีกแค่นิดเดียว
“ซีดดดดดดด....อ่าๆ....อ่า” ผมปล่อยน้ำอุ่นๆเข้าไปภายในตัวร่างเล็ก ลีวายส์หอบหายใจถี่เร็วอย่างหน้าตกใจก่อนจะหมดสติไป
“พี่.....ธาร....”
“ลีวายส์!!!”ผมรีบถอดแท่นร้อนของตัวเองออกช้าๆทั้งคราบเลือดและคราบน้ำรักไหลลงมาปะปนกับน้ำในอ่างก่อนจะเจือจ่างรวมกัน“ลีวายส์! ลีวายส์!”ผมปล่อยน้ำออกจากอ่างก่อนจะเปิดใส่ใหม่เพื่อล้างตัวทั้งผมและร่างเล็ก
“อึกๆ...อึก” ลีวายส์มีอาการสะอื้นเล็กน้อยในขณะที่ผมอุ้มพามันมายังเตียงกว้าง ผมก้มลงจูบมุมบางสีสดก่อนจะเดินไปเอาเสื้อคลุมอาบน้ำมาใส่ให้ก่อน จากนั้นก็เดินออกไปหายาแก้อักเสบแก้ปวดกับยาแก้ไข้มา
“ลีวายส์.....กินยาก่อนนะ...จู่ๆ...เด็กดี กินเร็วเข้า” ผมช้องหัวลีวายส์ขึ้นมาเอนให้ซบกับแผงอก ป้อนยาให้ ลีวายส์กินยายากจึงไม่ยอมเปิดปาก ผมก็เลยต้องอมยาพร้อมกับน้ำไว้ ก้มลงประกบปากกับปากเล็ก และประกบปากป้อนน้ำตามอีกสองครั้ง กว่ามันจะยอมกลืนลงคอ
เฮ้อ! ผมมองร่างเล็กในอ้อมแขนอย่างเคร่งเครียด กลัวเหลือเกินว่ามันจะรับเรื่องนี้ไม่ได้ แต่ถึงยังไง ผมก็ทำมันลงไปแล้ว และผมเชื่อว่ามัน ‘รักผมมาก’
ผมก้มลงจูบหน้าผากมันก่อนจะวางร่างเล็กให้นอนดีๆและลุกไปแต่งตัว หลังจากแต่งตัวเสร็จก็หาเสื้อนอนตัวใหญ่ๆมาใส่ให้ลีวายส์เพราะใส่เสื้อคลุมอาบน้ำมันชื้น เดี๋ยวจะยิ่งไม่สบาย
“ว่าไง....ไอ้ธาร” เมื่อเห็นว่าไอ้กายโทรมาหลายสาย มันคงเป็นห่วงลีวายส์มาก ผมจึงโทรกลับไปและออกมาคุยตรงระเบียงห้อง พร้อมกับสูบบุหรี่ไปด้วย
“โอเคแล้ว....” ผมตอบแค่นั้น
“กูไม่นึกเลยว่าไอ้นัทมันจะเหี้ยขนาดนี่ แม่ง.... แต่สมล่ะที่มึงทืบมันจนเข้าโรงบาล กรามร้าว ซี่โครงหักไปสองซี่”
“กูอยากให้มันตายด้วยซ้ำ” ผมบอกสูบอัดบุรี่เข้าปอด เมื่อนึกถึงหน้าเหี้ยๆของมัน
“นี่มัน....วางยาลีวายส์ใช่มั้ย แม่งเฮ้ย!!! เดี๋ยวนะ แล้วมึงทำไง......อย่าบอกนะว่ามึง..........” ติ๊ด! ผมตัดสายทิ้ง เพราะไม่อยากพูดอะไรมากมาย ไอ้กายรู้อยู่แล้ว มันด่าผมหูชาแน่ เชื่อสิพรุ่งนี้มันต้องมาแต่เช้าแน่ๆ
ผมเดินกลับเข้ามาในห้องเลยไปบ้วนปากในห้องน้ำเพราะเมื่อกี้เพิ่งสูบบุหรี่ไป ก่อนจะกลับมาทิ้งตัวลงนอนข้างๆร่างเล็กที่ผมห่มผ้าให้มันจนมิดโผล่ออกมาแค่ใบหน้า ผมกดจมูกลงกับปลายจมูกเล็กๆของมัน
“ลีวายส์.....ของกู จุ๊บ!” ผมดึงมันเข้ามากอด หลับตาลงช้าๆ และหลับตามมันไป
กริ่งงงงงงงงงงงง กริ่งงงงงงงงงงงงงง กริ่งๆๆๆๆๆๆ กริ่งงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
“เว้ย!!!!! เหี้ยตัวไหนมาวะเนี่ย” ผมเด้งตัวลุกจากเตียงกว้าง สะบัดหัวแรงๆ และก้มลงหอมแก้มใสของร่างเล็กที่ยังคงหลับสนิท ผมเดินงัวเงียออกมาเปิดประตู แม่ง หลับไปได้ไม่ถึงห้าชั่วโมงเอง
“เหี้ยรัยวะ.......”
เพี้ย!!!! หน้าผมหันไปตามแรงตบโดยมือหนักๆของใครบางคนหน้าประตู
“ไอ้เหี้ยธาร มึงทำไรลูกกู ไอ้สัด ไอ้หื่น ไอ้บ้ากาม” ไอ้กายครับ มันยกกำหมัดขึ้นทุบตีผมใหญ่ ผมเองก็ยืนให้มันทุบตีให้พอใจ
“พอๆ กาย ตบตีมันไปก็เท่านั้นแหละ กาย!!!” จนกระทั่งพี่หมอเข้ามาห้าม
“ปล่อยมันเหอะ ให้มันทำจนมันพอใจนั่นแหละ” ผมบอก ไอ้กายมีสีหน้าโกรธเคืองมาก ผมรู้ว่ามันรักและห่วงลีวายส์ไม่น้อยไปกว่าผม
“ไอ้เหี้ย!!! กูโกรธมึงด้วย กูจะไม่พูดกับมึงสามวัน ไอ้สัด!!!” มันว่าก่อนจะผลักผมออกไปให้พ้นทางและเดินตรงไปยังห้องนอน เฮ้อ! ผมเอื้อมมือไปปิดประตูแต่ยังไม่ทันได้ปิดไอ้แมนก็เดินมาถึงพอดี อะไรของพวกมันวะ
“มีไร.....วะ” ผมถาม มันไม่ตอบแต่ผลักผมให้พ้นทางก่อนจะเดินเข้ามาด้านใน ห่าราก ยังไม่หมดตามมาด้วยคุณโอ๊ตอีก “โทรไอ้เซฟมาด้วยดีมั้ยวะ!” ผมพูดบ่นอยู่คนเดียวก่อนจะปิดประตูลง
“ลีวายส์ล่ะ.....เป็นไงบ้าง” ไอ้แมนถาม มันนั่งลงบนโซฟาข้างคุณโอ๊ต
“ก็...............” ผมกำลังจะตอบ พี่หมอกับไอ้กายเดินออกมาจากห้องนอนซะก่อน พี่หมอคงมาดูอาการให้ แม่ง ไอ้กายนะไอ้กาย กูอายเป็นนะเนี่ย จิ๊
“ถ้าลีวายส์เป็นอะไรไปกูฆ่ามึงแน่” ไอ้กายมันก็ยังไม่หยุด
“หยุดพูดสิ กูรำคาญ” ผมบอก มันเลยค้อนใส่
“เอ่อ แม่ง กูไม่พูดก็ได้ กูจะพาลีวายส์ไปอยู่กับกูที่บ้าน” อะไรของมันนักหนาวะ
“กาย!!!!!!!” พี่หมอปรามมันอีกครั้ง ก่อนจะนั่งลงและจัดยาให้ ไอ้แมนมองผมกับไอ้กายสลับกันก่อนจะถามคำบ้าๆออกมา
“นี่มึงกินลีวายส์แล้วหรอ.....โอ๊ย!!! เจ็บนะ” คุณโอ๊ตที่นั่งอยู่ใกล้ๆยกมือขึ้นตบหัวมันเข้าให้ สมควร ล่ะ แต่ว่าทุกคนก็หันมามองผมเหมือนอยากฟังคำตอบ
“เฮ้ยๆ อย่ามองกูแบบนั้นได้มั้ย กูไม่ได้ฆ่ามันสักหน่อย” ผมบอกก่อนจะเดินหนีเข้าไปในห้อง เพราะทนอยู่ตรงนั้นต่อไปไม่ได้ล่ะ สายตาแต่ละคนคาดคั้นเกินจนจุกอก
ผมเข้ามาในห้อง นั่งลงบนเตียงกว้างข้างๆร่างเล็ก ยกมือขึ้นลูบหัวมันเบาๆ เสียงประตูผลักเข้ามาในห้องพร้อมๆกับพี่หมอ เดินถือกล่องยาเข้ามาให้ยื่นให้ผม
“อ่ะ ให้ลีวายส์กินตามนี้นะ จะได้ดีขึ้น” ผมพยักหน้าเบาๆก่อนจะรับมาวางไว้บนหัวเตียง “น้องยังเด็ก ดูและดีๆแล้วกัน ทั้งร่างกายแล้วก็จิตใจ มึงไม่ผิดหรอก แค่....ทำสิ่งที่ไม่ถูกน่ะนะ”
“พี่หมอออออ....” พี่หมอยักไหล่ให้ และเดินออกไปจากห้องนอน
ไอ้แมนทำโจ๊กไว้ให้ผมกับลีวายส์ก่อนจะกลับไปห้องมันส่วนไอ้กายโดนพี่หมอลากกลับไปแล้ว ผมเองก็ยังคงกลับมานอนกอดร่างเล็กอยู่ไม่ห่าง ตอนนี้ผมลืมความโกรธที่ลีวายส์ไม่เชื่อฟังแอบลงมาในผับเมื่อคืนไปหมดแล้วเพราะเป็นห่วงมันมากกว่า ทำไมมันไม่ตื่นสักทีวะ หรือต้องพาไปหาหมอ!
“อืมมม.......อึกๆ.....พี่ธาร.....อึก” ผมรีบลุกขึ้นนั่ง เมื่อได้ยินเสียงลีวายส์ ร่างเล็กร้องครางเบาๆ ก่อนจะบิดกาย “เจ็บ....อึกๆ...เจ็บ อือออออ” เอาแล้วไงไอ้ธารรร งานหนักมาแล้ว
“จู่ๆ อย่าร้องลีวายส์......ลีวายส์เจ็บตรงไหน หืม” ผมถาม ช้อนร่างเล็กเข้ามากอดไว้บนตัก
“เจ็บทั้งตัวเลยฮะ..อึกๆ....อือออ....เมื่อคืน....อึกๆ....” เมื่อคืน??.....ผมรอฟังคำถามของมันอย่างใจจดใจจ่อ “เมื่อคน...อึกๆ....ลีวายส์โดน...อืออออ.โดนตีหรอฮะ...อึกๆ....อื๊อออออ ลีวายส์ขอโทษ...” ทำเอาผมแทบสะอึก
“เปล่าๆ ไม่ได้โดนตี.....ไม่ได้โกรธด้วย หยุดร้องก่อน นอนดีๆ” ผมว่างร่างเล็กให้นอนลงดีๆ เดินเข้าไปเอาผ้าผืนเล็กชุบน้ำมาเช็ดหน้าให้ ก่อนจะกลับออกมา “แปรงฟันมั้ย” ลีวายส์พยักหน้าตอบ
ผมอุ้มลีวายส์มาเข้าห้องน้ำ ว่างร่างเล็กให้นั่งลงบนเค้าเตอร์ ใกล้ๆอ่างล้างหน้า หยิบแปรงส่งให้ ลีวายส์รับมา ร่างเล็กนิ่วหน้าเจ็บ นิดๆ
“เจ็บตรงไหน....” ผมถาม ในขณะแปรงฟันไปพร้อมๆกับมัน
“เจ็บก้นฮะ......เจ็บขาด้วย” ร่างเล็กหน้าขึ้นสีนิดๆ ผมบ้วนปากและส่งแก้วน้ำให้ลีวายส์บ้วนปากบ้าง จากนั้นก็ล้างหน้าตัวเองก่อนจะล้างให้ลีวายส์
“เดี๋ยวก็หาย.....ขี่หลังมา อุ้มไม่ไหวล่ะ” ผมบอก ลีวายส์ยิ้มนิดๆก่อนจะขึ้นมาบนหลัง พาออกมายังห้องครัว หันหลังในมันนั่งลงบนโต๊ะอาหาร ผมตักโจ๊กใส่ถ้วยใบใหญ่เพราะจะทานสองคนเลย มาว่างลงบนโต๊ะ ส่วนผมนั่งลงบนเก้าอี้
“ใครทำอ่ะ......” ลีวายส์ถาม
“ไอ้แมนมั้ง....อ่ะ กินสิ” พอเห็นว่าผมป้อนให้ลีวายส์ก็ยิ้มดีใจใหญ่ ร่างเล็กก้มลงอ้าปากกว้างกินโจ๊กคำโต ผมเห็นแบบนี้แล้วค่อยเบาใจหน่อย
“จุ๊บ! อร่อยจังฮะ.....” ลีวายส์ก้มลงจุ๊บข้างแก้มผม หึ!
“งั้นก็กินเยอะๆ....จะได้กินยา” ผมว่าก่อนจะตักโจ๊กในถ้วยเดียวกันกินบ้าง ลีวายส์หน้างอทันทีเมื่อรู้ว่าต้องกินยา “พูดให้รู้ฟัง ลีวายส์” ร่างเล็กพยักหน้ารับเบาๆก่อนจะกินโจ๊กต่อ
เมื่อทานข้าวทานยาเสร็จเรียบร้อย ผมก็อุ้มลีวายส์มาในห้องนั่งเล่น ตอนนี้ผมเองก็เริ่มปวดแขนล่ะ ผมวางลีวายส์ลงบนพรมด้านล่างโซฟาตัวยาว ก่อนจะเดินไปเปิดผ้าม่านออกเพื่อให้แสงจากภายนอกเข้ามา
“พี่ธารทำรอยนี่หรอฮะ” ลีวายส์ก้มมองหน้าอกตัวเองก่อนจะถามผม ร่องรอยแดงๆบนผิวเนียนใสซึ่งผมเผลอทำไว้ ผมนั่งลงข้างๆมัน ดึงร่างบางเข้ามากอดอย่างน้อยมันก็ต้องรับรู้สิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืน
“อืม....สวยมั้ย” ผมแกล้งถาม ลีวายส์เม้มปากนิดๆ ก่อนจะพยักหน้า “หึ! ทำมากกว่า...ตรงนี้อีก จำได้หรือเปล่า ฟอด!!!” ผมบอก ลีวายส์สั่นหัวตอบ ผมเลยเริ่มบอกเรื่องอย่างว่าให้มันฟังและทำความเข้าใจ ลีวายส์ก้มหน้ามุดเพราะรู้สึกอายจนหน้าแดงและบอกว่าโกรธผม ผมจึงแกล้งบอกว่าลีวายส์เริ่มก่อนนะ มันเลยหน้างอไม่คุยกับผมพักใหญ่
“พี่ธารก็มีด้วย นี่ไง”หลังจากเงียบไปนานมันก็ดึงคอเสื้อยืดผมลง เผยให้เห็นรอยแดงตรงหน้าอก ตอนนี้ผมเอาหมอนมานอนบนพรม ลีวายส์นอนหนุนแขนผมอยู่ อยากจะงีบซะหน่อย
“นั่นไง มึงทำกูก่อน เนี่ยหลักฐาน” ผมบอก ลีวายส์ก้มหน้ามุดเข้ามากัดหน้าอกผมเข้าให้ “เจ็บๆ เดี๋ยวเหอะ จะโดนอีกรอบ เอามั้ย”
“ไม่เอาฮะ....ลีวายส์เจ็บ” ร่างเล็กพูดบอกเสียงอ่อย
“ต้องทำบ่อยๆไง‘ครั้งต่อๆไป’จะได้ไม่เจ็บ”
O/////O
-,.-
<<<<<<<<<TBC>>>>>>>
ในที่สุดก้อ O/////O
ถ้าบรรยายผิดพลาดยังไงก็ขอโทษด้วยนะคะ เม้นเป็นกำลังใจนิดๆๆ
แต่แหมกว่าจะ......กันเล่นเอา นักเขียนหมดแรง 555555
เจอกันตอนต่อไปนะค่ะ
หัวข้อ: Older Brother พี่ชายถึงร้ายก็จะรัก by Mirror ตอนพิเศษ แมน&โอ๊ต(20/06/15) (อ่าน 180588 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก