ตอนที่ 3 เจ้าค่ะ
"ไอ้โรคจิต!"
ชนกานต์สบถด่าเขา ปวีร์หัวเราะชอบใจก่อนกระแทกสะโพกสอดกายลึกเข้าไปจนส่วนปลายยอดบานในถุงยางกระทบกับจุดเร้าอารมณ์
"อ๊ะ!!"
เหมือนไฟสปาร์คไปทั่วร่าง ชนกานต์สะดุ้งจนแผ่นหลังแอ่นโค้ง ปวีร์ลูบมือไปตามสัดส่วนก่อนโน้มลงไปขบเม้มที่ซอกคอขาว สูดกลิ่นกายหอมๆที่เจ้าตัวไม่ยินดีแบ่งปันให้เข้าไปเต็มปอด
"ชื่นใจจัง"
ชนกานต์ได้ยินเสียงทุ้มเอ่ยข้างหูแล้วก็อยากสำรอกใส่
ชนกานต์เบือนหน้าหนีแต่ก็ถูกมือของปวีร์ล็อกไว้ ชนกานต์หลับตาปี๋ สีหน้ารังเกียจแสดงออกมาเมื่อถูกปวีร์เลียริมฝีปากแล้วบดจูบ กลีบปากบางพยายามเม้มไว้แน่นจนปวีร์ขัดใจ
มือหนาเอื้อมลงมาบิดดึงหัวนมเล็กแรงๆหวังจะให้ชนกานต์หลุดครางออกมาจะได้ควายเข้าไปหาความหวานภายใน แต่ชนกานต์ก็ไม่หลุดร้อง ปวีร์เลยเลื่อนมือลงไปหาส่วนอ่อนไหว เขาลูบมาก่อนบี้หัวยอดที่เบ่งบาน
สะโพกขาวสั่นริก ชนกานต์ขมวดคิ้วมุ่นกัดริมฝีปากไว้ ไม่ยอมแม้แต่จะให้เสียงครางหลุดออกมา พวงแก้มเป็นสีแดงระเรื่อ ตรงต้นคอเกร็งจนเห็นเส้นเลือด
"ชอบให้เล่นตรงนี้สินะ"
ปวีร์เอ่ยด้วยน้ำเสียงขบขัน ตรงนั้นที่ว่าคือร่องตรงปลายยอดส่วนอ่อนไหวที่เขากำลังจิกนิ้วอยู่ ปวีร์สังเกตได้ว่าพอเขาสัมผัสตรงนี้ ชนกานต์ก็เกร็งรัดดุ้นกายของเขาไว้แน่น
"ไม่ชอบ.."
ชนกานต์เค้นเสียงตอบแล้วพยายามดิ้นหนี แต่ปวีร์ไม่ยอมให้หนีง่ายๆ ร่างสูงจับสะโพกไว้มั่นแล้วกระแทกกายเข้าไปแรงๆ
"อะ! หยุดนะ!! อือ!"
ชนกานต์ร้องเสียงสั่น พยายามเกร็งตัวต่อต้านการรุกล้ำแต่กลับยิ่งบีบรัดให้ปวีร์สุขสมมากขึ้น
"คุณนี่สุดยอดจริงๆ"
ปวีร์ว่าแล้วก็บีบแยกสะโพกออกกว้าง กระแทกเข้าแรงๆจนจมลึกถึงโคน ชนกานต์ดิ้นรน รู้สึกจุกจนทรมาน
"อื้อ! ไม่เอา!! พอแล้ว อะ อืออ หยุดนะ มัน อะ ลึก...ลึกไป!!"
ชนกานต์ร้อง แล้วบิดตัวไปมา ข้อมือเล็กก็กระชากแรงๆอย่างต้องการให้กุญแจมือมันหลุดจากกันจนผิวเนื้อตรงนั้นแดงไปหมด
"ลึกไปอย่างนั้นหรอ?”
ปวีร์หยุดกายเอาไว้ โน้มตัวลงมาจนใกล้ใบหูเรียว มือจับขยุ้มหนั่นเนื้อกลมกลึงไว้แน่น
"เคยมีใครเข้ามาลึกเหมือนผมหรือเปล่าครับหัวหน้ากานต์?"
"จะไปมี!.."
ชนกานต์สวนกลับทันทีด้วยความลืมตัวแต่ก็ยั้งไม่พูดจนจบ ดวงตากลมมองสบปวีร์ก่อนสะบัดหน้าใส่ ชนกานต์เม้มปากแน่นท่าทางโกรธจัด
แต่ปวีร์ก็เดาได้แล้ว
"คู่นอนของคุณไม่มีใครยาวได้เท่าผมสินะครับ"
"ฉัน..ไม่นอนกับผู้ชาย"
ชนกานต์กัดฟันพูดออกมาในที่สุด ทำเอาปวีร์ชะงัก มองใบหน้าสวยที่บูดบึ้งอย่างงุนงง
"คุณไม่เคยนอนกับผู้ชายมาก่อนหรอกหรอ? แต่ไหนไอ้พัสกรบอกว่า..."
"บอกว่าอะไร?"
ชนกานต์ตวัดเสียงถามอย่างหงุดหงิด
"มันบอกมันเคยนอนกับคุณ"
ชนกานต์พยายามยกมือขึ่นมือ แล้วชูนิ้วกลางใส่หน้าปวีร์
"ฝากไปให้เพื่อนจอมมโนของนายด้วยก็แล้วกัน ฉันไม่เคยนอนกับหมอนั่น"
ชนกานต์ว่าแล้วก็สบถในลำคอด้วยคำหยาบคายอย่างที่ปวีร์ไม่เคยได้ยินเขาพูดมาก่อน
ปวีร์ฟังแล้วก็นิ่งอึ้งไป
แบบนี้ก็หมายความว่าเขาเป็นผู้ชายคนแรกที่ได้ครอบครองร่างสวยนี้น่ะสิ!
พอตระหนักได้อย่างนั้นแล้วปวีร์ก็ยิ้มกว้างก่อนดึงตัวออกมาอย่างรวดเร็ว
"โอ้ย! ไอ้!!!"
ชนกานต์ที่ถูกแกนกายใหญ่ถอนกลับออกไปกะทันหันสะดุ้งเสียววาบจนร้องสบถเสียงดังออกมา ปวีร์ยังคงยิ้มกริ่ม เขารูดดึงเอาถุงยางที่ใส่ออกโยนทิ้งและจับแกนกายของตัวเองสอดกลับเข้าไปใหม่
"อะ!! ไอ้!!!"
ชนกานต์หันไปจะด่าและโวยวายที่ปวีร์ถอดถุงยางทิ้ง แต่ถูกปวีร์ประกบปากลงจูบปิดเสียงเอาไว้ ปวีร์เอาชั้นเชิงจูบของตัวเองมาหลอกล่อจนชนกานต์อ่อนลงในที่สุด
"ถ้าคุณด่าหรือพูดไม่เพราะ ผมจะจูบคุณอีก โอเคไหม?"
"ไม่!"
ชนกานต์สวนกลับทันที แต่ปวีร์ยักไหล่ใส่
"ผมว่าคุณไม่อยู่ในสถานะปฏิเสธผมนะ"
ปวีร์ว่าแล้วเอื้อมมือไปบีบรัดแกนกายของชนกานต์ไว้
"ฉันไม่ใช่ของเล่นของนายนะปวีร์"
ชนกานต์เค้นเสียงต่ำด้วยความเดือดดาล
แต่ปวีร์ก็สวนคำบางคำมาให้หัวใจกระตุก
"คุณไม่ใช่ของเล่น แต่คุณเป็นของผม"
ปวีร์พูดแล้วยิ้มมุมปากก่อนเริ่มต้นขยับอีกครั้งหลังจากหยุดไประหว่างนั้น
"โอ้ยไอ้บ้า!!เอาออกไปนะ!!! อึก.."
ชนกานต์ร้องลั่นแต่ปวีร์ก็ยังสอดลึกเข้ามา ร่างบางกัดปากแน่น ทรมานกับความรู้สึกเสียวปนอึดอัดที่โถมเข้ามาเป็นระลอกและปวดหนึบที่ช่วยล่างเพราะมือของปวีร์ที่บีบแกนกายของเขาไว้แน่นทั้งที่มันต้องการการปลดปล่อย
"อะ เอามือของนายออกไปนะ"
ชนกานต์เค้นเสียงสั่งก่อนหอบหายใจหนัก ปวีร์ส่งยิ้มกวนๆไปให้แล้วกระแทกสะโพกแรงขึ้น เขาโน้มหน้าไปใกล้ๆแล้วใช้อีกมือจิ้มแก้มตัวเอง
"หอมแก้มผมก่อนสิครับ"
ปวีร์เอ่ยอย่างมีความสุขที่ได้แกล้งอีกฝ่าย ชนกานต์มองเขาตาเขียวก่อนจะทำท่าอ่อนลง
"ก้มมาอีกหน่อยดิ ฉันเอี้ยวไปไม่ถึง มันปวดคอ"
ปวีร์เลิกคิ้วอย่างประหลาดใจที่หัวหน้ากานต์จอมดื้ออ่อนลง เขายิ้มกริ่มแล้วเอียงหน้าเข้าไปใกล้มาขึ้น
ชนกานต์ลอบยิ้มก่อนอ้าปากและกัดเข้าที่แก้มของปวีร์เต็มแรง
"โอ้ย!!"
ปวีร์ร้องลั่น เขาปล่อยมือจากตัวของชนกานต์แล้วยันกายขึ้น มือยกลูบแผลที่โดนชนกานต์กัดไปจมเขี้ยว ชนกานต์ใช้โอกาสนั้นยันกายลุก สะบัดปวีร์ที่ไม่ทันรเวังออก พลิกตัวมานอนหงายแล้วใช้ขายันอกปวีร์ตกเตียงไป
โครม!!!
ชนกานต์ยิ้มสะใจก่อนรีบลุก หมายจะวิ่งหนี แต่ก็ต้องทรุดฮวบล้มลงไปนอนที่ข้างเตียงเพราะขามันอ่อนแรงและสั่นเทาจากการถูกร่วมรักจนรับน้ำหนักตัวเองไว้ไม่ไหว
ปวีร์ที่ล้มหงายท้องตกเตียงมา ยันกายขึ้นมามองแล้วก็หัวเราะ เขาลุกขึ้นมาหาชนกานต์ที่นิ่วหน้าพยายามยันกายลุกขึ้นมาอีกรอบ
"สมกับเป็นหัวหน้ากานต์จริงๆ"
ปวีร์ว่าพลางจะอุ้มชนกานต์กลับขึ้นไปบนเตียงแต่อีกฝ่ายยกขาขึ้นมายันป้องกันตัวเอง ปวีร์มองชนกานต์ถีบขาใส่เขาไปก็ย่นหน้าด้วยความเจ็บไปอย่างขบขันก่อนจะยืนกอดอกดู
"เหนื่อยเมื่อไหร่ก็บอกนะครับ"
ชนกานต์หยุดในทันทีก่อนจะสบถใส่เขา
"ไอ้โรคจิต!!"
"กับคุณคนเดียวนั่นแหละครับ”
ปวีร์ว่าพลางก้มลงหยิบเนคไทที่อยู่ใกล้ๆมา ชนกานต์มองอย่างไม่ไว้ใจ ร่างบางกระเถิบถอยหลังหนีไปจนหลังชนโต๊ะข้างเตียง
ปวีร์สะบัดเนคไทในมือ
"ผมนึกสงสัยอยู่ว่าห่วงตรงหัวเตียงมันคืออะไร ตอนนี้ผมว่าผมรู้แล้วนะ"
ชนกานต์หันมองตามสายตาของปวีร์ ปวีร์ฉวยโอกาสนั้นปราดเข้ามากระชากข้อมือเล็ก ดึงตัวชนกานต์ลอยกลับไปที่เตียงแล้วจัดการใช้เนคไทคล้องผูกกุญแจข้อมือไว้กับห่วงบนหัวเตียง
แม้ชนกานต์จะพยายามดิ้นหนีเท่าไหร่ แต่สุดท้ายก็ไม่รอดอยู่ดี
"ไอ้บ้าเอ้ย!!!"
ชนกานต์ตวาดลั่นแล้วกระชากแขนแรงๆอย่างไม่กลัวเจ็บ
"คุณอยากหนีทำไมล่ะครับ แบบนี้..ผมคงต้องหาตัวช่วยเสียแล้ว"
ปวีร์ว่าพลาง เดินไปหยิบแคตตาล็อกที่อยู่ในกล่องข้างเตียง ก่อนจะกดปุ่มอะไรบางอย่างบนแป้นที่อยู่ข้างเตียง ชนกานต์มองอย่างไม่ไว้ใจ
"นายทำอะไรน่ะ?"
"เดี๋ยวก็รู้"
ปวีร์ว่าพลางกระตุกยิ้ม ชนกานต์มองเขาที่ก้าวกลับมาที่เตียงอย่างไม่ไว้ใจมากกว่าเดิม
"คุณทำให้สวรรค์ของเราต้องล่มกลางคัน เพราะงั้นต้องรับผิดชอบนะครับ"
ปวีร์ว่าพลางเอื้อมมือมาจับส่วนอ่อนไหวกลางหว่างขาของชนกานต์ที่อ่อนตัวลงเพราะความเจ็บเมื่อสักครู่
"เฮ้ย! อย่าจับนะไอ้บ้า!!"
ชนกานต์โวยเสียงลั่นแล้วถีบขาใส่อกปวีร์ แต่คราวนี้ปวีร์หลบได้ เขาหัวเราะชอบใจกับอาการพยศของชนกานต์
"โอเคครับ ไม่จับก็ได้"
ปวีร์ถอยหลังมาให้พ้นระยะขาของชนกานต์แล้วจับที่แกนกายของตัวเอง จัดการรูดมันต่อหน้าชนกานต์
"ไอ้บ้า! ไม่อายบ้างหรือไง?"
ชนกานต์ตวาดเสียงถาม หน้าแดงกล่ำเมื่อเห็นไอ้ดุ้นร้ายมันเริ่มแข็งตัวขึ้นมาอีกรอบในมือของปวีร์
พอไดเห็นชัดๆก็รู้เลยว่าทำไมตัวเองถึงได้เจ็บร้าวที่ก้นขนาดนี้
"ขนาดของผมไม่น่าอายนี่ครับ"
ชนกานต์จิ๊ปากอย่างขัดใจกับสิ่งที่ปวีร์พูดออกมา ก่อนหันไปมองที่ใกล้ๆเตียง แผงปุ่มที่ปวีร์กดมันร้องดังปิ๊บๆ ปวีร์ลุกไปที่แผงนั่น ชนกานต์มองเขาหยิบถุงผ้าออกมาจากลิฟต์ส่งของแล้วก็อดไม่ได้ที่จะมองแกนกายใหญ่ที่ผงาดอยู่กลางหว่างขาของคนที่ตัวเองชังน้ำหน้า
พอจะเข้าใจแล้วว่าทำไมสาวๆที่เคยเป็นคู่นอนของไอ้หมอนี่ถึงได้ติดใจกันหนักกันหนา
แต่เขาจะไม่ยอมติดใจมันเด็ดขาด!
ชนกานต์คิดอย่างมุ่งมั่นก่อนจะชะงักมือปวีร์เดินกลับมาที่เตียง
"นั่นอะไร?"
ชนกานต์โพล่งถามอย่างไม่ไว้ใจ
ปวีร์ยิ้มวางสิ่งที่ดูเหมือนปลอกอะไรสักอย่างทำจากหนังร้อยเป็นพวงลงที่เตียง ไม่พูดพร่ำทำเพลงก็ยื่นขวดเล็กที่อยู่ในมือเข้ามาที่หน้าเขา ชนกานต์มองมันก่อนจะเงยมองหน้าปวีร์ที่ยิ้มมุมปากก่อนจะฉุกคิดขึ้นได้เมื่อได้กลิ่นหอมเอียนจากขวดนั้น
นี่มันยาปลุกเซ็กส์!!
ชนกานต์กลั้นลมหายใจแล้วสะบัดหน้าหนี ปวีร์ทั้งตัวนั่งข้างๆแล้วจับหน้าเขาไว้ จ่อขวดยานั่นใต้จมูก
ชนกานต์พยายามกลั้นลมหายใจไว้แต่ที่สุดก็ทนไม่ไหวเมื่อขาดออกซิเจน เลยสูดหายใจเอากลิ่นยาเข้าไปเต็มปอด ฤทธิ์ยามันทำให้เขารู้สึกเบลอๆและอ่อนแรงลง ปวีร์เอาขวดยาออกไป ชนกานต์เห็นปวีร์ยิ้มให้ตัวเอง มือลูบแก้มเขา
"มาสนุกกันต่อดีกว่านะครับ"
แล้วเขาก็ได้ยินเสียงก็อกแก็กและเสียงล็อกของอะไรบ้างอย่าง พอก้มมือไปแล้วก็เห็นว่าขาของตัวเองถูกพันธนาการด้วยปลอกขาแบบหนังที่ทำให้ขาพับในลักษณะข้อเท้าติดกับต้นขาจนขยับไม่ได้
"อึดอัดหน่อยนะ"
ปวีร์กระซิบก่อนบีบครีมออกจากหลอดป้ายไปบนนิ้วกลางยาวๆของตัวเองและสอดมันเข้าไปในก้นของเขา
"อะ อะ อ๊ะ"
ชนกานต์รู้สึกว่าภายในบั้นท้ายของตนเองมันร้อนและขึ้นมาทันทีที่นิ้วของปวีร์สอดเข้ามา จนเขาทนแทบไม่ไหวต้องร้องครางออกมาและบิดตัวไปมาในอ้อมแขนของปวีร์อย่างทรมาน
ปวีร์ชักนิ้วเข้าไปควานล้วงข้างใน ป้ายเอาเจลปลุกเซ็กส์ให้โดนไปทั่วข้างใน ชนกานต์กระตุกมือแรงๆกัดฟันแน่นพยายามต่อต้านอารมณ์ที่มันเกิดขึ้นโดยไม่ปรารถนา
"ยะ หยุดนะ"
ชนกานต์ร้องเสียงสั่น ปวีร์ยกสะโพกของเขาขึ้นแล้วจับเอาท่อนเนื้อร้อนมาสอดใส่เข้ามา ชนกานต์กัดปากแน่นกว่าเก่า ร่างกายของเขามันอ่อนแรงและไม่สามารถขยับได้ดั่งใจ แต่กลับเสียวซ่านกว่าเดิมหลายเท่า
"อะ..อะ...อ้ะ..."
ชนกานต์เผยอปากออก ครางเสียงหวิวตามจังหวะที่ถูกปวีร์บังคับให้ขย่มบนตัก ปวีร์พรมจูบไปตามลำคอเนียน ขบเม้มและดูดดึงทิ้งรอยรักเอาไว้อย่างคึกคะนอง ก่อนดันให้ชนกานต์นอนคว่ำลง เพราะถูกมัดขาไว้ทำให้สะโพกของชนกานต์ลอยเด่น
ปวีร์กระแทกเอวใส่แรงขึ้น มือสอดไปรูดเร้าท่อนเนื้อของชนกานต์ที่แกว่งไกวตามแรงขยับ ชนกานต์ได้แต่นอนครวญครางอย่างไร้สติ ช่องทางบีบรัดปวีร์แรงมากขึ้น จนกระทั่งปลายทางที่คลื่นความสุขสมถาโถมเข้าใส่
"อะ อ๊า!"
ปวีร์กระแทกลึกเข้าไปและปล่อยน้ำอุ่นร้อนในกายของชนกานต์จนล้นทะลัก ชนกานต์เองก็ปลดปล่อยออกมาจนเลอะเทอะเต็มหว่างขาขาวของตนเองเช่นกัน
"ระ ร้อน ทำไม..มันยังร้อนอยู่อีก"
ชนกานต์สบถถามเสียงกระท่อนกระแท่นเพราะหอบหนัก
"ยามันยังไม่หมดฤทธิ์น่ะสิครับ" ปวีร์ว่าแล้วจูบที่แก้มของชนกานต์
"อยากให้ผมช่วยให้หายร้อนหรือเปล่า" ชนกานต์กัดฟันกรอดกับรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ของอีกฝ่าย
แต่ฤทธิ์ก็ไม่ปราณีเขาเลยแม้แต่น้อย
"มะ ไม่ไหวแล้ว แก้มัดเดี๋ยวนี้!!" ชนกานต์สบถก่อนกระชากมือแรงๆ ทว่ามัดก็ไม่ยอมคลาย
"ให้ผมช่วยดีกว่าครับ" ปวีร์ว่าแล้วจับชนกานต์มานั่งตัก
“แก้มัด!” ชนกานต์คำรามเสียงต่ำแล้วงอตัวอย่างทรมาน
“ทำอย่างนั้น เดี๋ยวผมก็ถูกคุณถีบอีกน่ะสิครับ”
ปวีร์ว่าแล้ว
“ไม่ถีบหรอกน่า!!”
ชนกานต์ตวาดเสียงสั่น ภายในรุ่มร้อนต้องการปลดปล่อยจนทนไม่ไหวแถมปวีร์ยังมาแกล้งด้วยการรูดเร้าท่อนเนื้ออย่างเชื่องช้าจนน่าโมโหอีก ถ้าแก้มัดเมื่อไหร่ขอต่อยสักทีให้หายโมโหหน่อยเถอะ!
“ไม่ถีบ แต่จะต่อยแทนใช่ไหมครับ?”
ปวีร์เอ่ยอย่างรู้ทัน ทำเอาชนกานต์ต้องจิ๊ปาก
“ไม่ถีบ ไม่ต่อย โอเคไหม?”
“ห้ามตบ ห้ามกัดด้วยครับ”
ปวีร์ดักทางไว้ทุกอย่างจนชนกานต์นึกหมั่นไส้ แต่ก็ต้องยอมทำตามเพราะทนไม่ไหวอีกต่อไป ฤทธิ์ยามันแรงจนทำให้เขาต้องการระบายความร้อนนี้ออกไปให้หมด
“โอเค โอเค!”
ชนกานต์กระแทกเสียงตอบ ปวีร์ยิ้มกริ่มแล้วกระซิบที่ข้างหู
“แล้วก็ต้อง...ออรัลกับออนท็อปให้ผมด้วย”
“มันจะมากไปแล้วนะ!!”
ชนกานต์หันไปตวาด หน้าแดงกล่ำที่แยกไม่ออกว่ามันเป็นเพราะฤทธิ์ยาหรือเพราะโมโหหรือเพราะความเขินกันแน่
“งั้นก็ไม่ปล่อย”
ปวีร์ลอยหน้าตอบได้กวนโมโหชวนให้ต่อยเข้าหน้าให้หายหล่อเสียจริง
“ไอ้โรคจิต”
ชนกานต์กดเสียงต่ำด่าไปก่อนจะสะดุ้งจนตัวงอเมื่อปวีร์แกล้งรูดท่อนเนื้อในมือเร็วๆ
“ตกลงหรือเปล่าครับ?”
ชนกานต์กัดริมฝีปากอย่างขัดใจ มองคนที่ยิ้มกริ่มอย่างถือว่าตัวเองเป็นต่ออย่างแค้นๆ
“เออ! ตกลง!”
ชนกานต์กระแทกเสียงตอบอย่างเสียไม่ได้
"งั้นก็ปล่อยได้"
ปวีร์ว่าแล้วดึงปลอกขาของชนกานต์ออก ชนกานต์ขยับขาอย่างเมื่อยๆ ฤทธิ์ยาที่ปวีร์ให้ดมเหมือนจะจางลงไปมาแล้ว เขาสามารถขยับขาและมือได้มากขึ้น แต่ความร้อนในร่างกายดูเหมือนไฟที่ประทุอยู่ตลอดเวลาไม่มอดลงง่ายๆ พอปวีร์แกมัดมือและปลดกุญแจมือออกให้ มือเล็กก็สะบัดไปมาด้วยความขบเมื่อยก่อนเลื่อลงไปจับแกนกายของตัวเองแล้วรูดทันที
"ให้ตายสิ! ยาบ้าอะไรวะเนี้ย!!"
ชนกานต์สงบงึมงำ ก่อนสะดุ้งเพราะปวีร์แหย่นิ้วเข้ามาในก้น
"อ้ะ!!"
"คุณสัญญาแล้วนะว่าจะออรัลกับออนท็อปให้ผม"
"ใครจะทำให้โง่"
ชนกานต์พึมพำแต่ปวีร์ได้ยินเต็มสองหู ร่างสูงรวบข้อมือเล็กไว้แล้วยื้อไม่ให้ชนกานต์ช่วยตัวเอง
"ผิดสัญญาเป็นเด็กๆแบบนี้ต้องโดนลงโทษนะครับ เอาเจลปลุกเพิ่มอีกหน่อยมั้ย?"
ชนกานต์กัดปากด้วยความโมโหจนแทบห้อเลือด พยายามบิดมือตัวเองให้หลุดจากมือปวีร์ ก่อนที่ปวีร์จะปล่อยมือข้างหนึ่งไปหยิบหลอดเจลมาขู่ ชนกานต์ที่ซึ้งกับฤทธิ์ของมันยังไม่หายก็ใช้มือที่ไม่โดนจับผลักมือปวีร์ออก
"มะ ไม่เอา! อย่านะเว้ย!!"
ชนกานต์ผลักมือปวีร์แล้วดิ้นโวยวาย แต่ปวีร์บีบเจลมาแล้ว เจลมันพุ่งมาเปรอะเลอะอกและหว่างขาของชนกานต์
ปวีร์เลียริมฝีปาก ปล่อยมือจากมือบางและหลอดเจล จู่โจมละเลงเจลนั้นไปทั่วอกและหว่างขาของชนกานต์รวมทั้งปาดมันยัดเข้าไปในโพรงร้อนของชนกานต์ที่ดิ้นขลุกขลักในอ้อมแขน
"อะ อึ่ก!! ยะ อย่านะ"
ชนกานต์ตัวสั่น ความร้อนจู่โจมจนเหมือนตัวจะระเบิด มือที่ผลักไสปวีร์เปลี่ยนมาจับแกนกายที่คลั่งของตัวเองรูดแรงๆอย่างไม่กลัวเจ็บแล้วครางระงม
"อะ อ้ะ อ้าาา"
สะโพกกลมส่ายวนกับตักของปวีร์ เบียดจนปวีร์เริ่มตื่นตัวขึ้นมาอีกครั้ง แต่ปวีร์ข่มตัวเองไว้เพราะอยากแกล้งอีกฝ่าย เขาหยิบเอาไวไบรเตอร์ไร้สายขนาดเล็กขึ้นมาบิดเปิดแล้วจ่อจี้กับหัวนมแดงของชนกานต์
"อ๊าาา!!"
ชนกานต์ร้องเสียงหลง อกแอ่นหนีแต่ปวีร์ก็จี้มันจนหัวนมคัดแข็งชูชันก่อนไล้มันลงไปจี้โดนแท่งร้อนและดึงออก ชนกานต์บิดตัวงอ ร่างสั่นเทิ้มเพราะความต้องกาย ปวีร์ฉวยจังหวะนั้นสอดไวไบรเตอร์เข้าไปในบั้นท้ายกลม
"อะ อ้ะ อือออ เอามันออกไป!!"
-TBC-
ปล้ำนี้....ยังมีต่อ...อุคริ..อุคริ...
ชอบพระเอกหื่นๆกันก็ไม่บอก รู้งี้เอามาลงตั้งนานแล้วววว :hao3:55555
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
