ตอนที่ 4
ชนกานต์ร้องเสียงลั่น บิดตัวไปมาก่อนค้อมตัวลงไปคุกเข่า โก่งสะโพกแล้วเลื่อนมือมาที่ก้น พยายามจะดึงไวไบรเตอร์ที่เข้าไปสั่นทรมานให้เสียวซ่านออกจากรูแคบเล็กแต่ก็หาทางดึงออกมาไม่ถูกเพราะมันไม่มีสาย
ปวีร์เลียริมฝีปากมองดูชนกานต์โก่งก้นแล้วล้วงนิ้วเข้าออกในโพรงแดงๆที่เต็มไปด้วยน้ำของเขาอย่างรู้สึกหื่นกระหาย
สะโพกกลมส่ายไปมาพาให้แกนกายสีชมพูกวัดแกว่งเชิญชวนน่าดูด แต่ปวีร์ก็ห้ามตัวเองไม่ให้สัมผัสชนกานต์ เพราะต้องการให้ชนกานต์ยอมพ่ายแพ้ต่อฤทธิ์ยาและทำตามความต้องการของเขา
ฝ่ายชนกานต์นั้นก็รุ่มร้อนจนแทบขาดใจ เขาพยายามจะดึงเอาไวไบรเตอร์ที่กระตุ้นช่องทางเบื้องหลังของตัวเองออก
"อะ เอามันออกไป เอามันออกไปนะ!!"
ชนกานต์ร้องสั่งหลังจากที่พยายามเท่าไหร่ก็ไม่สามารถดึงเอาไวไบรเตอร์ออกมาได้ มันถูกกลีบเนื้ออุ่นภายในรัดเอาไว้ พอปลายนิ้วจะจับมันได้ มันก็ถูกดูดลึกเข้าไปกอปรกับความลื่นจากน้ำรักที่ขังอยู่ภายในทำให้พยายามเท่าไหร่ก็จับไว้ไม่ได้สักที
ฝ่ายปวีร์ก็อมยิ้มมองอย่างไม่คิดจะช่วยเหลือ
ชนกานต์ในตอนนี้เซ็กซี่และร่านร้อนถูกใจเขาที่สุด
"อึก ไม่ไหวแล้ว!!"
ชนกานต์ร้องก่อนเลื่อนมือหนึ่งมารูดแกนกาย อีกมือเปลี่ยนจากล้วงดึงไวไบรเตอร์มากระทุ้งเข้าออกแทน แต่ทำยังไงมันก็ไม่ช่วยให้อารมณ์มันเพียงพอกับฤทธิ์ยา ช่องทางของเขาต้องการแต่ความเป็นชายที่ใหญ่และยาวเข้ามากระแทกให้ถึงใจ
ความเป็นชายที่น่าหมั่นไส้ของปวีร์นั่น
ชนกานต์หันมามอง และเห็นแกนกายของปวีร์ชูเด่นแข็งตัวอยู่ ชนกานต์เลียริมฝีปากที่แห้งผากก่อนตัดสินใจพูดในสิ่งที่ตัวเองรู้สึกชิงชังที่สุด
"ใส่เข้ามาเร็ว!"
"อะไรหรอกครับ?" ปวีร์แกล้งถามกลับอย่างไร้เดียงสา ชนกานต์จิ๊ปากนึกเคือง
"ไอ้นั่นของนายน่ะ! ใส่เข้ามาสิ!"
ชนกานต์ตวาดสั่ง แล้วมองปวีร์ตาเขียว แต่อีกฝ่ายก็ยังวางท่ายียวนเขา
"ไม่อ่ะ ผมไม่อยากทำตามคำสั่งของคนผิดสัญญา"
ชนกานต์อยากจะตั้นหน้าปวีร์สักหลายๆหมัด แต่ตอนนี้เพลิงราคะมันสุมร่างกายจนทนไม่ไหว ชนกานต์ลุกขึ้นมาแล้วทิ้งตัวนั่งคร่อมตักปวีร์
"ไม่ครับ ออรัลก่อน"
ปวีร์ว่าพร้อมรอยยิ้ม มือกุมแกนกายของตัวเองเอาไว้ไม่ให้ชนกานต์ครอบสะโพกลงมาได้ ชนกานต์กัดปากแน่นด้วยความโมโห ร่างบางชูนิ้วกลางสะบัดใส่หน้าปวีร์ก่อนก้มลงไปที่หน้าตัก มองความเป็นชายขนาดใหญ่ที่ผงาดอยู่ตรงหน้าก่อนกลืนน้ำลาย กลั้นใจใช้ริมฝีปากครอบลงไปแม้จะนึกขยะแขยง
แกนกายของปวีร์มีกลิ่นสะอาดกว่าที่คิด แวบแรกที่ครอบริมฝีปากลงไป ชนกานต์รู้สึกได้เช่นนั้น ความรังเกียจเลยจางลงไปนิดหน่อย ร่างบางดูดริมฝีปากเบาๆแล้วครอบริมฝีปากลึกลงไปจนปลายยอดบานมันชนเข้ากับลิ้นไก่แต่ปวีร์ก็กดศีรษะเขาให้กลืนกินลงไปอีก
"เปิดลำคอครับ อย่างเกร็ง แล้วก็ดูดแรงๆ ใช้ลิ้นด้วยนะครับ"
ปวีร์คอยกำกับบอก มือลูบกดศีรษะเล็กเป็นจังหวะ
ชนกานต์รู้สึกดุ้นร้อนมันชนกับลิ้นไก่พาให้จะขย้อนอย่างบอกไม่ถูก เขาพยายามดึงศีรษะออกแต่ปวีร์ก็กดมันลง จนต้องกลั้นลมหายใจพยายามเปิดคออย่างเงอะงะ และในที่สุดดุ้นยาวๆของปวีร์มันก็ไหลลงมาที่คออย่างน่าอัศจรรย์ ชนกานต์เลิกคิ้วอย่างประหลาดใจขณะที่ปวีร์ยิ้มอย่างพอใจ
"นั่นแหละครับ เก่งมาก ดูดแรงๆแล้วก็ใช้ลิ้นด้วยครับ ทำดีๆ เดี๋ยวผมจะให้รางวัล"
คำพูดกำกับของปวีร์เลื่อนผ่านหูไป ชนกานต์ทำตามเพื่อให้มันจบลงไวๆ เขาดูดรัดท่อนเนื้อนร้อนที่ใหญ่คับปากแล้วเลียมันไปด้วย ทำแบบนี้อยู่พักใหญ่ในความรู้สึกพร้อมกับใช้มือรูดแกนกายตัวเองจนทนไม่ไหวก็ปัดมือปวีร์ออกจากศีรษะแล้วเลิกอมท่อนเอ็นใหญ่
"พอแล้ว!! เอามันใส่เข้ามาสักที!!"
ชนกานต์ว่าแล้วทิ้งตัวนอนหงายแต่ถูกปวีร์ดึงแขนรั้งไว้ ปวีร์สอดแขนกอดเอวบางไว้โอบชนกานต์เข้ามาในอ้อมแขน
"ออนท็อปครับ"
ปวีร์ว่าแล้วยัดดุ้นเอ็นของตัวเองเข้าไปในโพรงร้อน ชนกานต์สะดุ้งเฮือกจิกบ่าเขาไว้
"อะ ไอ้บ้า! เอา..เอาไอ้ที่สั่นๆ ออกไปก่อนเซ้!!"
ชนกานต์ตวาด รู้สึกทั้งจุกและเสียวไปพร้อมกัน แต่ปวีร์ไม่ฟัง ใช้สองมือจับเอวเขากระแทกขย่มบนแกนกายตัวเอง
"เสร็จยกนี้แล้วผมจะเอาออกให้ครับ เพราะงั้นหัวหน้ากานต์ คุณต้องขย่มแรงๆ"
"มะ ไม่เอา!!" ชนกานต์สั่นหน้าดิก จิกบ่าปวีร์แน่น
ภายในบั้นท้ายคับตึงเพราะมีทั้งแกนกายใหญ่ของปวีร์และไวไบรเตอร์เบียดกันอยู่ ปวีร์สั่งแรงให้ชนกานต์ขย่มกายเป็นจังหวะจนความเสียวซ่านแผดเผาชนกานต์ไว้จนขีดสุด ชนกานต์เชิดหน้าร้องครางระงมจนน้ำลายใสไหลย้อยจากมุมปาก แววตาดูมัวเมากับรสกามจนประคองสติไม่อยู่ เอวบางส่ายร่อนบดขยี้สะโพกกับท่อนเนื้อของปวีร์อย่างไม่รู้ตัว
"อะ อะ อ้าาา"
ปวีร์ถึงกับกลั้นลมหายใจ แววตามองคนที่ขย่มโยกบนตักตัวเองอย่างหลงใหล
ชนกานต์ที่ชอบทำตาเย็นชาและข่มว่าตนเหนือกว่าเขาเพียงเพราะเป็นรุ่นพี่ ตอนนี้ร้อนแรงจนปวีร์สะท้าน
บอกไดัเลยว่าไม่เคยมีคู่นอนคนไหนของเขา ร้อนแรงถึงใจเท่ากับชนกานต์อีกแล้ว ชนกานต์นี่แหละสุดยอด!!
ปวีร์ฉีกยิ้มก่อนยกสองมือมาจับหน้าของชนกานต์ให้ก้มลง เขาจูบเลียน้ำลายใสที่เลอะของชนกานต์อย่างไม่รังเกียจก่อนประกบปากลง ชนกานต์ดิ้นหัวขลุกขลัก สองมือที่จิกบ่าเขาเริ่มผลักใส แต่ก็พ่ายแพ้ให้กับลิ้นร้อนของเขา ปวีร์ทั้งจูบและช่วยกอบกุมแกนกายของชนกานต์ รูดเร้าพาความเสียวซ่านที่ทำให้แผ่นท้องและช่องทางเบื้องหลังของชนกานต์ต้องหดเกร็ง
"อะ อ๊า!"
ชนกานต์หวีดร้อง มือเลื่อนมาลูบหัวปวีร์ที่ก้มลงไปดูดยอดอกที่เต่งคัดก่อนขยุ้มจิกมันไว้ด้วยความเสียวซ่าน สะโพกเด้งขึ้นลงจนแทบจะหมดแรง ลมหายใจหอบหนักราวกับวิ่งมาไกลหลายกิโล
"อะ อ๊าาา!!" ชนกานต์หวีดร้องก่อนที่น้ำขุ่นขาวจะพ่นออกมาจากท่อนเนื้อในมือใหญ่ ชนกานต์ปล่อยมือจากเรือนผมของปวีร์แล้วจะทิ้งตัวนอนหงายหลังไปแต่ปวีร์โอบเอาไว้แล้วจับสะโพกให้เด้งขึ้นลงแรงๆ
"มะ..ไม่ไหว! ไม่ไหวแล้ว!!" ชนกานต์ร้องก่อนเกร็งจนตัวสั่นขาสั่น ปวีร์ผลักให้นอนแล้วเป็นฝ่ายกระแทกสะโพกเข้าหาเอง
"อือ อืมม!!" ไม่นานนัก ปวีร์ก็ปลดปล่อยออกมาอีกครั้ง เขาดันสะโพกสอดลึก พ่นน้ำอุ่นเข้าสู่ห้วงลึกที่สุดในกายเล็กแล้วทิ้งตัวลงนอนทับชนกานต์ที่นอนหอบหายใจ
"ลุกออกไปเลยนะ!"
ชนกานต์สบถแล้วผลักคนตัวโตกว่า แต่ปวีร์ไม่ยอมลุกแถมยังทิ้งน้ำหนักลงทับเขามากกว่าเดิม
"สบายจัง" ปวีร์พูดอย่างนึกอยากแกล้ง ชนกานต์แยกเขี้ยวใส่
"ไม่รู้ตัวบ้างหรือไงว่าตัวหนักอย่างกับแรด"
ปวีร์กลั้นยิ้มขำกับคำด่าของชนกานต์ บางทีสมองเขาคงเพี้ยนไปแล้วถึงฟังคำด่าของชนกานต์ได้อย่างหน้าชื่นตาบานแถมยังรู้สึกว่าชนกานต์น่ารักน่าฟัดมากขึ้นด้วยเวลาที่ด่าเขาและทำหน้าเหวี่ยงๆแบบนี้
"หนักเท่าแรดหรือเปล่าผมไม่รู้นะครับ แต่เรื่องแข็งแรงนี่ผมมั่นใจว่าเท่าแรดชัวร์"
ปวีร์ว่าแล้วยิ้มเจ้าเล่ห์ใส่พาให้ชนกานต์รู้สึกสยอง
"อย่านะเว้ย!" ชนกานต์ร้องโวยวาย แล้วดิ้นขลุกขลักผลักปวีร์ออกห่าง
"วีคเอนทั้งที เอนจอยกันให้สุดเหวี่ยงเลยดีกว่าครับหัวหน้ากานต์"
ชนกานต์แยกเขี้ยวใส่คนที่ยิ้มเจ้าเล่ห์ใส่
"ไปเอนจอยกับผีเถอะปวีร์!"
"ผมไม่อยากเอนจอยกับผี แต่อยากเอนจอยกับคุณนี่ครับ"
บอกแล้วก็ก้มลงปิดปากคนที่กำลังอ้าปากจะด่าตัวเองอย่างมีความสุข
ถึงคนที่ถูกจูบจะไม่มีความสุขตามก็ที
กว่าไอ้ปวีร์ที่เขาแสนจะชังน้ำหน้าจะปล่อยตัวเขาออกมาได้ มันก็เล่นเอาค่ำของวันอาทิตย์เอาเสียแล้ว ก่อนแยกกันชนกานต์ไม่ลืมที่จะต่อยหมัดหนักๆฝากรอยแผลประดับไว้บนโหนกแก้มของไอ้คนลามกหนึ่งทีแล้ว ถ้าไม่ติดว่ามีคนอยู่บริเวณนั้นก็อยากจะกระทืบให้อีกฝ่ายตายคาเท้า แต่เพราะเห็นคนหันมามองแล้วซุบซิบกัน คนที่ไม่ชอบให้ชาวบ้านมาสอดรู้เรื่องตัวเองอย่างชนกานต์ก็สะบัดหน้าเดินหนีกลับมา พอกลับมาถึงห้องพักได้ ชนกานต์ก็ทิ้งตัวนอนลงบนเตียงทันที แม้แต่จะไปอาบน้ำก็รู้สึกเหนื่อยเกินทน
ไม่รู้กี่ปีแล้วที่ไม่เคยเหนื่อยขนาดนี้มาก่อน แถมยังอยู่ในสถานะรับอีกต่างหาก..
คนอย่างเขาต้องกลายมาเป็นฝ่ายรับให้ไอ้เด็กจอมกวนปากเสียคนนั้น คิดแล้วมันเจ็บใจนัก
ชนกานต์นอนเจ็บใจมองเพดานอยู่พักใหญ่ก่อนจะสะดุ้งลุกขึ้นมานั่งหน้าซีด
เขาถูกปวีร์บังคับร่วมรักไปหลายหน แถมไอ้หื่นนั่นยังไม่ยอมใส่ถุงยางอีก...
แบบนี้..ไม่ปลอดภัยแน่ๆ
ไม่รู้ว่าปวีร์จะมีโรคติดต่ออะไรหรือเปล่า?...
แต่ถึงอย่างนั้น..ชนกานต์ก็กลับรู้สึกว่าเปอร์เซ็นต์ที่จะติดโรคติดต่อจากคนที่ตัวเองชังน้ำหน้ามันมีน้อยมากกว่าอีกเรื่องหนึ่ง
ชนกานต์เริ่มคิดวิตกจนต้องลุกขึ้นมาหยิบฉวยเอากระเป๋าสตางค์กับกุญแจห้องมาและเดินออกไปข้างนอกอีกครั้งทั้งที่ยังไม่ค่อยจะมีแรง
จุดมุ่งหมายของชนกานต์นั้นอยู่ไม่ไกล หัวหน้ากานต์จอมห้าวเป่าปากเบาๆเมื่อเห็นว่าร้านนั้นยังเปิดอยู่ เขากลั้นใจข่มความอับอายเดินเข้าไปหาเภสัชกรสาวที่ยืนจัดเรียงยาอยู่
"ขอโทษนะครับ"
"คะ? เป็นอะไรมาเอ่ย?" เภสัชกรสาวถามกลับมาด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม แต่มันยิ่งทำให้ชนกานต์รู้สักประดักประเดิกเสียยิ่งกว่าเก่า
"คือ..."
"คะ?" ชนกานต์เม้มริมฝีปากพลางเคาะตู้กระจก สูดลมหายใจเข้าออกอยู่ครู่หนึ่งก่อนก้มหน้าบอก
"ผมอยากได้ยาคุมฉุกเฉินครับ"
"สำหรับผู้หญิงหรือผู้ชายคะ?" เธอถามกลับมาพร้อมกับหันหลังไปเปิดตู้ยาด้านหลัง
"สำหรับผู้ชายครับ" ชนกานต์ตอบกลับพร้อมนึกกร่นด่าปวีร์ในใจที่ทำให้เขาต้องพบสถานการณ์น่าอับอายอย่างนี้
"นี่ค่ะยา ต้องทานภายในยี่สิบสี่ชั่วโมงนับจากเวลามีเพศสัมพันธ์นะคะ ถ้าทานหลังจากเสร็จกิจก็จะเปอร์เซ็นต์ที่จะคุมได้ก็ยิ่งสูงค่ะ" เภสัชกรสาววางกล่องยาตรงหน้าแล้วเอ่ยแนะนำ ชนกานต์ฟังแล้วก็ให้วิตกมากขึ้น
"ถ้าเกินยี่สิบสี่ชั่วโมงแล้วล่ะครับ?"
"ไม่แนะนำให้ทานนะคะ ถ้าเกิดมีการปฏิสนธิแล้ว จะเป็นอันตรายกับเด็กในครรภ์ค่ะ"
ฟังแล้วก็ยิ่งให้วิตกมากขึ้น ชนกานต์ออกจะลังเลที่จะซื้อมัน แต่สุดท้ายก็ควักกระเป๋าสตางค์ออกมาหยิบเงินจ่ายและรับยามา ชนกานต์มองดูมันอย่างหนักใจก่อนหันไปหาเภสัชกรสาวอีกรอบ
"แล้ว..ต้องใช้เวลานานมั้ยครับถึงจะรู้ว่าตั้งครรภ์หรือเปล่า?"
"เดือนหนึ่งก็สามารถตรวจได้แล้วค่ะ" เภสัชกรสาวตอบด้วยรอบยิ้ม
"อ่อ ขอบคุณครับ" ชนกานต์ค้อมศีรษะก่อนจะเดินออกจากร้านมา
จะเอายังไงต่อไปดีล่ะ...
จะกินยาคุมฉุกเฉินนี่ดีหรือเปล่า
ชนกานต์คิดแล้วก็ถอนหายใจอย่างหนักอกแล้วเดินกลับขึ้นมาบนห้อง
เขาเทถุงยาออกมาและนั่นมองมันอยู่อีกพักใหญ่ก่อนจะหยิบมันออกมาแกะดูคำเตือนยา
ความเสี่ยงที่ถ้าเกิดมีการปฏิสนธิในครรภ์แล้วจะทำให้เด็กที่เกิดมาพิการทำให้ชนกานต์โยนกล่องยาทิ้งไปทันที ชนกานต์เหลือบตามองกล่องยากล่องนั้นก่อนใช้เท้าเขี่ยมันให้หลบไปอยู่ใต้โซฟาแล้วทิ้งตัวนั่งลงอย่างกลัดกลุ้ม ถึงอย่างไรเขาก็ไม่ใจยักษ์ใจมารถึงขั้นทำร้ายหรือฆ่าลูกตัวเองได้ลง แม้ว่าเด็กจะเกิดกับคนที่เขาชังน้ำหน้ามากมายก็เถอะ
ตอนนี้ก็ได้แต่ภาวนาอย่างเดียว ว่าขออย่าให้มีเด็กหลงผิดมาเกิดในท้องของเขาเลย!
"บ้าชะมัด! ไอ้เฮงซวยเอ้ย!!"
ชนกานต์สบถอย่างหัวเสียที่ตัวเองเสียท่าเปลืองตัวไปให้ไอ้หน้าอ่อนปากหมาที่แสนจะเหม็นขี้หน้าคนนั้น คิดถึงสิ่งที่เกิดขึ้นแล้วก็พาลให้ขนลุกจนต้องลุกขึ้นเดินไปยังห้องน้ำ ถอดเสื้อผ้าโยนทิ้งลงตะกร้า เหลือบมองตัวเองในกระจกอย่างเจ็บใจ
ผิวขาวมีแต่ร่องรอยที่บ่งบอกว่าสองวันสองคืนที่ผ่านมามันคือเรื่องที่เกิดขึ้นจริง
"ไอ้บ้าปวีร์! ฉันต้องเอาคืนนายให้ได้เลยคอยดู!!"
ชนกานต์คำราม มือทุบโต๊ะอ่างล้างหน้าก่อนเดินกระแทกเท้าเข้าไปยืนใต้ฝักบัว เปิดสายน้ำอุ่นให้สาดเทลงกระทบร่าง สองมือขัดสีฉวีวรรณร่างกายขนานใหญ่ ล้างมันทุกซอกทุกมุมโดยเฉพาะจุดที่ปวีร์ล่วงล้ำเข้ามาขยี้กามตนเอง!
ถึงจะเกิดเรื่องที่ถือได้ว่าเป็นเรื่องเลวร้ายของชีวิต แต่คนอย่างชนกานต์ก็ไม่คิดที่จะเอามันมากลัดกลุ้มจนนั่งจิตตกฟูมฟายเพราะรู้ว่ามันเป็นเรื่องที่ไร้ประโยชน์ ชนกานต์โมโหเสียมากกว่าที่ปวีร์เล่นสกปรกกับตัวเอง ฉวยโอกายตอนที่เขาไม่มีสติทำให้ไม่มีโอกาสขัดขืนได้เช่นนั้นแถมยังใช้ยาปลุกเซ็กส์อีกต่างหาก
ยิ่งคิดก็ยิ่งอยากจะต่อยหน้าปวีร์แรงๆอีกสักที ถ้าจะให้ดีก็อยากได้มีโอกาสกระทืบด้วยสองขาแรงๆให้ไอ้หน้าหล่อนั้นแหลกคาเท้าสักหน ไม่รู้ว่าพรุ่งนี้เจอกันที่ทำงาน หมอนั่นจะทำหน้าเยาะเย้ยแค่ไหนที่ได้แอ้มเขาแล้ว และก็ไม่แน่ว่าหมอนั่นอาจจะเที่ยวโพทะนาให้ใครต่อใครในบริษัทรู้ก็ได้ว่าได้แอ้มเขา
ขอให้พรุ่งนี้หมอนั่นเจออุบัติเหตุตายโหงระหว่างทางมาทำงานไปเลย สาธุ!
ชนกานต์กัดฟันกรอด นึกแช่งชักหักกระดูกปวีร์ในใจ
-TBC-
อ่านมาจนถึงบรรทัดนี้แล้วหลายคนอาจจะสงสัยว่าทำไมชนกานต์ถึงกังวลเรื่องท้อง
แน่นอนหลายคนอาจจะสังเกตเห็นตั้งแต่ก่อนอ่านแล้วตรงจั่วหัวว่า Mpreg = ผู้ชายท้องได้
เพราะงั้น ในจักรวาลของนิยายเรื่องนี้ ผู้ชายจึงท้องได้ปกติเหมือนผู้หญิงค่ะ ^^
แปะรูปด้วย แถมๆ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
