พึ่งได้มาตามอ่านค่ะ เป็นนิยายเรื่องที่สุดยอดมากกกก
อยากสารภาพว่าตอนนี้พึ่งอ่านจบถึงแค่ตอนที่ 14
หน่วงมาก จุกไปหมด สุดๆจริงๆ
คือไม่ร้องไห้นะ แต่สมองแบบตื้อไปแล้ว...
เขียนสื่ออารมณ์ได้สุดยอดมากค่ะ เราเป็นแค่คนอ่านแต่คือหน่วงเหมือนเป็นคนไปอยู่ในเหตุการณ์ด้วย
รักแต่ลืมไม่ได้ โหดร้ายเนอะ จบไปแล้วแต่ความทรงจำก็ไม่ใช่อะไรที่ลบกันง่ายๆ
ทุกอย่างมันเร็วมาก เร็วเกินไปที่จะทำใจ
เข้าใจน้ำชานะ แต่ก็อดโกรธพ่วงเสียใจที่ตัดสินใจอย่างนี้ไม่ได้
อาจจะเพราะหลายๆตอนที่ผ่านมาแสดงให้เราเห็นว่าโฟล์คคือแบบดีมาก ดีโคตร ดีแบบไม่เคยเจอผู้ชายคนไหนดีอย่างนี้
พออ่านมาถึงจุดนี้มันถึงได้จุกมาก...
เดี๋ยวจะมาคอมเม้นตอนที่เหลือต่อนะคะ