คลานเข้ามาอ่านต่อจากตอนที่แปดในที่สุดก็อ่านจบ
บางทีก็ลืมไปว่ามันเป็นระยะเวลาแค่สองสัปดาห์ สองสัปดาห์ที่ยาวนานกับใครสักคนที่เข้ามาทำให้เรายิ้มกว้างๆ
กับสองสัปดาห์ที่ภายใต้รอยยิ้มกว้างนั้นต้องลืมใครอีกคน ใครอีกคนที่รักมาก มากจนคิดว่าเขาคือคนสุดท้าย
ไม่โกรธความลังเลใจของน้ำชาเลยนะคะอ่านไปแล้วก็เตือนตัวเองตลอดสองสัปดาห์นะมันไม่ได้ยาวนานขนาดจะใช้ลืมใครอีกคนได้สบายๆเลย โฟล์คเป็นคนดีที่เราเชียร์มากๆความรู้สึกคือเหมือนโฟล์คเป็นพระรองที่แสนดี
แล้วอาจารย์เป็นพระเอกคนเลวอะไรแบบนั้นแล้วเราจะมักจะเชียร์นายเอกให้ได้กับพระรองเสมอ
รู้สึกว่าน้ำชาจะยิ้มออกมาได้แม้ก่อนหน้าจะร้องไห้หนักแค่ไหนก็เพราะโฟล์คที่ทำให้ยิ้มได้
อ่านตอนที่14 แล้วเจอประโยค “ไปบอกเลิกโฟล์ค" นี้ของน้ำชานี่แบบสตั้นไปเลยนะ
อ่านตอนที่สิบสี่จบแล้วรู้สึกเจ็บปวดเหมือนกันภาวนาให้น้ำชาลืมอาจารย์ได้เร็วๆสักทีสองสัปดาห์อาจน้อยไปจริงๆสินะกับการลืมใครบางคนสู้ๆนะน้ำชาดีใจที่อย่างน้อยตอนนี้น้ำชาก็รู้ใจตัวเองแล้วว่ารักโฟล์คมากจริงๆ
ฟังเพลงกาลครั้งหนึ่งแล้วใช่มันเลยตรงกับความรู้สึกของชากับโฟล์คโคตรๆ
ตอนที่15นี่แบบเกือบเศร้าแล้วนะแต่พอเจอถั่วตอนซื้อน้ำแดงมาไหว้โต๊ะดราฟนี่อดตลกไม่ได้จริงๆ ไอกับแยมน่ารักมากเลย
ชอบความรู้สึกแบบนี้55ความรู้สึกของคำว่าเพื่อนระหว่างน้ำชาเป๊กปอมกาย
พอถึงตอนจบแล้วบอกไม่ถูกเหมือนกัน 55 โหวงๆนะแต่สองคนก็กลับมาดีกันแล้วหวังว่าทุกอย่างคงจะดีขึ้นเรื่อยๆ
เรื่องนี้จบแล้วที่ชอบที่สุดเลยคือไอ น่ารักมากกกกกกก เป็นคนที่ขี้อ้อนสุดๆอ่ะชอบไอเพราะการแสดงออกของไอด้วยแหละ ชอบเพราะไอชอบน้ำชาแล้วก็ชอบอ้อนน้ำชา น่ารักมากก
อ่านจบมีติดใจอยู่เรื่องนึงคือเรื่องของเป๊ก ไม่รู้ทำไมคิดว่าเป๊กแอบรักน้ำชา
55 อาจคิดไปเองแต่ก็คิดแบบนั้นจริงๆนะคะ
รอติดตามเรื่องต่อไปอยู่นะคะ อยากอ่านเรื่องของไอค่ะตอนนี้เป็นแม่ยกไอไปแล้วขอผู้ชายนิสัยดีน่ารักๆให้ไอซักคนนะคะถ้าได้อ่านคงยิ้มไปทั้งเรื่องกับความน่ารักของไอ 55
หัวข้อ: - รักชาชา - A kiss from milk tea : ตอนพิเศษ - Lost Star #2 : page 46 : 30/08/15 (อ่าน 628749 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก