อ่านนิยายเรื่องนี้จบได้หลายวันแล้วค่ะ(แต่เพิ่งจะได้มาเม้น)
เพราะต้องรวบรวมสติที่หลุดฟุ้งกระจายไป อยู่นานเลยค่ะ
ความรู้สึกตอนที่ได้อ่านเรื่องนี้ครั้งแรก คือบอกเลยว่าชอบมากค่ะ
ชอบภาษา ชอบการบรรยาย มันดูอินดี้ ดูเหมาะกับเนื้อเรื่อง
และตัวละครเป็นอย่างมากเลยค่ะ
ตอนอ่านพอเห็นประโยคนี้ “แต่คราวนี้แม่งไม่ดีว่ะ ไม่ใช่ไม่ดีเฉยๆ แต่เหี้ยเลย"
คืออึ้งไปอยู่สักพักนึง เพราะเป็นประโยคที่เราพูดกับตัวเองบ่อยมาก
เราชอบพูดกับตัวเองว่า "แม่งไม่โอเคเลย ไม่ใช่ไม่โอเคเฉยๆ แต่เหี้ยเลย" 555
เอาล่ะค่ะ เข้าเรื่อง เริ่มที่คุณกฤษฎ์ก่อนแล้วกันนะคะ ตัวละครตัวนี้นี่มันดูเรียลมากจริงๆ
ดูมีอยู่ทุกที่ในสังคมไทย คนที่ตัดสินใจพลาดและกลับมาขอเริ่มต้นใหม่
เราจะไม่โทษคุณกฤษฎ์หรอกนะคะ เพราะยังไงเขาก็มาก่อน เขายังมีโอกาส
เหลืออยู่ ในเมื่อน้ำชายังลืมเขาไม่ได้ และเขาที่เพิ่งรู้ว่าตัวเองต้องการอะไร ...
มาถึงโฟล์ค จะบอกว่าโฟล์ค โครตเป็นผู้ชายที่มีอยู่แต่ในนิยายจริงๆค่ะ (แต่ชั้นก็รักเค้า)
ผู้ชายแบบนี้แทบหาไม่ได้เลยด้วยซ้ำ นิสัยหล่อเกินไปค่ะ ไม่ควรได้บทพระเอก
ควรได้บทพระรองแทน (เอ่า?) บางทีเรารู้สึกว่าโฟล์ครักน้ำชามากเกินไป
มากเกินไปจริงๆ ใครจะยอมทำร้ายหัวใจตัวเองเพื่อต้องการให้คนที่เรารักสบายใจขนาดนั้น?
ตอนที่โฟล์คพูดประโยค “ชา...มึงไม่เคย...รักกูเลยเหรอวะ" คือตอนนั้นรู้สึกหน่วงมากๆค่
มันเหมือนคนที่ใกล้จะหมดแรงแล้ววจริงๆ สงสารโฟล์คมาก เค้าคงคิดว่าสิ่งที่เค้า
ทำมาทั้งหมดตั้งแต่ต้น ไม่มีความหมายอะไรเลย (อินมากค่ะ)
ผู้ชายแบบโฟล์คนี่ควรจะมาเจอเรานะคะ ไมใช่น่ำชาาา พูดเลยย
มาถึงน้ำชา เอาตามตรงไม่รู้จะพูดยังไงเลยค่ะ ความคิดของเรากับของตัวน้ำชาเอง
ดูจะขัดแย้งกันอยู่หลายสิ่ง ตอนอ่านความคิดต่างๆของน้ำชา นี่เราคิดอยู่ตลอดว่า
"น้ำชา เราแม่งโครตไม่เข้าใจนายเลยว่ะ" 55 เราไม่สามารถพูดได้เลย เพราะ
เราไม่ใช้น้ำชาในสถานการณ์นั้น แต่ถ้าเป็นเรา เราไม่เคยมีประสบการณ์ที่
รักใครคนใหม่แล้ว แต่ยังลืมคนเก่าไม่ได้ เราไม่เข้าใจฟีลคำว่าลืมไม่ได้ของน้ำชาเลยค่ะ
ไม่เข้าใจจริงๆ แต่ถ้าสำหรับเรา การที่เราเริ่มรักใครคนใหม่ แต่ยังลืมคนเก่าไม่ได้
ในความรู้สึกคือ ลืมไม่ได้ก็จริง แต่เขาไม่สามารถทำอะไรต่อหัวใจเราได้อีกแล้ว
ถึงยังอยู่ในห้วงของความทรงจำ แต่จะไม่โหยหา และไม่ได้อยากได้เข้ากลับคืนมา
ขอโทษจริงๆค่ะ ที่ต้องบอกว่าจิตใจของน้ำชายากแท้หยั่งถึง
คนไม่เข้าใจอย่างเรา ทำยังไงมันก็ไม่เข้าใจ T.T
จะติดตามผลงานของคุณนักเขียนต่อไปเรื่อยๆนะคะ ชอบภาษา
แบบเรื่องรักชาชา นี้มากจริงๆ
ปล. อยากอ่านเรื่องของเป็กกับแยมมากจริงๆค่ะ ชอบแยม หลงรักแยมมม