เอาชนะ
บทที่ 2
ช่องทางนั้นตอดรัดกว่าที่ผมคิด จนผมแทบจะทนไม่ไหว
แม้ว่าผมจะเคยคิดไว้แล้วว่าร่างกายของบอมเบอร์ แชมป์หลายสมัยต้องเป็นร่างกายที่วิเศษที่สุดแต่ผมก็ไม่
เคยนึกว่ามันจะสุดยอดขนาดนี้
ผมเผลอสูดปากด้วยความเสียวซ่านในขณะที่มือช้อนสะโพกหนั่นแน่นไปด้วยกล้ามเนื้อให้ยกขึ้น แล้วใช้มือ
กอบกุมจรวดของบอมเบอร์เอาไว้ แล้วผมก็ตั้งเข่ายืดตัว ไฟที่แขนของเราทั้งคู่กระพริบวิบวับแข่งกันบอก
ถึงอารมณ์ที่จวนเจียนจะระเบิดเต็มที
วันนี้เป็นวันที่ผมรอคอยมานานตั้งแต่ผมเริ่มเข้าสู่ลีกของมวยปล้ำ ผมเฝ้าแต่ติดตามผลงานของ บอมเบอร์
เดอะเฟมัสเซอร์ตี้ มาโดยตลอด ผมหลงใหลเขา เขาเป็นเหมือนไอดอลของผม ผมรู้จักกล้ามเนื้อทุกมัด
เส้นขนทุกเส้นที่ปรากฏอยู่บนร่างกายที่สวยงาม ร่างนี้มันช่างเหมือนประติมากรรมอันงดงามที่ผมมองไม่เคย
เบื่อ
ผมรู้มาว่าบอมเบอร์เป็นลูกครึ่งเอเชีย-ยุโรป ช่างเป็นส่วนผสมที่ลงตัวกับรูปร่างสูงเต็มไปด้วยมัดกล้าม คิ้ว
เข้มพาดเฉียงอยู่เหนือดวงตาสีน้ำทะเล จมูกโด่งได้รูปรับกับเรียวปากแสนสวย ผิวเนียนที่ไม่มีร่องรอยตก
กระและมันช่างนุ่มมือเมื่อผมได้สัมผัส
แก่นกายขนาดใหญ่พอดีกับตัวเขานั่นอีกเล่าเป็นอีกสิ่งที่ใครๆ ก็อยากแตะต้อง มันช่างได้รูปทรงที่งดงาม
เหมือนพระเจ้าประทานทั้งหมดมาให้เขา บอมเบอร์ เดอะเฟมัสเซอร์ตี้แต่เพียงผู้เดียว
ผมเฝ้าฟิตซ้อมตัวเองอย่างมีวินัย ใต่เต้าจากลีกเล็กๆ มาเพียงเพื่อวันนี้เท่านั้น วันที่ผมจะได้เป็นเจ้าของ
ร่างกายนี้บนเวทีของลีกสูงสุด
และตอนนี้แก่นกายของผมก็ได้ฝังเข้าไปในร่างกายของบอมเบอร์จนมิดด้าม ผมพร้อมแล้วที่จะมอบ
ความสุขสมให้แก่แชมป์เปี้ยน
ผมดึงอาวุธของผมออกมาจนหมิ่นเหม่แล้วทะลวงกลับเข้าไปอย่างรวดเร็ว บอมเบอร์เงยหน้าร้องลั่น ภาพ
จากจอมอนิเตอร์แสดงให้เห็นถึงความเจ็บปวดระคนเสียวซ่าน เสียงโห่ร้องกึกก้องของคนดูทั้งสองฝ่ายไม่มี
ผลอะไรกับผม เมื่อผมรู้สึกได้ว่า ณ เนวาราสเตเดี้ยมแห่งนี้ มีแค่ผมกับบอมเบอร์เท่านั้น
“เบาหน่อยสิโว้ย มันเจ็บนะ”
บอมเบอร์ตะโกนลั่น เขาใช้ท่อนแขนดันตัวเองยกสูงจากพื้นเพื่อลดแรงกดจากอาวุธของผม ผมเกร็ง
กล้ามเนื้องัดมันให้แหงนหน้าในช่องทางจนปลายถูไถอยู่กับผนังด้านหนึ่ง บอมเบอร์สะดุ้งเฮือก ลำแขน
หมดเรี่ยวแรงจนต้องวางราบแล้วซุกหน้าลงไปบนพื้นเวที
หัวใจของผมเต้นรัวเมื่อค้นพบของดีเข้าแล้ว ไม่รอช้า ผมรีบหมุนวนสะโพกให้แท่งร้อนกระแทกตำแหน่งนั้น
เป็นการคอนเฟิร์มอีกรอบ
“อ๊ากสสสส”
ไฟที่แขนของบอมเบอร์กระพริบถี่ยิบ ร่างกายนั้นสั่นเทาเหมือนลูกนก ช่องทางยิ่งตอดรัดจนผมเองต้องกัด
ฟันไว้ ผมใช้มือตบสะโพกแน่นเป็นการกระตุ้น
“ผมจะทำให้คุณมีความสุขนะบอมเบอร์ แล้วคุณจะไม่มีวันลืมผมเชียวละ”
มือที่คว้าจรวดของบอมเบอร์เริ่มสาวขึ้นลงในขณะที่ผมดึงแท่งร้อนออกมาแล้วแทงกลับเข้าไปตรงตำแหน่ง
นั้นย้ำๆ มืออีกข้างก็ช้อนไปรอบเอวแล้วโอบกระชับบังคับให้สะโพกนั้นยกขึ้นรับกับการโจมตีของผม
“อื้มมม”
“โอยสุดยอด”
ผมร้องลั่นสวนกับเสียงกลั้นครางของบอมเบอร์ ในขณะที่เป็นฝ่ายบุกแต่ผมเองกลับกระสันไปถึงขั้วหัวใจ
แต่แชมป์ก็ยังคงเป็นแชมป์ บอมเบอร์ถือโอกาสที่ผมเผลอปล่อยอารมณ์ไปกับการบุกทะลวง เขากัดฟันดัน
ตัวเองขึ้นมาจนทรงตัวอยู่บนเข่าเสมอกับผม ผมต้องหยุดโจมตีเมื่อบอมเบอร์เอนตัวมาทางด้านหลังทิ้ง
น้ำหนักลงมาอย่างรวดเร็ว จนผมเสียหลักหงายหลัง
“โอ๊ย”
ผมร้องลั่นเมื่อก้นของบอมเบอร์กระแทกลงที่ท้องน้อยจนผมจุก แท่งร้อนที่ยังคาอยู่ในช่องทางของบอมเบอร์
แทบหัก แชมป์เปี้ยนสูดลมหายใจเข้าออกลึกๆ เพื่อดับความเสียวซ่าน ก่อนที่เขาจะหมุนตัวกลับมานั่ง
คร่อมอยู่บนสะโพกของผมแล้วเผขิญหน้าซึ่งกัน
เขาเอื้อมมือมาตบแก้มผมเบาๆ เป็นเชิงสัพยอก
“คุณนี่ก็เก่งกว่าที่ผมคิดนะ เกือบทำผมเสร็จไปแล้ว แต่ยังหรอกถ้าผมเสร็จคุณง่ายๆ คงไม่ก้าวมาถึงจุดนี้”
บอมเบอร์กระตุกยิ้ม
“เดี๋ยวผมจะสอนให้คุณรู้ว่าทำอย่างไรถึงจะได้เป็นแชมป์”
พูดจบบอมเบอร์ก็ขยับสะโพกหมุนวนเบียดแนบแน่นอยู่กับสะโพกของผม แล้วเกร็งกล้ามเนื้อส่วนล่างที่มี
อาวุธของผมฝังแน่นอยู่ในนั้น ผมสูดปากลั่นเมื่อรู้สึกถึงการบีบรัดไปทั้งแท่ง ซ้ำร้ายเขายังก้มลงมาใช้ปาก
เม้มที่ซอกคอของผมแล้วดูดอย่างแรง
“โอว้...”
ถูกโจมตีถึงสองจุดพร้อมกัน ผมแทบรับมือไม่ไหว แต่เหมือนบอมเบอร์เองก็กลัวอยู่เหมือนกันเมื่อต้องเป็น
ฝ่ายรับ ที่มักจะเสียเปรียบกว่าฝ่ายรุก เขาจึงฝืนยืดตัวขึ้นใช้มือดันสะโพกของผมไว้เพื่อให้อาวุธของผมหลุด
ออกจากช่องทางของเขา
หลุดออกไปแล้ว ผมมองตามช่องทางนั้นอย่างเสียดาย อาวุธของผมอวดกายชี้หน้าตัวเองราวกับจะ
สมน้ำหน้า เสียงโห่ร้องของกองเชียร์ดังก้องเมื่อแชมป์เปี้ยนยังไม่แพ้
บอมเบอร์ไม่รอช้า เขาจับขาของผมแยกกว้างแล้วไถลตัวนอนคว่ำอยู่ระหว่างขา ใช้มือช้อนพวงแฝดของผม
ขึ้นแล้วใช้ปลายลิ้นเลียไปที่รอยแยกลงไปถึงช่องทางของผมอย่างรวดเร็ว
“อ๊า....”
ผมดิ้นพล่าน มือปัดป่ายไปมา มือแกร่งของบอมเบอร์ยึดต้นขาของผมให้ตรึงแน่นอยู่กับพื้นแล้วยิ่งรุกด้วย
ลิ้นร้อนอย่างได้ใจ ผมพยายามเกร็งกล้ามเนื้อหน้าท้องเพื่อยกลำตัวขึ้นมาแต่ก็ทำไม่สำเร็จ เมื่อร่างกายมัน
หมดแรงซะดื้อๆ เมื่อปลายลิ้นนั่นล้วงเข้าไปในช่องทางของผม
แล้วบอมเบอร์ก็เลื่อนตัวขึ้นมา จรวดมิสไซล์ที่ใส่ปลอกสีสดตามแฟชั่นตีหน้าท้องอวดตัวดังเผียะ เขาจับมัน
ตีกับอาวุธของผม ถูไถไปมาก่อนที่เขาจะดันจรวดของเขาใส่ในช่องทางของผม
ผมตาเหลือกอ้าปากค้างร่างแข็งเกร็ง ความเจ็บปวดมาเยือนจนตัวแทบปริแตกเป็นเสี่ยง บอมเบอร์เองก็อึ้ง
ชะงักค้างเมื่อสอดใส่เข้าไปได้เพียงครึ่งทาง เขาเหลือบตามองสภาพของผมแล้วหรี่ตาอย่างสงสัย
“อย่าบอกนะ ว่านี่เป็นครั้งแรกของคุณ บิ๊กอายส์”
ผมไม่ตอบเพราะพูดไม่ออก แต่ก็เป็นจริงตามนั้น ช่องทางนั้นยังบริสุทธิ์เพราะตั้งแต่แข่งผมเป็นฝ่ายบุกมา
ตลอด บอมเบอร์คือคนแรกของผม
แม้สติจะยังไม่กลับคืนมาเต็มที่ แต่ถ้ามองไม่ผิดผมเห็นแววแห่งความภาคภูมิใจฉายออกมาจากดวงตาสีน้ำ
ทะเล มันเป็นดวงตาของผู้ครอบครองเมื่อบอมเบอร์โน้มตัวมากระซิบที่ข้างหูของผม
“อย่าเกร็งตัว ปล่อยตามสบาย แล้วคุณจะหายเจ็บ”
เขางับลงมาที่ติ่งหู แหย่ลิ้นเข้าไปในรูหู ปลายลิ้นของเขาลากมาที่ปากของผมแล้วประกบลงมา
ผมเสียท่าให้แก่บอมเบอร์อย่างสิ้นเชิงเมื่อเขาเบียดริมฝีปากลงมาอย่างเอาจริง ผมเม้มปากเพื่อไม่ให้เขา
สอดลิ้นลงมาได้แต่เมื่อเขาเม้มไล่ไปตามเรียวปากแถมยังใช้จมูกโด่งมาชนกับจมูกของผมจนหายใจไม่ออก
ผมก็ต้องสำลักเมื่อกลั้นหายใจนานเกิน
แล้วบอมเบอร์ก็สอดลิ้นมาจนได้ จูบของเขาคราวนี้ระทึกใจยิ่งกว่าจูบรอบแรกไม่รู้กี่ล้านเท่า ผมเผลอนิด
เดียวเขาก็ตวัดปลายลิ้นเกาะเกี่ยวอยู่หมัด สมองของผมแทบหยุดทำงาน
ไม่เพียงแค่นั้น สองมือของเขาขยำหน้าอกของผม ปลายนิ้วดึงดัน บีบเคล้นไปที่หัวนมจนผมหอบกระเส่า
แล้วเขาก็ค่อยๆ ดันจรวดเข้าซองช้าๆ
ผมสั่นไปทั้งตัว ความรู้สึกครั้งแรกของคนอื่นเป็นอย่างนี้หรือเปล่าไม่รู้ คือมันเจ็บที่ช่องทางด้านล่างเมื่อ
กล้ามเนื้อถูกแหวกออก แต่มันก็เสียวสะท้านไปกับการเล้าโลมจนผมต้องใช้แขนโอบล้อมไปรอบลำตัวแกร่ง
ของเขาแล้วกอดกระชับเอาไว้
อะดรีนาลินหลั่งไหลจนเครื่องส่งสัญญาณถี่เร็วทั้งของผมและของเขา ผมรู้สึกได้ถึงเสียงครางลึกในคออย่าง
พอใจเมื่อจรวดลำใหญ่สอดเข้ามาได้เต็มลำ บอมเบอร์หยุดนิ่งไปครู่หนึ่ง
“ร่างกายของคุณนี่มันช่าง...”
แชมป์เปี้ยนจับขาสองข้างของผมให้ยกขึ้นเกี่ยวไปรอบเอวหนาของเขา แล้วยืดตัวทรงตัวด้วยเข่าเพียงข้าง
เดียว ส่วนขาอีกข้างเหยียดตรงใช้ส้นเท้าตรึงกับพื้นเวที แขนขวาเหยียดขึ้นชูนิ้วกลางเหนือหัว
ผู้คนโห่ร้องให้กับท่าไม้ตายเผด็จศึกนั่น เขาใช้นิ้วกลางมาแตะที่ยอดอาวุธของผมก่อนคว้ามันไว้ในมือ
ข้างหนึ่ง ก่อนที่เขาจะซอยถี่ยิบทั้งมือและสะโพก
“อ๊า....”
ผมร้องลั่นสเตเดี้ยมกับท่าที่ผมเห็นมาหลายปี แม้จะศึกษามาตลอดและเตรียมรับมือเต็มที่แต่เมื่อเจอของ
จริงผมถึงรู้ว่าทำอะไรไม่ได้เลย สะโพกของผมลอยอยู่กลางอากาศในขณะที่สะบักติดพื้น ขาสองข้างเกาะ
เกี่ยวไปรอบเอวแกร่งก็เกร็งตัวกับการบุกจนยิ่งบีบรัดรุนแรง สิ่งที่ทำได้คือระบายอารมณ์ด้วยการใช้แขน
ฟาดไปกับพื้น
เจ็บปวดอย่างที่สุดในช่วงแรกก่อนที่ความเจ็บจะหายไปทิ้งไว้แต่ความเสียวซ่านไปทุกอณูขุมขน ยิ่งจรวด
ของบอมเบอร์กระแทกกระทั้น ผมยิ่งบิดกายเร่าไปกับการโจมตี
“โอ...บิ๊กอายส์ คุณมันวิเศษที่สุด”
เสียงบอมเบอร์สบถลั่นเมื่อเขาเองก็กัดฟันข่มอารมณ์ไว้ ผมกับเขาสบตากันเมื่อร่างกายของเราเขม็งเกลียว
ด้วยกันทั้งคู่
สัญญาญไฟที่แขนกระพริบถึงดวงสุดท้ายเมื่อเราทั้งคู่เหมือนเส้นด้ายที่ถูกดึงจนใกล้จะขาดรอมร่อ แต่ผม
รู้สึกได้ถึงการแข็งขืนที่มากกว่าเดิมของอาวุธที่ล่วงล้ำอยู่ในร่างกาย มันบอกให้ผมรู้ว่าบอมเบอร์ใกล้จะหมด
ความอดทนแล้ว ผมตัดสินใจในเสี้ยววินาทีสุดท้าย
ไอดอลของผมต้องเป็นไอดอลตลอดไป ผมเอื้อมมือไปวางทับมือที่บีบเค้นอาวุธของผมอยู่แล้วออกแรงช่วย
บีบไปอีกชั้นหนึ่ง
ผมสะดุ้งเฮือกเมื่อกล้ามเนื้อบีบตัวค้างปล่อยของเหลวอยู่ในปลายถุงยางดังฟู่ บอมเบอร์เองก็ชะงักงัน
ผมรู้สึกได้ถึงการบีบอัดอยู่ในช่องทางของผม ไฟที่จับสัญญาณของเอนโดฟรินทำงานทันที คนดูยืนปรบมือ
กันเกรียวกราวโห่ร้องทั่วสนาม เมื่อจอมอนิเตอร์แสดงตัวเลขให้รู้ว่า ผมถึงจุดสุดยอดก่อนบอมเบอร์ไม่ถึง
วินาที
บอมเบอร์ทรุดตัวลงซบมาที่หน้าอกของผมอย่างหมดแรงก่อนที่พี่เลี้ยงนักกีฬาจะกรูกันเข้ามาช่วยจับเรา
แยกออกจากกันและคลุมผ้าลงมาบนเนื้อตัวเปล่าเปลือยพร้อมทำความสะอาดให้ร่างกายของเราจนเอี่ยม
อ่อง
แล้วผมก็ยืนขาสั่นอยู่ข้างหนึ่งของกรรมการโดยมีบอมเบอร์ยืนอยู่อีกข้างหนึ่ง
“ผู้ชนะ ได้แก่....บอมเบอร์ เดอะเฟมัสเซอร์ตี้”
ทันทีที่เสียงโฆษกประกาศจบ เสียงเฮและเสียงเป่าปากก็ดังขึ้นไปทั่วสารทิศ กรรมการชูมือให้บอมเบอร์
ภาพที่แสดงบนจอมอนิเตอร์บอกว่าเขากำลังฝืนยิ้ม
ผมยังขาสั่นไม่หายเมื่อแต่งตัวเป็นชุดลำลองเรียบร้อย และกำลังจะเดินไปขึ้นรถยนต์เพื่อกลับที่พักพร้อมพี่
เลี้ยง แต่ก็ต้องหยุดเมื่อบอมเบอร์ก้าวมาขวางไว้ด้วยสีหน้าขรึม
“เดี๋ยว อย่าเพิ่งไป”
“มีอะไรหรือครับ บอมเบอร์”
ผมยิ้มให้แต่บอมเบอร์กลับไม่ยิ้มตอบ
“คุณนี่เก่งกว่าที่ผมคิดไว้เยอะนะ บิ๊กอายส์”
เขาแค่นยิ้มใส่ ผมไม่เข้าใจว่าทำไมบอมเบอร์ดูจะไม่ชอบหน้าผมนัก
นามบัตรใบสวยถูกหย่อนลงมาในกระเป๋าเสื้อของผม บอมเบอร์พูดทิ้งทายให้เราได้ยินกันแค่สองคน
“อย่านึกว่าผมไม่รู้นะ ว่าคุณเป็นฝ่ายล้มมวยให้ผม เที่ยงคืนคืนนี้ ไปหาผมที่ยิมส่วนตัวของผม ถ้าคุณไม่มา
ผมไม่รับประกันความปลอดภัย”
บอมเบอร์เดินจากไปแล้ว ผมดึงนามบัตรขึ้นมาดู
แล้วผมก็มาตามคำท้าจนได้ เมื่อผมยืนนิ่งอยู่ที่หน้าทางเข้ายิมของเขา
เปล่าเลย ผมไม่ได้กลัวสักนิด
ที่ผมมาเพราะผมอยากเจอกับบอมเบอร์ต่างหาก
////////////////////////////////////////////////////////////
TBC
/////////////////////////////////////////////////////////
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
โพลล์
