จุดเยือกแข็ง
บทที่ 3
นพเมาแล้วด้วยฝีมือของเขาเอง
โอมค่อยๆ วางร่างที่คอพับคออ่อนแทบไม่เหลือสติลงไปกับเตียงนอนนุ่ม แล้วจึงยืนเท้าเอวมองอย่าง
กระหยิ่มยิ้มย่อง กว่าที่จะมอมเหล้านพได้ขนาดนี้เขาเองก็ต้องใช้ลูกล่อลูกชนอยู่ไม่น้อย เพราะตั้งแต่
ตื่นนอนในตอนเช้าแล้วนพเห็นว่าตนเองนอนเปลือยอยู่ในอ้อมกอดของเขา นพก็แทบจะเด้งตัว
จากเตียงนอนไปยืนโชว์หุ่นอย่างงงงันในเหตุการณ์อยู่ตรงข้างเตียง ปล่อยให้เขาใช้มือเท้าหัวตะแคงตัว
มองแล้วกลั้นหัวเราะออกมาอย่างเอ็นดูในกิริยานั้น นักร้องหนุ่มตีหน้าซื่อตาใสแล้วลุกขึ้นจากเตียง
เดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวของนพก้าวตรงมาพลางคลี่ผืนผ้าคลุมกายท่อนล่างให้อย่างนุ่มนวล
“พี่นพจะให้ผมพาไปห้องน้ำไหมครับ”
“มะ..ไม่ต้องหรอกโอม แค่ห้องน้ำพี่ไปเองได้ ระ..รีบอาบน้ำแต่งตัวกันเถอะจะได้ไปหาแว่นที่ลืมไว้พี่จะได้ไม่
เป็นภาระกับโอม”
...พี่ยังต้องเป็นภาระกับผมต่อไปครับ เพราะแว่นอันนั้นมันได้สูญสลายไปจากโลกนี้แล้ว...
นักร้องขาแดนซ์รำพึงในใจเมื่อมองตามผู้จัดการที่คลำทางเข้าห้องน้ำอย่างหมายมาด
แต่ก็เป็นไปตามคาดของโอมที่ตลอดทั้งวันนพพยายามที่จะไม่เข้าใกล้เขา ตั้งแต่โอมบังคับให้นพเกี่ยวแขน
แล้วพาเดินมาถึงเต็นท์เจ้าหน้าที่ นพเดินตามหาแว่นสุดโปรดแต่ก็ไม่พบ ผู้จัดการนักร้องดังได้แต่ทำหน้า
ผิดหวังแกมเสียดายพลางนั่งนิ่งๆ พยายามไม่พุ่งความสนใจไปที่โอมเมื่อเขาออกไปถ่ายทำฉากเต้นอยู่ที่
ชายหาดด้วยท่วงท่าเซ็กซี่จนกระทั่งการถ่ายทำสิ้นสุดลงเมื่อตะวันตกดินอีกครั้ง
“ไปกินข้าวกันเถอะ ผมหิวแล้ว”
โอมเดินมาฉุดแขนนพให้ลุกจากเก้าอี้เพื่อเดินไปทางร้านอาหารของรีสอร์ทที่วันนี้ทีมงานถ่ายโฆษณาได้จัด
งานเลี้ยงแบบง่ายๆ ไว้เพื่อสังสรรค์ก่อนที่จะเดินทางกลับในวันรุ่งขึ้น โอมจัดแจงให้นพได้นั่งใกล้เขา
“กินปลาหมึกไหมพี่นพ”
“พี่นพ ปลาเผาอร่อยมาก”
“ดื่มเบียร์หน่อยสินิดหน่อยเอง ไม่ถึงกับเมาหรอก”
โอมคะยั้นคะยอให้นพดื่มแอลกอฮอล์อย่างเนียนๆ ก่อนที่จะแอบล้วงหยิบขวดใบเล็กที่บรรจุน้ำใสออกมา
จากกระเป๋าเป้ นี่เขาเตรียมมาจากกรุงเทพเพื่อวันนี้โดยเฉพาะ
วอดก้าใสดีกรีสูงถูกโอมค่อยๆ เทใส่แก้วเบียร์ของนพทีละน้อยเมื่อนพหันหน้าไปคุยเรื่องงานกับทีมงาน
สลับกับที่โอมยุให้เหยื่อยกแก้วขึ้นดื่มไม่ให้เป็นที่ผิดสังเกต และเมื่อนพหันกลับมาจิบเบียร์เป็นระยะ
เบียร์ยังไม่ทันหมดแก้วนพก็เริ่มออกอาการอ้อแอ้เสียแล้ว
“คุณนพ เมาง่ายจัง”
ทีมงานคนหนึ่งพูดขึ้นมาอย่างแปลกใจเมื่อเห็นชายหนุ่มแทบจะหัวทิ่มลงไปกับโต๊ะด้วยฤทธิ์ของเบียร์แค่
แก้วเดียว โดยที่ไม่มีใครเห็นการกระทำของโอม โอมคลี่ยิ้มสดใสพลางกระวีกระวาดยืนขึ้น
“พี่นพก็แบบนี้แหละฮะแกไม่ค่อยได้กินเหล้า นี่เริ่มจะแก่แล้วด้วยกินนิดกินหน่อยก็เมา งั้นผมพาพี่นพกลับ
บังกะโลก่อนดีกว่า ผมเองก็เหนื่อยอยากนอนเหมือนกัน”
ไม่มีใครทัดทานเมื่อนักร้องหนุ่มยกแขนข้างหนึ่งของนพพาดบ่า สอดมือไปด้านหลังคว้าเอวของนพเข้ามา
แนบชิดแล้วประคองออกเดินกลับที่พักอย่างรวดเร็ว อย่างที่ใจของเขานึกอยากจะพุ่งไปที่เตียงนอนนุ่มเต็ม
ที
โอมดึงตัวนพให้มานอนแผ่อยู่กลางที่นอน ความต้องการในตัวผู้จัดการหนุ่มทวีขึ้นมาในความรู้สึกจน
ร่างกายร้อนระอุ โอมปิดไฟกลางห้องเหลือเพียงแสงสลัวของโคมเล็กที่หัวเตียงไม่ให้เป็นที่ผิดสังเกตของคน
ภายนอก ก่อนที่เขาจะก้าวไปนั่งอยู่บนที่นอนชิดกับร่างที่สลบไสลไม่ได้สติเพราะฤทธ์ของแอลกอฮอล์
อา…พี่นพ พี่จะรู้หรือเปล่าว่าความกระหายในตัวพี่มันมีมากขนาดไหน
โอมยกปลายนิ้วลากไล้ไปตามกรอบหน้าของนพอย่างหลงใหล พลางด่าตัวเองที่เขามองข้ามผู้ชายคนนี้ไป
เกือบสองปี เขามัวแต่หว่านเสน่ห์กับคนอื่นจนเกือบลืมคนใกล้ตัวที่คอยดูแลเขาเป็นอย่างดีตลอดมา
นพมักจะตีหน้าเรียบเฉยเวลาที่ต้องอยู่ด้วยกัน แต่โอมรู้ว่าลึกๆ แล้วนพเป็นคนใจดีแม้ว่าอีกฝ่ายจะชอบดุ
เหมือนโอมมีพ่อเพิ่มมาอีกคนหนึ่งเมื่อเขามักจะทำอะไรตามใจตนเองอยู่เสมอ แต่โอมก็รู้ว่านั่นเป็นความ
ปรารถนาดี
แต่นพไม่ใช่พ่อของเขา ชีวิตนี้โอมมีพ่อเพียงคนเดียวก็เพียงพอแล้ว เขาไม่ต้องการให้นพมาเป็นพ่อคนที่สอง
และเมื่อเกิดเหตุการณ์ที่ได้ชิดใกล้ในวันงานเลี้ยงของค่าย นั่นเป็นวันที่กระชากความรู้สึกทั้งหมดของเขาจน
ขาดวิ่นและโอมก็ได้เข้าใจตนเองอย่างถ่องแท้
นพที่กำลังหลับตาพริ้มอยู่ตรงหน้า ยกมือขึ้นปัดปลายนิ้วของโอมออกอย่างคนขี้รำคาญ โอมจ้องใบหน้านั้น
อย่างพิจารณา
กรอบหน้าเหลี่ยมนิดๆ ผิวขาวปนเหลืองอย่างคนเชื้อชาติไทยจีน ดวงตาที่เขาชอบเรียวยาวล้อมเป็นแพด้วย
กลุ่มขนตาดกดำ คิ้วสีเข้มวางพาดอยู่เหนือดวงตาด้วยระยะที่เหมาะสม
โอมเลื่อนสายตาลงมาที่จมูกโด่งได้รูป จนมาหยุดอยู่ที่เรียวปากอิ่มสีแดงเรื่อที่เขาเคยได้สัมผัส เท่านั้นตบะ
ของโอมก็พลันแตกซ่าน นักร้องหนุ่มก้มหน้าลงไปประกบปากลงบนปากนุ่มนั้น
นพกระสับกระส่ายหันหน้าหนีพลางส่งเสียงอืออาทั้งที่ดวงตายังหลับพริ้ม โอมเม้มลงที่ขอบปากล่าง ปลาย
ลิ้นอุ่นดุนเบาๆ จนอีกฝ่ายเปิดปากอย่างเผลอไผล เขาจึงได้โอกาสสอดลิ้นลงไปตักตวงความหวาน
มือร้อนค่อยๆ ปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตลายทะเลตัวหลวม กางเกงขาสั้นถูกปลดกระดุมและรูดซิป โอมดึงมัน
ออกไปจนพ้นตัว เขาสอดมือรั้งร่างนพขึ้นแล้วดึงเสื้อออกอย่างชำนาญ ใครจะกล้ามาสู้เขาได้กับไอ้เรื่อง
ถอดๆแกะๆ
นักร้องหนุ่มยืดกายมองผลงานตัวเอง ปากได้รูปยกยิ้มเบาๆ กับเรือนร่างที่เขาได้เห็นอีกครั้ง แต่ครั้งนี้เจ้าตัว
นอนบิดกายเล็กน้อย ใบหน้าแดงเรื่อด้วยแอลกอฮอล์เจือกลิ่นจางๆ มันช่างยั่วให้เขาโถมร่างลงไปเสียจริงๆ
โอมจัดการถอดเสื้อผ้าอาภรณ์ของตัวเองเร็วยิ่งกว่าตอนอยู่หลังเวทีเดินแบบ โอมน้อยของเขาแปลงร่าง
กลายเป็นโอมยักษ์ชี้หน้าคนเป็นเจ้าของตั้งแต่เขาควักมันออกมาแล้วรั้งกางเกงออกไปจนพ้นตัว บอกให้รู้ว่า
เขาพร้อมอยู่นานแล้ว แต่…ยังก่อน เขาจะยังไม่รีบร้อนกับร่างกายที่อยู่ตรงหน้า
ร่างแกร่งเต็มไปด้วยมัดกล้ามเนื้อ ลำตัวเป็นลอนสวยสูดลมหายใจเข้าไปช้าๆ พลางก้มหน้าลงไปยัง
จุดหมายคือยอดอกสีน้ำตาลอ่อนแสนสวยที่พุ่งชูเป็นไตด้วยความเย็นจากเครื่องปรับอากาศ มันช่างยั่วยวน
เป็นที่สุด โอมอ้าปากงับไปถึงลานนม คมฟันขบลงไปอย่างหมั่นเขี้ยวแล้วเม้มทั้งหมดเข้าปาก ปลายลิ้น
กระดกรัวทำงานอย่างรวดเร็วอยู่บนเม็ดเล็ก มันยิ่งขยายใหญ่ตอบรับ เขาทำอย่างนั้นสลับกันทั้งสองข้าง
เมื่อขบเม้มไปข้างหนึ่งอีกข้างหนึ่งโอมก็ใช้มือลูบไล้บีบเค้นไม่หยุดหย่อน
“อือออ”
คนเมาส่งเสียงครางพลางแอ่นกายรับจนโอมยิ่งได้ใจ โอมยักษ์ถูไถอยู่ตรงท้องน้อยเสียดสีอยู่กับเจ้า
น้องชายของอีกฝั่ง ปลุกให้แก่นกายงดงามของนพค่อยๆ ตื่นขึ้นมาชูคอคู่ น้ำคาวใสไหลเยิ้มอยู่ตรงส่วนหัว
จนโอมรู้สึกได้ถึงความชื้นแฉะ เขากดเจ้าโอมยักษ์ลงไปตรงรอยแยก แค่นั้นก็ทำให้ท้องน้อยของเขาปั่นป่วน
ไปหมด
“โอย พี่นพครับ แค่นี้ไอ้โอมมันก็แย่แล้ว”
นักร้องหนุ่มครางลึกอย่างพอใจ โอมช้อนสะโพกแน่นของอีกฝ่ายให้ยกสูงพลางคว้าหมอนมาวางไว้ตรงบั้น
เอว มือเรียวดันแก้มก้นให้แยกออกแท่งร้อนดึงดันเบียดเสียดถูไถอยู่ในร่องสะโพก พร้อมกับที่ยังโจมตีอยู่ที่
รอบแผ่นอกอย่างติดใจ
“ฮะ … ฮัก ฮัก”
เด็กหนุ่มผวากดปากจมเขี้ยวจนรอบลานนมแดงเห่อ เมื่อแท่งเนื้อกระตุกวูบปล่อยน้ำเมือกสีขาวล็อตแรก
ออกมาเปรอะเปื้อนไปที่รอบหว่างขา คนเมาส่งเสียงอืออาพร้อมนิ่วหน้ากับความเจ็บปวดแถวแผ่นอก
ดวงตาปรือขึ้นมาน้อยๆ พลางยกมือผลักหัวคนที่สร้างความเจ็บปวดโดยสัญชาตญาณ
โอมหายใจหอบเบาๆ กับรอบแรกที่แตกโพละออกมาแม้ว่าเขาจะล่วงเกินแค่ภายนอก มันยิ่งกระตุ้นความ
อยากที่จะสอดลึกเข้าไปในร่างของนพจนแทบจะอดใจไม่ไหว ดวงตาคมหรี่มองสภาพของอีกฝ่ายอย่างไม่
ไว้ใจ
แม้ว่าเขาจะเชื่อมั่นในฤทธิ์ของแอลกอฮอล์แต่เพื่อความปลอดภัยกับการเสพสุขบนเรือนร่างของผู้จัดการ
ของเขา โอมจึงยอมละจากร่างของนพเพื่อไปหยิบผ้าพันคอผืนใหญ่ที่เขายัดใส่เป้มาด้วย พร้อมกับหยิบ
ถุงยางที่เขาเตรียมมาหลายชิ้นมาโยนกองกับที่นอนใกล้ตัว แล้วจึงใช้ปลายของผ้าพันคอผูกข้อมือของนพ
เอาไว้ด้วยกัน
“จำเป็นนะครับพี่นพที่ต้องทำอย่างนี้ ผมขออภัยล่วงหน้าก็แล้วกัน”
นักร้องหนุ่มผลักแขนของนพที่ถูกมัดอยู่ให้วางแนบอยู่เหนือหัว ชายผ้าอีกข้างเขามัดมันไว้กับทองเหลืองที่
ประดับอยู่ตรงหัวเตียง แล้วเขาก็หยิบซองถุงยางมาฉีกออก สวมเข้ากับโอมยักษ์อย่างรวดเร็ว
เขาจูบที่ปากอิ่มอีกครั้งอย่างเร่าร้อน
“ขอผมเถอะนะครับ พี่นพ ร่างกายของพี่น่ะ”
ว่าแล้วโอมก็เลื่อนตัวลงต่ำ สะโพกแน่นที่ถูกยกให้ลอยสูงรอเขาอยู่แล้ว ช่องทางนั้นยังเปียกชื้นไปด้วยหยาด
รักที่เขาทิ้งไว้ โอมใช้นิ้วปาดมันออกก่อนที่จะสอดนิ้วเข้าไปในช่องทางสีสวยนั้น
“อ๊ะ”
เสียงดังจากนพเมื่อถูกรุกราน สะโพกหุบเข้ามาจนโอมต้องใช้ต้นแขนดันออกให้กว้างก่อนที่นิ้วต่อไปจะสอด
ตามเข้าไปหมุนวนเปิดทางจนกว้าง เขามองไปร่างที่บิดเร่าอยู่เบื้องล่างกลืนน้ำลายลงคอเมื่อเห็นท่วงท่า
ยั่วยวนอย่างที่เจ้าของร่างก็ไม่รู้ตัว
นพหลับตาแน่น กัดริมฝีปากล่าง เชิดหน้าสูงสูดหายใจลึก สองแขนที่ถูกมัดเกร็งจนขึ้นกล้าม มือสองข้าง
กอบกำเนื้อผ้าพันคอของโอมจนแทบขาด เสียงพึมพำหลุดมาแผ่วเบาจนจับใจความไม่ได้
โอมทนไม่ไหว และจะไม่ทน!!!
ปลายนิ้วถูกดึงออกมาช่องทางฉ่ำชื้นเปิดกว้างรออยู่ โอมเกร็งหน้าท้องแท่งเนื้อร้อนจ่อรออยู่แล้ว นักร้อง
หนุ่มดันพรวดเข้าไป ก่อนที่จะชะงักเมื่อภายในนั้นทั้งตอดทั้งรัดจนเขานิ่วหน้า
“อ๊า!!
เสียงร้องดังขึ้นจากนพ ดวงตาคู่สวยเบิกโพลง ลำตัวแอ่นเด้งจากที่นอนแต่ก็ทำได้ไม่เต็มที่เมื่อติดท่อนแขนที่
ถูกดึงรั้งกับหัวเตียง สะโพกพยายามร่นหนีแต่ก็ทำไม่ได้เมื่อมันถูกหนุนไว้ให้สูง
(มีต่ออีกนิด)