หัวข้อ: เด็กชายตะวันฉาย นายกรินกรณ์ กับพี่ชายปากบอน บ้านข้างๆ โดย ภัคD

[zombi]

ขอบคุณเพลงรักคุณเข้าแล้ว ที่เป็นแรงบันดารใจ สำหรับนิยายดีๆบีบหัวใจ

ชอบทุกตัวละครที่อยู่ในเรื่อง ที่ทำให้เรื่องนี้ออกมาสวยงามหม่นๆ (เศร้าๆ)

ที่รู้สึกตกใจมากที่สุดและคิดไม่ถึงที่สุด คือตอนที่เฉลยว่าพี่ขุนเสียแล้ว
เพราะชอบพี่ขุนมาก
อ่านมาตอนแรกๆก็เชียร์ฉาย หวังทุกตอนว่าฉายได้เป็นพระเอก
แต่เมื่อมีพี่ขุนเข้ามา รู้สึกได้ถึงความรักและเข้าใจ
ทุกอย่างที่เป็นพี่ขุน น่ารักน่าอยู่ใกล้ จนอยากเป็นตะวันบ้าง
เมื่อฉายเรียนจบก็รู้แล้วว่าคงไม่ใช่พระเอกเป็นแน่ ยินดียกบทพระเอกให้พี่ขุนโดยไม่มีข้อโต้แย้ง
พ่อ แม่เสียก็รู้ว่า อืม คงถึงเวลา
ตอนที่บอกว่าพ่อแม่พี่ขุนมาพากลับ ยังคิดว่าคงมีปัญหาพ่อแม่รับไม่ได้ตามมา
ไม่คิดเลยว่าจะด่วนจากไปแบบนี้

คนที่ทำให้ตึงใจอีกคน คงไม่พ้นตะวัน
ตั้นแต่ต้นมาก็มีดีบ้างเสียบ้างตามสมควร
ที่ได้ใจไป คือยังคงมีพี่ขุนในหัวใจเสมอ

[Pittabird]

เขียนได้ลึกซึ้งกินใจมาก. สำนวนดีมากเลยค่ะ  มันเศร้าเหลือเกิน.  ขอบคุณสำหรับเรื่องราวความรักที่มั่นคง ชอบฉายมากๆ  รักแบบบริสุทธิ์จริงๆ

[QHUNA]

หน่วง...
อบอุ่นกับความผูกพันธ์ของฉายกับตะวัน
อ่านแล้วยิ้มตาม  แต่ก็เศร้า...แต่เศร้าไม่สุด!
น้ำตามันปริ่ม แต่ก็ไม่ไหลออกมา
อยากจะร้องไห้ แต่ร้องไม่ออก
หน่วง...

[mickeyz.min]

อานไปเครียดไป แบบเมื่อไหร่มันจะใช่ซะที ลุ้นเหนื่อยได้โล่

[PHA_]

เราแบบหนักๆหน่วงๆถ่วงๆในใจตลอดเลย รู้สึกเศร้าแต่ไม่ร้องไห้
ยังกะรู้ก่อนว่าจะจบแบบนี้
จะว่าคามรักมันแบบนี้ก็คงได้
บังคับไม่ได้ ไขว่คว้าไม่ถึง
ทั้งรัก ทั้งเจ็บ หรือบางทีอาจไม่เลวร้ายถึงเพียงนั้น
เราว่าถ้าเรื่องนี้ตะวันเป็นคนเล่าถึงพี่ขุน
คงบ่อน้ำตาแตกกันอย่างกั๊กไม่อยู่
เราอ่อนไหวเสมอกับการจากตายของคนที่เรารัก
เราชื่นชมคุณ ภัคD เสมอ ที่เลือกมุมมองที่ไม่เคยเหมือนใคร
ให้เราได้ค้นพบรักอีกรูปแบบ
และนิยายดีๆที่จะอยู่ในหัวใจ

[Raina]

ไม่แน่ใจว่าแอบเฉลยไว้ตรงไหนหรือเปล่า ตกลงพ่อแม่ของตะวันหายไปไหนคะแอบอยากรู้

[DKTime]

เป็นนิยายเรื่่องแรกที่อ่านแล้วถึงกับทำเอาเราไปไม่เป็น
คือ..มันพูดไม่ออก แต่อ่านแล้วอินทุกตอน
เสียดาย...ทำไมตะวันถึงไม่คู่กับฉายอ่ะ ฮืออออออ~
เสียดายแบบสุดๆ ไม่ใช่ไม่ชอบพี่ขุนนะ พี่ขุนก็โอเแต่ด้วยความที่ฉาย สำหรับเรา เราคิดว่าฉายเป็นพระเอกไง
ก็เลย... ฮือออออ
แต่ต้องขอชมเลยว่า สนุกมากครับ
ทำให้มองเห็นความรักได้อีกหลายมุมเลย
โดยเฉพาะความรักของฉายที่มีให้ตะวัน

[automaton]

ค้นหานิยายเก่า ๆ อ่าน เริ่มแรกคิดว่าลองอ่านเรื่องนี้สักหน่อยถ้าไม่น่าสนใจก็จะเลิก
พออ่านไปได้หน่อยก็รู้สึกเศร้า หดหู่ เราจะชอบแบบตลก ขำ ๆ ก็กะว่าจะไม่อ่านแล้ว
แต่ใจมันก็สั่งมือให้เปิดตอนใหม่มาอ่านอยู่นั้นแหละ อ่านรวดเดียวยันดึก คิดเลยว่าถ้าไม่จบไม่นอน
คุณภัคแต่งได้เจ๋งมาก ใช้ภาษาและสำนวนที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัว มันหายากนะคนแต่งอย่างนี้
คุ้มค่าจริง ๆ กับการนอนดึก    แล้วจะหาเรื่องอื่น ๆ อ่านอีก
 อยากได้หนังสือบ้างจะทำไงดี

[Cheese[C]ake]

บอกไม่ถูก เหมือนจะเศร้า แต่รู้สึกตลกมากกว่า
 

[Cloudnine]

อ่านจบแล้ว
พูดไม่ออกเลย จุกมาก
แต่ยังยืนยันได้ว่า รักเรื่องนี้

 

[magic-moon]

หนูจะไม่อ่านของพี่ภัค D อีกเด็ดขาด เข็ดแล้ว เป็นนิยายที่ดีมาก แต่ใจหนูรับไม่ไหวจริงๆ อ่านแล้วเหมือนขาดอากาศหายใจ แต่ไม่ตาย มัน โฮ มันเศร้าอ่ะ แต่ร้องไม่ออก

[มะเขือม่วง]

ร้องไห้หนักมากกก

[wingzero]

เป็นสมาชิกในบอร์ดมานาน แต่ไม่ได้เป็นขาประจำแวะเวียนเข้ามาบ้าง นานๆ ที เข้ามาหานิยายอ่านแล้วโดนๆ ซักเรื่อง

เคยอ่าน หรือจะให้เป็นความทรงจำ ของคุณภัคD ก่อนหน้านี้  นานแล้วตอนนั้นเว็บบอร์ดที่เล่นประจำอยู่หลายคนบอกว่าเป็นอะไรที่แรงมากๆ  พอได้มาอ่านก็ยอมรับว่าแรงแต่ในระดับที่รับได้เพราะเตรียมรับอิมแพ็คมาก่อนจะอ่าน  เลยถือว่าอยู่ในระดับที่โอเค แต่ไม่รู้สึกว่ามันฮาร์ดมากอย่างที่คิด

สำหรับ  >>>>>เด็กชายตะวันฉาย นายกรินกรณ์ กับพี่ชายปากบอน บ้านข้างๆ<<<<<   

ถ้าเปรียบเป็นหนังจีน   รอบนี้ที่อ่าน ตอนแรก ความรู้สึกที่ได้รับคือ  "สนุก" และ คุณภัคD นี่ไม่ธรรมดาจริงๆ   เพลงกระบี่ที่ดูเหมือนเรียบง่าย (เนื้อเรื่อง) แต่แฝงไว้ซึ่งความไม่ธรรมดามาก (การใช้ภาษาเรียบเรียง การเล่าเรื่อง )  หลังอ่านจบ ความรู้สึกในรอบนี้กับเรื่องนี้ คือพ่ายอย่างไม่เป็นกระบวนท่าจริงๆ  ขอคาราวะด้วยใจ   

ไม่รู้ว่าคุณภัคD ยังมีผลงานอื่นๆ อีกไหม หรือ มีนามแฝงอื่นในการสร้างสรรค์งานเขียนไหม เพราะเท่าที่ไปดูในเพจการเคลื่อนไหวครั้งสุดท้ายคือ กุมภาพันธุ์ 2014   จนปัจจุบันก็ 2 ปีกว่าแล้ว  หายเงียบไปเลย  เสียดายที่มาเจอเรื่องนี้ช้าไป  ไม่รู้ว่า หนังสือจะมีคนขายปล่อยออกมาให้ตามซื้อเป็นมือ 2 ไหม   อยากได้เก็บไว้จัง

ในส่วนของเนื้อเรื่อง
ไม่ได้ชอบตัวละครไหนเป็นพิเศษมากๆ ต่างจากเรื่องอื่นๆ ที่ชอบ จะต้องมีตัวละครซักตัวที่ชอบเป็นพิเศษในใจ    อย่างเรื่องนี้ รู้สึกว่า  ฉาย   เป็นคนที่ นอกจากมี IQ สูง ฉลาด เรียนเก่งแล้ว ก็มี EQ สูง มากๆ เช่นกัน  ซึ่งก็น่าจะเกิดจากเบ้าหลอมจากครอบครัวที่ดี    ตะวัน  ก็ น่ารัก งี่เง่า และ มีเสน่ห์ดี     ส่วนพี่ขุน จริงๆ ออกจะไม่ชอบเล็กๆ เพราะ ธรรมดาก็อยากให้ ตัวเอกได้กันเน๊อะ  แต่มาใจแป๊ว แบบ วูบ ตอนรู้ว่าจากไป     พี่กบ  จริงๆ ตอนแรก โผล่มาไม่ชอบเหมือนเป็นตัวมาร 5555   แต่พอหลังๆ ที่เริ่มผันบทบาท ก็นึกนิยมในใจว่า โอเคดี     
ู้


สุดท้ายนี้  อยากบอกว่า   "เด็กชายตะวันฉาย นายกรินกรณ์ กับพี่ชายปากบอน บ้านข้างๆ"  =   Simply the best    ชอบมากๆ  มันไม่ธรรมดาจริงๆ   ให้ความรู้สึก  สนุก  คละเคล้า ไปกับการสร้าง  อารมณ์ ที่สะเทือนความรู้สึก ได้เจ็บปวด แบบ ยิ้มทั้งน้ำตาจริงๆ   เยี่ยมมากๆ 

[brookzaa]

น้อยเรื่องนัก สำหรับนิยายที่อ่านแบบทุกตัวอักษร ค่อยๆ อ่าน ค่อยๆ ซึมซับ เรื่องนี้ก็เป็นอีกเรื่องหนึ่งเลย

อ่านไปจินตนาการไปว่าถ้าเป็นตัวเองจะทำยังไง จะทนได้ไหม

ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆ ที่ทำให้อ่านได้ทุกตัวอักษรจริงๆ อย่างที่กล่าวข้างต้นน้อยเรื่องนักที่จะอ่านแบบนี้

ว่าแล้วก็ไปหาอ่านผลงานอื่นๆของคุณผู้แต่งอ่านดีกว่า  ฟิ้ว

 

[anue]

กลับมาอ่านอีกรอบ หลังจากอ่านไปหลายเรื่อง แล้ววนมาใหม่ ไม่ได้เข้ามานานพอดู

[แมลงมีพิษชนิดหนึ่ง]

สุดท้ายตะวันก็ไม่ได้รักตะวันฉายเหมือนที่ตะวันฉายรักตะวัน เฮ้อ ๆๆๆ เศร้าใจจัง

 

[Junrai_Hyper™]

อ่านกี่ทีก็บีบหัวใจตลอด
ต้องทำใจให้เข้มแข็งเวลาอ่านเรื่องนี้

[b02290]

หน่วงจนบรรทัดสุดท้าย แต่ครบทุกอารมย์จริงๆเลย เรื่องนี้

[graciej]

เพิ่งอ่านจบค่ะ  ดีใจมากมายที่เข้ามาอ่าน มาร์คทิ้งไว้นานแล้ว

รับได้กับตอนจบนะคะถึงแม้มันจะแตกต่างจากนิยายทั่วไป  ปกติจะไม่อ่านนิยาย bad ending แต่นี่บอกไม่ถูกว่าจะเรียกว่าอะไร 
ในชีวิตจริงฉายเองก็คงไม่ได้รู้สึกหน่วงมาก เพราะมันก็เป็นแบบนี้มานานแล้ว
ดีเสียอีกที่ท้ายที่สุดแล้ว ฉายก็ได้อยู่กับตะวัน

อ่านจบในสองวัน คนเขียนโยนดราม่าใส่นิยายอย่างแนบเนียน
อ่านแบบไม่เสียน้ำตาสักหยด แต่รู้สึกมึนๆ อึนๆ เหมือนจะท้องอืด 

ขอบคุณที่เขียนขึ้นมานะคะ ชอบมาก เป็นนิยายที่จะวนกลับมาอ่านอีกรอบแน่นอนค่ะ

[beer9999]

เศร้า แต่... ชอบ

[Cloudnine]

จะอ่านกี่รอบก็ยังเสียน้ำตาได้เสมอ รักกกกกกกก

[tarotman]

นี่คือ นิยายเรื่องแรกที่อ่านจนจบ เมื่อหลายปีก่อน
ตอนนั้น ยังไม่เช้าใจในมัน

ตอนนี้ ยิ่งกว่าเข้าใจ

ความรัก สมหวัง วัดกันที่ตรงไหน

ได้ครองคู่กัน หรือ แค่ เห็น เขามีความสุข ก็ พอ

[TonyPat]

 

[chanabang]

จะร้องไห้ ก็ร้องไม่ออก
จะยิ้มก็ ยิ้มไม่สุด
บอกไม่ถูกเลยค่ะ

[Monkey D]

อ่านวันเดียวจบเลย

อินตามอีกแล้ว ชอบทุกบทเลย ถึงขั้นเก็บไปฝันจริงๆ ฝันตอนกลางวัน ฝันว่าฉาย แม่โอ๋ พ่อเจด ช่วยกันประกาศตามหาพ่อแม่ตะวัน แต่พอตื่นขึ้นมาอ่านต่อก็ต้องอึ้ง เมื่อคราวนี้กลายเป็นพ่อเจดกับแม่โอ๋ที่ต้องจากฉายไป แล้วก็ช็อคต่อเมื่อตะวันถูกแทง ฮือออออออออ

อินไปกับทุกคนเลย เป็นอีกเรื่องที่ไม่มีตัวร้าย ไม่มีคำหวาน แต่รับรู้ได้ว่าความรักที่ทุกคนมีให้กันมันมากมายแค่ไหน

อย่างน้อยตะวันก็ได้อยู่กับฉาย แม้จะไม่ใช่ฐานะคนรักแต่ก็ไม่ได้แปลว่าจะรักกันน้อยไปกว่าคู่รักซะเมื่อไหร่

คุณภัคD แต่งได้กินใจมากจริงๆค่ะ

[HZtaoFan]

ถ้าใครอกหักแล้วมาอ่านเรื่องนี้
คงฆ่าตัวตายอะ55555555
(ในเลขห้ามีน้ำตาซ่อนอยู่)
 

[เงาเดือน]

เสียใจมากตอนรู้ว่าพี่ขุนตาย เรามองจากมุมฉายแต่ก็มีความรู้สึกว่าขุนและตะวันรักกันมากๆจริงๆ เรื่องนี้มันทั้งอบอุ่นทั้งเศร้า ทั้งอยากร้องไห้ไปในเวลาเดียวกัน

[Narugojang]

ยามตะวันฉาย มีใครบ้างไม่รักตะวัน
พออ่านจบ ประโยคนี้ก็วนอยู่ในหัวตลอด
ตะวันถูกรายล้อมด้วยความรักมาตลอด และฉายก็อยู่ข้างๆตะวันมาตลอดเช่นกัน
พออ่านจบก็ไม่รู้ว่ารู้สึกยังไง มันหน่วงๆ ไม่รู้เหมือนกันว่าจริงๆมันควรจบแบบไหนถึงจะรู้สึกดี

ขอบคุณ คุณภัคD นะคะ สำหรับเรื่องราวดีๆที่ถ่ายทอดให้เราอ่าน มันเจ๋งมาก

[unicorncolour]

เป็นครั้งแรกที่อ่านแล้วไม่อยากให้ตะวันกับฉายเป็นพระนายกันเลย เพราะชอบการอยู่คู่กันแบบขนานของทั้งคู่มากกว่า แม้จะเจ็บจี๊ดและสงสารฉายมากก็ตาม ตะวันคู่กับพี่ขุนเหมาะกันดีแล้ว ทั้งสองผูกพันธ์กันมาก ชอบเลยล่ะ แต่เสียใจที่พี่ขุนกลับบ้านเร็วเกินไป ซึ่งก็ทำให้นิยายเรื่องนี้กลมกล่อมดี o13รักเรื่องนี่ ขอบคุณมากเลย

[Zinub]

กลับมาอ่านรอบที่เท่าไหร่แล้วไม่รู้

คิดว่าจะอ่านข้ามๆ ผ่านๆ แต่ทำไม่ได้

ดูทุกตัวอักษรเหมือนเดิม ชอบมากเรื่องนี้

ขอบคุณที่เรื่องนี้ยังอยู่ยังไม่หายไปไหน