นาย…เป็นของฉันคนเดียว
ตอนพิเศษ ยะ-น้อยหน่า 2
ผ่านมาห้าปีจากเด็กชายน้อยหน่ากลายเป็นนายน้อยหน่านักเรียนมอหกที่เตรียมตัวสอบเข้ามหาวิทยาลัย
“พี่ยะหนูเลือกไม่ถูกไม่รู้จะเรียนที่ไหนดี”น้องนั่งทำหน้าเซ็งเพราะเลือกไม่ได้ว่าจะเอามหาวิทยาลัยไหนอยู่ที่หนึ่งถึงสี่ตามลำดับ น้องเรีนเก่งมากได้เกรดสี่ทุกเทอม เป็นที่ภาคภูมิใจของผมแล้วก็นิดมาก นิดถึงกับร้องไห้เวลาเห็นใบเกรดเฉลี่ยของน้อง
ผมเดินมานั่งบนโซฟาข้างๆน้อง น้องเอียงตัวมาเกยบนตักผมแล้วยื่นใบสมัครให้ดู
“เลือกมหาลัยนี้สิ จะได้จบทีเดียวกัน”ผมชี้ไปที่มหาลัยแห่งหนึ่ง น้องทำตาโต
“พี่ยะจบมหาลัยนี้หรอ หนูจะเรียนที่นี่ด้วย หนูอยากเรียนมหาลัยเดียวกับพี่ยะ”
“เอาสิ เราจะได้เป็นรุ่นพี่รุ่นน้องกัน”
“พี่หมอยะ น้องหมอน้อยหน่า”น้องพูดเบาๆแล้วเขินหน้าแดง ผมกอดน้องแน่น น้องเอียงตัวมานอนซบผม
“น้องใครน้า เก่งที่สุดเลย”
“พี่ยะติวให้หนูทุกคืน หนูก็เลยเก่งไง”
“เรานั่นแหละขยัน พี่ดีใจจัง”ผมยิ้มหน้าบานชื่นชมน้องออกหน้าออกตาย
น้องหันมากอดผมแน่น คืนนั้นเราสองคนเลยนอนกอดกันกลม
ผลสอบออกมาน้องได้เรียนที่มหาลัยเดียวกับผม น้องดีใจมากเลยให้ผมพาไปบอกนิด นิดร้องไห้กลางร้าน จนเพื่อนร่วมงานต้องให้หยุดงานมาฉลองกับน้อง สองคนพี่น้องดีใจเดินคุยกันตลอดทาง น้องหันมาหาผมบ่อยๆ มือหนึ่งจับกับนิดอีกมือหนึ่งก็จับมือผมไว้แน่น
“ขอบคุณ คุณยะมากนะครับ”นิดหันมาขอบคุณผม เดี๋ยวนี้เราเรียกชื่อกันเมื่อก่อนทุกคนจะเรียกผมว่าคุณหมอ หรือพี่หมอ เดี๋ยวนี้เปลี่ยนมาเรียกชื่อเล่นกันแล้ว
“น้อยหน่าเขาตั้งใจเรียนมากกว่าครับ”
“พี่ยะติวให้หนูทุกคืนเลยพี่นิด”น้องหันไปบอกนิด นิดก็ก้มตัวขอบคุณผมใหญ่ จนผมต้องเขย่ามือน้องไว้ไม่ให้ชมกันมากเดี๋ยวลอย ฮ่าๆๆๆ
“เดี๋ยววันนี้ผมเป็นเจ้ามือเลี้ยงฉลองเองครับ”นิดบอก น้องดีใจร้องเย้ผมเดินตามสองพี่น้องไปร้านอาหารแห่งหนึ่งขึ้นชื่อมากเรื่องเป็ดอร่อย
“คุณยะทานได้ใช่ไหมครับ”นิดหันมาถาม
“ครับทานได้ครับ”
น้องนั่งข้างผมส่วนนิดนั่งตรงข้าม ผมยกตักอาหารให้น้องด้วยความเคยชิน น้องก็ตักให้ผมบ้าง ถึงแม้จะพูดคุยกับนิดแต่เราสองคนดูแลกันตลอด จนนิดอมยิ้มและมองจนผมสัมผัสได้
“เห็นแบบนี้นิดก็ดีใจ”ผมหัวเราะแกน ๆ
“ถ้าหนูเรียนจบ หนูจะซื้อบ้านหลังใหญ่ๆ เราจะได้กลับมาอยู่ด้วยกัน”น้องพูดเสียงดังด้วยความมุ่งมั่น
“ได้เลย ตั้งใจเรียนนะอีกหกปี จบมาจะได้มารักษาพี่”
“ได้เลยพี่นิดป่วยตรงไหน หนูจะรักษาให้ฟรีเลย”
“เอ๊ะ นั้นมันนโยบายรัฐบาลเขาอยู่แล้วหรือเปล่า”แล้วทุกคนก็หัวเราะกันลั่นโต๊ะ
เนื่องจากวันนี้เราคุยกันจนห้างปิดระหว่างทางมาส่งนิดที่หอ น้องนอนหลับคอพับอยู่บนเบาะข้างๆ
“ขอบคุณมากครับ”นิดบอก ผมยกมือรับไหว้นิด
“คือว่าหมอยะครับ”เขสดึงผมออกไปคุยนอกรถ
“มีอะไรหรือเปล่าครับ”ผมติดเครื่องไว้แล้วเดินตามลงมา
“คุณหมอ กับน้อยหน่า เอ่อะคือ…”
“ผมรักน้องครับ”ผมสารภาพไปตามตรง ผมรักน้อง ห้าปีที่อยู่ด้วยกัน ผมดูแลเขา ให้ความรักเขา ผมมั่นใจว่ามันคือความรัก ผมอยากอยู่กับน้องทุกวัน อยากทานข้าวด้วยกัน นอนด้วยกัน เจอหน้ากันทุกวัน
“ขอบคุณครับที่บอกผมตรงๆ ผมเชื่อว่าคุณยะดูแลน้อยหน่าได้ ผมรู้ว่าน้องรู้สึกกับคุณยังไง ผมแค่จะบอกว่า ผมไม่ว่าอะไร ขอให้เป็นการตัดสินใจของทั้งสองคนครับ ถ้าน้องเรียนจบแล้วน้องจะกลับมาอยู่กับผมหรือจะอยู่กับคุณยะต่อไป ก็สุแล้วแต่เขา ผมตามใจน้องครับ”
“ขอบคุณมากครับ ถึงเวลานั้นผมจะให้เขาตัดสินใจ ระหว่างนี้ผมจะดูแลเขาให้ดีที่สุด”
“ขอบคุณมากนะครับที่ดูแลพวกเราขนาดนี้”
“ไม่เป็นไรครับ ผมเต็มใจ”
“ผมขึ้นห้องแล้วครับ ขอบคุณมากครับ สวัสดีครับ”
ผมยืนรอจนนิดเข้าไปในตึก จากนั้นก็หมุนตัวกลับขึ้นรถ น้องมองผมตาแป๋วใบหน้าแดงซ่าน
“ตื่นแล้วหรอ”ผมยีหัวเล็กไปมา น้องจับมือผมแล้วเอาไปแนบแก้ม จากนั้นก็หลับตาแล้วนอนต่อ เสียงเขาพึมพัมเบาๆจับใขความไม่ได้ ได้อยู่ด้วยกันแค่นี้ก็มีความสุขแล้ว ขอบคุณทุกอย่างที่ทำให้เราได้พบกัน
ผมอุ้มน้องขึ้นห้อง ค่อยๆวางเข้าบนเตียง น้องยกมือมากอดคอผมแล้วดึงจนผมล้มทับตัวน้อง
“พี่ยะครับวันนี้นอนด้วยกันนะ”น้องอ้อน ผมขยับตัวลงไปนอนข้างๆเขา จากนั้นก็เท้าแขนนอนมองหน้าคนตัวเล็ก น้องลืมตามองผมแล้วยิ้มเจ้าเล่ห์
“ยิ้มอะไรหื้ม”ผมหยิกแก้มน้อง
“หนูดีใจ”
“ดีใจเรื่องอะไรครับ”
“ดีใจที่พี่ยะรักหนู”แล้วพี่จะไม่รักน้อยหน่าได้ไง ก็น้อยหน่าเป็นเด็กดี ตั้งใจเรียนเชื่อฟังพี่ยะทุกอย่างแบบนี้
“แล้วหนูรักพี่ยะไหม”ผมนิ่งรอฟังคำตอบ น้องไม่พูดแต่ขยับตัวเข้ามาใกล้ผม จากนั้นบรรจงทาบริมฝีปากลงบนแก้มของ
“รักที่สุดในโลก รองจากพี่นิดเลยครับ”ฮ่าๆๆ ผมหัวเราะลั่นห้อง โอเคยอมให้นิดคนนึง
“อยู่กับพี่นะ อยู่ด้วยกัน”
“ครับ อยู่ด้วยกัน”เสียงกระซิบตอบของน้องถูกกลืนหายไปด้วยจูบของผม ผมพลิกตัวคล่อมทับเข้า ผมค่อยๆโลมเลียซาบซึมสัมผัสวาบหวามช้าๆ น้องครางอื้ออ้า ช่วยเร้าความรู้สึกของผม
“พี่รักน้อยหน่าที่สุดเลย”
“อ๊า หนูรักพี่ยะ อ๊ะ”ผมแทรกลิ้นร้อนเข้าไปในแกเล็กควานหาความหวาน รู้ตัวอีกทีร่างกายของผมกับน้องก็เปลือยเปล่าผมไม่รอช้า ไล้มือปลุกอารมณ์น้องทั่วตัว น้องบดเบียดตัวเข้าหาผม ผมขยับดูดกลืนน้องทีละนิดไล่จากใบหน้าเล็กลงมาคอเล็กจนถึงหน้าอกหวาน ผมดูดดึงกินจนพอใจ
จากนั้นค่อยๆจับขาของน้องแยกออกแล้วแทรกตัวเข้าไป น้องนอนบิดไปมาอยู่บนเตียง ผมใช้เจลขนาดเย็นเปิดช่องทางให้มันเข้าได้สะดวกก่อนจะจัดการจนเราเสร็จสมอารมณ์หมายด้วยกันทั้งคู่ ผมกระซิบบอกรักน้องตลอดเวลา น้องตอบสนองผมทั้งคืนอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย
ตอนเช้าน้องยังไม่ตื่นผมนอนมองน้องตั้งแต่เมื่อช่วงสาง เขาหลับสนิทในอ้อมกอดของผม
ฟอด
ผมก้มลงไปหอมแก้มบาง จูบวนไปมาจนพอใจ หอมทั้งตัว อยากกอดอีก อยากรักอีก แต่น้องคงไม่ไหว
หมอยะจะรักน้อยหน่าคนเดียว…ตลอดไป ......................................................................................
ตอนพิเศษของหมอยะ กับน้อยหน่า จบแล้วนะค่าาา^^
หน้าปกมาแล้ววววววว
ประกาศรวมเล่มจร้าาาาาาาา
รายละเอียดดดดดดดดดดดด
หนังสือนาย…เป็นของฉันคนเดียว
-ขนาด 200-250 หน้า
-เนื้อหาในเล่ม 25 ตอน
-ตอนพิเศษห้าตอน ดังนี้
ตอนที่ 1 พี่เอ็กซ์+น้องพาย : คอนโดของเรา NC
ตอนที่ 2 พี่เอ็กซ์+น้องพาย :กิจวัตประจำวัน NC
ตอนที่ 3 พี่หมอยะ+น้องน้อยหน่า : รับดูแล
ตอนที่ 4 พี่หมอยะ+น้องน้อยหน่า : ของขวัญวันสอบติด
ตอนที่ 5 สลาฟ+น้องกัสเบล : มากกว่าน้อง
อื่นๆฯ
แถมฟรี! โปสการ์ดขนาด 4*6 นิ้ว สองแผ่น ที่คั่นหนังสือหนึ่งอัน
ราคา 300 บาทเท่านั้นนนนนน ค่าส่ง ลงทะเบียน 30 บาท EMS 50 บาท ค่าทุกคนจงสนใจและเมลเข้ามาจองได้ที่ fabinofern69แอดgmail.comเลยค่า
จองและโอนเงินได้ตั้งแต่วันนี้ – 25 เมษายน
โอนเงินวันสุดท้ายวันที่ 30 เมษายนนะค่าาาาาาา
ค่าน้ำค่าไฟ ค่าเช่าหอ เอาไปซื้อนมให้เด็กๆค่า ฮ่าๆๆ
เด็กๆคือ เด็กในตัวละครฝ้ายน้า
ชีวิตจริงยังไม่มีสะมี อุคริอุคริ >O<
ริวิวตอนพิเศษในเล่มแป๊บบบบบบ
/////////
ไปถึงร้านอาหารเป็นอาหารญี่ปุ่นมีห้องส่วนตัวแยกส่วนตัว น้องรีบลงจากรถจากนั้นเราก็เข้าไปด้านใน ผมสั่งอาหารจากนั้นพนักงานก็มาเสิร์ฟ ผมนั่งทานก็มองตาน้องไป
“ห้ามเลยนะที่สาธารณะ”น้องดุไว้ ห้องข้างๆกั้นกันแค่กระดาษแบบญี่ปุ่นคือถ้าทำอะไรกันห้องข้างๆจะรู้ทันที มันก็น่าลองใช่ไหม ผมขยับเข้าไปนั่งใกล้ๆน้อง
“มันก็น่าลองไม่ใช่หรอ”
////////
ทุกคนต้องอุดหนุนน้าาาาาาาาา
สอบถามเพิ่มเติมม กดถูกใจแฟนเพจเลยค่าาาาา
https://www.facebook.com/faiizfiction
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
