หัวข้อ: l นาย…เป็นของฉันคนเดียว l จบ!!!

[toshika]

 

น้องพายน่ารักมาก แถมอัจฉริยะสุดๆ

[ฝ ฝ้าย]

นาย…เป็นของฉันคนเดียว
บทที่สิบ

   “มึงมีอะไรจะบอกกูมากกว่านี้ไหม อย่างเช่นทำไมโจรถึงลักพาตัวน้องไป”ผมโทรไปถามไอ้ลาฟแต่เช้า



   “มันต้องการเงิน อากูบอกว่ามันขู่เรียกเงิน”



   “แล้วอามึงได้ให้มันไปปะ”



   “วันที่จะไปแลกตัว มันบอกว่าน้องหาย”



   “หมายความว่าไง มันทำน้องหาย”



   “พวกมันโทรมาบอกอากูว่าไม่ต้องการเงินแล้ว มันบอกว่าน้องหายไป”


   “มึงคิดว่าจะมีคนภายในรู้เรื่องการลักพาตัวน้องไหม”



   “คิดว่าไม่มีนะเว้ย ทำไมมึงคิดงั้นวะ”มันโวยวาย



   “มึงลองคิดดูนะ น้องอยู่อังกฤษ แล้วมาเที่ยวเมืองไทยไม่กี่วัน ถ้าไม่รู้จากคนใน พวกมันจะรู้ได้ไงว่าน้องมาไทยวันไหนแล้วไปที่ไหน มันคงไม่จับสุ่มสี่สุ่มห้าแล้วเรียกค่าไถ่หรอก”



   ปลายสายเงียบไปสักครู่นึง



   “มึงพูดน่าคิด เดี๋ยวกูสืบทางนี้อีกที”



   “มีคนเจอน้องล่าสุดตรงสี่แยกอโศก น้องออกมาขอทาน ภาพจากกล้องวงจรล่าสุด”ผมบอกรายละเอียดสุดท้ายที่ตำรวจบอกผม ใช่ เพราะหลังจากนั้นผมก็ดึงน้องขึ้นมาบนรถ และพากลับมาด้วย



   “ขอทานเนี่ยนะ เชี่ยเอ้ย”มันสถบคำโต



   “ลุงกูกำลังตามล่าแก๊งค์ขอทานอยู่คิดว่าไม่เกินอาทิตย์นี้น่าจะได้อะไรเพิ่ม”



   “ถ้ามึงเจอน้องพายแล้วมึงจะคิดภาพไม่ออกเลยแหละว่าเด็กน่ารักๆแบบนั้นจะไปขอทานได้ไง”เออ กูรู้ กูกอดอยู่ทุกวัน ผมอยากตะโกนบอกมัน



   “ยังไงก็ขอบใจมาก กูจะดูทางนี้ให้อีกที มึงครับเร็วๆนะ ถ้าหลานกูต้องไปทรมานแบบนั้นกูสงสารวะ”มันกำชับ



   “อื้อ รับรองว่าน้องปลอดภัยแน่ๆ”กูดูแลอย่างดีน้องไม่มีอันตรายหรอก ถ้าไม่ใช่จากกูอ่ะนะ



   “ถ้ามีอะไรเพิ่มเติมโทรมากูเลยนะ”มันย้ำ



   “เออๆ แค่นี้นะ”



   ผมกดวางสายไป แล้วนั่งแก้งาน สายแล้ว น้องยังไม่ลุกจากเตียง ผมเลยเดินไปดูปรากฏว่าน้องตัวร้อนจี๋ ผมจัดการเช็ดตัวให้เขา แล้วโทรให้ไอ้หมอมาดูอาการน้อง



   “น้องเป็นไงบ้างวะ”



   “มีไข้สูง เดี๋ยวกูฉีดยาให้ แล้วมึงก็ให้น้องทานข้าวแล้วก็ทานยา เมื่อวานหนักหรือไง” ไอ้หมอแซวผม



   “หนักเชี่ยไร น้องเว้ย น้องไม่ใช่เมีย”เดี๋ยวฟาดเลย น้องตัวแค่นี้กูจะไปทำอะไรน้องเล่า



   “หร๊า”มันเสียงสูง



   “พอๆ ไม่ต้องมาแซว มึงโทรให้พยาบาลมาดูแลน้องด้วย วันนี้กูมีประชุมไม่ว่างดูแล เข้าใจไหม”



   “โอเคครับ เดี๋ยวหมอจัดให้”มันเก็บอุปกรณการตรวจแล้วหันมาตะเบ๊ะใส่ผม



   “เออ แล้วนิดเป็นไงบ้าง”ผมถามถึงคู่ขาที่ผมฝากไอ้หมอดูแลวันนั้น



   “ก็มีแผลฉีก อักเสบ  แต่กูเย็บแผลให้ละ แล้วก็ให้ยา พักซักอาทิตย์ก็หาย”



   “ขอบใจมาก เดี๋ยวกูให้คุณโฉมโอนเงินไปให้นะ”ผมตบหลังมันเบาๆ



   “ไม่เป็นไร ก็มันรวมอยู่ในเงินเดือนอยู่แล้ว”



   “เอาน่าๆ พิเศษๆ มึงจะได้เอาไปทำบุญเยอะๆไง” ไอ้หมอชอบทำบุญพอว่างก็ไปบ้านเด็กกำพร้า ทำบุญ สร้างโรงเรียน แจกหนังสือ เสื้อผ้าอะไรประมาณนี้



   “โอเค เดี๋ยวฉันส่งพุยาบาลมาให้ ยังไงก็ให้น้องทานข้าวทานยาก่อนนะ”มันกำชับแล้วกลับออกไป


   ผมปลุกน้องทานโจ๊ก น้องงัวเงียไม่มีแรง แต่ก็ฝืนทานเข้าไปจนหมดเพราะผมป้อน จากนั้นผมก็ให้เขาทานยาแต่มันเป็นยาเม็ดน้องไม่ยอมทานผมก็เลยใช้วิธีแบบผู้ใหญ่


   จับยาใส่ปากแล้วตัวเองทานน้ำแล้วประกบปากน้อง


   น้องหน้าแดงยิ่งกว่าเดิม ส่งเสียงอู้อี้ดิ้นแล้วกลืนยาลงไป ผมแอบส่งลิ้นเข้าไปหวานหาความหวานข้างใน มันนุ่มนิ่มไปหมด จากนั้นผมก็ปล่อยน้องเปนอิสระ



น้อพายขยับตัวมานอนบนตักผม ผมเลี้ยงลูกแมวอยู่ใช่ไหม   ผมใช้มือลูบหัวเขาไปมา มันนิ่มมากเลย กลิ่นยาสระผมที่ผมชอบใช้ด้วย เวลาเป็นไข้แล้วแก้มแดงก็น่ารักไปอีกแบบนะ



   ครืด ครืด ครืด



   คุณโฉมโทรมา



   “ว่าไง”



   “พนักงานมาครบแล้วคะ ตอนนี้โฉมพิมพ์เอกสารแล้วก็ติดต่อเจ้าหน้าที่แล้ว ห้องประชุมพร้อม ตอนบ่ายเริ่มประชุมได้คะ”คุณโฉมรายงาน


“ไม่มีใครหายไปใช่ไหมครับ”


“ไม่มีคะ”


“ผมอยากให้คุณเชิญบริษัทตรวจสอบบัญชีเมื่อวาน แล้วก็บริษัทเก่าๆที่เราจ้างมาทำบัญชีด้วย”



“ได้คะ”



หลังจากสั่งงานผมยกตัวน้องไปนอนบนเตียง  แล้วเข้าไปอาบน้ำ เตรียมตัวเข้าประชุม



บริษัทที่จ้างมาทำบัญชีมีปัญหา ตอนนี้พนักงานที่จ้างมาเองก็ทำบัญชีมีปัญหา ซึ่งมันผิดเหมือนกัน ทำแบบเดียวกัน เรื่องแบบนี้ทำคนเดียวไม่ได้ต้องทำเป็นขบวนการ ผมต้องตัดไปตั้งแต่ต้นลม จับกันให้ได้ตรงนั้นให้คาหนังคาเขา



“พี่จะไปทำงานแล้วนะ อยู่คนเดียวได้ไหม เดี๋ยวมีคุณพยาบาลมาดูแลนะ เย็นๆพี่จะรีบกลับ”ผมลงไปนั่งบนเตียงแล้วก้มบอกน้อง



“อื้อ”น้องใช้มือดึงแนเสื้อผมไว้



“หื้มว่าไงคนดี”ผมก้มลงไปใกล้กว่าเดิมคราวนี้แอบหอมแก้มบาง







“……………”





น้องกระซิบบอกผมเบาๆ ผมตัวชาเล็กๆ น้องปล่อยมือจากแขนผมแล้วนอนต่อ




ผมหอมแก้มน้องสามสี่ครั้ง นั่งรอจนพยาบาลมา จากนั้นก็เตรียมเอกสาร ไปที่บริษัท









....................................................................................

มาแล้ววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววว
 

สอบเสร็จเมื่อวาน วันนี้เลยไปเที่ยวกับเพื่อน กลับมาลืมว่ายังไม่ได้เขียนตอนที่สิบปั่นได้เล็กน้อย
อย่าว่ากันนะคะ ^O^

เดี๋ยวกลับไปปั่นต่อ สนุกในการอ่านน้าาาา ลั๊ฟยู้ววววววว

 

[kangteuk1995]

มาดึกจังเลย กำลังจะนอน ดีนะที่เข้ามาดูก่อนไม่งั้นได้อ่านพรุ่งนี้แน่เลย

[Ipatza]

กระสิบว่าอิหยัง
เอร๊ยๆ
เรื่องบริสัทหรือกระสิบว่ารักอะ 55+

[KURATA]

อ๊าคคคคค น้องบอกอะไรอ่า
ขนาดเป็นไข้ยังน่ารัก อิอิ
รอตอนต่อไปค่า

[หมูน้อย]

 

น่ารักมากอะน้อง
คุณพี่ก็นะ จะปิดได้นานแค่ไหน

อ่านแล้วเปรม  ดีใจด้วยสอบเสร็จแล้ว
 

[maemix]

น้องพายป่วย พี่เอ็กซ์ก็งานนยุ่งอีก
รีบจับตัวขบวนการร้ายให้ได้นะ
จะได้รีบมาดูแลน้องพาย

[Maytbb]

 

[iLmbkginvsv]

อะไรน้องบอกอะไรหรออยากรู้อ่ะ 

[fay 13]

 

[nunnuns]

หยาาาา กระซิบจั่งใดหว่า

[Rafael]

 

[sukaz]

น้องพูดว่าอะไร ค้างอ๊า!!!!!!!!!!!

 

[Ryoooo]

มองกระซิบบอกไรอะ
เค้าไม่ได้ยินนนน (ผิด)
น้องน่ารักเนอะ ไม่สบายแก้มแดงๆ อิอิ
หมอแซวไม่ถูกนะ เพราะถ้าจะรังแกน้องพาย แล้วจะไปหานิดทำไมเล่า

หมอจะได้กับนิดมั้ยอะ
อยากให้นิดเจอคนดีๆ สงสาร

[double9JH]

น้องพายกระซิบว่าไรอ่า~


 

[Chichi Yuki]

กระซิบอะไรกันหนูพาย
อยากรู้ๆ

[McKnight]

น้องพายเจ๋งอ่ะ
นอกจากน่ารัก น่า......ฟัด แล้ว น้องยังฉลาดอัจฉริยะอีกแหนะ

โอมมม..... นายเอ็กซ์  จงไม่ทน... ไม่ทน....  ไม่ทน.... ฮิฮิ

เนื้อเรื่องเข้มข้น สนุกมากครับ

[kenghan]

พี่เอ็กซ์  แค่น้องเหรอ ปากไม่ตรงกับใจเลยยยยยยยยย

[Vavaviz]

น้องพายกระซิบอะไรหว่าา

รอตอนต่อไปๆๆ

[Serioz]

งือน้องบอกอะไรอ่ะ อยากรู้บ้างงงง 

[namikaze21]

กระซิบอะไรหว่า ค้างคาๆ อยากรู้ๆ

[cher7343]

กระซิบอะไร เค้าอยากรู้ด้วยยยยยยยย 

[sakiko]

แล้ว ยังไง น้านนนนนนนน 

โอ้ยยย  ค้าง ดี แท้ ค่าา

[ampkung]

กระซิบว่าไรน้า ค้างอย่างแรง

[ReiiHarem]

เข้ามาเพราะคำว่า โชตะ จริงๆ
น้องนิดกะน้อยหน่าเป็นพี่น้องกันชิมิ เดาเอาจากชื่อ นอหนูเหมือนกัน

[noinha31]

ค้างงง
น้องกระซิบว่าอะไรอ่าาาาา

ปล. เราติดตามคนเขียนทุกเรื่องนะค่ะะะ   

[loveaaa_somsak]

น้องกระซิบว่า " กลับมาต่อเร็วๆนะ"

[GETIIZ]

งื้ออออออ น้องพายน่ารักมากกกกกกก
ขนาดป่วยยังน่ารัก แถมเป็นอัจฉริยะ
เพราะแบบนี้ใช่มั้ยแม่ใหญ่ถึงอยากจะกำจัดน้อง !!! เลวมากกกก
พี่เอกซ์ดูแลน้องดีๆน้าาาาาา

[ฝ ฝ้าย]

นาย…เป็นของฉันคนเดียว
บทที่สิบเอ็ด

   ‘กลับมากอดพายเร็วๆนะครับ’




   เสียงกระซิบของน้องยังก้องอยู่ในหัว ตอนนี้ไม่อยากประชุมแล้วอยากยกเลิกแล้วกลับไปกอดน้องแน่นๆ อยากดูแลน้องตอนน้องป่วย ไม่อยากทิ้งไว้แบบนั้น



“เริ่มการประชุมได้”ผมหันไปหาคุณโฉมเธอพยักหน้ารับ แล้วแจกเอกสารให้กับผู้เข้าร่วมประชุม



   ผมนั่งอยู่หัวโต๊ะฝั่งซ้ายคือเจ้าหน้าที่การเงินและบัญชีปัจจุบัน ฝั่งขวาคืออดีตเจ้าหน้าที่และบริษัทที่เคยถูกจ้างวาน ตรงกลางเป็นบริษัทตรวจสอบสามบริษัทเมื่อวาน มีคุณตำรวจและทนายนั่งอยู่หลังห้องด้วย



   “ที่ทุกท่านถืออยู่เป็นรายงานบัญชีของบริษัทเราในช่วงสิบปีที่ผ่านมา ผมเรียกประชุมวันนี้เพราะต้องการรู้ตัวคนปลอมแปลงบัญชีของบริษัท หวังว่าทุกคนจะให้ความร่วมมือด้วยนะครับ”



   “ขอโทษนะคะคุณเอ็กซ์ แต่บัญชีพวกนี้เราตรวจสอบแล้วเมื่อวาน ก็สรุปว่าไม่ผิดตรงไหนนี่คะ”เจ้าหน้าที่ตรวจสอบบัญชีบริษัทหนึ่งโพรงขึ้น



   “ใช่ครับ ที่พวกคุณตรวจสอบมันไม่ผิด แต่ผมลองดูอีกรอบ มันมีข้อน่าสงสัยอยู่”ผมลุกขึ้นอธิบายที่น้องพายบอกทีละข้อ บริษัทตรวจสอบค่อยๆตรวจไปพร้อมกัน



   เจ้าหน้าที่บัญชีและทั้งรายเก่าและรายใหม่นั่งหน้าซีดเป็นไก่ต้ม ลุกลี้ลุกลนเหมือนจะอยากออกจากห้องนี้เต็มแก่
“จริงอย่างที่ผมบอกใช่ไหมครับ”ทุกคนพยักหน้าเห็นด้วย



ผ่านไปเกือบ 10 ชั่วโมง ท้องฟ้าสว่างใสกลับมืดลงพริบตา



   “ผมขอให้ทนาย สืบค้นข้อมูลของพนักงานงานการเงินและบัญชี พบว่าพวกคุณทั้งหมดเคยทำงานที่แคชชิ่งคอมพานี บริษัทเก่าที่คุณพ่อผมเลยจ้าง ผมไม่อยากทำให้เรื่องราวใหญ่โตอย่างน้อยคุณก็เคยเป็นคนของพ่อและทำงานให้บริษัทมามาก คุณยื่นซองขาวมาให้ผม ผมจะเซ็นต์อนุมัติให้ แต่ถ้าพวกคุณปฎิเสธ ผมหาหลักฐานได้มากกว่านี้ เจอกันที่ศาลได้เลยครับ ขอบคุณครับ จบการประชุมเท่านี้”




   ผมเดินผ่านทุกคนออกจากห้องมา ภายในห้องเสียงดังขึ้นทันทีเกิดความโกลาหนครั้งใหญ่



   “คุณโฉม ส่งทนายแล้วก็คุณตำรวจด้วย อ้ออย่าลืมให้โอนเงินให้พวกเขาด้วยนะ”



   “คะ เออ เจ้านายคะ แล้วน้องพายเป็นยังไงบ้างคะ”



   “ผมให้พยาบาลดูแลอยู่ เมื่อเช้าให้หมอมาฉีดยาแล้วละอาการน่าจะทุเลาลง ขอบใจมาก น้องหายแล้วจะพามารบกวนใหม่นะ”



   “ได้คะ”เธอยิ้มหวาน



   ผมรีบขับรถตรงดิ่งไปโรงแรม ไอ้แจ๊คเดินมาต้อนรับเหมือนเดิม มันเป็นเจ้าของโรงแรมนะ แต่มันดูแลลูกค้าดียิ่งกว่าพนักงานอีก ต้อนรับ เปิดห้อง เช็ดอิน ถ้าถือกระเป๋าไปส่งห้องได้มันก็ทำ



   “เฮ้ย เอ็กซ์มาพอดีเลย”



   “ทำไมวะ”ผมทำหน้างงๆ แจ๊คฉีกยิ้มกว้างแล้วหันหน้าไปด้านใน ชัดเลย ชัดเลยครับไอ้ลาฟนั่งหัวโด่อยู่ที่โซฟากับสาวของมัน ผมเย็นวาบไปทั้งตัว



   “ไอ้เอ็กซ์เพื่อนรักมานี่เร็วๆ”ไอ้ลาฟยกมือกวักหยอยๆ



   แจ๊คยืนยิ้มส่ง ในใจผมนี่อยากไล่ไอ้ลาฟกลับไปไวๆจะแย่



   “ผู้บริหารดีเด่น ทำงานทั้งวันทั้งคืน ไปฉลองกับกูนะ”ไอ้ลาฟมันทำเสียงงุ้งงิ้งเพราะเมา สองมือมันกอดสาวเจ้าแน่น ทำปากจู๋ให้ดูน่ารัก



   “กูเพิ่งประชุมเสร็จไม่มีอารมณ์วะ มึงไปกับเด็กมึงเถอะ กูขอพักก่อน”



   “ทำงี้ได้ไงวะ ทำงานเสร็จมันต้องเมาดิ”มันโวยวาย



   “ไอ้เชี่ยลาฟคร๊าบ กูทำงานตั้งแต่บ่าย จะตีหนึ่งแล้วคร๊าบ ให้กูนอนเถอะ พรุ่งนี้มีประชุมปรับผังบริษัทอีก”



   “น้องจีจี้ ดูสิครับเพื่อนพี่มันใจร้าย ใจร้ายๆๆ มีน้องจีจี้ที่ดีกับพี่คนเดียว หน่มน้ม หน่มน้ม”มันหันไปอ้อนสคู่ขาแล้วซุกหน้าลงที่หน้าอกเธอ



   “แจ๊คมันมาได้ไงวะ”ผมหันไปถามแจ๊คที่ยืนมองเหตุการณ์อยู่หน้าเคาเตอร์



   “มันแวะมาชวนกูไปกินเหล้า กูขี้เกียจไปเลยบอกให้มันนั่งรอมึง ระหว่างรอเลยจัดไปหนึ่งยก เมาปริ้นอย่างที่เห็น”อ้อ แบบนี้นี่เอง



   “เรียกแท็กซี่แล้วเอามันกลับบ้านเลยนะ”ผมบอกแจ๊คสัน มันพยักหน้าแล้วให้พนักงานไปเรียก



   จากน้องจีจี้ก็พยุงไอ้ลาฟขึ้นแท็กซี่กลับไป ผมถอนหายใจยาว โคตรโล่งอก เกือบไปแล้วไหมละ



   “บอกไอ้ลาฟว่ากูกลับไปพักที่บ้านแล้ว อย่าให้ใครขึ้นไปรบกวนชั้นกูโอเค๊”ผมหันไปสั่งแจ๊คสัน มันแอ๊บแบ๊วทำมือโอเคส่งกลับมา ตายๆสติเพื่อนกูแต่ละคน



   ไปหาน้องดีกว่า



   ‘กลับมากอดพายเร็วๆนะครับ’



   คิดว่าพบจะแค่กอดปะ ผมอยากทำมากกว่านั้นอ่ะ ขอมากกว่ากอดได้ไหม แบบว่าถึงขั้นลึกซึ้ง ผมอยากเข้าไปอยู่ในตัวน้องอยากเป็นหนึ่งเดียวกัน อยากเป็นคนๆเดียวกัน



   ผมเปิดประตูเข้าไปคุณพยาบาลกำลังเก็บจานอาหารและเอายาให้น้องทาน น้องหยิบไปทานแล้วล้มตัวลงนอนต่อ แล้วพลิกไปมาเหมือนนอนไม่หลับ



   “สวัสดีคะ”พยาบาลสาวหันมาทักทายผม ผมยกมือชู่วที่ปากบอกให้เธอเบาๆ แล้วให้เธอกลับบ้านไป



   “พายทานข้าวแล้ว ทานยาแล้วเป็นเด็กดีแล้ว เดี๋ยวพี่เอ็กซ์ก็กลับมาใช่ไหมครับ”น้องพายหันหลังบ่นงึมงัม



   ผมก้าวขึ้นไปบนเตียงแล้วจับต้องน้องหันมาหา น้องมองหน้าผมแล้วเข้ามากอดใหญ่



   “ฮือ ฮือ พี่เอ็กซ์ไปไหนมาครับ พายก็นึกว่าพี่เอ็กซ์จะทิ้งพายแล้วซะอีก พายตื่นขึ้นมาไม่เจอพี่เอ็กซ์ อย่าทิ้งพายไปไหนนะครับ ฮือ ฮือ”



   “โอ๋ๆ อย่าร้องไห้สิ พี่ไม่ทิ้งพายไปไหนหรอก พี่กลับมากอดพายแล้วไง พี่มีประชุมเลยกลับดึกหน่อย ทำไมยังไม่นอนหื้ม”ผมจูบหน้าผากเล็กแล้วใช้มือเช็ดน้ำตาใสออกจากดวงตาเล็ก



   กลิ่นสบู่อ่อนๆมาจากตัวน้อง ผมจูบที่ผมเขาแล้วไล่จูบเลยๆไปทั่วใบหน้าหวาน



   “อาบน้ำมาหรอ ตัวหอมจัง”



   “ครับ พายหายป่วยตั้งแต่ตอนเย็นแล้ว คุณพยาบาลก็เลยให้อาบน้ำ พายก็อาบน้ำรอพี่เอ็กซ์มากอด แต่พี่เอ็กซ์ก็ไม่มาสักที”น้องบอกด้วยเสียงตัดพ้อเล็กๆ โอ๊ย ทำไมน่ารักแบบนี้ ผมอยากกอดเขาแน่นๆ แล้วจูบ กดกระชากเสื้ออกตอนนี้ ปล้ำให้ชื่นใจจริงๆ



   “น้องพายครับ”ผมกระซิบข้างหูน้องด้วยเสียงหวิว



   “คะ ครับ”น้องตอบมาสะดุด



   “พี่จะขออะไรพายได้ไหม”น้องทำหน้างง แล้วพยักหน้า



   “คือว่า……… พี่ขอมากกว่ากอดได้ไหม”



   “มากกว่ากอด…ตรงนี้หรอครับ”น้องชี้มาที่แก้ม ผมแบบเอามือกำผ้าปูแน่น



   “มากกว่านั้นครับ”น้องเขินหน้าแดง   



“มากกว่ายังไงละครับ”



“คือแบบว่า”ผมจะอธิบายยังไงวะ เมกเลิฟน่ะ เมกเลิฟ แบบว่าพี่เข้าไปอยู่ในตัวพายอะไรแบบนี้ โอ๊ยจะอธิบายเด็กยังดีดีวะ
น้องนอนมองตาปริบๆ



“ตรงนี้หรอครับ”น้องชี้ที่ปากตัวเอง ผมอ้าปากเหวอ เอาวะๆ จูบก็ยังดี



“ครับ ตรงนั้น”น้องบิดตัวหนีผล้วผลักผมออก



   “ก็ไม่รู้สิครับ”



   “น้องพายไม่ห้ามพี่ใช่ไหม”



   “ก็…………………”น้องนิ่งไป “แล้วแต่พี่เอ็กซ์สิครับ”



   โอ้ววไม่ทน ผมดึงตัวน้องเขามาแล้วกดจูบน้องอย่างรวดเร็ว



   “อ๊ะ อื้มมมม”น้องครางออกมาทันที ผมสอดลิ้นเข้าไปด้านในควานหาความหวานจากปากน้อง กดดูดดึงย้ำไปมาอย่างมีความสุข



   “พะ พี่เอ็กซ์ พายหายใจไม่ทัน”ผมปล่อยให้น้องหายใจแล้วกดจูบลงไปใหม้ คราวนี้ไม่รุนแรง หากแต่ช้าเนิบ เบาๆสองมือผมลูบไปทั่วตัวน้อง น้องบิดเร้าเหมือนคนขะขาดใจตาย







   มากกว่านี้ ผมต้องการมากกว่า















........................................................................
 

มาแล้วๆๆๆๆๆๆ
เมื่ออวานกลับมาจากทำงานกลุ่มก็น๊อคนอนหลับไปเลย
วันนี้เลยนั่งปั่นแต่เช้า ^^
แฮ่ๆ เย็นๆมาปั่นต่อไปเรียนก่อนนะคะ บ้ายบายย
 

[Yforever]

โอ๊ยยยย น้องพายน่าเอ็นดูจริงๆ
ลุ้นๆๆๆ เกือบแล้วค่าลุงเอ๊กซ์