หัวข้อ: l นาย…เป็นของฉันคนเดียว l จบ!!!

[punthipha]

  5 ปี น้องพายจะลืมพี่เอ็กซ์ หรือเปล่า

[★KVH™★]

กัสเบลลลลลลลลลลลลลลลลลลลล
น้องโคตรน่ารัก งื๊อออ   

[maemix]

อีกคู่ใช่ไหม
สมเป็นเพื่อนกัน กินเด็กทั้งคู่ทั้งพี่เอ็กซ์พี่ลาฟ

[KURATA]

พี่ลาฟกับน้องกัสเบลนี่ออกมาตอนไหนอ่ะ เค้าจำไม่ได้ แงๆๆๆๆๆๆๆๆ 
แต่น้องกัสน่ารัก 

[iammz]

แว๊บมาอ่านตอนพิเศษค่ะ^^

[jessiblossom]

 

[Pakbung Mazo]

คิดถึงเรื่องน้องพายแล้วสงสารพี่เอ็กซ์เลย ตั้ง5ปี น้องจะโกรธต้องโกรธพี่เอ็กซ์แน่ๆเลย พ่อน้องพายใจร้ายยยยยยยย

[КίmY]

ว้ากกก คู่พี่น้องนี่มันอะไรกันนน จะน่ารักเกินไปแล้วนะะะ แอร๊ยย 
รอนะฮะ  :')

[IöLIKE]

ThankS

[McKnight]

ใช้กาลเวลาพิสูจน์ใจ.....

น่าสงสารน้องพายจัง

[nunda]

เอิ่ม ต้องไปอ่านย้อนหลังซินะ
แบบว่า จำพี่ลาฟกะน้องกัสเบลไม่ได้อ่าาา  T_T

[night-nnc]

  5ปีเลยเหรอ น่าสงสารจังอะ

[manawzaa_25]

แด๊ดดี้ฮะ!!!ยื่นเงื่อนไขแบบนี้ไม่ใช่แค่ขุ่นพี่เอ็กซ์นะคะที่แทบจะทนไม่ไหว
อดเปรี้ยวไว้กินหวานอะร๊ายยยยย ต้องกินตอนเปรี้ยวๆ สิเคอะมันถึงจะแซ่บ!!

คุ คุ คุ //แค่เสียงหัวเราะนะเคอะ มิได้อยากติดคุก 

รอตอนต่อไปค่ะ อยากเห็นเฮียแกสมหวังได้กดน้องสักที
น้องพายยยย เตรียมตัวให้พร้อมนะลูก!!!

[ฝ ฝ้าย]

นาย…เป็นของฉันคนเดียว
บทที่ยี่สิบเอ็ด

ห้าปีผ่านไป



ร่างบางพับหนังสือพิมพ์แล้ววางไว้บนโต๊ะก่อนเดินมาร้องไห้บนเตียง ข่าวพี่เอ็กซ์ควงดารานางแบบออกงานไม่เว้นแต่ละวัน ไม่ว่าจะเป็นหน้าดาราซุบซิบหรือหน้าบันเทิงก็มีเยอะแยะไปหมด



ฮึกๆๆ



เขาพยามติดต่อไปหาพี่เอ็กซ์ทุกทาง โทรหาก็แล้ว ส่งอีเมล ส่งโปสการ์ด ส่งจดหมาย ทุกอย่างถูกตีกลับหมด



พายกำลังกลั้นสะอื้น สุดท้ายก็ต้องปล่อยโฮออกมากลับหมอนใบโปรด ทำไมมาทำธุระที่อังกฤษหลายครั้งถึงไม่มาหาเขาเลย ไหนบอกว่าจะมาหา จะมารับไปอยู่ด้วย โกหกอีกแล้วหรอ ทำไมต้องทำแบบนี้ อย่างน้อยแค่บอกเขาว่า ไม่ต้องการเขาอีก เขาก็จะไป ไม่อยากหวังลมๆแล้งๆไปคนเดียว ไม่อยากคิดไปคนเดียว



“อังกฤษหรอ”น้องทวนข้อความในหนังสือพิมพ์ที่ลงว่าพี่เอ็กซ์มางานเปิดตัวโรงแรมแห่งใหม่ที่อังกฤษ ใกล้ๆนี่เองจะไปดีไหม คนตัวเล็กปาดน้ำตาแล้วผุดลุกขึ้นมา คว้าเสื้อผ้าในตู้มาใส่



หมวกเล็กถูกสวมทับบนผมสีดำที่ผ่านการย้อมมาหลายครั้ง เขาอยากผมสีดำ อยากผมสีเหมือนพี่เอ็กซ์ อย่างน้อยก็มีสิ่งหนึ่งที่เหมือนกัน



ร่างเล็กจัดผมให้เข้าทรงที่ ก่อนเปิดประตูเดินออกจากห้อง



“พี่พายจะไปไหนคะ”เสียงเล็กๆของน้องสาวดังขึ้น



“คือว่า…พี่จะออกไปทำธุระข้างนอกน่ะ”



“เรเชลไปด้วย”


“ไม่ได้มันดึกแล้วอันตราย”พายลูบหัวน้องสาวไปมา “ไปนอนซะ เดี๋ยวพรุ่งนี้พี่กลับมา”


“อันตรายพี่พายก็อย่าไปสิคะ”น้องสาวตัวเล็กอ้อน



“พี่พายเก่งจะตาย ไม่เป็นอะไรแน่นอน”



“มาคะเดี๋ยวเรเชบอวยพรให้”เธอกวักมือให้พี่ชายก้มต่ำ ก่อนจุ๊ฟที่หน้าผากเล็ก



“แดดดี้บอกว่าทำแบบนี้แล้วจะไม่เป็นอะไร”



“ขอบคุณครับ นางฟ้าของพี่”พายจุ๊ฟน้องสาวกลับแล้สพาเธอไปส่งที่ห้อง



“เรเชลฝันร้าย”เธอกระซิบเบาๆก่อนขึ้นไปบนเตียงแล้วห่มผ้าห่ม



“ฝันว่า…”มือเล็กค่อยๆประคองหน้าพี่ชาย



“ฝันว่าพี่พายร้องไห้”พายสะอึกเขาเพิ่งร้องไปเมื่อกี้เอง



“ไม่ร้องหรอกครับ พี่เข้มแข็งจะตาย”ทำท่ายกแขนขึ้นเบ่งกล้าม น้องสาวตัวเล็กหัวเราะคิกคักก่อนจะหลับตาลง พายปิดไฟหัวเตียงให้เธอ จากนั้นก็หลบการ์ดออกไปเรียกแท็กซี่แล้วตรงไปยังโรงแรมดังกล่าว



“พาย”



“อ้าวหวัง”เพื่อนชาวจีนตัวเล็กเข้ามาทักทายทันทีที่คนตัวเล็กลงจากแท็กซี่



“นายมาทำอะไรที่นี่”เพื่อนชาวจีนถาม



“เอ่อคือ…แล้วนายละ”พายก้มพิจารณาร่างของเพื่อนตัวเล็ก เขาใส่ชุดพนักงานบริการ



“เรามาทำงานพิเศษน่ะ เป็นพนักงานเสิร์ฟ”



“จริงหรอ”คนตัวเล็กตาวาว ก่อนดึงเพื่อนตัวเล็กหลบข้างตึก



“คือว่า เราขอทำด้วยได้ไหม คือว่าเรามีความจำเป็น แค่วันนี้วันเดียว”พายพนมมือขอร้องเพื่อน



“นายอยากเข้าไปในงานหรอ”คนตัวเล็กพยักหน้ารัว



“ฉันพานายเข้าไปได้นะ นายไม่ต้องทำงานก็ได้”



“ไม่ๆ ฉันอยากใส่ชุดแบบนายแล้วก็ถือแก้วเสิร์ฟด้วย”



“เอางั้นหรอ ได้เรามีชุดเหลือหนึ่งชุดในล็อกเกอร์ ตามมาสิ”หวังเพื่อนชาวจีน พาเดินไปด้านหลังโรงแรม คนตัวเล็กกระโดด ร้องเย้ แล้วตามเพื่อนเข้าไปอย่างรวดเร็ว



พายเข้าเรียนที่โรงเรียนมัธยมแห่งหนึ่งในอังกฤษแดดดี้บอกให้เขาเรียนเหมือนเด็กปกติคนอื่น เขาค่อนข้างทำคะแนนได้ดีและเรียนรู้เรื่องก่อนเพื่อนๆเพราะเรียนมาแล้ว แต่ยากตรงที่เขาต้องทำตัวว่าไม่รู้อะไรพวกนั้น ทำตัวเหมือนคนปกติมันยากมากสำหรับเขา ชมรมที่เขาเข้าก็เป็นชมรมเขียนภาษาจีนที่ไม่ค่อยมีคนลงสักเท่าไหร่ เลยทำให้ได้รู้จักหวังเพื่อนชาวจีนคนดูแลชมรมกับเพื่อนชาวเอเซีย สี่ห้าคนที่อยู่ในชมรมนี้



ชุดพนักงานเสิร์ฟพอดีตัวเด๊ะๆ พอเปลี่ยนเป็นชุดใหม่เสร็จก็แทบจำไม่ได้เลยว่านี่คือน้องพาย ลูกชายมิสเตอร์ไมเคิล นักธุรกิจชื่อดัง



   “โอเค พร้อมแล้วใช่ไหม นี่เป็นถาดนะ ไปรับแชมเปญกับไวน์ตรงนู้นแล้วเอาเดินไปเรื่อยๆ ถามว่าต้องการแชมเปญไหมครับ ต้องการไวน์ไหมครับ”



   “ได้ๆ ต้องการแชมเปญไหมครับ ต้องการไวน์ไหมครับ”พายทวนอีกรอบ ก่อนจะเดินเข้าไปในงาน



   ผู้คนมากมาย ทั้งนางแบบ นักร้องนักแสดง และนักธุรกิจชื่อดัง คนตัวเล็กมองหาพี่เอ็กซ์ เขาเดินเสิร์ฟรอบงานแต่ก็ไม่เห็นเลยมายืนหลบอยู่ข้างลิฟต์ ถอยหายใจเบาๆ ในใจหวิวๆ อยากจะร้องไห้



   “นี่นายนะ”เขาสะดุ้งเฮือกเมื่อผู้ชายคนหนึ่งแตะที่บ่า



   “ตามฉันขึ้นมาหน่อย”



   “ผมหรอครับ”ร่างเล็กชี้มาที่ตัวเอง



   “เออ นายนั้นแหละ เป็นพนักงานของที่นี่ใช่ไหม”



   “อ้อครับๆ”ร่งเล็กพยักหน้าเร็ว



   “นั้นแหละตามมาๆ ฉันต้องเอาเหล้าไปให้ลูกค้า เร็วๆ”



   “ครับๆ”



   คนตัวเล็กหัวใจเต้นตึกๆขณะขึ้นลิฟต์ไปยังห้องรับรองด้านบน หวังว่าเขาจะเจอพี่เอ็กซ์นะ



สาธุขอให้เจอพี่เอ็กซ์ด้วยเถอะ เพี้ยง



“ห้องนี่หรอครับ”พายด้อมๆมองๆเงียบเหมือนไม่มีอะไรเลย



“รอแป๊บนึงเดี๋ยวฉันเข้าไปหยิบของก่อน”ผู้ชายใส่สูทเรียยร้อยที่ดูเหมือนหัวหน้าพนักงาน เดินเข้าไปเปิดตู้เย็นแล้วหยิบเหล้ายี่ห้อแพงออกมาสองสามขวดวางบนถาดในมือพาย ก่อนพาขึ้นไปชั้นบนสุด ซึ่งเป็นดาดฟ้าสถานที่จัดงานแบบเอ้าท์ดอร์ให้ลูกค้าวีไอพี



“ตามมาๆ”คนตัวเล็กมัวแต่กวาดสายตามองหาพี่เอ็กซ์จนโดนหัวหน้าพนักงานดุ



เขาเดินตามไปจนถึงริมสระน้ำที่เต็มไปด้วยสาวๆใส่บิกินีนุ่งน้อยห่มน้อย



“มานี่สิ เร็วๆ”



“ครับ”ร่างเล็กวิ่งดุกๆตามไป เพราะมัวแต่สนใจเหล้าในถาดกลัวว่ามันจะหกจนลืมไปเลยว่ากำลังมองหาใคร พอเงยหน้าขึ้น ร่างเล็กก็เย็นวาบไปทั้งตัว มือสั่นจนแทบถือถาดไม่อยู่ พี่เอ็กซ์นั่งอยู่บนโซฟาตัวใหญ่ข้างๆมีนางแบบคนสวยสองคนขนาบข้าง ซ้าย ขวา มีเพื่อนนักธุรกิจด้วยกันนั่งคลอเลียสาวๆของตนอยู่



“มาแล้วครับ”หัวหน้าพนักงานรายงาน



“เสิร์ฟสิ”เอ็กซ์ยื่นแก้วมาตรงหน้า หัวหน้าพนักงานสะกิดตัวเล็กให้ตื่นจากภวังค์ พายค่อยๆเปืดขวดเหล้าราคาแพงออกแล้วรินให้ร่างสูง เอ็กซ์ขมวดคิ้วแน่นทำท่าไม่พอใจเมื่อเหล้ามันหกจนเปื้อนมือเขา



เพล้ง



“นี่เสิร์ฟไม่เป็นหรือไงห๊ะ”แก้วเล็กถูกขว้างทิ้ง



“ขะ ขะ ขอโทษครับ”พายตัวสั่นเทิ้ม ก้มหน้านิ่ง ในใจเจ็บจี้ดจนอยากจะร้องไห้



“ขอโทษครับคุณเอ็กซ์ เดี๋ยวผม เสิร์ฟนะครับ”หัวหน้าพนักงานหยิบแก้วใบใหม่รินเสิร์ฟให้พี่เอ็กซ์อย่างรวดเร็ว



“ยืนทื่ออะไรอยู่ไปเก็บเศษแล้วไป”



“ครับๆ”ร่างเล็กรีบทำตามคำสั่ง รีบก้มลงไปเก็บแก้วที่แตกระเอียดกับพื้น



“โอ๊ย”มือเล็กโดนเศษแก้วบาด มันบาดลึกจนเลือดไหลไม่หยุด แต่คนตัวเล็กกับไม่รู้สึกเจ็บ เพราะในใจมันเจ็บมากกว่า
พายทำความสะอาดเสร็จ เขาใช้ผ้าบางๆพันแผลเอาไว้ แล้วเดินมาทำหน้าที่ต่อ ต้องคอยเสิร์ฟเหล้าให้พี่เอ็กซ์ เสิร์ฟเหล้าให้สาวๆเหล่านั้น



“นี่ นายน่ะหน้าคุ้นๆนะ”พี่เอ็กซ์ชี้มาที่หน้าเขา พี่เอ็กซ์เริ่มเมาจนทรงตัวไม่อยู่ เขาลุกขึ้นมาแล้วจับหน้าพายหมุนไปหมุนมา ก่อนหัวเราะในลำคอ



ร่างเล็กหัวใจเต้นตึกๆ มือที่เป็นแผลบีบกำแน่น ในใจนี่รัวเป็นกลองชุด ทั้งเจ็บ ทั้งเสียใจ ทั้งกลัว ปะปนกันไปหมด
“สนใจมานอนกับฉันไหม”เคร้ง ถาดในมือเล็ดหลุดมือไปกองกับพื้น



“มานอนกับฉันเถอะ”ร่างใหญ่ไม่ฟังกระชากพายเดินเข้าไปในตัวอาคารแล้วพาขึ้นห้องทันที














.......................................................
 

มาแล้ววววววววววววววววววววววววววววววววว

[momo9476]

ความจำเสื่อม ??

[Maxshu]

เอิ่ม พี่เอ๊กซ์เค้าอาจจะเหงา เลยทำแบบนี้ข้ามเวลาก็ได้นะ #มองโลกในแง่ดีเข้าไว้

[หมูน้อย]

เกิดอะไรขึ้น.......
.....พี่เอ็กซ์เล่นอะไร

5 ปีแล้วนะ

[loveaaa_somsak]

สงสารพาย 5 ปีที่รอมาเสียดายเวลาสุด ๆ

[jessiblossom]

ทำกับน้องพายแบบนี้ได้ยังไง

[Nus@nT@R@]

เอ๊า....อิพี่เอ็กซ์

[RELAXED]

 

[wi_OoO_wi]

ฉันพูดเลยนะว่าทำตอนเมามันห่วยยยยย
มันไม่ถึงอ้ะ โยกแป๊บๆเดี๋ยวก็หมดแรง 

[ormn]

 

[viewfifi]

ค้างงงงง ยังไง พายเสร็จแน่เลยใช่ไหมมมมม 

[sakiko]

อ่าว  กรรม  มัน อะไรกันเนี่ยยยยยยยย

[♠I-Called-Ken♠]

อ๊ายยยย่ะสนุกอ่ะ ฟินเว่อร์

[+HaNeul+]

อะไรอะ??

พี่เอ็กซ์เป้นอะไรหรือเปล่า??

[Tinkerbell]

ห้าปีผ่านไป ไวยิ่งกว่ากลิ่นตดยังไม่หายเหม็น (แอ๊ก // โดนคนเขียน และนักอ่านท่านอื่นตีเข่าสลบ)

อร๊าย นายพูดอย่างนั้นกับน้องพายได้ยังไงห๊ะเอ็กซ์ 


ยิ่งอ่านยิ่งติดรอตอนต่อไปค่ะ 

[fc_fic]

ึทำไม              

[iammz]

พี่เอ็กซ์~ แงๆๆๆ
น้องพายจะเสียใจนะคะ