นาย…เป็นของฉันคนเดียว
บทที่ยี่สิบห้า
ผมสอนงานน้องพายทุกอย่าง เรื่องการบริหาร การจัดการ การตลาด ดูแลทุกเรื่อง แต่เรื่องบัญชีนี่ไม่ต้องสอนเกี่ยวกับตัวเลขเขาทำได้ดีอยู่แล้ว น้องเก่งมากเรียนรู้งานได้เร็วสมกับที่เป็นน้อง มิสเตอร์ไมเคิลให้น้องดูแลบริษัททางฝั่งเอเซีย น้องจัดการได้ดี มีปัญหาอะไรก็ปรึกษาและก็ถามผมเสมอ
มิสเตอร์ไมเคิลส่งเรเชลมาหาน้องพายบ้าง มาเล่นกัน แล้วก็กลับไปเรียน ช่วงปิดเทอมจะมาอยู่ยาว ผมว่าก็ดีนะ ผมรู้สึกเหมือนพ่อลูกอ่อนเลย ก็เรเชลติดผมยิ่งกว่าน้องพายอีกน่ะสิ ให้อารมณ์พ่อแม่ลูก ฮ่าๆๆ
“เหนื่อยไหมครับ”น้องพายยกกาแฟหอมฉุยมาให้ผมในห้องทำงาน ผมรับกาแฟไปแล้วดึงตัวน้องมาหอมแก้มแรงๆ
“ไม่เหนื่อยเลย พายดูแลพี่ขนาดนี้จะเหนื่อยได้ไง”
“ปากหวานจังเลย”
“จริงหรอ ของพี่หวานแล้วของพายหวานไหม ขอชิมหน่อย”
“ไม่เอา ทำงานให้เสร็จก่อนนะ”
“คร๊าบ”ผมหอมที่มือน้องก่อนจะปล่อยน้องเป็นอิสระแล้วสนใจงานตรงหน้า
“เออ น้องพายครับ พรุ่งนี้คุณพ่อคุณแม่พี่จะมาทานข้าวที่บ้านนะ”น้องเดินกลับมาแล้วนั่งบนตักผม
“ทานอาหารหรอครับ”น้องทำตาโต ผมพยักหน้า แล้วหอมแก้มเขา น้องทำหน้าเครียด
“ทำไมครับ เรื่องอาหารไม่เป็นไร เดี๋ยวพี่ให้แม่บ้านมาช่วย”
“เรื่องอาหารไม่เป็นไรครับ แต่ว่า พาย เอ่อะ ไม่กล้าเจอน่ะครับ”น้องก้มหน้างุด
“ไม่ต้องกลัวหรอก คุณพ่อกับคุณแม่พี่ใจดี”
“อย่างนั้นหรอครับ แต่พายก็กลัวอยู่ดี”
“ไม่เอาน่าคนดีของพี่ ไม่กลัวนะครับ เราผ่านเรื่องอะไรมาด้วยกันมาก พี่อยู่ตรงนี้พี่ไม่ทิ้งน้องพายแน่นอน”
“อย่าทิ้งพายนะครับ พายไม่อยากห่างกับพี่เอ็กซ์อีกแล้ว”โธ่ ดูทำหน้าเข้า หน้าตาน่าสงสารจัง ผมดึงตัวน้องมากอดแนบอก แล้วจูบหนักๆที่หน้าผาก
“ไม่ทิ้งแล้วครับ จะไม่ไปไหนด้วย เราจะอยู่ด้วยกัน”
“จริงนะครับ”
“จริงสิ”น้องมองผมด้วยสายตาแวววาว
วันนี้ทั้งวันน้องเลยจัดการเก็บของ จัดห้องใหม่ ตอนแรกผมกับน้องตัดสินใจจะไปอยู่ที่บ้าน แต่น้องบอกว่าไม่อยากทิ้งที่นี่ เพราะคอนโดนี้มีแต่ความทรงจำอะไรเยอะแยะ มันมีแต่ความสุขผมกับน้องก็เลยอยู่ที่นี่ต่อ
ผมกับน้องออกไปซื้อของมาทำอาหารสำหรับพรุ่งนี้ แต่พอกลับมาก็พบว่า คุณพ่อกับคุณแม่นั่งรออยู่ที่รอบบบี้คอนโด
ท่านทั้งสองมองน้องตั้งแต่หัวจรดเท้า เล่นเอาคนตัวเล็กของผมเกร็ง สั่นทำอะไรไม่ถูก
“สวัสดีครับ”น้องยกมือไหว แม่กับพ่อรับไหว้เล็ก
“มาเร็วยังเลยนะครับ ไหนบอกจะมาพรุ่งนี้”
“พอดีไฟล์ท พรุ่งนี้เต็ม แม่กับพ่อก็เลยเลื่อนมาวันนี้แทนน่ะจ้ะ”
“อ้อครับ”แม่ของผมเป็นสาวไทยหัวโบราณ น่ารักเรียบร้อยกิริยามารยาทดี ส่วนคุณพ่อของผมก็เป็นชาวอังกฤษ ผู้ดีอังกฤษจริงๆเจ้าระเบียบทุกกระเบียดนิ้ว
“ทานอะไรมาหรือยังครับ”ผมถามท่านขณะที่กำลังเข้าไปในห้อง ท่านทั้งนั้งรอที่โซฟา ดีนะวันนี้น้องทำความสะอาดไม่อย่างนั้นเละแน่ๆ เพราะว่าเราสองคนงานเยอะมาก เลยไม่ค่อยได้ทำความสะอาดเท่าไหร่ ทำงานเสร็จก็เข้าห้องอยู่บนเตียง ฮ่าๆๆ
“หิวไหมคะคุณ”แม่หันไปถามพ่อ
“มีอะไรให้ทานบ้างละ”พ่อพูดจาเคร่งขรึ้ม น้องมองผมเลิกลัก ผมเลยสะกิดให้น้องบอกไป
“มีแกงเขียวหวาน ต้มยำกุ้ง ต้มจืดเต้าหู้หมูสับ ผัดผักรวมมิตร แล้วก็น้ำพริกกะปิครับ”
“อาหารไทยหรอ”แม่ทำท่าแปลกใจ
“ครับ”
“ผมอยากกินน้ำพริกกะปิฝีมือคุณจัง”พ่อผมหันไปอ้อนแม่
“ได้คะ เดี๋ยวฉันทำให้ทาน รอหน่อยนะคะ”
แล้วทั้งคู่ก็จูบกัน น่ารักจริงๆ พ่อกับแม่ผมหวานกันตลอด ผมชอบจัง สรุปว่าอาหารที่ซื้อจะมาทำพรุ่งนี้เลยกลายเป็นว่าทำวันนี้ น้องกับแม่เข้าไปทำอาหารด้วยกันในครัว ผมกับพ่อเลยมีโอกาสได้นั่งคุยกัน
“คนนี้หรอที่ยูบอก ว่ายูจริงจังน่ะ”
“ใช่ครับ”
“ยูแน่ใจนะ ว่ายูจะจริงจังไม่ใช่เบื่อแล้วก็ทิ้ง”
“ผมมั่นใจครับ ผมรักเขา มันคือความรัก ผมรักเขาเหมือนที่พ่อกับแม่”รักมากจริงๆ ผมรู้ว่าถ้าผมรักกับน้อง แล้วเราอาจจะไม่มีลูก ไม่มีคนดูแลกิจการต่อไป บางทีเรื่องของอนาคตมันก็ไกลเกินไป ผมอยากอยู่กับน้องโดยที่ไม่ต้องคิดถึงเรื่องตรงหน้า อยู่กับปัจจุบัน เรายิ้มให้กัน อยู่ด้วยกัน เพียงแค่นี้จริงๆ ชีวิตที่ผมตามหามานานแสนนาน
มีใครสักคนเคียงข้าง ทำทุกอย่างไปด้วยกัน เป็นคู่คิด เป็นคนรัก ป็นเพื่อนยามเหนื่อยล้า เป็นคนปลอบโยนยามเราเครียด ผมว่ามันเพียงพอแล้วจริงๆ
“ไอก็ไม่ว่าอะไรยูหรอก ถ้ายูจะมีแฟนเป็นผู้ชาย แต่ไอก็ยังอยากอุ้มหลานนะ”
“ครับ”ผมพยักหน้า อย่างนี้ต้องพาเรเชลไปเยี่ยม ผมว่าพ่อกับแม่ผมต้องหลงรักเรเชลมากแน่ๆ
สองคนในครัวทำอาหารกันงุ้งงิ้ง มุ้งมิ้งมาก ผมกับพ่อแอบมองแล้วก็หัวเราะให้กัน
“เก่งจังเลย ตำพริกแกงเขียวหวานเองเลยหรอ ดูสิระเอียดไม่มีพริกแล่นใบเลย”แม่ชมน้องระหว่างทำอาหาร
“ใครสอนจ้ะ ทำอาหารไทยได้ตั้งหลายอย่างแน่ะ เป็นฝรั่งมังค่า พูดภาษาไทยก็ชัดแจ๋วเลย”
“อ้อ คุณแม่พายเป็นคนไทยครับ งานครัวคุณแม่สอนมาบ้าง สอนแต่อาหารไทยนะครับ”ผมจำได้ตอนที่น้องถอดแฮมไหม้ พอผิดจากอาหารไทยน้องก็เบลอทันที
“ถึงว่าสิ กิริยามารยาทก็ดี หน้าตาก็น่ารัก”
น้องเขินอยู่ในครัว ผมนี่ยืดอกตัวแทบลอยไปติดเพดาน ไม่นานอาหารก็เสร็จ ผมรีบไปช่วยยกมาว่างที่โต๊ะอาหาร
“โอโห้ น่าอร่อยจังเลย”ผมสูดกลิ่นอาหารเข้าปอดเต็มๆ
“อร่อยสิ นี่คุณน้องพายเขาทำเองหมดเลยนะ ฉันทำแค่น้ำพริกกะปิเอง ทอดไข่ชะอม ดูสิต้มผักนะเขียวสดสวยน่าทานมาก ลองดูสิคะ”แม่ตักอาหารให้พ่อ
“อื้มอร่อยจริงๆ เก่งจังเลยนะ”พ่อยิ้มรับแล้วตักทานก่อนจะชมน้อง
ผมตักอาหารให้น้อง แล้วตักทานเองเหมือนกัน อร่อยมาก อร่อยกว่าทุกวันอีก โอโห้ เมียผมนี่เก่งจังเลย
บรรยากาศบนโต๊ะอาหารเต็มไปด้ยความสนุกสนานแม่กับพ่อหยอกกันไปมา ผมก็ปล่อยมุขเล่นกัน เสร็จแล้วน้องก็เอาขนมวุ้นแช่เย็นมาทานเป็นของท้ายตามสไตล์อาหารไทย แล้วก็มีผลไม้นิดหน่อย
“เดี๋ยวพ่อกับแม่ต้องกลับก่อนนะ ว่าจะนั่งเครื่องบินไปเที่ยวภูเก็ตกันต่อ”
“ไม่ค้างที่นี่สักคืนหรอครับ”ผมอ้อน
“ไม่เอา ฉันจะไปสวีทไปเมียฉัน”พ่อเดินมาโอบแม่ โอ๊ย อิจฉาจริงๆสองคนนี้
“ครับๆนั้นเดินทางปลอดภัยนะครับ เดี๋ยวผมโทรหานะ”
“ดูแลน้องดีๆละ อย่ารุนแรงเข้าใจไหม”แม่ตีแขนผมเบาๆ แล้วมองไปที่น้องที่กำลังเก็บจานอยู่ในครัว
“ผมไม่เคยทำร้ายน้องนะ แม่ก็”
“แหม รอยเต็มตัวน้องทั้งแขน ทั้งคอ เดี๋ยวเถอะ”
“ผ่านไหมครับคนนี้”ผมยิ้มเจ้าเล่ห์
“น่ารักมาก”แม่บอก ผมงี้หน้าบานเลย
“ไปละ”ผมเดินไปส่งท่านทั้งสองด้านล่าง กลับขึ้นมาคนตัวเล็ก็ง้วนอยู่กับการเก็บของล้าง
ผมเดินเข้าไปกอดน้อง แล้วหอมแก้มหลายที
“ไม่ต้องทำหรอกเอาไว้ให้แม่บ้านมาทำ พายไปกับพี่ดีกว่านะ”ผมอุ้มน้องจนตัวลอย
“พี่เอ็กซ์”น้องดิ้นไปมา
ก่อนที่เราจะใช้เวลาทั้งคนอยู่ด้วยกันแทบไม่ได้นอน มีความสุขที่สุดแล้วครับ
การที่เราได้รักใครแค่คนเดียว มีเขาอยู่ในใจไม่นอกใจไปหาใคร
ผมรักเขาคนเดียว เขาก็รักผมคนเดียว รักแฟนของคุณมากๆนะครับ
ดูแลเขา หึงกันบ้าง ทะเลาะกันบาง แต่เชื่อเถอะครับ
เวลาจะเป็นเครื่องพิสูจน์ ว่าความรักสวยงามและให้ความสุขกับเรามากจริงๆ
The End
.............................................................
จบแล้วค่าาาาาา
ขอบคุณทุกคนๆที่ติดตามเข้าไปกดไลน์ เข้าไปกดติดตามในแฟนเพจแล้วก็
มาเม้นท์ให้ในบทความทุกคนเลย ฝ้ายอ่านของทุกคนเลยนะชอบมากกกกก
เลิฟๆๆๆๆ ที่สุดดดดด สัญญาว่าจะมีตอนพิเศษ เอามาลงให้อ่านอีกหลายตอนแน่ๆ ติดตามต่อไปนะคะ
อ้อ ฝ้ายมีเรื่องประกาศ คะ
เลื่อนลงไปนะคะ
ประกาศรวมเล่มจร้าาาาาาาา
ีรายละเอียดดดดดดดดดดดด
หนังสือนาย…เป็นของฉันคนเดียว
-ขนาด 200-250 หน้า
-หน้าปกเดี๋ยวตามมาเร็วๆนี้ค่า
-เนื้อหาในเล่ม 25 ตอน
-ตอนพิเศษห้าตอน ดังนี้
ตอนที่ 1 พี่เอ็กซ์+น้องพาย : คอนโดของเรา NC
ตอนที่ 2 พี่เอ็กซ์+น้องพาย :กิจวัตประจำวัน NC
ตอนที่ 3 พี่หมอยะ+น้องน้อยหน่า : รับดูแล
ตอนที่ 4 พี่หมอยะ+น้องน้อยหน่า : ของขวัญวันสอบติด
ตอนที่ 5 สลาฟ+น้องกัสเบล : มากกว่าน้อง
แถมฟรี! โปสการ์ดขนาด 4*6 นิ้ว สองแผ่น ที่คั่นหนังสือหนึ่งอัน
หน้าปก ที่คั่น เดี๋ยวอีกสองวันเอามาให้ดูนะคะ
ราคา 300 บาทเท่านั้นนนนนน ค่าส่ง ลงทะเบียน 30 บาท EMS 50 บาท ค่าทุกคนจงสนใจและเมลเข้ามาจองได้ที่ fabinofern69แอดgmail.comเลยค่า
จองและโอนเงินได้ตั้งแต่วันนี้ – 25 เมษายน
โอนเงินวันสุดท้ายวันที่ 30 เมษายนนะค่าาาาาาา
ค่าน้ำค่าไฟ ค่าเช่าหอ เอาไปซื้อนมให้เด็กๆค่า ฮ่าๆๆ
เด็กๆคือ เด็กในตัวละครฝ้ายน้า
ชีวิตจริงยังไม่มีสะมี อุคริอุคริ >O<
ริวิวตอนพิเศษในเล่มแป๊บบบบบบ
/////////
ไปถึงร้านอาหารเป็นอาหารญี่ปุ่นมีห้องส่วนตัวแยกส่วนตัว น้องรีบลงจากรถจากนั้นเราก็เข้าไปด้านใน ผมสั่งอาหารจากนั้นพนักงานก็มาเสิร์ฟ ผมนั่งทานก็มองตาน้องไป
“ห้ามเลยนะที่สาธารณะ”น้องดุไว้ ห้องข้างๆกั้นกันแค่กระดาษแบบญี่ปุ่นคือถ้าทำอะไรกันห้องข้างๆจะรู้ทันที มันก็น่าลองใช่ไหม ผมขยับเข้าไปนั่งใกล้ๆน้อง
“มันก็น่าลองไม่ใช่หรอ”
////////
ทุกคนต้องอุดหนุนน้าาาาาาาาา
สอบถามเพิ่มเติมม กดถูกใจแฟนเพจเลยค่าาาาา
https://www.facebook.com/faiizfiction
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
