++++++++++
“ไปนาน คนเยอะหรือวะ”
ประโยคคำถามดังขึ้นทันทีที่เตยเปิดประตูออก ผมยิ้ออกมาเล็กน้อย เมื่อเห็นสีหน้าประหลาดใจของไอ้เพชรเพื่อนสนิทของเตยที่กำลังนอนหัวฟูใส่แต่บ็อกเซอร์อยู่บนเตียง
“อ่า...หวัดดีพี่” ไอ้เพชรทักด้วยน้ำเสียงอ้ำอึ้ง พร้อมกับยกมือไหว้ผม ก่อนจะหันไปมองเตยที่กำลังเดินเข้าห้องน้ำ “แล้วมึงซื้อข้าวมาให้กูเปล่าวะ”
เตยชะงักไปเล็กน้อย ก่อนจะหันกลับไปมองเจ้าของห้องด้วยสีหน้าเรียบนิ่งเป็นปกติ
“โทษที กูลืม” เตยตอบ ก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำต่อ โดยไม่ได้สนใจท่าทางของคนฟังเลยสักนิด ผมก็หัวเราะออกมาเบาๆ
“ไอ้เหี้ยเตย” ไอ้เพชรบ่น แล้วหันมาทางผมดพลางเสยผมที่ยุ่งไม่เป็นทรงของตัวเอง “แล้วพี่ไปเจอมันได้ไงเนี่ย”
“เจอข้างล่าง” ผมบอก ก่อนจะหันไปสนใจโทรทัศน์ที่เปิดอยู่
“พี่คิดยังไงกับไอ้เตยวะ” ไอ้เพชนถามขึ้น ผมหันไปมองใบหน้าที่จริงจังของมัน “ถ้าพี่จะเล่นๆ กับมัน ก็ขอเถอะว่ะ อย่ามายุ่งกับมันอีก”
“กูจริงจัง แล้วก็เอาจริง” ผมบอก พร้อมกับมองคนตรงหน้านิ่ง “ยังไงกูจะเอาเตยกลับไปอยู่เหมือนเดิม”
“ถ้าพี่ต้องการมันขนาดนั้น ก็คบกับมันไปเลยสิวะ” ไอ้เพชรบอก แล้วเบือนหน้าไปทางอื่น “มันอยากเป็นแฟนกับพี่จะตายห่า”
“หึ...ทำไมแค่คำว่าแฟน จะอะไรนักหนาวะ ความจริงก็แค่อยากนอนด้วยกันไม่ใช่หรือไง” ผมถามกลับอย่างไม่สบอารมณ์นิดๆ ทำไมคนเราต้องมาจำกัดความสัมพันธ์กับคำว่า ‘แฟน’ ด้วย
“โธ่พี่! ทางร่างกายก็ใช่อยู่หรอก แต่ทางจิตใจมันคนละเรื่องเลยนะ” ไอ้เพชรตอบ แล้วหันมามองผมอีกครั้ง พลางเกาศีรษะของตัวเอง “พี่ก็น่าจะรู้ไม่ใช่หรือไง”
ผมถอนหายใจออกมา อย่างไม่ค่อยชอบใจนัก ที่จริงแล้วผมอาจจะมีทัศนคติเรื่องความรักไม่ดีสักเท่าไร แต่ไม่ใช่เพราะผมเคยอกหักรักคุดหรอกนะครับ เพียงแต่ความรักที่ผมเจอรอบตัวนั้น ส่วนใหญ่จะเป็นเรื่องที่เชื่อถือไม่ค่อยได้
"กูอาจจะเห็นแก่ตัว แต่กูสนใจแค่ตัวตนของคนๆ นั้นมากกว่าสถานะของความสัมพันธ์ ถ้าอยู่ด้วยกันแล้วมีความสุข จะเป็นเพื่อน พ่อบ้าน แฟน หรือเหี้ยอะไรก็ตาม กูก็ไม่สนใจ" ผมพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจัง พลางมองใบหน้าของคู่สนทนาไม่ละสายตา "แล้วตอนนี้กูก็ต้องการเตย"
ไอ้เพชรแค่ยกยิ้มขึ้น ก่อนที่เราสองคนจะหันไปมองเตยที่เดินออกมาจากห้องน้ำพอดี
“เดี๋ยวกูไปข้างนอก” เตยพูดขึ้น แล้วเดินไปยินอยู่หน้ากระจกเงา
“มึงจะไปไหน” ไอ้เพชรถามกลับพลางลุกขึ้นจากเตียง
“ถามแทม” เตยตอบหน้าตาย ไอ้เพชรก็หันมาทางผมเล็กน้อย
“เออๆ กูไม่ยุ่งแล้ว ไปหาข้าวกินดีกว่า” ไอ้เพชรบอก พร้อมกับหยิบเสื้อยืดมาสวม ก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำต่อ
++++++++++
“ไม่คิดว่าเตยจะยอมมากับพี่ง่ายๆ” ผมพูดขึ้น ขณะกำลังขับรถอยู่
“ก็ดีแล้วไม่ใช่หรือไง” เตยตอบด้วยน้ำเสียงไม่ใส่ใจนัก ผมก็แค่ยิ้มขึ้น ก่อนจะเลี้ยวรถเข้าห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง
ภายในศูนย์การค้าขนาดใหญ่มีคนค่อนข้างบางตา ผมพาเตยแวะดื่มกาแฟที่ร้านประจำ ก่อนจะนั่งทอดมองคนตรงหน้าอย่างอารมณ์ดี
"เตยไปดูหนังกันไหม" ผมถามขึ้น เวลาจะจีบใครสักคน ร้อยละเก้าสิบจะต้องไปดูหนังด้วยกันทั้งนั้น
"ตามใจ" เตยตอบรับอย่างว่าง่าย พลางจิบคาปูขิโน่ของตัวเองอย่างมีมาด
หลังจากดื่มด่ำกับคาเฟอีนจนเต็มอิ่ม ผมกับเตยก็เดินไปบริเวณของโรงภาพยนตร่ต่อ ผมมองดูโปสเตอร์และตารางฉายอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะหันไปมองคนที่กำลังยืนอยู่ข้างกัน
“อยากดูเรื่องอะไร” ผมถามขึ้น เตยเลื่อนสายตามามอง
“มึงไม่ได้คิดมาหรือไง” เตยถามกลับ ผมก็ถอนหายใจออกมา
“เปล่า ก็แค่คิดว่ามาดูหนังด้วยกัน น่าจะดี” ผมตอบออกไปตามตรง พลางมองตารางฉายไปด้วย "ไม่มีเรื่องที่น่าดูเลยว่ะ"
"ถ้างั้นก็ไม่ต้องดู" เตยพูดตัดบทด้วยสีหน้าไร้อารมณ์
"พี่กำลังจีบเตยอยู่นะครับ" ผมพูดขึ้น ก่อนจะส่งยิ้มไปให้คนที่กำลังมองมา "เวลาจีบกัน ก็ต้องชวนมาดูหนังไม่ใข่หรือไง"
“งั้นหรือ...มึงก็เลือกมาสักเรื่องแล้วกัน” เตยบอก ก่อนจะหันหน้าไปทางอื่น
ผมอมยิ้ม แล้วนึกอยากจะหอมแก้มของคนตรงหน้าอย่างนึกหมั่นเขี้ยว แต่ก็ต้องอดใจเอาไว้ แล้วเดินไปซื้อตั๋วของเ่รื่องที่กำลังจะฉายภายในห้านาทีข้างหน้า เพราะขี้เกียจรอเวลา
ภายในโรงภาพยนตร์มีคนดูค่อนข้างน้อย อาจเป็นเพราะเรื่องนี้ไม่ได้เป็นที่นิยมมากนัก ผมหยิบป็อปคอร์นที่ซื้อมากินเล่น ก่อนจะยื่นไปทางเตยที่นั่งมองโฆษณาที่ฉายอยู่บนหน้าจอใหญ่
“ไม่เอา” เตยปฏิเสธ โดยที่ไม่ได้มองมาทางผมเลยสักนิด แต่ผมก็ไม่ได้สนใจ พลางหยิบป็อปคอร์นป้อนให้คนที่นั่งข้างกันต่อด้วยรอยยิิ้ม ก่อนที่อีกฝ่ายจะหันมามอง แล้วรับการเอาใจของผมในที่สุด
"ที่แท้ก็ต้องให้พี่ป้อนให้นี่เอง " ผมพูดเย้า แล้วยกยิ้มขึ้น เมื่อได้สบกับนัยน์ตาสีร้ำคาลเข้มที่แวววาวในความมืด " เดี๋ยวพี่ป้อนให้ทางปากดีไหมครับ"
"ก็ทำสิ ถ้ามึงไม่อยากให้กูกลับไปอยู่กับมึงอีก" เตยตอบเสียงเรียบ ผมก็หัวเราะออกมาเล็กน้อย
"มีขู่ด้วยว่ะ" ผมบ่นด้วยน้ำเสียงกลั้วหัวเราะ ก่อนจะกินข้าวโพดคั่วที่อยู่ในมือต่อ
เนื้อเรื่องที่ฉายอยู่ไม่ค่อยมีอะไรน่าสนใจนักจนผมรู้สึกง่วงขึ้นมาตงิดๆ ก่อนที่ผมจะหันไปมองคนที่นั่งข้างกัน เตยกำลังนั่งมองภาพเคลื่อนไหวที่อยู่เบื้องหน้าโดยไม่ได้สนใจสิ่งรอบตัว
ผมมองเสี้ยวใบหน้าของเตยผ่านความมืด ก่อนจะยกยิ้มขึ้น เมื่อ นึกถึงตอนที่ผมเห็นน้องเขาแอบหลับครั้งนั้น
“คิดว่าเตยจะหลับแล้ว” ผมพูดเสียงเบา ถึงแม้แถวที่นั่งตลอดแนวจะไม่มีใครนั่งเลยนอกจากเราสองคน
“ทำไม” เตยถามกลับ แล้วหันมามองผมเล็กน้อย
“เราไม่เคยมาดูหนังด้วยกันเลยนี่” ผมพูดขึ้นอีกครั้ง แล้วหัวเราะออกมาเบาๆ “ครั้งล่าสุดก็ตอนที่พี่เห็นเตยหลับคาโรง”
“อืม ก็มันน่าเบื่อ” เตยบอกด้วยน้ำเสียงไม่ค่อยสนใจ
“พี่ว่าเรื่องนี้ก็น่าเบื่อเหมือนกัน” ผมบอก แล้วเอนหลังพิงกับเก้าอี้นุ่ม “เกือบหลับตั้งหลายรอบ”
“งั้นหรือ...” เตยตอบรับ ก่อนจะหันกลับไปมองหน้าจอกว้างตรงหน้าอีกครั้ง “แต่เรื่องนี้มึงเป็นคนเลือกเองไม่ใช่หรือไง”
“พี่เลือกมามั่ว เตยก็รู้” ผมตอบ อันที่จริงผมก็ไม่ได้คาดหวังความสนุกอะไรนัก เพราะเป็นเรื่องราวเกี่ยวกับความรักโรแมนติกที่ไม่เข้ากับรสนิยมของผมสักเท่่าไร
“ถึงเนื้อเรื่องมันจะน่าเบื่อ แต่กูก็ยังอยากดูให้จบ” เตยพูดขึ้น แล้วหันกลับมามองผมที่เลิกคิ้วขึ้น “เพราะมันเป็นหนังที่มึงเลือก ถึงจะเลือกแบบมั่วๆ ก็เถอะ”
ผมกะพริบตาทีหนึ่ง พลางมองใบหน้าที่ยังเรียบเฉยอย่างเคย ถึงแม้คำพูดนั้นจะเป็นแค่คำบอกเล่าธรรมดา แต่หัวใจของผมกลับเต้นแรงขึ้น อาจเป็นเพราะความนัยที่แฝงอยู่ในประโยคนั้นก็ได้
++++++++++
ผมนั่งดูหนังจนจบโดยที่ไม่ได้หลับอย่างที่คิดเอาไว้ เมื่อเราสองคนเดินออกมาจากโรงภาพยนตร์ ผมก็พาเตยไปหาอะไรกินเป็นมื้อกลางวันต่อ ตอนนี้พวกเรากำลังนั่งกินสุกี้กันอยู่ครับ
“เตยอยากได้อะไรไหม เดี๋ยวพี่ซื้อให้” ผมถามขึ้น พร้อมกับตักเต้าหู้ปลาใส่ถ้วยของคนที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม
“ไม่มี” เตยตอบ ก่อนจะกินเต้าหู้ปลาที่ผมตักให้
“อืม แล้วเมื่อไรเตยจะกลับไปอยู่กับพี่สักทีล่ะ” ผมถามออกไปตามตรง พร้อมกับมองคนตรงหน้าอย่างค้องการคำตอบ
“ก็ต่อเมื่อมึงทำให้กูอยากกลับนั่นแหละ” เตยตอบ นัยน์ตาสีร้ำตาลเข้มสวยสบมาอย่างที่เดาความหมายไม่ออก
“พี่ไม่เข้าใจเลยว่ะ ทั้งที่เตยก็รักพี่ แต่ทำไมถึงไม่อยากอยู่กับพี่วะ” ผมถามต่ออย่างข้องใจ เตยก็แค่มองผมชั่วครู่ แล้วภอนหายใจออกมา
“ไม่ใช่ว่าไม่อยากอยู่ แต่เพราะมึง...นั่นแหละ” เตยบอก ก่อนจะสนใจสุกี้ที่กำลังส่งกลิ่นหอมต่อ ผมขมวดคิ้วขึ้ย
“พี่ทำไม” ผมถามกลับ ก่อนจะจับมือที่กำลังหยิบตะกร้อเอาไว้ “เตยอยากให้พี่ทำอะไร”
“แทม...ถ้ามึงเข้าใจตัวเองเมื่อไร ก็จะเข้าใจทุกอย่างเอง”
+++++++++
หลังจากที่ไปส่งเตยอีกครั้งตอนบ่ายแก่ๆ ผมก็กลับมาที่ห้องพักของตัวเองด้วยความสับสน แล้วได้แต่เก็บงำความคิดจากจำพูดของอีกฝีายเมิ่อตอนกลางวันด้วยความไม่เข้าใจ
อยากกลับ...แต่ต้องรอให้ผมเข้าใจตัวเอง?
เรื่องอะไรวะ?
เมื่อดวงอาทิตย์คล้อนต่ำ ท้องฟ้าืี่เคยสดใสก็เปลี่ยนสี เพียงไม่กี่ชั่วโมงราตรีก็เคลื่อนผ่านทั่วบริเวณ
หลังจากหาอะไรกินตอนเย็นที่ร้านอาหารตามสั่งใกล้คอนโดมิเนียมเสร็จ ผมก็อาบน้ำแต่งตัวเพื่อปฏิบัติภารกิจในช่วงกลางคืนต่อ
ผมขับรถมาถึงผับสตาร์ไลท์ในเวลาสามทุ่ม ก่อนจะเดินไปนั่งที่บาร์ตามลำพัง
คืนนี้ผมไม่ได้ชวนใตรมาด้วย เพราะไม่อยากกวนเพื่อนให้มาดื่มทุกคืน ถึงแม้จะรู้ดีว่าพวกมันชอบก็ตาม
ผมถอนหายใจ ก่อนจะวางแก้วเปล่าลงบนโต๊ะอย่างเบื่อหน่าย แอลกอฮอล์ที่วิ่งไปตามกระแสเลือดกระตุ้นความคิดที่ยังหาคำตอบไม่ได้ให้ทำงานไม่หยุด
เสียงเพลงยังคงดังอย่างต่อเนื่อง ผมมองบาร์เทนเดอร์ที่ทำงานตามหน้าที่ของตัวเองอย่างแข็งขัน แล้วมองเลยไปยังเด็กหนุ่มรุ่นน้องที่เพิ่งเดินเข้ามา
"ไอ้ลม เตยมายัง" ผมถามขึ้น พร้อมกับมองคนที่เปื้อนรอยยิ้มตรงหน้า
"มาแล้ว จะให้เรียกให้หรือเปล่า" ไอ้ลมถามกลับ ผมก็ส่่ายหน้า
"ตอนนี้อยากหาอะไรดื่มมากกว่า จัดมาให้สักแก้วแล้วกัน" ผมตอบ อีกฝ่ายก็พยักหน้ารับ ก่อนจะทำงานของตัวเอง
ผมปล่อยให้เวลาผ่านไปกับเครื่องดื่มมึนเมาอย่างเชื่องช้า บรรยากาศคึกคักรอบตัวไม่สามารถแทรกผ่านความคิดที่ยังวนเวียบเกี่ยวกับผู้ชายเพียงคนเดียวได้
ผมถอนหายใจออกมา ก่อนจะลุกจากเก้าอี้ ตอนนี้เวลาเที่ยงคืนกว่าแล้ว หลังจากเดินไปเข้าห้องน้ำ ผมก็เดินออกมาหาที่สูบบุหรี่เงียบๆ ต่อ แต่ทว่าผมก็ต้องชะงักกับสิ่งที่ฉายผ่านสายตา
ในมุมอับที่ซ่อนเร้นภายใต้เงาของราตรี ภาพสลัวของชายหญิงคู่หนึ่งที่กำลังยืนจูบกันถูกย้อมด้วยความมืด ผมคงจะมองเลยไปอย่างไม่สนใจ ถ้าหากแสงจันทร์ไม่ได้ส่องผ่านเพิ่อเปิดเผยใบหน้าที่ตุ้นเคยของใครคนหนึ่งในชุดพนักงานของผับ
"เตย!" ผมเรียกเสียงเข้ม พร้อมกับเดินเข้าไปกระชากเจ้าของชื่อออกมาด้วยอารมณ์ที่พุ่งสูงขึ้นกะทันหัน
เสียงผู้หญิงตรงหน้าร้องขึ้นด้วยความตกใจ ผมขมวดคิ้วอย่างนึกรำคาญ พลางจ้องมองใบหน้าหล่อเหลาที่แสดงความแปลกใจอย่างชัดเจน
"...อะไร" เตยถามขึ้นไม่เต็มเสียงนัก โดยที่มีหญิงสาวข้างกายเข้ามาควงแขนเอาไว้ด้วยอาการเขินอายอย่างมีจริต ผมไม่ได้ตอบ แต่หันไปมองใครอีกคนด้วยรอยยิ้มเหยียด
"ปล่อยแขนแฟนผม แล้วไสหัวไปได้แล้วครับ"
หญิงสาวตาโตขึ้นทันที ก่อนจะปล่อยแขนของเตยออกราวกับต้องของร้อน ใบหน้าสวยจัดที่แต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางค์บิดเบี้ยวไปด้วยอารมณ์โกรธ แล้วเจ้าหล่อนก็เดินหนีอย่างหมดท่า
"พูดอะไรของมึงวะ!" เตยว่าด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ ผมเดาะลิ้นในป่ากอย่างนึกโมโห
"อะไรอีก! ก็เตยอยากเป็นแฟนกับพี่ไม่ใช่หรือไงวะ" ผมว่ากลับ พลางกำมือของตัวเองเพื่อข่มอารมณ์ที่กรุ่นขึ้น
เตยมองผมอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะถอนหายใจออกมา แล่วขยับก้าวถอยห่าง แต่ผมก็ยังรั้งคนตรงหน้าเอาไว้ พลางสบนัยน์ตาสีน้ำตาลเข้มอย่างจริงจัง
ผมขมวดคิ้วมองใบหน้าเฉยชาด้วยความไม่สบอารมณ์ ก่อนจะดึงเตยเข้ามาใกล้ แล้วบดเบียดริมฝีปากของตัวเองกับกลีบเนื้อบางสีอ่อนอย่างเอาแต่ใจ แต่ไม่ทันที่ผมจะสอดปลายลิ้นลอดผ่านโพรงปากนุ่ม อีกฝ่ายก็ดันผมให้ออกห่างเสียก่อน
“กูบอกแล้วไง อย่ามาจูบกูอีก ถ้าไม่ได้รู้สึกอะไร” เตยว่าต่อด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด พร้อมกับมองผมด้วยสายตาดุ
“หึ! พี่รู้สึกไม่ชอบไงวะ” ผมตอบเสียงห้วน พร้อมกับจ้องดวงตาแวววับของคนตรงหน้าอย่างอารมณ์เสีย "ไอ้เหี้ย! ไหนบอกว่่ารักพี่ แล้วทำไมยังไปยุ่งกับคนอื่นอีกวะ!"
“แทม... กูก็คงเหมือนมึงนั่นแหละ” เตยบอกด้วยน้ำเสียงราบเรียบ แล้วมองผมนิ่ง “เรื่องบนเตียงกับความรัก มันไม่เกี่ยวกัน”
ผมเบิกตากว้างขึ้น แล้วสบถในใจอย่างจนคำพูด ก่อนจะหยิบบุหรี่ที่ตั้งใจจะสูบตั้งแต่แรกขึ้นมาใช้งานด้วยความโมโห
บัดซบ!
"มึงหึงกู" เตยพูดขึ้น ผมหันไปมองด้วยสีหน้าบึ้งตึง
“เปล่า...” ผมปฏิเสธเสียงเย็น แต่คนตรงหน้ากลับยกยิ้มทืี่มุมปาก
"หึ! หึงชัดๆ" เตยพูดขึ้นต่อ ผมก็ชักสีหน้าอย่างไม่ชอบใจ
“หึงแล้วไงวะ” ผมตอบกลับเสียงขุ่น พลางสบนัยน์ตาสีน้ำตาลเข้มที่เป็นประกายบางอย่าง
"ไม่แล้วไง ก็แค่ดีใจ" เตยตอบด้วยน้ำเสียงปกติ ก่อนจะเดินกลับเข้าไปในผับ
ผมได้แต่มองตามด้วยหัวใจที่เต้นแรงขึ้นอย่างไร้สาเหตุ พลางอัดสารพิษเข้าปอด สายตาที่เจือด้วยอารมณ์ร้อนหลุบลงมองพื้นซีเมนต์อย่างครุ่นคิด
หึง...?
จะอย่างไรก็ช่าง...ขอแค่เตยมาอยู่ด้วยกันเหมือนเดิมก็พอ
TBC ++++++++++
Marionetta ::: 
ดีค่ะ มาต่อแล้วจ้า ^^
สำหรับตอนนี้ก็ไม่มีอะไรมาก นอกจากอยากแกล้งแทมเล่น ทั้งที่แทมตั้งใจจะจีบเตย แต่ดูเหมือนเตยจะจีบแทมกลายๆ มากกว่านะคะ อิอิ ชอบบรรยากาศตอนนี้จัง
ขอบคุณทุกคอมเมนต์มากเลยค่ะ ถึงช่วงนี้จะเริ่มเงียบๆ เพราะเปิดเทอมแล้วก็ตาม แฮะๆ ตอนแรกคิดว่าจะแต่งไม่ทัน เพราะเคลียร์หนังสือแมลงปออยู่ แต่ก็นะ…,พอมีคนกระตุ้นเลยมีแรงแต่งต่อไป ขอบคุณมากจริงๆค่ะ ยังไงช่วยติดตามต่อไปด้วยนะคะ อีกไม่กี่ตอนก็จะจบแล้ว ><
ปล. ตอนหน้าเจอกับเตยต่อค่ะ ^^
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
