หัวข้อ: ✣✤|แมว หมา ดอกไม้ และพี่ชายข้างบ้าน|✤✣ ตอนพิเศษวันสงกรานต์ P.29

[มาโซซายตี้]

ตามอ่านจนจบ อบอุ่นมาก
พี่เอกกับน้องวสุ ทั้งหวาน ทั้งเจ็บปวด
วสุที่รอคอยคนในความฝันมาตลอดชีวิต
กับพี่เอกที่รอคอยคนที่จากไป ตลอดชีวิตเช่นกัน
เจอกันไม่กี่ครั้ง ก็จับน้องกดซะแล้ว พี่เอกพรากผู้ยาวววววววว 
นึกเปรียบเทียบกับเฮียเพี้ยนกับตี๋คิม นั่นได้แต่นัวเนีย เนีย ตั้ง 3-4 ปี กว่าจะยอมลง ช่างแตกต่างกันลิบๆๆ

***แต่คุณขา ในเรื่องพูดถึงพี่เอกว่าเป็น  ชายวัยกลางคน หลายครั้งมาก คนอ่านแอบโหวงเหวงจิต  มาก ถึงมากที่สุด
สกรีม กรีดร้องโหยหวน  อายุ 35 ปี ขอเรียกแค่  หนุ่มใหญ่วัยกำลังน่าออเซาะ จะดีกว่ามากๆๆๆๆ ค่ะ **ขอร้อง
(วัยกลางคน (Middle age หรือ Middle adulthood) คือช่วงอายุ 40 – 60 ปี)

[Kidsanutu]

อ่านแล้วซึ้งมากเลยครับ แอบน้ำตาซึมตอนกราบม๊าด้วย 

[ennewiis]

อ่านจบแบบรวดเดียวแล้วต้องบอกว่า มันเหนี่ยวใจมากเลยค่ะ!
ตั้งแต่ตอนที่วสุอธิบายเรื่องความฝันก็เริ่มรู้สึกว่าน้องต้องทนมาตลอดเลยนะ เฟมือนมีความสุข ได้รักกับใครสักคนในฝันพอตื่นขึ้นมามันดันไม่เจอตัวเขาจริงๆแล้วเป็นมาตลอดชีวิต น่าสงสารจริงๆค่ะ
พอมารู้ว่าตัวเอกคือวสันต์และคนในฝันคือพี่เอกที่เป็นคนรักกันในชาติก่อนยิ่งปวดใจ ตอนแรกก็คิดว่าพี่ต้องเห็นน้องเป็นตัวแทนแน่เลย แต่ะี่เอกไม่ทำถึงจะสับสน พี่เอกได้ใจเราไปค่ะ! 

พี่เอกเป็นพระเอกแนวที่ชอบเลยนะคะ เจ็บปวดกับความรักแล้วมายิ้มได้เพราะคนรักคนเดิมแม้จะอยู่ในร่างใหม่ก็พร้อมจะมีความทรงจำใหม่ๆ เป็นคนที่หนูวสุควรค่าจริงค่ะ นี่แหละคุณค่าที่คุณคู่ควร 
แต่ก็อดสงสารไท่ได้ ทั้งที่รักกันมากแท้ๆแต่เพราะเพียงแค่เป็นผู้ชายเลยทำให้ต้องแยกจากกันทั้งแบบนั้น มันเจ็บปวดมากเลยนะคะ จนมาตอนจบมีความสุขแล้วก็ยิ้มตามไปกับคู่นี้เลยค่ะ

ดุ๊กดิ๊กกับขาวก็น่ารักซะเหลือเกิน อ่านแล้วอยากจะเลี้ยวแมว แล้วก็รู้ว่านี่สินะความคิดของแมวที่กำลังมองเราอยู่! ทาสสินะ ตกเป็นทาสอย่างง่ายดาย
พี่ภาพกับน้องคิมยังน่ารักไม่เปลี่ยนเลย เสมอต้นเสมอปลายสร้างสันจริงๆค่ะ รัก!
เรื่องนี้ขึ้นหิ้งนิยายในดวงใจไปอีกเรื่องค่ะ 

[M.J.]

 

[☀O H O H☀]

 
ฮือออออออออออออออออออออออออออออออออออออออ
อยากจะบอกว่านิยายของพี่เรนนี่เป็นที่สุดของที่สุดแล้วจริงๆ ค่ะ TTTwTTT คือมันดีมากจนไม่รู้จะหาคำพูดยังไงดี ก่อนจะเม้นนั่งกลุ้มว่าจะเรียบเรียงไงดีวะ 5555555

พี่แต่งเก่งมากกกกกกกกกกก ทั้งภาษา เนื้อเรื่อง ตัวละคร องค์ประกอบทุกๆ อย่างคือมันสมบูรณ์แบบหมดเลย เป็นภาษาที่สวย อ่านง่าย กินใจสุดๆ และเห็นภาพชัดเจนมาก เนื้อเรื่อง พล็อตนี่วางมาอย่างดีทุกเรื่องเลยค่ะ ทุกอย่างมันเป็นเหตุเป็นผล ต่อเนื่อง จนกินใจทุกครั้ง อย่างเช่นแบบ Till the spring comes กลายมาเป็น Then it's spring คือมันแบบ! ไม่รู้จะพูดไงดี กินใจมากกกกกกกกกก TTT/////TTT (ตั้งแต่เรื่องเล่ห์รักฯ แฝด จนมาถึงเรื่องนี้ มีแต่คำกินใจจจ (รักติดดินยังไม่ได้อ่าน แงง) ) แล้วก็ตัวละครพี่สร้างสรรค์แต่ละตัวออกมาอย่างดี จนมีความรู้สึกผูกพัน รัก และเข้าใจตัวละครอย่างดี หลายครั้งถึงกับร้องไห้ตาม TTvTT
คือมันมีมากกว่านี้อีกเยอะเลยค่ะะะ แต่เรียบเรียงไม่ถูก ;;w;;

สุดท้ายนี้ รักพี่เรนนี่ รักนิยายทุกเรื่องของพี่ ทุกตัวละคร และแฟนอาร์ตของพี่ (5555) มากๆ นะคะะะ
เป็นกำลังใจให้เสมอ <3 <3 <3

Ps.หนูคือคนที่เคยเม้นพล่ามใส่พี่ในเพจ ที่ชื่อ Ohoh เองนะว์ เขิล 

[litlittledragon]

พระเอกของเรื่องคือดุกดิ๊กที่หนึ่งกับเจ้าขาวสินะ
ที่เหลือนะตัวประกอบ...
น่ารักมากเลย ภาพประกอบก็น่ารัก ลายเส้นสวยมาก

[zhanzhao]

วสุน่ารักมากค่ะ ขอบคุณนิยายดีๆนะคะ 

[Jaiko★]

จบแล้วววว ฮือออออออออออออ
ร้องไห้ตั้งแต่ตอนแรกจนตอนสุดท้ายเลย
เป็นเรื่องที่ชอบที่สุดเรื่องหนึ่งเท่าที่เคยอ่านนิยายมาเลยนะคะ
สวยงามมากจริงๆ
ขอบคุณที่เขียนเรื่องนี้
ขอบคุณที่ทำให้พี่เอกสมหวังซะที
ขอบคุณขอบคุณขอบคุณจริงๆค่ะ รัก:)

[pp_song]

น่ารักมากๆเลย 

ตอนแรกๆสงสารวสุมากเลย

แต่สุดท้ายก็แฮปปี้ 

ขอบคุณนะคะ ><

[Mikanchan]

ฮรืออออ ไม่มีโอกาสได้เม้นสักที เพิ่งจะสมัครสมาชิกได้เมื่อไม่นานนี้เอง อยากเม้นใจจะขาดแล้ว ตั้งแต่เรื่องรักติดดินแล้ว ไหนๆก็มีโอกาส ขอคอมเม้นตั้งโยงไปเรื่องรักติดดินเลยแล้วกัน
-ในเรื่องรักติดดินอยากบอกว่า เรื่องนี้ ชอบมากกกก นายลูกเจี๊ยบของเราหน้ามึนสุดๆ แถมยังแอบหรอกแต๊ะอั๋งแม่ไก่แบบเนียนๆอีกต่างหาก 55555 นายปิ่นหยก งกได้ใจ ส่วนคุณอานนท์....คุณเป็นคนเดียวที่ทำผิดแต่ไม่มีใครว่า อ๊ายยยย นี่มันอะไรกัน ครอบครัวนี้ มึนตัวพ่อกับมึนตัวลูก ชอบพระเอกแนวมึนๆดี เนื้อเรื่องก็เขียนลื่นไหล อ่านแล้วสนุก และที่ชอบก็คือ แทบจะไม่มีคำผิดเลย อ่านไปไม่มีสะดุดเลย ชอบมากๆค่ะ
-ส่วนเรื่องต่อมา เล่ห์รักฤดูร้อน โดยส่วนตัวชอบนิสัยของคิม ตรงที่ชอบแกล้งเฮียเพี้ยน แกล้งแต่ละครั้งสุดยอดมากกก ขี้แกล้งอันดับหนึ่ง แม่ไก่ของเราก็โดนประจำ แต่ก็ยังคงคอยเป็นห่วงเพื่อน ดูได้จากตอนที่ 40 ของเรื่องรักติดดินนะคะ ไอเทมปริศนาค่ะ 55555555555 เฮียเพี้ยนของเรา เรานับถือคนนี้เลยนะ ที่ตื้อนายคิมมาได้นานขนาดนี้ เรื่องนี้ก็ชอบ โดยเฉพาะในส่วนของเอกภพ-วสันต์ รุ้ไหม เราร้องไห้กับตอนนี้กี่รอบ แล้วพอยิ่งเจอโดสั้น 7o'clock นี่ มันก็เฉยๆนะ เฉยจริงๆ (หมดทิชชู่เกือบม้วนอ่ะ)

-เอาละ มาเข้าเรื่องหลัก อยากบอกว่า เรื่องนี้ต่างจากตอนแรกที่คิดไว้นะ แบบ ตรงใจว่าที่เราคิดไว้เยอะอ่ะ หลงรักเรื่องนี้มากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก มันทำให้เราได้เห็นว่าความรักของพี่เอกที่มีให้วสันต์นั้นยิ่งใหญ่ขนาดไหน ทำทุกอย่างตามที่เคยบอกเอาไว้ แม้เจ้าตัว เขาจะไม่อยู่แล้วก็ตาม อ่านแล้วแบบ สงสารพี่เอกนะ ที่ต้องอยู่คนเดียว แล้วพอมีหนูวสุเข้ามา อื้ือหือ แบบ บรรยายไม่ถูกอ่ะ เหมือนแบบ ส่วนหนึ่งชีวิตส่วนที่หายไป กลับมาเติมเต็มอีกครั้ง โอยยยย อะไรจะสุดแสนโรแมนติกขนาดนั้น ถึงจะตายไปแล้วแต่ก็ยังคงผูกพันธุ์กันอยู่จริงๆ ทำเอานึกถึงเพลง 'เธอ' ของ cocktail เลย ที่ฝันถึงคนรักในอดีตชาติ แล้วก็ตามหาจนเจอในที่สุด หนูวสุได้รักใครที่เขาไม่เคยเห็นหน้า แต่ว่าเหมือนรู้จักมาทั้งชีวิตแล้วในความฝัน พอตื่นมา ความฝันนั้นก็หายไป พอได้รู้ว่าพี่เอกคือคนที่เคยรักในอดีต ยิ่งปวดหนึบใจสุดๆ(เริ่มใช้ภาษาไม่ถูกละ 555) ทั้งสองต้องจากกันในอดีต แล้วกลับมาพบกันใหม่ ถึงแม่จะอยู่ในอีกร่างหนึ่ง แต่ก็มีความทรงจำของอีกคนอยู่เต็มไปหมด แต่วสุก็คือวสุ ขอให้พี่เอกรักที่วสุเป็นวสุ ไม่ใช่ตัวแทนของใคร ความผูกพันธ์ที่มีให้กันนั้น มันยิ่งใหญ่เกินคำบรรยายจริงๆ เราชอบอ่ะ ชอบทุกคนในเรื่องเลย
อ้อ ที่ขาดไม่ได้เลย ขาวววววววววววววววววว เราชอบนายมากเลย เย่อหยิ่งสมเป็นแมวจริงๆ กับหมาหน้าโง่(ที่มักถูกขาวด่าเป็นประจำ) 5555 พวกนายสองตัวคือสีสันของเรื่องนี้ที่เราชอบเลยย ♥ แอบจิ้นขาว(ในร่างคน)โดนดุ๊กดิ๊ก หมาหน้ามึนสุดโง่ กดเข้าสักวัน อ๊ายยยย มโนคือชนะเลิศค่ะ 55555
ปล. ไม่นึกว่าลุง...เอ้ย พี่เอกจะกินวสุจริงๆ อ๊ายย ปลื้มปิติค่ะ >////< แต่ เหมือนได้ยินเสียงดังมาจากที่ไหนสักแห่งว่า...คุก...คุก..
****รออ่านเรื่องหมีกริชกับพี่เอมจิต และก็ หมอไอซ์กับน้องอุ่นใจอยู่นะ ไม่ได้ลืมนะ *****
รักคนเขียนจัง

[saruttaya]

 

[▲TEACHCHY▼]

สนุก และหน่วงดีจังเลยค่ะ
พระเอก นายเอก(ดุ๊กดิ๊กกะขาว)น่ารักมาก

[sb_ng]

อ่านรักติดดิน เล่ห์รักฤดูร้อน จนมาเรื่องนี้
สนุกหมดเลยจริงๆค่ะ แต่งเก่งมากเลยค่าาา
ชอบบบบบ (:
สงสารพี่เอกมาก เศร้าตั้งแต่อ่านเรื่องพี่เอกจากเรื่องคิม
ความรักของพี่เอกกับเฮียใหญ่มันยิ่งใหญ่มากกก
จริงๆคืออยากให้พี่เอกกลับมาเฮฮาสดใสนะ
แต่ก็ไม่ค่อยอยากให้ใครมาแทนที่เฮียใหญ่
แต่โอเคนะคะที่สรุปออกมาเป็นวสุ
ไม่คิดนะว่าพี่เอกจะงาบตั้งแต่15เนี่ยยย
นึกว่าจะรอน้องโตก่อนนนน 555555555
ตอนที่กลับไปหาป๊าม๊านี่น้ำตาคลอเลยค่ะ ฝ
ส่วนดุ๊กดิ๊กและขาว ...
น่าสนใจมากค่าาา แย่งซีนได้ตลอด 5555555
เชียร์ค่ะเชียร์ 555555 หมาแมวยังรีเควสกันเลยแหะ

ขอบคุณสำหรับเรื่องนี้ค่า

[DREAM COME TRUE]

สนุกมากกกกอะครับ ชอบผลงานทุกเรื่องของนักเขียนเลย
เรื่องนี้มันหน่วงจริงๆครับ แต่มาหวานตอนหลัง
ภาษาสวยมากครับ
จะติดตามผมงานต่อๆไปครับ

[M_April]

ละมุนๆ อุ่นๆ ดีค่ะ รอพี่เอกมีความสุขมานาน ดีใจจริงๆ

ขอบคุณผลงานดีๆ นะคะ

[Paparazzi]

น้ำตาไหลพรากอย่างมีความสุข เรื่องนี้มันซึ้งโคตรๆ ขอบคุณคนเขียนนะค้า แต่งดีมากจริงๆ 

[up2goo]

 
ดีใจที่พี่เอกจะหายเศร้า เลิกจมอยู่กับอดีตเสียที
ดีใจที่ส่วนหนึ่งของวสันต์ในตัวของวสุก็ได้มีความสุขจริงๆกับเค้าบ้าง
โดยไม่มีความรู้สึกผิดติดค้างในใจอีก

ขอบคุณคนเขียนที่ทำให้เรื่องราวของพี่เอกกับวสันต์จบได้อย่างสมบูรณ์ลงตัวที่สุด
 

[nunda]

ทำไมเค้าหน่วงจนจบเลยอ่าาาาาาา
ทั้งที่มันจบแฮปปี้จะตาย เง้อๆๆๆๆๆ
สงสัยอ่านรวดเดียวจบ อารมณ์มันเลยค้าง เนอะ

ยังไงก็ขอบคุณคะนะค๊าาาา เขียนเก่งจริงๆ ^^

[Guy_BLove]

ชอบเรื่องนี้มากๆเลยค่ะ ไม่เคยเจออะไรอย่างนี้เลย
 

[modisvip]

ตอนเจอป๊าม้านี่ร้องหนักมากเลย บีบหัวใจ โฮฮฮ 
มีความสุขจริงๆแล้วนะ ไม่ต้องรอแล้วทั้งสองคนเลย
ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆค่ะ 

[JustWait]

อ่านแล้วหลง หลงดุ๊กดิ๊กกับขาว..


อ่านแล้วคิดถึงหมาที่เคยเลี้ยง ชื่อดุ๊กดิ๊กเหมือนกันเลยค่ะ

ดีใจที่พี่เอกกับวสุมีความสุขค่ะ

[monetacaffeine]

จบแล้ววว ตามมาจากที่โหวตเซ็งเป็ดอวอร์ดกันน่ะค่ะ
เสียดายจริงๆที่มาอ่านนิยายของคุณ RAINYDAY ตอนจบแล้วตลอดเลยค่ะ เรื่องก่อนหน้านี้ก็ Sincere น่ะค่ะ หลงแฝดมาก ~
พอมาอ่านเรื่องนี้ก็หลงน้องวสุไปอีก 555555555 แต่เป็นเรื่องที่อ่านไปอึดอัดไปจริงๆนะคะ ..
มันเหมือนไม่สุดแปลกๆ คือจะเป็นวสันต์เลยก็ไม่ใช่เพราะเหมือนวิญญาณ(เรียกแบบนี้ถูกไหม)ไม่ใช่วิญญาณเดียวกัน
แค่มีความทรงจำของวสันต์ติดตามวสุมาด้วยเฉยๆมากกว่า แต่พอจะแยกวสุออกจากวสันต์ให้เป็นคนละคน
ให้ทุกคนมองวสุเป็นตัววสุ มันก็เหมือนจะเป็นไปไม่ได้อีกนั่นแหละ เลยแอบรู้สึกกั๊กๆ แบบขะยักขย่อนน่ะค่ะ สงสารน้องจัง T T
เป็นเราคงแบบ .. จะว่ายังไงดีล่ะ ได้เจอคนที่รักมาเนิ่นนานในความทรงจำมันก็คงดี แต่มันคงจะดีกว่าถ้าเราได้เริ่มเขียนมันด้วยตัวเราเองน่ะค่ะ
อันนี้เหมือนเราเอาความทรงจำของอีกคนมาผสมด้วย คนๆนั้นก็เอาตัวตนอีกคนมาทับๆเราอีกที แต่ก็เข้าใจนะคะ
คือที่เม้นนี่ไม่ใช่ว่าไม่ชอบหรือไม่สนุกน้า T T .. คือแค่พูดถึงนิยายเฉยๆน่ะค่ะ เรื่องความสนุกนี่มันแน่นอนอยู่แล้ว

ชอบบรรยากาศอบอวลไปด้วยความรักแบบนี้สุดๆเลยค่ะ ยิ่งบรรยายฉากหมาแมวแล้วชอบมากกกกกกกกกกกกกกกกกก ก*ล้านเลย ><
ขาวน่ารักเว่อร์ 55555 เป็นแมวที่รู้มากจริงๆ //แต่กลับไม่รู้จักการทำหมัน //ฮา ส่วนน้องดุ๊กดิ๊กนี่น่ารักมากอยู่แล้วค่ะ - . -
ชอบสองตัว(?)นี้มากเลย เป็นอีกสีสันสำคัญในเรื่องเลยค่ะ

อีกฉากนึงที่ชอบก็ต้องตอนกลับไปหาป๊าม้าเลย .. คือจึ่กมากค่ะ ร้องไห้ตามเลย อ้อ แล้วก็ตอนน้องไปดาดฟ้าด้วย
เราก็คิดแล้วแหละว่าต้องชะงักตอนหันกลับมาแน่ๆ แล้วก็ตามนั้นจริงๆ แอบกลัวน้องจะหล่นไปอีกรอบเลย หัวใจจะวาย ; - ;

ไว้มีโอกาสจะอ่านนิยายของไรเตอร์ตอนที่ระหว่างอัพบ้างนะคะ อยากทะยอยเม้นเป็นกำลังใจให้บ้าง T T .. ไม่อยากมาเจอตอนจบอีกแล้ววว
อ้อ ปล.อีกอย่างนึง ไรเตอร์วาดรูปสวยมากเลยค่ะ อิจฉาเลย แต่งนิยายก็เก่งวาดรูปก็สวย ฮือ ~~ เป็น FC นะคะ *โบกป้าย* 555555
จะคอยติดตามผลงานค่ะ ~ //แต่ช่วงนี้ยุ่งๆสอบไม่งั้นนี่จะหาเรื่องของคุณ RAINYDAY อ่านให้ครบทุกเรื่องมาราธอนแน่ๆ
รอแปปนะคะ เดี๋ยวตามแน่นอนไม่มีพลาดค่า เป็นกำลังใจให้เสมอในทุกๆเรื่องนะคะ
อยากให้รู้ว่ามีนักอ่านคนนี้คอยติ่งคอยซัพพอร์ตอยู่ห่างๆอย่างห่วงๆค่ะ สู้ๆค่า ~ ♡

ปล2. ทำฟ้อนต์เล็กให้จะได้ไม่รกนะคะ ขอโทษด้วยค่ะที่เวิ่นยาวเกิ๊น (_ _)/

[Kanya97]

ชอบมากจ้าาา อ่านแล้วร้องไห้สิบลิตร อ่านยันรุ่งไม่หลับไม่นอน อ่านเรื่องนี้แล้วคิดถึงเรื่องคู่อื่นเลย ต้องกลับไปอ่านอีกรอบเสียแล้ว!
เป็นกำลังใจให้ค่ะ ขอบคุณที่เขียนผลงานดีๆ ^_^ สู้ๆ จ้า

[ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น]

นุ่มละมุน ชวนฝัน น้ำตาซึมเลย
ขอให้ได้รักกัน ไม่ว่าจะอดีต หรือปัจจุบัน
พอผ่านมันมา มันก็หลอมจนกลายเป็นเรานั่นแหละ
 

[Celestia]

อ่านแล้วหลงมากค่ะ รู้สึกเหมือนมันมีมนต์เสน่ห์ สะกดจนหันไปทำอะไรอย่างอื่นไม่ได้เลยค่ะ รู้สึกอินมาก ยิ้มไปร้องไห้ไปตามวสุเลยค่ะ

[Thelalitasai]

พึ่งมาอ่าน 
ร้องไห้ตาม น้ำตาไหลตลอดเรื่องเลย
อ่านแล้วแอบนึกถึงเพลง หลับตา ของ Calories Blah Blah เลย

เนื้อเพลง

หลับตาเถิดนะ แล้วเราก็จะพบกัน อาจเป็นเพียงฝัน ก็พอใจ
 หลับตาเถิดนะ ถึงตัวเราจะแสนไกล ห่างกันเพียงไหน เหมือนใกล้กัน
 
ชีวิตขีดเส้นทาง ไว้ให้เราเจอกัน ขีดทางที่ผกผัน ให้มีวันห่างไกล
หลับตานานนานคิดถึงวันเก่า จะยังมีเราสองคน
 
สักวันเถิดนะ แล้วเราคงได้พบกัน อาจมีวันนั้น ที่ได้เจอ
 จากกันวันนี้ หัวใจยังอยู่ใกล้เธอ ติดตามไปเสมอ ถึงแสนไกล
 
ขอบฟ้าอยู่ไม่ไกล เพราะว่าใจเป็นหนึ่ง
 และใจนั้นส่งถึง เพราะว่ายังห่วงใย
 หลับตานานๆ คิดถึงวันเก่า จะยังมีเราสองคน
 
ชีวิตขีดเส้นทาง ไว้ให้เราเจอกัน ขีดทางที่ผกผัน ให้มีวันห่างไกล
หลับตานานนานคิดถึงวันเก่า จะยังมีเราสองคน
 
หลับตาเถิดนะ แล้วเราก็จะพบกัน อาจเป็นเพียงฝัน ก็พอใจ
 หลับตาเถิดนะ ถึงตัวเราจะแสนไกล ห่างกันเพียงไหนเหมือนใกล้กัน
หลับตาเถิดนะเธอ.. ส่งใจคิดถึงกัน และคงจะไม่นาน ฝันนั้นจะเป็นจริง

 

[gumrai3]

ชอบนิยายทุกเรื่องที่ผู้แต่ง เขียนมา ชอบมากกกกกกกกกกกกก

ดีใจที่จบแฮป์ปี้ดีใจที่เป็นวสันต์คนเดียวกับวสุ  ดีใจที่พี่เอกเลือกได้ไม่ว่าวสุจะเป็นวสันต์หรือไม่ใช่วสันต์  ชอบที่อดีตกับอนาคตทับซ้อนกันออต่จบแตกต่างกัน  ชอบมากกกกกกกก

+1   1002  เป็ดก๊าบๆ

[loverken]

เป็นเรื่องที่อ่านแล้วซาบซึ้งใจมากค่ะ

[mymicky]

  จะบอกยังไงดี.... รักเรื่องนี้มากจริงๆ แม้เริ่มเรื่อง จะออกแนวหม่นๆด้วยเพราะอดีตของทั้ง 2 คน แต่ตอนจบหวานละมุน อบอุ่นที่สุด เอกภพxวสุ ดีใจที่ทุกอย่างจบลงด้วยดี ดีใจที่ทุกเรื่อง ทุกความรู้สึกได้รับการปลดปล่อย เหมือนทุกตราบาปได้รับการอภัย ... เราร้องไห้ ร้องเพราะดีใจ ปลื้มใจ ซึ้งใจ พลอยปวดหนึบไปกับวสุด้วยทุกครั้ง แต่เมื่อทุกอย่างโอเค มันดีจริงๆ

ขอบคุณที่แตกเรื่องราวของทั้ง 2 คนออกมานะคะ ทำให้ได้รับรู้เรื่องราวของคู่นี้ นอกจาก เฮียเพี้ยนและตี๋เกรียน ขอบคุณค่ะ 

[cy55555]

สนุกมากๆ  และอินมากๆๆๆๆๆ