หัวข้อ: ✣✤|แมว หมา ดอกไม้ และพี่ชายข้างบ้าน|✤✣ ตอนพิเศษวันสงกรานต์ P.29

[Baruda]

 

[แมลงมีพิษชนิดหนึ่ง]

อธิบายความรู้สึกไม่ถูก เอาเป็นว่าอ่านแล้วน้ำตาไหลครับ ยอดเยี่ยมจริงๆ

[jillongame]

ชอบทุกอย่างที่เขียนมา    แต่        ไม่พอใจอย่างเดียวววววว


ทำไมวัย 35 เรียกวัยกลางคน ละ ใจร้ายไม่ใช้ 45 สักหน่อยยยยยยยยยยย    

 
 
 


555ยังไงก็ขอบคุณที่แต่งอะไรดีๆใหัได้อ่านคราบบบบบ

[Paparazzi]

กลับมาอ่านทีไรน้ำตาไหลทุกที เป็นเรื่องที่กินใจมากๆเลย 

[buzeative]

เรื่องนี้ตราตรึงมาก ชอบมากเลยครับ มันลึกซึ้งกินใจไปหมด

[kawisara]

บีบหัวใจ
แต่ก็ดีใจที่พี่เอก ได้มีความสุขอีกครั้ง
จะวสุ หรือ วสันต์ ก็โชคดีแล้วที่ได้มีความทรงจำร่วมกับพี่เอก
ผู้ชายที่ รักจริงคนนี้

[Paparazzi]

เป็นเรื่องที่อ่านแล้วน้ำตาไหลพรากจริงๆ มันซึ้งแบบพูดไม่ถูก
แต่ต้องอ่านเรื่องหลักด้วยอ่า ถึงจะอินและรู้ที่มา
คนเขียนเยี่ยมมาก 

[arissara]

กอดเรื่องนี้ กลับมาอ่านอีกที ก็ซึ้งงงง

[สุนิสา]

น่ารักอ่าาา.  ชอบที่ทั้ง2ไดกลับมารักกัน

[A-J.seiya*]

ไม่เคยอ่านเล่ห์รักฯ
แต่เรื่องนี้ดีมากอ่าาา ฮอลลลล
ซึ้ง
รู้สึกดีใจกับพี่เอก
ดีใจที่กลับมาเจอกัน. จำกันได้
ถึงจะคาใจเรื่องที่ตายก็เหอะ ไม่รู้ก็ได้
แบบนี้ก็ดีแล้ว

[chaoyui]

อ่านจบแล้วชอบมากค่ะ เป็นนิยายที่อบอุ่นมาก อ่านเรื่อยๆ ร้องไห้เรื่อยๆ
ขอให้ทุกๆคนมีความสุขนะ รอคอยมานาน มีความสุขมากๆต่อไปนะ

[Kamung]

อิ่มในใจ. อึดอัดและกดดันตอนที่น้องเล่าความฝัน
แต่ก็หวามในใจเมื่อพี่เอก เข้าใจและกอดน้องไว้
รู้สึกถึง ความรัก. ความห่วงหา. ความทรมาน จากการรอคอย. ที่สุดของความรู้สึก คือครอบครัว
เขียนได้อินในใจมากกกกก จนเหมือนกับเป็นวสุสะเองห้าๆๆๆ. หลงรักการเรียงร้อยของคนเขียน. ไม่ใช่แค่ชอบนะ. รักเลย.   
ไม่อยากให้จบเลย.

[duckka]

  อ่านจบรวดเดียวพูดไม่ออกเลย
สงสาร วสันต์ เรื่องเกิดเพราะรักที่ไม่ถูกยอมรับ
จากป๊า กลับมาเกิดอีกทีก็สงสาร วสุ ที่ต้องแบกรับ
อดีตที่เคยเกิดขึ้นมาครั้งหนึ่งตอนเป็นวสันต์
สงสารพี่เอก แต่สุดท้ายการรอคอยก็สิ้นสุดเมื่อเจอกลับวสุ
เรื่องนี้สนุกแล้วก็บีบหัวใจนิดๆกับเรื่องในอดีต พลอตเรื่อง
น่าติดตามจนหยุดอ่านไม่ได้ ขอบคุณนักเขียนที่นำเรื่องราว
สนุกน่าค้นหามาให้อ่าน เป็นกำลังใจให้ค่ะ

[แพรพลอย]

หลังจากอ่านคู่พี่ภพกับน้องคิมจบก็ตรงดิ่งมาอ่านคู่นี้ต่อเลย
เป็นนิยายที่เรียกน้ำตาได้ทุกตอนจริงๆ มันหน่วงและปวดใจไปหมด
นึกถึงตอนที่ตี๋ใหญ่ตายทีไรน้ำตาไหลทุกทีเลย
แต่ตอนนี้ทั้งคู่ก็รักกันและมีความสุขได้อย่างเต็มที่และปัญหาทุกอย่างก็คลี่คลายแล้ว
เป็นนิยายอีกเรื่องที่เราชอบมากจริงๆ
ขอบคุณไรท์สำหรับนิยายดีๆค่ะ 

[PAiPEiPEi]

-อิ่ม-   อิ่มใจ ออ่มกับการอมยิ้ม อิ่มน้ำตา  เรื่องนี้ทำให้เราอิ่มจริงๆ  ☺️☺️☺️   ตั้งแต่ที่ได้อ่าน Till the spring comes ตอนอ่านคิมหันต์ จนกระทั่งมาถึงเเล้ว And then it's spring    เรารู้สึกเต็มอิ่มจริงๆค่ะ   ที่ฝั่งใจเราที่สุดคงเป็นฉากบนดาดฟ้าที่ทั้งหัวเราะแล้วร้องไห้ขอแต่งงานกัน  เเล้วก้ร้องเพลงด้วยกันนั่นอีก  เราประทับใจมาก จนเปิดฟังเพลงนั้นบ่อยมากแต่ก็ยังรู้สึกว่ามันยังไม่ใช่ แหะๆๆ จนสุดท้ายเจอมาเวอร์ชันนึงเราฟินสุด!!!   เก่ามากๆแล้วแต่คนร้องเกือบครึ่งเพลงเป็นผู้ชาย 2 คนนั่งร้องด้วยกัน >\\\\\\\<  รู้สึกว่าเข้ากับคู่นี้สุดๆเลยค่ะ    http://youtu.be/J1-MQfsysUo

[DESZCZ]

เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ทำเอาเราน้ำตาจะไหล มันดูเศร้า แต่ก็สุข เนื้อเรื่องเรียบง่ายที่ค่อยๆดำเนินไป แต่กลับสื่อถึงอารมณ์ของตัวละครออกมาจนแทบจะร้องตาม แม้จะมาอ่านเอาตอนที่เรื่องนี้จบไปแล้ว แต่กลับอยากให้เรื่องนี้มีต่อ...ไม่อยากให้จบเลย
ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆ ที่ทั้งเศร้าและสุขแบบนี้

[กวังกีเมย์บี]

 

[rayaiji]

ตอนวสุไปเจอพ่อกับแม่น้ำตาไหลเป็นเขื่อนแตกเลย 

[gloyjai]

สนุกมากเลยค่ะ  นึกว่าจะดราม่า วสุน่ารักมากๆ

[AiiiKoiii]

เริ่มจากอ่านคู่รักติดดินเมื่อปีที่แล้ว.... แล้วก็เว้นวรรคไปยาวๆ ไม่ได้ตาม side story  จนกลับมาอ่านเล่ห์รัก  รู้สึกรักเรื่องนั้นมาก แล้วก็ติดตัวละครของคู่นี้....  เลยตามมาอ่านต่อค่ะ....))  ชอบมากๆๆๆๆๆมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  เหมือนเคลียร์ทุกอย่างจบ
ไม่ได้รู้สึกว่าอยากจะคอมเม้นต์นิยายที่จบแล้วมากขนาดนี้เลยยยยยยยยยยย งื่ออออออ

[Nayagirl86]

จบแล้วววว ยังไม่อยากให้จบเลยยังอยากอ่านตอนหวานๆๆอีก 
พี่เอกเฮียใหญ่วสุ ทำเอาร้องไห้ตั้งแต่เล่ห์รัก ยันตอนจบของเรื่องนี้
ทุกครั้งที่มีการกล่าวถึงเฮียใหญ่น้ำตาพาลไหลตลอด
ตาบวมหมดแล้วเนี่ย

ขอบคุณคนเขียนนะคะที่ทำให้เฮียใหญ่มีตัวตนขึ้นอีกครั้งนึง เป็นวสุผู้แสนซื่อและน่ารัก ทำให้พี่เอกไม่เหงาอีกต่อไป

ขอบคุณคนเขียนสร้างเรื่องนี้ขึ้นมาค่ะ ขอบคุณมากกกกกก

เรื่องนี้จะอยู่ในความทรงจำตลอดไป พี่เอก วสุ(วสันต์)

[Killian]

อ่านรวดเดียวจบเลย ขอบคุณที่สร้างความสุขให้คนอ่านคับ

[- lloJ!จิ้a -]

พรากอย่างที่คิดไว้ค่ะ 
จบแล้วกับมาราธอนครั้งใหญ่ รัวๆ 4 เรื่อง สนุกมากค่ะ อ่านแล้วลอยด้ายย ฟินน 
พี่เอกกับวสุน่ารักมาก เดี๋ยวเจอกันที่คุกนะคะ 

กอดรอบที่ร้อยล้าน ติดตามนิยายเรื่องต่อไปเสมอค่ะ 

[panitanun]

อินมากจริงๆค่ะน้ำตาไหลเลย

[mizue]

เพิ่งอ่านเรื่องนี้จบรวดเดียวเมื่อคืนนี้ก่อนนอน

หน่วง ไม่สามารถคิดคำพูดอื่นนอกจากคำนี้ได้เลย
เป็นนิยายที่บีบหัวใจมากกกกกกกกกกกกก แม้ว่ามันจะจบแบบแฮปปี้เอนดิ้งก็เถอะ

ตอนที่วสุบอกว่าจะเรียก วสุ หรือ วสันต์ ก็ได้หรือว่าฉากที่วสุบอกว่าผมคงทำได้ แต่คงทำได้ไม่นาน
มันบีบคั้นมาก คือมันบรรยายไม่ถูกแต่ ทั้งๆที่มันไม่ได้เป็นอะไรที่สะเทือนใจ แต่ทำไมมันถึงอ่านแล้วปวดหนึบๆยังไงก็ไม่รู้

ทั้งที่ก็หน่วงมาตลอด แต่พอฉากจะหวานก็แบบ อัยยะ
ฉากที่อ่านแล้วถึงขั้นต้องสครีมออกมาคือฉากที่พี่เอกบอกว่า

“ก็สัก..เท่านี้”
ว่าพลางเอานิ้วชี้แตะที่ปากตัวเองเบา ๆ

กรี๊ดดดดดดดดดด ขอที่นั่งแบบริงไซต์ ขอใกล้ที่สุด ชัดที่สุด
เป็นฉากที่เราจิกหมอนแรงมากกกกกกกกกกก คือมันเป็นรายละเอียดเล็กๆ
ที่สำหรับตัวเราคือมันแสดงถึงว่าพี่เอกเปิดใจให้กับวสุไปแล้วนะะะะะะะะ
ด้านความรู้สึกของสองคนคือฉากนี้มันเคลียร์นะ (สำหรับเรา)

ป.ล. ชอบแฟนอาร์ตที่วาดท้ายตอนแต่ละตอนค่ะ ลายเส้นน่ารักมากค่ะ
(ชอบที่เป็นรูปคู่วสุกับวสันต์ สวยทั้งคู่เลย)

[tsubasa_6927]

น้ำตาซึม....  เป็นเรื่องที่ซึ้งแบบหวานๆ แต่คิมยังเกรียนเหมือนเดิม คือมันซึ้งน่ะค่ะ กำลังหวานได้ที่ เจอโมเม้นท์ดุ๊กดิ๊กขาวเข้าไปที หลุดกรี๊ดเลย ขโมยซีนมากอะ ฮาาาา 

[Raina]

ถ้าไม่มีน้องหมาน้องแมว(ที่แสนรู้กว่าน้องหมา) เรื่องนี้อาจจะออกแนวหม่นๆและหลอนเล็กๆ

วันที่น้องสองฤดูไม่สบายด้วยและโดนกินด้วย ทรหดง่ะ อ่านแล้วลุ้นมาก กลัวน้องจะทนไม่ไหว บ๊ายบายโลกไปอีกรอบซะก่อน

อ่านไป ไอดัง"คุกๆๆๆๆๆ"ไปเลยนะคะเนี่ย 555

ป.ล. ชอบชื่อเรื่องค่ะ เป็นปะกิตก็ยังคล้องจอง เท่ห์ดี

[Chompooiriza]

เป็นเรื่องราวที่ยอดเยี่ยมมาเลยค่ะ...

[มากิ]

ความรู้สึกปิติ ยินดี ตื้นตันอยู่ในอก พี่เอกวสุ

[Ningg.Destiny]

เมื่อคืนแว๊บเข้ากระทู้ตี๋เกรียนแล้วคิดถึงเฮียใหญ่
ในที่สุดก็ได้มีความสุขสักทีนะพี่เอก
เป็นนิยายที่แล้วน้ำตาไหลพรากตลอด
ผูกพันกับเฮียใหญ่แบบไม่รู้ตัว...
ยิ่งวสุพูดถึงความทรงจำต่างๆ ที่เคยเกิดขึ้น
รู้สึกเจ็บปวดไปด้วยเลย เพราะกลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้
จากนี้ไปขอให้พี่เอกกับหนูวสุมีแต่ความสุขน้าาา
ปล.ดุ๊กดิ๊กกับขาวน่ารัก เล่าเรื่องตลกดี